
Ik wil afvallen, maar heb een eetstoornis verleden..
donderdag 15 april 2010 om 16:38
Hallo dames,
Ik heb lang getwijfeld waar ik dit topic moest neerzetten bij psyche/lijf en lijn/of gezondheid. Mocht hij niet goed staan mijn excuses.
Er is iets waar ik momenteel nogal mee worstel. Ik wil namelijk graag wat kilo's kwijt (zeker 5/6) om op een gezond gewicht te komen en de zomer komt er natuurlijk weer aan. Ik ben nu 1.78 lang met een gewicht van 85 kilo. Dat is dus wat kilo's teveel. Nu heb ik een verleden met een eetstoornis. Namelijk n.o.a (niet anders omschreven) dat houdt in dat ik bijvoorbeeld wel anorexiatrekken had maar geen medisch ondergewicht (laagst was 68 kilo) of wel de eetbuien van boulimia maar niet het overgeven e.d.
Ik merk dat nu ik wil gaan afvallen ik weer erg zenuwachtig word. Weet niet zo goed hoe ik dit gezond moet gaan aanpakken omdat mijn leven jaren om het wel/of niet eten van kcal want die at ik, geen eten maar kcal...
Therapie e.d is niks voor mij dit heb ik een tijd gedaan (met overgave) maar uiteindelijk doe je het zelf en niet je therapeut.
Zit dus een beetje in dubio.. zijn er meer meiden hier die hiermee worstelen?
Ik heb lang getwijfeld waar ik dit topic moest neerzetten bij psyche/lijf en lijn/of gezondheid. Mocht hij niet goed staan mijn excuses.
Er is iets waar ik momenteel nogal mee worstel. Ik wil namelijk graag wat kilo's kwijt (zeker 5/6) om op een gezond gewicht te komen en de zomer komt er natuurlijk weer aan. Ik ben nu 1.78 lang met een gewicht van 85 kilo. Dat is dus wat kilo's teveel. Nu heb ik een verleden met een eetstoornis. Namelijk n.o.a (niet anders omschreven) dat houdt in dat ik bijvoorbeeld wel anorexiatrekken had maar geen medisch ondergewicht (laagst was 68 kilo) of wel de eetbuien van boulimia maar niet het overgeven e.d.
Ik merk dat nu ik wil gaan afvallen ik weer erg zenuwachtig word. Weet niet zo goed hoe ik dit gezond moet gaan aanpakken omdat mijn leven jaren om het wel/of niet eten van kcal want die at ik, geen eten maar kcal...
Therapie e.d is niks voor mij dit heb ik een tijd gedaan (met overgave) maar uiteindelijk doe je het zelf en niet je therapeut.
Zit dus een beetje in dubio.. zijn er meer meiden hier die hiermee worstelen?
donderdag 15 april 2010 om 16:43
donderdag 15 april 2010 om 16:45
donderdag 15 april 2010 om 16:47
donderdag 15 april 2010 om 16:54
Maar misschien gaat het ook wel niet goed als je naar een dietist gaat. Misschien wil je nu 5 kg kwijt maar begint het dan toch weer te kriebelen om door te gaan met afvallen.
Een dietist kan meestal toch niets aan de gedachten doen, toch?
Misschien dan samen met iemand sporten en dan echt alleen met diegene gaan, bijvoorbeeld twee keer in de week.
Of misschien gewoon helemaal niet beginnen met afvallen?
Misschien nog een tijdje wachten totdat je het voor je gevoel wel een keertje kunt gaan doen (dieet). ?
Een dietist kan meestal toch niets aan de gedachten doen, toch?
Misschien dan samen met iemand sporten en dan echt alleen met diegene gaan, bijvoorbeeld twee keer in de week.
Of misschien gewoon helemaal niet beginnen met afvallen?
Misschien nog een tijdje wachten totdat je het voor je gevoel wel een keertje kunt gaan doen (dieet). ?
donderdag 15 april 2010 om 17:06
Hoi Livetti,
Ik worstel hier ook mee. Ik heb al jaren dat ik periodes overeet, om vervolgens te reageren met niet eten. Toevallig heb ik vorige week in overleg met mijn moeder besloten wel weer opnieuw in therapie te gaan, want het gaat bij mij weer mis.
Hoewel ik net als jij nooit medisch ondergewicht heb gehad en ook nooit ben doorgeslagen naar anorexia, besef ik nu wel donders goed dat ik moet oppassen.
Ik geniet momenteel niet meer van de dingen waarvan ik hoor te genieten en als ik eerlijk ben speelt eten ook in de periodes dat het goed met me gaat de grootste rol. En dat is vermoeiend.
Juist omdat ik nu weer 5 kilo ben aangekomen in korte tijd voel ik me 'ontzettend' vet, terwijl ik eigenlijk gewoon wat mollig ben. Ook ik wil die kilo's graag weer kwijt en ik denk dat jij en ik beiden heel goed weten hoe dat moet en ook hoe dat 'verstandig' moet... Maar dan is die eetstoornis er he..
Ik worstel hier ook mee. Ik heb al jaren dat ik periodes overeet, om vervolgens te reageren met niet eten. Toevallig heb ik vorige week in overleg met mijn moeder besloten wel weer opnieuw in therapie te gaan, want het gaat bij mij weer mis.
Hoewel ik net als jij nooit medisch ondergewicht heb gehad en ook nooit ben doorgeslagen naar anorexia, besef ik nu wel donders goed dat ik moet oppassen.
Ik geniet momenteel niet meer van de dingen waarvan ik hoor te genieten en als ik eerlijk ben speelt eten ook in de periodes dat het goed met me gaat de grootste rol. En dat is vermoeiend.
Juist omdat ik nu weer 5 kilo ben aangekomen in korte tijd voel ik me 'ontzettend' vet, terwijl ik eigenlijk gewoon wat mollig ben. Ook ik wil die kilo's graag weer kwijt en ik denk dat jij en ik beiden heel goed weten hoe dat moet en ook hoe dat 'verstandig' moet... Maar dan is die eetstoornis er he..
donderdag 15 april 2010 om 17:13
ljean, wat ben ik blij dat iemand zich in mij herkend!Ik denk dat bij heel veel mensen die van een eetstoornis zijn ''genezen'' het toch altijd blijft sluimeren onder de oppervlakte en af en toe zn koppie weer laat zien. Dat ik nu met de gedachte speel om weer af te vallen maakt mij enigzins onrustig maar ik wil gewoon graag een gezond gewicht..
vervelend dat het weer mis dreigt te gaan bij je.. dan is het voor jou een goed idee om weer naar een therapeut te gaan. Sterkte!
vervelend dat het weer mis dreigt te gaan bij je.. dan is het voor jou een goed idee om weer naar een therapeut te gaan. Sterkte!
donderdag 15 april 2010 om 17:20
Ik snap dat het je onrustig maakt, ik herken je gevoel.
Ik denk ook zeker dat bij de meesten het blijft sluimeren... Ik zie in ieder geval niet in hoe ik er van kan 'genezen', maar het schijnt te kunnen.
Maar zeker voor een gezond gewicht is het afvallen van belang.
Heb je een idee hoe je wilt afvallen of ben je er nog niet over uit of je het echt gaat proberen? Hoe is je eetpatroon nu gemiddeld?
Ik denk ook zeker dat bij de meesten het blijft sluimeren... Ik zie in ieder geval niet in hoe ik er van kan 'genezen', maar het schijnt te kunnen.
Maar zeker voor een gezond gewicht is het afvallen van belang.
Heb je een idee hoe je wilt afvallen of ben je er nog niet over uit of je het echt gaat proberen? Hoe is je eetpatroon nu gemiddeld?
donderdag 15 april 2010 om 17:22
Ik denk dat het wel belangrijk is dat je begeleiding hebt in een bep. vorm. (bijv. bij een dietist of bij het sporten of.. etc.) Ik denk namelijk dat het met je verleden heel belangrijk is om een bepaalde openheid te blijven hebben.
Ik weet natuurlijk niet hoe het voor jou werkt (misschien werkt het wel helemaal niet zo), maar het lijkt me niet de bedoeling dat als je bijv. dreigt terug te vallen in slechte patronen dat er niemand is die dat opmerkt. Daarom lijkt het me goed dat je toch in een bep. vorm begeleiding hebt om toch een beetje controle te kunnen houden/hebben.
Kan je er ook met mensen/iemand over praten die dicht bij je staan/staat?
Ik weet natuurlijk niet hoe het voor jou werkt (misschien werkt het wel helemaal niet zo), maar het lijkt me niet de bedoeling dat als je bijv. dreigt terug te vallen in slechte patronen dat er niemand is die dat opmerkt. Daarom lijkt het me goed dat je toch in een bep. vorm begeleiding hebt om toch een beetje controle te kunnen houden/hebben.
Kan je er ook met mensen/iemand over praten die dicht bij je staan/staat?
donderdag 15 april 2010 om 17:40
Ik ben blij dat jullie zo met mij mee denken en niet meteen roepen ga weer in therapie ;P
Mijn eetpatroon is niet bestaand er zit namelijk totaal geen patroon in. Ik werk fulltime en erg onregelmatig (zorg) dus een ritme mis ik enorm.. als ik bijvoorbeeld dienst heb tot 9u savonds heb ik om 3 u tot half 4 mijn pauze en moet dan dus al mijn hoofdmaaltijd gaan eten! Om vervolgens om 9 u enorme trek te hebben. Ik eet daarom ook heel vaak brood als avondmaaltijd wat dus ook niet werkt..
Mijn eetpatroon is niet bestaand er zit namelijk totaal geen patroon in. Ik werk fulltime en erg onregelmatig (zorg) dus een ritme mis ik enorm.. als ik bijvoorbeeld dienst heb tot 9u savonds heb ik om 3 u tot half 4 mijn pauze en moet dan dus al mijn hoofdmaaltijd gaan eten! Om vervolgens om 9 u enorme trek te hebben. Ik eet daarom ook heel vaak brood als avondmaaltijd wat dus ook niet werkt..
donderdag 15 april 2010 om 17:46
donderdag 15 april 2010 om 17:56
Alles eigenlijk, dat ik weer 10x op de weegschaal ga staan op een dag, dat ik te weinig eet, dat ik eetbuien ga krijgen dat ik weer bij alles wat ik eet denk hoeveel kcal zijn dit? pff word er nou al moe van haha.
Nee mee eten met clienten is geen optie de clienten die vergevorderde dementie hebben weten soms niet waarvoor ze die vork moeten gebruiken, of dat je bij iedere hap moet zeggen doe maar in uw mond en dan kauwen. Daarbij smeer ik de boterhammen voor de helft van de groep (groep van 13 waar ik alleen op sta ) dus echt te druk om zelf een hap te nemen haha.
Nee mee eten met clienten is geen optie de clienten die vergevorderde dementie hebben weten soms niet waarvoor ze die vork moeten gebruiken, of dat je bij iedere hap moet zeggen doe maar in uw mond en dan kauwen. Daarbij smeer ik de boterhammen voor de helft van de groep (groep van 13 waar ik alleen op sta ) dus echt te druk om zelf een hap te nemen haha.
donderdag 15 april 2010 om 17:57
donderdag 15 april 2010 om 17:59
quote:livetti schreef op 15 april 2010 @ 17:13:
ljean, wat ben ik blij dat iemand zich in mij herkend!Ik denk dat bij heel veel mensen die van een eetstoornis zijn ''genezen'' het toch altijd blijft sluimeren onder de oppervlakte en af en toe zn koppie weer laat zien.Ligt er ook aan wat je verstaat onder genezen. Ik ben officieel (lang geleden) genezen van anorexia, maar blijf altijd een vertekend beeld houden van mijn eigen lijf. Objectief weet ik dat ik een prima lichaam heb met een gezond gewicht, maar als ik nu naar beneden kijk vind ik mezelf er niet zo uit zien als het gewicht op de weegschaal aangeeft. niet moddervet, maar wel een beetje mollig. Dat beeld blijft denk ik altijd een beetje vertekend. Kan er prima mee leven en heb ook geen negatieve gedachten rondom voedsel (zit nu heerlijk met een zak chips op de bank), maar ik denk wel dat het nooit volledig uitgewist wordt.
ljean, wat ben ik blij dat iemand zich in mij herkend!Ik denk dat bij heel veel mensen die van een eetstoornis zijn ''genezen'' het toch altijd blijft sluimeren onder de oppervlakte en af en toe zn koppie weer laat zien.Ligt er ook aan wat je verstaat onder genezen. Ik ben officieel (lang geleden) genezen van anorexia, maar blijf altijd een vertekend beeld houden van mijn eigen lijf. Objectief weet ik dat ik een prima lichaam heb met een gezond gewicht, maar als ik nu naar beneden kijk vind ik mezelf er niet zo uit zien als het gewicht op de weegschaal aangeeft. niet moddervet, maar wel een beetje mollig. Dat beeld blijft denk ik altijd een beetje vertekend. Kan er prima mee leven en heb ook geen negatieve gedachten rondom voedsel (zit nu heerlijk met een zak chips op de bank), maar ik denk wel dat het nooit volledig uitgewist wordt.
donderdag 15 april 2010 om 18:03
Hmmm, wel herkenbaar.
Al jaren geen eetstoornis meer, maar wel gevoelig voor zaken die met eten/afvallen/bewegen te maken hebben. Wat bij mij de grootste trigger is dat ik niet kan stoppen, dat lees ik bij jou ook, doorschieten in sporten, in het gezond doen. Afgelopen maanden nog meegemaakt, ik was wat een paar kilo afgevallen en het moet gelijk lager, de grens die ik had gesteld is niet goed genoeg. Ik weet het na een tijdje weer te keren, omdat van niet eten eetbuien komen en daar heb ik weinig zin in.
Lukt het je thuis, of met dagdiensten om een normaal eetpatroon aan te houden? Zijn er dingen op sportgebied die je samen met iemand kunt doen? Of dat je een abo voor max 2x per week neemt?
Wat ik me afvraag, je zegt dat je stofwisseling is verpest door het slechte eten wat je hebt gedaan. In hoeverre is het voor jou dan nog mogelijk om op je eten te letten, zonder dat het te weinig wordt?
Al jaren geen eetstoornis meer, maar wel gevoelig voor zaken die met eten/afvallen/bewegen te maken hebben. Wat bij mij de grootste trigger is dat ik niet kan stoppen, dat lees ik bij jou ook, doorschieten in sporten, in het gezond doen. Afgelopen maanden nog meegemaakt, ik was wat een paar kilo afgevallen en het moet gelijk lager, de grens die ik had gesteld is niet goed genoeg. Ik weet het na een tijdje weer te keren, omdat van niet eten eetbuien komen en daar heb ik weinig zin in.
Lukt het je thuis, of met dagdiensten om een normaal eetpatroon aan te houden? Zijn er dingen op sportgebied die je samen met iemand kunt doen? Of dat je een abo voor max 2x per week neemt?
Wat ik me afvraag, je zegt dat je stofwisseling is verpest door het slechte eten wat je hebt gedaan. In hoeverre is het voor jou dan nog mogelijk om op je eten te letten, zonder dat het te weinig wordt?
vrijdag 16 april 2010 om 00:19
ik denk dat je je doel "afvallen" gewoon los moet laten, het is nl. een verkeerd doel. Door de focus op gewicht en cijfers te leggen stort je je meteen alweer in een strijd met jezelf. Ik zie dat je heel onregelmatig eet, begin eens met een gezond en evenwichtig eetpatroon, en je werk is echt geen excuus. Natuurlijk moet je tussen 4 uur en 9 uur 's avonds wat eten, in me geen job voorstellen waar je niet even iets kunt eten/ drinken een plas kan doen in die tijd.
Gezonder leven zit niet vast op gewicht, net zo min als slank zijn, als jij regelmatig eet en regelmatig beweegt zal je vanzelf beter in je vel komen te zitten en het gewicht krijgen wat bij jou hoort
Gezonder leven zit niet vast op gewicht, net zo min als slank zijn, als jij regelmatig eet en regelmatig beweegt zal je vanzelf beter in je vel komen te zitten en het gewicht krijgen wat bij jou hoort
vrijdag 16 april 2010 om 22:34
Er zijn ook diëtisten die gespecialiseerd zijn in begeleiding van mensen met eetstoornissen, misschien dat dat beter werkt? Zij hebben vast een beter idee hoe je kunt voorkomen dat je eetstoornisverleden weer naar boven komt. Bijvoorbeeld door een eetplan op te stellen waarin niks wordt opgeschreven over calorieën of kilo's, geen doelgewicht stellen, maar als doel je gezonder voelen, zorgen dat je beter in je vel zit en zorgen voor een betere verbranding. (ik noem maar wat dingen, ik weet hier niet veel vanaf)
Qua sport, kun je geen sport doen waarbij de tijden vast staan? Dus lid worden van een hockeyteam of iets dergelijks. Dan sport je wel, maar het is maar 2 uurtjes in de week. Je komt dan misschien minder in de verleiding om extreem veel te gaan sporten dan bij een individuele sport.
Qua sport, kun je geen sport doen waarbij de tijden vast staan? Dus lid worden van een hockeyteam of iets dergelijks. Dan sport je wel, maar het is maar 2 uurtjes in de week. Je komt dan misschien minder in de verleiding om extreem veel te gaan sporten dan bij een individuele sport.