Ben ze weer eens kotsbeu!
dinsdag 16 maart 2010 om 20:58
dinsdag 16 maart 2010 om 21:03
Ik wil ook wel meedoen hoor! Ik heb een exemplaar waar ik al maanden mee probeer af te spreken, maar elke keer als de afspraak bijna rond lijkt te zijn, komt er iets tussen, van zijn kant. Na 3 maanden ben ik dan toch maar tot de conclusie gekomen dat hij gewoon kutsmoesjes verzint ipv dat hij er echt niks aan kan doen.
dinsdag 16 maart 2010 om 21:10
Ok, dan zal ik op speciaal verzoek mijn ontzettend aparte verhaal uit de doeken doen.
Ongeveer 4 maanden geleden heb ik op een internationale datingsite een man leren kennen. Na een week mailen, begon het bellen. Hij belde mij iedere dag. Soms wel 2 of 3 keer per dag. Vier weken geleden heeft hij mij een vliegticket cadeau gedaan en ben ik 9 dagen naar hem toegegaan voor onze 1e "date". We hebben een ontzettend leuke week gehad en hij was dolenthousiast over onze toekomst. Ik zei dat ik nog wel wat moeite had met onze culturele verschillen en dat ik het nog even moest laten bezinken. Hij vol overtuiging dat het allemaal goed zou komen en hij zou over 6 weken naar Nederland komen. Ben koud een week terug, of er is ineens een radiostilte van 4 dagen (terwijl we normaal iedere dag contact hadden). Krijg ik vanmiddag ineens een sms dat hij even tijd nodig heeft,.. om dingen op een rijtje te zetten. Dacht dat hij zo zeker was! Flapdrol!
Ongeveer 4 maanden geleden heb ik op een internationale datingsite een man leren kennen. Na een week mailen, begon het bellen. Hij belde mij iedere dag. Soms wel 2 of 3 keer per dag. Vier weken geleden heeft hij mij een vliegticket cadeau gedaan en ben ik 9 dagen naar hem toegegaan voor onze 1e "date". We hebben een ontzettend leuke week gehad en hij was dolenthousiast over onze toekomst. Ik zei dat ik nog wel wat moeite had met onze culturele verschillen en dat ik het nog even moest laten bezinken. Hij vol overtuiging dat het allemaal goed zou komen en hij zou over 6 weken naar Nederland komen. Ben koud een week terug, of er is ineens een radiostilte van 4 dagen (terwijl we normaal iedere dag contact hadden). Krijg ik vanmiddag ineens een sms dat hij even tijd nodig heeft,.. om dingen op een rijtje te zetten. Dacht dat hij zo zeker was! Flapdrol!
dinsdag 16 maart 2010 om 21:12
quote:Gaviia schreef op 16 maart 2010 @ 21:03:
Ik wil ook wel meedoen hoor! Ik heb een exemplaar waar ik al maanden mee probeer af te spreken, maar elke keer als de afspraak bijna rond lijkt te zijn, komt er iets tussen, van zijn kant. Na 3 maanden ben ik dan toch maar tot de conclusie gekomen dat hij gewoon kutsmoesjes verzint ipv dat hij er echt niks aan kan doen.Exit dus
Ik wil ook wel meedoen hoor! Ik heb een exemplaar waar ik al maanden mee probeer af te spreken, maar elke keer als de afspraak bijna rond lijkt te zijn, komt er iets tussen, van zijn kant. Na 3 maanden ben ik dan toch maar tot de conclusie gekomen dat hij gewoon kutsmoesjes verzint ipv dat hij er echt niks aan kan doen.Exit dus
dinsdag 16 maart 2010 om 21:15
Nou, je mag de mijne gratis komen afhalen.
Wij worstelen hier met het vinden van een nieuwe balans na de komst van ons lieve kindje. Jemig zeg, wat een impact heeft dat op de relatie. We hebben door de komst van ons kleintje te maken met verantwoordelijkheden die niet te negeren of uit te stellen zijn, en die taken komen met name op mijn schouders terecht. Zoals aankleden, eten geven, naar kdv brengen en halen, naar bed brengen. En dat trek ik slecht momenteel. En ik probeer al maanden deze taken meer te delen (we werken beide vier dagen), maar dat lukt me niet. Manlief houdt veel meer vast aan zijn eigen wijze van leven, en dat valt mij niet mee. Had ik nooit verwacht, want ik ken hem als heel actief en behulpzaam. Maar blijkbaar niet in de dingen die zich niet laten doen wanneer je dat wilt, maar die gewoon 'moeten' gebeuren op meer vaste momenten.
Wij worstelen hier met het vinden van een nieuwe balans na de komst van ons lieve kindje. Jemig zeg, wat een impact heeft dat op de relatie. We hebben door de komst van ons kleintje te maken met verantwoordelijkheden die niet te negeren of uit te stellen zijn, en die taken komen met name op mijn schouders terecht. Zoals aankleden, eten geven, naar kdv brengen en halen, naar bed brengen. En dat trek ik slecht momenteel. En ik probeer al maanden deze taken meer te delen (we werken beide vier dagen), maar dat lukt me niet. Manlief houdt veel meer vast aan zijn eigen wijze van leven, en dat valt mij niet mee. Had ik nooit verwacht, want ik ken hem als heel actief en behulpzaam. Maar blijkbaar niet in de dingen die zich niet laten doen wanneer je dat wilt, maar die gewoon 'moeten' gebeuren op meer vaste momenten.
dinsdag 16 maart 2010 om 21:19
dinsdag 16 maart 2010 om 21:21
@ Eirerdopje; heftig!!! Manlief werkt 5 dagen en ik drie maar alle zorgtaken komen geheel op mijn schouders terecht(doordeweeks). Ondanks dat ik maar 3 dagen werk valt dit af en toe echt zwaar. Met name toen hij nog met de trein ging en iedere week wel een boek uit had, terwijl ik daar nooit tijd voor heb. Aan de andere kant hoef ik mijn bed niet om 5 uur iedere dag uit en kom pas na zevenen binnen. Bij ons gaat het automatisch zo dat manlief in het weekend meer zorgt (dit wil hij zelf!!) of we doen het lekker samen. Zorg dat je het goed bespreekt want 4 dagen werken is voor jou ook veel als de verdeling niet gelijk is! Je leven gaat al zo enorm veranderen! Succes!!
dinsdag 16 maart 2010 om 21:23
quote:gewoonikke1978 schreef op 16 maart 2010 @ 21:13:
Waar ik nu mee zit, is dat deze meneer eerst vanalles roept en zegt te voelen.... en dat hij daarna gaat nadenken of dat eigenlijk wel klopt.
Hij durfde het niet in je gezicht te zeggen toen je daar was denk ik. Sommige mannen denken namelijk dat vrouwen van suiker zijn.
Ik heb trouwens de regel hoe meer er in het begin van een relatie gezegd wordt over hoe fantastisch het allemaal is en hoe geweldig het is en hoe hij niet weet wat hem overkomt. Hoe minder ik er van geloof. Als het goed zit voel je dat van binnen, zijn veel grote woorden overbodig.
Waar ik nu mee zit, is dat deze meneer eerst vanalles roept en zegt te voelen.... en dat hij daarna gaat nadenken of dat eigenlijk wel klopt.
Hij durfde het niet in je gezicht te zeggen toen je daar was denk ik. Sommige mannen denken namelijk dat vrouwen van suiker zijn.
Ik heb trouwens de regel hoe meer er in het begin van een relatie gezegd wordt over hoe fantastisch het allemaal is en hoe geweldig het is en hoe hij niet weet wat hem overkomt. Hoe minder ik er van geloof. Als het goed zit voel je dat van binnen, zijn veel grote woorden overbodig.
dinsdag 16 maart 2010 om 21:27
@katoeneke: het was niet dat hij dacht dat ik van suiker was. Ik was namelijk duidelijk tegen hem dat ik niet wist of hij wel de juiste man voor mij was. Hij probeerde vervolgens alles om mij ervan te overtuigen dat ik het wel voor hem was. Als hij me niet wilde kwetsen, had hij ook gewoon niets hierover kunnen zeggen. Want ik heb hem daar niets over gevraagd. Hij begon er steeds over.