Relaties
alle pijlers
verschillende interesses
zondag 7 maart 2010 om 11:21
Nou, hier zit ik dan..
Ik ben 2,5 samen met mijn vriend en we hebben het altijd leuk gehad, tuurlijk hebben we meningsverschillen, tuurlijk maken we eens in het half jaar even flink ruzie om alles weer in goede banen te kunnen leiden met onze gedachten en gevoelens.
maar nu weet ik het even niet meer..
Sinds een jaar hebben we besloten dat we een hond zouden adopteren (we hebben al poezen en vissen)
Dus ik (fanatiek dierenliefhebben, werk vrijwillig in het dierenasiel en geef echt heel veel om dieren) ben al een jaar bezig met het uitzoeken van fokkers, inlezen, barf voer, etc etc..
Iedere keer als ik iets gevonden of ontdekt had heb ik dit natuurlijk enthousiast verteld aan mijn vriend.
3 weken geleden is onze pup dan ook eindelijk geboren en ik vind het super! Mijn vriend vindt het ook leuk,maar pas echt als de pup er is. Hij is overigens computernerd en onze ruzies gaan dan ook vaak over dat ik vind dat we te weinig samen doen en hij 24 uur per dag achter de computer zit (voor werk en hobby) en die 24 uur, dat overdrijf ik echt niet! Hij komt erachter vandaan om te eten of boodschappen te doen en af en toe om naar een verjaardag te gaan, maar that's it.
Ook komt hij pas om 5 uur ofzo naar bed, terwijl ik er om 7 uur weer uit moet, dus onze ritmes lopen totaal langs elkaar heen.
Zo houd ik van lekker op pad gaan, wandelen, tuinieren, visite etc. en natuurlijk met dieren bezig zijn.
Afgelopen week zat ik een uur te bellen met de fokker (vanuit mijn werk tot thuis in de auto) en toen kwam mijn vriend me uit de auto halen omdat hij wilde weten met wie ik aan het bellen was en honger had. (we eten overigens meestal een uur later dan dat het toen was)
Nu kreeg ik woensdag te horen dat hij minder gecharmeerd van me was (dacht al zoiets omdat het heel kil was en hij afstand hield met een zoen geven) omdat hij vond dat ik een obsessie voor honden heb en hij het niet normaal vond dat ik een uur zat te bellen in de auto en niet naar binnen kwam en er afgelopen jaar 75% van de tijd door mij over dieren gepraat werd.
Ik opperde dat hij dan eens een gesprek moet voeren of iets moet voorstellen samen te doen. (als ik iets voorstel vindt hij dat niet interessant of wil hij computeren) hij heeft niets te bespreken omdat hij thuis werkt en dus niets mee maakt en mij wel kan gaan vertellen over wat hij allemaal gedaan heeft voor werk, maar dat begrijp ik toch niet.
Dus gaf ik aan dat ik inderdaad een passie voor dieren heb en hij voor computers, dat we anders vandaag iets leuks konden gaan doen samen.
nou toen kwam het hoge woord er mompelend uit.
Want hij zou niet weten wat we beide leuk vinden, hij had hard gewerkt en wilde dus uitrusten. (= computeren)
Nu merk ik dat hij twijfelt of hij door wil met deze relatie omdat we niet dezelfde interesses hebben.
maar ik vind het zo oneerlijk dat hij mij dus de schuld geeft, terwijl ik alles eigenlijk leuk vind.
En hij totaal geen energie in onze relatie steekt. Zo gaat hij veel te laat naar bed, waardoor hij lang uitslaapt (uurtje of 14 a 15) ik ga dan zelf maar dingen ondernemen, want ik ben geen stil zitter, maar op deze manier leven we langs elkaar heen.
Ik wil hem niet kwijt, maar kan mijn liefde voor dieren niet veranderen. Ik probeer er wel minder over te praten, met als gevolg dat het stil is in huis. Ik ga zitten internetten of tuinieren, of in bad ga etc etc en hij stil achter zijn computer zit.
dat is het toch ook niet??
Weet niet wat ik nu moet doen, probeerde hem gisteren blij te maken door boodschappen te doen (is zijn taak) en hem ontbijt op bed gebracht..maar nog steeds kijkt hij vermoeid uit zijn ogen.
Soms ineens is het een uurtje weer goed, maar zodra ik ook maar iets over onze toekomstige pup zeg staat zijn blik weer op negeren.
Moet ik hem nu negeren, (ruzie maken hebben we 2 weken geleden al gedaan en toen ging het even beter) zelf even erop uit gaan of juist thuis blijven?
Ik ben 2,5 samen met mijn vriend en we hebben het altijd leuk gehad, tuurlijk hebben we meningsverschillen, tuurlijk maken we eens in het half jaar even flink ruzie om alles weer in goede banen te kunnen leiden met onze gedachten en gevoelens.
maar nu weet ik het even niet meer..
Sinds een jaar hebben we besloten dat we een hond zouden adopteren (we hebben al poezen en vissen)
Dus ik (fanatiek dierenliefhebben, werk vrijwillig in het dierenasiel en geef echt heel veel om dieren) ben al een jaar bezig met het uitzoeken van fokkers, inlezen, barf voer, etc etc..
Iedere keer als ik iets gevonden of ontdekt had heb ik dit natuurlijk enthousiast verteld aan mijn vriend.
3 weken geleden is onze pup dan ook eindelijk geboren en ik vind het super! Mijn vriend vindt het ook leuk,maar pas echt als de pup er is. Hij is overigens computernerd en onze ruzies gaan dan ook vaak over dat ik vind dat we te weinig samen doen en hij 24 uur per dag achter de computer zit (voor werk en hobby) en die 24 uur, dat overdrijf ik echt niet! Hij komt erachter vandaan om te eten of boodschappen te doen en af en toe om naar een verjaardag te gaan, maar that's it.
Ook komt hij pas om 5 uur ofzo naar bed, terwijl ik er om 7 uur weer uit moet, dus onze ritmes lopen totaal langs elkaar heen.
Zo houd ik van lekker op pad gaan, wandelen, tuinieren, visite etc. en natuurlijk met dieren bezig zijn.
Afgelopen week zat ik een uur te bellen met de fokker (vanuit mijn werk tot thuis in de auto) en toen kwam mijn vriend me uit de auto halen omdat hij wilde weten met wie ik aan het bellen was en honger had. (we eten overigens meestal een uur later dan dat het toen was)
Nu kreeg ik woensdag te horen dat hij minder gecharmeerd van me was (dacht al zoiets omdat het heel kil was en hij afstand hield met een zoen geven) omdat hij vond dat ik een obsessie voor honden heb en hij het niet normaal vond dat ik een uur zat te bellen in de auto en niet naar binnen kwam en er afgelopen jaar 75% van de tijd door mij over dieren gepraat werd.
Ik opperde dat hij dan eens een gesprek moet voeren of iets moet voorstellen samen te doen. (als ik iets voorstel vindt hij dat niet interessant of wil hij computeren) hij heeft niets te bespreken omdat hij thuis werkt en dus niets mee maakt en mij wel kan gaan vertellen over wat hij allemaal gedaan heeft voor werk, maar dat begrijp ik toch niet.
Dus gaf ik aan dat ik inderdaad een passie voor dieren heb en hij voor computers, dat we anders vandaag iets leuks konden gaan doen samen.
nou toen kwam het hoge woord er mompelend uit.
Want hij zou niet weten wat we beide leuk vinden, hij had hard gewerkt en wilde dus uitrusten. (= computeren)
Nu merk ik dat hij twijfelt of hij door wil met deze relatie omdat we niet dezelfde interesses hebben.
maar ik vind het zo oneerlijk dat hij mij dus de schuld geeft, terwijl ik alles eigenlijk leuk vind.
En hij totaal geen energie in onze relatie steekt. Zo gaat hij veel te laat naar bed, waardoor hij lang uitslaapt (uurtje of 14 a 15) ik ga dan zelf maar dingen ondernemen, want ik ben geen stil zitter, maar op deze manier leven we langs elkaar heen.
Ik wil hem niet kwijt, maar kan mijn liefde voor dieren niet veranderen. Ik probeer er wel minder over te praten, met als gevolg dat het stil is in huis. Ik ga zitten internetten of tuinieren, of in bad ga etc etc en hij stil achter zijn computer zit.
dat is het toch ook niet??
Weet niet wat ik nu moet doen, probeerde hem gisteren blij te maken door boodschappen te doen (is zijn taak) en hem ontbijt op bed gebracht..maar nog steeds kijkt hij vermoeid uit zijn ogen.
Soms ineens is het een uurtje weer goed, maar zodra ik ook maar iets over onze toekomstige pup zeg staat zijn blik weer op negeren.
Moet ik hem nu negeren, (ruzie maken hebben we 2 weken geleden al gedaan en toen ging het even beter) zelf even erop uit gaan of juist thuis blijven?
zondag 7 maart 2010 om 11:41
quote:[message=5417076,noline]AMdd schreef op 07
Nu merk ik dat hij twijfelt of hij door wil met deze relatie omdat we niet dezelfde interesses hebben.
maar ik vind het zo oneerlijk dat hij mij dus de schuld geeft, terwijl ik alles eigenlijk leuk vind.
Ik woon ook samen met een computer-fan. Gelukkig maakt hij wel tijd voor leuke dingen samen doen, maar niet alles wat ik leuk vind, vindt hij ook leuk. En dat hoeft ook niet.
Je schrijft dat jij eigenlijk alles leuk vindt. Maar vind je zijn computer-dingen ook leuk? Praten jullie daarover, vertelt hij over wat hij aan het doen is, doen jullie samen spelletjes bijvoorbeeld? Ik wist vroeger vrij weinig van computers (behalve simpele dingetjes voor iedere dag) maar door mijn relatie heb ik er veel over geleerd. Juist doordat ik interesse toon in zijn computer-dingen, wordt het niet zo beladen. Ik lees graag thrillers bijvoorbeeld, hij niet, maar hij vraagt wel altijd wat er in mijn boek gebeurt en hoe ik het boek vind.
Misschien kunnen jullie een beetje van de lading van het computeren op die manier wegnemen?
Nu merk ik dat hij twijfelt of hij door wil met deze relatie omdat we niet dezelfde interesses hebben.
maar ik vind het zo oneerlijk dat hij mij dus de schuld geeft, terwijl ik alles eigenlijk leuk vind.
Ik woon ook samen met een computer-fan. Gelukkig maakt hij wel tijd voor leuke dingen samen doen, maar niet alles wat ik leuk vind, vindt hij ook leuk. En dat hoeft ook niet.
Je schrijft dat jij eigenlijk alles leuk vindt. Maar vind je zijn computer-dingen ook leuk? Praten jullie daarover, vertelt hij over wat hij aan het doen is, doen jullie samen spelletjes bijvoorbeeld? Ik wist vroeger vrij weinig van computers (behalve simpele dingetjes voor iedere dag) maar door mijn relatie heb ik er veel over geleerd. Juist doordat ik interesse toon in zijn computer-dingen, wordt het niet zo beladen. Ik lees graag thrillers bijvoorbeeld, hij niet, maar hij vraagt wel altijd wat er in mijn boek gebeurt en hoe ik het boek vind.
Misschien kunnen jullie een beetje van de lading van het computeren op die manier wegnemen?
zondag 7 maart 2010 om 11:43
Ja, maar computeren is heeeel anders natuurlijk
Ik herken het wel met mijn ex overigens. Die had ook een heel ander ritme. Ging naar bed als ik naar mijn werk moest en werd wakker als ik thuis kwam. Nouja, het is niet voor niks mijn ex.
Anyway, ik denk dat het zinvol is om te praten. Gooi alles maar op tafel, op een constructieve manier. Dus niet: jij zit altijd achter de pc en wil nooooit wat leuks doen! Maar wat kan jij anders doen en wat kan hij anders doen? Is hem werkelijk niks te verwijten? Spreek samen minstens 1 comperloze avond af en ga dan tv kijken ofzo. Of samen iets doen, zwemmen, wandelen, op visite, naar de kroeg. Wat dan ook. Maar praten is heel belangrijk. Wat hij nu doet, is kinderachtig.
Ik herken het wel met mijn ex overigens. Die had ook een heel ander ritme. Ging naar bed als ik naar mijn werk moest en werd wakker als ik thuis kwam. Nouja, het is niet voor niks mijn ex.
Anyway, ik denk dat het zinvol is om te praten. Gooi alles maar op tafel, op een constructieve manier. Dus niet: jij zit altijd achter de pc en wil nooooit wat leuks doen! Maar wat kan jij anders doen en wat kan hij anders doen? Is hem werkelijk niks te verwijten? Spreek samen minstens 1 comperloze avond af en ga dan tv kijken ofzo. Of samen iets doen, zwemmen, wandelen, op visite, naar de kroeg. Wat dan ook. Maar praten is heel belangrijk. Wat hij nu doet, is kinderachtig.
zondag 7 maart 2010 om 11:47
zondag 7 maart 2010 om 11:56
Zoals ik het lees doe je erg je best om het hem naar zijn zin te maken. Dat mis ik andersom een beetje.
Mijn man kan er qua computeren/tv kijken ook wat van. Maar geen problemen hier omdat het bespreekbaar blijft.
Ook steekt hij meer dan genoeg energie in ons om het leuk te houden.
Tja, t komt van twee kanten. Dus hij zal ook eens kritisch moeten gaan kijken naar zijn bijdrage in deze relatie.
Zoals je het nu schrijft lijkt het alsof hij het op zijn manier wil hebben.
Hij wil lekker gamen, en verder geen gezeur..zoiets.
Dat werkt natuurlijk niet.
Mijn man kan er qua computeren/tv kijken ook wat van. Maar geen problemen hier omdat het bespreekbaar blijft.
Ook steekt hij meer dan genoeg energie in ons om het leuk te houden.
Tja, t komt van twee kanten. Dus hij zal ook eens kritisch moeten gaan kijken naar zijn bijdrage in deze relatie.
Zoals je het nu schrijft lijkt het alsof hij het op zijn manier wil hebben.
Hij wil lekker gamen, en verder geen gezeur..zoiets.
Dat werkt natuurlijk niet.
zondag 7 maart 2010 om 12:04
AMdd, zoals je het beschrijft komt het op mij over alsof jullie simpelweg niet bij elkaar passen. Wanneer jullie niet alleen zulke verschillende interesses hebben maar ook nog verschillende dag-nachtritmes is het misschien beter om uit elkaar te gaan. Wellicht houd je dan op de langere termijn nog een fijne vriendschap over aan elkaar, dat is ook veel waard.
zondag 7 maart 2010 om 12:15
Jullie vinden beide andere dingen leuk. Dat is prima en geen probleem maar als jij vervolgens je probeert aan te passen enzo en hij, zoals ik hier lees, totaal niet dan zou ik me afvragen of je nog wel met hem verder wilt?!
Jij doet je best om iets te veranderen en hij totaal niet. Hij wijst je alleen op je fouten terwijl hij ook heus niet perfect zal zijn. Het komt op mij over dat hij er totaal geen energie en moeite meer in steekt. Dat kan zijn óf omdat het gewoon een lamzak is óf omdat hij met de relatie wil stoppen.
Succes
Jij doet je best om iets te veranderen en hij totaal niet. Hij wijst je alleen op je fouten terwijl hij ook heus niet perfect zal zijn. Het komt op mij over dat hij er totaal geen energie en moeite meer in steekt. Dat kan zijn óf omdat het gewoon een lamzak is óf omdat hij met de relatie wil stoppen.
Succes
zondag 7 maart 2010 om 12:44
Er is op zich niets mis mee als je verschillende hobby's hebt. Dat betekent alleen dat je wat meer moeite moet doen om gezamenlijke interesses te vinden en te delen. Je kunt afspraken maken, dus iedere week je agenda's naast elkaar leggen, om samen wat te gaan ondernemen.
Zoals Kate schrijft, ik krijg ook de indruk dat jij meer je best doet dan hij om er samen iets van te maken. Hij is vooral op zichzelf gericht. En nu ga je een pup nemen, wat vooral jouw feestje is en niet de zijne. Ik zou op zoek gaan naar wat jullie nog bindt.
Negeren lijkt me stap 1 richting het eind van je relatie. Praat er over. Niet in de verwijtende sfeer, maar geef aan wat je van hem wilt en verwacht.
Zoals Kate schrijft, ik krijg ook de indruk dat jij meer je best doet dan hij om er samen iets van te maken. Hij is vooral op zichzelf gericht. En nu ga je een pup nemen, wat vooral jouw feestje is en niet de zijne. Ik zou op zoek gaan naar wat jullie nog bindt.
Negeren lijkt me stap 1 richting het eind van je relatie. Praat er over. Niet in de verwijtende sfeer, maar geef aan wat je van hem wilt en verwacht.
zondag 7 maart 2010 om 12:44
Volgens mij is hij jaloers. Mijn partner is ook niet blij als ik lang bel in de auto, en heeft er bij tijd en wijle moeite mee als ik veel weg ben of het leuk heb met anderen. Hij heeft zelf veel minder die behoefte. Lekker bij hem laten, niet teveel pleasen, wel lief zijn, en ook rekening mee houden, en ook je eigen ding blijven doen, dat werkt hier. Hier gaat het vanzelf wel over. Discussie voeren heeft hier weinig zin, hij is niet in staat om er zo naar te kijken als ik, helaas.
zondag 7 maart 2010 om 12:45
quote:daffyduck schreef op 07 maart 2010 @ 11:25:
Gewoon je eigen ding doen lijkt me,en zeker niet zitten wachten op hem...
Als hij geen energie in jullie relatie meer steekt,tijdens je wandelingen eens goed nadenken of je zo wel verder wilt met hem......Idd, gewoon ieder z'n eigen dingen doen. Samen op je agenda plannen om tijd voor elkaar te maken.
Gewoon je eigen ding doen lijkt me,en zeker niet zitten wachten op hem...
Als hij geen energie in jullie relatie meer steekt,tijdens je wandelingen eens goed nadenken of je zo wel verder wilt met hem......Idd, gewoon ieder z'n eigen dingen doen. Samen op je agenda plannen om tijd voor elkaar te maken.
Autopsies tonen onomstotelijk de injectieschade aan.
zondag 7 maart 2010 om 15:15
quote:liselore schreef op 07 maart 2010 @ 13:17:
ik zou voorlopig even niet samen een hondje nemen....
je neemt namelijk niet smaen een hondje zo te lezen neem jij een hondje.......
Maakt dat iets uit? Ze kan toch best alleen een hond nemen, het is geen kind hoor. Ik denk wel dat ze er alvast vanuit kan gaan dat ze zelf de meeste zorg voor de hond op zich zal moeten nemen.
En ik vind je vriend erg flauw, natuurlijk ben je er vol van als je pup net geboren is. Ik heb geloof ik 7 weken lang al mn collega's gespamd met puppyfoto's
ik zou voorlopig even niet samen een hondje nemen....
je neemt namelijk niet smaen een hondje zo te lezen neem jij een hondje.......
Maakt dat iets uit? Ze kan toch best alleen een hond nemen, het is geen kind hoor. Ik denk wel dat ze er alvast vanuit kan gaan dat ze zelf de meeste zorg voor de hond op zich zal moeten nemen.
En ik vind je vriend erg flauw, natuurlijk ben je er vol van als je pup net geboren is. Ik heb geloof ik 7 weken lang al mn collega's gespamd met puppyfoto's
I only get one shot at life - so I shoot to kill
zondag 7 maart 2010 om 17:25
quote:Spijker schreef op 07 maart 2010 @ 15:15:
[...]
Maakt dat iets uit? Ze kan toch best alleen een hond nemen, het is geen kind hoor. Ik denk wel dat ze er alvast vanuit kan gaan dat ze zelf de meeste zorg voor de hond op zich zal moeten nemen.
En ik vind je vriend erg flauw, natuurlijk ben je er vol van als je pup net geboren is. Ik heb geloof ik 7 weken lang al mn collega's gespamd met puppyfoto's
Natuurlijk kan ze alleen een hond nemen. Ik zeg toch ook nergens dat het een kind is?????
TO zegt in haar opening post
quote:AMdd schreef op 07 maart 2010 @ 11:21:
Sinds een jaar hebben we besloten dat we een hond zouden adopteren (we hebben al poezen en vissen)
WE hebben besloten.... nou over dat we moet ze nog maar eens even nadenken of we wel een hond krijgen of dat ZIJ een hond gaat krijgen en of ZIJ dat wel ALLEEN kan organiseren....
[...]
Maakt dat iets uit? Ze kan toch best alleen een hond nemen, het is geen kind hoor. Ik denk wel dat ze er alvast vanuit kan gaan dat ze zelf de meeste zorg voor de hond op zich zal moeten nemen.
En ik vind je vriend erg flauw, natuurlijk ben je er vol van als je pup net geboren is. Ik heb geloof ik 7 weken lang al mn collega's gespamd met puppyfoto's
Natuurlijk kan ze alleen een hond nemen. Ik zeg toch ook nergens dat het een kind is?????
TO zegt in haar opening post
quote:AMdd schreef op 07 maart 2010 @ 11:21:
Sinds een jaar hebben we besloten dat we een hond zouden adopteren (we hebben al poezen en vissen)
WE hebben besloten.... nou over dat we moet ze nog maar eens even nadenken of we wel een hond krijgen of dat ZIJ een hond gaat krijgen en of ZIJ dat wel ALLEEN kan organiseren....
zondag 7 maart 2010 om 22:52
Bedankt mensen!
Ik heb 4 uur lang met vriendlief zitten praten, huilen, schelden en vooral beide nadenken over wat, waarom, wie, hoe, en vooral hoe anders..
Het was heftig, omdat we beide andere interesses hebben en zoals jullie aangeven wordt het ook mijn hond, dat was vanaf het begin duidelijk, maar vriendlief is ook een dierenliefhebber, dus ging hier mee akkoord.
Maar vriendlief ziet nu eindelijk in dat hij niet heel makkelijk is, al zei hij voorheen altijd, ik ben snel tevreden (stil achter zijn computer dacht ik dan is dat niet moeilijk) maar nu ziet hij in dat hij gewoon nooit een goed voorbeeld heeft gehad en niet goed raad weet hoe om te gaan met een dip in je relatie.
We hebben genoteerd staan dat:
hij voortaan uiterst 2:15 uur naar bed gaat (zodat hij ook eens een x eerder op kan staan)
we 4x per jaar een weekendje weg gaan
we 2 zondagen in de maand in gaan plannen om samen erop uit te gaan (bos, winkelen, visite etc)
we beide meer intiatief tonen en ik vooral dan niet dingen met anderen moet gaan ondernemen maar met hem
En ik minder heftig zal reageren op bepaalde zaken, ik kan namelijk betweterig zijn bij het klussen en koken..
dus daar gaan we 200% voor...
Ik zie ons namelijk ondanks dit oud worden en denk juist dat je een relatie hebt om elkaar een spiegel voor te houden, zodat je van jezelf leert.
Duimen jullie mee?!
Ik heb 4 uur lang met vriendlief zitten praten, huilen, schelden en vooral beide nadenken over wat, waarom, wie, hoe, en vooral hoe anders..
Het was heftig, omdat we beide andere interesses hebben en zoals jullie aangeven wordt het ook mijn hond, dat was vanaf het begin duidelijk, maar vriendlief is ook een dierenliefhebber, dus ging hier mee akkoord.
Maar vriendlief ziet nu eindelijk in dat hij niet heel makkelijk is, al zei hij voorheen altijd, ik ben snel tevreden (stil achter zijn computer dacht ik dan is dat niet moeilijk) maar nu ziet hij in dat hij gewoon nooit een goed voorbeeld heeft gehad en niet goed raad weet hoe om te gaan met een dip in je relatie.
We hebben genoteerd staan dat:
hij voortaan uiterst 2:15 uur naar bed gaat (zodat hij ook eens een x eerder op kan staan)
we 4x per jaar een weekendje weg gaan
we 2 zondagen in de maand in gaan plannen om samen erop uit te gaan (bos, winkelen, visite etc)
we beide meer intiatief tonen en ik vooral dan niet dingen met anderen moet gaan ondernemen maar met hem
En ik minder heftig zal reageren op bepaalde zaken, ik kan namelijk betweterig zijn bij het klussen en koken..
dus daar gaan we 200% voor...
Ik zie ons namelijk ondanks dit oud worden en denk juist dat je een relatie hebt om elkaar een spiegel voor te houden, zodat je van jezelf leert.
Duimen jullie mee?!
