Relaties
alle pijlers
heftige relatieperikelen
zondag 21 februari 2010 om 14:56
Manlief en ik hebben vorig jaar een moeilijk jaar gehad. Het moeilijkste jaar eigenlijk sinds we bij elkaar zijn. Het leek in januari wat beter te gaan en we hadden echt plannen om er samen weer wat van te maken maar het lijkt weer helemaal bergafwaarts te gaan. Als we ruzie hebben of kibbelen dan kunnen we allebei heel erg zuigen. En manlief is al geen prater dus die kapt alle gesprekken af als hij er geen zin heeft. Vannacht heb ik voor het eerst weer aan relatietherapie gedacht (bijna een jaar geleden heb ik dat ook geopperd) maar manlief staat er niet voor open. Misschien moet ik zelf maar in therapie gaan, want ik ben niet gelukkig meer. En waar ik nog het meeste verdriet om heb, de kinderen krijgen het toch ook mee. Ze zijn beide nog jong (nog geen 4 jaar). Ik wil dit niet meer, ik weet dat het beter kan, maar hoe beginnen we? En scheiden is geen optie, dat willen we allebei niet (uit principe redenen), maar dit moet wel beter gaan anders worden de kinderen hier ook ongelukkig van.
zondag 21 februari 2010 om 15:00
Het is een mooi streven om uit "principe" bij elkaar te blijven, maar wie wordt daar op dit moment gelukkiger van.
Denk dat het een heel goed idee is om eens een afspraak te maken met een therapeut en kijken wat die voor je kan doen. Snap alleen niet dat als jullie bij elkaar willen blijven dat je vriend dan niet in relatietherapie wil. Begrijp dat het geen prater is, maar hij wil toch een relatie zonder veel ruzie en gekibbel. Denk namelijk niet dat je een relatie in je ééntje kan verbeteren.
Sterkte en succes ermee
Denk dat het een heel goed idee is om eens een afspraak te maken met een therapeut en kijken wat die voor je kan doen. Snap alleen niet dat als jullie bij elkaar willen blijven dat je vriend dan niet in relatietherapie wil. Begrijp dat het geen prater is, maar hij wil toch een relatie zonder veel ruzie en gekibbel. Denk namelijk niet dat je een relatie in je ééntje kan verbeteren.
Sterkte en succes ermee
zondag 21 februari 2010 om 15:10
Zelf denk ik ook dat een therapeut op dit moment het enige is waar we op dit moment iets aan hebben. Maar mijn man denkt dat we het samen wel kunnen oplossen. Als dat zo was hadden we allang enige verbetering moeten zien. En we weten wel ong. waar de schoen wringt maar er iets aan doen blijkt moeilijker dan we dachten.
zondag 21 februari 2010 om 15:20
Waarom wil je uit principe bij elkaar blijven, terwijl jullie relatie niet meer werkt?
En waarom wil iedereen tegenwoordig toch altijd dat zijn/haar relatie altijd maar perfect is. Er zijn gewoon periodes dat het minder gaat in een relatie, dat is in het leven nou eenmaal zo. Om meteen met therapeuten aan te komen vind ik eerlijk gezegd een beetje overdreven. Probeer het toch met je man zelf te bespreken wat het grootste punt is.
En waarom wil iedereen tegenwoordig toch altijd dat zijn/haar relatie altijd maar perfect is. Er zijn gewoon periodes dat het minder gaat in een relatie, dat is in het leven nou eenmaal zo. Om meteen met therapeuten aan te komen vind ik eerlijk gezegd een beetje overdreven. Probeer het toch met je man zelf te bespreken wat het grootste punt is.
zondag 21 februari 2010 om 15:25
zondag 21 februari 2010 om 15:27
Een psycholoog kan meer doordringen in de kern van het probleem dan jij, aangezien hij/zij geen partij is in het conflict. Hij ziet het van een afstand, kent bepaalde patronen de jij misschien niet ziet.
Ik zou dus inderdaad de therapie eerst proberen. Als je man doordrongen is van de ernst van de situatie zal ook hij wel toestemmen.
Ik zou dus inderdaad de therapie eerst proberen. Als je man doordrongen is van de ernst van de situatie zal ook hij wel toestemmen.
zondag 21 februari 2010 om 15:30
quote:mamap schreef op 21 februari 2010 @ 15:25:
[...]
Omdat we elke keer in hetzelfde foute patroon terugvallen. Het gaat dan weer een paar weken goed en daarna gaat het weer fout.
Het is ook te makkelijk om in dat patroon te blijven hangen..
En eens moet het doorbroken worden of je relatie gaat er echt aan.
Bij mij en vriend was het al bijna zover...ik stond op het punt om mn boeltje te pakken en weg te gaan.
Maar de praktische dingen (hypotheek,slaapplaats en 3 katten die ik niet wou achterlaten) hielden me tegen.
Nu na een aantal weken "therapie" gaan we weer de goede kant op.
We zijn er nog niet maar wordt hard aan gewerkt.
In zette therapie tussen aanhalingstekens omdat wij gesprekken hebben iedere 2 weken met maatschappelijk werk...dus niet echt therapie.
Meer handvatten in hoe verder te gaan als je wel beide van goede wil bent..
Misschien is dat iets voor jullie?
Wel goede hulp maar niet het idee dat je beide binnenstebuiten gekeerd wordt.....
[...]
Omdat we elke keer in hetzelfde foute patroon terugvallen. Het gaat dan weer een paar weken goed en daarna gaat het weer fout.
Het is ook te makkelijk om in dat patroon te blijven hangen..
En eens moet het doorbroken worden of je relatie gaat er echt aan.
Bij mij en vriend was het al bijna zover...ik stond op het punt om mn boeltje te pakken en weg te gaan.
Maar de praktische dingen (hypotheek,slaapplaats en 3 katten die ik niet wou achterlaten) hielden me tegen.
Nu na een aantal weken "therapie" gaan we weer de goede kant op.
We zijn er nog niet maar wordt hard aan gewerkt.
In zette therapie tussen aanhalingstekens omdat wij gesprekken hebben iedere 2 weken met maatschappelijk werk...dus niet echt therapie.
Meer handvatten in hoe verder te gaan als je wel beide van goede wil bent..
Misschien is dat iets voor jullie?
Wel goede hulp maar niet het idee dat je beide binnenstebuiten gekeerd wordt.....
zondag 21 februari 2010 om 15:31
quote:Niethaarweer schreef op 21 februari 2010 @ 15:20:
Waarom wil je uit principe bij elkaar blijven, terwijl jullie relatie niet meer werkt?
En waarom wil iedereen tegenwoordig toch altijd dat zijn/haar relatie altijd maar perfect is. Er zijn gewoon periodes dat het minder gaat in een relatie, dat is in het leven nou eenmaal zo. Om meteen met therapeuten aan te komen vind ik eerlijk gezegd een beetje overdreven. Probeer het toch met je man zelf te bespreken wat het grootste punt is.
Ik wil helemaal niet dat mijn relatie perfect is. Ik heb ook zeker niet de illusie dat het altijd maar goed zal gaan. Maar het gaat nu al ruim een jaar slecht en dan vind ik het onderhand weleens tijd worden voor serieuzere stappen als je er samen niet meer uitkomt. Juist om nog erger te voorkomen. Mijn ouders zijn gescheiden en ik heb het er jarenlang toch heel moeilijk mee gehad. Als we dat kunnen voorkomen, en onze relatie (al is het maar een beetje) kunnen verbeteren dan lijkt me dat toch voor iedereen in het gezin beter?
Ik wil iig werken aan onze relatie en ik hoop toch echt dat ik mijn man ook over streep kan trekken. Ik lag vannacht voor het eerst met haatgevoelens naar mijn man toe in bed , terwijl ik nog weet dat er ook momenten zijn dat ik wel van hem hou! En hij ook van mij.
Waarom wil je uit principe bij elkaar blijven, terwijl jullie relatie niet meer werkt?
En waarom wil iedereen tegenwoordig toch altijd dat zijn/haar relatie altijd maar perfect is. Er zijn gewoon periodes dat het minder gaat in een relatie, dat is in het leven nou eenmaal zo. Om meteen met therapeuten aan te komen vind ik eerlijk gezegd een beetje overdreven. Probeer het toch met je man zelf te bespreken wat het grootste punt is.
Ik wil helemaal niet dat mijn relatie perfect is. Ik heb ook zeker niet de illusie dat het altijd maar goed zal gaan. Maar het gaat nu al ruim een jaar slecht en dan vind ik het onderhand weleens tijd worden voor serieuzere stappen als je er samen niet meer uitkomt. Juist om nog erger te voorkomen. Mijn ouders zijn gescheiden en ik heb het er jarenlang toch heel moeilijk mee gehad. Als we dat kunnen voorkomen, en onze relatie (al is het maar een beetje) kunnen verbeteren dan lijkt me dat toch voor iedereen in het gezin beter?
Ik wil iig werken aan onze relatie en ik hoop toch echt dat ik mijn man ook over streep kan trekken. Ik lag vannacht voor het eerst met haatgevoelens naar mijn man toe in bed , terwijl ik nog weet dat er ook momenten zijn dat ik wel van hem hou! En hij ook van mij.
zondag 21 februari 2010 om 15:33
quote:Niethaarweer schreef op 21 februari 2010 @ 15:20:
En waarom wil iedereen tegenwoordig toch altijd dat zijn/haar relatie altijd maar perfect is. Er zijn gewoon periodes dat het minder gaat in een relatie, dat is in het leven nou eenmaal zo. Om meteen met therapeuten aan te komen vind ik eerlijk gezegd een beetje overdreven. Probeer het toch met je man zelf te bespreken wat het grootste punt is.
Dat wordt toch nergens gezegt?
Denk dat voor iedereen die grens elders ligt,wat acceptabel is of niet.
En soms heb je daar even wat hulp bij nodig..
En dat jij dat niet nodig hebt vind ik oprecht fijn voor je!!
En waarom wil iedereen tegenwoordig toch altijd dat zijn/haar relatie altijd maar perfect is. Er zijn gewoon periodes dat het minder gaat in een relatie, dat is in het leven nou eenmaal zo. Om meteen met therapeuten aan te komen vind ik eerlijk gezegd een beetje overdreven. Probeer het toch met je man zelf te bespreken wat het grootste punt is.
Dat wordt toch nergens gezegt?
Denk dat voor iedereen die grens elders ligt,wat acceptabel is of niet.
En soms heb je daar even wat hulp bij nodig..
En dat jij dat niet nodig hebt vind ik oprecht fijn voor je!!
zondag 21 februari 2010 om 15:37
quote:biebelie schreef op 21 februari 2010 @ 15:33:
[...]
Dat wordt toch nergens gezegt?
Denk dat voor iedereen die grens elders ligt,wat acceptabel is of niet.
En soms heb je daar even wat hulp bij nodig..
En dat jij dat niet nodig hebt vind ik oprecht fijn voor je!!
Nee, maar dat is een conclusie die ik trek uit mijn omgeving en hier op het forum ook.
Ik ben niet tegen hulpvragen, maar als TO aangeeft dat haar man geen prater is, zal een therapeut niet helpen.
[...]
Dat wordt toch nergens gezegt?
Denk dat voor iedereen die grens elders ligt,wat acceptabel is of niet.
En soms heb je daar even wat hulp bij nodig..
En dat jij dat niet nodig hebt vind ik oprecht fijn voor je!!
Nee, maar dat is een conclusie die ik trek uit mijn omgeving en hier op het forum ook.
Ik ben niet tegen hulpvragen, maar als TO aangeeft dat haar man geen prater is, zal een therapeut niet helpen.
zondag 21 februari 2010 om 15:40
Zo'n relatietherapeut kijkt hoe de wisselwerking tussen jullie is, en hoe vervelende patronen te doorbreken.
Misschien dat de relatietherapeut ook meer inzichten kan geven in waaróm jullie elkaar weten op te fokken. Waar dat precies vandaan komt. Al die inzichten kunnen heel verhelderend zijn.
Als ik het goed begrijp, weten jullie het probleem wel een tijdje uit het leven te bannen, maar na verloop van tijd steekt het weer de kop op. Vaak is er niet slechts één oplossing voor een probleem maar zijn er ook verschillende manieren om met lastige situaties om te gaan. Een relatietherapeut kan mogelijk verschillende 'aanpakswijzen' aanreiken waardoor jullie kunnen bekijken welke voor jullie werkt.
Misschien dat de relatietherapeut ook meer inzichten kan geven in waaróm jullie elkaar weten op te fokken. Waar dat precies vandaan komt. Al die inzichten kunnen heel verhelderend zijn.
Als ik het goed begrijp, weten jullie het probleem wel een tijdje uit het leven te bannen, maar na verloop van tijd steekt het weer de kop op. Vaak is er niet slechts één oplossing voor een probleem maar zijn er ook verschillende manieren om met lastige situaties om te gaan. Een relatietherapeut kan mogelijk verschillende 'aanpakswijzen' aanreiken waardoor jullie kunnen bekijken welke voor jullie werkt.
zondag 21 februari 2010 om 15:46
zondag 21 februari 2010 om 15:52
quote:daffyduck schreef op 21 februari 2010 @ 15:46:
Hoezo is scheiden geen optie uit principe?Sorry maar denk dat jullie kinderen ongelukkiger zijn met ouders in deze situatie als dat jullie allebei apart wél gelukkig zijn!
Mijn motto:kinderen lijdden meer van een onrustig huwelijk,als van rustige gescheiden ouders!
Leuk motto, maar komt niet overeen met de werkerlijkheid; tenzij pa en ma elkaar hartstochtelijk negeren of elkaar liefdevol de tent uitvechten is een liefdeloos huwelijk beter dan scheiden ; dat verzin ik niet, dat is bewezen. ( Google is je vriend, als je me niet gelooft)
Het is natuurlijk erg leuk om te denken dat kinderen zo erg met hun ouders begaan zijn dat ze ze een leuk leven met een begripvolle partner en met beregoeie sex en zo toewensen , maar helaas; koters zijn erg "egoïstisch" en vinden het veel belangrijker dat alles blijft zoals het altijd geweest is.
Hoezo is scheiden geen optie uit principe?Sorry maar denk dat jullie kinderen ongelukkiger zijn met ouders in deze situatie als dat jullie allebei apart wél gelukkig zijn!
Mijn motto:kinderen lijdden meer van een onrustig huwelijk,als van rustige gescheiden ouders!
Leuk motto, maar komt niet overeen met de werkerlijkheid; tenzij pa en ma elkaar hartstochtelijk negeren of elkaar liefdevol de tent uitvechten is een liefdeloos huwelijk beter dan scheiden ; dat verzin ik niet, dat is bewezen. ( Google is je vriend, als je me niet gelooft)
Het is natuurlijk erg leuk om te denken dat kinderen zo erg met hun ouders begaan zijn dat ze ze een leuk leven met een begripvolle partner en met beregoeie sex en zo toewensen , maar helaas; koters zijn erg "egoïstisch" en vinden het veel belangrijker dat alles blijft zoals het altijd geweest is.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 21 februari 2010 om 15:53
quote:daffyduck schreef op 21 februari 2010 @ 15:46:
Hoezo is scheiden geen optie uit principe?Sorry maar denk dat jullie kinderen ongelukkiger zijn met ouders in deze situatie als dat jullie allebei apart wél gelukkig zijn!
Mijn motto:kinderen lijdden meer van een onrustig huwelijk,als van rustige gescheiden ouders!Ik wil niet scheiden voor we alles geprobeerd hebben om onze relatie te verbeteren (dus ook relatietherapie indien nodig), bovendien denk ik dat de jaren met kleine kinderen ook wel heftig zijn en dat dat ook veel invloed kan hebben (bijv. slaapgebrek).
Hoezo is scheiden geen optie uit principe?Sorry maar denk dat jullie kinderen ongelukkiger zijn met ouders in deze situatie als dat jullie allebei apart wél gelukkig zijn!
Mijn motto:kinderen lijdden meer van een onrustig huwelijk,als van rustige gescheiden ouders!Ik wil niet scheiden voor we alles geprobeerd hebben om onze relatie te verbeteren (dus ook relatietherapie indien nodig), bovendien denk ik dat de jaren met kleine kinderen ook wel heftig zijn en dat dat ook veel invloed kan hebben (bijv. slaapgebrek).
zondag 21 februari 2010 om 16:00
quote:blijfgewoonbianca schreef op 21 februari 2010 @ 15:47:
Waar gaan jullie ruzies over; altijd over dezelfde dingen?
Waarom was vorig jaar zo zwaar?
Vaak over dezelfde dingen,
Soms zijn we het totaal oneens over het opvoeden van onze (erg pittige) peuter, (te) weinig sex, mijn man die in periodes soms erg spelletjesverslaafd is maar ook uit moeheid door slaapgebrek, omdat onze dreumes nogal een nachtbraker is.
Het jaar was zo zwaar omdat we echt heel veel ruzie hadden (ook waar de kinderen bijwaren ). Denk toch wel 3/4 x per week in slechte periodes. Echt soms om de kleinste dingen, we konden erg weinig van elkaar hebben. Voorheen hadden we ook weleens ruzie, maar nooit zo vaak.
Waar gaan jullie ruzies over; altijd over dezelfde dingen?
Waarom was vorig jaar zo zwaar?
Vaak over dezelfde dingen,
Soms zijn we het totaal oneens over het opvoeden van onze (erg pittige) peuter, (te) weinig sex, mijn man die in periodes soms erg spelletjesverslaafd is maar ook uit moeheid door slaapgebrek, omdat onze dreumes nogal een nachtbraker is.
Het jaar was zo zwaar omdat we echt heel veel ruzie hadden (ook waar de kinderen bijwaren ). Denk toch wel 3/4 x per week in slechte periodes. Echt soms om de kleinste dingen, we konden erg weinig van elkaar hebben. Voorheen hadden we ook weleens ruzie, maar nooit zo vaak.
zondag 21 februari 2010 om 16:01
quote:Zoef schreef op 21 februari 2010 @ 15:56:
In sommige gevallen is het beter om te scheiden, maar vind wel (zie ik in mijn omgeving toch vaak gebeuren) dat er wel heel veel stellen snel opgeven. Ik vind het alleen maar bewonderenswaardig als mensen er aan willen werken...
Precies!!
Er is niets mis mee met ervoor willen vechten.
En als het tch onverhoopt niet lukt heb je het in ieder geval geprobeert!
In sommige gevallen is het beter om te scheiden, maar vind wel (zie ik in mijn omgeving toch vaak gebeuren) dat er wel heel veel stellen snel opgeven. Ik vind het alleen maar bewonderenswaardig als mensen er aan willen werken...
Precies!!
Er is niets mis mee met ervoor willen vechten.
En als het tch onverhoopt niet lukt heb je het in ieder geval geprobeert!
zondag 21 februari 2010 om 17:38
quote:mamap schreef op 21 februari 2010 @ 15:31:
[...]
Ik wil iig werken aan onze relatie en ik hoop toch echt dat ik mijn man ook over streep kan trekken. Ik lag vannacht voor het eerst met haatgevoelens naar mijn man toe in bed , terwijl ik nog weet dat er ook momenten zijn dat ik wel van hem hou! En hij ook van mij.Waarom benadruk je dat jij bereid bent je in te zetten? En waarom zou het toelaatbaar zijn om ruzie te maken in het bijzijn van jullie kinderen?
[...]
Ik wil iig werken aan onze relatie en ik hoop toch echt dat ik mijn man ook over streep kan trekken. Ik lag vannacht voor het eerst met haatgevoelens naar mijn man toe in bed , terwijl ik nog weet dat er ook momenten zijn dat ik wel van hem hou! En hij ook van mij.Waarom benadruk je dat jij bereid bent je in te zetten? En waarom zou het toelaatbaar zijn om ruzie te maken in het bijzijn van jullie kinderen?
zondag 21 februari 2010 om 19:58
quote:blijfgewoonbianca schreef op 21 februari 2010 @ 15:52:
[...]
Leuk motto, maar komt niet overeen met de werkerlijkheid; tenzij pa en ma elkaar hartstochtelijk negeren of elkaar liefdevol de tent uitvechten is een liefdeloos huwelijk beter dan scheiden ; dat verzin ik niet, dat is bewezen. ( Google is je vriend, als je me niet gelooft)
Het is natuurlijk erg leuk om te denken dat kinderen zo erg met hun ouders begaan zijn dat ze ze een leuk leven met een begripvolle partner en met beregoeie sex en zo toewensen , maar helaas; koters zijn erg "egoïstisch" en vinden het veel belangrijker dat alles blijft zoals het altijd geweest is.
Ik heb er 5jaar voor gevochten,maar als het van 1 kant komt,omdat ex niet wilde praten,houdt het op...HIJ had geen probleem,ik was een zeur en zeikwijf....
Als er dan ook nog verbale agressie bij komt,en lichamelijk geweld,is het toch denk ik(als je kinderen van 5 en 8 dit zien) beter om te scheidden,zeker omdat wij altijd op onze tenen liepen zogauw HIJ thuis was.......
Ik woonde een week alleen,toen mijn jongste(5 dus toen) zei:mama,het is veel gezelliger he,nu we niet meer bij papa wonen......
Dus denk dat ik toch wel de goede stap genomen heb....kids hebben trouwens nooit meer contact met vader gehad(had hij geen zin in,pastten niet in zijn nieuwe leven)
[...]
Leuk motto, maar komt niet overeen met de werkerlijkheid; tenzij pa en ma elkaar hartstochtelijk negeren of elkaar liefdevol de tent uitvechten is een liefdeloos huwelijk beter dan scheiden ; dat verzin ik niet, dat is bewezen. ( Google is je vriend, als je me niet gelooft)
Het is natuurlijk erg leuk om te denken dat kinderen zo erg met hun ouders begaan zijn dat ze ze een leuk leven met een begripvolle partner en met beregoeie sex en zo toewensen , maar helaas; koters zijn erg "egoïstisch" en vinden het veel belangrijker dat alles blijft zoals het altijd geweest is.
Ik heb er 5jaar voor gevochten,maar als het van 1 kant komt,omdat ex niet wilde praten,houdt het op...HIJ had geen probleem,ik was een zeur en zeikwijf....
Als er dan ook nog verbale agressie bij komt,en lichamelijk geweld,is het toch denk ik(als je kinderen van 5 en 8 dit zien) beter om te scheidden,zeker omdat wij altijd op onze tenen liepen zogauw HIJ thuis was.......
Ik woonde een week alleen,toen mijn jongste(5 dus toen) zei:mama,het is veel gezelliger he,nu we niet meer bij papa wonen......
Dus denk dat ik toch wel de goede stap genomen heb....kids hebben trouwens nooit meer contact met vader gehad(had hij geen zin in,pastten niet in zijn nieuwe leven)
zondag 21 februari 2010 om 22:12
quote:wuiles schreef op 21 februari 2010 @ 17:38:
[...]
Waarom benadruk je dat jij bereid bent je in te zetten? En waarom zou het toelaatbaar zijn om ruzie te maken in het bijzijn van jullie kinderen?Het is ook niet toelaatbaar om in het bijzijn van de kinderen te ruzieen. Dat proberen we ook te voorkomen, maar soms gebeurde het toch . Het is geen excuus, ik weet het. Tja, en mijn man lijkt gewoon minder bereid om zich net zo hard in te zetten omdat hij alle hulp weigert, terwijl we er samen niet meer uit lijken te komen. Hij is misschien nog niet op hetzelfde punt aanbeland als ik, denkt dat het nog niet nodig is. En zo modderen we al te lang door. We praten wel (vooral ik praat, hij luisterd, en kapt af als hij genoeg heeft gehoord )
[...]
Waarom benadruk je dat jij bereid bent je in te zetten? En waarom zou het toelaatbaar zijn om ruzie te maken in het bijzijn van jullie kinderen?Het is ook niet toelaatbaar om in het bijzijn van de kinderen te ruzieen. Dat proberen we ook te voorkomen, maar soms gebeurde het toch . Het is geen excuus, ik weet het. Tja, en mijn man lijkt gewoon minder bereid om zich net zo hard in te zetten omdat hij alle hulp weigert, terwijl we er samen niet meer uit lijken te komen. Hij is misschien nog niet op hetzelfde punt aanbeland als ik, denkt dat het nog niet nodig is. En zo modderen we al te lang door. We praten wel (vooral ik praat, hij luisterd, en kapt af als hij genoeg heeft gehoord )
zondag 21 februari 2010 om 22:15
quote:daffyduck schreef op 21 februari 2010 @ 19:58:
[...]
Ik heb er 5jaar voor gevochten,maar als het van 1 kant komt,omdat ex niet wilde praten,houdt het op...HIJ had geen probleem,ik was een zeur en zeikwijf....
Als er dan ook nog verbale agressie bij komt,en lichamelijk geweld,is het toch denk ik(als je kinderen van 5 en 8 dit zien) beter om te scheidden,zeker omdat wij altijd op onze tenen liepen zogauw HIJ thuis was.......
Ik woonde een week alleen,toen mijn jongste(5 dus toen) zei:mama,het is veel gezelliger he,nu we niet meer bij papa wonen......
Dus denk dat ik toch wel de goede stap genomen heb....kids hebben trouwens nooit meer contact met vader gehad(had hij geen zin in,pastten niet in zijn nieuwe leven)Wat erg dat het zo is gelopen. Ik heb nog wel de hoop dat het goed komt, maar dan moet het echt van 2 kanten gaan komen. Daar heb je helemaal gelijk in!
[...]
Ik heb er 5jaar voor gevochten,maar als het van 1 kant komt,omdat ex niet wilde praten,houdt het op...HIJ had geen probleem,ik was een zeur en zeikwijf....
Als er dan ook nog verbale agressie bij komt,en lichamelijk geweld,is het toch denk ik(als je kinderen van 5 en 8 dit zien) beter om te scheidden,zeker omdat wij altijd op onze tenen liepen zogauw HIJ thuis was.......
Ik woonde een week alleen,toen mijn jongste(5 dus toen) zei:mama,het is veel gezelliger he,nu we niet meer bij papa wonen......
Dus denk dat ik toch wel de goede stap genomen heb....kids hebben trouwens nooit meer contact met vader gehad(had hij geen zin in,pastten niet in zijn nieuwe leven)Wat erg dat het zo is gelopen. Ik heb nog wel de hoop dat het goed komt, maar dan moet het echt van 2 kanten gaan komen. Daar heb je helemaal gelijk in!
