Relaties
alle pijlers
Wat betekent dit....
zondag 21 februari 2010 om 13:53
Na 10 jaar samen zijn en 2 lieve kindjes verder heb ik afgelopen vrijdag mijn vriend ten huwelijk gevraagd.
Ik had een taxi besteld die ons naar een luxe restaurant bracht, heerlijk gegeten. Met de kok besproken dat ik het aanzoek zou doen tussen het hoofgerecht en nagerecht. Daarna zou een spetterend dessert komen.
Had het heel intiem geregeld allemaal en op een lieve, eerlijke bescheiden manier hem gevraagd. Met de vraag of hij in 2012 met me wilde trouwen (onder het mom van 12,5 jaar samen)
Zijn antwoord: je overvalt me wel, misschien.... ik ben er niet aan toe....het is te snel na het krijgen van onze kindjes (jongste 2,5 mnd) Maar lees goed ik wil trouwen in 2012!!!!
Wat moet ik hiermee, er is verder niet meer over gesproken... hij vond het heel sneu voor me dat ik dit allemaal zo heb geregeld maar meer kan hij er niet van maken...
Ik voel me KUT!!!!
Ik had een taxi besteld die ons naar een luxe restaurant bracht, heerlijk gegeten. Met de kok besproken dat ik het aanzoek zou doen tussen het hoofgerecht en nagerecht. Daarna zou een spetterend dessert komen.
Had het heel intiem geregeld allemaal en op een lieve, eerlijke bescheiden manier hem gevraagd. Met de vraag of hij in 2012 met me wilde trouwen (onder het mom van 12,5 jaar samen)
Zijn antwoord: je overvalt me wel, misschien.... ik ben er niet aan toe....het is te snel na het krijgen van onze kindjes (jongste 2,5 mnd) Maar lees goed ik wil trouwen in 2012!!!!
Wat moet ik hiermee, er is verder niet meer over gesproken... hij vond het heel sneu voor me dat ik dit allemaal zo heb geregeld maar meer kan hij er niet van maken...
Ik voel me KUT!!!!
zondag 21 februari 2010 om 14:15
quote:Hanneslove5 schreef op 21 februari 2010 @ 14:04:
We hebben het er wel overgehad, hij zij wel dat hij er niet de waarde van inzag maar daarnaast weet hij ook hoeveel waarde ik er wel aan hecht...
Ik dacht; als ik het hem ECHT officieel vraag, hij dat natuurlijk wel wil. Wat had ik anders verwacht na 10 jaar samen....geen nee in ieder geval....eigenlijk gewoon een volmondige JA LIEVERD TUURLIJK WIL IK DAT.
Ik snap er eigenlijk niet veel meer van...Je hebt het voor hem ingevuld. Hij heeft je kennelijk nooit voorgehouden ooit wel te willen trouwen, jij bent er vanuit gegaan dat hij wel ja zou zeggen op de officiële vraag. Ik kan me voorstellen dat hij ervan geschrokken is. "Te snel" was misschien een uitvlucht voor hem. Het klinkt misschien aardiger dan "nee, ik wil niet trouwen, ik hecht er geen waarde aan." Het lijkt me in elk geval makkelijker om te zeggen.
We hebben het er wel overgehad, hij zij wel dat hij er niet de waarde van inzag maar daarnaast weet hij ook hoeveel waarde ik er wel aan hecht...
Ik dacht; als ik het hem ECHT officieel vraag, hij dat natuurlijk wel wil. Wat had ik anders verwacht na 10 jaar samen....geen nee in ieder geval....eigenlijk gewoon een volmondige JA LIEVERD TUURLIJK WIL IK DAT.
Ik snap er eigenlijk niet veel meer van...Je hebt het voor hem ingevuld. Hij heeft je kennelijk nooit voorgehouden ooit wel te willen trouwen, jij bent er vanuit gegaan dat hij wel ja zou zeggen op de officiële vraag. Ik kan me voorstellen dat hij ervan geschrokken is. "Te snel" was misschien een uitvlucht voor hem. Het klinkt misschien aardiger dan "nee, ik wil niet trouwen, ik hecht er geen waarde aan." Het lijkt me in elk geval makkelijker om te zeggen.
zondag 21 februari 2010 om 14:18
Even nog vanuit mijn eigen gedacht he... ik kan me gewoon niet voorstellen dat je NIET wilt trouwen met iemand van wie je houd... het hoeft van mij echt geen gigantische trouwerij te worden of wat dan ook... waar zou hij eventueel bang voor kunnen zijn. Het is toch niet erg om officieel ja tegen elkaars liefde te zeggen
zondag 21 februari 2010 om 14:21
Waarschijnlijk zou ik hem pas hebben gevraagd als ik zeker wist dat hij 'ja' zou zeggen. Niet wanneer ik zou denken dat hij dat zou zeggen. Maar ja, dat is geen advies waar je wat aan hebt.
Natuurlijk zou ik me rot gevoeld hebben in die situatie, maar dat lijkt me ook niet meer dan logisch.
Nu kan je het beste er wel met hem over praten, gewoon om het uit de wereld te helpen. Dit lijkt me belangrijk, omdat het anders wel tussen jullie in zou kunnen komen te staan.
Natuurlijk zou ik me rot gevoeld hebben in die situatie, maar dat lijkt me ook niet meer dan logisch.
Nu kan je het beste er wel met hem over praten, gewoon om het uit de wereld te helpen. Dit lijkt me belangrijk, omdat het anders wel tussen jullie in zou kunnen komen te staan.
zondag 21 februari 2010 om 14:22
Voor jou is het belangrijk, voor hem niet (zo). Kan hij misschien uitleggen welk deel hij er niet leuk aan vindt? Vindt hij het misschien prima als jullie even snel op het stadhuis trouwen, jij en de kinderen zijn naam aannemen en dan verder geen feest? M.a.w. houdt hij niet van de (dure) 'poppenkast' eromheen maar wil hij wel even snel met jou het trouwbriefje halen? Eventueel daarna een etentje met een paar goede vrienden of familie?
zondag 21 februari 2010 om 14:23
Ja maar Hannes, je redeneert wel erg vanuit jezelf natuurlijk nu.
Jij kan het je niet voorstellen. Hij kan zich niet voorstellen wél te gaan trouwen. Jullie staan in dit opzicht lijnrecht tegenover elkaar.
Jij vroeg hem en hij zei nee. Dat is snoeihard, dat snap ik maar op een vraag die met ja of nee beantwoord kan worden, kun je dus ook 'nee' krijgen.
Hij is in ieder geval heel standvastig in zijn gevoel, hij gaat niet om jou een lol te doen ja zeggen omdat je een etentje geregeld hebt. Daarmee zou hij zichzelf verloochenen en dat wilde hij niet.
Hoe erg - nogmaals - voor jou ook, je weet wel wat je aan hem hebt.
Jij kan het je niet voorstellen. Hij kan zich niet voorstellen wél te gaan trouwen. Jullie staan in dit opzicht lijnrecht tegenover elkaar.
Jij vroeg hem en hij zei nee. Dat is snoeihard, dat snap ik maar op een vraag die met ja of nee beantwoord kan worden, kun je dus ook 'nee' krijgen.
Hij is in ieder geval heel standvastig in zijn gevoel, hij gaat niet om jou een lol te doen ja zeggen omdat je een etentje geregeld hebt. Daarmee zou hij zichzelf verloochenen en dat wilde hij niet.
Hoe erg - nogmaals - voor jou ook, je weet wel wat je aan hem hebt.
zondag 21 februari 2010 om 14:23
quote:Hanneslove5 schreef op 21 februari 2010 @ 14:18:
Even nog vanuit mijn eigen gedacht he... ik kan me gewoon niet voorstellen dat je NIET wilt trouwen met iemand van wie je houd... het hoeft van mij echt geen gigantische trouwerij te worden of wat dan ook... waar zou hij eventueel bang voor kunnen zijn. Het is toch niet erg om officieel ja tegen elkaars liefde te zeggen
Gister sprak ik toevallig met een jongen die duidelijk zei; "1 op de 3 huwelijken eindigen in een scheiding. Het afwikkelen van alle juridische en financiele zaken die mogelijk volgen, zouden mij tegen houden van een huwelijk."
Duidelijk antwoord dacht ik zo.
Even nog vanuit mijn eigen gedacht he... ik kan me gewoon niet voorstellen dat je NIET wilt trouwen met iemand van wie je houd... het hoeft van mij echt geen gigantische trouwerij te worden of wat dan ook... waar zou hij eventueel bang voor kunnen zijn. Het is toch niet erg om officieel ja tegen elkaars liefde te zeggen
Gister sprak ik toevallig met een jongen die duidelijk zei; "1 op de 3 huwelijken eindigen in een scheiding. Het afwikkelen van alle juridische en financiele zaken die mogelijk volgen, zouden mij tegen houden van een huwelijk."
Duidelijk antwoord dacht ik zo.
zondag 21 februari 2010 om 14:23
Ehm, ik vind het ook eigenlijk niet zo slim van je om hem 'groots' te vragen als je eigenlijk niet zeker wist of hij wel ja zou zeggen. Het voelt zelfs een beetje naar: als ik er al die moeite voor doe kan hij bijna met geen goed fatsoen nee zeggen en trek ik hem de streep wel over.
Misschien wil hij gewoon niet trouwen. Niet dat hij niet voor jou kiest, maar gewoon niet wil trouwen.
Misschien wil hij gewoon niet trouwen. Niet dat hij niet voor jou kiest, maar gewoon niet wil trouwen.
I only get one shot at life - so I shoot to kill
zondag 21 februari 2010 om 14:23
quote:Hanneslove5 schreef op 21 februari 2010 @ 14:18:
Even nog vanuit mijn eigen gedacht he... ik kan me gewoon niet voorstellen dat je NIET wilt trouwen met iemand van wie je houd... het hoeft van mij echt geen gigantische trouwerij te worden of wat dan ook... waar zou hij eventueel bang voor kunnen zijn. Het is toch niet erg om officieel ja tegen elkaars liefde te zeggen
*steekt hand op*
Ik ben nog jong natuurlijk dus mss veranderd dat nog maar voorlopig heb ik allerminst de behoefte om ooit 'officieel' mijn liefde te bevestigen. Imo vervalt dat officiele is het niet tot de bevestiging die ik elke dag krijg dat hij van me houd.
Maar wat ik me afvraag, waar is de communicatie tussen jullie?
Je laat het probleem steeds groter worden als je het opkropt. Praat er gewoon over. Wat zijn zijn verwachtingen, wat zijn de jouwe, hoe zie je de toekomst...?
Probeer elkaar teminste te begrijpen en begrip te hebben. En dan kan je vanaf daar verder zien hoe het gaat...
Even nog vanuit mijn eigen gedacht he... ik kan me gewoon niet voorstellen dat je NIET wilt trouwen met iemand van wie je houd... het hoeft van mij echt geen gigantische trouwerij te worden of wat dan ook... waar zou hij eventueel bang voor kunnen zijn. Het is toch niet erg om officieel ja tegen elkaars liefde te zeggen
*steekt hand op*
Ik ben nog jong natuurlijk dus mss veranderd dat nog maar voorlopig heb ik allerminst de behoefte om ooit 'officieel' mijn liefde te bevestigen. Imo vervalt dat officiele is het niet tot de bevestiging die ik elke dag krijg dat hij van me houd.
Maar wat ik me afvraag, waar is de communicatie tussen jullie?
Je laat het probleem steeds groter worden als je het opkropt. Praat er gewoon over. Wat zijn zijn verwachtingen, wat zijn de jouwe, hoe zie je de toekomst...?
Probeer elkaar teminste te begrijpen en begrip te hebben. En dan kan je vanaf daar verder zien hoe het gaat...
zondag 21 februari 2010 om 14:26
quote:Hanneslove5 schreef op 21 februari 2010 @ 14:18:
Even nog vanuit mijn eigen gedacht he... ik kan me gewoon niet voorstellen dat je NIET wilt trouwen met iemand van wie je houd... het hoeft van mij echt geen gigantische trouwerij te worden of wat dan ook... waar zou hij eventueel bang voor kunnen zijn. Het is toch niet erg om officieel ja tegen elkaars liefde te zeggen
Ik kan juist prima begrijpen waarom je niet hoeft te trouwen, ook al ben je zielsgelukkig met je partner. Wel heel jammer en pijnlijk dat je hebt gedacht dat hij na zoveel jaar wél in het huwelijksbootje wilde stappen.
Sterkte, en laat dit niet tussen jullie in komen staan!
Even nog vanuit mijn eigen gedacht he... ik kan me gewoon niet voorstellen dat je NIET wilt trouwen met iemand van wie je houd... het hoeft van mij echt geen gigantische trouwerij te worden of wat dan ook... waar zou hij eventueel bang voor kunnen zijn. Het is toch niet erg om officieel ja tegen elkaars liefde te zeggen
Ik kan juist prima begrijpen waarom je niet hoeft te trouwen, ook al ben je zielsgelukkig met je partner. Wel heel jammer en pijnlijk dat je hebt gedacht dat hij na zoveel jaar wél in het huwelijksbootje wilde stappen.
Sterkte, en laat dit niet tussen jullie in komen staan!
zondag 21 februari 2010 om 14:26
Als eerste: wat ontzettend rot voor je.
De manier waarop het gegaan is bedoel ik...
Maar als hij niet wil dan zij het zo ben ik bang.
quote:Hanneslove5 schreef op 21 februari 2010 @ 14:16:
maar wat hadden jullie gevoelt of gedacht in zo'n situatie?? Hij is er verder ook niet meer op terug gekomen en dat voelt mij nog vervelender. Het voelt een beetje als een loser zijn (ik dan he)
Maar dat hij er niet meer op terugkomt betekent toch niet dat jij er niet nog over kan beginnen?
En dan bedoel ik niet verwijtend maar je mag toch best aangeven dat ij je gekwets voelt over de manier waarop het gegaan is en dat je graag zijn gevoel erbij wilt weten..
De manier waarop het gegaan is bedoel ik...
Maar als hij niet wil dan zij het zo ben ik bang.
quote:Hanneslove5 schreef op 21 februari 2010 @ 14:16:
maar wat hadden jullie gevoelt of gedacht in zo'n situatie?? Hij is er verder ook niet meer op terug gekomen en dat voelt mij nog vervelender. Het voelt een beetje als een loser zijn (ik dan he)
Maar dat hij er niet meer op terugkomt betekent toch niet dat jij er niet nog over kan beginnen?
En dan bedoel ik niet verwijtend maar je mag toch best aangeven dat ij je gekwets voelt over de manier waarop het gegaan is en dat je graag zijn gevoel erbij wilt weten..
zondag 21 februari 2010 om 14:28
Hannes, kan me voorstellen dat je je ontzettend opgelaten voelde. En ook dat je gekwetst bent, dit antwoord had je niet gehoopt te horen.
Jullie zijn al heel lang bij elkaar. Hebben jullie wel op een andere manier zaken geregeld? Samenlevingscontract, testament, geregistreerd partnerschap? Kun je daaruit niet al halen, dat hij echt wel bij je wil blijven?
Jullie zijn al heel lang bij elkaar. Hebben jullie wel op een andere manier zaken geregeld? Samenlevingscontract, testament, geregistreerd partnerschap? Kun je daaruit niet al halen, dat hij echt wel bij je wil blijven?
zondag 21 februari 2010 om 14:29
quote:eleonora schreef op 21 februari 2010 @ 14:24:
Vraag aan jou Hannes:
Wat betekent dit voor jóu?
Heeft zijn nee voor jou consequenties?
Goeie vraag... eerlijk gezegt geven jullie wel aan dat hij zich niet laat verloochen door op mijn vraag nee te zeggen... maar voor mij betekend dit natuurlijk ook wat. Ik zie dit als wel iets belangrijks en daar wordt nu nee op gezegt...
ik denk eerlijk dat het wel conseguenties kan hebben... ik ben nu dus ook even heel eerlijk he net als hij
Vraag aan jou Hannes:
Wat betekent dit voor jóu?
Heeft zijn nee voor jou consequenties?
Goeie vraag... eerlijk gezegt geven jullie wel aan dat hij zich niet laat verloochen door op mijn vraag nee te zeggen... maar voor mij betekend dit natuurlijk ook wat. Ik zie dit als wel iets belangrijks en daar wordt nu nee op gezegt...
ik denk eerlijk dat het wel conseguenties kan hebben... ik ben nu dus ook even heel eerlijk he net als hij
zondag 21 februari 2010 om 14:31
Ik zou me in zowel jouw als zijn schenen opgelaten hebben gevoeld. Maar het is een vraag waar je Ja of Nee op kunt zeggen. Als ik het zo lees krijg ik de indruk dat hij niet direct Nee wilde zeggen, en je heeft wilen sparen door "Het is te snel" te zeggen, op dat moment.
Jij kan het je niet voorstellen dat iemand níet wil trouwen. Jij hecht heel veel waarde aan het huwelijk. Maar wat heb je er aan dat iemand vor jouw plezier met je trouwt? Ook al heeft hij ook zonder huwelijk de intentie om voor altijd bij je te blijven?
Hij hecht niet zo veel waarde aan trouwen als jij, maar hij hecht er niet zo weinig waarde aan dat hij dan maar "in godsnaam" het jawoord uitspreekt voor jou, ondanks dat hij het zelf niet wil.
Jij kan het je niet voorstellen dat iemand níet wil trouwen. Jij hecht heel veel waarde aan het huwelijk. Maar wat heb je er aan dat iemand vor jouw plezier met je trouwt? Ook al heeft hij ook zonder huwelijk de intentie om voor altijd bij je te blijven?
Hij hecht niet zo veel waarde aan trouwen als jij, maar hij hecht er niet zo weinig waarde aan dat hij dan maar "in godsnaam" het jawoord uitspreekt voor jou, ondanks dat hij het zelf niet wil.
zondag 21 februari 2010 om 14:31
we hebben een geregistreerd partnerschap op een maandag ochtend geregeld... daar stond ik dus eerst niet achter omdat ik wil trouwen. Dat wist hij dus destijds ook al...
Maar heb ik het voor hem toch wel gedaan... dus heb ik mijzelf toen dan verloochend?
We hebben dat meer gedaan omdat het moest voor juiste zaken geregeled hebben voor de kinderen. (dat was zijn gedachten gang er ook achter...) Niet echt om ja tegen mij te zeggen... meer op zaken op papier goed geregeld te hebben
Maar heb ik het voor hem toch wel gedaan... dus heb ik mijzelf toen dan verloochend?
We hebben dat meer gedaan omdat het moest voor juiste zaken geregeled hebben voor de kinderen. (dat was zijn gedachten gang er ook achter...) Niet echt om ja tegen mij te zeggen... meer op zaken op papier goed geregeld te hebben
zondag 21 februari 2010 om 14:32
quote:isolde55 schreef op 21 februari 2010 @ 13:56:
Waarom wil je nu opeens trouwen? En heb je hem dat ook uitgelegd? Ik zou de meerwaarde er in dit geval ook niet van zien.
Het gaat al 12,5 jaar goed. Waarom dan nu opeens trouwen????
Wij zijn afgelopen september , na 17 jaar en twee kinderen getrouwd !!
Ook vanwegen de achternaam kwestie, EN ook vanwege het juridisch gedoe wat er kan ontstaan bij overlijden. Dit kun je natuurlijk allemaal vastleggen, het leek ons simpeler om te trouwen.
Manlief wilde ook heeeel lang niet, wat bleek, hij wilde wel trouwen, geen bruiloft !! We zijn dus in familiaire kring getrouwd, casual gekleed en daarna een bbq gegeven.
Mss dat dat ook een rol speelt ?
Succes,
Waarom wil je nu opeens trouwen? En heb je hem dat ook uitgelegd? Ik zou de meerwaarde er in dit geval ook niet van zien.
Het gaat al 12,5 jaar goed. Waarom dan nu opeens trouwen????
Wij zijn afgelopen september , na 17 jaar en twee kinderen getrouwd !!
Ook vanwegen de achternaam kwestie, EN ook vanwege het juridisch gedoe wat er kan ontstaan bij overlijden. Dit kun je natuurlijk allemaal vastleggen, het leek ons simpeler om te trouwen.
Manlief wilde ook heeeel lang niet, wat bleek, hij wilde wel trouwen, geen bruiloft !! We zijn dus in familiaire kring getrouwd, casual gekleed en daarna een bbq gegeven.
Mss dat dat ook een rol speelt ?
Succes,
zondag 21 februari 2010 om 14:34
Waarom wil jij opeens trouwen? Waarom iemand ten huwelijk vragen als je niet weet wat 't antwoord gaat zijn? Kortom: waarom heb je het in jullie relatie niet eerder gehad over 'n mogelijk huwelijk en heb je dus niet zijn interesse daarin gepeild? Wat voegt trouwen nog toe als je in 'n goede relatie zit?
Een logische reden voor weigering zou ik het vinden als hij helemaal geen trek heeft in zo'n kapitaal kostende poppenkast. Met 2 kids zal het geld wel beter besteed kunnen worden dan dat er in 1 dag doorheen gejaagd wordt waar je normaal 1 of 2 jaar je leuke dingen van kunt doen.
Een logische reden voor weigering zou ik het vinden als hij helemaal geen trek heeft in zo'n kapitaal kostende poppenkast. Met 2 kids zal het geld wel beter besteed kunnen worden dan dat er in 1 dag doorheen gejaagd wordt waar je normaal 1 of 2 jaar je leuke dingen van kunt doen.
zondag 21 februari 2010 om 14:34
quote:Hanneslove5 schreef op 21 februari 2010 @ 14:31:
we hebben een geregistreerd partnerschap op een maandag ochtend geregeld... daar stond ik dus eerst niet achter omdat ik wil trouwen. Dat wist hij dus destijds ook al...
Maar heb ik het voor hem toch wel gedaan... dus heb ik mijzelf toen dan verloochend?
We hebben dat meer gedaan omdat het moest voor juiste zaken geregeled hebben voor de kinderen. (dat was zijn gedachten gang er ook achter...) Niet echt om ja tegen mij te zeggen... meer op zaken op papier goed geregeld te hebbenDat heb je d voor de kinderen gedaan niet voor hem.
we hebben een geregistreerd partnerschap op een maandag ochtend geregeld... daar stond ik dus eerst niet achter omdat ik wil trouwen. Dat wist hij dus destijds ook al...
Maar heb ik het voor hem toch wel gedaan... dus heb ik mijzelf toen dan verloochend?
We hebben dat meer gedaan omdat het moest voor juiste zaken geregeled hebben voor de kinderen. (dat was zijn gedachten gang er ook achter...) Niet echt om ja tegen mij te zeggen... meer op zaken op papier goed geregeld te hebbenDat heb je d voor de kinderen gedaan niet voor hem.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
zondag 21 februari 2010 om 14:35
quote:Hanneslove5 schreef op 21 februari 2010 @ 14:29:
[...]
Goeie vraag... eerlijk gezegt geven jullie wel aan dat hij zich niet laat verloochen door op mijn vraag nee te zeggen... maar voor mij betekend dit natuurlijk ook wat. Ik zie dit als wel iets belangrijks en daar wordt nu nee op gezegt...
ik denk eerlijk dat het wel conseguenties kan hebben... ik ben nu dus ook even heel eerlijk he net als hij
Wat voor concequenties? Blijf trouwen wel in het juiste verband zien. Je trouwt met iemand van wie je veel houdt. Het is geen doel op zich. Andersom betekent niet trouwen ook niet dat je niet van iemand houdt.
Zou jij de man van wie je zo veel houdt dat je met hem wil trouwen verlaten omdat hij niet met jou wil trouwen, ondanks dat hij net zo veel van jou houdt als jij van hem?
[...]
Goeie vraag... eerlijk gezegt geven jullie wel aan dat hij zich niet laat verloochen door op mijn vraag nee te zeggen... maar voor mij betekend dit natuurlijk ook wat. Ik zie dit als wel iets belangrijks en daar wordt nu nee op gezegt...
ik denk eerlijk dat het wel conseguenties kan hebben... ik ben nu dus ook even heel eerlijk he net als hij
Wat voor concequenties? Blijf trouwen wel in het juiste verband zien. Je trouwt met iemand van wie je veel houdt. Het is geen doel op zich. Andersom betekent niet trouwen ook niet dat je niet van iemand houdt.
Zou jij de man van wie je zo veel houdt dat je met hem wil trouwen verlaten omdat hij niet met jou wil trouwen, ondanks dat hij net zo veel van jou houdt als jij van hem?
zondag 21 februari 2010 om 14:36
Hannes, heb niet alle reacties gelezen, maar las wel dat je je niet kan voorstellen dat je niet zou willen trouwen met degene van wie je houdt.
Kon ik vroeger ook niet. Inmiddels wel. Mijn vriend en ik zijn 9 jaar samen en hebben een dochter van 3,5. Toen ik zwanger was, had ik bedacht dat het handig zou zijn om te trouwen, in één keer alles geregeld, klaar. En niet eens met een feest of zo, gewoon op maandagochtend naar het stadhuis. Maar bij hem brak het zweet uit. Zijn ouders zijn gescheiden, op een explosieve manier. Hij heeft al ruim 10 jaar geen contact meer met zijn vader, we weten niet eens of hij nog wel leeft. Hij was en is bang dat trouwen de goden verzoeken is. En vraagt zich ook af wat de meerwaarde is.
We hebben het nu juridisch helemaal dichtgetimmerd. Ik zou toch nooit zijn achternaam willen overnemen, dus daar hoeven we het ook niet voor te doen. Blijft over de symbolische waarde en die is voor hem dus negatief.
Trouwen zou dus tegen zijn zin zijn. En dat wil ik hem niet aandoen, omdat ik zoveel van hem hou. Dus we blijven lekker tot in lengte van dagen samenwonen.
Rot voor je dat je er op deze manier achterkwam. Maar gebruik het wel om erover te blijven praten tot je erachter bent wat de reden is. Nu er gewoon maar verder over zwijgen doet jullie relatie denk ik niet goed.
Kon ik vroeger ook niet. Inmiddels wel. Mijn vriend en ik zijn 9 jaar samen en hebben een dochter van 3,5. Toen ik zwanger was, had ik bedacht dat het handig zou zijn om te trouwen, in één keer alles geregeld, klaar. En niet eens met een feest of zo, gewoon op maandagochtend naar het stadhuis. Maar bij hem brak het zweet uit. Zijn ouders zijn gescheiden, op een explosieve manier. Hij heeft al ruim 10 jaar geen contact meer met zijn vader, we weten niet eens of hij nog wel leeft. Hij was en is bang dat trouwen de goden verzoeken is. En vraagt zich ook af wat de meerwaarde is.
We hebben het nu juridisch helemaal dichtgetimmerd. Ik zou toch nooit zijn achternaam willen overnemen, dus daar hoeven we het ook niet voor te doen. Blijft over de symbolische waarde en die is voor hem dus negatief.
Trouwen zou dus tegen zijn zin zijn. En dat wil ik hem niet aandoen, omdat ik zoveel van hem hou. Dus we blijven lekker tot in lengte van dagen samenwonen.
Rot voor je dat je er op deze manier achterkwam. Maar gebruik het wel om erover te blijven praten tot je erachter bent wat de reden is. Nu er gewoon maar verder over zwijgen doet jullie relatie denk ik niet goed.
zondag 21 februari 2010 om 14:38
quote:Hanneslove5 schreef op 21 februari 2010 @ 14:31:
we hebben een geregistreerd partnerschap op een maandag ochtend geregeld... daar stond ik dus eerst niet achter omdat ik wil trouwen. Dat wist hij dus destijds ook al...
Maar heb ik het voor hem toch wel gedaan... dus heb ik mijzelf toen dan verloochend?
We hebben dat meer gedaan omdat het moest voor juiste zaken geregeled hebben voor de kinderen. (dat was zijn gedachten gang er ook achter...) Niet echt om ja tegen mij te zeggen... meer op zaken op papier goed geregeld te hebben
Geregistreerd partnerschap staat toch juridisch gelijk aan trouwen? Wat maakt dat je toch wil trouwen? Het feest? De jurk? In het middelpunt van de belangstelling staan?
In de rest van wat trouwen inhoudt heb je namelijk al voorzien.
Met andere woorden: wil je getrouwd zijn of wil je een bruiloft.
we hebben een geregistreerd partnerschap op een maandag ochtend geregeld... daar stond ik dus eerst niet achter omdat ik wil trouwen. Dat wist hij dus destijds ook al...
Maar heb ik het voor hem toch wel gedaan... dus heb ik mijzelf toen dan verloochend?
We hebben dat meer gedaan omdat het moest voor juiste zaken geregeled hebben voor de kinderen. (dat was zijn gedachten gang er ook achter...) Niet echt om ja tegen mij te zeggen... meer op zaken op papier goed geregeld te hebben
Geregistreerd partnerschap staat toch juridisch gelijk aan trouwen? Wat maakt dat je toch wil trouwen? Het feest? De jurk? In het middelpunt van de belangstelling staan?
In de rest van wat trouwen inhoudt heb je namelijk al voorzien.
Met andere woorden: wil je getrouwd zijn of wil je een bruiloft.
