Mijn vaders laatste wil: onterft en geen afscheid

Hallo Allemaal,



Ik kom uit een familie waarin niemand meer contact met niemand heeft zo'n beetje. Sinds kort heb ik op mijn initiatief weer contact met mijn broer (na heeeeel veel jaren) waar we allebei erg blij mee zijn en wat we vooral zo willen houden. Hij had nog contact met vader ondanks dat dat een verziekt contact was (onze ouders zijn lang geleden gescheiden en zijn nooit "warme"ouders geweest). Mijn vader weet niet dat broer en ik weer contact hebben. Vader is erg verbitterd en ondanks dat ik nooit ruzie ed met hem gehad heb, heeft hij me nooit ge-accepteerd, gekoesterd e.d.. Hij was überhaupt koud. Nu is hij plotseling gestorven en heeft hij mijn broer opgezadeld met het executeurschap. Ik ben onterfd en vader heeft de uitdrukkelijke wens niets met mij te maken te willen hebben. De laatste keer dat ik mijn vader gezien heb is 20 jaar geleden. Daarna hebben we in principe allebei nooit meer contact gezocht (ik om verdere pijn te voorkomen), er is nooit een kwaad woord gevallen.



Wat is nu het punt? 1. ik voel me klote omdat ik voor mijn gevoel geen streep onder dat deel van mijn jeugd kan zetten (door desnoods tegen een lijk te praten /janken ed) 2. het ongelofelijk triest vind wat deze man zelfs nu nog doet (hij heeft me niet alleen onterfd maar heeft allerlei lening constructies bedacht waardoor er ook niets overblijft van de legitieme portie) 3. mijn broer nu in een onmogelijke positie zit met verantwoordelijkheden naar vader en een gevoel naar mij.



Ik heb geen idee om hoeveel geld het gaat maar het zal zeker veel zijn. Dat maakt het extra bitter. Bovendien zullen zowel mijn broer als ik daar altijd mee geconfronteerd worden omdat we nu echt veel contact hebben.



Pfoe!

Mijn vraag: wie kan mij meer vertellen over dit soort leenconstructies? Wat ik weet: vader heeft bij leven van zijn partner en van mijn broer geld "geleend "dat na zijn dood terugbetaald moet worden. Alles staat zwart op wit en is wettelijk kloppend. Natuurlijk hebben beide personen nooit echt geld geleend (hebben ze niet), maar het resultaat is dat er niets overblijft van het vermogen van vader. Wie kan me hier meer over vertellen?

Hallo Allemaal,



Dank voor alle lieve reacties. Faye, jij beschrijft precies hoe ik het voel. Een jaar of 3 geleden heb ik (toen leefde hij dus nog) een "afscheidsbrief"geschreven (afsluiting van mijn contact met hem ed)om hem na een week of 2 over te lezen en op het strand te verbranden (op aanraden van een spiritueel iemand). Ik heb toen ook een afscheidsbrief aan broer geschreven. Je begrijpt het al: ik kon ze niet verbranden en heb 1,5 jaar geleden contact opgenomen met broer. Dat contact is echt ontstaan zo'n 6 maanden geleden. Ik denk dat ik vandaag die brief aan vader er weer bij ga zoeken.



Gevoelsmatig is het nu wat rustiger geworden maar ook onwerkelijker. Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat hij er niet meer is, dat het nu echt afgelopen is, dat er nooit meer iets gezegd of gedaan zal worden. Als ik daaraan denk word ik misselijk en springen de tranen in mijn ogen. Ik moet er dus zeker nog iets mee.

Wat lief van jullie!!

Vanochtend was de uitvaart inderdaad. Mijn broer had me ook al de tip gegeven dat ik even stil (of zo) moest zijn. maar het was allemaal zo onwerkelijk dat ik eigenlijk blij was dat ik allerlei vergaderingen had. Vanavond nog even met broer bellen hoe het geweest is (maximaal 15 mensen aanwezig en verder geen uitgebreide dienst ed). Ik heb inmiddels besloten dat mijn afscheid (vooral verwerking stukje jeugd) zal gebeuren in het oude huis. Vaders partner vertrekt over een aantal weken waarschijnlijk naar haar geboorteland en dan is mijn broer akkoord dat ik in het huis kan (waar al die jaren waarschijnlijk niets veranderd is.). Het is niet mijn eerste keuze, maar wel een goed alternatief voor afscheid/verwerking. Ik zorg er voor dat ik echt een aantal uur alleen daar ben om zoveel mogelijk naar boven te laten komen. Daar zal het dus gaan gebeuren. Ik geloof in zielen/leven na de dood en ik geloof/vertrouw er op dat ik op mijn manier contact met hem kan maken daar.



@Qwertu: ik wil mijn broer op geen enkele manier het nog lastiger maken dan het al is. Mijn vader is voor hem ook nooit een vader geweest. Dus zelf naar het uitvaartcentrum ed gaan was geen optie. Hij heeft inderdaad aangekaart dat hij verwacht dat ik mijn legitieme portie opeis (maar dat zal niet veel, niets, of schuld zijn door de constructies). Inhoudelijk hebben we het (nog) niet over de details gehad (bedragen, precieze constructie). Ik merk wel aan hem dat hij me daar nog 'het een en ander over wil gaan vertellen. Terwijl ik daar officieel geen recht op heb om dat te weten, dus dat is wel tof van hem.





@lovestar: het is niet aan mij om iets te vinden of te zeggen over het geld dat aan broer toebedeeld wordt

@yagmur....je begrijpt werkelijk niet wat het betekent om bij een narcistische moeder en een dronken gevoelsarme vader geboren te worden waarbij de kinderen door de moeder ook nog tegen elkaar opgezet worden,.....

en blijkbaar heb je mbt de erfenis mijn info niet goed gelezen.



Overigens had mijn broer geen andere keus omdat zijn moeder hem niet wilde,...zijn vader trouwens ook niet maja,..je moet wat als kind,...

Hallo Dames,



Dank voor jullie berichtjes. Ik heb inmiddels aanspraak gemaakt op het legitieme deel. Maar zoals broer al vertelde zijn er door vader allerlei ondoorzichtige contstructies bedacht waardoor er weinig/niets overblijft. Die constructies zitten ingewikkelder in elkaar dan eerder in deze post iemand schreef (dat was simpelweg: vader leent op papier geld aan zijn vriendin en aan broer en leent het dan terug). Als dat het geval was geweest zou het simpel zijn. Het ligt wat ingewikkelder: vriendin is ook onterfd en krijgt een vastgesteld legaat (bedrag) van een x bedrag. Broer blijkt in het verleden een schenking te hebben gehad (dus dat moet terugvloeien voor dat het geld verdeeld wordt) maar zegt vader gedrurende 10 jaar een bepaald bedrag geleend te hebben wat nu met rente teruggevorderd moet worden. Dit staat ook netjes op papier. Gezien de persoonlijke situatie, de verhouding met vader en de principiele aard van broer geloof ik beslist niet dat broer uit eigen zak dit geleend heeft aan vader, onmogelijk. Al beweert hij van wel. Nu ben ik op een punt aanbeland wat te doen. Ga ik er een derde (advocaat, notaris) bij halen (broer zou daarmee akkoord gaan), laat ik het voor wat het is? Best lastig allemaal. Laat ik vooropstellen dat ik zeker vind dat het grootste deel naar broer moet gaan en ook een deel naar vriendin. Verder ben ik er nog steeds niet uit en vind ik eerlijkheid het belangrijkste. Dit hebben broer en ik ook telkens uitgesproken. Ik heb er nu dan ook wat moeite mee dat zaken voor mijn gevoel niet kloppen. En dit is volgens mij precies wat er met dit soort dingen mis kan gaan. Ik kan niet voor broer denken maar hij heeft door vader én moeder een bepaald beeld van mij (zoals ik dat ook van hem had door moeder)en heeft het vroeger erg slecht gehad (er is niet voor hem gezorgd, ook niet financieel) dus ik kan me best voorstellen dat hij nu bang is om "iets"(lees erfenis) te verliezen waardoor hij misschien wel de waarheid verteld maar niet de hele waarheid. (waarheid is wellicht onderhands contant zwart geld ontvangen van vader en dat via de bank aan vader lenen ivm deze contructie). Kortom een lastig verhaal. Dat legaat tov de vriendin begrijp ik ook niet helemaal. Zoals ik het bekijk kom de vriendin van vader er ook slechter uit. Zij is echter buitenlands en in haar land is het bedrag wat ze met haar legaat krijgt wel veel geld waard. Hij had haar echter veel meer kunnen geven. Ook daar is vader weer uitermate doortrapt geweest. Mijn gevoel zegt nog altijd er geen derde bij te willen halen ivm de relatie met broer (al zegt hij dat hij er geen problemen mee zou hebben), aan de andere kant begrijp ik de constructies niet goed en heb het idee dat er halve waarheden verteld worden wat niet de afspraak was. Pfffffffffff bovendien moet er ook nog eerst een huis verkocht worden waar 30 jaar niets aangedaan is. en dan denk ik bij mezelf: ik kan nu ook gewoon overal mee instemmen geen probleem. Maar als broer op de verkeerde gronden (namelijk zijn beeld van mij wat altijd door vader voorgeschoteld is) nu handelt dan klopt dat niet. Dat beeld heeft te maken met hoe vader zelf opgegroeid is. Alles draaide om geld. Hij beweerde ook van mij (kind van 8 dat het om het geld te doen was, terwijl ik alleen acceptatie en een vader wilde.).

als ik het zo nog eens over lees en er natuurlijk telkens over nadenk krijg ik steeds meer het idee om het zo te laten voor wat het is. Ik weet alleen niet precies wat daarvan de eventuele gevolgen zijn. En of ik daarmee iets "stoms"doe,....

Hoi Es,

ik heb broer alleen nog gevraag of hij vader dit geld echt geleend heeft omdat dit haaks staat op alles wat broer mij het afgelopen half jaar verteld heeft. Broer zei hierop ja. Ik heb dus nog niet expliciet gevraagd of dat geld "uit zijn eigen zak"kwam (onmogelijk gezien zijn financiele situatie) of dat dat onderhands van vader zelf kwam. Toen ik het hoorde was mijn eerste reactie: maar dat kan toch helemaal niet? Jij hebt dat geld niet en het staat haaks op alles wat je eerder tegen me vertelde. Maar hij zei dat het wel zo was. Nu geloof ik best dat hij daarmee niet liegt (ik heb hem leren kennen als heel principieel), maar dat hij "vergeet"erbij te vertellen dat dat geld van vader zelf komt. Sowieso: waarom zou hij dat geld aan vader lenen, daar is geen reden toe. Vader had het geld niet nodig. En vader heeft hem zelf altijd alles ontzegt waardoor broer vroeger in erge financiele problemen heeft gezeten. Pas geleden nog had broer plotseling geld nodig (om serieuze redenen) en gaf vader (weer) niet thuis. Bovendien zit hij al heel lang in een verbouwing en kan dat geld zelf veel beter gebruiken. Zelf denk ik dus dat broer heel blij met de regeling is en hier ook op gerekend heeft. Dat ik een jaar geleden weer in zijn leven gekomen ben vindt hij heel fijn (ik ook) maar brengt dit hele verhaal in gevaar. Zelf heb ik er dus geen problemen dat het grootste deel naar hem gaat. ik vind het zelfs heel terecht. Maar ik wil wel weten hoe alles in elkaar steekt.

Hi Machu,

Ik ben nog niet in het huis geweest. De vriendin van vader is daar nog maar vertrekt binnenkort naar haar land. Het is apart hoe het gaat met gevoelens. toen hij net dood was en ik dus wederom helemaal buitengesloten werd was ik daar heel emotioneel onder. Nu we weer verder zijn en het eigenlijk is zoals ik wel verwacht had van vader (ik ken hem niet anders dan dat hij zo doet) kan ik me er makkelijker overheen zetten. Zelfs al zou het zo zijn dat broer tegen me "liegt" of de waarheid achterhoudt, dan nog ben ik blij met ons contact. Natuurlijk zou ik er niet blij mee zijn als dat aan de hand is juist omdat we in elk gesprek sinds vader dood is tegen elkaar zeggen dat onze relatie voorop staat en we het wel redden als we eerlijk tegen elkaar blijven. Ik denkt dat het enige wijze wat ik op dit moment kan doen is hem expliciet vragen hoe die lening nu in elkaar zit. Let wel: broer had mij nooit hoeven vertellen dat vader dood is, dat is hem zelfs ontraden door de notaris (ik ben immers onterfd en heb dus geen rechten). Broer heeft het toch gezegd,..met gevaar voor zijn eigen-constructie-erfenis. lastislastig

Hallo Allemaal,



Er zijn behoorlijk wat weken overheen gegaan en ik wil jullie laten weten wat de keuze is geweest. Na een aantal weken wikken en wegen voelde de stap naar een advocaat/notaris niet goed (al had dat wel gemogen van broer). Bovendien weet ik dat vader slim genoeg is om zaken op papier legaal te maken. Een paar weken geleden kreeg ik de kans om alleen terug in het ouderlijk huis te zijn om mijn eigen afscheid alleen te doen. Een huis waar 30 jaar niets veranderd was. Was erg leguber om daar alleen naar toe te gaan. Ik heb op mijn eigen manier afscheid genomen. Dat bleek, in tegenstelling tot wat ik verwacht had, niet emotioneel (dus niet huilen, boos, flashbacks) te zijn. Zeker, het zien van vaders jas aan de kapstok en het betreden van zijn slaapkamer was raar maar niet emotioneel. Meer met interesse (wie is mijn vader?).



Daarom ben ik ook met de oude buren gaan praten (die ik van vroeger kende) en met nieuwe buren. Daar ben ik bevestigd in het beeld dat ik al had. 's Avonds had ik de afspraak met broer om verder officieel te praten. Ik heb aangegeven dat hij me met een aantal uitspraken gekwetst heeft (uitspraken die voortkomen uit hoe vader altijd over mij sprak). We hebben daar als volwassenen over kunnen praten. Daarna heb ik aangegeven dat ik niet geloof dat broer vader geld geleend heeft en daar ook de redenen erbij gegeven tesamen met het begrip hiervoor (broer heeft het vroeger erg slecht gehad en vindt mogelijk dat hij er recht op heeft). Ook daar konden we als volwassenen over praten. Hij kon me geen openheid van zaken geven maar zegt zichzelf recht in de spiegel aan te kunnen kijken.



Ik heb aangegeven dat als hij vindt dat alles eerlijk gebeurt, ik me overal bij neerleg (dus ook makelaarskosten ed). Hij vertelde bij het afscheid nemen dat hij (met het beeld dat hij van me had-we hadden immers 19 jaar geen contact-) gedacht had dat het tot een breekpunt zou komen. Het tegendeel bleek waar en dat moet voor hem ook een enorme opluchting geweest zijn. Ik vind het niet leuk maar het is wel de beste oplossing en ik heb er vrede mee. Bovendien gun ik het hem dat is mss nog wel het belangrijkste,...