Vandaag kies ik voor mezelf..
woensdag 24 maart 2010 om 16:58
Hallo,
Ik lees al een lange tijd mee op het forum en nu is het tijd om zelf een onderwerp te plaatsen. Ik zal proberen mijn verhaal kort te houden.
Ik ben dik 2 jaar geleden een man tegengekomen tijdens het stappen en dit klikte vrijwel meteen. We hebben nummers uitgewisseld en de volgende dag een date gepland. Allemaal heel leuk en aardig maar we zaten beide niet echt in de positie om een relatie aan te gaan. Mijn vader was nét overleden en zijn relatie (van 8 jaar) was net uit. We hadden dus allebei onze troubles maar vonden het wel erg fijn om bij elkaar te zijn etc. Dit heeft zo'n half jaar geduurd tot ik erg depressief werd en hij toch zijn exrelatie een kans wou geven. Dit was allemaal erg ok omdat het voor ons in het begin duidelijk was dat het toch niets zou gaan worden waardoor het meer een soort van 'vriendschappelijke' relatie werd tussen ons.
Toch is het tussen hun beide weer fout gelopen en zijn we weer meer met elkaar omgegaan. (we hebben tijdens hun 'herkansing' nog altijd wel contact gehouden). Dit was vorig jaar zomer en hebben toen werderom een superfijne tijd samen gehad. We gingen steeds meer met elkaar om en we begonnen meer gevoelsn voor elkaar te krijgen. Maar tegen de feestdagen begon het, voor ons beide, toch allemaal weer vrij snel te gaan allemaal en begon hij ook zijn ex te missen. ( niet zozeer zijn ex zelf maar de relatie etc. ik hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel). Hij wil haar niet meer terug omdat het gewoonweg niet meer werkt tussen hun. ze zijn uit elkaar gegaan omdat hun relatie gewoon op was.
Nu heeft hij, begin februari, besloten om de komende tijd alleen te zijn. Hij wil alles laten bezinken en het gebeuren rondom zijn ex(relatie) een plaatsje te geven. Hij weet niet of het nog goed zal komen tussen ons omdat hij gewoonweg zijn gevoelens even wil laten gaan zeg maar, maar hij er is wel een kans dat het nog goed komt. Nu ben ik dus iemand die zichzelf dan gewoon 'aan het lijntje' laat houden en maar wacht. :S
Toch hebben we al die afgelopen weken nog contact gehad en zelf een paar keer in bed beland. Maar vandaag heb ik het gehad. En wat ik eigenlijk wil zeggen is dat het me gewoon pijn doet dat ik nu degene ben die iets opgeef omdat hij twijfelt. Ik heb hem zojuist ook gesmst dat ik hem alle tijd en ruimte wil geven maar niet op de manier zoals hij deze nu heeft 'bepaald'. En als hij nu nog stééds niet weet of hij me al dan niet in zijn leven wil het gewoon klaar is.
Maar kut is het wel
Ik lees al een lange tijd mee op het forum en nu is het tijd om zelf een onderwerp te plaatsen. Ik zal proberen mijn verhaal kort te houden.
Ik ben dik 2 jaar geleden een man tegengekomen tijdens het stappen en dit klikte vrijwel meteen. We hebben nummers uitgewisseld en de volgende dag een date gepland. Allemaal heel leuk en aardig maar we zaten beide niet echt in de positie om een relatie aan te gaan. Mijn vader was nét overleden en zijn relatie (van 8 jaar) was net uit. We hadden dus allebei onze troubles maar vonden het wel erg fijn om bij elkaar te zijn etc. Dit heeft zo'n half jaar geduurd tot ik erg depressief werd en hij toch zijn exrelatie een kans wou geven. Dit was allemaal erg ok omdat het voor ons in het begin duidelijk was dat het toch niets zou gaan worden waardoor het meer een soort van 'vriendschappelijke' relatie werd tussen ons.
Toch is het tussen hun beide weer fout gelopen en zijn we weer meer met elkaar omgegaan. (we hebben tijdens hun 'herkansing' nog altijd wel contact gehouden). Dit was vorig jaar zomer en hebben toen werderom een superfijne tijd samen gehad. We gingen steeds meer met elkaar om en we begonnen meer gevoelsn voor elkaar te krijgen. Maar tegen de feestdagen begon het, voor ons beide, toch allemaal weer vrij snel te gaan allemaal en begon hij ook zijn ex te missen. ( niet zozeer zijn ex zelf maar de relatie etc. ik hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel). Hij wil haar niet meer terug omdat het gewoonweg niet meer werkt tussen hun. ze zijn uit elkaar gegaan omdat hun relatie gewoon op was.
Nu heeft hij, begin februari, besloten om de komende tijd alleen te zijn. Hij wil alles laten bezinken en het gebeuren rondom zijn ex(relatie) een plaatsje te geven. Hij weet niet of het nog goed zal komen tussen ons omdat hij gewoonweg zijn gevoelens even wil laten gaan zeg maar, maar hij er is wel een kans dat het nog goed komt. Nu ben ik dus iemand die zichzelf dan gewoon 'aan het lijntje' laat houden en maar wacht. :S
Toch hebben we al die afgelopen weken nog contact gehad en zelf een paar keer in bed beland. Maar vandaag heb ik het gehad. En wat ik eigenlijk wil zeggen is dat het me gewoon pijn doet dat ik nu degene ben die iets opgeef omdat hij twijfelt. Ik heb hem zojuist ook gesmst dat ik hem alle tijd en ruimte wil geven maar niet op de manier zoals hij deze nu heeft 'bepaald'. En als hij nu nog stééds niet weet of hij me al dan niet in zijn leven wil het gewoon klaar is.
Maar kut is het wel
woensdag 24 maart 2010 om 17:08
woensdag 24 maart 2010 om 17:17
Tja, ik weet hoe moeilijk het is om voor jezelf te kiezen, met het risico dat je dus iets potentieel moois verliest.. maar op die manier je zelfrespect verliezen is erger!
Uiteindelijk win je het meest als je vasthoudt aan hoe jij behandeld wilt worden (en dat is dus niet in de wachtkamer gezet worden!) en dus voor jezelf kiest. Maar moeilijk is het wel, dus ben je stoer!
Uiteindelijk win je het meest als je vasthoudt aan hoe jij behandeld wilt worden (en dat is dus niet in de wachtkamer gezet worden!) en dus voor jezelf kiest. Maar moeilijk is het wel, dus ben je stoer!
woensdag 24 maart 2010 om 17:17
Goed dat je voor jezelf kiest!
En natuurlijk is dat zwaar.
Zie het maar als afkicken. Het is een proces waar je doorheen moet. Eerst zal het ongetwijfeld lastig zijn, maar na verloop van tijd zal het beter gaan.
Gaat goed komen hoor! Zolang je maar goed blijft onthouden dat jij de belangrijkste persoon in jouw leven bent!
En natuurlijk is dat zwaar.
Zie het maar als afkicken. Het is een proces waar je doorheen moet. Eerst zal het ongetwijfeld lastig zijn, maar na verloop van tijd zal het beter gaan.
Gaat goed komen hoor! Zolang je maar goed blijft onthouden dat jij de belangrijkste persoon in jouw leven bent!
woensdag 24 maart 2010 om 17:26
Ik vind dat je goed gehandeld hebt.
En per sms?, komop zeg, ik heb mijn huwelijk beeindigd via sms.
Ligt helemaal aan de ontvanger. hoe je daar mee om gaat. .
Ik kan mij zo voorstellen, dat je hier ook wel even 'tabak' van hebt.
Laat hem in alle rust en 'eenzaamheid', maar eens gaan bepalen, hoe, en met wie, hij uiteindelijk verder wil gaan.
En je houdt het vol, wedden?
En per sms?, komop zeg, ik heb mijn huwelijk beeindigd via sms.
Ligt helemaal aan de ontvanger. hoe je daar mee om gaat. .
Ik kan mij zo voorstellen, dat je hier ook wel even 'tabak' van hebt.
Laat hem in alle rust en 'eenzaamheid', maar eens gaan bepalen, hoe, en met wie, hij uiteindelijk verder wil gaan.
En je houdt het vol, wedden?
Age is mind over matter, if you don\'t mind is doesn\'t matter
woensdag 24 maart 2010 om 17:49
woensdag 24 maart 2010 om 18:09
Ik heb nog geen reactie terug. Die verwacht ik wel hoor. In de trant van; Sorry dat ik het zo moeilijk maak voor je maar dit is voor mij nu echt de beste keuze.
Wat het voor mij eigenlijk nog moeilijker maakt want ik WEET gewoon dat hij wel écht superveel om me geeft maar er voor hem nu écht gewoon even de ruimte niet voor is.
Wat het voor mij eigenlijk nog moeilijker maakt want ik WEET gewoon dat hij wel écht superveel om me geeft maar er voor hem nu écht gewoon even de ruimte niet voor is.
woensdag 24 maart 2010 om 18:23
Wittedruif, je doet echt het enige goede hoor. Volhouden nu maar, zelfs al komt hij met mededelingen als 'Ja maar, misschien dat ik over een tijdje wel...' Ik heb me 1 keer op die manier dik een half jaar (ik kan het nu haast niet meer geloven, maar het is wel zo) aan het lijntje laten houden, en hoewel ik dacht dat ik voorzichtig met mezelf was en aan het opletten was of het wel goed met me ging, kon ik 'm pas echt laten gaan toen mijn zelfbeeld al ver onder het vriespunt was gedaald. Doe dat jezelf niet aan meid. Sterkte!!
woensdag 24 maart 2010 om 18:28
Doordat ik door een flinke depressie gegaan ben, ben ik mezelf wel heel erg tegengekomen. Met mijn zelfbeeld zit het heel goed
Maar ik begrijp wat je bedoeld Moosey. Ik merk wel dat ik dingen heb laten verslonzen door hoe het de laatste weken allemaal gelopen is. Vandaar ook mijn schoonmaakkriebels.
Ik moet ruimte maken!!
Maar ik begrijp wat je bedoeld Moosey. Ik merk wel dat ik dingen heb laten verslonzen door hoe het de laatste weken allemaal gelopen is. Vandaar ook mijn schoonmaakkriebels.
Ik moet ruimte maken!!
woensdag 24 maart 2010 om 19:06
woensdag 24 maart 2010 om 19:08
Ja witte druif... nu gewoon niets meer doen en vooral helemaal niets meer van je laten horen.
Als je volgende week nog niets hebt gehoord, maak je het helemaal af door te zeggen dat je door zijn zwijgen genoeg weet en hem een heel prettig leven wenst.
VOLHOUDEN !!!!
Op naar een man die jou WEL wil.... helemaal.. met alles in je rugzak erbij en vooral iemand die dat ook laat zien!!!
Als je volgende week nog niets hebt gehoord, maak je het helemaal af door te zeggen dat je door zijn zwijgen genoeg weet en hem een heel prettig leven wenst.
VOLHOUDEN !!!!
Op naar een man die jou WEL wil.... helemaal.. met alles in je rugzak erbij en vooral iemand die dat ook laat zien!!!
woensdag 24 maart 2010 om 19:16
Heb dit weekend ook voor mezelf gekozen. En ik weet het, het voelt bijzonder kut. Want in je hart wil je alleen maar bij hem zijn, maar je verstand weet dat je je dan aan het lijntje laat houden. Mijn advies: verbreek elk contact en probeer een beetje tot jezelf te komen. Pak je eigen leven op en probeer er wat van te maken. En laat hem dan maar z'n gang gaan. Hij wil alleen zijn, moet ie vooral doen. Ik weet dat het op een gegeven moment makkelijker wordt. Bij mij begint het nu al rustiger te worden van binnen. Dat onrustige gevoel van 'wel/niet' was veel meer slopend. Het komt goed meid. Wees trots op jezelf! Zet 'm op! X