Wat betekent dit....

21-02-2010 13:53 155 berichten
Alle reacties Link kopieren
Na 10 jaar samen zijn en 2 lieve kindjes verder heb ik afgelopen vrijdag mijn vriend ten huwelijk gevraagd.



Ik had een taxi besteld die ons naar een luxe restaurant bracht, heerlijk gegeten. Met de kok besproken dat ik het aanzoek zou doen tussen het hoofgerecht en nagerecht. Daarna zou een spetterend dessert komen.



Had het heel intiem geregeld allemaal en op een lieve, eerlijke bescheiden manier hem gevraagd. Met de vraag of hij in 2012 met me wilde trouwen (onder het mom van 12,5 jaar samen)



Zijn antwoord: je overvalt me wel, misschien.... ik ben er niet aan toe....het is te snel na het krijgen van onze kindjes (jongste 2,5 mnd) Maar lees goed ik wil trouwen in 2012!!!!



Wat moet ik hiermee, er is verder niet meer over gesproken... hij vond het heel sneu voor me dat ik dit allemaal zo heb geregeld maar meer kan hij er niet van maken...



Ik voel me KUT!!!!
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het heel erg rot voor je! Maar tegelijk vind ik het ook niet zo slim ook zo in het openbaar iemand te vragen terwijl je wéét dat hij wrs niet wil.



In plaats van hem overvallen kun je denk ik beter een goed gesprek hebben over wat jij wil en wat hij wil en hoe jullie een compromis kunnen vinden. Niet trouwen maar wel een groot feest, of andersom?
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren
Trouwen om zijn zchternaam te dragen is eigenlijk ook kul; je houd officieel gewoon je eigen naam enigste wat je kan doen is gemeentes vragen om jouw aanteschrijven als merv. achternaam man; meer niet.



Je kan nu precies hetzelfde doen; je vriends naam opgeven als zijnde jouw achternaam, en voor officiele dingen je eigen naam gebruiken.



Dus de achternaam kwestie valt eigenlijk af; blijft de vraag waarom wil je trouwen? Wat is er na alles al geregeld te hebben en 10 jaar samen zijn nog de meerwaarde van?
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het wel heel zuur voor TO. En het is logisch dat de anti-trouwers vinden dat ze hem voor het blok heeft gezet, maar aan de andere kant doe je huwelijksaanzoek 'even op de bank', dus ik vind het hardstikke lief dat ze het zo grootst heeft aangepakt. Kan me goed voorstellen dat ze erg verdrietig is dat hij het niet wil, niet nodig want, wat dan ook. Mannen moet altijd maar begrepen worden, maar hij had ook net zo goed een compromis kunnen ingaan, bijvoorbeeld kleine intime bruiloft als hij het niet zo groots wil. Waarom denken sommige vrouwen toch altijd dat het om een 'sissi jurk' gaat, slaat nergens op.

Ik ben ook lang verdrietig geweest dat iedereen om mij heen ging trouwen en mijn vriend steeds 'op het juiste moment' wachtte. Inmiddels hebben we besloten een baby te willen, dus voor mij is dit al een grote stap, en een liefdebewijs, maar die bruiloft zal er zeker een keer komen. Hij weet dat ik dat wel belangrijk vind, en we zullen er dus ook samen aan uit komen. Zie niet in waarom vrouwen zich altijd aan mannen moeten aanpassen. Wil inderdaad niet met 80 nog 'mijn vriend' roepen. Je kunt dan wel gewoon doen alsof je getrouwd ben, maar dat vind ik zo nep.



hebben jullie het er inmiddels nog eens over gehad?
@ Zakdoekjeopviva: Het schijnt dat veel vrouwen graag zo'n jurk aan willen (al begrijp ik niet waarom ) en ook heeft het zeggen van "dit is mijn man" blijkbaar een andere gevoelswaarde dan het zeggen van "dit is mijn vriend".



Ik hoop dat TO nog terugkomt om haar versie te geven, maar ik vrees van niet....
@ Maedi: ik ben anti-trouwen, maar ik vind het ook zuur voor TO hoor (en voor iedereen die een droom moet opgeven, welke dat ook mag zijn).
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het onbegrijpelijk dat je na een relatie van tien jaar en twee kinderen nu pas ontdekt dat zijn 'nee' een echt 'nee' is. Temeer daar dit kennelijk ook al een hot item was bij het aangaan van jullie geregistreerd partnerschap.



Praten jullie wel eens met elkaar?
Alle reacties Link kopieren
Waarom doe je een aanzoek als je heel goed weet wat je vriend ervan vindt?

Dan had je de teleurstelling toch al kunnen voorspellen?

Ik kan mij voorstellen dat je het jammer vindt, maar waar gaat het nou eigenlijk om? Een feest, een ring en een stuk papier?

Geef gewoon (in overleg met je vriend) een ' joepie we zijn tien jaar samen en hebben twee kinderen' feest. Koop daarvoor een mooi jurkje voor jezelf en vier dat er eigenlijk niets aan de hand is en dat je het fijn hebt met je gezin.
Alle reacties Link kopieren
quote:Hanneslove5 schreef op 21 februari 2010 @ 14:00:

daarnaast ook graag de achternaam van hem ... wilWelkom in 2010!!
Ach TO is misschien ouderwets, maar met haar 90% van de getrouwde vrouwen, ook in 2010.
Alle reacties Link kopieren
Wij hebben een alternatief gezocht omdat vriend niet wil trouwen; ik krijg een mooie ring en noem hem mijn man.

Prima oplossing toch?

Het enige dat ontbreekt is dan dat papiertje, dat doet het hem toch ook niet?
Niets zo funest voor een relatie die al zo lang duurt als trouwen. Statistiek is maar statistiek, maar als ik het goed onthouden heb is "een huwelijk na langdurig samenwonen", direct na "tweede huwelijk", het meest waarschijnlijke om te eindigen in echtscheiding.
Alle reacties Link kopieren
quote:Whiskers schreef op 21 februari 2010 @ 17:40:Het enige dat ontbreekt is dan dat papiertje, dat doet het hem toch ook niet?



Effectief hebben ze dat zelfs al, een geregistreerd partnerschap is juridisch bijna hetzelfde, toch.



Verder sluit ik me, als man, aan bij elninjoo. Ik zou best overwegen te trouwen om mijn vrouw een plezier te doen (sterker nog, dit heb ik gedaan; zij was de fanatiekste van ons, al heb ik het later wel 'eigen' gemaakt), maar ik zou grote moeite hebben met deze manier om de discussie te voeren en dus snel terugtrekken.
Mijn oom en tante zijn al ca. 30 jaar bij elkaar en noemen elkaar 'mijn man/vrouw' terwijl ze niet getrouwd zijn. Als je gevoel gewoon zegt dat je 'n stabiele vaste relatie hebt kun je het dus ook zo benoemen zonder dat je het officieel maakt.
Alle reacties Link kopieren
Ik kan er niet bij dat je zo iets gaat vragen.
Alle reacties Link kopieren
quote:moeilijkhooreennickname schreef op 21 februari 2010 @ 17:30:

[...]





Welkom in 2010!! Wat is daar nou weer mis mee?! Oh het is 2010 dus we moeten allemaal onze eigen naam houden, of de man ónze naam laten aannemen? Laat iedereen dat lekker voor zichzelf beslissen!
Alle reacties Link kopieren
Wat een lul ben je als je je vriendin zo te kakken zet in het openbaar.



Nou zou ik sowieso nooit een man vragen hoor, maar dat je vriend gewoon doodleuk nee zegt, wat een slappe hap.



Bij mij zou het het begin van het einde zijn. Niet goed genoeg om mee te trouwen, dan helemaal niet. Doei.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren
Dus omdat het in t openbaar is moet ie maar ja zeggen.. je kan iemand niet dwingen
Alle reacties Link kopieren
Nou, in een goede relatie heeft iemand er sowieso geen moeite mee om ten overstaan van de hele wereld te zeggen "dit is degene van wie ik hou en waar ik oud mee wil worden".

Of je dan verder wel of geen waarde hecht aan dat papiertje kan je dan altijd nog bespreken, maar als je partner je om een Groots Gebaar vraagt en daar zelf ook een Groots Gebaar tegenover stelt, en je houdt echt van diegene, dan zet je haar niet voor lul voor de hele wereld. Dan zeg je gewoon ja, en zeg je op weg naar huis "hee schat, ik wil wel van de daken schreeuwen dat ik van je hou, maar ik heb écht niks met het instituut huwelijk. Als we nou gewoon een feestje plannen, krijg jij een ring van me, voor mijn part koop je ook een bruidsjurk, maar we hebben dat geregistreerde partnerschap al dus voor mij hoeft een officiële huwelijksvoltrekking echt niet hoor."
Am Yisrael Chai!
@ FV: zou de teleurstelling dan niet twee keer zo groot zijn, aangezien ze erst blij is gemaakt met een dode mus?
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat hij niet van plan is om bij haar te blijven, dus trouwen heeft geen zin. Gedoe met scheidingspapieren en zo...
quote:fashionvictim schreef op 21 februari 2010 @ 18:58:

Wat een lul ben je als je je vriendin zo te kakken zet in het openbaar.



Nou zou ik sowieso nooit een man vragen hoor, maar dat je vriend gewoon doodleuk nee zegt, wat een slappe hap.



Bij mij zou het het begin van het einde zijn. Niet goed genoeg om mee te trouwen, dan helemaal niet. Doei.Zij wist dondersgoed dat haar vriend niet wil trouwen, dus als je dan zelf het risico wilt lopen hem in 't openbaar voor 't blok te zetten met 'n vraag waarop je 't antwoord al weet, dan moet je ook maar op de blaren zitten. Had ie dan moeten liegen en 'ja' moeten zeggen om haar de openbare afgang te besparen en haar in de auto naar huis moeten zeggen dat het 'n leugen was?
@ BE: ik dank dat hij best bereid is bij haar te blijven, maar dat hij om 1 of andere reden niets voelt voor het huwelijk. Dat kan namelijk, weet ik uit eigen ervaring.
Ondanks dat ik het enorm sneu vind voor TO, waardeer ik enorm de eerlijkheid van haar partner.................waren maar meer mensen zo eerlijk, dan waren er ook veel minder misverstanden!!
Alle reacties Link kopieren
quote:Brown_Eyes schreef op 21 februari 2010 @ 19:08:

Ik denk dat hij niet van plan is om bij haar te blijven,.. Waar haal je dat nou weer vandaan?

Ik denk dat ie dat wel plan van is.. vandaar de kinderen en t partnerschap. Alleen hoeft trouwen niet van em omdat ie wellicht daar de meerwaarde niet van in ziet
quote:loisnvt schreef op 21 februari 2010 @ 19:10:

Ondanks dat ik het enorm sneu vind voor TO, waardeer ik enorm de eerlijkheid van haar partner.................waren maar meer mensen zo eerlijk, dan waren er ook veel minder misverstanden!!Hij zegt vaagjes "dat het te snel gaat" en vervolgens komt het er niet meer op terug, terwijl hij weet dat TO gekwetst is. Dat noem ik niet eerlijk, al begrijp ik hem wel. Hij is waarschijnlijk volkomen overvallen door dit aanzoek en wilde niet bot NEE zeggen, maar het lijkt me wel beter als ze dit nu eens grondig gaan uitpraten.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven