Tips en trics gevraagd voor na de komst van de tweede

Ikzelf scheel een aantal jaren met mijn jongere broertje en zusje, en wat ik vooral erg leuk vond als kind was het "grote zusgevoel" oftewel, flesje mogen geven, helpen met verschonen. Ik kreeg daardoor echt het idee dat ikzelf meer bijzonder was geworden doordat ik een zusje kreeg.



Ik heb zelf geen kids, maar dit was het eerste wat mij te binnen schoot toen ik dit las.

Als ik je berichtje lees is jullie eerste kindje nog vrij jong (gebruikt de box nog). Bijons zat er nog net geen 3 jaar tussen en omdat ons zoontje erg lief en geduldig is hebbenwe weinig problemen ondervonden. Hij mocht de luiers aangeven, ik gaf borstvoeding dus de fle skon niet maar hij mocht ook uit mijn borst "proeven". Verder deed mijn man veel met ons zoontje, zodat hij ook veel aandacht kreeg. Ik heb de tijd dat de kraamhulp er was expres op bed gelegen om uitte rusten.



Probeer het voor jullie zoontje zo gewoon mogelijk te houden. Gebruikt hij de box tegen die tijd nog, laat hem dara dan ook nog in zitten. Wil je de box voor de baby gaan gebruiken wen hem dan van te voren aan een leven zonder box. Haal hem desnoods even weg.

Probeer niet alles meteen door te schuiven, bedje, box enz. Hetis voro die kleintjes al zo'n grote verandering en als je dan alle zijnvetrouwde spullen "weggeeft" aan de indringer is het lastig om van de baby te gaan houden.

Sinds 2,5 week ben ik de trotse moeder van een zoon, onze dochter is 3 jaar dus wel iets ouder dan jouw zoontje maar zij 'helpt' o.a. met het in bad doen van haar broertje. Hij krijgt borstvoeding dus met een flesje kan ze niet helpen.

Maar we betrekken haar er op allerlei manieren bij. Zo mag ze helpen hem uit de wieg te halen, af en toe even vasthouden en troosten als hij huilt.

Ze is gelukkig niet jaloers ofzo, naar haar broertje toe is ze heel lief, ze reageert zich af en toe op ons af maar dat mag natuurlijk, het is een hele verandering. Ik denk dat het scheelt dat ze al 3 is we kunnen haar al iets beter duidelijk maken waarom sommige dingen wel of niet kunnen. Dat zal bij jouw zoon iets lastiger zijn waarschijnlijk. Maar een iets jonger kind heeft natuurlijk ook zo zijn voordelen.



Toen zoon en ik uit het ziekenhuis kwamen hebben we eerst geen kraamvisite gehad, gewoon eerst even wennen als gezinnetje, dat vind ik wel een tip moet ik zeggen. Even een beetje rust in huis.

Verder proberen we het voor dochter zo gewoon mogelijk te houden ze gaat bijvoorbeeld gewoon naar het kinderdagverblijf op haar vaste dagen.



Geniet nog even van je zwangerschap en voor straks een goede bevalling en een gezond kindje toegewenst.



Groetjes Luna

Dochterlief was al 5 toen haar broertje geboren werd. Wat bij ons heel goed werkte was zorgen dat dochterlief de eerste weken ook iets lekkers/leuks kreeg als ik zat te voeden. Dus een lekkere beker drinken of een klein snoepje of ik las een verhaaltje voor ofzo.



En zorg dat je familie en vrienden duidelijk maakt dat je niet alleen een baby krijgt maar dat er ook ineens een Grote Broer in huis is!

Dochterlief had de eerste dagen een button op waarop stond dat ze een broertje had gekregen.

Vond ze prachtig want iedereen maakte een praatje met haar en ze mocht van alles vertellen over haar nieuwe broertje.



Wij hadden wel meteen kraamvisite maar niet teveel. Goede vrienden kwamen meteen langs maar ouders van vriendinnetjes hebben we gevraagd om ons even een paar dagen te geven om bij te komen. Gelukkig vond iedereen dat heel normaal en op die manier is het nog wekenlang feest.

Mijn ouders zijn trouwens niet op kraambezoek gekomen. Ze hebben hun kleinzoon pas gezien toen wij bij hun langsgingen.

Hallo,



Mijn dochter was net 21 maanden toen haar zusje werd geboren en er zijn eigenlijk nooit problemen geweest.

Met de controle van de verloskundig nam ik haar altijd gewoon mee, kon ze al aan het idee wennen. De box had ik al lang niet meer in gebruik dus dat was geen probleem. Ik heb ook geen nieuw kamertje gekocht maar een peuterkamer voor de oudste, en dan zorgen dat je ruim voor de bevalling de oudste hebt 'verhuist' naar de nieuwe kamer maar dan niet omdat ze een broertje/zusje krijgt maar omdat het zo'n lief en groot kind is geworden die een grote kamer verdient. Ik heb dat altijd heel erg benadrukt zodat ze niet het gevoel had uit haar kamer te worden gejaagd.

Mijn jongste was zo netjes om te komen toen de oudste op het kinderdagverblijf was zodat er opdat moment geen problemen waren. Verder had ik bij de eerste bevalling heel erg snel bezoek dus daar had ik wel van geleerd, ik heb iedereen gebeld en gezegd dat ze welkom waren maar wel pas na een paar uur. (nu wonen mijn ouders ook een uur rijden van mij af dus dat was geen probleem) Mijn man heeft de oudste opgehaald en daarna waren we lekker een hele tijd met z'n vieren. Dat is echt een aanrader, kan de oudste lekker wennen!

Van af het begin waren en zijn het dikke vriendinnen. Ik probeerde tussen de baby tijd voor de peuter de maken en andersom en als ik aan het voeden was kwam de oudste meestal lekker bij me zitten, beetje kletsen enzo.

Vanaf dat de jongste 3 maanden was deed ik ze zelfs samen in bad! Kon de oudste lekker spelen en ik zat dan op mijn knieën op de grond om de baby vast te houden maar daar hadden ze allebei de grootste lol in.

Vriendinnen zijn ze altijd gebleven, helemaal geweldig nu slapen ze zelfs op een kamer samen in het stapelbed en niet omdat ze dat moeten nee dat hadden ze helemaal zelf bedacht. Ze zijn nu drie en bijna vijf en ik ben blij dat ze lekker snel op elkaar kwamen, zeker als ik zie wat ze aan elkaar hebben!



Heel fijne laaste maanden van je zwangerschap en voor straks een voorspoedige bevalling en geniet dan lekker van je twee kinderen!!