Relaties
alle pijlers
Relatie beeindigen na vreemdgaan?
zondag 14 maart 2010 om 16:20
Lieve forummers
de grond is dit weekeinde onder mijn voeten vandaan getrokken... Zaterdag (vriend was niet thuis) zocht ik iets in een kastje op zijn kamer en vond ik per ongeluk een dikke stapel enveloppen met kaartjes, liefdesbriefjes etc.
Wat blijkt (heb vriend inmiddels telefonisch gesproken)? Afgelopen herfst heeft hij een maandenlange affaire gehad met een meisje dat hij via via kende. Hij heeft mij nooit iets verteld of laten doorschemeren, terwijl wij in die tijd intensieve gesprekken hadden over onze toekomst samen.
Ik kan het nog bijna niet geloven: hij is de liefste jongen die ik ken, was altijd een principieel tegenstander van bedrog in relaties en nu heeft hij zelf zo'n fout gemaakt!!
Hij zegt dat het komt doordat hij aandacht te kort kwam in onze relatie. Hij heeft enorm veel spijt, de affaire is inmiddels beëindigd. Vanavond komt hij pas weer thuis dan hebben we een gesprek. Ik denk niet dat ik hiermee verder zal kunnen in deze relatie. Ik voel me zó besodemieterd!
Het is zo moeilijk, tot gisteren was ik er heilig van overtuigd dat we samen oud zouden worden.
Iemand hier ervaring mee of advies?
For the record: we zijn/waren ruim zes jaar samen en woonden sinds een jaar bijelkaar...
de grond is dit weekeinde onder mijn voeten vandaan getrokken... Zaterdag (vriend was niet thuis) zocht ik iets in een kastje op zijn kamer en vond ik per ongeluk een dikke stapel enveloppen met kaartjes, liefdesbriefjes etc.
Wat blijkt (heb vriend inmiddels telefonisch gesproken)? Afgelopen herfst heeft hij een maandenlange affaire gehad met een meisje dat hij via via kende. Hij heeft mij nooit iets verteld of laten doorschemeren, terwijl wij in die tijd intensieve gesprekken hadden over onze toekomst samen.
Ik kan het nog bijna niet geloven: hij is de liefste jongen die ik ken, was altijd een principieel tegenstander van bedrog in relaties en nu heeft hij zelf zo'n fout gemaakt!!
Hij zegt dat het komt doordat hij aandacht te kort kwam in onze relatie. Hij heeft enorm veel spijt, de affaire is inmiddels beëindigd. Vanavond komt hij pas weer thuis dan hebben we een gesprek. Ik denk niet dat ik hiermee verder zal kunnen in deze relatie. Ik voel me zó besodemieterd!
Het is zo moeilijk, tot gisteren was ik er heilig van overtuigd dat we samen oud zouden worden.
Iemand hier ervaring mee of advies?
For the record: we zijn/waren ruim zes jaar samen en woonden sinds een jaar bijelkaar...
zondag 14 maart 2010 om 16:26
Voor iemand die zei nooit vreemd te gaan heeft hij het wel lang volgehouden. Het is geen dronken zoen geweest op een avond, het is maandenlang geweest en hij heeft souveniers bewaard...
En het was dus voor jullie gingen samenwonen?
En als je aandacht tekort komt dan vraag je erom. Dan haal je het niet bij iemand anders. Vind het een lulsmoes
Weet niet of je het uit moet maken, want elke situatie is anders, maar hij heeft heel wat uit te leggen.
En het was dus voor jullie gingen samenwonen?
En als je aandacht tekort komt dan vraag je erom. Dan haal je het niet bij iemand anders. Vind het een lulsmoes
Weet niet of je het uit moet maken, want elke situatie is anders, maar hij heeft heel wat uit te leggen.
zondag 14 maart 2010 om 16:26
Ik wens je sterkte. Maar ik vind het eerlijk gezegd een slap excuus: Ik kwam aandacht tekort...dan had hij dat bij jóu moeten aangeven! Als je thuis problemen hebt, lost het niets op deze buiten de deur proberen op te lossen...
Jij kwam er op deze manier achter, ik werd gebeld door een vrouw, dat zij al 3 jaar een relatie had met mijn (nu ex)man....
Voor mij was het toen over!
Jij kwam er op deze manier achter, ik werd gebeld door een vrouw, dat zij al 3 jaar een relatie had met mijn (nu ex)man....
Voor mij was het toen over!
zondag 14 maart 2010 om 16:31
Poeh, voor mij zou dit einde verhaal zijn. Hij heeft je maaaaandenlang bedonderd, dat vind ik wel wat anders dan een dronken slippertje. Natuurlijk heeft hij nu spijt, spijt van dat het uitgekomen is.
'Aandacht tekort komen' vind ik een vrij gemakkelijk excuus, alsof je daarom dan maar een maandenlange affaire moet kunnen nemen. Hiervoor zijn, in mijn ogen, écht geen excuses of redenen goed genoeg. Echt, ik zou hem eruit donderen.
Voel je je niet enorm genaaid, bedonderd, vernederd? Heb je niet het gevoel dat je relatie dus kennelijk een leugen was? Dat zou ik namelijk wel voelen.
Veel sterkte!!
'Aandacht tekort komen' vind ik een vrij gemakkelijk excuus, alsof je daarom dan maar een maandenlange affaire moet kunnen nemen. Hiervoor zijn, in mijn ogen, écht geen excuses of redenen goed genoeg. Echt, ik zou hem eruit donderen.
Voel je je niet enorm genaaid, bedonderd, vernederd? Heb je niet het gevoel dat je relatie dus kennelijk een leugen was? Dat zou ik namelijk wel voelen.
Veel sterkte!!
zondag 14 maart 2010 om 16:44
Nee, hier zou ik me niet overheen kunnen zetten. Jouw vriend is niet iemand die eenmalig een fout heeft gemaakt omdat hij zich mee liep slepen door het moment, maar iemand die je zeer weloverwogen heeft belazerd, maandenlang, een map vol brieven en kaartjes als aandenken heeft bewaard en jou als klap op de vuurpijl nog de schuld geeft ook.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zondag 14 maart 2010 om 16:45
Ik kan intensieve gesprekken over de toekomst niet zo goed rijmen met aandachtstekort, eigenlijk.
Je mag helemaal zelf weten of je jullie relatie verbreekt. En als je het - nog - niet weet of - nog- niet wilt doe je toch voorlopig even niets drastisch? Uitmaken kan altijd nog.
Je mag helemaal zelf weten of je jullie relatie verbreekt. En als je het - nog - niet weet of - nog- niet wilt doe je toch voorlopig even niets drastisch? Uitmaken kan altijd nog.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 14 maart 2010 om 16:55
zondag 14 maart 2010 om 17:10
Ja ieder een eigen kamer idd. Soort van 2 appartementen onder één dak.
Anyway, dat aandachttekort, ik snap het wel: we hadden het allebei erg druk, leefden soms wat langs elkaar heen. Daar hadden we gesprekken over, hoe we dat zouden kunnen veranderen.
Dus er zit wel íets in, maar was mijns inziens niet zozeer een probleem van hem, maar van ons allebei.
Waarom ie alles heeft bewaard? geen idee. Zal het straks vragen.
Ach het is ook allemaal wel duidelijk... dit wordt niks meer. Dat doet pijn! Het is toch een zeepbel die ineens uitelkaar spat.
Maar erover typen helpt misschien een beetje.... Ik voel me nog niet in staat vriendinnen/ouders te bellen, wil eerst met hem gesproken hebben.
zo kan ik het toch vast een beetje van me af praten...
Anyway, dat aandachttekort, ik snap het wel: we hadden het allebei erg druk, leefden soms wat langs elkaar heen. Daar hadden we gesprekken over, hoe we dat zouden kunnen veranderen.
Dus er zit wel íets in, maar was mijns inziens niet zozeer een probleem van hem, maar van ons allebei.
Waarom ie alles heeft bewaard? geen idee. Zal het straks vragen.
Ach het is ook allemaal wel duidelijk... dit wordt niks meer. Dat doet pijn! Het is toch een zeepbel die ineens uitelkaar spat.
Maar erover typen helpt misschien een beetje.... Ik voel me nog niet in staat vriendinnen/ouders te bellen, wil eerst met hem gesproken hebben.
zo kan ik het toch vast een beetje van me af praten...
zondag 14 maart 2010 om 17:11
Ik zou helemaal klaar zijn met hem. Idd niet een eenmalig slippertje, maar bewuste affaire. En wat is dat met die brieven? Waarom bewaart hij die?
Waar is hij eigenlijk nu? Bij haar?
Ik zou een koffer voor hem pakken nu hij nog niet thuis is. Dan kan hij die straks pakken en meteen doorrijden naar een hotel of wat dan ook.
Getver, wat een nachtmerrie. Sterkte
Waar is hij eigenlijk nu? Bij haar?
Ik zou een koffer voor hem pakken nu hij nog niet thuis is. Dan kan hij die straks pakken en meteen doorrijden naar een hotel of wat dan ook.
Getver, wat een nachtmerrie. Sterkte
zondag 14 maart 2010 om 17:12
ik weet niet of ik het zou uitmaken. als het maanden lang heeft gespeeld denk ik van wel.
zou hem dat niet kunnen vergeven.
dan zou ik iedere keer terug denken aan die tijd, terwijl jij toen dacht dat alles gewoon goed was tussen jullie, maar ondertussen...
en dat hij zijn kwakkie bij haar kwijt kon en daarna fijn naar jou toekwam.
nee zou me echt bedrogen voelen en hem niet meer fatsoendelijk aan kunnen kijken zonder kwaad te worden.
zou hem dat niet kunnen vergeven.
dan zou ik iedere keer terug denken aan die tijd, terwijl jij toen dacht dat alles gewoon goed was tussen jullie, maar ondertussen...
en dat hij zijn kwakkie bij haar kwijt kon en daarna fijn naar jou toekwam.
nee zou me echt bedrogen voelen en hem niet meer fatsoendelijk aan kunnen kijken zonder kwaad te worden.
zondag 14 maart 2010 om 17:14
Feit dat hij de brieven en kaartjes bewaarde op een plek waar jij ze makkelijk kon vinden doet me eerlijk gezegd vermoeden dat het zwaar op hem woog en hij het graag wilde vertellen maar er de ballen niet voor had.
Ik vind niet dat er een excuus bestaat voor het belazeren van je partner. Maarrr... ik vind wel dat er altijd ruimte bestaat om mensen hun fouten te vergeven, in een relatie eerder méér dan minder ruimte. Of deze kolossale fout ook binnen die ruimte past is aan jou om te beslissen. Daar is geen theoretisch antwoord op te geven, want dat beslissen vooral je hart en je onderbuik.
Voor mij zou het erg van belang zijn of de affaire is gestopt op het moment dat jullie er samen uit waren en besloten om samen een toekomst op te bouwen. Als dat zo is, en alleen dan, zou ik nog een -kleine- mogelijkheid zien om samen te blijven. Al moet ik heel eerlijk bekennen dat ik niet zeker weet of ik zijn verhalen hieromtrent überhaupt zou kunnen geloven.
Ik vind niet dat er een excuus bestaat voor het belazeren van je partner. Maarrr... ik vind wel dat er altijd ruimte bestaat om mensen hun fouten te vergeven, in een relatie eerder méér dan minder ruimte. Of deze kolossale fout ook binnen die ruimte past is aan jou om te beslissen. Daar is geen theoretisch antwoord op te geven, want dat beslissen vooral je hart en je onderbuik.
Voor mij zou het erg van belang zijn of de affaire is gestopt op het moment dat jullie er samen uit waren en besloten om samen een toekomst op te bouwen. Als dat zo is, en alleen dan, zou ik nog een -kleine- mogelijkheid zien om samen te blijven. Al moet ik heel eerlijk bekennen dat ik niet zeker weet of ik zijn verhalen hieromtrent überhaupt zou kunnen geloven.
zondag 14 maart 2010 om 17:14
