Relaties
alle pijlers
Ben ik jaloers?
maandag 18 mei 2009 om 16:42
Hallo,
Ik ben nieuw op dit forum, ik lees wel al een poosje mee en heb heel lang getwijfeld of ik lid zou worden en hier mijn verhaal te doen.
Ik ben ruim een jaar geleden gescheiden na een lang en moeizaam huwelijk, na een jaar te hebben genoten van mijn vrijheid kwam ik een oud vriendinnetje tegen waarmee ik regelmatig ging stappen.
Toen we steeds vaker gingen stappen bleef ik ook wel een bij haar slapen (of zij bij mij).
Je raad het al: Na een aantal maanden werd het officieel... Ze gaf aan dat ze wel wilde samenwonen.
Natuurlijk hebben we goede afspraken gemaakt en gaan het eerst op proef proberen zonder dat er een huis word opgegeven. (Zo kunnen we altijd terug als het niet blijkt te gaan)
Nu het probleem:
Mijn vriendin is erg zelfstandig en daar verschrikkelijk trots op, ik vind dit een fijne eigenschap en weet stiekem dat al haar braniepraat vaak stoerdoenerij is. (Ik vind het niet erg alleen te zijn, ik heb niemand nodig)
Op avonden dat ik niet bij haar ben doet ze dus alsof ze geniet van het alleen zijn...
Ik ontdekte alleen wel dat ze op msn chat met een ex vriend, op een gegeven moment betrapte ik haar terwijl ze met hem een geile chat had.
Later ontdekte ik dat ze mail van hem had gekregen: een foto van zijn naakte geslachtsdeel...
Natuurlijk heb ik toen wat gezegd.
Ze deed het af alsof ik spoken zag, ze vond het wel leuk o af en toe geil te praten met hem en hij zou sexueel gestoord zijn zodat ze geen normaal gesprek met hem kon voeren.
Op mijn vraag waarom ze dan nog met hem chat antwoordde ze: Hij is nog steeds aardig en we zijn gewoon vriendjes, ik zou NOOIT meer iets met hem beginnen, want wat hij met mij doet op msn doet hij ook bij anderen.
Ik weet dat ze nog regelmatig met hem chat, ik merk dat aan haar gedrag (verhitte blik achter pc of losse opmerkingen/versprekingen)
Ze weet ook dat ik dit absoluut niet leuk vind!
Toch gaat ze ermee door.
Ik wil natuurlijk niet iedere keer dit onderwerp aansnijden omdat het dan zou lijken alsof ik haar in haar sociale contacten wil beperken. (en omdat ik dan toe zou geven dat ik jaloers zou zijn)
Is het raar dat ik jaloers ben?
Wat is jullie gedachte na het lezen van dit verhaal?
Ik hoop snel iets te horen...
Ik ben nieuw op dit forum, ik lees wel al een poosje mee en heb heel lang getwijfeld of ik lid zou worden en hier mijn verhaal te doen.
Ik ben ruim een jaar geleden gescheiden na een lang en moeizaam huwelijk, na een jaar te hebben genoten van mijn vrijheid kwam ik een oud vriendinnetje tegen waarmee ik regelmatig ging stappen.
Toen we steeds vaker gingen stappen bleef ik ook wel een bij haar slapen (of zij bij mij).
Je raad het al: Na een aantal maanden werd het officieel... Ze gaf aan dat ze wel wilde samenwonen.
Natuurlijk hebben we goede afspraken gemaakt en gaan het eerst op proef proberen zonder dat er een huis word opgegeven. (Zo kunnen we altijd terug als het niet blijkt te gaan)
Nu het probleem:
Mijn vriendin is erg zelfstandig en daar verschrikkelijk trots op, ik vind dit een fijne eigenschap en weet stiekem dat al haar braniepraat vaak stoerdoenerij is. (Ik vind het niet erg alleen te zijn, ik heb niemand nodig)
Op avonden dat ik niet bij haar ben doet ze dus alsof ze geniet van het alleen zijn...
Ik ontdekte alleen wel dat ze op msn chat met een ex vriend, op een gegeven moment betrapte ik haar terwijl ze met hem een geile chat had.
Later ontdekte ik dat ze mail van hem had gekregen: een foto van zijn naakte geslachtsdeel...
Natuurlijk heb ik toen wat gezegd.
Ze deed het af alsof ik spoken zag, ze vond het wel leuk o af en toe geil te praten met hem en hij zou sexueel gestoord zijn zodat ze geen normaal gesprek met hem kon voeren.
Op mijn vraag waarom ze dan nog met hem chat antwoordde ze: Hij is nog steeds aardig en we zijn gewoon vriendjes, ik zou NOOIT meer iets met hem beginnen, want wat hij met mij doet op msn doet hij ook bij anderen.
Ik weet dat ze nog regelmatig met hem chat, ik merk dat aan haar gedrag (verhitte blik achter pc of losse opmerkingen/versprekingen)
Ze weet ook dat ik dit absoluut niet leuk vind!
Toch gaat ze ermee door.
Ik wil natuurlijk niet iedere keer dit onderwerp aansnijden omdat het dan zou lijken alsof ik haar in haar sociale contacten wil beperken. (en omdat ik dan toe zou geven dat ik jaloers zou zijn)
Is het raar dat ik jaloers ben?
Wat is jullie gedachte na het lezen van dit verhaal?
Ik hoop snel iets te horen...
maandag 18 mei 2009 om 16:48
Ik vind je niet jaloers. Chatten met exen of wie dan ook is prima, maar zodra het erotisch wordt en jullie geen open relatie hebben is dat not done in mijn opinie. Ik vind dat je daar zeker nog wel wat van mag zeggen.
Als het bij gezellig koetjes en kalfjes praatjes bleef met een ex vind ik dat je daar niets over kunt zeggen (jaloers gedoe met exen vind ik nml zeer kinderachtig).
Als het bij gezellig koetjes en kalfjes praatjes bleef met een ex vind ik dat je daar niets over kunt zeggen (jaloers gedoe met exen vind ik nml zeer kinderachtig).
maandag 18 mei 2009 om 16:50
Absoluut niet raar!
Je vriendin gaat naar mijn mening veel te ver.
Dat ze af en toe met een ex chat... ok.... (Ook dat zou ik al niet leuk vinden...)
Maar een geile chat nog wel???
Of hij nou sexueel gestoord is of niet... dat is toch geen excuus... Ik vind dit te ver gaan en ik vind niet dat je raar reageert....
Ik zou hier eens rustig en goed met haar over praten..
Je vriendin gaat naar mijn mening veel te ver.
Dat ze af en toe met een ex chat... ok.... (Ook dat zou ik al niet leuk vinden...)
Maar een geile chat nog wel???
Of hij nou sexueel gestoord is of niet... dat is toch geen excuus... Ik vind dit te ver gaan en ik vind niet dat je raar reageert....
Ik zou hier eens rustig en goed met haar over praten..
maandag 18 mei 2009 om 16:50
Ja Henk. In ieder geval goed dat je je eigen huis nog hebt aangehouden. Ik vind dit ook niet kunnen. Dat zij met haar ex chat en daarbij ook nog eens geile conversaties bespreekt.
En als jij al aangegeven hebt dat je dit niet leuk vindt vraag ik me af waar zij dan mee bezig is. Het zou kunnen dat ze zich geen houding weet te geven. Maar voor de volgende keer zou ik lekker naar mijn eigen huis gaan of tegen haar zeggen dat zij naar haar eigen huis kan gaan. Want hier ben je natuurlijk niet van gediend. Kan me voorstellen dat je hiervan jaloers wordt, want dit gaat echt te ver.
En als jij al aangegeven hebt dat je dit niet leuk vindt vraag ik me af waar zij dan mee bezig is. Het zou kunnen dat ze zich geen houding weet te geven. Maar voor de volgende keer zou ik lekker naar mijn eigen huis gaan of tegen haar zeggen dat zij naar haar eigen huis kan gaan. Want hier ben je natuurlijk niet van gediend. Kan me voorstellen dat je hiervan jaloers wordt, want dit gaat echt te ver.
maandag 18 mei 2009 om 16:52
Ik kan me best voorstellen dat je niet blij wordt van dat specifieke contact. Geil chatten en foto's uitwisselen vind ik buiten een normale vriendschap vallen, en in dit geval mag je denk ik best toegeven dat je inderdaad jaloers bent. dat je haar normale vriendschappen zeker niet wil bepreken, maa dat erotisch chatten met "vrienden"m wat jou betreft niet thuishoort in jouw relatie.
bedenk wel voor jezelf in hoeverre dit echt voor jou een no-no is. vriendin geeft zelf eigenlijk al aan dat ze niet van plan is hiermee te stoppen, en dat jij het maar moet accepteren en er op moet vertrouwen dat t bij chatten blijft. De vraag is of je dat wilt en kunt, je grens zo opschuiven. UIteindelijk, als zij er niet mee wil stoppen, is de keuze aan jou om de relatie hierop wel of niet te verbreken. Je zou niet de eerste zijn voor wie chatcontact een reden is om relatie te stoppen.
bedenk wel voor jezelf in hoeverre dit echt voor jou een no-no is. vriendin geeft zelf eigenlijk al aan dat ze niet van plan is hiermee te stoppen, en dat jij het maar moet accepteren en er op moet vertrouwen dat t bij chatten blijft. De vraag is of je dat wilt en kunt, je grens zo opschuiven. UIteindelijk, als zij er niet mee wil stoppen, is de keuze aan jou om de relatie hierop wel of niet te verbreken. Je zou niet de eerste zijn voor wie chatcontact een reden is om relatie te stoppen.
maandag 18 mei 2009 om 16:53
Ik zou het niet pikken als mijn partner erotisch chat of een pikante foto zou ontvangen, maar voor mij valt dit ook niet onder sociaal contact.
Verder kan het natuurlijk dat ze het echt prettig vind om zo nu en dan alleen te zijn, lijkt me wel volkomen normaal. Maar kan me voorstellen dat het niet leuk is om te horen dat zij niemand nodig heeft.
Wat zou zij ervan vinden als jij met een dame zou chatten?
Tijd voor een goed gesprek!
Verder kan het natuurlijk dat ze het echt prettig vind om zo nu en dan alleen te zijn, lijkt me wel volkomen normaal. Maar kan me voorstellen dat het niet leuk is om te horen dat zij niemand nodig heeft.
Wat zou zij ervan vinden als jij met een dame zou chatten?
Tijd voor een goed gesprek!
maandag 18 mei 2009 om 16:53
Ik vond het zelf ook soms erg kinderachtig van mezelf, heb ook nooit last gehad van jaloezie.
Maar dit maakt me soms radeloos, ik weet dat ze om me geeft, ik weet ook dat ik de enige ben met wie ze het bed deelt.
Maar ik ben bang dat deze "onschuldige" chatgesprekken ontaarden in vreemdgaan van haar kant.
Het ergste is dat ze het soms gewoon ontkent, dit kan ze doen doordat ik haar niet wil confronteren met wat ik zie.
Natuurlijk zijn niet alle chats die ze met die vent heeft geil, sommige gaan echt over koetjes en kalfjes, maar ik vermoed dat ze ons privee leven ook met hem bespreekt. (ik weet die door diezelfde losse opmerkingen/versprekingen die ze maakt)
Het lullige aan alles is dat mijn zin om te gaan samenwonen met haar soms afneemt, je kan toch niet gaan samenwonen met iemand die je niet kan vertrouwen?
Maar dit maakt me soms radeloos, ik weet dat ze om me geeft, ik weet ook dat ik de enige ben met wie ze het bed deelt.
Maar ik ben bang dat deze "onschuldige" chatgesprekken ontaarden in vreemdgaan van haar kant.
Het ergste is dat ze het soms gewoon ontkent, dit kan ze doen doordat ik haar niet wil confronteren met wat ik zie.
Natuurlijk zijn niet alle chats die ze met die vent heeft geil, sommige gaan echt over koetjes en kalfjes, maar ik vermoed dat ze ons privee leven ook met hem bespreekt. (ik weet die door diezelfde losse opmerkingen/versprekingen die ze maakt)
Het lullige aan alles is dat mijn zin om te gaan samenwonen met haar soms afneemt, je kan toch niet gaan samenwonen met iemand die je niet kan vertrouwen?
maandag 18 mei 2009 om 17:08
Je moet inderdaad niet gaan samenwonen met iemand die je niet vertrouwt. Sterker nog, ik zou zo'n relatie meteen beeindigen.
Als ik jou was zou ik haar toch confronteren met wat je hebt ontdekt en haar heel duidelijk maken dat je op deze basis niet met haar verder wilt en kunt. Of gewoon je kop in het zand steken, haar chatlogs niet meer controleren en er van uit gaan dat ze de waarheid spreekt als ze zegt dat t bij chatten blijft.
Als ik jou was zou ik haar toch confronteren met wat je hebt ontdekt en haar heel duidelijk maken dat je op deze basis niet met haar verder wilt en kunt. Of gewoon je kop in het zand steken, haar chatlogs niet meer controleren en er van uit gaan dat ze de waarheid spreekt als ze zegt dat t bij chatten blijft.
maandag 18 mei 2009 om 18:20
maandag 18 mei 2009 om 19:21
maandag 18 mei 2009 om 22:32
Ja Henk je bent jaloers. Maar dat is niet zo heel gek.
Wat je vriendin doet hoort gewoon niet binnen jullie prille relatie. En als jij aangeeft het niet prettig te vinden, vind ik het ronduit bot en niet en niet van respect getuigen, dat ze gewoon verder gaat met geil chatten met een ex.
Not done, idd tijd voor een goed gesprek met je vriendin.
Sterkte.
Wat je vriendin doet hoort gewoon niet binnen jullie prille relatie. En als jij aangeeft het niet prettig te vinden, vind ik het ronduit bot en niet en niet van respect getuigen, dat ze gewoon verder gaat met geil chatten met een ex.
Not done, idd tijd voor een goed gesprek met je vriendin.
Sterkte.
woensdag 20 mei 2009 om 17:34
Hartelijk dank voor jullie lieve reacties!
Ik heb haar gisteren geconfronteerd met mijn jaloezie en heb haar gezegd dat ik haar op deze manier niet kan vertrouwen.
Heb haar ook gezegd dat ik haar absoluut niet wil beperken in haar contacten.
Op het moment reageerde ze alleen maar met ontkenningen, maar toen ik gisteravond thuiskwam belde ze me om te vertellen dat ze msn van haar pc heeft verwijderd. Het lijkt er dus op dat ze stiekum toch toegeeft en het platte plezier wat het chatten haar oplevert is schijnbaar toch niet zoveel waard om haar relatie met mij op het spel te zetten.
Natuurlijk hou ik mijn ogen open, maar ik ben wel een stuk gerustgestelder als ik maandag was.
Nogmaals bedankt allemaal!
Ik heb haar gisteren geconfronteerd met mijn jaloezie en heb haar gezegd dat ik haar op deze manier niet kan vertrouwen.
Heb haar ook gezegd dat ik haar absoluut niet wil beperken in haar contacten.
Op het moment reageerde ze alleen maar met ontkenningen, maar toen ik gisteravond thuiskwam belde ze me om te vertellen dat ze msn van haar pc heeft verwijderd. Het lijkt er dus op dat ze stiekum toch toegeeft en het platte plezier wat het chatten haar oplevert is schijnbaar toch niet zoveel waard om haar relatie met mij op het spel te zetten.
Natuurlijk hou ik mijn ogen open, maar ik ben wel een stuk gerustgestelder als ik maandag was.
Nogmaals bedankt allemaal!
zaterdag 13 maart 2010 om 08:52
Nou, daar ben ik dan weer... 10 maanden verder...
Ten tijde van mijn vorige bericht leek de relatie zich te ontwikkelen in iets normaals.
Ze gaf aan dat ze langzaam wilde beginnen met het samenwonen, haar kind werd erin betrokken en het samenwoon verhaal werd besproken met haar familie.
Ik werd regelmatig uitgenodigd om bij haar te komen eten waarna ik bij haar bleef slapen.
De bedoeling was dat we dit in frequentie op zouden voeren zodat we na enkele maanden helemaal samen zouden wonen.
Ik heb lang geen zorgen gehad totdat het moment van "echt" samenwonen zich aandiende...
We hadden afgesproken dat ik op 01-01-2010 mijn huur op zou zeggen en me in zou laten schrijven op haar adres.
Oudjaarsavond brachten we door met haar familie, om 12 uur schudden we handen en zoenden we elkaar.
Een half uur later stonden we buiten en keken we naar het vuurwerk dat haar zoon en neefjes afstaken.
Toen ik toenadering zocht duwde ze me van me af en zei dat ze naar het vuurwerk wilde kijken.
Mijn zwager zag dit en vroeg me wat er aan de hand was...
Ik heb geantwoord dat ik het niet wist, maar was wel erg kwaad.
Op 1 januari heb ik haar aangesproken en heb gezegd dat dit soort zaken (wegduwen) niet in een relatie horen.
Ze noemde me een dramaqueen en vond dat ik overdreven reageerde.
Vanaf dat moment merkte ik dat de afstand tussen on s steeds groter werd.
Ik ben nogal van het aanraken en knuffelen, ik wil mensen verzorgen maar zij leek dat ineens niet meer op prijs te kunnen stellen.
Vanaf 1 jan hebben we 2x snelle sex gehad de keren dat we knuffelden zijn op de vingers van 1 hand te tellen.
Afgelopen donderdag gebeurde iets vreselijks....
Ik ontdekte dat ze weer contact heeft met de eerdergenoemde ex, ik ontdekte ook dat ze hem in een mail schreef dat ze samenwonen "kut" vind, ze noemde me een zeikert en gaf aan dat ze heimwee had naar het alleen zijn.
Ik heb haar daarmee geconfronteerd... In eerste instantie ontkende ze, maar gaf later toe dat het allemaal waar was.
Ze had inderdaad nog contact met die vent en baalde er inderdaad van dat ze was gaan samenwonen met mij.
Ik gaf daarop aan dat ze daar lekker op tijd mee aankwam.
Net nu ik iets meer als 2 maanden geleden mijn huis had opgezegd, al mijn bezittingen heb verkocht (of meegenomen naar dit huis) en we samen een dure auto hebben aangeschaft.
Ze zei dat ze het ook wel "lullig" voor me vond maar dat het niet anders is...
IK was natuurlijk helemaal in paniek, vriendin gaf aan dat ze er eigenlijk niet over wilde praten. (Ze was er klaar mee)
We spraken af dat ik hier kan blijven wonen tot ik iets voor mezelf gevonden heb en bood me een relatief klein bedrag om een nieuwe start te maken.
Daar zit ik dan!
Ik heb niets meer!
Ze wil de auto houden (want ik heb een bedrijfsauto) en wil me een gedeelte van de dagwaarde meegeven.
Ze heeft al gezocht naar particuliere woningverhuur en zegt dat er genoeg woningen te huur staan in deze omgeving. (700+ huur)
De spullen die ik heb meegebracht en hier staan blijven van haar.
Ze wil niet meer praten over het onderwerp uit elkaar gaan.
Iedereen in haar familie roept "als het niet meer gaat gaat het niet..." en veroordelen haar niet, ze proberen haar zelfs niet op andere gedachten te brengen...
Vannacht vroeg ze me of ik me niet in kon laten schrijven bij een vriend van me zodat ze huursubsidie kon aanvragen.
In mijn kwaadheid heb ik gezegd dat ik niet voornemens was te gaan frauderen omdat ik dan helemaal geen poot me zou hebben als ze me de deur zou wijzen.
Daarop gaf ze aan dat als ik weg zou gaan ze geen geld zou hebben om haar en haar zoon eten te kunnen kopen.
Ik heb aangegeven dat dat niet mijn probleem is.
Nu is het zover dat ik bang ben om nog iets te zeggen, ze kan me zomaar de deur wijzen en dan heb ik niets.
Wat raden jullie me aan?
Ten tijde van mijn vorige bericht leek de relatie zich te ontwikkelen in iets normaals.
Ze gaf aan dat ze langzaam wilde beginnen met het samenwonen, haar kind werd erin betrokken en het samenwoon verhaal werd besproken met haar familie.
Ik werd regelmatig uitgenodigd om bij haar te komen eten waarna ik bij haar bleef slapen.
De bedoeling was dat we dit in frequentie op zouden voeren zodat we na enkele maanden helemaal samen zouden wonen.
Ik heb lang geen zorgen gehad totdat het moment van "echt" samenwonen zich aandiende...
We hadden afgesproken dat ik op 01-01-2010 mijn huur op zou zeggen en me in zou laten schrijven op haar adres.
Oudjaarsavond brachten we door met haar familie, om 12 uur schudden we handen en zoenden we elkaar.
Een half uur later stonden we buiten en keken we naar het vuurwerk dat haar zoon en neefjes afstaken.
Toen ik toenadering zocht duwde ze me van me af en zei dat ze naar het vuurwerk wilde kijken.
Mijn zwager zag dit en vroeg me wat er aan de hand was...
Ik heb geantwoord dat ik het niet wist, maar was wel erg kwaad.
Op 1 januari heb ik haar aangesproken en heb gezegd dat dit soort zaken (wegduwen) niet in een relatie horen.
Ze noemde me een dramaqueen en vond dat ik overdreven reageerde.
Vanaf dat moment merkte ik dat de afstand tussen on s steeds groter werd.
Ik ben nogal van het aanraken en knuffelen, ik wil mensen verzorgen maar zij leek dat ineens niet meer op prijs te kunnen stellen.
Vanaf 1 jan hebben we 2x snelle sex gehad de keren dat we knuffelden zijn op de vingers van 1 hand te tellen.
Afgelopen donderdag gebeurde iets vreselijks....
Ik ontdekte dat ze weer contact heeft met de eerdergenoemde ex, ik ontdekte ook dat ze hem in een mail schreef dat ze samenwonen "kut" vind, ze noemde me een zeikert en gaf aan dat ze heimwee had naar het alleen zijn.
Ik heb haar daarmee geconfronteerd... In eerste instantie ontkende ze, maar gaf later toe dat het allemaal waar was.
Ze had inderdaad nog contact met die vent en baalde er inderdaad van dat ze was gaan samenwonen met mij.
Ik gaf daarop aan dat ze daar lekker op tijd mee aankwam.
Net nu ik iets meer als 2 maanden geleden mijn huis had opgezegd, al mijn bezittingen heb verkocht (of meegenomen naar dit huis) en we samen een dure auto hebben aangeschaft.
Ze zei dat ze het ook wel "lullig" voor me vond maar dat het niet anders is...
IK was natuurlijk helemaal in paniek, vriendin gaf aan dat ze er eigenlijk niet over wilde praten. (Ze was er klaar mee)
We spraken af dat ik hier kan blijven wonen tot ik iets voor mezelf gevonden heb en bood me een relatief klein bedrag om een nieuwe start te maken.
Daar zit ik dan!
Ik heb niets meer!
Ze wil de auto houden (want ik heb een bedrijfsauto) en wil me een gedeelte van de dagwaarde meegeven.
Ze heeft al gezocht naar particuliere woningverhuur en zegt dat er genoeg woningen te huur staan in deze omgeving. (700+ huur)
De spullen die ik heb meegebracht en hier staan blijven van haar.
Ze wil niet meer praten over het onderwerp uit elkaar gaan.
Iedereen in haar familie roept "als het niet meer gaat gaat het niet..." en veroordelen haar niet, ze proberen haar zelfs niet op andere gedachten te brengen...
Vannacht vroeg ze me of ik me niet in kon laten schrijven bij een vriend van me zodat ze huursubsidie kon aanvragen.
In mijn kwaadheid heb ik gezegd dat ik niet voornemens was te gaan frauderen omdat ik dan helemaal geen poot me zou hebben als ze me de deur zou wijzen.
Daarop gaf ze aan dat als ik weg zou gaan ze geen geld zou hebben om haar en haar zoon eten te kunnen kopen.
Ik heb aangegeven dat dat niet mijn probleem is.
Nu is het zover dat ik bang ben om nog iets te zeggen, ze kan me zomaar de deur wijzen en dan heb ik niets.
Wat raden jullie me aan?
zaterdag 13 maart 2010 om 10:08
zaterdag 13 maart 2010 om 10:17
Wat een rotstreek zeg... Liefde kan overgaan en relaties kunnen uitgaan, dat weten we allemaal maar dat soort zaken kun je ook met respect afhandelen.quote:Ze wil de auto houden (want ik heb een bedrijfsauto) en wil me een gedeelte van de dagwaarde meegeven.
Ze heeft al gezocht naar particuliere woningverhuur en zegt dat er genoeg woningen te huur staan in deze omgeving. (700+ huur)
De spullen die ik heb meegebracht en hier staan blijven van haar.
Ze wil niet meer praten over het onderwerp uit elkaar gaan. Zij kan wel van alles willen maar jij wilt hopelijk ook nog wat. Als ik jou was, zou ik me wat harder op gaan stellen, je lijkt erg meegaand. Of is dat omdat je hoopt dat het nog goedkomt?
Ze heeft al gezocht naar particuliere woningverhuur en zegt dat er genoeg woningen te huur staan in deze omgeving. (700+ huur)
De spullen die ik heb meegebracht en hier staan blijven van haar.
Ze wil niet meer praten over het onderwerp uit elkaar gaan. Zij kan wel van alles willen maar jij wilt hopelijk ook nog wat. Als ik jou was, zou ik me wat harder op gaan stellen, je lijkt erg meegaand. Of is dat omdat je hoopt dat het nog goedkomt?
zaterdag 13 maart 2010 om 10:43
ik lees net dit hele topic. Ik denk inderdaad dat je te meegaand was en/of te graag wilde dat het slaagde. een paar forummers zeiden tien maanden terug al dat ze de indruk hadden dat je vriendin er niet aan toe was. Ik vind overigens dat jullie erg snel zijn gegaan met het bespreken van samenwonen, was dat ook haar idee? Verder lees ik van haar kant ook allemaal signalen die erop duiden dat ze er vermoedelijk niet geheel achter dtond. De zogenaamde braniepraat van zo goed alleen kunnen zijn en je hebt her er meermalen over dat ze zich versprak of kleine dingen losliet. Meestal is dat geen verspreken, zeker niet als het meermalen voorkomt. Ja,mer dat ze niet zo volwassen was om haar twijfels of bezwaren toen al op tafel te leggen op een directe manier, maar dat ze het laten opstapelen. Ik weet dat je hier nu niet veel meer aan hebt, maar misschien wel in een volgende relatie. of het na dat weggooien van msn een tijd goed is gegaan kan ik niet beoordelen, maar ik heb het gevoel dat je te veel bent gaan varen op wat je graag eilde zien dan op wat er daadwerkelijk speelde.
Ik wens je wel veel sterkte!
Ik wens je wel veel sterkte!
