Gezondheid
alle pijlers
Ervaringen als slechtziende uit de praktijk
vrijdag 22 januari 2010 om 15:01
Dagelijkse en incidentele beslommeringen van een slechtziende.
Ik ben slechtziend geboren, heb een bril maar desondanks nog slechtziend. Mijn rechteroog is nagenoeg blind en het zicht met links is ongeveer 33% van normaal.
Als ik op straat loop, gebruik maak van het OV. of af en toe de borden probeer te ontcijferen in een snackbar, merken weinigen daar iets van. Dat komt in hoofdzaak omdat ik me grotendeels beperk tot bekende gebieden. Dan hoef ik geen bordjes te lezen. In de snackbar kies ik het menu van de dag, dat staat groot afgebeeld, en is dus leesbaar
Er zijn toch situaties waarin het erg duidelijk wordt dat ik een probleem heb. Juni 2000, Mijn eerste ervaring met vliegen, Amsterdam naar Oslo. Stoel nummers waren pas bij het inchecken op Schiphol bekend. Maar hé rij 12, hoe moeilijk kan dat zijn?? Als je de nummerplaatjes niet kan lezen, ga je tellen. Laat ik nu samen met mijn vrouw op rij 15 eindigen met tellen. De overige 3 waren links van de deur 1e klas. Probeer tijdens het boarden maar eens tegen de stroom in te werken, wordt je niet in dank af genomen. De keren dat we daarna gevlogen hebben was een stoelenplan van het toestel (meestal bekend bij boeking) in mijn heuptasje aanwezig.
Ook een fraaie, langer geleden. Zomer 1996, Na mijn vakantie, en bezoek aan vrienden in Engeland was de dag van vertrek weer aangebroken
Alleen in Londen nog de trein naar Harwich pakken en dan met de Discovery (die snelboot) naar huis. De grote gele borden met zwarte letters zoals de NS hanteert hadden ze daar niet. Tv monitoren meters boven je hoofd, dat wel. De oplossing in dit geval was de zoom functie van de video camera. Zo kon ik toch zelfstandig te weten komen waar ik heen moest voor m'n trein.
Route schema's in tram en metro. Stoelnummers, borden in een snackbar, aard en plaats van rijtijden tabellen. Al deze dingen (en meer) bezorgen me van tijd tot tijd moeilijkheden. De vraag: Meneer wilt u mij vertellen hoeveel haltes het is tot...?" heeft tot heden niet zelden geleid tot "Daar hangt het bord",als antwoord. "Meneer ik ben slechtziend wilt u mij....etc" heeft wel het gewenste effect.
Ik wordt dus verplicht om mijn handicap te openbaren om kans te maken op een antwoord.
[Aanpassing.] Ik heb aan de reacties gemerkt dat men verondersteld dat ik een hulpvraag heb, zal waarschijnlijk de laatste zin hierboven debet aan zijn.. Ik heb het echter bedoeld als constatering, en ja het is niet altijd leuk om "met de billen bloot te moeten" op soms onverwachte momenten. Direct hieronder zeg ik eigenlijk al hoe ik er verder over de geconstateerde problemen denk. [/Aanpassing]
Toch is het niet logisch om te veronderstellen dat alle door mij genoemde hindernissen uit de weg geruimd worden, dat iedereen zonder meer het gewenste antwoord geeft, en vorm kleur grootte etc. van genoemde zaken aangepast wordt. De meerderheid kan het wel allemaal lezen.
Hoe ervaren mensen hier met een visuele beperking het dagelijks leven. Waar lopen jullie tegen aan (soms letterlijk) en welke oplossing werkt of zou kunnen werken voor jou/jullie?
Ik ben slechtziend geboren, heb een bril maar desondanks nog slechtziend. Mijn rechteroog is nagenoeg blind en het zicht met links is ongeveer 33% van normaal.
Als ik op straat loop, gebruik maak van het OV. of af en toe de borden probeer te ontcijferen in een snackbar, merken weinigen daar iets van. Dat komt in hoofdzaak omdat ik me grotendeels beperk tot bekende gebieden. Dan hoef ik geen bordjes te lezen. In de snackbar kies ik het menu van de dag, dat staat groot afgebeeld, en is dus leesbaar
Er zijn toch situaties waarin het erg duidelijk wordt dat ik een probleem heb. Juni 2000, Mijn eerste ervaring met vliegen, Amsterdam naar Oslo. Stoel nummers waren pas bij het inchecken op Schiphol bekend. Maar hé rij 12, hoe moeilijk kan dat zijn?? Als je de nummerplaatjes niet kan lezen, ga je tellen. Laat ik nu samen met mijn vrouw op rij 15 eindigen met tellen. De overige 3 waren links van de deur 1e klas. Probeer tijdens het boarden maar eens tegen de stroom in te werken, wordt je niet in dank af genomen. De keren dat we daarna gevlogen hebben was een stoelenplan van het toestel (meestal bekend bij boeking) in mijn heuptasje aanwezig.
Ook een fraaie, langer geleden. Zomer 1996, Na mijn vakantie, en bezoek aan vrienden in Engeland was de dag van vertrek weer aangebroken
Alleen in Londen nog de trein naar Harwich pakken en dan met de Discovery (die snelboot) naar huis. De grote gele borden met zwarte letters zoals de NS hanteert hadden ze daar niet. Tv monitoren meters boven je hoofd, dat wel. De oplossing in dit geval was de zoom functie van de video camera. Zo kon ik toch zelfstandig te weten komen waar ik heen moest voor m'n trein.
Route schema's in tram en metro. Stoelnummers, borden in een snackbar, aard en plaats van rijtijden tabellen. Al deze dingen (en meer) bezorgen me van tijd tot tijd moeilijkheden. De vraag: Meneer wilt u mij vertellen hoeveel haltes het is tot...?" heeft tot heden niet zelden geleid tot "Daar hangt het bord",als antwoord. "Meneer ik ben slechtziend wilt u mij....etc" heeft wel het gewenste effect.
Ik wordt dus verplicht om mijn handicap te openbaren om kans te maken op een antwoord.
[Aanpassing.] Ik heb aan de reacties gemerkt dat men verondersteld dat ik een hulpvraag heb, zal waarschijnlijk de laatste zin hierboven debet aan zijn.. Ik heb het echter bedoeld als constatering, en ja het is niet altijd leuk om "met de billen bloot te moeten" op soms onverwachte momenten. Direct hieronder zeg ik eigenlijk al hoe ik er verder over de geconstateerde problemen denk. [/Aanpassing]
Toch is het niet logisch om te veronderstellen dat alle door mij genoemde hindernissen uit de weg geruimd worden, dat iedereen zonder meer het gewenste antwoord geeft, en vorm kleur grootte etc. van genoemde zaken aangepast wordt. De meerderheid kan het wel allemaal lezen.
Hoe ervaren mensen hier met een visuele beperking het dagelijks leven. Waar lopen jullie tegen aan (soms letterlijk) en welke oplossing werkt of zou kunnen werken voor jou/jullie?
zondag 14 februari 2010 om 13:30
Jupiter: dank voor je bijdrage! We laten onze zoon zoveel mogelijk zelf uitvinden/ondervinden zodat hij al jong leert om voor zichzelf trucjes te verzinnen. We gymmen en zwemmen elke week met hem en natuurlijk speelt hij elke dag lekker buiten. Op die manier proberen we hem zo goed mogelijk toe te rusten voor de toekomst.
Aanstaande dinsdag wordt hij opnieuw onderzocht en ik ben benieuwd wat eruit komt.
Courage: super goed nieuws!
Nu duimen voor Jody.
Aanstaande dinsdag wordt hij opnieuw onderzocht en ik ben benieuwd wat eruit komt.
Courage: super goed nieuws!
Nu duimen voor Jody.
woensdag 17 februari 2010 om 19:25
Lief dat jullie eraan hebben gedacht.
Door de negatieve controle van de vorige keer zag ik er nu best wel tegenop. Mede ook doordat ik de afgelopen tijd af en toe lichtflitsen zie als ik mn ogen dicht heb (soort onweer), dat zou kunnen duiden op een beginstadium van netvliesloslating, maar het hoeft niets te betekenen.
Maar gelukkig was het vergeleken met 4 maanden geleden allemaal stabiel gebleven. Het verdachte plekje is er nog wel, maar niet groter/kleiner/anders dan voorheen. Toch wel een beetje opgelucht nu
Voorlopig dus geen zorgen, maar wanneer die lichtflitsen regelmatiger terugkomen of wanneer ik plotseling minder ga zien, moet ik me direct melden op de spoedeisende hulp.
Toen ze dat laatste zei, schrok ik zelf wel een beetje. Spoedeisende hulp? Het is kennelijk echt wel riskant allemaal? Daar was ik nog niet zo van doordrongen, maar dat komt nu langzaamaan wel.
Door de negatieve controle van de vorige keer zag ik er nu best wel tegenop. Mede ook doordat ik de afgelopen tijd af en toe lichtflitsen zie als ik mn ogen dicht heb (soort onweer), dat zou kunnen duiden op een beginstadium van netvliesloslating, maar het hoeft niets te betekenen.
Maar gelukkig was het vergeleken met 4 maanden geleden allemaal stabiel gebleven. Het verdachte plekje is er nog wel, maar niet groter/kleiner/anders dan voorheen. Toch wel een beetje opgelucht nu
Voorlopig dus geen zorgen, maar wanneer die lichtflitsen regelmatiger terugkomen of wanneer ik plotseling minder ga zien, moet ik me direct melden op de spoedeisende hulp.
Toen ze dat laatste zei, schrok ik zelf wel een beetje. Spoedeisende hulp? Het is kennelijk echt wel riskant allemaal? Daar was ik nog niet zo van doordrongen, maar dat komt nu langzaamaan wel.
woensdag 17 februari 2010 om 22:18
quote:Jody schreef op 17 februari 2010 @ 19:25:
Lief dat jullie eraan hebben gedacht.
Graag gedaan hoor kleine moeite.
Goed nieuws met een "maar" dus.
Dat je 'wakker' bent geschrokken is alleen maar handig, maakt je alerter op negatieve wijzigingen.
Laat deze nieuwe wetenschap nu niet bepalend worden voor je leven hé, op naar de volgende controle en daarna vast nog wel één en nog ......Intussen "Dont Worry (too much) Be Happy.
Lief dat jullie eraan hebben gedacht.
Graag gedaan hoor kleine moeite.
Goed nieuws met een "maar" dus.
Dat je 'wakker' bent geschrokken is alleen maar handig, maakt je alerter op negatieve wijzigingen.
Laat deze nieuwe wetenschap nu niet bepalend worden voor je leven hé, op naar de volgende controle en daarna vast nog wel één en nog ......Intussen "Dont Worry (too much) Be Happy.
zaterdag 20 maart 2010 om 15:03
Ik gooi hem zelf weer even omhoog. Deze week was de afspraak en ook bij mij gelukkig alles nog prima in orde. Wel regelmatig laten controleren (regelmatig alszijnde 1x per 1,5 jaar zo) en wanneer ik duidelijke verslechtering opmerk ineens of die beruchte lichtflitsen dan direct bellen.
Gelukkig is het voor ieder hier, Courage en Jody, nog meegevallen. Maar ik weet niet hoe het met jullie is, de angst zit er wel even goed in.
Gelukkig is het voor ieder hier, Courage en Jody, nog meegevallen. Maar ik weet niet hoe het met jullie is, de angst zit er wel even goed in.
dinsdag 30 maart 2010 om 12:58
dinsdag 30 maart 2010 om 17:33
Mag ik een vraag stellen?
Wanneer ben je slechtziend? En hoe werkt het % zicht?
Ik vraag dit omdat: Ik heb nu -8 aan beide ogen. Ik ben begonnen op -0,5 en binnen 6 jaar zat ik op deze sterkte. Mijn zicht valt nog te corrigeren door lenzen, daarmee kan ik over het algemeen goed vooruit. Omdat mijn ogen zo snel achteruit gaan ben ik een beetje bang dat ik op den duur blind word of dat lenzen niet meer voldoen.
Ik ben overigens nooit bij een oogarts geweest, alleen bij een opticien.
Wanneer ben je slechtziend? En hoe werkt het % zicht?
Ik vraag dit omdat: Ik heb nu -8 aan beide ogen. Ik ben begonnen op -0,5 en binnen 6 jaar zat ik op deze sterkte. Mijn zicht valt nog te corrigeren door lenzen, daarmee kan ik over het algemeen goed vooruit. Omdat mijn ogen zo snel achteruit gaan ben ik een beetje bang dat ik op den duur blind word of dat lenzen niet meer voldoen.
Ik ben overigens nooit bij een oogarts geweest, alleen bij een opticien.
dinsdag 30 maart 2010 om 19:02
Volgens mij ben je officieel slechtziend als je minder dan 30% zicht hebt. Dat is de definitie die o.a. door zorgverzekeraars wordt aangehouden. Maar in de praktijk denk ik dat het per persoon enorm kan verschillen in hoeverre je er last van hebt.
Hoe het precies werkt met de weergave in procenten weet ik niet. Google eens op gezichtsscherpte of visus, misschien dat je zo ergens een rekenmodel oid kunt vinden.
Wat betreft jouw situatie: heeft de opticiën nooit geadviseerd om eens naar een oogarts te gaan? Ik zou bij een achteruitgang die jij omschrijft contact opnemen met een oogarts om nogmaals een uitgebreide oogmeting te laten doen en daarna eventueel gericht onderzoek.
Hoe het precies werkt met de weergave in procenten weet ik niet. Google eens op gezichtsscherpte of visus, misschien dat je zo ergens een rekenmodel oid kunt vinden.
Wat betreft jouw situatie: heeft de opticiën nooit geadviseerd om eens naar een oogarts te gaan? Ik zou bij een achteruitgang die jij omschrijft contact opnemen met een oogarts om nogmaals een uitgebreide oogmeting te laten doen en daarna eventueel gericht onderzoek.
dinsdag 30 maart 2010 om 20:42
Zicht uitdrukken in % kan deels via de leeskaart bij de opticien.
Op de standaard kijk afstand met bril of lenzen alle letters, symbolen, cirkeltjes met gaatje etc. goed kunnen zien is een indicatie van 100% zicht na correctie. Echter, die kaart houdt geen rekening met slechte contrasten tussen letter en achtergrond, daarmee wordt alleen de scherpte, het detail zicht, gecontroleerd.
Met - glas worden kleine dingen nog kleiner en dan zie je niet meer of het gaatje in de kleine cirkel nu rechts zit of ergens anders ergo, weer wat verlies in % zicht. Zicht in % uitdrukken is behoorlijk subjectief zonder uitgebreidere onderzoeken door een oogarts.
(En zelfs dan is de ene persoon met 30% zicht niet vergelijkbaar met de andere.)
Noahtb. Ik sluit me bij Jody's advies aan, maak een afspraak met een oogarts (eventueel via de huisarts) en vertel daar je verhaal.
De arts kan waarschijnlijk goed bepalen wat er met jou aan de hand is en was, en of er nog meer veranderingen op komst zijn.
Op de standaard kijk afstand met bril of lenzen alle letters, symbolen, cirkeltjes met gaatje etc. goed kunnen zien is een indicatie van 100% zicht na correctie. Echter, die kaart houdt geen rekening met slechte contrasten tussen letter en achtergrond, daarmee wordt alleen de scherpte, het detail zicht, gecontroleerd.
Met - glas worden kleine dingen nog kleiner en dan zie je niet meer of het gaatje in de kleine cirkel nu rechts zit of ergens anders ergo, weer wat verlies in % zicht. Zicht in % uitdrukken is behoorlijk subjectief zonder uitgebreidere onderzoeken door een oogarts.
(En zelfs dan is de ene persoon met 30% zicht niet vergelijkbaar met de andere.)
Noahtb. Ik sluit me bij Jody's advies aan, maak een afspraak met een oogarts (eventueel via de huisarts) en vertel daar je verhaal.
De arts kan waarschijnlijk goed bepalen wat er met jou aan de hand is en was, en of er nog meer veranderingen op komst zijn.
