Psyche
alle pijlers
ben mezelf een beetje kwijt.. denk ik
donderdag 13 mei 2010 om 17:42
Het bezoekje van mijn vriendin was gezellig. Fijn gepraat.
Vandaag naar mijn ouders geweest. En ik ben er nog "beroerd" van.Dat lag niet aan mijn ouders hoor.. Maar aan wat mijn moeder vertelde over broer en schoonzus.
Mijn broer werkt in wisseldiensten,en nu had hij gereageerd op een interne vacature die gewoon overdag zou zijn.
Hij kwam bij mijn ouders en die zagen hem weer eens lachen wat lang geleden is.
En hij vertelde over die vacature en dat hij 450 euro meer zou gaan verdienen.
Maar dit alles was buiten zijn vrouw gerekend. Die was het er niet mee eens??!! En zodoende heeft hij dus nog steeds wisseldiensten.. Hoe zout wil je het hebben.
Je zou als vrouw toch blij zijn dat je man meer gaat verdienen en 's avonds meer thuis. En kinderen gaan steeds meer geld kosten dus elke euro is toch meegenomen??
nee,bij dat mens is echt,echt een steekje los..
Ik snap er in ieder geval niks van..
Vandaag naar mijn ouders geweest. En ik ben er nog "beroerd" van.Dat lag niet aan mijn ouders hoor.. Maar aan wat mijn moeder vertelde over broer en schoonzus.
Mijn broer werkt in wisseldiensten,en nu had hij gereageerd op een interne vacature die gewoon overdag zou zijn.
Hij kwam bij mijn ouders en die zagen hem weer eens lachen wat lang geleden is.
En hij vertelde over die vacature en dat hij 450 euro meer zou gaan verdienen.
Maar dit alles was buiten zijn vrouw gerekend. Die was het er niet mee eens??!! En zodoende heeft hij dus nog steeds wisseldiensten.. Hoe zout wil je het hebben.
Je zou als vrouw toch blij zijn dat je man meer gaat verdienen en 's avonds meer thuis. En kinderen gaan steeds meer geld kosten dus elke euro is toch meegenomen??
nee,bij dat mens is echt,echt een steekje los..
Ik snap er in ieder geval niks van..
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
vrijdag 14 mei 2010 om 19:46
Jouw schoonzus heeft wel macht over jouw broer zeg. Hoezo een gelijkwaardige relatie?
Ik zou juist blij zijn met wat meer regelmaat in huis en extra euro's zijn altijd mee genomen.
Ik snap het niet....
Trek je dat iig niet aan Lichtbron. Jij hebt sores genoeg.
Dit is voorlopig de laatste keer dat ik reageer. Over 2 weken ben ik terug en dan hoop ik echt dat er heel wat positieve dingen gebeurd zijn bij jou.
Vanaf deze kant een dikke , veel sterkte, kracht en doorzettingsvermogen gewenst.
Laat je niet op je kop zitten Lichtbron. Je bent veel meer waard dan jij denkt.
Ik zou juist blij zijn met wat meer regelmaat in huis en extra euro's zijn altijd mee genomen.
Ik snap het niet....
Trek je dat iig niet aan Lichtbron. Jij hebt sores genoeg.
Dit is voorlopig de laatste keer dat ik reageer. Over 2 weken ben ik terug en dan hoop ik echt dat er heel wat positieve dingen gebeurd zijn bij jou.
Vanaf deze kant een dikke , veel sterkte, kracht en doorzettingsvermogen gewenst.
Laat je niet op je kop zitten Lichtbron. Je bent veel meer waard dan jij denkt.
vrijdag 14 mei 2010 om 22:32
maandag 24 mei 2010 om 00:30
De beslissing is gevallen. Mijn dochter gaat intern..
En al weet ik dat er geen andere oplossing is,doet het zo ontzettend zeer.En voel ik me zo verdrietig..
Ik weet dat het goed is voor haar.Daar is zoveel aan hulpverlening en kan ze de hele dag bekeken worden..
Het is nog niet van vandaag op morgen,maar als het snel gaat dan wordt ze voor de grote vakantie al geplaats en anders erna.
Maar ik ga mijn meissie zóóó missen..
En al weet ik dat er geen andere oplossing is,doet het zo ontzettend zeer.En voel ik me zo verdrietig..
Ik weet dat het goed is voor haar.Daar is zoveel aan hulpverlening en kan ze de hele dag bekeken worden..
Het is nog niet van vandaag op morgen,maar als het snel gaat dan wordt ze voor de grote vakantie al geplaats en anders erna.
Maar ik ga mijn meissie zóóó missen..
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
maandag 24 mei 2010 om 09:43
normaal lees ik me maar kom je nu even een hart onder de riem steken, wat zul je, je verdrietig voelen! Ik hoop echt dat je dochter als ze er straks is gaat opknappen en dat ze misschien deze stap wel nodig heeft gehad om haar leven weer op de rit te krijgen. Voor nu zal het verdriet overheersen dat is ook logisch hoop dat het je een beetje troost geeft dat je weet dat dit de beste oplossing is. Wat vind je meisje er zelf van? Voor wat het waard is een knuffel van mij.
maandag 24 mei 2010 om 09:43
normaal lees ik me maar kom je nu even een hart onder de riem steken, wat zul je, je verdrietig voelen! Ik hoop echt dat je dochter als ze er straks is gaat opknappen en dat ze misschien deze stap wel nodig heeft gehad om haar leven weer op de rit te krijgen. Voor nu zal het verdriet overheersen dat is ook logisch hoop dat het je een beetje troost geeft dat je weet dat dit de beste oplossing is. Wat vind je meisje er zelf van? Voor wat het waard is een knuffel van mij.
dinsdag 25 mei 2010 om 22:23
Hoi,hannah, Ze weet het nog niet.Vinden we het nog een beetje te vroeg voor. We weten ook nog niet hoelang het gaat duren voordat we een intake-gesprek krijgen.
Ik voel me heel dubbel. Met mijn verstand zeg ik dat ik alles heb gedaan wat in mijn vermogen lag en dat ik niks meer kan doen.
Maar mijn gevoel dá's een ander paar mouwen..
Ik voel me heel dubbel. Met mijn verstand zeg ik dat ik alles heb gedaan wat in mijn vermogen lag en dat ik niks meer kan doen.
Maar mijn gevoel dá's een ander paar mouwen..
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
woensdag 26 mei 2010 om 16:32
Weet je van wat ik gelezen heb, heb je ook al het mogelijke gedaan, jij weet dat voor jezelf ook best wel maar indd je gevoel gaat nog niet mee dat is hoe moeilijk ook denk ik wel goed, je bent immers wel haar moeder en een moeder wil goed voor haar kinderen zorgen. Nu moet je een beslissing nemen die tegen je moederlijke gevoelens indruist je dochter "wegsturen" is niet iets wat je als moeder zou kiezen voor je kind. Want ookal is dat niet wat je doet het voelt misschien wel een beetje zo. Maar juist dit "wegsturen", deze moeilijke beslissing is misschien wel de juiste, de stap die nodig is om je kind uit deze vicieuze circel te halen.
Moeilijk zo van iemand te houden en dan zulke moeilijke beslissingen moeten nemen, heb je in deze wel een beetje steun van je ex-man? Of sta je er alleen voor?
Nog maar keer een bij gebrek aan beter.
Moeilijk zo van iemand te houden en dan zulke moeilijke beslissingen moeten nemen, heb je in deze wel een beetje steun van je ex-man? Of sta je er alleen voor?
Nog maar keer een bij gebrek aan beter.
vrijdag 28 mei 2010 om 01:04
Hey,Hannah_e, Je verwoordt precies hoe ik me voel..
Van mijn Bijna-exman ondervind ik weinig steun,helaas. Die praat nergens over..
Ik voel me daarin heel eenzaam. En ik ben bang dat ik eerdaags instort. Ben zóó moe..
Fijn dat je meeleest en reageert,doet me goed.
Van mijn Bijna-exman ondervind ik weinig steun,helaas. Die praat nergens over..
Ik voel me daarin heel eenzaam. En ik ben bang dat ik eerdaags instort. Ben zóó moe..
Fijn dat je meeleest en reageert,doet me goed.
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
vrijdag 28 mei 2010 om 11:03
Hoi lichtbron, ik ben er weer.
Je hebt de afgelopen weken heel wat voor je kiezen gehad lees ik met als hoogtepunt dat je dochter toch extern gaat.
Helemaal niet makkelijk voor je als moeder zijnde. Toch, we hebben het er al eerder over gehad, is het wel goed voor je dochter en zul jij je voor ogen moeten houden dat het voor haar toekomst beter is.
Natuurlijk had je het graag anders gewild maar het is niet anders. Je hebt je best gedaan en meer kun je niet doen.
Gevoelsmatig duurt het even voordat je dit kunt accepteren maar dat komt echt wel.
Ga jezelf iig niet naar beneden halen en verwijten en schuldgevoelens aanpraten want dat verdien je echt niet Lichtbron.
Het moeilijkste is dat het nog zo lang kan duren voordat dochter opgenomen wordt. Is er geen mogelijkheid om haar ergens anders eerder opgenomen te krijgen zodat je er minder tegen aan hoeft te hikken?
Voor dochter is het misschien ook beter dat er nu actie ondernomen wordt en niet over een paar maanden ook al weet ze nog van niks.
Natuurlijk zal je haar missen als ze weg is maar ze komt terug Lichtbron en naar alle waarschijnlijkheid zit ze dan veel beter in haar vel dan nu en dat is heel wat waard... Een gelukkige dochter
Je hebt de afgelopen weken heel wat voor je kiezen gehad lees ik met als hoogtepunt dat je dochter toch extern gaat.
Helemaal niet makkelijk voor je als moeder zijnde. Toch, we hebben het er al eerder over gehad, is het wel goed voor je dochter en zul jij je voor ogen moeten houden dat het voor haar toekomst beter is.
Natuurlijk had je het graag anders gewild maar het is niet anders. Je hebt je best gedaan en meer kun je niet doen.
Gevoelsmatig duurt het even voordat je dit kunt accepteren maar dat komt echt wel.
Ga jezelf iig niet naar beneden halen en verwijten en schuldgevoelens aanpraten want dat verdien je echt niet Lichtbron.
Het moeilijkste is dat het nog zo lang kan duren voordat dochter opgenomen wordt. Is er geen mogelijkheid om haar ergens anders eerder opgenomen te krijgen zodat je er minder tegen aan hoeft te hikken?
Voor dochter is het misschien ook beter dat er nu actie ondernomen wordt en niet over een paar maanden ook al weet ze nog van niks.
Natuurlijk zal je haar missen als ze weg is maar ze komt terug Lichtbron en naar alle waarschijnlijkheid zit ze dan veel beter in haar vel dan nu en dat is heel wat waard... Een gelukkige dochter
vrijdag 28 mei 2010 om 23:10
Hey,vakantieganger!! ik dacht dat je langer weg zou blijven??
goed uitgerust,lekker bruin natuurlijk??!!
Nee,serieus hoop dat het je goed gedaan heeft.
Afgelopen woensdag is mijn dochter van 9.00 uur tot 10.30 uur naar die ander school geweest. De afspraak is dat ze volgende week de hele ochtend gaat van negen tot twaalf.
alle uurtjes/dagen die ze naar die school gaat is meegenomen,maar intern is definitief..
Ze weet het nog niet,maar ik ben bang als we het vertellen dat de hel losbreekt hier..
Gisteren nog met haar naar de psychologe geweest en dat is met ingang van vandaag stop gezet..
Vanmorgen gesprek gehad op haar eigenlijke school waar ze hoorde te zitten. En daar is de uitschrijving ook definitief.
Zijn krap een kwartiertje binnen geweest.
Heb er niet echt een tevreden gevoel over..
Bosaapje,wat jij schrijft is 100 procent waar. Ik weet het,maar mijn gevoel wil er nog niet echt in mee..
goed uitgerust,lekker bruin natuurlijk??!!
Nee,serieus hoop dat het je goed gedaan heeft.
Afgelopen woensdag is mijn dochter van 9.00 uur tot 10.30 uur naar die ander school geweest. De afspraak is dat ze volgende week de hele ochtend gaat van negen tot twaalf.
alle uurtjes/dagen die ze naar die school gaat is meegenomen,maar intern is definitief..
Ze weet het nog niet,maar ik ben bang als we het vertellen dat de hel losbreekt hier..
Gisteren nog met haar naar de psychologe geweest en dat is met ingang van vandaag stop gezet..
Vanmorgen gesprek gehad op haar eigenlijke school waar ze hoorde te zitten. En daar is de uitschrijving ook definitief.
Zijn krap een kwartiertje binnen geweest.
Heb er niet echt een tevreden gevoel over..
Bosaapje,wat jij schrijft is 100 procent waar. Ik weet het,maar mijn gevoel wil er nog niet echt in mee..
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
zondag 30 mei 2010 om 13:07
De vakantie was super. Ik ben zo aan het vervellen dat het bruin nu bijna weg is maar de herinneringen en hoe ik heb genoten zal ik nooit vergeten. Zo'n mooie vakantie gehad, helemaal super.
Bijna 14 dagen weg geweest en we waren beieden blij dat we weer naar huis gingen.
Thuis is ondanks een mooie, leuke en super vakantie toch ons thuis.
Het gevoel loopt nooit zoals wij in zo'n situatie zouden willen Lichtbron. Verstandelijk kunnen wij alles goed beredeneren en weten we vaak precies waarom het zou zou moeten, de voordelen die het biedt etc, etc.
Gevoelsmatig ligt het anders en hoe meer je emotioneel erbij betrokken bent hoe moeilijker het is om iets te accepteren.
Was deze zelfde situatie bij een kennis van jou gebeurd had je gezegd: hardstikke goed voor dochter, goed voor de toeomst, bla, bla, bla. Gevoelsmatig had je dat ook gemeend.
Helaas... Hoe dichter het bij je zelf komt, hoe moeilijker het is.
Je mag er ook moeite mee hebben Lichtbron maar ga het niet terug trekken. Ik bedoel hiermee dat dochter toch niet intern gaat.
Je doet haar niet tekort en je houdt niet minder van haar als je doorzet. Juist het omgekeerde, je wil dat ze gelukkig wordt en als dit de manier is zul je moeten slikken en haar die kans moeten geven ook al is het heel moeilijk voor jou en dochter.
Wat is eigenlijk de reden dat de gesprekken met de psychologe gestopt zijn?
Juist totdat ze wordt opgenomen zijn gesprekken zeker zinvol ook al weet dochter nog van niks.
Wie gaat het haar vertellen en heeft ze dan iemand bij wie ze terecht kan met vragen, haar boosheid, verdriet ed?
Ga je vandaag nog iets voor jezelf doen?
Bijna 14 dagen weg geweest en we waren beieden blij dat we weer naar huis gingen.
Thuis is ondanks een mooie, leuke en super vakantie toch ons thuis.
Het gevoel loopt nooit zoals wij in zo'n situatie zouden willen Lichtbron. Verstandelijk kunnen wij alles goed beredeneren en weten we vaak precies waarom het zou zou moeten, de voordelen die het biedt etc, etc.
Gevoelsmatig ligt het anders en hoe meer je emotioneel erbij betrokken bent hoe moeilijker het is om iets te accepteren.
Was deze zelfde situatie bij een kennis van jou gebeurd had je gezegd: hardstikke goed voor dochter, goed voor de toeomst, bla, bla, bla. Gevoelsmatig had je dat ook gemeend.
Helaas... Hoe dichter het bij je zelf komt, hoe moeilijker het is.
Je mag er ook moeite mee hebben Lichtbron maar ga het niet terug trekken. Ik bedoel hiermee dat dochter toch niet intern gaat.
Je doet haar niet tekort en je houdt niet minder van haar als je doorzet. Juist het omgekeerde, je wil dat ze gelukkig wordt en als dit de manier is zul je moeten slikken en haar die kans moeten geven ook al is het heel moeilijk voor jou en dochter.
Wat is eigenlijk de reden dat de gesprekken met de psychologe gestopt zijn?
Juist totdat ze wordt opgenomen zijn gesprekken zeker zinvol ook al weet dochter nog van niks.
Wie gaat het haar vertellen en heeft ze dan iemand bij wie ze terecht kan met vragen, haar boosheid, verdriet ed?
Ga je vandaag nog iets voor jezelf doen?
dinsdag 1 juni 2010 om 14:33
Het weekend was vrij rustig.De scheiding verloopt niet echt vlotjes.. allerlei onvoorziene dingen waar we in het verleden nooit bij stil hebben gestaan die nu dus gevolgen hebben qua financiën en nog meer..
Heb vandaag een brief binnen gehad.. helaas slecht nieuws..
Gaat over inschrijven van een van de twee scholen. (intern en de school waar ze met gehandicapten zal zitten) voor een van de scholen is ze niet toegelaten.
De coach van de stichting MEE is aan het uitzoeken om welke school het gaat..
Bah.. wanneer zit het nu eens één keertje mee..
Heb vandaag een brief binnen gehad.. helaas slecht nieuws..
Gaat over inschrijven van een van de twee scholen. (intern en de school waar ze met gehandicapten zal zitten) voor een van de scholen is ze niet toegelaten.
De coach van de stichting MEE is aan het uitzoeken om welke school het gaat..
Bah.. wanneer zit het nu eens één keertje mee..
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
dinsdag 1 juni 2010 om 15:19
He dat is vervelend dat dingen uit het verleden nu voor nare consequenties zorgen, hopelijk valt het straks als alles achter de rug is toch nog mee.
Maar die school, staat het niet in de brief welke school het is? Ik dacht dat al duidelijk was dat ze intern zou gaan en die school al akkoord was?
Hoe dan ook geen leuke brief om te krijgen ben je net zover dat je deze stap kan zetten krijg je dit.
Hopelijk komt aan deze onduidelijkheid snel een einde dit is ook killing lijkt me niet weten waar je aan toe bent. Niet opgeven hoor, wat Bosaapje zegt is echt waar er is door een groep mensen gekozen voor deze oplossing niemand maakt die beslissing zomaar. Je stuurt haar niet weg al zegt je gevoel dat nog 1000x, je laat haar los om haar eigen weg te vinden. Dat is moeilijk los laten is altijd verdomde moeilijk soms echter de ultiemste liefdes uiting die je voor iemand kan doen.
Maar die school, staat het niet in de brief welke school het is? Ik dacht dat al duidelijk was dat ze intern zou gaan en die school al akkoord was?
Hoe dan ook geen leuke brief om te krijgen ben je net zover dat je deze stap kan zetten krijg je dit.
Hopelijk komt aan deze onduidelijkheid snel een einde dit is ook killing lijkt me niet weten waar je aan toe bent. Niet opgeven hoor, wat Bosaapje zegt is echt waar er is door een groep mensen gekozen voor deze oplossing niemand maakt die beslissing zomaar. Je stuurt haar niet weg al zegt je gevoel dat nog 1000x, je laat haar los om haar eigen weg te vinden. Dat is moeilijk los laten is altijd verdomde moeilijk soms echter de ultiemste liefdes uiting die je voor iemand kan doen.
dinsdag 1 juni 2010 om 15:48
Ze hadden beter even niks kunnen zeggen op welke school je dochter niet toegelaten is. Nu zit je te piekeren en te denken waarom en welke school terwijl ze eerst beter hadden kunnen informeren over wie en wat.
Jij zit weer met de gebakken peren nu
Ik hoop dat je snel hoort welke school het is en de redenen van deze afwijzing.
Jij zit weer met de gebakken peren nu
Ik hoop dat je snel hoort welke school het is en de redenen van deze afwijzing.
dinsdag 1 juni 2010 om 22:03
De brief was een afwijzing voor de school waar ze met gehandicapte kinderen les krijgt..
De coach van de stichting MEE heeft gebeld met de directeur van die school en ondanks die brief is ze welkom om gewoon te komen en gedeeltelijk mee te draaien.. dikke kus voor die man.
Hij snapte er ook niks van..
Ze gaan nu bezwaar indienen.
Waar ze intern zou moeten blijft zo staan,want als later blijkt dat ze toch die stap niet kan/wil nemen om hele dag te gaan,kan ze in ieder geval daar opgenomen worden.
Ze willen nu ook melding doen bij de raad van kinderbescherming en tzt een gezinsvoogd aanstellen,om mij van enkele dingen te ontlasten...
Maar ik zie daar erg tegenop en heb er geen fijn gevoel bij..
De coach van de stichting MEE heeft gebeld met de directeur van die school en ondanks die brief is ze welkom om gewoon te komen en gedeeltelijk mee te draaien.. dikke kus voor die man.
Hij snapte er ook niks van..
Ze gaan nu bezwaar indienen.
Waar ze intern zou moeten blijft zo staan,want als later blijkt dat ze toch die stap niet kan/wil nemen om hele dag te gaan,kan ze in ieder geval daar opgenomen worden.
Ze willen nu ook melding doen bij de raad van kinderbescherming en tzt een gezinsvoogd aanstellen,om mij van enkele dingen te ontlasten...
Maar ik zie daar erg tegenop en heb er geen fijn gevoel bij..
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
woensdag 2 juni 2010 om 21:24
In ieder geval heb je nu duidelijkheid qua de afwijzing betreft. Fijn dat die directeur toch iets voor je dochter wil doen en een bezwaar gaat indienen.
Voorlopig moet je je sterk maken om dochter wel intern te laten gaan ook al kan/wil ze die stap niet nemen.
Om het grof te zeggen: ze heeft kansen genoeg gehad Lichtbron en ze heeft zelf de keuze gemaakt om niet meer naar school te gaan ondanks alle aanmoedigingen en begeleiding.
En nee, ze zal zeker niet willen gaan. Ze zal er alles aan doen om niet te hoeven maar is het daar niet een beetje te laat voor...
Ik snap jouw gevoelens ook Lichtbron maar nogmaals: het gaat om de toekomst van je dochter. Niet zij maar jullie als ouders zijn de baas en jullie zullen een beslissing moeten nemen wat goed is voor haar en haar verdere ontwikkeling en hoe moeilijk ook jullie niet laten overdonderen door dochter.
Ik hoop echt dat de kinderbescherming jou gaat helpen en je inderdaad ontlast want je kunt het wel gebruiken ondanks dat je het gevoel misschien hebt dat je faalt of de controle kwijt raakt.
Je doet het goed Lichtbron, helaas kun jij niet alles en de ander gelukkig maken. Over sommige situaties heb je gewoonweg geen zeggenschap over en je kunt alleen laten blijken dat je er bent en je best doet. De rest ligt bij de ander wat hij/zij ermee doet.
Voorlopig moet je je sterk maken om dochter wel intern te laten gaan ook al kan/wil ze die stap niet nemen.
Om het grof te zeggen: ze heeft kansen genoeg gehad Lichtbron en ze heeft zelf de keuze gemaakt om niet meer naar school te gaan ondanks alle aanmoedigingen en begeleiding.
En nee, ze zal zeker niet willen gaan. Ze zal er alles aan doen om niet te hoeven maar is het daar niet een beetje te laat voor...
Ik snap jouw gevoelens ook Lichtbron maar nogmaals: het gaat om de toekomst van je dochter. Niet zij maar jullie als ouders zijn de baas en jullie zullen een beslissing moeten nemen wat goed is voor haar en haar verdere ontwikkeling en hoe moeilijk ook jullie niet laten overdonderen door dochter.
Ik hoop echt dat de kinderbescherming jou gaat helpen en je inderdaad ontlast want je kunt het wel gebruiken ondanks dat je het gevoel misschien hebt dat je faalt of de controle kwijt raakt.
Je doet het goed Lichtbron, helaas kun jij niet alles en de ander gelukkig maken. Over sommige situaties heb je gewoonweg geen zeggenschap over en je kunt alleen laten blijken dat je er bent en je best doet. De rest ligt bij de ander wat hij/zij ermee doet.
donderdag 3 juni 2010 om 22:35
Hoi,Bosaapje,sorry dat ik zo laat op je reageer,maar ik heb ondertussen ook een ander topic ge-opend : mijn dochter moet intern. En daar liep het een beetje storm met de reacties.
Afgelopen woensdag is ze dus niet naar die andere school geweest.
Dinsdag komt de coach weer,en dan ga ik met haar overleggen hoe we het nu gaan doen. Ook omdat ze daar gewoon de lessen mag volgen van de directeur.
Ik ben me ondertussen aan het "voorbereiden" op de komst van een gezinsvoogd,en het feit dat ik "alles uit handen moet gaan geven".
Ik wil in ieder geval ook een brief schrijven aan iedereen die deelneemt aan het zorgoverleg van mijn dochter..
Afgelopen woensdag is ze dus niet naar die andere school geweest.
Dinsdag komt de coach weer,en dan ga ik met haar overleggen hoe we het nu gaan doen. Ook omdat ze daar gewoon de lessen mag volgen van de directeur.
Ik ben me ondertussen aan het "voorbereiden" op de komst van een gezinsvoogd,en het feit dat ik "alles uit handen moet gaan geven".
Ik wil in ieder geval ook een brief schrijven aan iedereen die deelneemt aan het zorgoverleg van mijn dochter..
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
