Relaties
alle pijlers
bizarre wens van ex van vriend...
zaterdag 13 maart 2010 om 23:35
Hallo allemaal,
Ik moet eventjes mijn ei kwijt, het zit me momenteel erg hoog:
Ik ben inmiddels al een aantal weekjes zwanger en vriend en ik zijn daar erg gelukkig mee.
Mijn vriend heeft uit een vorige relatie al een kind en momenteel is de verstandhouding tussen hem en zijn ex erg bekoeld. Dit heeft te maken met mijn komst in zijn leven. Dat is overigens geen reden dat het uit tussen hem en zijn ex, het ging gewoon niet meer. Dat ik kort daarna in zijn leven ben gekomen (anderhalve maand later) en niet meer ben weggegaan, neemt zij hem erg kwalijk. Sindsdien wordt er een machtstrijd gevoerd; Zij bepaalt de gang van zaken, dreigt met rechtzaken en om het contact tussen vriend en zijn zoon te verbreken. Soms lijkt het een beetje beter te gaan, totdat er weer iets voorvalt wat zij niet wil en komen de dreigementen en de chantages boven tafel en begint het weer van voor af aan. (Mijn vriend heeft overigens een advocaat, die hij om advies kan vragen) Niet alleen zij, ook haar vader kan behoorlijk wat neer zetten. Ex wil niet dat ik in contact kom met hun zoon, ondanks dat we samenwonen. Ik mag althans niet alleen met hem zijn, omdat ze dan bang is dat ik de moederrol teveel op me zal nemen. Dit is niet aan de orde, in mijn ogen..Ik zal nooit de moederrol op me kunnen nemen en heb respect voor haar rol als moeder. Ze heeft tevens een aantal weken geleden aangeven mij te willen leren kennen. Ik heb aangegeven hier zeer zeker voor open te staan. Het leek me een stapje in de goede richting. Volgende week zouden we kennismaken.
In eerste instantie wilden we mijn zwangerschap nog eventjes voor ons houden, tot na de drie maanden. Maar nu is zij via via (geen idéé hoe) er toch achter gekomen dat ik zwanger ben.
Vanmiddag belde ze mijn vriend op, schreeuwend en krijsend. Mijn vriend heeft haar geprobeerd te kalmeren, maar dit werkte alleen maar averechts. Uiteindelijk heeft hij haar weggedrukt en daarna haar telefoontjes/smsjes (in korte tijd 20 telefoontjes en 8 smsjes) genegeerd.
In de avond kreeg hij een mail van haar waarin ze schreef dat ze hoopte dat ons kindje dood geboren zou worden of met een ziekte. Mijn vriend wilde me dit niet vertellen, maar nadat ik toch graag wilde weten wat er aan de hand was (hij was stil, leek wel een beetje verdrietig) kwam de aap uit de mouw. Ik reageerde eerst een beetje lacherig, kon moeilijk begrijpen dat iemand zo kan reageren maar na het lezen van haar mail is dit omgeslagen in boosheid en verdriet.
Ze is in mijn ogen nu echt veel te ver gegaan, zonder dat ik haar ooit heb leren kennen. Ik heb daar op dit moment ook totaal geen behoefte meer aan.
Wanneer ze dit in haar boosheid zou schreeuwen, zou ik dit nog eventueel kunnen zien als impulsieve uitspraak door boosheid...maar een mail vind ik anders. Ze heeft er over kunnen nadenken en had eventueel de mail kunnen wegklikken. Maar dat heeft ze niet gedaan en dat maakt me boos.
Mijn vriend is op dit moment weg, zal morgenochtend pas weer thuis komen. En leek ik het eerst wel van me af te kunnen zetten, momenteel zit het erg hoog.
Die kennismaking die gepland staat voor volgende week, gaat wat mij betreft niet meer door. Ik ben echter wel erg bang, dat wanneer ik dat annuleer zij wederom gaat dreigen met het contact tussen vriend en zijn zoon.
Dames, hebben jullie adviezen?
Ik moet eventjes mijn ei kwijt, het zit me momenteel erg hoog:
Ik ben inmiddels al een aantal weekjes zwanger en vriend en ik zijn daar erg gelukkig mee.
Mijn vriend heeft uit een vorige relatie al een kind en momenteel is de verstandhouding tussen hem en zijn ex erg bekoeld. Dit heeft te maken met mijn komst in zijn leven. Dat is overigens geen reden dat het uit tussen hem en zijn ex, het ging gewoon niet meer. Dat ik kort daarna in zijn leven ben gekomen (anderhalve maand later) en niet meer ben weggegaan, neemt zij hem erg kwalijk. Sindsdien wordt er een machtstrijd gevoerd; Zij bepaalt de gang van zaken, dreigt met rechtzaken en om het contact tussen vriend en zijn zoon te verbreken. Soms lijkt het een beetje beter te gaan, totdat er weer iets voorvalt wat zij niet wil en komen de dreigementen en de chantages boven tafel en begint het weer van voor af aan. (Mijn vriend heeft overigens een advocaat, die hij om advies kan vragen) Niet alleen zij, ook haar vader kan behoorlijk wat neer zetten. Ex wil niet dat ik in contact kom met hun zoon, ondanks dat we samenwonen. Ik mag althans niet alleen met hem zijn, omdat ze dan bang is dat ik de moederrol teveel op me zal nemen. Dit is niet aan de orde, in mijn ogen..Ik zal nooit de moederrol op me kunnen nemen en heb respect voor haar rol als moeder. Ze heeft tevens een aantal weken geleden aangeven mij te willen leren kennen. Ik heb aangegeven hier zeer zeker voor open te staan. Het leek me een stapje in de goede richting. Volgende week zouden we kennismaken.
In eerste instantie wilden we mijn zwangerschap nog eventjes voor ons houden, tot na de drie maanden. Maar nu is zij via via (geen idéé hoe) er toch achter gekomen dat ik zwanger ben.
Vanmiddag belde ze mijn vriend op, schreeuwend en krijsend. Mijn vriend heeft haar geprobeerd te kalmeren, maar dit werkte alleen maar averechts. Uiteindelijk heeft hij haar weggedrukt en daarna haar telefoontjes/smsjes (in korte tijd 20 telefoontjes en 8 smsjes) genegeerd.
In de avond kreeg hij een mail van haar waarin ze schreef dat ze hoopte dat ons kindje dood geboren zou worden of met een ziekte. Mijn vriend wilde me dit niet vertellen, maar nadat ik toch graag wilde weten wat er aan de hand was (hij was stil, leek wel een beetje verdrietig) kwam de aap uit de mouw. Ik reageerde eerst een beetje lacherig, kon moeilijk begrijpen dat iemand zo kan reageren maar na het lezen van haar mail is dit omgeslagen in boosheid en verdriet.
Ze is in mijn ogen nu echt veel te ver gegaan, zonder dat ik haar ooit heb leren kennen. Ik heb daar op dit moment ook totaal geen behoefte meer aan.
Wanneer ze dit in haar boosheid zou schreeuwen, zou ik dit nog eventueel kunnen zien als impulsieve uitspraak door boosheid...maar een mail vind ik anders. Ze heeft er over kunnen nadenken en had eventueel de mail kunnen wegklikken. Maar dat heeft ze niet gedaan en dat maakt me boos.
Mijn vriend is op dit moment weg, zal morgenochtend pas weer thuis komen. En leek ik het eerst wel van me af te kunnen zetten, momenteel zit het erg hoog.
Die kennismaking die gepland staat voor volgende week, gaat wat mij betreft niet meer door. Ik ben echter wel erg bang, dat wanneer ik dat annuleer zij wederom gaat dreigen met het contact tussen vriend en zijn zoon.
Dames, hebben jullie adviezen?
zondag 14 maart 2010 om 00:34
Toen ik een aantal maanden geleden zwanger raakte door de spiraal heen (verzakt dus) en kort na het verwijderen van de spiraal een miskraam kreeg, hebben mijn vriend en ik hier lang over gesproken. Door de zwangerschap is er toen een heel duidelijke wens ontstaan bij ons twee om een kindje te krijgen en zodoende dus. Niet verwacht dat ik heel erg kort daarna weer zwanger zou zijn. En niet verwacht dat er zo werd gereageerd.
In het geval dat mijn kindje een kind van de rekening kan worden..daar wil ik alles aan doen om dit niet zover te laten komen. Mijn vriend en ik zullen voor de geboorte door advocaat afspraken op papier laten zetten zodat wanneer we uitelkaar gaan we elkaar ook écht kunnen haten maar dat ons kind hier niet de dupe van wordt. Dat wil ik niet, in welke situatie dan ook.
In iedergeval; Ik vind het fijn dat er op deze manier naar wordt gekeken. Zo word ik ook weer terug naar de realiteit gehaald. Ik zal alles op alles zetten om volgende week haar te ontmoeten en zal dit voorval dan eventjes "gewoon vergeten".
In het geval dat mijn kindje een kind van de rekening kan worden..daar wil ik alles aan doen om dit niet zover te laten komen. Mijn vriend en ik zullen voor de geboorte door advocaat afspraken op papier laten zetten zodat wanneer we uitelkaar gaan we elkaar ook écht kunnen haten maar dat ons kind hier niet de dupe van wordt. Dat wil ik niet, in welke situatie dan ook.
In iedergeval; Ik vind het fijn dat er op deze manier naar wordt gekeken. Zo word ik ook weer terug naar de realiteit gehaald. Ik zal alles op alles zetten om volgende week haar te ontmoeten en zal dit voorval dan eventjes "gewoon vergeten".
zondag 14 maart 2010 om 00:34
zondag 14 maart 2010 om 00:35
quote:iry schreef op 14 maart 2010 @ 00:31:
Of is de stiefmoeder per definitie altijd verkeerd? en of deze nu binnen een maand of na een jaar komt, zal een jong kind een worst wezen zolang ze de rol goed vervult .Mag ik het héél erg niet met je eens zijn?
Of is de stiefmoeder per definitie altijd verkeerd? en of deze nu binnen een maand of na een jaar komt, zal een jong kind een worst wezen zolang ze de rol goed vervult .Mag ik het héél erg niet met je eens zijn?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 14 maart 2010 om 00:35
quote:agueda schreef op 14 maart 2010 @ 00:34:
Toen ik een aantal maanden geleden zwanger raakte door de spiraal heen (verzakt dus) en kort na het verwijderen van de spiraal een miskraam kreeg, hebben mijn vriend en ik hier lang over gesproken. Door de zwangerschap is er toen een heel duidelijke wens ontstaan bij ons twee om een kindje te krijgen en zodoende dus. Niet verwacht dat ik heel erg kort daarna weer zwanger zou zijn. En niet verwacht dat er zo werd gereageerd.
In het geval dat mijn kindje een kind van de rekening kan worden..daar wil ik alles aan doen om dit niet zover te laten komen. Mijn vriend en ik zullen voor de geboorte door advocaat afspraken op papier laten zetten zodat wanneer we uitelkaar gaan we elkaar ook écht kunnen haten maar dat ons kind hier niet de dupe van wordt. Dat wil ik niet, in welke situatie dan ook.
In iedergeval; Ik vind het fijn dat er op deze manier naar wordt gekeken. Zo word ik ook weer terug naar de realiteit gehaald. Ik zal alles op alles zetten om volgende week haar te ontmoeten en zal dit voorval dan eventjes "gewoon vergeten".Ik vind je wel verstandig klinken ondanks dat het is gegaan zoals het is gegaan.
Toen ik een aantal maanden geleden zwanger raakte door de spiraal heen (verzakt dus) en kort na het verwijderen van de spiraal een miskraam kreeg, hebben mijn vriend en ik hier lang over gesproken. Door de zwangerschap is er toen een heel duidelijke wens ontstaan bij ons twee om een kindje te krijgen en zodoende dus. Niet verwacht dat ik heel erg kort daarna weer zwanger zou zijn. En niet verwacht dat er zo werd gereageerd.
In het geval dat mijn kindje een kind van de rekening kan worden..daar wil ik alles aan doen om dit niet zover te laten komen. Mijn vriend en ik zullen voor de geboorte door advocaat afspraken op papier laten zetten zodat wanneer we uitelkaar gaan we elkaar ook écht kunnen haten maar dat ons kind hier niet de dupe van wordt. Dat wil ik niet, in welke situatie dan ook.
In iedergeval; Ik vind het fijn dat er op deze manier naar wordt gekeken. Zo word ik ook weer terug naar de realiteit gehaald. Ik zal alles op alles zetten om volgende week haar te ontmoeten en zal dit voorval dan eventjes "gewoon vergeten".Ik vind je wel verstandig klinken ondanks dat het is gegaan zoals het is gegaan.
zondag 14 maart 2010 om 00:37
De breuk was toen al definitief en kwam voornamelijk vanuit haar.
Na die breuk is mijn vriend meer gaan werken en heb ik zo dus ook meer contact met hem gekregen. Al heel snel was daar een klik, een vonk. En toen een bewuste keuze om met elkaar in een relatie te gaan.
Ze zullen inderdaad langer met elkaar te maken hebben, maar de komende 15 jaar zeggenschap hebben over hun zoon.
Na die breuk is mijn vriend meer gaan werken en heb ik zo dus ook meer contact met hem gekregen. Al heel snel was daar een klik, een vonk. En toen een bewuste keuze om met elkaar in een relatie te gaan.
Ze zullen inderdaad langer met elkaar te maken hebben, maar de komende 15 jaar zeggenschap hebben over hun zoon.
zondag 14 maart 2010 om 00:38
quote:agueda schreef op 14 maart 2010 @ 00:06:
@ meds: Er zit niet zo heel lang tussen de scheiding en de zwangerschap (nu ongeveer 10 maanden ofzo. Daarvoor woonde ze al ruim 4 maanden apart, omdat ze wilde nagaan in hoeverre zij nog gevoelens voor hem had).Toch een proefscheiding?
@ meds: Er zit niet zo heel lang tussen de scheiding en de zwangerschap (nu ongeveer 10 maanden ofzo. Daarvoor woonde ze al ruim 4 maanden apart, omdat ze wilde nagaan in hoeverre zij nog gevoelens voor hem had).Toch een proefscheiding?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Kost wel moeite hoor
zondag 14 maart 2010 om 00:41
Het Tempo is er nu eenmaal, ook omwille van het kind zal ex daarmee moeten dealen.
Het is van de zotte dat een ex nog bepaalt hoe een ander keuze's maakt omdat zij/hij er niet mee weet om te gaan.
Ik wil het overigens niet bagatelliseren dat dat ongelooflijk pijn kan doen, maar als de feiten op tafel liggen zal je je kind voorop moeten zetten en niet hysterisch moeten gaan doen
(of doet dat als je alleen bent, gil het dan uit, vloek tegen je beste vriendin aan, jank bij de slechtste film's)
Het is absurd om het gedrag "goed" te praten door vader verkeerde keuzes in de schoenen te schuiven.
Omgekeerde wereld.
Het is van de zotte dat een ex nog bepaalt hoe een ander keuze's maakt omdat zij/hij er niet mee weet om te gaan.
Ik wil het overigens niet bagatelliseren dat dat ongelooflijk pijn kan doen, maar als de feiten op tafel liggen zal je je kind voorop moeten zetten en niet hysterisch moeten gaan doen
(of doet dat als je alleen bent, gil het dan uit, vloek tegen je beste vriendin aan, jank bij de slechtste film's)
Het is absurd om het gedrag "goed" te praten door vader verkeerde keuzes in de schoenen te schuiven.
Omgekeerde wereld.
zondag 14 maart 2010 om 00:42
Nou nou, het verdient allemaal niet de schoonheidsprijs en ik vind dat je echt een onverstandige keuze hebt gemaakt om zo snel al zwanger te worden. Nogmaals het is vooral het eerste kind wat daar de dupe van is. Ik hoop dat jouw vriend jou en jullie kind wel met respect zal behandelen. Het zou goed zijn als jij er boven gaat staan, en een beetje begrip voor de ex is misschien wel op zijn plaats hoewel ik haar overtrokken reactie buiten proportioneel vind.
zondag 14 maart 2010 om 00:50
Ik denk dat ik in jouw schoenen toch het gesprek met de ex aan zou gaan.
Natuurlijk is wat ze geschreven heeft heel erg, beetje tokkie eigenlijk. Maar ze heeft het getypt, ze heeft op verzenden gedrukt en het had geen onmiddelijke consequenties voor haar. Niemand die boos wordt tegen haar (op dat moment), maar ze is haar boosheid kwijt.
9 van de 10 mensen die schreeuwen, schelden, dreigen etc. doen dat wel aan de telefoon of via mail, maar niet als ze iemand tegenover zich hebben zitten die direct kan reageren.
De kans is dus groot dat ze als ze tegenover je zit heel wat minder agressief is.
Ik zou het ook niet geheel negeren, maar aan het begin van het gesprek iets zeggen in de trant van: Nou, daar zijn we dan. Voordat we beginnen te praten wil ik even zeggen dat ik je opmerkingen in die email maar negeer omdat ik zeker weet dat jij mijn kindje niet dood wenst, net zoals ik jouw kindje niet dood wens.
Daarmee laat je zien dat het toch wel heel erg is wat zij schreef, je speelt in op haar eigen moedergevoelens en je laat ook zien dat zulke woorden je niet deren. (en dan maakt het niet uit of dat waar is)
Daarnaast geef je haar ook meteen een kans om zich te laten zien en kun je met haar reactie doen wat je wilt.
Zegt ze dat ze het wel degelijk meent, begint ze haar excuses aan te bieden, wordt ze rood of mompelt ze maar wat, doet ze net alsof je niets gezegd hebt... etc.
Ventileer tegen anderen (vriend, viva) wat je er echt van vindt, maar gun haar niet te weten dat het je zo raakt.
Wees vervolgens in het gesprek heel duidelijk dat jullie hier om 1 ding zijn: Haar kind.
Ga geen discussie aan over of jij haar vent hebt afgepakt of wat dan ook, daarmee voer je haar.
Ik zou trouwens ook heel voorzichtig beginnen te worden over wie je in vertrouwen neemt hierover, aangezien ze ook al weet dat je zwanger bent (vanwege je geeeeen idee hoe, ga ik er maar even vanuit dat je het niet aan veel mensen verteld hebt)
Ik hoop dat je er wat aan hebt.
Natuurlijk is wat ze geschreven heeft heel erg, beetje tokkie eigenlijk. Maar ze heeft het getypt, ze heeft op verzenden gedrukt en het had geen onmiddelijke consequenties voor haar. Niemand die boos wordt tegen haar (op dat moment), maar ze is haar boosheid kwijt.
9 van de 10 mensen die schreeuwen, schelden, dreigen etc. doen dat wel aan de telefoon of via mail, maar niet als ze iemand tegenover zich hebben zitten die direct kan reageren.
De kans is dus groot dat ze als ze tegenover je zit heel wat minder agressief is.
Ik zou het ook niet geheel negeren, maar aan het begin van het gesprek iets zeggen in de trant van: Nou, daar zijn we dan. Voordat we beginnen te praten wil ik even zeggen dat ik je opmerkingen in die email maar negeer omdat ik zeker weet dat jij mijn kindje niet dood wenst, net zoals ik jouw kindje niet dood wens.
Daarmee laat je zien dat het toch wel heel erg is wat zij schreef, je speelt in op haar eigen moedergevoelens en je laat ook zien dat zulke woorden je niet deren. (en dan maakt het niet uit of dat waar is)
Daarnaast geef je haar ook meteen een kans om zich te laten zien en kun je met haar reactie doen wat je wilt.
Zegt ze dat ze het wel degelijk meent, begint ze haar excuses aan te bieden, wordt ze rood of mompelt ze maar wat, doet ze net alsof je niets gezegd hebt... etc.
Ventileer tegen anderen (vriend, viva) wat je er echt van vindt, maar gun haar niet te weten dat het je zo raakt.
Wees vervolgens in het gesprek heel duidelijk dat jullie hier om 1 ding zijn: Haar kind.
Ga geen discussie aan over of jij haar vent hebt afgepakt of wat dan ook, daarmee voer je haar.
Ik zou trouwens ook heel voorzichtig beginnen te worden over wie je in vertrouwen neemt hierover, aangezien ze ook al weet dat je zwanger bent (vanwege je geeeeen idee hoe, ga ik er maar even vanuit dat je het niet aan veel mensen verteld hebt)
Ik hoop dat je er wat aan hebt.
zondag 14 maart 2010 om 00:52
zondag 14 maart 2010 om 00:53
Agueda...ik wil je 1 ding meegeven.
Probeer geduld te hebben.
Laat je vriend de grenzen stellen naar zijn ex, hij is de verantwoordelijke partij naar zijn ex, niet jij.
Blijf wat op de achtergrond en zorg ten alle tijden goed voor haar kind(maar ik neem aan dat je dat al doet : ) ) .
Toon begrip voor haar pijn, maar je mag best laten blijken dat ook jij het niet op prijs stelt gekwetst te worden.
Laat je niet verleiden tot scene's, blijf altijd kalm(al kook je, blaas stoom af elders, echt het loont op lange termijn) .
En zorg ten alle tijden dat het zoontje er niet bij betrokken raakt!!
Geen gesprekken voeren wat hij op kan vangen (kleine potjes!!)
Spreek nooit kwaad over zijn moeder, ook geen subtiele opmerkingen, blijf neutraal en toon respect naar zijn moeder toe ten opzichte van hem, laat hem weten dat zijn moeder gewoon zijn lieve moeder is en besteedt daar aandacht aan.
Geef het tijd
(for the record, ik ben geen stiefmoeder, ook geen boze ex )
Probeer geduld te hebben.
Laat je vriend de grenzen stellen naar zijn ex, hij is de verantwoordelijke partij naar zijn ex, niet jij.
Blijf wat op de achtergrond en zorg ten alle tijden goed voor haar kind(maar ik neem aan dat je dat al doet : ) ) .
Toon begrip voor haar pijn, maar je mag best laten blijken dat ook jij het niet op prijs stelt gekwetst te worden.
Laat je niet verleiden tot scene's, blijf altijd kalm(al kook je, blaas stoom af elders, echt het loont op lange termijn) .
En zorg ten alle tijden dat het zoontje er niet bij betrokken raakt!!
Geen gesprekken voeren wat hij op kan vangen (kleine potjes!!)
Spreek nooit kwaad over zijn moeder, ook geen subtiele opmerkingen, blijf neutraal en toon respect naar zijn moeder toe ten opzichte van hem, laat hem weten dat zijn moeder gewoon zijn lieve moeder is en besteedt daar aandacht aan.
Geef het tijd
(for the record, ik ben geen stiefmoeder, ook geen boze ex )
zondag 14 maart 2010 om 00:57
@ladiosa:
We hebben het inderdaad niet veel mensen vertelt, maar de buurman is gisteren hier geweest om iets te bespreken en ik zag vandaag dat het boekje van de verloskundige en een boekje over zwangerschap op de tafel lag. De dochter van de buurman heeft nog wel eens contact met ex. Ik vermoed via deze weg.
En dank je wel voor je uitgebreide reactie. Wellicht dat het inderdaad een oplossing is om voor de kennismaking (ze wilde met me alleen afspreken, overigens) dit op een neutrale manier ter sprake te brengen.
We hebben het inderdaad niet veel mensen vertelt, maar de buurman is gisteren hier geweest om iets te bespreken en ik zag vandaag dat het boekje van de verloskundige en een boekje over zwangerschap op de tafel lag. De dochter van de buurman heeft nog wel eens contact met ex. Ik vermoed via deze weg.
En dank je wel voor je uitgebreide reactie. Wellicht dat het inderdaad een oplossing is om voor de kennismaking (ze wilde met me alleen afspreken, overigens) dit op een neutrale manier ter sprake te brengen.
zondag 14 maart 2010 om 01:03
quote:iry schreef op 14 maart 2010 @ 00:53:
Agueda...ik wil je 1 ding meegeven.
Probeer geduld te hebben.
Laat je vriend de grenzen stellen naar zijn ex, hij is de verantwoordelijke partij naar zijn ex, niet jij.
Blijf wat op de achtergrond en zorg ten alle tijden goed voor haar kind(maar ik neem aan dat je dat al doet : ) ) .
Toon begrip voor haar pijn, maar je mag best laten blijken dat ook jij het niet op prijs stelt gekwetst te worden.
Laat je niet verleiden tot scene's, blijf altijd kalm(al kook je, blaas stoom af elders, echt het loont op lange termijn) .
En zorg ten alle tijden dat het zoontje er niet bij betrokken raakt!!
Geen gesprekken voeren wat hij op kan vangen (kleine potjes!!)
Spreek nooit kwaad over zijn moeder, ook geen subtiele opmerkingen, blijf neutraal en toon respect naar zijn moeder toe ten opzichte van hem, laat hem weten dat zijn moeder gewoon zijn lieve moeder is en besteedt daar aandacht aan.
Geef het tijd
(for the record, ik ben geen stiefmoeder, ook geen boze ex )
Goed gezegd!
Ik ben ook geen stiefmoeder of boze ex
Agueda...ik wil je 1 ding meegeven.
Probeer geduld te hebben.
Laat je vriend de grenzen stellen naar zijn ex, hij is de verantwoordelijke partij naar zijn ex, niet jij.
Blijf wat op de achtergrond en zorg ten alle tijden goed voor haar kind(maar ik neem aan dat je dat al doet : ) ) .
Toon begrip voor haar pijn, maar je mag best laten blijken dat ook jij het niet op prijs stelt gekwetst te worden.
Laat je niet verleiden tot scene's, blijf altijd kalm(al kook je, blaas stoom af elders, echt het loont op lange termijn) .
En zorg ten alle tijden dat het zoontje er niet bij betrokken raakt!!
Geen gesprekken voeren wat hij op kan vangen (kleine potjes!!)
Spreek nooit kwaad over zijn moeder, ook geen subtiele opmerkingen, blijf neutraal en toon respect naar zijn moeder toe ten opzichte van hem, laat hem weten dat zijn moeder gewoon zijn lieve moeder is en besteedt daar aandacht aan.
Geef het tijd
(for the record, ik ben geen stiefmoeder, ook geen boze ex )
Goed gezegd!
Ik ben ook geen stiefmoeder of boze ex
zondag 14 maart 2010 om 01:07
quote:meds schreef op 14 maart 2010 @ 00:26:
Ik begrijp ook dat afspraken veranderen als ineens blijkt dat vader een nieuwe relatie heeft. Een scheiding is voor een kind ontzettend verwarrend, en dan ineens is er ook nog een ander.
Ik vraag me af waarom jouw vriend niet een beetje rekening heeft gehouden met zijn kind maar ook met zijn ex. Het komt erg onzorgvuldig overMee eens. De ouders zijn nauwelijks uit elkaar en mediation is nog niet afgerond of er wordt al samengewoond en bezwangerd.
TO: waarom denk je eigenlijk dat jouw partner het kind dat hij krijgt bij jou wél op nummer één zal zetten?
Ik begrijp ook dat afspraken veranderen als ineens blijkt dat vader een nieuwe relatie heeft. Een scheiding is voor een kind ontzettend verwarrend, en dan ineens is er ook nog een ander.
Ik vraag me af waarom jouw vriend niet een beetje rekening heeft gehouden met zijn kind maar ook met zijn ex. Het komt erg onzorgvuldig overMee eens. De ouders zijn nauwelijks uit elkaar en mediation is nog niet afgerond of er wordt al samengewoond en bezwangerd.
TO: waarom denk je eigenlijk dat jouw partner het kind dat hij krijgt bij jou wél op nummer één zal zetten?
zondag 14 maart 2010 om 01:11
quote:blijfgewoonbianca schreef op 14 maart 2010 @ 00:33:
[...]Nog wel langer ook; zo worden ze wellicht later de grootouders .Inderdaad zeg. Alsof een kind ophoudt kind van zijn beide ouders te zijn zodra het volwassen is.
Ik ben benieuwd of jij jouw eigen kind hetzelfde zou toewensen TO. Dat jouw partners toekomstige nieuwe vriendinnetje de tijd aftikt tot jij als biologische moeder buiten beeld bent en zij ondertussen jouw kind op de koop toeneemt tot het 18 jaar is. Oja: en er zelf binnen 11 maanden na jullie 'breuk' (was het een officiële breuk?) een broertje/zusje bijkweekt voor je kind.
[...]Nog wel langer ook; zo worden ze wellicht later de grootouders .Inderdaad zeg. Alsof een kind ophoudt kind van zijn beide ouders te zijn zodra het volwassen is.
Ik ben benieuwd of jij jouw eigen kind hetzelfde zou toewensen TO. Dat jouw partners toekomstige nieuwe vriendinnetje de tijd aftikt tot jij als biologische moeder buiten beeld bent en zij ondertussen jouw kind op de koop toeneemt tot het 18 jaar is. Oja: en er zelf binnen 11 maanden na jullie 'breuk' (was het een officiële breuk?) een broertje/zusje bijkweekt voor je kind.
zondag 14 maart 2010 om 01:14
@ spinster: laat ik allereerst eventjes vermelden dat mijn vriend zijn zoon echt op nummer een zet. Dat hij daarom heen keuzes maakt waar niet iedereen achter staat of zal begrijpen, wil nog niet zeggen dat hij "een slechte vader" is. Want hij zet zijn zoon op nummer 1, heeft al behoorlijk veel gelaten en gedaan om zijn zoon te mogen zien.
Daarnaast, mocht ik het gevoel hebben dat dit niet het geval zou zijn, dan zou ik hiervoor niet gekozen hebben. Ik weet dat mijn vriend een toegewijde vader is en de momenten dat zijn zoon hier is dan zie ik een man die ontzettend geniet van de aanwezigheid van zijn zoon.
Daarnaast, mocht ik het gevoel hebben dat dit niet het geval zou zijn, dan zou ik hiervoor niet gekozen hebben. Ik weet dat mijn vriend een toegewijde vader is en de momenten dat zijn zoon hier is dan zie ik een man die ontzettend geniet van de aanwezigheid van zijn zoon.
