Relaties
alle pijlers
Vrouw en kind alleen als het uitkomt?
woensdag 17 februari 2010 om 23:33
donderdag 18 februari 2010 om 13:42
to, er is 1 ding wat ik niet goed begrijp uit jouw posts. Je begint met dat het allemaal nogal erg en zwaar is en dat je niet kan bouwen op je vriend en het merendeel van de tijd er alleen voor staat. En als mensen dat dan samenvatten als iemand die jou het grootste stuk alleen laat doen, dan is het allemaal niet meer zo of niet zo erg etc.
Dus of je hebt je verhaal zwaar aangedikt en overdreven of je kunt niet tegen de werkelijkheid. Wat is het nou?
Dus of je hebt je verhaal zwaar aangedikt en overdreven of je kunt niet tegen de werkelijkheid. Wat is het nou?
donderdag 18 februari 2010 om 14:39
quote:meds schreef op 17 februari 2010 @ 22:43:
hij kan best leuk overkomen, maar als jij als moeder moet vragen om geld voor kleren voor je kind en tevreden bent omdat hij je sportschool betaalt dan is er toch wel iets aan de hand. Wie betaalt de kosten van het kind, woonlasten, elektra, gas, kinderopvang, cadeautjes, clubjes, uitjes?
Wie betaalt het eten?
En als hij wel alles betaalt waarom zeg je dan in je openingspost dat je er financieel alleen voorstaat? Of je zit in de ontkenning of je verdraait de werkelijkheid
Mijn eigen woonlasten en rekeningen betaal ik uiteraard zelf, net als hij de zijne voor zijn rekening neemt. Aangezien ik voor de wet een eenouder-gezin ben krijg ik de kinderopvang voor 90% vergoed, uitjes betaalt hij, cadeautjes samen (al koop ik meer cadeautjes dan hij, maar dat komt omdat ik veel "verwenneriger" ben). Clubje voor mini betaalt hij zoals ik al aangaf.
En nogmaals; ik steek zeker wat op van jullie commentaar, heb er gisteren ook nog met hem over gehad, over dat hij er op moet letten dat ons kind hem ook als primaire opvoeder ziet en niet alleen als een papa die er alleen is als het leuk is. En over het feit dat de situatie onzeker is op die manier voor het kind.
Ik heb deze topic ook wel een beetje geopend in een "kont tegen de krib bui" omdat ik een beetje pissig was en ja, dan relativeer je wat minder. Ik besef echter terdege dat ik verantwoordelijk ben voor mijn eigen geluk en bang om alleen te zijn ben ik niet, ik heb wel erger dingen meegemaakt. Ik vidn het alleen een beetje vervelend dat er blijkbaar alleen genoegen wordt genomen met " Ja, hij is een lul, en ik een slappe trut" , want zo simpel is het niet (gelukkig voor mij).
hij kan best leuk overkomen, maar als jij als moeder moet vragen om geld voor kleren voor je kind en tevreden bent omdat hij je sportschool betaalt dan is er toch wel iets aan de hand. Wie betaalt de kosten van het kind, woonlasten, elektra, gas, kinderopvang, cadeautjes, clubjes, uitjes?
Wie betaalt het eten?
En als hij wel alles betaalt waarom zeg je dan in je openingspost dat je er financieel alleen voorstaat? Of je zit in de ontkenning of je verdraait de werkelijkheid
Mijn eigen woonlasten en rekeningen betaal ik uiteraard zelf, net als hij de zijne voor zijn rekening neemt. Aangezien ik voor de wet een eenouder-gezin ben krijg ik de kinderopvang voor 90% vergoed, uitjes betaalt hij, cadeautjes samen (al koop ik meer cadeautjes dan hij, maar dat komt omdat ik veel "verwenneriger" ben). Clubje voor mini betaalt hij zoals ik al aangaf.
En nogmaals; ik steek zeker wat op van jullie commentaar, heb er gisteren ook nog met hem over gehad, over dat hij er op moet letten dat ons kind hem ook als primaire opvoeder ziet en niet alleen als een papa die er alleen is als het leuk is. En over het feit dat de situatie onzeker is op die manier voor het kind.
Ik heb deze topic ook wel een beetje geopend in een "kont tegen de krib bui" omdat ik een beetje pissig was en ja, dan relativeer je wat minder. Ik besef echter terdege dat ik verantwoordelijk ben voor mijn eigen geluk en bang om alleen te zijn ben ik niet, ik heb wel erger dingen meegemaakt. Ik vidn het alleen een beetje vervelend dat er blijkbaar alleen genoegen wordt genomen met " Ja, hij is een lul, en ik een slappe trut" , want zo simpel is het niet (gelukkig voor mij).
donderdag 18 februari 2010 om 17:24
donderdag 18 februari 2010 om 17:41
quote:meds schreef op 18 februari 2010 @ 17:24:
maar jij draait toch op voor de woon en leefkosten van het kind?
jij "past" toch op het meerendeel van de tijd?
Hij gaat toch weg als ie geen zin meer heeft?
Jij wilt toch een normaal gezin zijn?
Jij vindt toch dat je er alleen voor staat?Jeetje hey, what's your deal?! Woon- en leefkosten? Ik woon en kook ook voor mezelf hoor, een peuter vraagt niet zoveel extra wat dat betreft. "Oppassen"? Het is mijn eigen kind, en ik heb al eerder aangegeven dat als ik weg wil, hij dan gewoon hier is. Wat waar is, is dat ik heb aangegeven dat ik soms het gevoel heb er grotendeels alleen voor te staan, vooral emotioneel, en je hebt zeker zinnige dingen gezegd hier, net als veel anderen, waar ik wat mee kan en mee ga doen.Zoals gezegd heb ik gistern zelfs als e.e.a. met hem besproken. Maar hey, lijkt wel alsof jij pas tevreden bent als ik nu roep " Idd, Meds, je hebt gelijk, ik ga *nu* een punt zetten achter deze relatie-farce!" . Nu, het spijt me, maar ik heb deze topic niet geopend ter vermaak van jou of anderen en ik doe er toch zeker zelf mee wat ik wil, het is mijn leven namelijk. Nogmaals bedankt voor de goede adviezen die je hebt gegeven maar ik vind dat je nu een beetje aan het pitbullen bent als ik eerlijk ben.
maar jij draait toch op voor de woon en leefkosten van het kind?
jij "past" toch op het meerendeel van de tijd?
Hij gaat toch weg als ie geen zin meer heeft?
Jij wilt toch een normaal gezin zijn?
Jij vindt toch dat je er alleen voor staat?Jeetje hey, what's your deal?! Woon- en leefkosten? Ik woon en kook ook voor mezelf hoor, een peuter vraagt niet zoveel extra wat dat betreft. "Oppassen"? Het is mijn eigen kind, en ik heb al eerder aangegeven dat als ik weg wil, hij dan gewoon hier is. Wat waar is, is dat ik heb aangegeven dat ik soms het gevoel heb er grotendeels alleen voor te staan, vooral emotioneel, en je hebt zeker zinnige dingen gezegd hier, net als veel anderen, waar ik wat mee kan en mee ga doen.Zoals gezegd heb ik gistern zelfs als e.e.a. met hem besproken. Maar hey, lijkt wel alsof jij pas tevreden bent als ik nu roep " Idd, Meds, je hebt gelijk, ik ga *nu* een punt zetten achter deze relatie-farce!" . Nu, het spijt me, maar ik heb deze topic niet geopend ter vermaak van jou of anderen en ik doe er toch zeker zelf mee wat ik wil, het is mijn leven namelijk. Nogmaals bedankt voor de goede adviezen die je hebt gegeven maar ik vind dat je nu een beetje aan het pitbullen bent als ik eerlijk ben.
donderdag 18 februari 2010 om 20:06
Ik ben het helemaal eens met andere forummers. Heb trouwens ook je openingspost gelezen, ook al heb je die nu ineens weg gehaald.
Je baggateliseerd gigantisch! Nu is alles ineens niet meer zo erg. Draagt hij wel bij terwijl je eerst suggereerde overal financieel alleen voor te staan. Is hij er wel als jij weg wil.
Je hebt gisteren een gesprek met hem gehad, en hebt aangegeven dat je vriend ook opvoeder van jullie kind moet zijn.
Maar ik dacht toch dat je samen wilde wonen? Heb je dat ook besproken? En wat zei hij daarop? (komt op mij over alsof je dit onderwerp niet durft te bespreken, bang dat hij dan inderdaad de kont tegen de krib gooit en er wellicht zelf een punt achter zet omdat hij gewoon geen zin heeft in dit soort verantwoordelijkheden)
Of je hebt in je openingspost gigantisch overdreven en is het in het echt allemaal niet zo erg, of je maakt het nu ineens allemaal mooier dan het in werkelijkheid is.
Maar he, dat hoef je voor ons niet te doen hoor. Wij hebben namelijk niet deze relatie. Jij hebt m, en jij moet daar gelukkig mee zijn, wij niet.
Je baggateliseerd gigantisch! Nu is alles ineens niet meer zo erg. Draagt hij wel bij terwijl je eerst suggereerde overal financieel alleen voor te staan. Is hij er wel als jij weg wil.
Je hebt gisteren een gesprek met hem gehad, en hebt aangegeven dat je vriend ook opvoeder van jullie kind moet zijn.
Maar ik dacht toch dat je samen wilde wonen? Heb je dat ook besproken? En wat zei hij daarop? (komt op mij over alsof je dit onderwerp niet durft te bespreken, bang dat hij dan inderdaad de kont tegen de krib gooit en er wellicht zelf een punt achter zet omdat hij gewoon geen zin heeft in dit soort verantwoordelijkheden)
Of je hebt in je openingspost gigantisch overdreven en is het in het echt allemaal niet zo erg, of je maakt het nu ineens allemaal mooier dan het in werkelijkheid is.
Maar he, dat hoef je voor ons niet te doen hoor. Wij hebben namelijk niet deze relatie. Jij hebt m, en jij moet daar gelukkig mee zijn, wij niet.
donderdag 18 februari 2010 om 20:41
Klopt wat je zegt; ik heb deze relatie en ik moet daar gelukkig mee zijn, en soms heb ik er idd de balen van, en soms denk ik " Ach, eigenlijk is hij toch wel weer heel erg lief". Niets menselijks ( vrouwelijks?) is me vreemd wat dat betreft. Deze topic heb ik geopend in een bui van de balen hebben, en dan ben je geneigd idd op het negatieve te focussen. En het is idd echt niet hoe mijn ideaalplaatje is, maar er is nog genoeg om wel te koesteren. Hij weet trouwens al lang dat ik wil samenwonen hoor, als ik iets niet ben is het wel bang voor hem. Maar goed, als ik dan vandaag met een vriendin spreek die WEL samenwoont en alsnog een man heeft die zich never met de kinderen of haar bemoeit, dan zie ik wel weer het postieve erin, als mijn vriend er is is het ook echt leuk, en hebben we het fijn, maar ja, ik zou wel willen dat dat elke dag was, ipv 3 a 4 keer per week ja, daarin verschillen we dan weer. Maar is het gras bij de buren niet altijd groener?
donderdag 18 februari 2010 om 20:42
2 keer hoeft niet
anoniem_100422 wijzigde dit bericht op 18-02-2010 20:47
Reden: Klopt wat je zegt; ik heb deze relatie en ik moet daar gelukkig mee zijn, en soms heb ik er idd de balen van, en soms denk ik " Ach, eigenlijk is hij toch wel weer heel erg lief". Niets menselijks ( vrouwelijks?) is me vreemd wat dat betreft. De
Reden: Klopt wat je zegt; ik heb deze relatie en ik moet daar gelukkig mee zijn, en soms heb ik er idd de balen van, en soms denk ik " Ach, eigenlijk is hij toch wel weer heel erg lief". Niets menselijks ( vrouwelijks?) is me vreemd wat dat betreft. De
% gewijzigd
donderdag 18 februari 2010 om 20:42
Klopt wat je zegt; ik heb deze relatie en ik moet daar gelukkig mee zijn, en soms heb ik er idd de balen van, en soms denk ik " Ach, eigenlijk is hij toch wel weer heel erg lief". Niets menselijks ( vrouwelijks?) is me vreemd wat dat betreft. Deze topic heb ik geopend in een bui van de balen hebben, en dan ben je geneigd idd op het negatieve te focussen. En het is idd echt niet hoe mijn ideaalplaatje is, maar er is nog genoeg om wel te koesteren. Hij weet trouwens al lang dat ik wil samenwonen hoor, als ik iets niet ben is het wel bang voor hem. Maar goed, als ik dan vandaag met een vriendin spreek die WEL samenwoont en alsnog een man heeft die zich never met de kinderen of haar bemoeit, dan zie ik wel weer het postieve erin, als mijn vriend er is is het ook echt leuk, en hebben we het fijn, maar ja, ik zou wel willen dat dat elke dag was, ipv 3 a 4 keer per week ja, daarin verschillen we dan weer. Maar is het gras bij de buren niet altijd groener?
donderdag 18 februari 2010 om 20:50
Het leek mij idd ook meer een ik-baal-van-mijn-niet-zo-verkeerde-vent topic. Wat je geeft telt soms sneller op dan wat je krijgt.
Maar het gras bij de buren is niet altijd groener. Dus het is misschien toch eens aardig om je af te vragen waar je ontevredenheid vandaan komt. Dat hoeft helemaal niet eens iets met je vriend te maken te hebben.
Kun je ten aanzien van je vriend wel effectief communiceren? Want in dit topic gaat het een beetje alle kanten op wat dat betreft.
Maar het gras bij de buren is niet altijd groener. Dus het is misschien toch eens aardig om je af te vragen waar je ontevredenheid vandaan komt. Dat hoeft helemaal niet eens iets met je vriend te maken te hebben.
Kun je ten aanzien van je vriend wel effectief communiceren? Want in dit topic gaat het een beetje alle kanten op wat dat betreft.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
donderdag 18 februari 2010 om 20:55
donderdag 18 februari 2010 om 21:23
Ik bedoelde ook niet dat je bang voor je vriend bent, maar schrik hebt van zijn reactie op jouw samenwoon voorstel.
Tuurlijk wil je niet van hem te horen krijgen dat hij dat wellicht helemaal niet wil.
Maar hoe sta je daar nu tegenover dan? Jij wil dus nog altijd graag samenwonen. Je wil graag een groter huis met tuin (wat ik kan begrijpen) en samen zou dat wel kunnen. Heb je dat nogmaals met hem besproken? En wat zegt hij daarop dan?
(en om antwoord te geven op je vraag, nee, bij mij is het gras niet groener bij de buren!)
Tuurlijk wil je niet van hem te horen krijgen dat hij dat wellicht helemaal niet wil.
Maar hoe sta je daar nu tegenover dan? Jij wil dus nog altijd graag samenwonen. Je wil graag een groter huis met tuin (wat ik kan begrijpen) en samen zou dat wel kunnen. Heb je dat nogmaals met hem besproken? En wat zegt hij daarop dan?
(en om antwoord te geven op je vraag, nee, bij mij is het gras niet groener bij de buren!)
donderdag 18 februari 2010 om 21:35
Hertje,
neen, het gras is bij de buren niet altijd groener. Ik ben sinds onze relatietherapie (2 jaar geleden) door de mand genomen erg tevreden!
Als je dit soort opmerkingen maakt, waarom doe je het dan? Om je eigen ongenoegen weg te drukken of om te relativeren? Ik hoop niet dat je door te denken dat het bij anderen altijd beter is je eigen situatie onderwaardeert. Net als dat het bij jezelf niet erg genoeg is, omdat het bij anderen altijd veeeeeel erger is.
Kijk gewoon eens naar wat JIJ vindt en voelt en toets het dan eens qua realiteitszin (die je toch wel hebt gekregen hier adhv je eerdere omschrijvingen). Maar ja, als je omschrijvingen ook telkens weer anders gemaakt worden, valt er weinig te toetsen he...
Dus wees eerlijk. Overdrijf niet, maar kijk naar wat is.
neen, het gras is bij de buren niet altijd groener. Ik ben sinds onze relatietherapie (2 jaar geleden) door de mand genomen erg tevreden!
Als je dit soort opmerkingen maakt, waarom doe je het dan? Om je eigen ongenoegen weg te drukken of om te relativeren? Ik hoop niet dat je door te denken dat het bij anderen altijd beter is je eigen situatie onderwaardeert. Net als dat het bij jezelf niet erg genoeg is, omdat het bij anderen altijd veeeeeel erger is.
Kijk gewoon eens naar wat JIJ vindt en voelt en toets het dan eens qua realiteitszin (die je toch wel hebt gekregen hier adhv je eerdere omschrijvingen). Maar ja, als je omschrijvingen ook telkens weer anders gemaakt worden, valt er weinig te toetsen he...
Dus wees eerlijk. Overdrijf niet, maar kijk naar wat is.
donderdag 18 februari 2010 om 21:39
donderdag 18 februari 2010 om 22:06
Dames! De OP heb ik weggehaald omdat ik, toen er wat minder stoom uit mijn oren kwam, vond dat mijn situatie ietwat te herkenbaar is geworden. Ik wil gewoon niet het risico lopen dat iemand mij herkent.
En ik heb idd al vaker aangegeven dat ik wil samenwonen, alleen ik kan geen hypotheek krijgen momenteel, en hij heeft een klein koopappartement maar meer zit er ook niet in, qua hypotheek. De enige oplossing zou zijn samen groter te gaan huren, maar dan zit ie nog steeds met zijn appartement wat hij in deze tijd niet wil verkopen. Hij geeft zelf aan dat onze relatie nog niet "af" is en we alles in een nogal vreemde volgorde doen. Hij sluit het samenwonen ook niet uit, ooit, maar het duurt mij idd allemaal te lang. Dat is het issue. En soms speelt dat meer dan op andere momenten. Het moment dat hij in zijn eigen huisje griep ging liggen hebben en mij hier alleen liet met een ziek kind, was zo'n moment. En met dat groenere gras bedoel ik alleen maar te zeggen dat er in elke relatie wel iets is, alleen soms ben je meer gefocussed op de negatieve punten, en de dag erna vind je het allemaal wel weer meevallen..zo gaat dat (bij mij iig).
Nogmaals bedankt voor jullie meningen, echt, maar wat mij betreft mag het topic nu gewoon dicht.
En ik heb idd al vaker aangegeven dat ik wil samenwonen, alleen ik kan geen hypotheek krijgen momenteel, en hij heeft een klein koopappartement maar meer zit er ook niet in, qua hypotheek. De enige oplossing zou zijn samen groter te gaan huren, maar dan zit ie nog steeds met zijn appartement wat hij in deze tijd niet wil verkopen. Hij geeft zelf aan dat onze relatie nog niet "af" is en we alles in een nogal vreemde volgorde doen. Hij sluit het samenwonen ook niet uit, ooit, maar het duurt mij idd allemaal te lang. Dat is het issue. En soms speelt dat meer dan op andere momenten. Het moment dat hij in zijn eigen huisje griep ging liggen hebben en mij hier alleen liet met een ziek kind, was zo'n moment. En met dat groenere gras bedoel ik alleen maar te zeggen dat er in elke relatie wel iets is, alleen soms ben je meer gefocussed op de negatieve punten, en de dag erna vind je het allemaal wel weer meevallen..zo gaat dat (bij mij iig).
Nogmaals bedankt voor jullie meningen, echt, maar wat mij betreft mag het topic nu gewoon dicht.
