ben bang voor mijn man

01-04-2010 23:56 247 berichten
Alle reacties Link kopieren
hallo,

Een hele tijd terug in december heb ik hier geschreven over het contact met mijn schoonouders dat ik had verbroken en de ruzies met mijn man. Vandaag is weer zo'n dag dat alles op ruzie uitloopt en hij kwam niet thuis vanaf zijn werk. Hij was het zat en wilde niet meer samen verder. Nu net smste hij dat ie naar huis kwam omdat ie moest slapen. Hij trapte hierbij zowat de deur in omdat ik al aan het slapen was en in de veronderstelling dat hij niet ,eer thuis kwam. Ons dochtertje van bijna 1 werd hierdoor zelfs wakker. Hij stapte dreigend naar binnen en pakte zijn kussen om op de bank te gaan slapen en zei nog even dat ik hem toch nooit het huis uit zou krijgen. Ik woon hier inmiddels ruim 10 jaar en hij 3,5. Bovendien blijft mijn dochter bij mij wonen. Ik ben nu bang om te gaan slapen want wie weet wat ie vannacht gaat doen.
.
Alle reacties Link kopieren
Ik wil zo niet verder leven. Maar weet niet welke stappen ik moet ondernemen om een scheiding te rgelen en voor mijn dochter's en mijn veuliheid te zorgen. Ook nog is zonder dat het huis leeggehaald wordt als ik er niet ben. Dat is wel mijn minste zorg, maar alles was al van mij. Hij heeft niets ingebracht in ons huwelijk en leven samen.
Alle reacties Link kopieren
quote:iry schreef op 02 april 2010 @ 00:47:

[...]





Lastig op te antwoorden.



Kan mij wel indenken als ik echt over de rooie ben gegaan, dat hij zou besluiten met frummel even afstand van de situatie te nemen.



Of ik na de ontnuchtering dat zie als een verstandig besluit, nu zou ik zeggen ja dat zou ik begrijpen (mits er wel een briefje ligt ofzo)

Ik zou er zeker niet nog agressiever van worden, wellicht wel boos dat zou kunnen.



Evenal vind ik nog steeds als TO echt bang is, ze wel het recht heeft zichzelf uit de situatie te plaatsen en het is natuurlijk wel logisch dat je een kind van 1 jaar dan niet achterlaat.



Maar een briefje met uitleg achterlaten vind ik dan wel weer gepast.



Hmm...lastig .Geheel eens! Briefje, kind mee.
Alle reacties Link kopieren
quote:Samsel schreef op 02 april 2010 @ 00:43:

Helaas kunnen de deuren hier niet op slot. Mijn dochter slaapt de kamer naast me. Ik ben veelste bang dat ik bovenop haar zal gaan liggen als ik im slaap val. Voor nu geef ik man maar het voordeel van de twijfel door aan te nemen dat ie beneden op de bank slaapt en aan het afkoelen is. Toch is het heel raar dat ik nu ineens geluiden hoor me nog nooit zijn opgevallen. Bedankt voor jullie adviezen! Ook enig idee hoe ik het morgen aan zou kunnen pakken?Breng je kind naar een vertrouwd iemand en ga het gesprek met je man aan. Hoe gaan jullie verder nu jij hebt aangegeven te willen scheiden. Dat heb je toch aangegeven? Of nog niet?
oh that purrrrrrrrrfect feeling
Alle reacties Link kopieren
Ja een nachtrust kan helpen maar ik ben bang dat je dit niet veel gaat krijgen.



Wil je bij hem weg?

Is het huis van beiden?

Heb je kopieen van alle waardepapieren?

Hebben jullie afspraken gemaakt over dochter vandaag?
Alle reacties Link kopieren
Tips scheiden
Alle reacties Link kopieren
quote:blijfgewoonbianca schreef op 02 april 2010 @ 00:47:

[...]





Je hoofdkussen pakken vind ik wel een graadmeter voor stabiliteit, behalve als je het pakt om het iemand op z'n kop te drukken, natuurlijk.

Het geeft aan dat je even alleen wilt zijn, dat je je beheersen kan, dat je je grens weet.Eensch
Alle reacties Link kopieren
Als jullie beiden al hebben aangegeven dat jullie niet met elkaar verder willen, dan zullen jullie afspraken moeten maken. Wat poezewoes zegt, breng dochter naar je moeder en ga samen aan de tafel zitten en bespreek hoe jullie de scheiding gaan aanpakken.



Als hij nog steeds zo boos is, zou het best wel kunnen zijn dat hij nog even flink moet uitrazen en in het begin best onredelijk is. Laat hem dan even en ga er niet tegenin. Als je ziet dat hij wat rustiger is, begin dan opnieuw over praktische zaken, zoals huis, spullen, opvang dochter, etc
Alle reacties Link kopieren
quote:Samsel schreef op 02 april 2010 @ 00:50:

Ik wil zo niet verder leven. Maar weet niet welke stappen ik moet ondernemen om een scheiding te rgelen en voor mijn dochter's en mijn veuliheid te zorgen. Ook nog is zonder dat het huis leeggehaald wordt als ik er niet ben. Dat is wel mijn minste zorg, maar alles was al van mij. Hij heeft niets ingebracht in ons huwelijk en leven samen.Lieve Samsel, die zorgen over scheiding en materiele zaken komen later. Jij hebt je stap al gezet. Stel je prioriteiten! Dus, mams alsnog bellen? Is meteen een prachtig statement. Je spullen? Ach dat komt later wel weer. Zijn vervangbaar.
Alle reacties Link kopieren
quote:Samsel schreef op 02 april 2010 @ 00:50:

Ik wil zo niet verder leven. Maar weet niet welke stappen ik moet ondernemen om een scheiding te rgelen en voor mijn dochter's en mijn veuliheid te zorgen. Ook nog is zonder dat het huis leeggehaald wordt als ik er niet ben. Dat is wel mijn minste zorg, maar alles was al van mij. Hij heeft niets ingebracht in ons huwelijk en leven samen.



Ik heb geen idee hoe een scheiding precies in zijn werk gaat, maar de tip om je dochtertje ergens anders te brengen lijkt me een goeie indien mogelijk.

Als je morgen merkt dat hij ook een scheiding wil kunnen jullie samen een advocaat od bellen, anders zou ik eerst lekker een paar dagen naar je moeder gaan zodat je het rustig uit kan zoeken en bijv advies kan vragen bij maatschappelijk werk od
Alle reacties Link kopieren
quote:Samsel schreef op 02 april 2010 @ 00:50:

Ik wil zo niet verder leven. Maar weet niet welke stappen ik moet ondernemen om een scheiding te rgelen en voor mijn dochter's en mijn veuliheid te zorgen. Ook nog is zonder dat het huis leeggehaald wordt als ik er niet ben. Dat is wel mijn minste zorg, maar alles was al van mij. Hij heeft niets ingebracht in ons huwelijk en leven samen.Ben je in gemeenschap van goederen getrouwd? Dan is alles van jullie samen.



Maar dit soort dingen is op dit moment echt van mindere prioriteit.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
Alle reacties Link kopieren
quote:Samsel schreef op 02 april 2010 @ 00:50:

Ik wil zo niet verder leven. Maar weet niet welke stappen ik moet ondernemen om een scheiding te rgelen en voor mijn dochter's en mijn veuliheid te zorgen. Ook nog is zonder dat het huis leeggehaald wordt als ik er niet ben. Dat is wel mijn minste zorg, maar alles was al van mij. Hij heeft niets ingebracht in ons huwelijk en leven samen.



Volgens mij zit je NU niet te wachten op prakisch advies, maar vooruit: om te scheiden bel je een advocaat. Doe dat dan even buiten gezichtsveld van jouw man. Bel desnoods morgen (vandaag) al even met eentje die je gerust kan stellen.



Stel alle persoonlijke en belangrijke bezittingen veilig. Belangrijk: zaen als jullie financien, dit in het kader van alimentatie. Persoonlijk: wat jij echt zou willen meenemen als het huis in brand stond.

Al het andere is vervangbaar. Hoe duur of goedkoop ook. Een foto van je oma kan dierbaar zijn. Die peperdure bank kan je gestolen worden.
Alle reacties Link kopieren
quote:Samsel schreef op 02 april 2010 @ 00:50:

Ik wil zo niet verder leven. Maar weet niet welke stappen ik moet ondernemen om een scheiding te rgelen en voor mijn dochter's en mijn veuliheid te zorgen. Ook nog is zonder dat het huis leeggehaald wordt als ik er niet ben. Dat is wel mijn minste zorg, maar alles was al van mij. Hij heeft niets ingebracht in ons huwelijk en leven samen.



Wat je moet doen om te scheiden is met één muisklik te Googlen.

Jullie zijn in gemeenschap van goederen getrouwd en je man heeft dus recht op de helft.

Ook op de helft van de tijd met jullie kind, als hij gedeeld (co-)ouderschap wil.

Maar is dat niet van later zorg? Of bepaalt dat of je wel of niet wilt scheiden?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
.
Alle reacties Link kopieren
quote:Samsel schreef op 02 april 2010 @ 00:43:

Bedankt voor jullie adviezen! Ook enig idee hoe ik het morgen aan zou kunnen pakken?



Lastig ik ken je hele situatie natuurlijk niet.

Bespreek het morgenochtend meteen met je ouders (zij kennen hem ook, en weten misschien hoe met hem om te gaan). Kijken of jullie daar terecht kunnen als het nodig is. Als je bang bent dat je man daar moeilijk over gaat doen dat zijn dochter dan niet thuis is. Zou ik vragen of je ouders bij jullie kunnen logeren voor de aankomende dagen. Zodat jij en je dochter niet alleen met hem zijn. En dan gaan praten met je man. Misschien met iemand erbij. Geen verwijten maken, gaat er niet om wie de schuldige is. Gaat erom dat de situatie nu niet meer te doen is. Misschien tijd uit elkaar en even apart wonen...
Alle reacties Link kopieren
Eigenijk.......



Ja ik stap op met mijn kind bij dit soort gedrag, heeft er niet eens mee te maken of ik bang zou zijn of niet.



Ik heb het nogal eens gedaan (ex)

Nooit mij wat aangedaan, maar in buien wel de omgeving.

Daar hoeft mijn kind geen getuige van te zijn.
Alle reacties Link kopieren
quote:juno2001 schreef op 02 april 2010 @ 00:55:

[...]





Lieve Samsel, die zorgen over scheiding en materiele zaken komen later. Jij hebt je stap al gezet. Stel je prioriteiten! Dus, mams alsnog bellen? Is meteen een prachtig statement. Je spullen? Ach dat komt later wel weer. Zijn vervangbaar.



Waarom zou ze in Godesnaam een statement willen maken om 1 uur in de nacht?

Wat als hij denkt ; " ikwil scheiden, weet je wat, het is midden in de nacht, mijn kind slaapt lekker, ik maak een statement....ik pak dochter op en ga naar mijn ouders " ..... ook goed?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
quote:milo schreef op 02 april 2010 @ 00:56:

[...]



Dat is toch wel triest voor hem om te voelen. Niets ingebracht. Niet om het een of ander maar ik zou ook boos worden. Wat heb jij ingebracht?Milo sorry maar volgens mij is dat nu even niet de meest brandende vraag hier.
Alle reacties Link kopieren
Kom maar bij mij. O wat lijkt me dat geweldig, een vrouw met een kindje van 1. Eindelijk leven in dit grote huis.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb therapie voorgesteld, maar dit werd van tafel geveegd. Man zegt dat het mijn probleem is en hoopt dat een psycholoog mij nog kan redden. Praten wil hij verder niet, hij scheld liever via smsjes of over de mail. Hij heeft zelf ook aangegeven niet met ons huwelijk verder te willen en ik moet het verder maar regelen en uitzoeken.
Alle reacties Link kopieren
Maar goed,



TO, het blijft lastig te beoordelen eigenlijk kan jij dat alleen.

Misschien blijft het nu gewoon rustig en ben je gewoon enorm geschrokken (wat logisch is)



Morgen een gesprek aangaan lijkt mij wel heel verstandig, er ligt hier wel een grens natuurlijk .



Sterkte
Alle reacties Link kopieren
quote:Henkjan41 schreef op 02 april 2010 @ 01:00:

Kom maar bij mij. O wat lijkt me dat geweldig, een vrouw met een kindje van 1. Eindelijk leven in dit grote huis.Creepy.............
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
.
Alle reacties Link kopieren
quote:milo schreef op 02 april 2010 @ 01:02:

[...]

. Ik lees het anders.ik ook.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
quote:Henkjan41 schreef op 02 april 2010 @ 01:00:

Kom maar bij mij. O wat lijkt me dat geweldig, een vrouw met een kindje van 1. Eindelijk leven in dit grote huis.Henkjan doe es ff normaal

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven