wat moet ik nou???
dinsdag 2 maart 2010 om 10:40
Ik heb een half jaar geleden een jongen leren kennen, in eerste instantie konden we goed praten en hadden we het heel gezellig.
Ik wist via via dat hij me leuk vond.
Vanaf half december hebben we elkaar bijna elke dag gezien, en we bellen en smsen elke dag. En doen ook veel leuke dingen samen.
Ik vind hem heel lief,leuk en aardig, en dat vind hij van mij ook. In de afgelopen maanden hebben we ook een sterke band opgebouwd, en zijn we veel van elkaar gaan houden. Alleen zijn we niet super verliefd. Het lijkt wel of we dat hebben overgeslagen.
We weten wel dat er meer is dan vriendschap alleen want we kunnen niet meer zonder elkaar.
Maar nu een aantal weken geleden gaf hij aan te twijfelen of hij wel een vaste relatie wilde. Hij vond het een erg moeilijke beslissing om te nemen, want ik was het perfecte meisje voor hem, maar hij wist nog niet zeker wat hij met zijn leven verder wilde. Hij is 28 jr, woont nog bij zijn ouders, wil waarschijnlijk van baan veranderen of een paar maanden naar het buitenland. En wil toch eerst een jaar alleen wonen voor hij wil gaan samenwonen.
Ik ben 26 jr, en wil graag een vaste relatie en als we verder zouden gaan wil ik over 1 a 1,5 jr wel samenwonen en voor mijn 29e kinderen.
Hij ziet dat nu allemaal nog niet zitten, en zegt zelf dat we elkaar beter 2 jr later hadden leren kennen, want dan had hij zeker met mij verder gewild, want hij vind dat we heel erg goed bij elkaar passen.
Hij wil wel gewoon als vrienden met mij om blijven gaan, en hij kan niet zonder mij zegt ie. En hij zegt ook dat het hem heel erg spijt dat hij mij op dit moment niet kan geven wat ik wil. En hij zegt misschien dat dat in de toekomst nog kan veranderen.
Ik vind zijn gedachte zo raar, en kan het niet begrijpen.
Ik denk dat hij bindingsangst heeft(ook nog nooit een vaste relatie gehad langer als 2 mnd). Wat denken jullie?
Ik wist via via dat hij me leuk vond.
Vanaf half december hebben we elkaar bijna elke dag gezien, en we bellen en smsen elke dag. En doen ook veel leuke dingen samen.
Ik vind hem heel lief,leuk en aardig, en dat vind hij van mij ook. In de afgelopen maanden hebben we ook een sterke band opgebouwd, en zijn we veel van elkaar gaan houden. Alleen zijn we niet super verliefd. Het lijkt wel of we dat hebben overgeslagen.
We weten wel dat er meer is dan vriendschap alleen want we kunnen niet meer zonder elkaar.
Maar nu een aantal weken geleden gaf hij aan te twijfelen of hij wel een vaste relatie wilde. Hij vond het een erg moeilijke beslissing om te nemen, want ik was het perfecte meisje voor hem, maar hij wist nog niet zeker wat hij met zijn leven verder wilde. Hij is 28 jr, woont nog bij zijn ouders, wil waarschijnlijk van baan veranderen of een paar maanden naar het buitenland. En wil toch eerst een jaar alleen wonen voor hij wil gaan samenwonen.
Ik ben 26 jr, en wil graag een vaste relatie en als we verder zouden gaan wil ik over 1 a 1,5 jr wel samenwonen en voor mijn 29e kinderen.
Hij ziet dat nu allemaal nog niet zitten, en zegt zelf dat we elkaar beter 2 jr later hadden leren kennen, want dan had hij zeker met mij verder gewild, want hij vind dat we heel erg goed bij elkaar passen.
Hij wil wel gewoon als vrienden met mij om blijven gaan, en hij kan niet zonder mij zegt ie. En hij zegt ook dat het hem heel erg spijt dat hij mij op dit moment niet kan geven wat ik wil. En hij zegt misschien dat dat in de toekomst nog kan veranderen.
Ik vind zijn gedachte zo raar, en kan het niet begrijpen.
Ik denk dat hij bindingsangst heeft(ook nog nooit een vaste relatie gehad langer als 2 mnd). Wat denken jullie?
dinsdag 2 maart 2010 om 11:39
Sommige mensen doen er echter iets langer over om te ontdekken wat dat doel is, en soms verandert dat doel ook.
Hij ziet duidelijker dan jij dat hij inderdaad niet van jou moet eisen dat jij je doelen verandert voor hem, maar omgekeerd kun je ook zijn doelen niet voor hem bepalen. dan rest de conclusie dat een relatie tussen jullie niet gaat werken, omdat je beiden anere doelen hebt en waarschijnlijk ongelukkig en gefrustreerd raakt als je die aan elkaar gaat aanpassen.
Jij wilt graag samenwonen en een gezin stichten, jij hebt al een relatie vn 8 jaar achter de rug en al 4 jaar samengewoond.
wat die ontwikkeling betreft ligt hij dus minimaal 8 jaar achter op jou. ga in je hoofd terug naar de periode dat jij bij je ouders het huis uit ging, en voor het eerst op jezelf ging wonen. Als iemand toen tegen je had gezegd: over 3 jaar MOET je toe zijn aan settelen en kinderen, was je dan ook niet gaan steigeren?
Hij ziet duidelijker dan jij dat hij inderdaad niet van jou moet eisen dat jij je doelen verandert voor hem, maar omgekeerd kun je ook zijn doelen niet voor hem bepalen. dan rest de conclusie dat een relatie tussen jullie niet gaat werken, omdat je beiden anere doelen hebt en waarschijnlijk ongelukkig en gefrustreerd raakt als je die aan elkaar gaat aanpassen.
Jij wilt graag samenwonen en een gezin stichten, jij hebt al een relatie vn 8 jaar achter de rug en al 4 jaar samengewoond.
wat die ontwikkeling betreft ligt hij dus minimaal 8 jaar achter op jou. ga in je hoofd terug naar de periode dat jij bij je ouders het huis uit ging, en voor het eerst op jezelf ging wonen. Als iemand toen tegen je had gezegd: over 3 jaar MOET je toe zijn aan settelen en kinderen, was je dan ook niet gaan steigeren?
dinsdag 2 maart 2010 om 11:40
Als samenwonen en kinderen je enige doel is, dan betekent het dat je iemand moet gaan zoeken met hetzelfde doel.
Deze man heeft dat niet, dus je weet dan toch waar je aantoe bent?
Hij is daar heel duidelijk in.
En daarbij een gezin stichten doe je toch met iemand waarvan je gigantisch veel houdt? Die voor jou helemaal perfect is?
Ik heb het niet het idee dat jij zo over deze man denkt.
Heb je haast, omdat je de enige in je omgeving bent die niet gesetteld is?
Deze man heeft dat niet, dus je weet dan toch waar je aantoe bent?
Hij is daar heel duidelijk in.
En daarbij een gezin stichten doe je toch met iemand waarvan je gigantisch veel houdt? Die voor jou helemaal perfect is?
Ik heb het niet het idee dat jij zo over deze man denkt.
Heb je haast, omdat je de enige in je omgeving bent die niet gesetteld is?
dinsdag 2 maart 2010 om 11:47
Voor mij is het trouwens andersom: Je ontmoet iemand leuks, en die vind je wel zó leuk dat je er helemaal mee wilt samenwonen en kinderen krijgen.
Die dingen komen toch voort uit de liefde die je voor iemand voelt, niet als doel op zich? Of zie ik dat verkeerd?
Nu lijkt het meer een vacature die moet worden opgevuld.
Die dingen komen toch voort uit de liefde die je voor iemand voelt, niet als doel op zich? Of zie ik dat verkeerd?
Nu lijkt het meer een vacature die moet worden opgevuld.
dinsdag 2 maart 2010 om 11:53
Als je doel is samenwonen en kinderen maken dan vraag ik me af of je ook daadwerkelijk tevreden gaat zijn als je de geschikte zaaddonor vriend hebt gevonden (waarmee je dan voor de handigheid een huis deelt). Ben je niet bang voor het Is-dit-alles-gevoel als je dat "levensdoel" hebt bereikt. Je moet dan nog een heel leven...
Wat Aureel zegt vind ik volkomen logisch: samen kinderen maken vloeit voort uit liefde voor iemand (of als ongelukje ) . Als toevoeging op je leven maar als doel an sich?
Wat Aureel zegt vind ik volkomen logisch: samen kinderen maken vloeit voort uit liefde voor iemand (of als ongelukje ) . Als toevoeging op je leven maar als doel an sich?
dinsdag 2 maart 2010 om 12:14
mips, wij hebben het samen niet gezien als relatie, maar als vriendschap met iets meer dan dat. En we waren aan het kijken of hij meer gevoelens zou krijgen en een vaste relatie zou willen.
Maar wat ik niet kan begrijpen is dat hij ook niet zonder mij wil.
En ik voel het niet zo als kwijt zijn, want ik zie hem nog 3x in de week. En als ik zou willen zou ik hem nu kunnen bellen en vanavond samen met hem gaan eten. Want we willen elkaar wel blijven zien, maar het is in mijn ogen niet verstandig.
En tuurlijk hou ik van hem, maar het voelt niet als verliezen
Maar wat ik niet kan begrijpen is dat hij ook niet zonder mij wil.
En ik voel het niet zo als kwijt zijn, want ik zie hem nog 3x in de week. En als ik zou willen zou ik hem nu kunnen bellen en vanavond samen met hem gaan eten. Want we willen elkaar wel blijven zien, maar het is in mijn ogen niet verstandig.
En tuurlijk hou ik van hem, maar het voelt niet als verliezen
dinsdag 2 maart 2010 om 12:24
Maar wat ik niet kan begrijpen is dat hij ook niet zonder mij wil.
Dat blijkt anders niet uit wat hij zegt en wat hij in de toekomst wil. Hij is hier dus niet duidelijk in. Wellicht vindt hij het moeilijk om afstand te nemen? Net als jij?
Bovendien, wat zou jij eraan moeten begrijpen? De vraag is of JIJ er brood inziet getuige jullie verschillende toekomstvisies. Voor hem kun je toch niet beslissen.
Het voelt niet als kwijt zijn of verliezen, want jullie breien er geen eind aan. Nu kabbelt de 'relatie' maar wat voort omdat het toch wel gezellig is en er in de nabije toekomst geen dringende noodzaak is om ermee op te houden.
Je hebt gelijk, het is inderdaad niet verstandig om hem te blijven zien want vroeg of laat gaan de toekomstvisies wél weer een rol spelen. En ben je inmiddels nog veel meer gehecht geraakt aan elkaar.
Dat blijkt anders niet uit wat hij zegt en wat hij in de toekomst wil. Hij is hier dus niet duidelijk in. Wellicht vindt hij het moeilijk om afstand te nemen? Net als jij?
Bovendien, wat zou jij eraan moeten begrijpen? De vraag is of JIJ er brood inziet getuige jullie verschillende toekomstvisies. Voor hem kun je toch niet beslissen.
Het voelt niet als kwijt zijn of verliezen, want jullie breien er geen eind aan. Nu kabbelt de 'relatie' maar wat voort omdat het toch wel gezellig is en er in de nabije toekomst geen dringende noodzaak is om ermee op te houden.
Je hebt gelijk, het is inderdaad niet verstandig om hem te blijven zien want vroeg of laat gaan de toekomstvisies wél weer een rol spelen. En ben je inmiddels nog veel meer gehecht geraakt aan elkaar.
dinsdag 2 maart 2010 om 12:26
En voor de mensen die vinden dat hij slachtoffer is, of het over een vacature hebben, gelukkig ziet hij dat niet zo.
En het is voor mijn gevoel gewoon raar en anders omdat
het normaal gesproken idd is dat je heel erg verliefd word op iemand, maar dit is gewoon uit vriendschap gegroeid
En het is me een stuk duidelijker geworden,alleen kan ik nog steeds niet begrijpen dat hij zegt niet zonder mij verder te willen terwijl hij ook geen vaste relatie wil.
Snapt iemand dat?
En het is voor mijn gevoel gewoon raar en anders omdat
het normaal gesproken idd is dat je heel erg verliefd word op iemand, maar dit is gewoon uit vriendschap gegroeid
En het is me een stuk duidelijker geworden,alleen kan ik nog steeds niet begrijpen dat hij zegt niet zonder mij verder te willen terwijl hij ook geen vaste relatie wil.
Snapt iemand dat?
dinsdag 2 maart 2010 om 12:29
Ik ben trouwens wel benieuwd naar wat je vindt van de reacties op jouw strakke planningsschema. Denk je hier nu anders over of is dit niet veranderd? Denk je dat je iemand gaat vinden die precies hierop aansluit? En dat dit de liefde van je leven is?
Natuurlijk geef je om je vriend maar ik merk toch wat irritatie over het feit dat hij niet in jouw straatje wil lopen. Dat doet me vermoeden dat het niet (alleen) om hem gaat maar om jouw toekomstplan. Maar misschien zie ik dat verkeerd hoor.
Ik snap ergens je behoefte ook wel, niemand wil tenslotte alleen overblijven en ook een kinderwens kan heel sterk zijn. Maar zoals gezegd bij mij is het gerelateerd aan wel-of-niet iemand ontmoeten. Het moet je, zeg maar, 'gegeven' zijn. Het leven is nu eenmaal niet 'I want it all, and I want it NOW'. Maar dat is mijn persoonlijke visie.
Natuurlijk geef je om je vriend maar ik merk toch wat irritatie over het feit dat hij niet in jouw straatje wil lopen. Dat doet me vermoeden dat het niet (alleen) om hem gaat maar om jouw toekomstplan. Maar misschien zie ik dat verkeerd hoor.
Ik snap ergens je behoefte ook wel, niemand wil tenslotte alleen overblijven en ook een kinderwens kan heel sterk zijn. Maar zoals gezegd bij mij is het gerelateerd aan wel-of-niet iemand ontmoeten. Het moet je, zeg maar, 'gegeven' zijn. Het leven is nu eenmaal niet 'I want it all, and I want it NOW'. Maar dat is mijn persoonlijke visie.
dinsdag 2 maart 2010 om 12:30
quote:alleen kan ik nog steeds niet begrijpen dat hij zegt niet zonder mij verder te willen terwijl hij ook geen vaste relatie wil.
Snapt iemand dat?Ja, dat snap ik heel goed. Lekker genieten met elkaar zonder dat je 'n wurgcontract met deadline aan hoeft te gaan, is ook mijn ideaalbeeld van 'n relatie. Gewoon lekker latten, leuke dingen doen samen, op reis en geen huisje/boompje/kindje verhaal.
Snapt iemand dat?Ja, dat snap ik heel goed. Lekker genieten met elkaar zonder dat je 'n wurgcontract met deadline aan hoeft te gaan, is ook mijn ideaalbeeld van 'n relatie. Gewoon lekker latten, leuke dingen doen samen, op reis en geen huisje/boompje/kindje verhaal.
dinsdag 2 maart 2010 om 12:33
Misschien moet je hem maar gewoon even een maand niet zien/spreken ofzo...
Dan komen jullie een beetje los van elkaar (ook al ben je niet verliefd en is het waarschijnlijk een gewone vriendschap).
Hij krijgt dan ook de ruimte om te voelen wat hij werkelijk voor je voelt.
En jij krijgt ook de ruimte om te voelen wat je werkelijk voor hem voelt.
Maar mijn ervaring is ook wanneer je echt hoteldebotel van elkaar bent dat je al je ideeen over de toekomst (en wanneer wat dan zou 'moeten') wel laat varen...
Dan komen jullie een beetje los van elkaar (ook al ben je niet verliefd en is het waarschijnlijk een gewone vriendschap).
Hij krijgt dan ook de ruimte om te voelen wat hij werkelijk voor je voelt.
En jij krijgt ook de ruimte om te voelen wat je werkelijk voor hem voelt.
Maar mijn ervaring is ook wanneer je echt hoteldebotel van elkaar bent dat je al je ideeen over de toekomst (en wanneer wat dan zou 'moeten') wel laat varen...
dinsdag 2 maart 2010 om 12:34
quote:mips, wij hebben het samen niet gezien als relatie, maar als vriendschap met iets meer dan dat.
Een gezellige seksvriend dus. Maar geen toekomst materiaal.
quote:Maar wat ik niet kan begrijpen is dat hij ook niet zonder mij wil.
Hij wilde toch geen relatie, samenwonen en kinderen met je. Dan wil hij voorlopig verder met de oude constructie: vrienden die seks met elkaar hebben.
quote:En ik voel het niet zo als kwijt zijn, want ik zie hem nog 3x in de week. En als ik zou willen zou ik hem nu kunnen bellen en vanavond samen met hem gaan eten.
Wake up call, dit is gewoon vriendschap. Ik heb ook zeer regelmatig contact met mijn vrienden en kan ze bellen om vanavond samen te eten. Wat wil je hier mee zeggen?
quote:En tuurlijk hou ik van hem, maar het voelt niet als verliezen.
Wat is het probleem dan? In je kuif gepikt dat hij besluit niet mee te gaan in jouw planning? Het voelt niet als verliezen, er is blijkbaar niets verloren. Wat wil je niet begrijpen?? Hoe duidelijk wil je hebben?
quote:En we waren aan het kijken of hij meer gevoelens zou krijgen en een vaste relatie zou willen.
...dat is toch duidelijk, dat is niet gebeurd. Maar hoe zit het met jouw gevoelens? Die zijn er duidelijk ook niet. Dan is er toch helegaar geen probleem??? Zit je ego je niet danig in de weg? Baal je dat hij niet als een blok voor je is gevallen ondanks dat je hem ook maar zo-zo vindt (lekker gemiddeld, leuk, lief en aardig).
quote: En het is me een stuk duidelijker geworden,alleen kan ik nog steeds niet begrijpen dat hij zegt niet zonder mij verder te willen terwijl hij ook geen vaste relatie wil.
Snapt iemand dat? Ja ik! Hij wil vrij zijn maar wil nog wel jouw vriendschap en de seks. Dus vrij om te gaan en staan waar hij wil, dat ben jij in zijn ogen ook. Maar je gewoon kunnen zien wanneer dat uitkomt. Eigenlijk dat wat julllie tot nu toe hebben gedaan..
Een gezellige seksvriend dus. Maar geen toekomst materiaal.
quote:Maar wat ik niet kan begrijpen is dat hij ook niet zonder mij wil.
Hij wilde toch geen relatie, samenwonen en kinderen met je. Dan wil hij voorlopig verder met de oude constructie: vrienden die seks met elkaar hebben.
quote:En ik voel het niet zo als kwijt zijn, want ik zie hem nog 3x in de week. En als ik zou willen zou ik hem nu kunnen bellen en vanavond samen met hem gaan eten.
Wake up call, dit is gewoon vriendschap. Ik heb ook zeer regelmatig contact met mijn vrienden en kan ze bellen om vanavond samen te eten. Wat wil je hier mee zeggen?
quote:En tuurlijk hou ik van hem, maar het voelt niet als verliezen.
Wat is het probleem dan? In je kuif gepikt dat hij besluit niet mee te gaan in jouw planning? Het voelt niet als verliezen, er is blijkbaar niets verloren. Wat wil je niet begrijpen?? Hoe duidelijk wil je hebben?
quote:En we waren aan het kijken of hij meer gevoelens zou krijgen en een vaste relatie zou willen.
...dat is toch duidelijk, dat is niet gebeurd. Maar hoe zit het met jouw gevoelens? Die zijn er duidelijk ook niet. Dan is er toch helegaar geen probleem??? Zit je ego je niet danig in de weg? Baal je dat hij niet als een blok voor je is gevallen ondanks dat je hem ook maar zo-zo vindt (lekker gemiddeld, leuk, lief en aardig).
quote: En het is me een stuk duidelijker geworden,alleen kan ik nog steeds niet begrijpen dat hij zegt niet zonder mij verder te willen terwijl hij ook geen vaste relatie wil.
Snapt iemand dat? Ja ik! Hij wil vrij zijn maar wil nog wel jouw vriendschap en de seks. Dus vrij om te gaan en staan waar hij wil, dat ben jij in zijn ogen ook. Maar je gewoon kunnen zien wanneer dat uitkomt. Eigenlijk dat wat julllie tot nu toe hebben gedaan..
dinsdag 2 maart 2010 om 12:35
En het is voor mijn gevoel gewoon raar en anders omdat
het normaal gesproken idd is dat je heel erg verliefd word op iemand, maar dit is gewoon uit vriendschap gegroeid
Ik denk dat dat ook het punt is. Als je wereldschokkend aardverschuivend verliefd bent, ben je ook veel meer bereid om aan de ander z'n (toekomst)wensen tegemoet te komen. Dat is nu duidelijk niet het geval, van beide kanten.
Snapt iemand dat?
Ik zou het m zelf vragen!
het normaal gesproken idd is dat je heel erg verliefd word op iemand, maar dit is gewoon uit vriendschap gegroeid
Ik denk dat dat ook het punt is. Als je wereldschokkend aardverschuivend verliefd bent, ben je ook veel meer bereid om aan de ander z'n (toekomst)wensen tegemoet te komen. Dat is nu duidelijk niet het geval, van beide kanten.
Snapt iemand dat?
Ik zou het m zelf vragen!
dinsdag 2 maart 2010 om 12:37
quote: En het is me een stuk duidelijker geworden,alleen kan ik nog steeds niet begrijpen dat hij zegt niet zonder mij verder te willen terwijl hij ook geen vaste relatie wil.
Snapt iemand dat?
Ja, zowat iedereen die je verhaal leest . Vraag het hem anders zelf eens.
Volgens mij is het voor iedereen zo klaar als een klontje behalve voor jou. Jullie halen beide de schouders op over het "verbreken" van de "relatie" die er eigenlijk niet was.
Hij zegt luid en duidelijk: ik-wil-niets-vast-maar-voorlopig-geheel-vrijblijvend-de vriendschap met seks-voortzetten. Totdat-ik-er-genoeg-van-heb/iemand-anders-ben-tegen-gekomen.
Wat begrijp je nu precies niet??
Snapt iemand dat?
Ja, zowat iedereen die je verhaal leest . Vraag het hem anders zelf eens.
Volgens mij is het voor iedereen zo klaar als een klontje behalve voor jou. Jullie halen beide de schouders op over het "verbreken" van de "relatie" die er eigenlijk niet was.
Hij zegt luid en duidelijk: ik-wil-niets-vast-maar-voorlopig-geheel-vrijblijvend-de vriendschap met seks-voortzetten. Totdat-ik-er-genoeg-van-heb/iemand-anders-ben-tegen-gekomen.
Wat begrijp je nu precies niet??
dinsdag 2 maart 2010 om 13:05
Ik snap het prima, jullie hebben geen relatie en hij wil die ook niet.
Hij heeft nu een ontzettend goeie vriendin waar hij van houdt (net als ik doe van mijn vrienden) waar die ook nog eens leuke bed avondturen mee beleefd en waar verder geen verplichtingen aan vast zitten.
Heerlijk toch als je nog niet precies weet wat je wil met je leven!
Op je gemakje eens bedenken of je wilt gaan reizen, waar je wilt gaan wonen, wat je voor werk gaat doen...
Hij zal je ook echt niet willen missen als vriendin, maar ik geloof niet dat hij je als de toekomstige moeder van zijn kinderen ziet
Dit omdat hij misschien niet verliefd op je is, of gewoon omdat hij in zijn hoofd nog helemaal niet bezig is met het krijgen van een kind.
Wat snap je er zelf eigenlijk niet aan?
Hij heeft nu een ontzettend goeie vriendin waar hij van houdt (net als ik doe van mijn vrienden) waar die ook nog eens leuke bed avondturen mee beleefd en waar verder geen verplichtingen aan vast zitten.
Heerlijk toch als je nog niet precies weet wat je wil met je leven!
Op je gemakje eens bedenken of je wilt gaan reizen, waar je wilt gaan wonen, wat je voor werk gaat doen...
Hij zal je ook echt niet willen missen als vriendin, maar ik geloof niet dat hij je als de toekomstige moeder van zijn kinderen ziet
Dit omdat hij misschien niet verliefd op je is, of gewoon omdat hij in zijn hoofd nog helemaal niet bezig is met het krijgen van een kind.
Wat snap je er zelf eigenlijk niet aan?
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
dinsdag 2 maart 2010 om 14:06
Je komt een beetje opdringerig over.
Als in dit zijn mijn toekomstplannen,dit is wat ik wil en de ander dan?
Het draait niet om jou , maar om jullie!
Je kent die arme man een half jaar , hij is 28 jaar, hij woont nog thuis!
Het lijkt me erg gezond als hij eerst minimaal een jaar op zichzelf wil wonen.
Jullie denken op dit moment erg anders, maar ik vraag me af of de plannen die je maakt wel iets met hem te maken hebben.Volgens mij is hij toevallig een onderdeel geworden, jij wilde altijd voor je 29ste kinderen en toevallig kreeg je ook een relatie met hem.Maar de planning ; kinderen voor je 29ste , die ligt al vast.
Geef die jongen de ruimte ,geef je zijn wat lucht.Geniet van wat je hebt.
Zwanger raken is overigens een wondertje op zich, niet iets wat altijd van zelfsprekend is.
Als jullie echt van elkaar houden dan komt het wel goed!
Als in dit zijn mijn toekomstplannen,dit is wat ik wil en de ander dan?
Het draait niet om jou , maar om jullie!
Je kent die arme man een half jaar , hij is 28 jaar, hij woont nog thuis!
Het lijkt me erg gezond als hij eerst minimaal een jaar op zichzelf wil wonen.
Jullie denken op dit moment erg anders, maar ik vraag me af of de plannen die je maakt wel iets met hem te maken hebben.Volgens mij is hij toevallig een onderdeel geworden, jij wilde altijd voor je 29ste kinderen en toevallig kreeg je ook een relatie met hem.Maar de planning ; kinderen voor je 29ste , die ligt al vast.
Geef die jongen de ruimte ,geef je zijn wat lucht.Geniet van wat je hebt.
Zwanger raken is overigens een wondertje op zich, niet iets wat altijd van zelfsprekend is.
Als jullie echt van elkaar houden dan komt het wel goed!
dinsdag 2 maart 2010 om 14:11
Ik zou er ook niet op zitten wachten als ik in zijn schoenen zou staan - iemand die nu al heeft gepland over 12 a 18 maanden samen te wonen en binnen 2 jaar daarna zijn de kinderen in aantocht. Maar er is nog geen sex geweest...
Ik denk niet dat het bindingsangst is - het lijkt mij dat hij ze prima op een rijtje heeft. Echt sprake van een relatie is er niet, als de agenda dan getrokken wordt.....
Ik zou niet eens meer de moeite nemen om m'n gympen aan te trekken en gewoon gaan rennen.
Ik denk niet dat het bindingsangst is - het lijkt mij dat hij ze prima op een rijtje heeft. Echt sprake van een relatie is er niet, als de agenda dan getrokken wordt.....
Ik zou niet eens meer de moeite nemen om m'n gympen aan te trekken en gewoon gaan rennen.