Relaties
alle pijlers
Einde relatie?
vrijdag 26 februari 2010 om 23:42
Het is eigenlijk een heel lang verhaal en ik kan niet alles in details vertellen, zal toch een zo goed mogelijk beeld proberen te geven van de situatie:
Ik ben 20 jaar en heb mijn vriend leren kennen toen ik 17 was, we waren allebei erg verlegen en waren elkaars eerste date. Het werkte toen niet omdat we tijdens deze dates niks tegen elkaar durfde te zeggen en alleen maar aan het knuffelen waren. Op 16/17 jarige leeftijd ging ik met uitgaan wel erg met jongens flirten en zoenen, hij had dit helemaal niet.
Een jaar later begonnen we opnieuw met elkaar te praten en waren allebei date-ervaringen rijker, toch waren we nog elkaars eerste.
Nu dus hebben we een relatie van 2 jaar waarin we elkaar bijna elke dag zagen. Op het begin was alles super maar aan het begin van 2010 is het uitgegaan. Dit hebben we samen besloten omdat het niet meer ging, hij zette me op de laatste plaats en voor hem was het gevoel weg, ik ging hierdoor heel onzeker en jaloers doen(wat we trouwens allebei erg zijn) en ik probeerde een perfect vriendinnetje voor hem te zijn. We werden hier allebei niet gelukkig van en hebben een soort break ingelast. Omdat vooral hij ook wel wou weten wat het vrijgezellenleven inhoudt. Het lijkt soms of hij 2 kanten heeft, een lieve en ongeïnteresseerde/lompe kant. We hebben ook veel dingen meegemaakt samen en alles gedeeld. Veel persoonlijke problemen ook gehad ieder. We hadden afgesproken er nog te zijn voor elkaar wanneer we het echt niet trokken, maar wanneer ik hem huilend opbelde begon hij alleen maar te zuchten en zei dat ik hem rust moest gunnen. Hij werd behoorlijk boos.
Na 2 weken in een drama geleefd te hebben (ook nog tentamenperiode dus ik heb alles verkloot) en heb op alles te hebben gecontroleerd (forums, hyves etc) wat ik erg slecht vind van mezelf maar ik ben nogal nieuwschierig. Ik merkte dat hij meer naar meiden begon te kletsen en ben dit zelf ook gaan doen om hem te prikkelen en ook omdat ik de aandacht van een jongen miste..
Toen ik er eindelijk een beetje overheen probeerde te komen door voor mezelf te kiezen en me niet langer met hem bezig te houden begon hij me heel erg te missen. In de tussentijd ben ik nog langs hem geweest omdat hij geslaagd was voor zijn school, ik heb toen een bos bloemen gebracht als verassing en hij vond het even raar maar achteraf kon hij het heel erg waarderen. nog een week later liet hij me weten dat hij me heel erg begon te missen. Ik had toen zoiets van .. aah eindelijk zegt hij het.. maar aan de andere kant was ik net weer een beetje gewend aan het vrijgezellenleven (we hebben in de tussentijd allebei geen intiem contact gehad met anderen)
Ik heb hem verteld dat ik tijd nodig had omdat ik bang was dat hij na een tijdje weer zijn gevoel voor me zou gaan verliezen als we het weer zouden proberen. Hij heeft toen 2 weken lang zijn best gedaan met rozen en alles om me terug te winnen.. uiteindelijk is dit gelukt net voor de carnaval, maar meteen toen ging het alweer fout, ik mocht niet met hem gaan stappen omdat hij met zijn vrienden wou gaan etc, hij geeft hiervoor als reden dat ik anders toch vroeg naar huis wil en hij zich dan de hele avond om mij moet bekommeren en ik dan al zijn aandacht opeis ipv dat hij lol kan hebben.. ik heb hem toen nogal gepushed om door te gaan en telkens te vragen waarom ik niet mee mocht maar uiteindelijk ben ik maar naar huis gegaan.
Nu 2 weken later zegt hij weer dat zijn gevoel over is, dat hij nog steeds niet weet of hij een relatie wil of vrijgezel wil zijn.. net nu ik mijn gevoel weer aan hem gegeven heb. We houden wel heel veel van elkaar en hij zegt een weekje rust te willen om te kijken wat hij wil, maar eigenlijk is het zo dat wanneer hij wil afspreken ik voor hem klaar wil staan en als ik iets leuks wil doen hij altijd nee zegt. Terug bij af dus.
Hij heeft ook echt 2 kanten, of hij behandeld me heel erg uit onzekerheid alsof ik zijn alles ben(wat soms beknellend is) of hij doet net of ik niet besta en verkiest alles voor me, dit kan zo ineens omslaan..
Ik denk dat het tijd wordt dat ik er een punt achter zet, ik weet alleen niet goed hoe ik ermee om moet gaan. Ik wou dit even met jullie delen en misschien hebben jullie een advies voor me, valt dit nog te redden of is het einde relatie???
Ik ben 20 jaar en heb mijn vriend leren kennen toen ik 17 was, we waren allebei erg verlegen en waren elkaars eerste date. Het werkte toen niet omdat we tijdens deze dates niks tegen elkaar durfde te zeggen en alleen maar aan het knuffelen waren. Op 16/17 jarige leeftijd ging ik met uitgaan wel erg met jongens flirten en zoenen, hij had dit helemaal niet.
Een jaar later begonnen we opnieuw met elkaar te praten en waren allebei date-ervaringen rijker, toch waren we nog elkaars eerste.
Nu dus hebben we een relatie van 2 jaar waarin we elkaar bijna elke dag zagen. Op het begin was alles super maar aan het begin van 2010 is het uitgegaan. Dit hebben we samen besloten omdat het niet meer ging, hij zette me op de laatste plaats en voor hem was het gevoel weg, ik ging hierdoor heel onzeker en jaloers doen(wat we trouwens allebei erg zijn) en ik probeerde een perfect vriendinnetje voor hem te zijn. We werden hier allebei niet gelukkig van en hebben een soort break ingelast. Omdat vooral hij ook wel wou weten wat het vrijgezellenleven inhoudt. Het lijkt soms of hij 2 kanten heeft, een lieve en ongeïnteresseerde/lompe kant. We hebben ook veel dingen meegemaakt samen en alles gedeeld. Veel persoonlijke problemen ook gehad ieder. We hadden afgesproken er nog te zijn voor elkaar wanneer we het echt niet trokken, maar wanneer ik hem huilend opbelde begon hij alleen maar te zuchten en zei dat ik hem rust moest gunnen. Hij werd behoorlijk boos.
Na 2 weken in een drama geleefd te hebben (ook nog tentamenperiode dus ik heb alles verkloot) en heb op alles te hebben gecontroleerd (forums, hyves etc) wat ik erg slecht vind van mezelf maar ik ben nogal nieuwschierig. Ik merkte dat hij meer naar meiden begon te kletsen en ben dit zelf ook gaan doen om hem te prikkelen en ook omdat ik de aandacht van een jongen miste..
Toen ik er eindelijk een beetje overheen probeerde te komen door voor mezelf te kiezen en me niet langer met hem bezig te houden begon hij me heel erg te missen. In de tussentijd ben ik nog langs hem geweest omdat hij geslaagd was voor zijn school, ik heb toen een bos bloemen gebracht als verassing en hij vond het even raar maar achteraf kon hij het heel erg waarderen. nog een week later liet hij me weten dat hij me heel erg begon te missen. Ik had toen zoiets van .. aah eindelijk zegt hij het.. maar aan de andere kant was ik net weer een beetje gewend aan het vrijgezellenleven (we hebben in de tussentijd allebei geen intiem contact gehad met anderen)
Ik heb hem verteld dat ik tijd nodig had omdat ik bang was dat hij na een tijdje weer zijn gevoel voor me zou gaan verliezen als we het weer zouden proberen. Hij heeft toen 2 weken lang zijn best gedaan met rozen en alles om me terug te winnen.. uiteindelijk is dit gelukt net voor de carnaval, maar meteen toen ging het alweer fout, ik mocht niet met hem gaan stappen omdat hij met zijn vrienden wou gaan etc, hij geeft hiervoor als reden dat ik anders toch vroeg naar huis wil en hij zich dan de hele avond om mij moet bekommeren en ik dan al zijn aandacht opeis ipv dat hij lol kan hebben.. ik heb hem toen nogal gepushed om door te gaan en telkens te vragen waarom ik niet mee mocht maar uiteindelijk ben ik maar naar huis gegaan.
Nu 2 weken later zegt hij weer dat zijn gevoel over is, dat hij nog steeds niet weet of hij een relatie wil of vrijgezel wil zijn.. net nu ik mijn gevoel weer aan hem gegeven heb. We houden wel heel veel van elkaar en hij zegt een weekje rust te willen om te kijken wat hij wil, maar eigenlijk is het zo dat wanneer hij wil afspreken ik voor hem klaar wil staan en als ik iets leuks wil doen hij altijd nee zegt. Terug bij af dus.
Hij heeft ook echt 2 kanten, of hij behandeld me heel erg uit onzekerheid alsof ik zijn alles ben(wat soms beknellend is) of hij doet net of ik niet besta en verkiest alles voor me, dit kan zo ineens omslaan..
Ik denk dat het tijd wordt dat ik er een punt achter zet, ik weet alleen niet goed hoe ik ermee om moet gaan. Ik wou dit even met jullie delen en misschien hebben jullie een advies voor me, valt dit nog te redden of is het einde relatie???
vrijdag 26 februari 2010 om 23:47
Weet je, soms is het beëindigen van een relatie zoveel waardevoller dan je energie stoppen in een eindeloos kat-en-muis-spel. Begrijp me niet verkeerd, want de beslissing nemen om een dergelijke relatie te nemen is ongelofelijk moeilijk, maar als je dan een jongen ontmoet die het werkelijk voor je is; dan maakt dat zoveel goed!!
vrijdag 26 februari 2010 om 23:51
Wat ontzettend vervelend.
Ik denk dat jij eerst voor jezelf moet kiezen. Alles op een rijtje proberen te zetten, afleiding zoekt bij vriendinnen en eventuele familie, je studie weer probeert op te pikken.
Hoe veel je ook van hem houdt en hij van jou, en hoeveel je elkaar ook gaat missen, het is misschien beter als jullie elkaar een tijdje met rust laten.. Hoe makkelijk het ook klinkt. (F)
Ik denk dat jij eerst voor jezelf moet kiezen. Alles op een rijtje proberen te zetten, afleiding zoekt bij vriendinnen en eventuele familie, je studie weer probeert op te pikken.
Hoe veel je ook van hem houdt en hij van jou, en hoeveel je elkaar ook gaat missen, het is misschien beter als jullie elkaar een tijdje met rust laten.. Hoe makkelijk het ook klinkt. (F)
zaterdag 27 februari 2010 om 00:03
zaterdag 27 februari 2010 om 00:29
zaterdag 27 februari 2010 om 00:40
Alvast bedankt voor de lieve reacties quote:tammylove26 schreef op 27 februari 2010 @ 00:29:
Meid laat een tijd niks aan hem horen.Het is heel moeilijk,maar als hij echt om jouw geeft komt hij vanzelf weer.Als jij dan nog gevoelens voor hem heb dan moet je er voor gaan.Komt hij niet terug dan moet je hem echt vergeten.Dit gaat anders alleen maar pijn doen.Veel sterkteDat heb ik wel eens geprobeerd, vaak na 1 a 2 dagen spreekt hij me aan op msn/sms gewoon hoe het is en waarom ik niks laat weten, maar dan weet ik het dus niet meer, moet ik dan zonder reden te geven hem negeren? ik zal toch iets van een uitleg moeten geven denk ik.. ?
Meid laat een tijd niks aan hem horen.Het is heel moeilijk,maar als hij echt om jouw geeft komt hij vanzelf weer.Als jij dan nog gevoelens voor hem heb dan moet je er voor gaan.Komt hij niet terug dan moet je hem echt vergeten.Dit gaat anders alleen maar pijn doen.Veel sterkteDat heb ik wel eens geprobeerd, vaak na 1 a 2 dagen spreekt hij me aan op msn/sms gewoon hoe het is en waarom ik niks laat weten, maar dan weet ik het dus niet meer, moet ik dan zonder reden te geven hem negeren? ik zal toch iets van een uitleg moeten geven denk ik.. ?
zaterdag 27 februari 2010 om 00:48
Ik denk dat je kan zeggen dat hij nu tot twee keer toe twijfelt.
Dat hij degene is die twijfelt. Dat het nu aan hem is om te zorgen dat hij duidelijkheid schept voor zichzelf.
Wellicht is het dan zeer helder gewoonweg een periode af te spreken en elkaar niet aan te spreken of te bellen ( en je daar strikt aan te houden , rozen of geen rozen) . Natuurlijk wel dat je veel om hem geeft en graag van hem hoort na die periode.
Oftwel ik denk dat het belangrijk is dat jij wel duidelijk jouw grenzen stelt...hier wordt je toch gek van anders. Als je nu niet duidelijk bent kan dit nog tijden doorgaan en daar zit je niet op te wachten , je klinkt nu al zo verdrietig .
Sterkte ermee
Dat hij degene is die twijfelt. Dat het nu aan hem is om te zorgen dat hij duidelijkheid schept voor zichzelf.
Wellicht is het dan zeer helder gewoonweg een periode af te spreken en elkaar niet aan te spreken of te bellen ( en je daar strikt aan te houden , rozen of geen rozen) . Natuurlijk wel dat je veel om hem geeft en graag van hem hoort na die periode.
Oftwel ik denk dat het belangrijk is dat jij wel duidelijk jouw grenzen stelt...hier wordt je toch gek van anders. Als je nu niet duidelijk bent kan dit nog tijden doorgaan en daar zit je niet op te wachten , je klinkt nu al zo verdrietig .
Sterkte ermee
zaterdag 27 februari 2010 om 09:11
Als hij het al niet weet, hoe moet jij het dan weten?
Ik denk dat hij aan de ene kant van je houdt en bij je wil blijven, maar dat hij aan de andere kant ook gewoon lekker vrijgezel wil zijn en alleen met vrienden op stap wil enzo. Voor zijn leeftijd is dat niet zo vreemd hoor.
Maar kies jij in ieder geval voor jezelf en laat je niet heen en weer slingeren. Alles of niets. En je hebt zelf eigenlijk ook al gemerkt dat je het prima in je eentje af kunt
Ik denk dat hij aan de ene kant van je houdt en bij je wil blijven, maar dat hij aan de andere kant ook gewoon lekker vrijgezel wil zijn en alleen met vrienden op stap wil enzo. Voor zijn leeftijd is dat niet zo vreemd hoor.
Maar kies jij in ieder geval voor jezelf en laat je niet heen en weer slingeren. Alles of niets. En je hebt zelf eigenlijk ook al gemerkt dat je het prima in je eentje af kunt
zaterdag 27 februari 2010 om 09:16
zaterdag 27 februari 2010 om 12:56
"Nu 2 weken later zegt hij weer dat zijn gevoel over is, dat hij nog steeds niet weet of hij een relatie wil of vrijgezel wil zijn.. net nu ik mijn gevoel weer aan hem gegeven heb. We houden wel heel veel van elkaar"
OF hij houdt van je, OF zijn gevoel is over. Het kan niet beide zijn tegelijkertijd, toch?
Gezien zijn manier van doen is zijn gevoel over maar mist hij iemand die er altijd is, zoals jij. Aan jou de keuze of dat is wat je wilt van een man, of niet.
OF hij houdt van je, OF zijn gevoel is over. Het kan niet beide zijn tegelijkertijd, toch?
Gezien zijn manier van doen is zijn gevoel over maar mist hij iemand die er altijd is, zoals jij. Aan jou de keuze of dat is wat je wilt van een man, of niet.
zaterdag 27 februari 2010 om 20:19
Als iemand je alleen leuk vind als hij je kwijt dreigt te raken heeft dat volgens mij weinig met liefde te maken. Zodra je binnen bent, vind hij het weer te veel moeite. Het lijkt erop dat hij het fijn vind dat jij er voor hem bent, maar het niet zo leuk meer vind, als dat betekent dat hij er ook voor jou moet zijn. Ik denk dat je zulke types wel kunt missen.
