Wanneer is het genoeg?

04-03-2010 10:25 52 berichten
Alle reacties Link kopieren
Lieve allemaal,



Ik wil verder niet heel veel kwijt op dit moment...klinkt beetje vaag ik weet het...



Maar ik vroeg me af...wanneer is het voor jou genoeg, daarmee bedoel ik in een relatie.

Wanneer is het voor jou genoeg en kom je op een punt(ondanks dat je zo van iemand houdt) dat je zegt tot hier en niet verder.
Alle reacties Link kopieren
Als mijn partner keer op keer mijn grenzen overschrijdt, moedwillig.
Alle reacties Link kopieren
quote:zusenzo schreef op 04 maart 2010 @ 10:26:

Als mijn partner keer op keer mijn grenzen overschrijdt, moedwillig.ja dat is de grens....
Alle reacties Link kopieren
Voor mij is het snel genoeg. Dat is heel persoonlijk denk ik.
Alle reacties Link kopieren
Dat weet je als je het hebt, het is een niets ontziend en alles overheersend gevoel en je wilt dan nog maar een ding: weg.



Als je kinderen hebt.... zet hem er dan uit.
Wanneer het me meer energie kost dan dat ik er terug uit kan halen.
Alle reacties Link kopieren
Als je jezelf 'geweld' aan moet doen om de relatie te laten slagen. Of anders gezegd: jezelf compleet dreigt kwijt te raken/jezelf té veel moet aanpassen.....
Alle reacties Link kopieren
Ok dank iedereen voor jullie reactie..



Maar Enneaaa zegt:

Dat weet je als je het hebt, het is een niets ontziend en alles overheersend gevoel en je wilt dan nog maar een ding: weg.





Niet om zwak over tekomen hoor, maar stel dat je blijft twijfelen terwijl je ergens weet dat je idd je eigen grenzen overgaat op een bepaalde manier..betekent dit dan zwakte?betekent dit dan dat je je eigen "ik" kwijt bent?

Ik kom een beetje verward over misschien, maar voel me dat ook dus excuses voor mijn manier van schrijven als dit een beetje verward of onzeker over komt...
Alle reacties Link kopieren
Als mijn grenzen niet gerespecteerd worden en eigenlijk, eigenlijk precies wat Elninjoo zegt.
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
Alle reacties Link kopieren
maar stel dat je blijft twijfelen terwijl je ergens weet dat je idd je eigen grenzen overgaat op een bepaalde manier..betekent dit dan zwakte?betekent dit dan dat je je eigen "ik" kwijt bent?



Gelukkig ben je je eigen 'ik' nog niet kwijt anders zou je innerlijke stem je niet vertellen dat je 'ergens weet dat je idd je eigen grenzen overgaat op een bepaalde manier' !

Je weet het....je doet er alleen nog niks mee.

En idd, dat zou je als 'zwakte' kunnen zien.

En ondanks de ellende waar je door zal moeten als je luistert naar jezelf......nadien zul je je sterker voelen dan ooit tevoren!

Dus: actie ondernemen! En dat kan op heel veel manieren, maar doe iets! Succes en sterkte!
Alle reacties Link kopieren
quote:midnight01 schreef op 04 maart 2010 @ 10:34:

Niet om zwak over tekomen hoor, maar stel dat je blijft twijfelen terwijl je ergens weet dat je idd je eigen grenzen overgaat op een bepaalde manier..betekent dit dan zwakte?betekent dit dan dat je je eigen "ik" kwijt bent?

Ik kom een beetje verward over misschien, maar voel me dat ook dus excuses voor mijn manier van schrijven als dit een beetje verward of onzeker over komt...Als je blijft twijfelen,..... en je eigengrenzen over blijft gaan..... is het echt tijd om te gaan.... je weet wat je hebt en voelt je daar niet prettig bij..... tuurlijk is er een angst voor het onbekende... maar het rot gevoel het twijfelen zullen overgaan en je neemt jezelf weer serieus door je eigen grenzen te respecteren
Alle reacties Link kopieren
Als je keer op keer tegen jezelf zegt 'de volgende keer als hij weer zus of zo doet, ben ik weg', is een teken dat je al weg had moeten gaan.
Alle reacties Link kopieren
Liselore en jufdoortje...



Dank jullie wel...heel lief...
Alle reacties Link kopieren
quote:Chardonnay schreef op 04 maart 2010 @ 10:42:

Als je keer op keer tegen jezelf zegt 'de volgende keer als hij weer zus of zo doet, ben ik weg', is een teken dat je al weg had moeten gaan.Ja dat is ook zo....want zo blijf je misschien ook idd je grenzen verlegen..keer op keer
Alle reacties Link kopieren
Als je weet: "Met hem kan en wil ik niet de komende 40 jaar samenzijn"
Alle reacties Link kopieren
Midnight, zeg jij het keer op keer tegen jezelf?



Ik heb dat wel eens in een relatie gehad. Keer op keer zei ik het tegen mezelf en toen opeens dacht ik...hoo wacht eens even...of je hakt nu een knoop door of je stopt met huilen en beloftes aan jezelf doen.



En toen ben ik opgestapt.
Alle reacties Link kopieren
quote:liselore schreef op 04 maart 2010 @ 10:41:

het rot gevoel het twijfelen zullen overgaan en je neemt jezelf weer serieus door je eigen grenzen te respecterenHelemaal eens, met als gevolg dat je je grenzen stelt. Dit kan zo mogelijk dan ook nog in die relatie zijn. Mishandeling en misbruik betekent altijd weggaan.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb mezelf dit drie jaar lang afgevraagd, drie jaar te lang... gelukkig is hij bij me weggegaan (op een ontzettend nare manier waarbij weer al mijn grenzen werden overschreden) want zelf wilde ik steeds maar blijven vechten, ik wou niet opgeven...

ik realiseerde me niet dat je aan een relatie altijd moet werken, maar niet altijd ervoor zou moeten vechten.



Kies voor jezelf, hoe moeilijk ook...
Alle reacties Link kopieren
Gelukkig dat omdat ik dat stemmetje nog wel ergens hoor/heb ben ik dus mezelf nog niet kwijt..al voelt het nu wel zo, herken mezelf niet meer door bepaalde acties die ik heb gedaan gedaan vandaag en eerder.

Ik ben zowiezo al een heel gevoelige vrouw , maar heb nu echt het gevoel dat ik echt over over over emotioneel ben, en mezelf soms echt ff moet knijpen en dan denk ohja ik ben het wel heel raar uitgelegt.



Weetje wat ik ook heb ook als ik dit zo typ en dan teruglees , dat ik denk he? ben ik dit nou?of stel ik me aan...heel raar kan het niet anders uitleggen, heb het gevoel dingen te overdrijven, te emotioneel te reageren, maar ik ervaar het zo dus kan het toch niet overdreven zijn..pfff sorry voor mijn vage gedoe
Alle reacties Link kopieren
Midnight het volgens mij heel herkenbaar wat je schrijft.



Je ziet jezelf als vrouw heel anders als de partner die je bent in je relatie. Er zitten grote verschillen tussen die twee. De een onafhankelijk de ander afhankelijk en depri. Bedoel je dat?
Alle reacties Link kopieren
quote:Chardonnay schreef op 04 maart 2010 @ 10:46:

Midnight, zeg jij het keer op keer tegen jezelf?



Ik heb dat wel eens in een relatie gehad. Keer op keer zei ik het tegen mezelf en toen opeens dacht ik...hoo wacht eens even...of je hakt nu een knoop door of je stopt met huilen en beloftes aan jezelf doen.



En toen ben ik opgestapt.





Ja heb het wel te vaak gezegd tegen mezelf, te vaak dat realiseer ik me wel.

Alleen ik blijf maar vechten ik blijf maar doorgaan, ik negeer mezelf vaak voorkomen dagenlang gaat dat goed, tot dat ik weer instort en verander in een emotioneel wrak, die echt alleen maar kan janken..ik snap mezelf ook niet meer dombo die ik daar ben.
Alle reacties Link kopieren
quote:Enneaaa schreef op 04 maart 2010 @ 10:51:

Midnight het volgens mij heel herkenbaar wat je schrijft.



Je ziet jezelf als vrouw heel anders als de partner die je bent in je relatie. Er zitten grote verschillen tussen die twee. De een onafhankelijk de ander afhankelijk en depri. Bedoel je dat?Juist Enneaaa juist dat is het..wat is dat?
Alle reacties Link kopieren
Bij fysiek en/of verbaal geweld.

Als hij mij moedwillig en herhaaldelijk voor schut zet in het openbaar, prive ook op zo'n manier behandelen dat je je vaak lullig voelt (oa kleineren).

Als hij niet loyaal is - vreemdgaan of andere mensen boven mij plaatsen.

Als het hem teveel is om iets voor me te doen (van beker thee maken tot verzorgen als ik met griep in bed lig) of denkt dat ik het huishouden graag in m'n eentje doe en dus niet meehelpt. Als we elkaar alleen nog 'savonds laat en/of 'smorgens vroeg treffen en het weekend vol afspraken staat gepland (vrienden, stappen, sporten, gamen, blowen, etc.

Als hij op het sexuele vlak egoistisch is - jij wel pijpen, hij niet likken, hij wel klaarkomen, jij komt niet eens aan de beurt.

Als er geen vertrouwen is - continu op je tenen lopen omdat hij anders misschien afknapt, dat hij je controleert of jaloers is op je vriendinnen.

En wat ik hier vaak op het forum lees: dagelijks sms'en en MSN'en met andere vrouwen - hoe onschuldig dan ook.

Als hij mijn moeder en vriendinnen niet respecteert.

Als hij mijn werk bagateliseert (en zijn baan is natuurlijk wel heeeeel belangrijk).

Als hij zegt dat ik te dik/te dun/te bruin/te blond/ ben.

Als hij naar andere vrouwen staart waar ik bij ben en daarbij ook nog 's z'n hoofd omdraait om haar achterkant te zien.

Als hij zijn mobieltje altijd trouw en angstvallig bij zich houdt. Als hij elke jaar liever met zijn vrienden op vakantie gaat dan met mij.

Als hij andere mensen graag afkraakt maar er zelf ook niet veel van bakt.

Als hij dingen belooft en nooit iets nakomt.

Als hij bang is van een tandenborstel en persoonlijke hygiene niet belangrijk vindt (maar dan zou ik er bij voorbaat al niets mee zijn begonnen).

Als hij elke vakantie naar dezelfde locatie wil - Benidorm, Aruba, Tenerife of zo'n ander vreselijke oord. Ga ontdekken man! Er is zoveel moois op de wereld!

Als hij op die vakantie elke ochtend z'n handdoek op een ligstoel legt, gaat ontbijten, gaat liggen bakken in de zon en vervolgens tot de lunch niet meer van z'n ligtstoel afkomt. Herhaling tot aan het diner.

En last but not least: als hij van voetbalt houdt, het doet, ernaar kijkt, een seizoenskaart heeft of wat dan ook - iets met voetbal.
Alle reacties Link kopieren
Midnight, op basis van je posts zou ik zeggen dat het tijd is om je relatie te verbreken. Als het zoveel energie en kracht kost om een relatie te onderhouden, dan klopt er iets niet.



Ik snap heel goed dat je niet snel wil opgeven, maar dit klinkt alsof je al een hele tijd aan het vechten bent voor je relatie.



Doe jezelf een heel groot plezier en stop met de relatie. Je zult zien hoe snel je weer jezelf bent en, niet onbelangrijk, weer gelukkig.



Sterkte meid.
Alle reacties Link kopieren
quote:midnight01 schreef op 04 maart 2010 @ 10:48:

Gelukkig dat omdat ik dat stemmetje nog wel ergens hoor/heb ben ik dus mezelf nog niet kwijt..al voelt het nu wel zo, herken mezelf niet meer door bepaalde acties die ik heb gedaan gedaan vandaag en eerder.

Ik ben zowiezo al een heel gevoelige vrouw , maar heb nu echt het gevoel dat ik echt over over over emotioneel ben, en mezelf soms echt ff moet knijpen en dan denk ohja ik ben het wel heel raar uitgelegt.



Weetje wat ik ook heb ook als ik dit zo typ en dan teruglees , dat ik denk he? ben ik dit nou?of stel ik me aan...heel raar kan het niet anders uitleggen, heb het gevoel dingen te overdrijven, te emotioneel te reageren, maar ik ervaar het zo dus kan het toch niet overdreven zijn..pfff sorry voor mijn vage gedoe



Precies, dat is ook niet overdreven! Er heeft blijkbaar iemand misbruik gemaakt van jouw grote, vergevingsgezinde hartje en jouw meegaande, vriendelijke aard! Of je kunt ook zeggen: jij hebt er misbruik van laten maken........ JIJ bent de eerste en laatste verantwoordelijke voor je eigen geluk, meid.

Laat het niet zover komen dat je zo beschadigd raakt dat je je hart en gevoel heel ver weg gaat stoppen om je nooit meer zo gekwetst te voelen......

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven