
Napraat- en uitvechttopic 3
zaterdag 17 april 2010 om 23:22
Dit is het grote napraattopic
Hierin kunnen jullie reageren, onderling discussiëren, off-topicen over het beleid e.d., kortom: alle reacties plaatsen die in dit topic en in de moderatortopics niet passen. Let op:
- de angels en Naomi lezen hier niet per definitie mee en reageren hier dus ook niet op alles.
- vragen aan Naomi kunnen gesteld blijven worden in Vragen aan Vivamod
- we gaan in dit topic uit van zelfregulering; we gaan niet modereren en betreden is op eigen risico
NB: er wordt wél gemodereerd op privacy en uitermate grove beledigingen!

- de angels en Naomi lezen hier niet per definitie mee en reageren hier dus ook niet op alles.
- vragen aan Naomi kunnen gesteld blijven worden in Vragen aan Vivamod
- we gaan in dit topic uit van zelfregulering; we gaan niet modereren en betreden is op eigen risico
NB: er wordt wél gemodereerd op privacy en uitermate grove beledigingen!
vrijdag 23 april 2010 om 22:00
quote:Spijker schreef op 23 april 2010 @ 21:14:
Nu snap ik het niet. Eerst zeg dat een straf als 'een week niet mogen' te lang duurt, eigenlijk te zwaar is, dat hij dat aan het eind van de week niet meer zou snappen.
En nu zeg je dat zo'n soort straf te licht was. Spreek je jezelf nu niet tegen?
Nee, een week geen tv kijken heeft/had op die leeftijd nog niet het effect. Voor een kind van 5 is een week lang straf te lang om nog op dat specifieke incident betrekking te hebben.
Maar het was een te zwaar vergrijp voor de "normale" straf van een uur of de rest van de middag niet mogen DS-en/ niet naar zijn lievelingsprogramma/tv te mogen kijken/ 10 minuten/voor mijn part een half uur naar zijn kamer te moeten.
Het was of dát, of hem een week niet van zijn kamer laten komen of de DS linea recta in de vuilnisbak te mieteren omdat hij hem voor altijd had mogen inleveren. Dat heb ik ook overwogen, maar dat kan je niet waarmaken. En áls je straft moet je het ook waarmaken/volhouden en moet het direct gebeuren. Een straf 3 weken later heeft geen enkel nut.
Nu snap ik het niet. Eerst zeg dat een straf als 'een week niet mogen' te lang duurt, eigenlijk te zwaar is, dat hij dat aan het eind van de week niet meer zou snappen.
En nu zeg je dat zo'n soort straf te licht was. Spreek je jezelf nu niet tegen?
Nee, een week geen tv kijken heeft/had op die leeftijd nog niet het effect. Voor een kind van 5 is een week lang straf te lang om nog op dat specifieke incident betrekking te hebben.
Maar het was een te zwaar vergrijp voor de "normale" straf van een uur of de rest van de middag niet mogen DS-en/ niet naar zijn lievelingsprogramma/tv te mogen kijken/ 10 minuten/voor mijn part een half uur naar zijn kamer te moeten.
Het was of dát, of hem een week niet van zijn kamer laten komen of de DS linea recta in de vuilnisbak te mieteren omdat hij hem voor altijd had mogen inleveren. Dat heb ik ook overwogen, maar dat kan je niet waarmaken. En áls je straft moet je het ook waarmaken/volhouden en moet het direct gebeuren. Een straf 3 weken later heeft geen enkel nut.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 23 april 2010 om 22:04
quote:Liv schreef op 23 april 2010 @ 21:57:
Een kind wat enorm gefrustreerd is (om wat voor reden dan ook) en moeite heeft hier mee om te gaan, gaat soms over tot dingen als spugen in het gezicht ja. Slaan helpt niet. Althans, het helpt je kind niet beter om te gaan met frustaties.
Hij was niet enorm gefrustreerd, daarom was het juist te erg. Hij nam een loopje met me omdat hij weet uit ervaring dat bepaalde dingen bij mij sympathie opwekken omdat ze vervelend voor hem zijn. Zoals bijvoorbeeld zijn voedselallergie waarmee hij op een gegeven moment ook een loopje met me begon te nemen. En dus ook zijn driftbuien.
Maar ik ben Gekke Henkie niet. En ik laat me door niemand in mijn gezicht spugen, ook niet door mijn eigen zoon. Als hij zich morgen weer zo misdraagt als dat hij die dag deed, met als grote finale zijn keel schrapen en mij in het gezicht spugen, dan volgt daar precies dezelfde consequentie op.
Is hij daar bang voor? Ongetwijfeld. Vind ik dat erg? Nee, want dat was ook de bedoeling. Ook je moeder heeft grenzen. Die grens ligt heeeeeeeeeeeeeeel ver, maar hij is er wel. En kennelijk was dat ondanks het inleveren van zijn DS, het geen televisie kijken, leuke dingen aan zijn neus voorbij zien gaan, nog niet eerder doorgedrongen, dat die maatregelen betekenden dat ik grenzen heb.
En heel eerlijk: volgens mij had ik het eerder moeten doen.
Een kind wat enorm gefrustreerd is (om wat voor reden dan ook) en moeite heeft hier mee om te gaan, gaat soms over tot dingen als spugen in het gezicht ja. Slaan helpt niet. Althans, het helpt je kind niet beter om te gaan met frustaties.
Hij was niet enorm gefrustreerd, daarom was het juist te erg. Hij nam een loopje met me omdat hij weet uit ervaring dat bepaalde dingen bij mij sympathie opwekken omdat ze vervelend voor hem zijn. Zoals bijvoorbeeld zijn voedselallergie waarmee hij op een gegeven moment ook een loopje met me begon te nemen. En dus ook zijn driftbuien.
Maar ik ben Gekke Henkie niet. En ik laat me door niemand in mijn gezicht spugen, ook niet door mijn eigen zoon. Als hij zich morgen weer zo misdraagt als dat hij die dag deed, met als grote finale zijn keel schrapen en mij in het gezicht spugen, dan volgt daar precies dezelfde consequentie op.
Is hij daar bang voor? Ongetwijfeld. Vind ik dat erg? Nee, want dat was ook de bedoeling. Ook je moeder heeft grenzen. Die grens ligt heeeeeeeeeeeeeeel ver, maar hij is er wel. En kennelijk was dat ondanks het inleveren van zijn DS, het geen televisie kijken, leuke dingen aan zijn neus voorbij zien gaan, nog niet eerder doorgedrongen, dat die maatregelen betekenden dat ik grenzen heb.
En heel eerlijk: volgens mij had ik het eerder moeten doen.
Am Yisrael Chai!

vrijdag 23 april 2010 om 22:09
Floor, niet om het een of ander hoor maar het maakt in principe niet uit wat er vooraf ging aan het spuug incident. Hij hoort zijn moeder niet in het gezicht te spugen dus ik kan me voorstellen dat hij daar een tik voor zijn kont voor heeft gehad. Het over de knie leggen dan weer niet maargoed dat is misschien een verschil in opvoeden.
Ik geloof ook niet dat FV tegen haar zoon gezegd heeft : jongen over een uurtje krijg je een pak billenkoek van mama, dus maak je maar vast gereed.
Ik denk eerder dat hij haar in het gezicht spuugde, en zij hem direct hoppa over de knie gelegd heeft en hem een fikse tik op zijn achterste gegeven heeft ( is ie helemaal besodemieterd)
Ik vind dit een ander geval dan hoe MrcS ( of vul iedere andere echte aanhangster van deze manier van leven in) die van te voren kenbaar maakt dat de kinderen getuchtigd zullen worden en daarna mogen ze god op de blote knietjes smeken om vergiffenis voor het smijten met de deur.
@Willem, ik ken de supermarktsituatie. En ik laat het kind lekker bléren. Ik reageer er totaal niet op. Niet boos, niet vriendelijk, geen discussie, niets. Is heel gauw klaar dan hoor.
.
Ik geloof ook niet dat FV tegen haar zoon gezegd heeft : jongen over een uurtje krijg je een pak billenkoek van mama, dus maak je maar vast gereed.
Ik denk eerder dat hij haar in het gezicht spuugde, en zij hem direct hoppa over de knie gelegd heeft en hem een fikse tik op zijn achterste gegeven heeft ( is ie helemaal besodemieterd)
Ik vind dit een ander geval dan hoe MrcS ( of vul iedere andere echte aanhangster van deze manier van leven in) die van te voren kenbaar maakt dat de kinderen getuchtigd zullen worden en daarna mogen ze god op de blote knietjes smeken om vergiffenis voor het smijten met de deur.
@Willem, ik ken de supermarktsituatie. En ik laat het kind lekker bléren. Ik reageer er totaal niet op. Niet boos, niet vriendelijk, geen discussie, niets. Is heel gauw klaar dan hoor.
.
vrijdag 23 april 2010 om 22:12
Suus, je hebt wel gelijk. Dit is totaal iets anders dan dat gedoe van MrsC. En ik snap het ook wel hoor, dat het simpelweg te ver gaat, in je gezicht spugen, en dat je direct wilt laten weten dat dat niet getolereerd wordt. Ik vraag me alleen altijd af of je dat spugen had kunnen voorkomen, op één of andere manier.
vrijdag 23 april 2010 om 22:12
Mag ik even kwijt dat ik het heel mooi vind om te zien dat er nu op een heel andere manier over gesproken wordt? Kennelijk was het dan toch de invloed van de troll die maakte dat alle registers van respectloosheid opengetrokken werden.
*Sluipt op kousevoeten dit topic weer uit*
*Sluipt op kousevoeten dit topic weer uit*
Sometimes, I hear my voice, and it's been here, silent all these years (Tori Amos)
vrijdag 23 april 2010 om 22:13
Fash,
Ik ga niet bagatelliseren dat je kind veel te ver over je grenzen is gegaan voor je gevoel en daar kennelijk al een hoop aan vooraf ging.
Ik besef heel goed namelijk dat kinderen het bloed onder je nagels vandaan kunnen halen, en ook dat sommige kinderen imuun lijken te zijn voor vele straffen.
Toch ben ik nog steeds van mening dat slaan niet goed te praten is.
Voor mij zijn er zeker grenzen die mijn hakken in het zand zet.
Maar mijn grens is ook dat slaan geen optie is, dan heeft mijn kind die strijd deze keer gewonnen want mijn straffen zijn dan uitgeput.
Wat nog altijd niet betekent dat echt intolerant gedrag in mijn ogen niet af te leren is als een strijd die keer verloren is door mij.
Dat betekent slechts dat ik de situatie en mijn aandeel daarin kritischer ga bekijken en het uitglijden te laat heb aangepakt.
Leermoment voor de volgende keer.
Ik ga niet bagatelliseren dat je kind veel te ver over je grenzen is gegaan voor je gevoel en daar kennelijk al een hoop aan vooraf ging.
Ik besef heel goed namelijk dat kinderen het bloed onder je nagels vandaan kunnen halen, en ook dat sommige kinderen imuun lijken te zijn voor vele straffen.
Toch ben ik nog steeds van mening dat slaan niet goed te praten is.
Voor mij zijn er zeker grenzen die mijn hakken in het zand zet.
Maar mijn grens is ook dat slaan geen optie is, dan heeft mijn kind die strijd deze keer gewonnen want mijn straffen zijn dan uitgeput.
Wat nog altijd niet betekent dat echt intolerant gedrag in mijn ogen niet af te leren is als een strijd die keer verloren is door mij.
Dat betekent slechts dat ik de situatie en mijn aandeel daarin kritischer ga bekijken en het uitglijden te laat heb aangepakt.
Leermoment voor de volgende keer.
vrijdag 23 april 2010 om 22:14
quote:Very Cherry schreef op 23 april 2010 @ 22:08:
[...]
Ik begrijp die extremen in je porstings helemaal niet. Het is óf te weinig, óf te veel in jouw optiek. Er vinden toch ook wel dingen plaats "in between" die tien minuten en die hele week? Een partijtje, uitstapje, speeltuintje, buitenspeelmiddag, een leuk bezoekje aan familie, weetikveel, wat je kan schrappen, als straf? Of zit ie alleen maar achter z'n DS????Nee, hij zit niet alleen maar achter zijn DS. Maar we hadden op dat moment geen uitje in de nabije toekomst gepland staan (daar kwamen we namelijk net vandaan), de volgende dag moest hij gewoon naar school en je kan hem moeilijk voor straf niet naar school laten gaan, en om pas een paar dagen later een straf te geven heeft geen enkel nut in mijn optiek. In mijn opinie hoort straf op deze leeftijd nog direct of in ieder geval vrij direct na het vergrijp te volgen. Als hij ouder is wordt "je mag volgende week niet naar de disco/het feestje/mee op schoolreisje/naar opa" een optie, maar toen nog niet.
[...]
Ik begrijp die extremen in je porstings helemaal niet. Het is óf te weinig, óf te veel in jouw optiek. Er vinden toch ook wel dingen plaats "in between" die tien minuten en die hele week? Een partijtje, uitstapje, speeltuintje, buitenspeelmiddag, een leuk bezoekje aan familie, weetikveel, wat je kan schrappen, als straf? Of zit ie alleen maar achter z'n DS????Nee, hij zit niet alleen maar achter zijn DS. Maar we hadden op dat moment geen uitje in de nabije toekomst gepland staan (daar kwamen we namelijk net vandaan), de volgende dag moest hij gewoon naar school en je kan hem moeilijk voor straf niet naar school laten gaan, en om pas een paar dagen later een straf te geven heeft geen enkel nut in mijn optiek. In mijn opinie hoort straf op deze leeftijd nog direct of in ieder geval vrij direct na het vergrijp te volgen. Als hij ouder is wordt "je mag volgende week niet naar de disco/het feestje/mee op schoolreisje/naar opa" een optie, maar toen nog niet.
Am Yisrael Chai!

vrijdag 23 april 2010 om 22:18
FV,
Hoe haalt je eigen kind het in zijn hoofd. Dat is de onderliggende vraag. Dat is een proces geweest, iedere keer kwam hij met meer weg.
Vanaf morgen duidelijke grenzen met heldere consequenties.
Dat hij van te voren weet bijvoorbeeld.
Als ik mijn moeder in het gezicht spuug (een daad van uitermate grote respectloosheid trouwens) dan ben ik voor een maand mijn speeltjes en vrijheid kwijt.
Als ik een grote mond heb, ben ik mijn speeltjes en vrijheid voor een week kwijt.
Als ik de dingen die mij opgedragen worden niet doe dan vul maar in.
Want om eerlijk te zijn dit gaat van kwaad tot erger op deze manier.
Hoe haalt je eigen kind het in zijn hoofd. Dat is de onderliggende vraag. Dat is een proces geweest, iedere keer kwam hij met meer weg.
Vanaf morgen duidelijke grenzen met heldere consequenties.
Dat hij van te voren weet bijvoorbeeld.
Als ik mijn moeder in het gezicht spuug (een daad van uitermate grote respectloosheid trouwens) dan ben ik voor een maand mijn speeltjes en vrijheid kwijt.
Als ik een grote mond heb, ben ik mijn speeltjes en vrijheid voor een week kwijt.
Als ik de dingen die mij opgedragen worden niet doe dan vul maar in.
Want om eerlijk te zijn dit gaat van kwaad tot erger op deze manier.
Heb ik dat?!
vrijdag 23 april 2010 om 22:18
Goh Dana,
Zou het kunen zijn dat:
A fash haar situatieschets van een heel ander kaliber is
B Fash niet provoceert en uitdaagt
C Fash niet andermans opvoedingstactiek als ridicuul neerzet
waar wij allemaal ontspoorde kinderen van krijgen.
D fash ook luistert naar meningen van anderen
En misschien is er nog wel een e tot z te verzinnen, maar dit lijkt mij wel al zomaar een paar grote verschillen.
Zou het kunen zijn dat:
A fash haar situatieschets van een heel ander kaliber is
B Fash niet provoceert en uitdaagt
C Fash niet andermans opvoedingstactiek als ridicuul neerzet
waar wij allemaal ontspoorde kinderen van krijgen.
D fash ook luistert naar meningen van anderen
En misschien is er nog wel een e tot z te verzinnen, maar dit lijkt mij wel al zomaar een paar grote verschillen.
vrijdag 23 april 2010 om 22:19
vrijdag 23 april 2010 om 22:25
Laat ik even duidelijk stellen dat ik de situatie van FV absoluut niet vergelijk met die malloot van gisteren.
Ik vind het echter wel belangrijk om te weten wat er aan vooraf ging, om zodoende je de volgende keer het moment dat het kind zo gaat reageren wellicht wel voor kunt zijn.
Dus eerder ingrijpen met een minder heftige sanctie.
Ik ben best streng in mijn opvoeding, of streng is misschien niet het juiste woord, wel duidelijk en consequent en ik grijp vrij snel in als er wat aan de knikker is. Ik kan me niet herinneren wanneer wij voor het laatst hebben moeten straffen.
Ik ben echt geen modelmoeder, helemaal niet zelfs, en we hebben makkelijke kinderen, maar ik denk dat je veel dingen (niet alles natuurlijk) voor kunt zijn door eerder en milder in te grijpen.
Maar goed ik ken de situatie van FV niet, dus ik wil geen dingen invullen of voor haar gaan bedenken wat ze moet doen. Ik probeer mee te denken als een buitenstaander die toevallig niet in slaan geloofd.
Ik vind het echter wel belangrijk om te weten wat er aan vooraf ging, om zodoende je de volgende keer het moment dat het kind zo gaat reageren wellicht wel voor kunt zijn.
Dus eerder ingrijpen met een minder heftige sanctie.
Ik ben best streng in mijn opvoeding, of streng is misschien niet het juiste woord, wel duidelijk en consequent en ik grijp vrij snel in als er wat aan de knikker is. Ik kan me niet herinneren wanneer wij voor het laatst hebben moeten straffen.
Ik ben echt geen modelmoeder, helemaal niet zelfs, en we hebben makkelijke kinderen, maar ik denk dat je veel dingen (niet alles natuurlijk) voor kunt zijn door eerder en milder in te grijpen.
Maar goed ik ken de situatie van FV niet, dus ik wil geen dingen invullen of voor haar gaan bedenken wat ze moet doen. Ik probeer mee te denken als een buitenstaander die toevallig niet in slaan geloofd.
vrijdag 23 april 2010 om 22:31
Vaak is het ook zoeken naar waar jij en je kind het beste bij bewegen.
Soms is dat iets heel anders dan wat jij als ouder had bedacht, dat vergt wat moed om te veranderen van visie, en inspannning dat in te zetten (en vol te houden)
Het is vaak ook moelijk de situatie van een afstand te bekijken als je er midden inzit, dus de knelpunten die voor buitenstaanders zo helder kunnen zijn ben je zelf even totaal blind voor.
Ook hebben kinderen karakter, engeltjes zijn niet zo op te voeden, deze worden zo geboren.
Dat is dan geluk, de meeste ouders hebben dat geluk niet.
Dus proberen we het beste eruit te halen, in mijn geval met respect voor het karakter van een kind.
Soms betekent dat dus dat je aspecten van je kind gewoon moet accepteren, want eruit opvoederen is haast niet te doen en dan een garantie voor 1 grote bak ellende voor zowel ouder als kind.
Wel is dan de truuk de juiste weg te vinden om allen WEL binnen elkaars grenzen te blijven, ZONDER elkaars kwaliteiten/onkunde uit het oog te verliezen.
Ik heb bijv ook twee van de drie kinderen (waar vooral eentje) die zeer imuun zijn voor straffen.
Ben er mee gestopt, want hoe ver moest ik gaan?
Nou te ver in mijn opinie zou dat dan moeten gaan om mijn wil ten koste van alles op te leggen.
En he, wat gebeurde er,
Dingen verliepen ineens een stuk soepeler, de frustratie raakte eruit.
Daarom ook bij het tweede "ongevoelig voor straf" kind ben ik er niet eens echt aan begonnen, met die verrassende gewonnen wetenschap.
En zo blijf je zoeken en ontdekken MET je kind, niet TEGEN je kind.
Poeh, ouderschap, de langste schoolcarriere van je leven
Soms is dat iets heel anders dan wat jij als ouder had bedacht, dat vergt wat moed om te veranderen van visie, en inspannning dat in te zetten (en vol te houden)
Het is vaak ook moelijk de situatie van een afstand te bekijken als je er midden inzit, dus de knelpunten die voor buitenstaanders zo helder kunnen zijn ben je zelf even totaal blind voor.
Ook hebben kinderen karakter, engeltjes zijn niet zo op te voeden, deze worden zo geboren.
Dat is dan geluk, de meeste ouders hebben dat geluk niet.
Dus proberen we het beste eruit te halen, in mijn geval met respect voor het karakter van een kind.
Soms betekent dat dus dat je aspecten van je kind gewoon moet accepteren, want eruit opvoederen is haast niet te doen en dan een garantie voor 1 grote bak ellende voor zowel ouder als kind.
Wel is dan de truuk de juiste weg te vinden om allen WEL binnen elkaars grenzen te blijven, ZONDER elkaars kwaliteiten/onkunde uit het oog te verliezen.
Ik heb bijv ook twee van de drie kinderen (waar vooral eentje) die zeer imuun zijn voor straffen.
Ben er mee gestopt, want hoe ver moest ik gaan?
Nou te ver in mijn opinie zou dat dan moeten gaan om mijn wil ten koste van alles op te leggen.
En he, wat gebeurde er,
Dingen verliepen ineens een stuk soepeler, de frustratie raakte eruit.
Daarom ook bij het tweede "ongevoelig voor straf" kind ben ik er niet eens echt aan begonnen, met die verrassende gewonnen wetenschap.
En zo blijf je zoeken en ontdekken MET je kind, niet TEGEN je kind.
Poeh, ouderschap, de langste schoolcarriere van je leven

vrijdag 23 april 2010 om 22:32
Ik moet zeggen dat ik het hele opvoeden verdomde lastig vind, en dat mijn geduld soms echt tot in den treure word uitgeput. Zeker wanneer ze onderling telepatisch besloten hebben om even lekker allemaal recalcitrant te gaan doen en er geen woord tussen te krijgen is,
Ik begrijp wat je zegt, wat het eerder ingrijpen betreft, maar soms kun je dit niet voor zijn. Kleine ruzietjes onderling kun je vrij snel in de kiem smoren maar als ik tegenwoordig met oudste in de clinch lig dan komen er soms dingen uit waar ik echt moordneigingen van krijg.
Ik begrijp wat je zegt, wat het eerder ingrijpen betreft, maar soms kun je dit niet voor zijn. Kleine ruzietjes onderling kun je vrij snel in de kiem smoren maar als ik tegenwoordig met oudste in de clinch lig dan komen er soms dingen uit waar ik echt moordneigingen van krijg.
vrijdag 23 april 2010 om 22:32
quote:fashionvictim schreef op 23 april 2010 @ 22:14:
[...]Nee, hij zit niet alleen maar achter zijn DS. Maar we hadden op dat moment geen uitje in de nabije toekomst gepland staan (daar kwamen we namelijk net vandaan), de volgende dag moest hij gewoon naar school en je kan hem moeilijk voor straf niet naar school laten gaan, en om pas een paar dagen later een straf te geven heeft geen enkel nut in mijn optiek. In mijn opinie hoort straf op deze leeftijd nog direct of in ieder geval vrij direct na het vergrijp te volgen. Als hij ouder is wordt "je mag volgende week niet naar de disco/het feestje/mee op schoolreisje/naar opa" een optie, maar toen nog niet.
Ik had mijn posting al weggehaald; je postte op dat moment al dat je de "gulden middenweg" reeds bewandeld hebt, zonder resultaat.
Ik veroordeel je niet verder, FV, kan me alleen niet aan de indruk onttrekken dat je die klappen hebt uitgedeeld uit frustratie, omdat je de rest al had geprobeerd en het ook niet meer wist. Achteraf beredeneerd, geef je zelf aan van niet, want dan kun je rustig terugkijken en -denken en beargumenteren, en de juiste woorden kiezen. Maar zat er op dat moment, in the heat of the moment, dan geen énkel aspect van impulsiviteit, van verlies van zelfbeheersing bij? Ik kan me haast niet voorstellen van niet.
[...]Nee, hij zit niet alleen maar achter zijn DS. Maar we hadden op dat moment geen uitje in de nabije toekomst gepland staan (daar kwamen we namelijk net vandaan), de volgende dag moest hij gewoon naar school en je kan hem moeilijk voor straf niet naar school laten gaan, en om pas een paar dagen later een straf te geven heeft geen enkel nut in mijn optiek. In mijn opinie hoort straf op deze leeftijd nog direct of in ieder geval vrij direct na het vergrijp te volgen. Als hij ouder is wordt "je mag volgende week niet naar de disco/het feestje/mee op schoolreisje/naar opa" een optie, maar toen nog niet.
Ik had mijn posting al weggehaald; je postte op dat moment al dat je de "gulden middenweg" reeds bewandeld hebt, zonder resultaat.
Ik veroordeel je niet verder, FV, kan me alleen niet aan de indruk onttrekken dat je die klappen hebt uitgedeeld uit frustratie, omdat je de rest al had geprobeerd en het ook niet meer wist. Achteraf beredeneerd, geef je zelf aan van niet, want dan kun je rustig terugkijken en -denken en beargumenteren, en de juiste woorden kiezen. Maar zat er op dat moment, in the heat of the moment, dan geen énkel aspect van impulsiviteit, van verlies van zelfbeheersing bij? Ik kan me haast niet voorstellen van niet.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.

vrijdag 23 april 2010 om 22:34
quote:dangeensuus schreef op 23 april 2010 @ 22:09:
Ik geloof ook niet dat FV tegen haar zoon gezegd heeft : jongen over een uurtje krijg je een pak billenkoek van mama, dus maak je maar vast gereed.
Ik denk eerder dat hij haar in het gezicht spuugde, en zij hem direct hoppa over de knie gelegd heeft en hem een fikse tik op zijn achterste gegeven heeft ( is ie helemaal besodemieterd)
.
Nee, dat heb ik juist bewust niet gedaan. Als ik dat had gedaan was ik namelijk veel te ver gegaan, want ik stond werkelijk te trillen van kwaadheid. Mijn primaire reactie was ongeveer om hem of per direct naar buiten te zetten en nooit meer binnen te laten of om een rechtse directe uit te delen. Hij ging écht veel te ver. Heeft hij later ook gewoon gezegd hoor, hij is dan weliswaar klein, maar hij is niet gek, hij gaf gewoon toe dat hij het expres deed om me heel erg boos te maken. Ik ken mijn eigen pappenheimer langer dan vandaag .
Ik word eigenlijk nooit boos in het moment. Althans, dat probeer ik niet te doen, en meestal lukt dat.
Ik heb dus inderdaad heel rustig gezegd dat ik even naar de wc ging om af te koelen omdat ik nu veel te boos was en dat als ik weer terug zou komen dat hij dan een pak slaag van me zou krijgen omdat hij nu echt veel te ver gegaan was.
En nee, ik vond het niet leuk en ook niet makkelijk, maar ik heb het wel gedaan omdat ik eigenlijk altijd de straf geef die ik aankondig te gaan geven.
Ik geloof ook niet dat FV tegen haar zoon gezegd heeft : jongen over een uurtje krijg je een pak billenkoek van mama, dus maak je maar vast gereed.
Ik denk eerder dat hij haar in het gezicht spuugde, en zij hem direct hoppa over de knie gelegd heeft en hem een fikse tik op zijn achterste gegeven heeft ( is ie helemaal besodemieterd)
.
Nee, dat heb ik juist bewust niet gedaan. Als ik dat had gedaan was ik namelijk veel te ver gegaan, want ik stond werkelijk te trillen van kwaadheid. Mijn primaire reactie was ongeveer om hem of per direct naar buiten te zetten en nooit meer binnen te laten of om een rechtse directe uit te delen. Hij ging écht veel te ver. Heeft hij later ook gewoon gezegd hoor, hij is dan weliswaar klein, maar hij is niet gek, hij gaf gewoon toe dat hij het expres deed om me heel erg boos te maken. Ik ken mijn eigen pappenheimer langer dan vandaag .
Ik word eigenlijk nooit boos in het moment. Althans, dat probeer ik niet te doen, en meestal lukt dat.
Ik heb dus inderdaad heel rustig gezegd dat ik even naar de wc ging om af te koelen omdat ik nu veel te boos was en dat als ik weer terug zou komen dat hij dan een pak slaag van me zou krijgen omdat hij nu echt veel te ver gegaan was.
En nee, ik vond het niet leuk en ook niet makkelijk, maar ik heb het wel gedaan omdat ik eigenlijk altijd de straf geef die ik aankondig te gaan geven.
Am Yisrael Chai!
