Kinderen
alle pijlers
Vasospasme/vaatkramp in tepels tijdens zwangerschap
vrijdag 5 maart 2010 om 13:33
Momenteel ben ik 29 weken zwanger en vanaf de eerste weken heb ik al last van mijn tepels. In de loop van de zwangerschap is dat alleen maar pijnlijker geworden. Nu blijkt dat het vasospasme/vaatkramp is, ook wel fenomeen/ziekte van Raynaud genoemd. De pijn wordt veroorzaakt door onvoldoende doorbloeding van de tepel. De tepel wordt wit van kleur en soms blauw of rood vooraleer terug zijn normale kleur te krijgen. En ik kan jullie vertellen dat dat echt onwijs veel pijn doet, meestal moet ik er even bij gaan zitten, kruip in in elkaar en dan is het met 15 minuten over. En dat meerdere keren per dag.
De verloskundige en de lactatiekundige weten niet zo goed wat ik er aan kan doen, ze denken aan het slikken van vitamine B6. Wat ik me vooral af vraag (en waar ze me geen duidelijk antwoord op kunnen geven), hoe gaat het straks als ik borstvoeding wil gaan geven. Want als dat ook met deze pijnen gepaard gaat, dan begin ik er niet eens aan.
Iemand ervaring en/of tips...
De verloskundige en de lactatiekundige weten niet zo goed wat ik er aan kan doen, ze denken aan het slikken van vitamine B6. Wat ik me vooral af vraag (en waar ze me geen duidelijk antwoord op kunnen geven), hoe gaat het straks als ik borstvoeding wil gaan geven. Want als dat ook met deze pijnen gepaard gaat, dan begin ik er niet eens aan.
Iemand ervaring en/of tips...
vrijdag 5 maart 2010 om 13:44
Ik had het ook tijdens mijn eerste zwangerschap, dacht toen dat het erbij hoorde. Ik had het overigens niet de hele zwangerschap voortdurend heel heftig, de heftige pijn was vaak met periodes en momentopnames.
Ik wist niet eens dat het een een naam had, maar herken het in jouw verhaal. Ik had er ook meer last van wanneer het koud was, zat bijv. elke dag jankend op de fiets naar mijn werk
Borstvoeding geven was pijnlijk, maar veel minder erg dan de pijn die ik tijdens mijn zwangerschap ervoer.
Heb helaas niet echt tips.
Ik wist niet eens dat het een een naam had, maar herken het in jouw verhaal. Ik had er ook meer last van wanneer het koud was, zat bijv. elke dag jankend op de fiets naar mijn werk
Borstvoeding geven was pijnlijk, maar veel minder erg dan de pijn die ik tijdens mijn zwangerschap ervoer.
Heb helaas niet echt tips.
Whatever, I do what I want
vrijdag 5 maart 2010 om 13:48
Ik had er last van tijdens bv geven, daarvoor, tijdens zwangerschap geen last van. Ik heb het waarschijnlijk gekregen doordat ik megakloven had (tepel lag er voor driekwart vanaf). Bij kou had ik er vooral last van, niet bij warmte dus tijdens bv geven vooral in een behaaglijk warme ruimte zitten en als je je omkleedt ervoor zorgen dat je dit in een warme ruimte doet. Gelukkig beval je in de zomer dus de eerste bv-maanden zal het (hopelijk) niet zo koud zijn.
Poep, wie heeft jou gescheten?
vrijdag 5 maart 2010 om 13:48
Ik heb achteraf, zelf die diagnose gesteld, vaatkramp gehad met het begin van de borstvoeding. Niet zo erg als jij nu omschrijft overigens, maar goed. Ik heb toen (achteraf gezien) verkeerd advies gekregen mbt het geven van bv. Ze dachten dat het niet lukte omdat ik teveel verkrampte en om de bv toch opgang te krijgen hebben ze mij eerst bv laten geven en daarna nog 5 a 10 min laten kolven. Daardoor werd de pijn dus alleen maar erger. Het ging beter toen de kraamhulp weg was, en ik besloot maar gewoon bv te geven en te stoppen met kolven. Toen deed het nog wel pijn maar werd het minder, doordat ze minder gestimuleerd werden. (Overstimulatie maakt het namelijk erger.) Uiteindelijk heb ik 10 maanden bv gegeven en na 3 maanden minder last van de vaatkramp en later helemaal niet meer. Ik wilde zelf heeeeel erg graag bv geven, ivm allergien en astma in de familie en heb vooral daardoor in het begin zolang doorgezet. Ik kreeg ook aan het begin een neusspray met oxytocine zodat het toeschiet reflex makkelijker ging. (Daar ging de pijn echter niet van weg, maar het was wel minder.)
Tips die ik gelezen heb:
Zorgen dat je borsten warm blijven. Dus een warme ruimte tijdens het voeden.
Zorgen dat je borsten niet overgestimuleerd raken. Door teveel te kolven oid.
Veel meer tips heb ik niet. Sterkte in ieder geval!
Tips die ik gelezen heb:
Zorgen dat je borsten warm blijven. Dus een warme ruimte tijdens het voeden.
Zorgen dat je borsten niet overgestimuleerd raken. Door teveel te kolven oid.
Veel meer tips heb ik niet. Sterkte in ieder geval!
vrijdag 5 maart 2010 om 13:56
Bij mijn eerste zwangerschap heb ik het gehad, alsof je met een mes of schroevendraaier in je borsten werd gestoken. Vreselijk!! Warm houden, warm houden, warm houden. Kruik erop, warme moppen thee ertegen, met je hele voorgevel tegen de verwarming hangen. Heb het allemaal gedaan en het boeide me niet waar ik was, maar het hielp wel.
Bij het borstvoeden heb ik er trouwens geen last van gehad. Ook bijna geen kloven gehad, dus dat was zeker te doen.
Deze 2e zwangerschap heb ik er ook last van, maar echt een heel stuk minder.
Het was ook echt direct over na de bevalling, en, oh zaligheid, wat was ik daaaaaar blij mee!
Bij het borstvoeden heb ik er trouwens geen last van gehad. Ook bijna geen kloven gehad, dus dat was zeker te doen.
Deze 2e zwangerschap heb ik er ook last van, maar echt een heel stuk minder.
Het was ook echt direct over na de bevalling, en, oh zaligheid, wat was ik daaaaaar blij mee!
Ja, dat vind ik echt.
vrijdag 5 maart 2010 om 14:00
goh het heeft een naam,. ik ben niet zwanger (nee echt niet) en heb er toch af en toe last van. inderdaad vooral als het koud is (koude huiskamer) en niet warm genoeg gekleed. en het doet zeer!!!!
warme mok thee er tegenaan of een warme kruik lijkt een beetje te helpen. gelukkig zijn het een soort van aanvallen en gaat het weer over.
maar een echte oplossing zou geweldig zijn. zou iets van tijgerbalsem helpen? nee niet als je borstvoeding geeft natuurlijk
warme mok thee er tegenaan of een warme kruik lijkt een beetje te helpen. gelukkig zijn het een soort van aanvallen en gaat het weer over.
maar een echte oplossing zou geweldig zijn. zou iets van tijgerbalsem helpen? nee niet als je borstvoeding geeft natuurlijk
vrijdag 5 maart 2010 om 14:03
Yamuna, daar spreken ze ervan tijdens/na het voeden, niet tijdens de zwangerschap.
Wanneer ik deze pijn elke keer had gehad tijdens het voeden was ik er echt mee gestopt, vreselijk, wat deed dat zeer. Dan maar kv, en geloof me, ik ben helemaal pro bv.
Maar ik heb er gewoon geen last van gehad (okee, in het begin wat gevoelige tepels, maar dat hoort er ook een beetje bij) tijdens het voeden.
Wanneer ik deze pijn elke keer had gehad tijdens het voeden was ik er echt mee gestopt, vreselijk, wat deed dat zeer. Dan maar kv, en geloof me, ik ben helemaal pro bv.
Maar ik heb er gewoon geen last van gehad (okee, in het begin wat gevoelige tepels, maar dat hoort er ook een beetje bij) tijdens het voeden.
Ja, dat vind ik echt.
vrijdag 5 maart 2010 om 14:21
Ik ben er helaas bekend mee. Tijdens de bv-periode van zoonlief ben ik moeten overstappen op ft kolven (ruim 7 mnd volgehouden), juist omdat dat bij mij minder pijn veroorzaakte dan gewoon aanleggen. Legde ik zoonlief wel aan, dan kreeg ik direct na het afkoppelen onwijze pijn en spierwitte tepels. Vitamine B6 hielp bij mij wel wat, maar niet voldoende. Man, wat heb ik vaak gejankt van de pijn! Tip van de ha was om ze vooral goed warm te houden en nooit meer een kindje in de winter te krijgen
Ben nu weer zwanger (uitgerekend in juni, dus in zomer, niet winter ) en heb er nu ook echt last van. Warm houden is de enige optie helaas. Dus overal de verwarming aan zelfs 's nachts in de badkamer, anders lig ik na elke keer plassen ( 3x per nacht) een half uur wakker van de pijn, nooit zonder dikke sjaal + jas over borsten naar buiten, enz. enz.
Nu maar hopen dat de zomer lekker warm wordt zodat ik met veel minder pijn gewoon bv kan geven.
Geen gouden tip dus, alleen mijn verhaal en een welgemeend SUCCES!
Ben nu weer zwanger (uitgerekend in juni, dus in zomer, niet winter ) en heb er nu ook echt last van. Warm houden is de enige optie helaas. Dus overal de verwarming aan zelfs 's nachts in de badkamer, anders lig ik na elke keer plassen ( 3x per nacht) een half uur wakker van de pijn, nooit zonder dikke sjaal + jas over borsten naar buiten, enz. enz.
Nu maar hopen dat de zomer lekker warm wordt zodat ik met veel minder pijn gewoon bv kan geven.
Geen gouden tip dus, alleen mijn verhaal en een welgemeend SUCCES!
vrijdag 5 maart 2010 om 14:46
Hallo Kikky,
Wat een rotprobleem he! Ik hoop echt dat je iemand vind die je hiermee kan helpen.
Hier een slecht verhaal, dus niet verder lezen als je alleen maar tips wil hebben, wel verder lezen als je voorbereid wilt zijn op wat er misschien zou kunnen gebeuren...
Komt het:
Ik heb het ook gehad. Het doet zo enorm veel pijn. Helaas vanaf de eerste keer aanleggen na de bevalling had ik ondragelijke pijn. Zat steeds met een horloge te timen want dochter mocht maximaal 10 minuten drinken van mij. Zat met een washandje tussen mijn kaken geklemd (en de kraamverzorgende maar roepen: ontspan!). Tranen rolde over mijn wangen. Vreselijk. Ik zag ook zo tegen het voeden op na een tijdje, ik wilde haar voeden maar dan kwam die enorme pijn weer. En het werd niet beter. Twee verloskundigen, een verpleegkundige, 2 lactatiedeskundigen, de huisarts en tenslotte een gyneacoloog, niemand kon me helpen. Heb B6 geslikt, alles goed warm gehouden en nog was het niet te doen. Bijkomend nadeel bij mij was: kolven was ook verschrikkelijk pijnlijk. Ik ben tenslotte na 8 weken met veel verdriet gestopt en bij mijn 2de kind heb ik me voorgenomen om mezelf niet zolang te pijnigen. De eerste keer dat ik het weer probeerde herkende ik de pijn weer meteen. Het schijnt dat je pijn niet kan herinneren maar als ik er alleen maar aan denk, OEF!!! Maar ik heb me een behoorlijke mislukkeling gevoeld omdat ik geen borstvoeding kon geven.
Wat ik met mijn verhaal wil zeggen: hou er rekening mee dat het heel misschien toch niet gaat lukken om pijnloos borstvoeding te geven. Het is bijna een taboe want "iedereen kan borstvoeding geven". Maar echt waar, soms kan het lichamelijk gezien dus niet. Maar vraag hulp. Ook nu al. Ik had ook al voor de bevalling een lactatiedeskundige bezocht. Zij heeft me gerustgesteld dat het allemaal wel goed zou komen, helaas had ze ongelijk.
Niet bij iedereen is het even heftig, dus misschien lukt het jou wel! Ga ervoor en heel veel succes.
Wat een rotprobleem he! Ik hoop echt dat je iemand vind die je hiermee kan helpen.
Hier een slecht verhaal, dus niet verder lezen als je alleen maar tips wil hebben, wel verder lezen als je voorbereid wilt zijn op wat er misschien zou kunnen gebeuren...
Komt het:
Ik heb het ook gehad. Het doet zo enorm veel pijn. Helaas vanaf de eerste keer aanleggen na de bevalling had ik ondragelijke pijn. Zat steeds met een horloge te timen want dochter mocht maximaal 10 minuten drinken van mij. Zat met een washandje tussen mijn kaken geklemd (en de kraamverzorgende maar roepen: ontspan!). Tranen rolde over mijn wangen. Vreselijk. Ik zag ook zo tegen het voeden op na een tijdje, ik wilde haar voeden maar dan kwam die enorme pijn weer. En het werd niet beter. Twee verloskundigen, een verpleegkundige, 2 lactatiedeskundigen, de huisarts en tenslotte een gyneacoloog, niemand kon me helpen. Heb B6 geslikt, alles goed warm gehouden en nog was het niet te doen. Bijkomend nadeel bij mij was: kolven was ook verschrikkelijk pijnlijk. Ik ben tenslotte na 8 weken met veel verdriet gestopt en bij mijn 2de kind heb ik me voorgenomen om mezelf niet zolang te pijnigen. De eerste keer dat ik het weer probeerde herkende ik de pijn weer meteen. Het schijnt dat je pijn niet kan herinneren maar als ik er alleen maar aan denk, OEF!!! Maar ik heb me een behoorlijke mislukkeling gevoeld omdat ik geen borstvoeding kon geven.
Wat ik met mijn verhaal wil zeggen: hou er rekening mee dat het heel misschien toch niet gaat lukken om pijnloos borstvoeding te geven. Het is bijna een taboe want "iedereen kan borstvoeding geven". Maar echt waar, soms kan het lichamelijk gezien dus niet. Maar vraag hulp. Ook nu al. Ik had ook al voor de bevalling een lactatiedeskundige bezocht. Zij heeft me gerustgesteld dat het allemaal wel goed zou komen, helaas had ze ongelijk.
Niet bij iedereen is het even heftig, dus misschien lukt het jou wel! Ga ervoor en heel veel succes.
vrijdag 5 maart 2010 om 15:18
Dank voor jullie reacties, ik ben dus niet de enige...
Dat van het warm houden is een goede, maar helaas helpt dat bij mij niet. Loop al vanaf week 14 met zoogcompressen in m´n bh. Er schijnen ook compressen van wol te zijn, maar daar ben ik allergies voor. Ik sta ook regelmatig met mijn voorgevel tegen de droger, hahaha, maar voor niets. Als ik de pijn eenmaal heb, is wachten tot het overgaat het enige wat ik kan doen.
Bovendien heb ik het ook wel eens ´s nachts in mijn warme bedje als ik iets boven de dekens lig en dat terwijl ik om diezelfde reden de ramen al dicht heb. En met het uitlaten van mijn honden lijk ik extra dik, met al die extra kleren. Maar ook dat helpt niet, wordt er een beetje wanhopig van...
Crini, dus toch pijn tijdens de bv. Constant, bij elke voeding... dapper dat je door gezet hebt.
Mararoulette, dat van die overstimulatie is er een die ik ga onthouden! Thanks. Fijn dat jij uiteindelijk nog 10 maanden borstvoeding hebt kunnen geven.
Opgoedgeluk, ik las even verkeerd en dacht dat je met een jas en das ´s nachts naar de wc ging! Is vitamine B6 eigenlijk iets wat je ook tijdens je zwangerschap mag gebruiken.
Mamasaar, dus na de bevalling was het helemaal over, da´s prettig! Wanneer ben je bevallen.
Diana1977, dat is nou precies waar ik zo bang voor ben... Moet er niet aan denken dat ik deze helse pijnen ook tijdens het voeden ga hebben...
Yamuna, ga gelijk even op die site kijken.
Ik wil heel graag borstvoeding gaan geven, maar in combi met deze pijnen, absoluut niet!
Dat van het warm houden is een goede, maar helaas helpt dat bij mij niet. Loop al vanaf week 14 met zoogcompressen in m´n bh. Er schijnen ook compressen van wol te zijn, maar daar ben ik allergies voor. Ik sta ook regelmatig met mijn voorgevel tegen de droger, hahaha, maar voor niets. Als ik de pijn eenmaal heb, is wachten tot het overgaat het enige wat ik kan doen.
Bovendien heb ik het ook wel eens ´s nachts in mijn warme bedje als ik iets boven de dekens lig en dat terwijl ik om diezelfde reden de ramen al dicht heb. En met het uitlaten van mijn honden lijk ik extra dik, met al die extra kleren. Maar ook dat helpt niet, wordt er een beetje wanhopig van...
Crini, dus toch pijn tijdens de bv. Constant, bij elke voeding... dapper dat je door gezet hebt.
Mararoulette, dat van die overstimulatie is er een die ik ga onthouden! Thanks. Fijn dat jij uiteindelijk nog 10 maanden borstvoeding hebt kunnen geven.
Opgoedgeluk, ik las even verkeerd en dacht dat je met een jas en das ´s nachts naar de wc ging! Is vitamine B6 eigenlijk iets wat je ook tijdens je zwangerschap mag gebruiken.
Mamasaar, dus na de bevalling was het helemaal over, da´s prettig! Wanneer ben je bevallen.
Diana1977, dat is nou precies waar ik zo bang voor ben... Moet er niet aan denken dat ik deze helse pijnen ook tijdens het voeden ga hebben...
Yamuna, ga gelijk even op die site kijken.
Ik wil heel graag borstvoeding gaan geven, maar in combi met deze pijnen, absoluut niet!
vrijdag 5 maart 2010 om 16:59
vrijdag 5 maart 2010 om 22:59
Beste Kikky, hoe relevant dit topic... helaas.
In juli 2004 ben ik bevallen van onze eerste zoon. Tijdens de zwangerschap had ik al last van pijnlijke tepels maar dacht dat het hormonaal was en er bij hoorde. Toen ik begon met borstvoeden werd de pijn uit mijn zwangerschap alleen maar erger en bijna ondraaglijk. Maar ook ik ben zeer pro borstvoeding en heb de eerste weken huilend gevoed en doorgezet (iedereen zei immers dat de eerste weken bv bikkelen was). Kraamverzorgster en uiteindelijk lactatiekundige zeiden dat het aan het aanleggen 'kon' liggen, maar er kwam geen verbetering. Het werd zelf steeds erger. Uiteindelijk door andere lactatiekundige Raynaud geconstateerd. De pijn hoorde er niet bij en had zelfs een naam! Jammergenoeg niet veel bekend bij artsen (en dus weinig tot geen advies als het om Raynaud gaat).Uiteindelijk heb ik bijna een jaar lang gekolfd omdat het iets minder pijnlijk was, maar ik kan de keren dat ik huilend kolfde niet tellen.
Bij mijn tweede zoon een hele stressvolle eerste periode gehad doordat ik wist wat er ging komen en toch weer begonnen met bv (achteraf gezien; gekkenwerk). Hoe vaak ik niet huilend zat te voeden. Ik gaf hem max. 10 minuten en daarna haalde ik hem van de borst omdat het echt niet meer ging. Uiteindelijk na 7 maanden gestopt. Heb hem wel een tijd een combinatie van kv en bv gegeven om mijn borsten rust te geven tussen de voedingen, want raynaud komt door overbelasting van een bepaald lichaamsdeel en in dit geval de tepels.
Vier weken geleden ben ik bevallen van onze derde zoon en heb ik in de zwangerschap al besloten dat ik niet weer zou gaan aanmodderen. Ik had het er niet voor over. Die enorme pijn, de stress, de huilbuien, het ongemak (altijd de verwarming aan, dik aankleden etc.). Weer die pijn en koste wat het kost bv willen geven zou teveel ten koste gaan van mijn gezin en dus voorgenomen bij de eerste pijn te stoppen en over te stappen op kv.
De eerste twee weken pijnloos gevoed! Wat was ik blij. Dus zo fijn kon borstvoeden zijn. Wat heb ik genoten. En na twee weken (waarschijnlijk door de extreme overbelasting) kwam de pijn en het wit wegtrekken etc. terug. Ik herkende het meteen. Ik heb gehuild want wist wat het betekende.... toch nog een week aangekeken maar het werd steeds erger. UIteindelijk nog de huisarts om nifedipine gevraagd (advies bv.com) maar daar ontzettende migraine van gekregen (had ik niet alleen pijn mijn borsten, ik had ook nog eens bizarre hoofdpijn. Ik kon helemaal niets meer!) En uiteindelijk na 1,5 week met pijn in mijn hart gestopt.
Ik weet dat ik alles heb geprobeerd om pijnloos borstvoeding te kunnen geven. Om de bv te laten slagen. Huisarts, borstvoeding.com, lactatiekunidge, schaapswollen compressen uit Australie, vitamine B6, Nifedipine en ga maar door. En toch voelt het als falen dat het me niet is gelukt. Ik heb zo genoten van de eerste twee weken bv bij mijn derde zoon en door dat te hebben mogen ervaren is het gemis nog groter, maar ik moet me er bij neerleggen. Ik schaam me er bijvoorbeeld voor als ik hem in het openbaar een fles geef. Alsof mensen me dan in een hokje stoppen waar in niet in gestopt wil worden omdat ik weet dat ik er echt alles (en misschien wel teveel) aan heb gedaan.
Ik wens je veel succes! En als ik je een advies mag geven? Spreek met je partner af dat je na x dagen pijn stopt. Onder invloed van de hormonen is het zo lastig die beslissing te nemen.
Heel veel succes en ik wens je nog een fijne zwangerschap.
In juli 2004 ben ik bevallen van onze eerste zoon. Tijdens de zwangerschap had ik al last van pijnlijke tepels maar dacht dat het hormonaal was en er bij hoorde. Toen ik begon met borstvoeden werd de pijn uit mijn zwangerschap alleen maar erger en bijna ondraaglijk. Maar ook ik ben zeer pro borstvoeding en heb de eerste weken huilend gevoed en doorgezet (iedereen zei immers dat de eerste weken bv bikkelen was). Kraamverzorgster en uiteindelijk lactatiekundige zeiden dat het aan het aanleggen 'kon' liggen, maar er kwam geen verbetering. Het werd zelf steeds erger. Uiteindelijk door andere lactatiekundige Raynaud geconstateerd. De pijn hoorde er niet bij en had zelfs een naam! Jammergenoeg niet veel bekend bij artsen (en dus weinig tot geen advies als het om Raynaud gaat).Uiteindelijk heb ik bijna een jaar lang gekolfd omdat het iets minder pijnlijk was, maar ik kan de keren dat ik huilend kolfde niet tellen.
Bij mijn tweede zoon een hele stressvolle eerste periode gehad doordat ik wist wat er ging komen en toch weer begonnen met bv (achteraf gezien; gekkenwerk). Hoe vaak ik niet huilend zat te voeden. Ik gaf hem max. 10 minuten en daarna haalde ik hem van de borst omdat het echt niet meer ging. Uiteindelijk na 7 maanden gestopt. Heb hem wel een tijd een combinatie van kv en bv gegeven om mijn borsten rust te geven tussen de voedingen, want raynaud komt door overbelasting van een bepaald lichaamsdeel en in dit geval de tepels.
Vier weken geleden ben ik bevallen van onze derde zoon en heb ik in de zwangerschap al besloten dat ik niet weer zou gaan aanmodderen. Ik had het er niet voor over. Die enorme pijn, de stress, de huilbuien, het ongemak (altijd de verwarming aan, dik aankleden etc.). Weer die pijn en koste wat het kost bv willen geven zou teveel ten koste gaan van mijn gezin en dus voorgenomen bij de eerste pijn te stoppen en over te stappen op kv.
De eerste twee weken pijnloos gevoed! Wat was ik blij. Dus zo fijn kon borstvoeden zijn. Wat heb ik genoten. En na twee weken (waarschijnlijk door de extreme overbelasting) kwam de pijn en het wit wegtrekken etc. terug. Ik herkende het meteen. Ik heb gehuild want wist wat het betekende.... toch nog een week aangekeken maar het werd steeds erger. UIteindelijk nog de huisarts om nifedipine gevraagd (advies bv.com) maar daar ontzettende migraine van gekregen (had ik niet alleen pijn mijn borsten, ik had ook nog eens bizarre hoofdpijn. Ik kon helemaal niets meer!) En uiteindelijk na 1,5 week met pijn in mijn hart gestopt.
Ik weet dat ik alles heb geprobeerd om pijnloos borstvoeding te kunnen geven. Om de bv te laten slagen. Huisarts, borstvoeding.com, lactatiekunidge, schaapswollen compressen uit Australie, vitamine B6, Nifedipine en ga maar door. En toch voelt het als falen dat het me niet is gelukt. Ik heb zo genoten van de eerste twee weken bv bij mijn derde zoon en door dat te hebben mogen ervaren is het gemis nog groter, maar ik moet me er bij neerleggen. Ik schaam me er bijvoorbeeld voor als ik hem in het openbaar een fles geef. Alsof mensen me dan in een hokje stoppen waar in niet in gestopt wil worden omdat ik weet dat ik er echt alles (en misschien wel teveel) aan heb gedaan.
Ik wens je veel succes! En als ik je een advies mag geven? Spreek met je partner af dat je na x dagen pijn stopt. Onder invloed van de hormonen is het zo lastig die beslissing te nemen.
Heel veel succes en ik wens je nog een fijne zwangerschap.
vrijdag 5 maart 2010 om 23:33
Wind ik krijg tranen in mijn ogen als ik jouw verhaal lees. Ik heb zo'n last gehad van het gevoel van falen in het begin vd borstvoeding. Ik was echt onwijs teleurgesteld in m'n lichaam, het enige waar m'n borsten voor dienden imo deden ze niet. Dat ik door gegaan ben komt alleen omdat de pijn minder werd.
To ik wil echt niet zeggen dat je zo lang moet voeden hoor. Als het niet gaat gaat het niet.
Ik ga het de volgende keer wrs wel weer proberen ik weet nu dat het een naam heeft. En dat het niet normaal is om zoveel pijn te hebben tijdens het voeden.
Ohja nog een ding ik las dat bepaalde astma medicijnen het kunnen verergeren. (Dat herken ik wel aangezien ik het ook in m'n handen kan hebben als het te koud is.)
To ik wil echt niet zeggen dat je zo lang moet voeden hoor. Als het niet gaat gaat het niet.
Ik ga het de volgende keer wrs wel weer proberen ik weet nu dat het een naam heeft. En dat het niet normaal is om zoveel pijn te hebben tijdens het voeden.
Ohja nog een ding ik las dat bepaalde astma medicijnen het kunnen verergeren. (Dat herken ik wel aangezien ik het ook in m'n handen kan hebben als het te koud is.)
zaterdag 6 maart 2010 om 00:09
quote:Mamasaar schreef op 05 maart 2010 @ 13:56:
Bij mijn eerste zwangerschap heb ik het gehad, alsof je met een mes of schroevendraaier in je borsten werd gestoken. Vreselijk!! Warm houden, warm houden, warm houden. Kruik erop, warme moppen thee ertegen, met je hele voorgevel tegen de verwarming hangen. Heb het allemaal gedaan en het boeide me niet waar ik was, maar het hielp wel.
Bij het borstvoeden heb ik er trouwens geen last van gehad. Ook bijna geen kloven gehad, dus dat was zeker te doen.
Deze 2e zwangerschap heb ik er ook last van, maar echt een heel stuk minder.
Het was ook echt direct over na de bevalling, en, oh zaligheid, wat was ik daaaaaar blij mee!Juist, dat deed ik ook! En in de winter op de fiets met voorverwarme doeken in je beha, onder je hemd, onder je shirt, onder je trui en als ik het dan nog voelde knoopte ik nog een grote sjaal om mijn jas om mijn borsten heen. Zag er niet uit, maar die kou was echt funest, dan was de pijn niet te harden.
Bij mijn eerste zwangerschap heb ik het gehad, alsof je met een mes of schroevendraaier in je borsten werd gestoken. Vreselijk!! Warm houden, warm houden, warm houden. Kruik erop, warme moppen thee ertegen, met je hele voorgevel tegen de verwarming hangen. Heb het allemaal gedaan en het boeide me niet waar ik was, maar het hielp wel.
Bij het borstvoeden heb ik er trouwens geen last van gehad. Ook bijna geen kloven gehad, dus dat was zeker te doen.
Deze 2e zwangerschap heb ik er ook last van, maar echt een heel stuk minder.
Het was ook echt direct over na de bevalling, en, oh zaligheid, wat was ik daaaaaar blij mee!Juist, dat deed ik ook! En in de winter op de fiets met voorverwarme doeken in je beha, onder je hemd, onder je shirt, onder je trui en als ik het dan nog voelde knoopte ik nog een grote sjaal om mijn jas om mijn borsten heen. Zag er niet uit, maar die kou was echt funest, dan was de pijn niet te harden.
Whatever, I do what I want
zaterdag 6 maart 2010 om 00:14
quote:kikky schreef op 05 maart 2010 @ 15:18:
Dank voor jullie reacties, ik ben dus niet de enige...
Dat van het warm houden is een goede, maar helaas helpt dat bij mij niet. Loop al vanaf week 14 met zoogcompressen in m´n bh. Er schijnen ook compressen van wol te zijn, maar daar ben ik allergies voor. Ik sta ook regelmatig met mijn voorgevel tegen de droger, hahaha, maar voor niets. Als ik de pijn eenmaal heb, is wachten tot het overgaat het enige wat ik kan doen.
Bovendien heb ik het ook wel eens ´s nachts in mijn warme bedje als ik iets boven de dekens lig en dat terwijl ik om diezelfde reden de ramen al dicht heb. En met het uitlaten van mijn honden lijk ik extra dik, met al die extra kleren. Maar ook dat helpt niet, wordt er een beetje wanhopig van...
Crini, dus toch pijn tijdens de bv. Constant, bij elke voeding... dapper dat je door gezet hebt.
Mararoulette, dat van die overstimulatie is er een die ik ga onthouden! Thanks. Fijn dat jij uiteindelijk nog 10 maanden borstvoeding hebt kunnen geven.
Opgoedgeluk, ik las even verkeerd en dacht dat je met een jas en das ´s nachts naar de wc ging! Is vitamine B6 eigenlijk iets wat je ook tijdens je zwangerschap mag gebruiken.
Mamasaar, dus na de bevalling was het helemaal over, da´s prettig! Wanneer ben je bevallen.
Diana1977, dat is nou precies waar ik zo bang voor ben... Moet er niet aan denken dat ik deze helse pijnen ook tijdens het voeden ga hebben...
Yamuna, ga gelijk even op die site kijken.
Ik wil heel graag borstvoeding gaan geven, maar in combi met deze pijnen, absoluut niet!
Eh nou, jij leest iets teveel tussen de regels door
Borstvoeden was wel pijnlijk zeg ik, maar viel in het niet bij die vaatkrampijn. Ik had tijdens borstvoeding daar minder last van dan tijdens zwangerschap. Maar ik heb niet heel lang gevoed, ik heb 8 weken doorgemodderd en toen heb ik het opgegeven.
Dat was echter niet vanwege die vaatkramp, maar vanwege de slechte zuigtechniek van zoon, waardoor hij alleen maar afviel.
Dank voor jullie reacties, ik ben dus niet de enige...
Dat van het warm houden is een goede, maar helaas helpt dat bij mij niet. Loop al vanaf week 14 met zoogcompressen in m´n bh. Er schijnen ook compressen van wol te zijn, maar daar ben ik allergies voor. Ik sta ook regelmatig met mijn voorgevel tegen de droger, hahaha, maar voor niets. Als ik de pijn eenmaal heb, is wachten tot het overgaat het enige wat ik kan doen.
Bovendien heb ik het ook wel eens ´s nachts in mijn warme bedje als ik iets boven de dekens lig en dat terwijl ik om diezelfde reden de ramen al dicht heb. En met het uitlaten van mijn honden lijk ik extra dik, met al die extra kleren. Maar ook dat helpt niet, wordt er een beetje wanhopig van...
Crini, dus toch pijn tijdens de bv. Constant, bij elke voeding... dapper dat je door gezet hebt.
Mararoulette, dat van die overstimulatie is er een die ik ga onthouden! Thanks. Fijn dat jij uiteindelijk nog 10 maanden borstvoeding hebt kunnen geven.
Opgoedgeluk, ik las even verkeerd en dacht dat je met een jas en das ´s nachts naar de wc ging! Is vitamine B6 eigenlijk iets wat je ook tijdens je zwangerschap mag gebruiken.
Mamasaar, dus na de bevalling was het helemaal over, da´s prettig! Wanneer ben je bevallen.
Diana1977, dat is nou precies waar ik zo bang voor ben... Moet er niet aan denken dat ik deze helse pijnen ook tijdens het voeden ga hebben...
Yamuna, ga gelijk even op die site kijken.
Ik wil heel graag borstvoeding gaan geven, maar in combi met deze pijnen, absoluut niet!
Eh nou, jij leest iets teveel tussen de regels door
Borstvoeden was wel pijnlijk zeg ik, maar viel in het niet bij die vaatkrampijn. Ik had tijdens borstvoeding daar minder last van dan tijdens zwangerschap. Maar ik heb niet heel lang gevoed, ik heb 8 weken doorgemodderd en toen heb ik het opgegeven.
Dat was echter niet vanwege die vaatkramp, maar vanwege de slechte zuigtechniek van zoon, waardoor hij alleen maar afviel.
Whatever, I do what I want
