vertrouwen helen?

Als ik je bovenbuurvrouw was, dan kwam het nooit meer goed. Het kan mij persoonlijk geen bal schelen of iemand mijn dagboek leest of niet. Maar je hebt hiermee wel afdoende bewezen dat je geen benul hebt van andermans grenzen; niet alleen door het dagboek maar ook door die brief en de manier waarop je er hier over praat.



Geeft niks, je bent vast wel warm en gevoelig zoals je zegt. Maar mijn huis kwam je niet meer in.

TO: als ik de buurvrouw was zou ik je een ongelofelijke creep vinden. Niet alleen doordat je het dagboek hebt gelezen, maar vooral door alle acties daarna. Mij zou je het grootste plezier doen, door je als buurman zo onzichtbaar mogelijk te maken en geen contact meer op te nemen.

Hoe lang is 'sinds een tijdje' als je het over je woning hebt?

quote:Pilous schreef op 13 april 2010 @ 20:38:

Ja, het is té erg wat je hebt gedaan.

Iemand die zijn gevoelens op papier zet, sommige dingen aan niemand durft te vertellen, lees jij gewoon. Waar haal je het gore lef vandaan! En je dan nog afvragen of het nog goed komt? Nee, natuurlijk komt dat niet goed!!

Jezus, ben je blind ofzo?Het zou mij nog niet eens om het dagboek an sich gaan, maar het idee van een snuffelende buurman in mijn huis.

quote:eddie2 schreef op 13 april 2010 @ 20:57:

[...]





Nee. Er was iets vies geworden en ik was op zoek naar een doek om dat schoon te maken. Een vorige keer lag die doek dichtbij waar dat dagboek lag. Dus ik op zoek naar die doek en trof het dagboek aan. Ik heb een dag later verteld over dat lezen en dat het fout was.De strekking van mijn bericht is je volledig ontgaan. Dat kan natuurlijk aan mijn formulering liggen maar het zou ook aan jou kunnen liggen. Klopt het dat je niet zo heel goed bent in sociaal contact?

Weet je wat ik denk... dat je nog steeds verliefd op haar bent!!

Pff.. laat haar gewoon lekker met rust, je komt echt als een creepy stalker over!! Ja je heb een fout gemaakt, dit heb je ook toegegeven, uitkomst: zij wilt jou DUIDELIJK niet meer spreken/zien. LAAT HAAR!!! Idioot je gaat toch geen dagboek lezen van je buurvrouw, waar allerlei prive dingen instaan, wat dacht je daar te vinden? '' vanavond was Eddie op bezoek het was zoooo gezellig, ik ben zooo verliefd op hem '' ieeeeuuuw het idee dat mijn buurman mijn dagboek zou lezen ( Die ik overigens niet heb ) bezorgd me kriebels!! Get a life

Ik vind dat je goed de kritiek van ons allemaal kunt verdragen..... nu nog accepteren dat gedane zaken geen keer nemen......



Je weet dat je iets verkeerds hebt gedaan. Mocht zij er ooit op terug komen dan weet je nu dus ook dat je geen excuses moet vertellen van waarom je het deed en hoe vreselijk lang jij je vreselijk rot voelde. Maar dan vanuit haar kant zien dat dit echt niet kon. Nu misschien maar accepteren dat zij geen contact wil en hoogstens een 'hoi' bij de deur zeggen.

Als jij mij dit had geflikt, dan had ik jou voor altijd op hele grote afstand gehouden Eddie en dat kwam nooit meer goed!

Jij hebt niet de privacy geschonden, nee, jij hebt het meest intieme van die privacy geschonden en dat zou voor mij zo veelzeggend over jou zijn dat jij nooit meer een stap in mijn leven zou mogen zetten.

Echt walgelijk dit!

Teeeering, jij bent creepy..... !



Ik zou het verschrikkelijk vinden als een relatief onbekende in mijn privéspullen neust, maar dat je 't er daarnaast nog met anderen over gaat hebben ook...!



Echt.

Laat Haar Met Rust.

Voor heeeeeeeel lange tijd.

Heuj, Mastermind

..

Ok als ik via via te horen had gekregen dat mijn buurjongen mijn dagboek had gelezen (die ik niet heb) zou ik ook erg boos zijn en zou mijn vertrouwen beschadigd zijn.

Je hebt haar geschreven dat het je speet etc. daar zou ik het bij laten. Je actie was heel erg fout, maar aan je reacties te merken (je zit er erg mee e.d.) vind ik jou een creep noemen wel erg ver gaan. Gezien je het van jezelf ook echt heel erg vind dat je dit gedaan hebt. Aan je reacties te merken denk ik dat je deep down niet een foute vent bent, alleen wel een hele foute actie hebt begaan.

quote:eddie2 schreef op 13 april 2010 @ 20:08:

Zoiets heb ik nog nooit in mijn leven gedaan en past eigenlijk helemaal niet bij me. Je zou willen dat je zo niet bent, maar je bent wél zo. Dat je daarvan baalt, dat snap ik. Dat je het niet van jezelf had verwacht kan ik me ook nog voorstellen.







Tijd heelt wonden, en ik vind dat er niet zoiets bestaat als 'nooit'. En ik ben zelf iemand die gelooft in tweede kansen, en weet dat mensen helaas enorme fouten kunnen maken.

Je kan voor een ander niet bepalen dat het over is, over moet zijn of dat het allemaal wel meevalt.

Dat jij iemand een tweede kans gunt is mooi, maar misschien is je buurvrouw totaal anders daarin.





Wat ik nog steeds het moeilijkste vindt, is dat ze totaal niet gereageerd heeft. Had je het makkelijker gevonden als ze je je hele tuin door had gescholden? Of als ze gezegd zou hebben dat je haar zó enorm gekwetst hebt ?





Ik schaam me eigenlijk dood voor haar voor wat ik gedaan heb en vind het moeilijk mocht ik haar tegenkomen. (het is een keer gebeurd en dan gieren de zenuwen in mijn lichaam).



Ik weet niet hoe ik ooit een begin kan maken om dit goed te maken. Misschien valt er niets te beginnen, volgens haar en wil ze nooit meer iets met je te maken hebben. Is haar goed recht, natuurlijk.





Ik vind wel dat dit een levensles voor mij is, en het leert mij een aantal dingen.

Altijd opletten dat je geen begin maakt het vertrouwen op het spel te zetten (ik heb nog de sleutel van een huis van andere vrienden!)

Geen internetcontacten meer over privezaken, dus ook geen facebook en hyves enzo meer Dat is geen levensles; dat is jezelf beschermen zodat je het niet nog eens doet. Een levensles zou het zijn geweest als je nu zou weten dat je niet iemands privacy moet schenden.

Geen verwachtingen van mensen hebben op voorhand Deze begrijp ik niet?

Proberen zelf het beste voor te komen in het vertrouwen



Ik ben zelf denk ik een best gevoelig en warm mens; wil vooral ook het beste voor de ander.



Ik heb getwijfeld over wat ik moest doen, het is nu bijna een maand geleden. Nog heel vers dus.



Ik dacht een maand nadat het uitkwam bij haar, om een brief te sturen om een poging te doen contact te leggen om een gesprek met haar te proberen te hebben om het uit te praten. Er over praten is iets anders dan het uit praten. Bij uitpraten doe je allebei je zegje en is het vergeven en vergeten. Misschien wil ze wel geen argumenten horen van jou.



Ik dacht ook aan om bloemen te laten bezorgen met een briefje met een vraag om een gesprek en die bloemen als geste te doen. Maar ik weet niet of dat slim is. Ik weet wel dat de buurvrouw zelf in algemene zin niet snel is in contacten zelf initieren (dat was vanaf het begin al zo).



Ik heb gemerkt dat de buurvrouw niet rancuneus is richting mij. Daar heeft ze nl. een aantal kansen toe gehad en gelukkig lijkt ze dat niet te zijn. Dan bof je.



Een vriendin bood aan om te gaan praten met haar om te zien hoe ze er in staat. Welja, laat maar merken dat nog meer mensen op de hoogte zijn van haar dagboek. Slecht plan.





We blijven immers buren. Stiekem hoop ik dat er ooit weer contact mogelijk is, maar ik realiseer me dat die kans zowat nihil is en dat ik me er bij neerl aan het leggen ben, dat dat zo is, oftewel op voorhand verwacht ik het niet en koester ik de paar maandjes dat we leuk contact hebben gehad; ik heb het zelf verpest. Het had zo mooi geweest om als buren (maatjes) te kunnen zijn.



Wat raden jullie aan? want ik wil niet opdringerig overkomen aan de ene kant, aan de andere kant wil ik weten hoe ze er in staat? Hoe ze er in staat? Ze negeert je. Lijkt me duidelijk.

Als gevolg van dit alles heb ik dus 0 contacten meer met de buurvrouw, maar het betekent ook - en dat is vervelend - dat ik over normale buurdingen geen enkel contact opneem. Tsja.



Ik ben erg benieuwd hoe jullie dit zien, bestaat er zoiets als gebroken vertrouwen helen? Bij de nieuwe buurman die mijn dagboek zou hebben gelezen? Nee, geen haar op mijn hoofd.

Degenen die zouden mogen proberen mijn vertrouwen weer te winnen zijn de mensen waar ik al lang een bijzondere band mee heb .



PS> de mailvriendin heeft ook nog andere informatie aan (andere) derden doorgespeeld, maar dat heeft naderhand gelukkig geen effect meer gehad. Dan heb je uiteindelijk nog heel erg geboft ; dan had het nog veel erger kunnen zijn.



Eddie (een man dus)

Er kloppen een paar dingen in je verhaal niet. Eerst zeg je dat die mailvriendin de buurvrouw opespoord heeft en het haat verteld heeft, later zeg je dat je het ZELF de volgende dag hebt toegegeven tegen buurvrouw....

quote:eddie2 schreef op 14 april 2010 @ 01:07:

[...]





Dank. Ik heb voor mezelf geconcludeerd dat ik het hiermee verder laat rusten. Oftewel ik heb uit jullie reacties geconcludeerd, voor een langere periode gewoon GEEN contact verder te zoeken met haar, hoogstens hoi of hallo, als ik haar tegenkom en dat is het dan. Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen zeg ik er wel nog bij voor wie mij ongeveer verkettert. Ik zeg daarbij dat ik er voor durf uit te komen, gevoel durf te uiten, eigen levenslessen wil trekken, en het vooral voor haar verschrikkelijk vindt, want het gaat uiteindelijk ook om haar.Ben ik het met je eens inderdaad. Als je er niet mee had gezeten had je er geen topic over geopend. Maar je zit er duidelijk wel mee. En inderdaad wie zonder zonde is werpe de eerste steen.

Ik vind je een ongelooflijke aansteller, met je hele verhaal en je 'ik vind het allemaal zo erg erg erg'. je klinkt als een huilerige kleuter.

quote:eddie2 schreef op 14 april 2010 @ 01:07:

Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen zeg ik er wel nog bij voor wie mij ongeveer verkettert.Ja, da's lekker gemakkelijk.

Breng haar een grote bos bloemen, zeg nog een keer hoe erg het je spijt en laat het er verder bij.

Je mag blij zijn als ze je gedag zegt.

Verwacht niet meer dan dat, liefst minder.



De buren hier hebben ons vertrouwen ook op grove wijze geschonden door onze bouw stil te leggen, zonder énige reden, waardoor deze twee weken stagneerde en we in een huis zonder elektriciteit en riolering moesten gaan wonen met een kind van vier.



Ik heb nooit meer een woord met ze gewisseld en ze nooit meer aangekeken, terwijl ik ze iedere dag vijf keer zie. Werkt prima voor mij, ik negeer ze liever dan dat ik een paar keer per dag zogenaamd vriendelijk gedag moet gaan zeggen.



Het zou dus best kunnen dat jouw buurvrouw daar ook voor kiest, voor je negeren dus en dan heb je daar genoegen mee te nemen. Sommige dingen zijn gewoon onherstelbaar kapot en die komen niet meer goed, ook niet als jij dat heel graag wél zou willen.



Neem dus genoegen met hoe zíj zich opstelt en dat kan variëren van je volkomen negeren, tot je weer in haar armen sluiten, maar dat is aan haar, niet aan jou.

Wat ik niet snap is je beweegredenen om haar dagboek te lezen. Zelf ben ik helemaal niet benieuwd naar wat een ander in een persoonlijk boekje schrijft.

Als het nou een duidelijke reden had....



Ooit heeft een vriendin van mijn broer zelfmoord gepleegd, toen ze 23 was, ze liet 13 dagboeken achter waarin stond dat ze al vanaf haar 12e met zelfmoordplannen rondliep. 'Hadden we die dagboeken maar gelezen!' riepen veel mensen, maar daar ben ik het niet mee eens. Sommige mensen willen gewoon niet leven, hangen er niet aan, willen er uitstappen. Uit ervaring weet ik dat je dat niet tegenhoudt, het schenden van haar privacy had daaraan niets veranderd.



Je hebt gewoon nooit iets te zoeken in de dagboeken van een ander als ze je niet zelf aanbieden te lezen wat er geschreven staat.



Waaróm jij dus de verleiding niet kon weerstaan en vervolgens ook nog eens doorbriefde wat er te lezen was, daar kan ik met mijn pet echt niet bij. Zelfs al ben je verliefd op iemand, dan nog.....



Waarbij ik ook nog even op wil merken dat die zogenaamde internetvriendin natuurlijk ook niet spoort.

Toch vind ik dat je in dit alles wel heel erg uitgaat van jezelf. Je hebt je buurvrouw een brief gestuurd over hoe JIJ je voelt, hoe erg JIJ je schaamt, dat JIJ erom gehuild hebt.



Het enige juiste was denk ik om te concluderen dat HAAR vertrouwen op een verschrikkelijke manier geschonden is. dat ZIJ plotseling door een volslagen vreemde werd aangesproken over zaken die in HAAR dagboek stonden. Dat ZIJ zich waarschijnlijk begluurd voelt in haar eigen huis. (Ik vind het sowieso vreemd dat je zomaar bij de buren binnen loopt om even iets te lenen als ze niet thuis zijn. Daar zou ik niet van gediend zijn.)



Wat jij moet doen? Je heel koest houden, de vriendschap met je buurvrouw als verloren beschouwen en haar verder met rust laten.