Relaties
alle pijlers
Raar??
vrijdag 19 maart 2010 om 16:42
Lieve viva forummers,
Ik ga jullie even in het kort het een en ander vertellen.
Ik heb 3,5 jaar een relatie gehad en de eerste 2 jaar waren super. Heel snel bij hem ingetrokken (no go #1) dit was allemaal heel erg leuk, en uiteindelijk mijzelf een beetje uit het oog verloren.. (no go #2)
Uiteindelijk werkte mijn ex 80 uur per week omdat hij geen idee had waar al het geld heen ging, en waarom we zo weinig over hielden aan het eind van de maand. Ik had hem aan het begin van onze relatie verteld dat ik schulden heb, en dat ik deze aan het afbetalen was. Alleen had ik niet verteld dat er nog 1 bijgekomen was (althans ik moest gaan beginnen met terugbetalen van mijn lening). En dit had ik hem niet verteld omdat ik het zelf wilde bekostigen en ik dat ook relatief makkelijk kon doen. Het kwam er alleen soms wel op neer dat hij wat vaker voor boodschappen kosten opdraaide e.d. Hij werkte zich een slag in de rondte voor mij, voor ons, en ik ben heel erg egoistisch geweest. Maar ik zorgde wel altijd dat er eten klaar stond dat het huis aan kant was en dat hij zich daar allemaal niet druk over hoefde te maken.
Uiteindelijk heeft dit een half jaar gespeeld en hij zei dat ie me vergaf, terwijl ik me enigszins verwaarloosd heb gevoeld in dat half jaar. Het was net alsof ik niet meer bestond, hij had geen zin in seks, hij wilde niets van me weten en dat allemaal omdat ie een soort dwangmatig aan het programmeren was. Hij ging me in het openbaar vernederen, uitmaken voor de meest vreselijke dingen. Op een gegeven moment maakte we om alles ruzie.
Vorig jaar zomer is er een omslag geweest, hij had me vergeven en deed weer normaal tegen me. Tijdens een gezellige avond uit knapte er ineens iets. Ik vroeg of we nog moesten pinnen en hij haalt midden in de stad op een druk plein naar mij uit. vervolgens greep hij mij bij mijn keel, toen heb ik hem van me af kunnen duwen en ben weggegaan, maar mijn telefoon was leeg en ik had de huissleutel vergeten, inmiddels was ik op het station aangekomen. Waar ik hem weer tegenkwam, ik vroeg aan hem wat er in hemelsnaam aan de hand was en waarom hij zo achterlijk deed, ik vroeg of hij drugs had gebruikt oid, En toen stormde hij op me af en sloeg me meerdere malen op mijn hoofd. ik heb me los gewurmd en mijn tas laten vallen. Mensen spoedde mij te hulp of ze met me mee moesten lopen en dergelijke.
Ik heb een half uur gewacht met naar huis gaan en hoopte dat hij mij rustig mijn spullen zou laten pakken. Thuisgekomen heeft hij 3 kwartier lang op mij in staan/zitten slaan, mij van een stoel afgeduwd tegen een kast aan, me nog een keer onderuit geschoffeld. Ik kon hem fysiek niet aan, en hoopte dat schreeuwen de buren zou alarmeren En hij bleef maar schreeuwen over mijn schulden e.d. en hij bleef zeggen dat ik zijn woorden moest herhalen. Ik deed wat hij zei maar het was niet genoeg, Hij liep naar het toilet en toen vroeg ik of hij eindelijk klaar was, en toen riep hij als je nu een mes wil pakken moet je snel zijn, want anders is het te laat. En op dat moment werd er aangebeld godzijdank! En ineens veranderde de blik in zijn ogen. Ik vertelde de politie wat er gebeurt was. Ze sloegen hem in de boeien, hij zei alleen nog " is dit wat je probeerde te bereiken, heb je nu je zin" Ik heb die nacht geen oog meer dicht gedaan bang dat ze hem weer vrij zouden laten. De volgende dag naar het politiebureau gegaan. Hier mijn verklaring afgelegd, naar de huisarts gegaan voor een rapport. Vervolgens op de automatisch piloot mijn spullen in gepakt, mijn moeder gebeld, een nieuwe woonruimte bemachtigd. Later hoorde ik van hem dat hij heel veel van die nacht kwijt is en dat hij naar een specifieke therapie toe moest. Hier constateerde ze verwaarloosde ADHD. Een paar maanden later ben ik weer een korte periode met hem omgegaan, maar ondanks alles kon ik hem niet vergeven, en hij blijft de schuld in mijn schoenen schuiven dat ik het veroorzaakt heb dat hij zo door het lint is gegaan.
Uiteindelijk was mijn gedachtegang dat hij blij mocht zijn dat ik hem nog een kans gaf, en dat ik hem geen verklaring schuldig was. Ik ben vreemd gegaan en bij hem weggegaan. Ik kon niet leven met het feit dat het wellicht nog een keer gebeurt, en dat ik me dan weer zo klein en nietig zou voelen, Ik weet dat ik hem heel veel pijn gedaan heb door hem te bedriegen met een ander. Maar dat is niet expres gegaan, Ik ontmoette een verschrikkelijk lieve charmante man, hadden de hele avond alleen maar aandacht voor elkaar gehad, en ja bij het afscheid was er een zoen. Hij heeft bij mij geslapen, maar er is niets gebeurt. Overigens lag dat niet aan mij.. hij was zo netjes maar mij kon het niets meer schelen. Inmiddels ga ik een week of 6/7 met die jongen om, en is het serieuzer dan ik had verwacht of had gewild eigenlijk. Ik geniet ontzettend en ik weet dat ik naar mijn hart geluisterd heb.
En ik voel me totaal niet schuldig tegenover mijn ex. Mijn ex noemt mij een sociopaat, een ijskoningin dat ik zo makkelijk er overheen ben gestapt. Maar ik was denk ik al langere tijd bezig met afscheid nemen van mijn ex, niet eerlijk tegenover hem.. Ben ik nou zo raar??
Ik ga jullie even in het kort het een en ander vertellen.
Ik heb 3,5 jaar een relatie gehad en de eerste 2 jaar waren super. Heel snel bij hem ingetrokken (no go #1) dit was allemaal heel erg leuk, en uiteindelijk mijzelf een beetje uit het oog verloren.. (no go #2)
Uiteindelijk werkte mijn ex 80 uur per week omdat hij geen idee had waar al het geld heen ging, en waarom we zo weinig over hielden aan het eind van de maand. Ik had hem aan het begin van onze relatie verteld dat ik schulden heb, en dat ik deze aan het afbetalen was. Alleen had ik niet verteld dat er nog 1 bijgekomen was (althans ik moest gaan beginnen met terugbetalen van mijn lening). En dit had ik hem niet verteld omdat ik het zelf wilde bekostigen en ik dat ook relatief makkelijk kon doen. Het kwam er alleen soms wel op neer dat hij wat vaker voor boodschappen kosten opdraaide e.d. Hij werkte zich een slag in de rondte voor mij, voor ons, en ik ben heel erg egoistisch geweest. Maar ik zorgde wel altijd dat er eten klaar stond dat het huis aan kant was en dat hij zich daar allemaal niet druk over hoefde te maken.
Uiteindelijk heeft dit een half jaar gespeeld en hij zei dat ie me vergaf, terwijl ik me enigszins verwaarloosd heb gevoeld in dat half jaar. Het was net alsof ik niet meer bestond, hij had geen zin in seks, hij wilde niets van me weten en dat allemaal omdat ie een soort dwangmatig aan het programmeren was. Hij ging me in het openbaar vernederen, uitmaken voor de meest vreselijke dingen. Op een gegeven moment maakte we om alles ruzie.
Vorig jaar zomer is er een omslag geweest, hij had me vergeven en deed weer normaal tegen me. Tijdens een gezellige avond uit knapte er ineens iets. Ik vroeg of we nog moesten pinnen en hij haalt midden in de stad op een druk plein naar mij uit. vervolgens greep hij mij bij mijn keel, toen heb ik hem van me af kunnen duwen en ben weggegaan, maar mijn telefoon was leeg en ik had de huissleutel vergeten, inmiddels was ik op het station aangekomen. Waar ik hem weer tegenkwam, ik vroeg aan hem wat er in hemelsnaam aan de hand was en waarom hij zo achterlijk deed, ik vroeg of hij drugs had gebruikt oid, En toen stormde hij op me af en sloeg me meerdere malen op mijn hoofd. ik heb me los gewurmd en mijn tas laten vallen. Mensen spoedde mij te hulp of ze met me mee moesten lopen en dergelijke.
Ik heb een half uur gewacht met naar huis gaan en hoopte dat hij mij rustig mijn spullen zou laten pakken. Thuisgekomen heeft hij 3 kwartier lang op mij in staan/zitten slaan, mij van een stoel afgeduwd tegen een kast aan, me nog een keer onderuit geschoffeld. Ik kon hem fysiek niet aan, en hoopte dat schreeuwen de buren zou alarmeren En hij bleef maar schreeuwen over mijn schulden e.d. en hij bleef zeggen dat ik zijn woorden moest herhalen. Ik deed wat hij zei maar het was niet genoeg, Hij liep naar het toilet en toen vroeg ik of hij eindelijk klaar was, en toen riep hij als je nu een mes wil pakken moet je snel zijn, want anders is het te laat. En op dat moment werd er aangebeld godzijdank! En ineens veranderde de blik in zijn ogen. Ik vertelde de politie wat er gebeurt was. Ze sloegen hem in de boeien, hij zei alleen nog " is dit wat je probeerde te bereiken, heb je nu je zin" Ik heb die nacht geen oog meer dicht gedaan bang dat ze hem weer vrij zouden laten. De volgende dag naar het politiebureau gegaan. Hier mijn verklaring afgelegd, naar de huisarts gegaan voor een rapport. Vervolgens op de automatisch piloot mijn spullen in gepakt, mijn moeder gebeld, een nieuwe woonruimte bemachtigd. Later hoorde ik van hem dat hij heel veel van die nacht kwijt is en dat hij naar een specifieke therapie toe moest. Hier constateerde ze verwaarloosde ADHD. Een paar maanden later ben ik weer een korte periode met hem omgegaan, maar ondanks alles kon ik hem niet vergeven, en hij blijft de schuld in mijn schoenen schuiven dat ik het veroorzaakt heb dat hij zo door het lint is gegaan.
Uiteindelijk was mijn gedachtegang dat hij blij mocht zijn dat ik hem nog een kans gaf, en dat ik hem geen verklaring schuldig was. Ik ben vreemd gegaan en bij hem weggegaan. Ik kon niet leven met het feit dat het wellicht nog een keer gebeurt, en dat ik me dan weer zo klein en nietig zou voelen, Ik weet dat ik hem heel veel pijn gedaan heb door hem te bedriegen met een ander. Maar dat is niet expres gegaan, Ik ontmoette een verschrikkelijk lieve charmante man, hadden de hele avond alleen maar aandacht voor elkaar gehad, en ja bij het afscheid was er een zoen. Hij heeft bij mij geslapen, maar er is niets gebeurt. Overigens lag dat niet aan mij.. hij was zo netjes maar mij kon het niets meer schelen. Inmiddels ga ik een week of 6/7 met die jongen om, en is het serieuzer dan ik had verwacht of had gewild eigenlijk. Ik geniet ontzettend en ik weet dat ik naar mijn hart geluisterd heb.
En ik voel me totaal niet schuldig tegenover mijn ex. Mijn ex noemt mij een sociopaat, een ijskoningin dat ik zo makkelijk er overheen ben gestapt. Maar ik was denk ik al langere tijd bezig met afscheid nemen van mijn ex, niet eerlijk tegenover hem.. Ben ik nou zo raar??
vrijdag 19 maart 2010 om 16:49
Tja, ik vind het wel een raar verhaal. Dat je na 3,5 jaar iemand (waar je van hebt gehouden) inruilt voor een ander...zonder er eerst eens over na te denken wat jóuw aandeel is geweest in het mislukken van die relatie. Niet dat ik mishandeling goed praat, integendeel! Maar bij alles wat daarvoor gebeurd is, had je ook eerder in kunnen grijpen...
En dat je (met die schulden) weer zo gauw andere woonruimte hebt, verbaast me...
En dat je (met die schulden) weer zo gauw andere woonruimte hebt, verbaast me...
vrijdag 19 maart 2010 om 16:50
Dus na zo'n verhaal is je vraag oprecht of jij raar bent, omdat je hem achter je laat en verder gaat? Ik denk eerlijk gezegd dat je nog last kan gaan krijgen van deze heftige nare ervaringen, dat je uberhaupt nog met hem bent omgegaan daarna. Heel fijn dat je nu een lieve man bent tegen gekomen. Maar veel belangrijker is dat jij op eigen houtje gelukkig kunt zijn, je ex kunt vergeten en voorgoed achter je laat. Niet door meteen met een ander verder te gaan, maar zelf op eigen kracht. Anders komt er later pijn bovendrijven, die je nu niet ziet en voelt door je occupatie met je nieuwe liefde.
En als je ex je een ijskoningin vindt, prima. Hij mag van alles vinden, en houden.
En als je ex je een ijskoningin vindt, prima. Hij mag van alles vinden, en houden.
vrijdag 19 maart 2010 om 16:50
quote:Tigerrrr schreef op 19 maart 2010 @ 16:46:
owke... verklaar je eens nader..
Je gaat grote schulden aan, bent niet eerlijk over je financiën, laat je herhaaldelijk mishandelen, keert terug in een gewelddadige relatie, gaat vreemd en hebt kennelijk nog steeds contact met je ex die je heeft mishandeld. Dat geeft niet het beeld van iemand die zijn zaken op orde heeft.
Overigens, het gedrag van je ex vind ik, om het mild uit te drukken, ook raar maar dat was je vraag niet.
owke... verklaar je eens nader..
Je gaat grote schulden aan, bent niet eerlijk over je financiën, laat je herhaaldelijk mishandelen, keert terug in een gewelddadige relatie, gaat vreemd en hebt kennelijk nog steeds contact met je ex die je heeft mishandeld. Dat geeft niet het beeld van iemand die zijn zaken op orde heeft.
Overigens, het gedrag van je ex vind ik, om het mild uit te drukken, ook raar maar dat was je vraag niet.
vrijdag 19 maart 2010 om 16:51
Ik denk dat je blij mag zijn dat je van je ex af bent.
En ik vind niet dat je je schuldig hoeft te voelen dat je al eerder bezig was om weg te gaan bij hem.
Pas je wel een beetje op jezelf dat je met je nieuwe vlam/scharrel/vriend niet te snel gaat? Ik denk dat je nog wel e.e.a. te verwerken hebt van de tijd met je ex....
En vergeet niet dat je ex in het begin ook lief en charmant was... Ik zeg niet dat hij hetzelfde is, maar probeer jezelf te hoeden voor de draaideur-relaties: telkens vallen voor het 'verkeerde type'. De foute mannen zijn in het begin begripvol, lief, etc. vooral om je in bed te krijgen....
En ik vind niet dat je je schuldig hoeft te voelen dat je al eerder bezig was om weg te gaan bij hem.
Pas je wel een beetje op jezelf dat je met je nieuwe vlam/scharrel/vriend niet te snel gaat? Ik denk dat je nog wel e.e.a. te verwerken hebt van de tijd met je ex....
En vergeet niet dat je ex in het begin ook lief en charmant was... Ik zeg niet dat hij hetzelfde is, maar probeer jezelf te hoeden voor de draaideur-relaties: telkens vallen voor het 'verkeerde type'. De foute mannen zijn in het begin begripvol, lief, etc. vooral om je in bed te krijgen....
Only dead fish go with the flow
vrijdag 19 maart 2010 om 16:52
quote:Tigerrrr schreef op 19 maart 2010 @ 16:44:
Overigens ben ik inmiddels gelukkig, en heb ik mijn leven weer opgepakt en ga ik een studie beginnen naast mijn werk! Levenslust is eindelijk weer terug.Als jijzelf geen probleem meer hebt, waarom zouden wij ons er dan in verdiepen?
Overigens ben ik inmiddels gelukkig, en heb ik mijn leven weer opgepakt en ga ik een studie beginnen naast mijn werk! Levenslust is eindelijk weer terug.Als jijzelf geen probleem meer hebt, waarom zouden wij ons er dan in verdiepen?
Age is mind over matter, if you don\'t mind is doesn\'t matter
vrijdag 19 maart 2010 om 16:53
@ Namma,
Ik heb ontzettend van die jongen gehouden.. En ik zal nooit ontkennen dat ik er een groot aandeel in heb gehad. Maar door die avond is het gewoon zo stuk gegaan dat ik compleet van hem vervreemd was geraakt. Hem op een gegeven moment heel erg miste en hij 2 maanden lang mij gesmeekt heeft om terug te komen. Heb ik er na een tijd lang nadenken besloten om er toch voor te gaan. En dit werkte heel goed de eerste maand, maar daarna gingen er weer dingen in mijn hoofd spoken.
Woonruimte ( particulier) is heel makkelijk aan te komen.
Ik heb ontzettend van die jongen gehouden.. En ik zal nooit ontkennen dat ik er een groot aandeel in heb gehad. Maar door die avond is het gewoon zo stuk gegaan dat ik compleet van hem vervreemd was geraakt. Hem op een gegeven moment heel erg miste en hij 2 maanden lang mij gesmeekt heeft om terug te komen. Heb ik er na een tijd lang nadenken besloten om er toch voor te gaan. En dit werkte heel goed de eerste maand, maar daarna gingen er weer dingen in mijn hoofd spoken.
Woonruimte ( particulier) is heel makkelijk aan te komen.
vrijdag 19 maart 2010 om 16:53
quote:Tigerrrr schreef op 19 maart 2010 @ 16:42:
Uiteindelijk werkte mijn ex 80 uur per week omdat hij geen idee had waar al het geld heen ging, en waarom we zo weinig over hielden aan het eind van de maand.
Je liet hem dus in feite opdraaien voor je schulden doordat je niet eerlijk was en hem alles liet betalen. Daar zou ik ook flink van balen, zeker als ik daarvoor 80 uur per week zou moeten werken om rond te komen.
quote:Uiteindelijk heeft dit een half jaar gespeeld en hij zei dat ie me vergaf, terwijl ik me enigszins verwaarloosd heb gevoeld in dat half jaar.
Niet zo gek, als hij dubbele weken draait om jouw schulden af te betalen, dan zou ik geloof ik ook geen zin meer in andere dingen hebben als ik eindelijk eens een keer klaar met werken zou zijn.
quote:Tijdens een gezellige avond uit knapte er ineens iets. Ik vroeg of we nog moesten pinnen en hij haalt midden in de stad op een druk plein naar mij uit. vervolgens greep hij mij bij mijn keel, toen heb ik hem van me af kunnen duwen en ben weggegaan, maar mijn telefoon was leeg en ik had de huissleutel vergeten, inmiddels was ik op het station aangekomen. Waar ik hem weer tegenkwam, ik vroeg aan hem wat er in hemelsnaam aan de hand was en waarom hij zo achterlijk deed, ik vroeg of hij drugs had gebruikt oid, En toen stormde hij op me af en sloeg me meerdere malen op mijn hoofd. ik heb me los gewurmd en mijn tas laten vallen. Mensen spoedde mij te hulp of ze met me mee moesten lopen en dergelijke.
Ik heb een half uur gewacht met naar huis gaan en hoopte dat hij mij rustig mijn spullen zou laten pakken. Thuisgekomen heeft hij 3 kwartier lang op mij in staan/zitten slaan, mij van een stoel afgeduwd tegen een kast aan, me nog een keer onderuit geschoffeld. Ik kon hem fysiek niet aan, en hoopte dat schreeuwen de buren zou alarmeren En hij bleef maar schreeuwen over mijn schulden e.d. en hij bleef zeggen dat ik zijn woorden moest herhalen. Ik deed wat hij zei maar het was niet genoeg, Hij liep naar het toilet en toen vroeg ik of hij eindelijk klaar was, en toen riep hij als je nu een mes wil pakken moet je snel zijn, want anders is het te laat. En op dat moment werd er aangebeld godzijdank! En ineens veranderde de blik in zijn ogen. Ik vertelde de politie wat er gebeurt was. Ze sloegen hem in de boeien, hij zei alleen nog " is dit wat je probeerde te bereiken, heb je nu je zin" Ik heb die nacht geen oog meer dicht gedaan bang dat ze hem weer vrij zouden laten. De volgende dag naar het politiebureau gegaan. Hier mijn verklaring afgelegd, naar de huisarts gegaan voor een rapport. Vervolgens op de automatisch piloot mijn spullen in gepakt, mijn moeder gebeld, een nieuwe woonruimte bemachtigd. Later hoorde ik van hem dat hij heel veel van die nacht kwijt is en dat hij naar een specifieke therapie toe moest. Hier constateerde ze verwaarloosde ADHD. Een paar maanden later ben ik weer een korte periode met hem omgegaan, maar ondanks alles kon ik hem niet vergeven, en hij blijft de schuld in mijn schoenen schuiven dat ik het veroorzaakt heb dat hij zo door het lint is gegaan.
Wáárom ga je in vredesnaam weer terug naar iemand die alle bovenstaande dingen met je gedaan heeft? Voor wie je zó bang was?
quote:Ben ik nou zo raar??Ik vind het raar dat je niet eerlijk bent geweest tegenover je ex. En ik vind het raar dat je vrolijk weer teruggaat naar iemand die je op zo'n vreselijke manier mishandelt heeft, zeker als je al een aantal maanden los van hem bent. En ik vind het raar dat je daarna vreemdgaat. Je had die relatie ook op een normale manier kunnen beëindigen. En ik vind het raar dat je van de ene relatie zomaar overstapt in de andere. Dus ja, een beetje raar ben je wel.
Uiteindelijk werkte mijn ex 80 uur per week omdat hij geen idee had waar al het geld heen ging, en waarom we zo weinig over hielden aan het eind van de maand.
Je liet hem dus in feite opdraaien voor je schulden doordat je niet eerlijk was en hem alles liet betalen. Daar zou ik ook flink van balen, zeker als ik daarvoor 80 uur per week zou moeten werken om rond te komen.
quote:Uiteindelijk heeft dit een half jaar gespeeld en hij zei dat ie me vergaf, terwijl ik me enigszins verwaarloosd heb gevoeld in dat half jaar.
Niet zo gek, als hij dubbele weken draait om jouw schulden af te betalen, dan zou ik geloof ik ook geen zin meer in andere dingen hebben als ik eindelijk eens een keer klaar met werken zou zijn.
quote:Tijdens een gezellige avond uit knapte er ineens iets. Ik vroeg of we nog moesten pinnen en hij haalt midden in de stad op een druk plein naar mij uit. vervolgens greep hij mij bij mijn keel, toen heb ik hem van me af kunnen duwen en ben weggegaan, maar mijn telefoon was leeg en ik had de huissleutel vergeten, inmiddels was ik op het station aangekomen. Waar ik hem weer tegenkwam, ik vroeg aan hem wat er in hemelsnaam aan de hand was en waarom hij zo achterlijk deed, ik vroeg of hij drugs had gebruikt oid, En toen stormde hij op me af en sloeg me meerdere malen op mijn hoofd. ik heb me los gewurmd en mijn tas laten vallen. Mensen spoedde mij te hulp of ze met me mee moesten lopen en dergelijke.
Ik heb een half uur gewacht met naar huis gaan en hoopte dat hij mij rustig mijn spullen zou laten pakken. Thuisgekomen heeft hij 3 kwartier lang op mij in staan/zitten slaan, mij van een stoel afgeduwd tegen een kast aan, me nog een keer onderuit geschoffeld. Ik kon hem fysiek niet aan, en hoopte dat schreeuwen de buren zou alarmeren En hij bleef maar schreeuwen over mijn schulden e.d. en hij bleef zeggen dat ik zijn woorden moest herhalen. Ik deed wat hij zei maar het was niet genoeg, Hij liep naar het toilet en toen vroeg ik of hij eindelijk klaar was, en toen riep hij als je nu een mes wil pakken moet je snel zijn, want anders is het te laat. En op dat moment werd er aangebeld godzijdank! En ineens veranderde de blik in zijn ogen. Ik vertelde de politie wat er gebeurt was. Ze sloegen hem in de boeien, hij zei alleen nog " is dit wat je probeerde te bereiken, heb je nu je zin" Ik heb die nacht geen oog meer dicht gedaan bang dat ze hem weer vrij zouden laten. De volgende dag naar het politiebureau gegaan. Hier mijn verklaring afgelegd, naar de huisarts gegaan voor een rapport. Vervolgens op de automatisch piloot mijn spullen in gepakt, mijn moeder gebeld, een nieuwe woonruimte bemachtigd. Later hoorde ik van hem dat hij heel veel van die nacht kwijt is en dat hij naar een specifieke therapie toe moest. Hier constateerde ze verwaarloosde ADHD. Een paar maanden later ben ik weer een korte periode met hem omgegaan, maar ondanks alles kon ik hem niet vergeven, en hij blijft de schuld in mijn schoenen schuiven dat ik het veroorzaakt heb dat hij zo door het lint is gegaan.
Wáárom ga je in vredesnaam weer terug naar iemand die alle bovenstaande dingen met je gedaan heeft? Voor wie je zó bang was?
quote:Ben ik nou zo raar??Ik vind het raar dat je niet eerlijk bent geweest tegenover je ex. En ik vind het raar dat je vrolijk weer teruggaat naar iemand die je op zo'n vreselijke manier mishandelt heeft, zeker als je al een aantal maanden los van hem bent. En ik vind het raar dat je daarna vreemdgaat. Je had die relatie ook op een normale manier kunnen beëindigen. En ik vind het raar dat je van de ene relatie zomaar overstapt in de andere. Dus ja, een beetje raar ben je wel.
vrijdag 19 maart 2010 om 16:55
quote:Tigerrrr schreef op 19 maart 2010 @ 16:44:
Overigens ben ik inmiddels gelukkig, en heb ik mijn leven weer opgepakt en ga ik een studie beginnen naast mijn werk! Levenslust is eindelijk weer terug.
Hoe lang is dat geleden met ex dan??
Natuulijk voel je je 'gelukkig', nu je verliefd bent...
Zie je je nieuwe vriend trouwens dagelijks?
Overigens ben ik inmiddels gelukkig, en heb ik mijn leven weer opgepakt en ga ik een studie beginnen naast mijn werk! Levenslust is eindelijk weer terug.
Hoe lang is dat geleden met ex dan??
Natuulijk voel je je 'gelukkig', nu je verliefd bent...
Zie je je nieuwe vriend trouwens dagelijks?
Only dead fish go with the flow
vrijdag 19 maart 2010 om 16:57
Dit ben ik helemaal met je eens, dat is ook de rede dat ik met name mijn eigen dingen weer heb opgepakt en weer lekker 3 keer per week ben gaan sporten, en mijn sociale contacten weer vaker opzoek. Ik zie hem maar 2 keer per week, juist omdat ik niet te hard wil gaan, en ik begin op 1 april ( het is geen grap) aan een therapie om een hoop weggestopte ervaringen uit het verleden een plekje te gaan geven. Denk dat helpt. En ja waarom ik terug ben gegaan weet ik zelf eigenlijk ook niet..quote:Igoneh schreef op 19 maart 2010 @ 16:50:
Dus na zo'n verhaal is je vraag oprecht of jij raar bent, omdat je hem achter je laat en verder gaat? Ik denk eerlijk gezegd dat je nog last kan gaan krijgen van deze heftige nare ervaringen, dat je uberhaupt nog met hem bent omgegaan daarna. Heel fijn dat je nu een lieve man bent tegen gekomen. Maar veel belangrijker is dat jij op eigen houtje gelukkig kunt zijn, je ex kunt vergeten en voorgoed achter je laat. Niet door meteen met een ander verder te gaan, maar zelf op eigen kracht. Anders komt er later pijn bovendrijven, die je nu niet ziet en voelt door je occupatie met je nieuwe liefde.
En als je ex je een ijskoningin vindt, prima. Hij mag van alles vinden, en houden.
Dus na zo'n verhaal is je vraag oprecht of jij raar bent, omdat je hem achter je laat en verder gaat? Ik denk eerlijk gezegd dat je nog last kan gaan krijgen van deze heftige nare ervaringen, dat je uberhaupt nog met hem bent omgegaan daarna. Heel fijn dat je nu een lieve man bent tegen gekomen. Maar veel belangrijker is dat jij op eigen houtje gelukkig kunt zijn, je ex kunt vergeten en voorgoed achter je laat. Niet door meteen met een ander verder te gaan, maar zelf op eigen kracht. Anders komt er later pijn bovendrijven, die je nu niet ziet en voelt door je occupatie met je nieuwe liefde.
En als je ex je een ijskoningin vindt, prima. Hij mag van alles vinden, en houden.
vrijdag 19 maart 2010 om 16:58
Ik voel me weer vrij! Ik pak weer dingen op! En me nieuwe vriendje zie ik niet dagelijks omdat ik mijn eigen dingen wil blijven doen en niet te hard van stapel wil.quote:Dreamglasses schreef op 19 maart 2010 @ 16:55:
[...]
Hoe lang is dat geleden met ex dan??
Natuulijk voel je je 'gelukkig', nu je verliefd bent...
Zie je je nieuwe vriend trouwens dagelijks?
[...]
Hoe lang is dat geleden met ex dan??
Natuulijk voel je je 'gelukkig', nu je verliefd bent...
Zie je je nieuwe vriend trouwens dagelijks?
vrijdag 19 maart 2010 om 17:00
vrijdag 19 maart 2010 om 17:02
Grote schulden waren het niet. Het ging in totaal om een bedrag van 6000 euro. Wat ik in 2 jaar tijd zo goed als afgelost heb. Ik heb een maand terug het contact met mijn ex verbroken. Ander telefoonnummer ander adres.quote:wuiles schreef op 19 maart 2010 @ 16:50:
[...]
Je gaat grote schulden aan, bent niet eerlijk over je financiën, laat je herhaaldelijk mishandelen, keert terug in een gewelddadige relatie, gaat vreemd en hebt kennelijk nog steeds contact met je ex die je heeft mishandeld. Dat geeft niet het beeld van iemand die zijn zaken op orde heeft.
Overigens, het gedrag van je ex vind ik, om het mild uit te drukken, ook raar maar dat was je vraag niet.
[...]
Je gaat grote schulden aan, bent niet eerlijk over je financiën, laat je herhaaldelijk mishandelen, keert terug in een gewelddadige relatie, gaat vreemd en hebt kennelijk nog steeds contact met je ex die je heeft mishandeld. Dat geeft niet het beeld van iemand die zijn zaken op orde heeft.
Overigens, het gedrag van je ex vind ik, om het mild uit te drukken, ook raar maar dat was je vraag niet.
