Relaties
alle pijlers
Twijfels over relatie
donderdag 18 maart 2010 om 11:07
Ik heb besloten om mijn verhaal hier neer te typen, ben erg benieuwd hoe jullie hier naar kijken.
Mijn vriend en ik zijn nu ongeveer 1,5 jaar bij elkaar, na een break van 2 jaar. Daarvoor hadden we een relatie van een aantal jaren. Het is toen uitgegaan doordat ik (naar mijn idee) minder voor hem ging voelen, de sleur kwam erin, er waren irritaties, etc. Het ging gewoon niet lekker meer. Na 2 jaar zagen we elkaar een keer weer, het was erg gezellig. Na een aantal dates waren we weer een stelletje.
Dat stelletje, dat zijn we inmiddels alweer 1,5 jaar. En.. ik krijg weer twijfels. Ik heb het gevoel dat hij veel meer van mij houdt dan ik van hem. Soms heb ik geen eens zin om hem te zien (we latten nog altijd). Ik voel me benauwd in onze relatie. Als ik het hier zo lees, dan zou ik bij een ander denken: meid, ga bij hem weg! En toch twijfel ik. Het is een schat van een jongen. Hij heeft alles (maar dan ook écht alles) voor mij over. Ik wordt behandeld als een prinsesje.
Nu moet ik eerlijk vertellen dat ik sinds kort contact heb met een erg leuke jongen. Ik ken hem via aangetrouwde familie. Via hyves hebben we meer contact gekregen & nu veel telefonisch contact. Ik krijg het idee dat hij mij ook leuk vind. Maar ik wil niet dat mijn huidige relatie eindigt door een andere man. Echter, dit laatste stukje speelt natuurlijk wel erg mee met mijn twijfels..
Help, help, help!
Mijn vriend en ik zijn nu ongeveer 1,5 jaar bij elkaar, na een break van 2 jaar. Daarvoor hadden we een relatie van een aantal jaren. Het is toen uitgegaan doordat ik (naar mijn idee) minder voor hem ging voelen, de sleur kwam erin, er waren irritaties, etc. Het ging gewoon niet lekker meer. Na 2 jaar zagen we elkaar een keer weer, het was erg gezellig. Na een aantal dates waren we weer een stelletje.
Dat stelletje, dat zijn we inmiddels alweer 1,5 jaar. En.. ik krijg weer twijfels. Ik heb het gevoel dat hij veel meer van mij houdt dan ik van hem. Soms heb ik geen eens zin om hem te zien (we latten nog altijd). Ik voel me benauwd in onze relatie. Als ik het hier zo lees, dan zou ik bij een ander denken: meid, ga bij hem weg! En toch twijfel ik. Het is een schat van een jongen. Hij heeft alles (maar dan ook écht alles) voor mij over. Ik wordt behandeld als een prinsesje.
Nu moet ik eerlijk vertellen dat ik sinds kort contact heb met een erg leuke jongen. Ik ken hem via aangetrouwde familie. Via hyves hebben we meer contact gekregen & nu veel telefonisch contact. Ik krijg het idee dat hij mij ook leuk vind. Maar ik wil niet dat mijn huidige relatie eindigt door een andere man. Echter, dit laatste stukje speelt natuurlijk wel erg mee met mijn twijfels..
Help, help, help!
donderdag 18 maart 2010 om 11:24
Net wat je zegt. Dat laatste stukje is natuurlijk de grote drijfveer achter je twijfels. In elke relatie ga je vroeg of laat twijfelen. Er zijn mensen die dan meteen een ander zoeken en er een punt achter zetten (maar ook aan die ander ga je op een gegeven moment twijfelen) Of je kapt al het contact af met de ander en investeert in de relatie met je vriend.
Verliefdheid gaat altijd over, een langdurige relatie heeft veel meer nodig dan verliefdheid, bijv. vertrouwen, vriendschap, humor en intimiteit
Verliefdheid gaat altijd over, een langdurige relatie heeft veel meer nodig dan verliefdheid, bijv. vertrouwen, vriendschap, humor en intimiteit
donderdag 18 maart 2010 om 11:33
Het klinkt niet alsof je een heel bewuste keus gemaakt hebt toen jullie weer bij elkaar kwamen. Het was weer erg gezellig, schrijf je. Maar ik vraag me af waarom je weer in die relatie bent gestapt. De reden dat het uit was (maarliefst 2 jaar), die was er toch nog steeds? Of had je verwacht dat de twijfels nu ineens weg zouden zijn? En hebben jullie het daar samen over gehad? Praat je er uberhaupt wel over hoe je nu in je relatie staat en dat je het benauwend vindt?
Hoe waren trouwens die twee jaren alleen? Heb je hem gemist, over de relatie nagedacht, gedate, andere mannen ontmoet, hoe was het voor jou om alleen te leven?
Je bent nu niet voor niets vatbaar voor de charmes van een andere man. Dat is ook een signaal over je huidige relatie. Ik wil er niet mee zeggen dat je het gelijk moet uitmaken en voor die ander moet gaan; natuurlijk lijkt het gras elders altijd groener. Maar de basis die je nu hebt, is al niet goed.
Als je twijfelt zou ik het contact met die ander voorlopig verbreken en als signaal gebruiken om je eigen relatie eens grondig te onderzoeken. En communiceer er vooral over met elkaar. Anders verandert er sowieso niets en blijf je maar twijfelen.
Hoe waren trouwens die twee jaren alleen? Heb je hem gemist, over de relatie nagedacht, gedate, andere mannen ontmoet, hoe was het voor jou om alleen te leven?
Je bent nu niet voor niets vatbaar voor de charmes van een andere man. Dat is ook een signaal over je huidige relatie. Ik wil er niet mee zeggen dat je het gelijk moet uitmaken en voor die ander moet gaan; natuurlijk lijkt het gras elders altijd groener. Maar de basis die je nu hebt, is al niet goed.
Als je twijfelt zou ik het contact met die ander voorlopig verbreken en als signaal gebruiken om je eigen relatie eens grondig te onderzoeken. En communiceer er vooral over met elkaar. Anders verandert er sowieso niets en blijf je maar twijfelen.
donderdag 18 maart 2010 om 11:39
Eigenlijk heb ik zo'n beetje hetzelfde meegemaakt; mijn ex was een super lieve kerel, deed echt alles voor me. Na twee jaar besefte ik mij eindelijk dat ik eigenlijk bij hem was om hem niet te kwetsen, hij was zo lief.
Toch maar de knoop doorgehakt (had ook ondertussen een interessant persoon leren kennen via internet) en ben nu al 7 jaar samen met mijn huidige vriend, die absoluut niet makkelijk is om samen mee te zijn. Maar ik moet zeggen; ik ben dol gelukkig. Ik geloof ook niet dat iemand altijd maar poeslief moet zijn en je als prinses moet behandelen. Wel altijd met respect natuurlijk.
Succes meid, welke beslissing je ook neemt!
Toch maar de knoop doorgehakt (had ook ondertussen een interessant persoon leren kennen via internet) en ben nu al 7 jaar samen met mijn huidige vriend, die absoluut niet makkelijk is om samen mee te zijn. Maar ik moet zeggen; ik ben dol gelukkig. Ik geloof ook niet dat iemand altijd maar poeslief moet zijn en je als prinses moet behandelen. Wel altijd met respect natuurlijk.
Succes meid, welke beslissing je ook neemt!
donderdag 18 maart 2010 om 11:53
@ Aureel: In de tweejarige periode dat het uitwas heb ik zo'n 1,5 jaar in het buitenland gewoont voor mijn werk. Natuurlijk heb ik toen nagedacht over de relatie die we toen hadden. Ik heb gedate met andere mannen, maar mijn vriend spookte toen wel zo nu en dan door mijn hoofd.
We zijn weer bij elkaar gekomen na een aantal dates. Het was gezellig, ik was tot over m'n oren weer verliefd, hij was (en is) mijn maatje. Niemand anders dan hem vertrouw ik zoveel.
@Sashimi: soms heb ik het idee dat ik bij hem blijf omdat hij juíst zo lief is..
Het is niet zo dat het contact met die andere man alleen maar geflirt is. Ik krijg het idee dat sommige van jullie dat denken. Ik kan het goed met hem vinden. Maar ik besef me heel goed dat ik een vriend heb en zou nooit mijn vriend bedriegen.
Daarnaast, de intimiteit staat al maanden op een heel laag pitje. We hebben al in geen tijden sex gehad. Ik heb al diverse gesprekken met mijn vriend gehad, hij weet dat ik me benauwd voel in onze relatie. En zegt iedere keer dat hij zal proberen me meer ruimte te geven. Dit lukt alleen steeds niet..
We zijn weer bij elkaar gekomen na een aantal dates. Het was gezellig, ik was tot over m'n oren weer verliefd, hij was (en is) mijn maatje. Niemand anders dan hem vertrouw ik zoveel.
@Sashimi: soms heb ik het idee dat ik bij hem blijf omdat hij juíst zo lief is..
Het is niet zo dat het contact met die andere man alleen maar geflirt is. Ik krijg het idee dat sommige van jullie dat denken. Ik kan het goed met hem vinden. Maar ik besef me heel goed dat ik een vriend heb en zou nooit mijn vriend bedriegen.
Daarnaast, de intimiteit staat al maanden op een heel laag pitje. We hebben al in geen tijden sex gehad. Ik heb al diverse gesprekken met mijn vriend gehad, hij weet dat ik me benauwd voel in onze relatie. En zegt iedere keer dat hij zal proberen me meer ruimte te geven. Dit lukt alleen steeds niet..
donderdag 18 maart 2010 om 12:07
quote:hsharon schreef op 18 maart 2010 @ 11:07:Maar ik wil niet dat mijn huidige relatie eindigt door een andere man.
Heb je het gevoel nog wel dat je van hem houdt? Jammer dat er geen metertje op jezelf zit hè zodat je kan zien hoeveel je van iemand houdt..
Wat zou je het liefst willen? Een relatie met die nieuwe leuke jongen, met je huidige vriend of misschien wel even helemaal niks?
Als je niet wil dat het uitgaat door een ander ben je in feite al te laat, want als het uitgaat komt dat door die nieuwe jongen.
Heb je het gevoel nog wel dat je van hem houdt? Jammer dat er geen metertje op jezelf zit hè zodat je kan zien hoeveel je van iemand houdt..
Wat zou je het liefst willen? Een relatie met die nieuwe leuke jongen, met je huidige vriend of misschien wel even helemaal niks?
Als je niet wil dat het uitgaat door een ander ben je in feite al te laat, want als het uitgaat komt dat door die nieuwe jongen.
donderdag 18 maart 2010 om 12:10
donderdag 18 maart 2010 om 12:21
donderdag 18 maart 2010 om 12:27
Denk dat je ergens gelijk hebt over m'n laatste posting Aureel.
Hij mag heel graag zeggen dat ik zijn prinsesje ben, hoeveel hij van me houdt, dat hij me nooit laat gaan, etc. En hij kan ook rustig op één morgen zo'n 10 keer 'ik hou van je' tegen me zeggen. Dat benauwd me enorm.
Ook wil hij het hele weekend van 'mij' zijn; dus de vrijdagavond t/m zondagavond. Ik heb ook nog vriendinnen waar ik graag mee af wil spreken & voel me hierbij niet prettig. Daar hebben we het ook over gehad. Dan spreken we af dat we elkaar 1 x in het weekend zien (meestal op zaterdag & dan bij elkaar slapen). Dit gaat een paar weken goed & dan wordt het minder.
Doordeweeks afspreken gaat sowieso niet, want hij werkt bij het leger & slaapt daar ook.
Hij mag heel graag zeggen dat ik zijn prinsesje ben, hoeveel hij van me houdt, dat hij me nooit laat gaan, etc. En hij kan ook rustig op één morgen zo'n 10 keer 'ik hou van je' tegen me zeggen. Dat benauwd me enorm.
Ook wil hij het hele weekend van 'mij' zijn; dus de vrijdagavond t/m zondagavond. Ik heb ook nog vriendinnen waar ik graag mee af wil spreken & voel me hierbij niet prettig. Daar hebben we het ook over gehad. Dan spreken we af dat we elkaar 1 x in het weekend zien (meestal op zaterdag & dan bij elkaar slapen). Dit gaat een paar weken goed & dan wordt het minder.
Doordeweeks afspreken gaat sowieso niet, want hij werkt bij het leger & slaapt daar ook.
donderdag 18 maart 2010 om 12:50
Ik vind het wel raar dat hij zich niet aan de afspraken houdt. Als jij zegt dat je in het weekeinde ook andere dingen wilt doen, en het sluipt er toch weer in... daar ben je natuurlijk ook zelf bij. Maar ik krijg de indruk dat hij niet alleen jou als prinsesje behandelt, maar ook gewoon over je grenzen heengaat. Door zich niets aan te trekken van wat jij van hem vraagt. Dat lijkt op ja-zeggen en nee-doen. En uiteindelijk bepaalt hij zo hoe de dingen gaan.
Ik kan me voorstellen dat je het benauwd krijgt van zoveel liefdesbetuigingen. Waarom vindt hij het nodig om dit zo vaak te zeggen? Heb je dat aan hem gevraagd? En begrijpt hij ook waarom jij dit zo vervelend vindt?
Sowieso lastig hoor. Wanneer neem je Het Besluit? Ik hoop dat je een goede keus kunt maken, waar je achter staat. Maar besef dat welke keus je zult maken je zult misschien niet 100% overtuigd zijn. Beide mogelijkheden hebben z'n voors en tegens, daar moet je mee leven.
Ik kan me voorstellen dat je het benauwd krijgt van zoveel liefdesbetuigingen. Waarom vindt hij het nodig om dit zo vaak te zeggen? Heb je dat aan hem gevraagd? En begrijpt hij ook waarom jij dit zo vervelend vindt?
Sowieso lastig hoor. Wanneer neem je Het Besluit? Ik hoop dat je een goede keus kunt maken, waar je achter staat. Maar besef dat welke keus je zult maken je zult misschien niet 100% overtuigd zijn. Beide mogelijkheden hebben z'n voors en tegens, daar moet je mee leven.
donderdag 18 maart 2010 om 13:09
Hij begrijpt niet waarom ik het zo vervelend vind. We hebben het hier al vaker over gehad. Hij zou graag willen dat ik dit ook zo vaak tegen hem zou zeggen. Hij geeft als reden aan dat hij bang is om mij kwijt te raken. Waarop ik al vaker heb gezegt dat hij me op deze manier juist dreigt kwijt te raken.
Ik wil dit weekend nog weer een goed gesprek met hem. Verwacht niet dat er iets uitkomt, maar het moet wel uitgesproken worden. Ik krijg steeds meer twijfels. Hij weet van mijn twijfels, maar ik vrees dat het weer veel drama wordt. Hij is zó bang om mij kwijt te raken.. wellicht verlatingsangst? Dat hij het daarom ook zo vaak uitspreekt?
In ieder geval bedankt voor alle reacties! Door veel vragen ga ik wel meer nadenken. En dat is goed. Dus: bedankt!
Ik wil dit weekend nog weer een goed gesprek met hem. Verwacht niet dat er iets uitkomt, maar het moet wel uitgesproken worden. Ik krijg steeds meer twijfels. Hij weet van mijn twijfels, maar ik vrees dat het weer veel drama wordt. Hij is zó bang om mij kwijt te raken.. wellicht verlatingsangst? Dat hij het daarom ook zo vaak uitspreekt?
In ieder geval bedankt voor alle reacties! Door veel vragen ga ik wel meer nadenken. En dat is goed. Dus: bedankt!
donderdag 18 maart 2010 om 19:08
quote:hsharon schreef op 18 maart 2010 @ 12:10:
Ik hou van hem, maar krijg steeds meer het gevoel dat het op broer-zus niveau is. Snap je een beetje wat ik bedoel? Zou handig zijn zo'n metertje
Ja hoor de spanning is eraf, dat maak je in elke langdurige relatie mee.
Als ik moest kiezen zou ik voor de laatste optie gaan: even helemaal niets. Genieten van de vrijheid, die ik voor mijn gevoel nu mis.Je kan heel veel doen om het weer spannend en leuk te krijgen samen, maar dan moet je investeren en niet weglopen
Ik hou van hem, maar krijg steeds meer het gevoel dat het op broer-zus niveau is. Snap je een beetje wat ik bedoel? Zou handig zijn zo'n metertje
Ja hoor de spanning is eraf, dat maak je in elke langdurige relatie mee.
Als ik moest kiezen zou ik voor de laatste optie gaan: even helemaal niets. Genieten van de vrijheid, die ik voor mijn gevoel nu mis.Je kan heel veel doen om het weer spannend en leuk te krijgen samen, maar dan moet je investeren en niet weglopen
donderdag 18 maart 2010 om 19:10
quote:hsharon schreef op 18 maart 2010 @ 13:09:
Hij begrijpt niet waarom ik het zo vervelend vind. We hebben het hier al vaker over gehad. Hij zou graag willen dat ik dit ook zo vaak tegen hem zou zeggen. Hij geeft als reden aan dat hij bang is om mij kwijt te raken. Waarop ik al vaker heb gezegt dat hij me op deze manier juist dreigt kwijt te raken.
Oeh, jij chanteert hem een beetje door zijn angst te gebruiken als een wapen
Ik wil dit weekend nog weer een goed gesprek met hem. Verwacht niet dat er iets uitkomt, maar het moet wel uitgesproken worden. Ik krijg steeds meer twijfels. Hij weet van mijn twijfels, maar ik vrees dat het weer veel drama wordt. Hij is zó bang om mij kwijt te raken.. wellicht verlatingsangst? Dat hij het daarom ook zo vaak uitspreekt?
Hij kan helemaal niks met je twijfels. Het klinkt leuk hoor "een open gesprek" maar je zadelt je partner met iets op waar hij helemaal niks mee kan. Jij moet zelf wat doen, of je kiest voor je vriend en maakt wat van die relatie of je stapt op. Dat is de situatie, en dat is de keuze
In ieder geval bedankt voor alle reacties! Door veel vragen ga ik wel meer nadenken. En dat is goed. Dus: bedankt!
Hij begrijpt niet waarom ik het zo vervelend vind. We hebben het hier al vaker over gehad. Hij zou graag willen dat ik dit ook zo vaak tegen hem zou zeggen. Hij geeft als reden aan dat hij bang is om mij kwijt te raken. Waarop ik al vaker heb gezegt dat hij me op deze manier juist dreigt kwijt te raken.
Oeh, jij chanteert hem een beetje door zijn angst te gebruiken als een wapen
Ik wil dit weekend nog weer een goed gesprek met hem. Verwacht niet dat er iets uitkomt, maar het moet wel uitgesproken worden. Ik krijg steeds meer twijfels. Hij weet van mijn twijfels, maar ik vrees dat het weer veel drama wordt. Hij is zó bang om mij kwijt te raken.. wellicht verlatingsangst? Dat hij het daarom ook zo vaak uitspreekt?
Hij kan helemaal niks met je twijfels. Het klinkt leuk hoor "een open gesprek" maar je zadelt je partner met iets op waar hij helemaal niks mee kan. Jij moet zelf wat doen, of je kiest voor je vriend en maakt wat van die relatie of je stapt op. Dat is de situatie, en dat is de keuze
In ieder geval bedankt voor alle reacties! Door veel vragen ga ik wel meer nadenken. En dat is goed. Dus: bedankt!
donderdag 18 maart 2010 om 19:17
"Het is toen uitgegaan doordat ik (naar mijn idee) minder voor hem ging voelen, de sleur kwam erin, er waren irritaties, etc."
"Maar ik wil niet dat mijn huidige relatie eindigt door een andere man. Echter, dit laatste stukje speelt natuurlijk wel erg mee met mijn twijfels."
Kan het zijn dat je oorzaak en gevolg met elkaar verwart? En dat jullie nooit goed hebben gesproken over de redenen om de relatie de eerste maal te verbreken? En over de zaken die jullie de tweede maal anders zouden aanpakken?
"Maar ik wil niet dat mijn huidige relatie eindigt door een andere man. Echter, dit laatste stukje speelt natuurlijk wel erg mee met mijn twijfels."
Kan het zijn dat je oorzaak en gevolg met elkaar verwart? En dat jullie nooit goed hebben gesproken over de redenen om de relatie de eerste maal te verbreken? En over de zaken die jullie de tweede maal anders zouden aanpakken?
donderdag 18 maart 2010 om 19:22
Misschien moet je het boek 'Scheiden of Blijven' van Mira Kirsenbaum eens lezen. Als je dat uit hebt dan weet je het echt wel. Zij stelt een aantal belangrijke vragen waardoor je bewust gaat nadenken over je relatie en er op die manier achter kan komen of er genoeg basis is om door te gaan.
Sterkte!
Sterkte!
