Relaties
alle pijlers
vriendin in de prostitutie
dinsdag 15 juni 2010 om 10:10
Ik weet even niet goed hoe ik moet reageren of wat ik er van moet denken.
Al pratend over "vrienden" in het algemeen meent een collega dat ze een vriendin van me kent. Hoe en wat maakt even niet uit, maar ze beweert dat die vriendin "mannen ontvangt". Ik geloof het niet: keurig, zedig, bijna op het preutse af uit een gezin waar dit niet binnen de normen en waarden (enge woorden....) zou passen.
Sta dus half die collega te beschuldigen van het beschimpen van een vriendin van me, tot die collega een website opent waarop mijn vriendin haar diensten aanbied.
Ik sta perplex, want dit lijkt me zóó niet bij haar te passen.
En erger nog, ik weet me even geen raad hoe ik hier nou mee om moet gaan! Ik weet ook niet hoe ik het moet omschrijven, en wil ook hier niemand aanvallen, maar ik vind betaalde sex zó ranzig dat ik er niet mee wil worden geassocieerd. Ik zou niet graag met haar gezien worden als ze één van haar klanten op straat tegen komt ofzo.
Ik snap het ook gewoon niet omdat het een hele slimme meid is die ook op een "normale" manier haar geld kan verdienen. Waarom doet ze het dan? Wat moet ik nou zeggen als ik haar weer spreek? Hoe moet ik reageren?
Update: Lees alsjeblieft het héle topic door om de ontwikkelingen te lezen, er zijn zo hier en daar wat posts die bovenstaande nuanceren, uitleggen en ook het vervolg weergeven.
Al pratend over "vrienden" in het algemeen meent een collega dat ze een vriendin van me kent. Hoe en wat maakt even niet uit, maar ze beweert dat die vriendin "mannen ontvangt". Ik geloof het niet: keurig, zedig, bijna op het preutse af uit een gezin waar dit niet binnen de normen en waarden (enge woorden....) zou passen.
Sta dus half die collega te beschuldigen van het beschimpen van een vriendin van me, tot die collega een website opent waarop mijn vriendin haar diensten aanbied.
Ik sta perplex, want dit lijkt me zóó niet bij haar te passen.
En erger nog, ik weet me even geen raad hoe ik hier nou mee om moet gaan! Ik weet ook niet hoe ik het moet omschrijven, en wil ook hier niemand aanvallen, maar ik vind betaalde sex zó ranzig dat ik er niet mee wil worden geassocieerd. Ik zou niet graag met haar gezien worden als ze één van haar klanten op straat tegen komt ofzo.
Ik snap het ook gewoon niet omdat het een hele slimme meid is die ook op een "normale" manier haar geld kan verdienen. Waarom doet ze het dan? Wat moet ik nou zeggen als ik haar weer spreek? Hoe moet ik reageren?
Update: Lees alsjeblieft het héle topic door om de ontwikkelingen te lezen, er zijn zo hier en daar wat posts die bovenstaande nuanceren, uitleggen en ook het vervolg weergeven.
Viva la vida
dinsdag 15 juni 2010 om 17:36
Wat een hoop heisa en gezeik om niks.
Ga eens praten met die vriendin. Niet om je gelijk te halen of je vermeende recht op voorinformatie met terugwerkende kracht te gaan incasseren.
Gewoon praten en Ndh86, ga vooral ook luisteren: dat die info door je collega is aangedragen, dat je geschrokken bent, dat je het niet zo goed kan rijmen met haar uitlatingen over seks. En dan kan je gewoon vragen waarom ze je niet in vertrouwen wilde nemen.
Je hebt nergens het "recht" om over dit soort keuzes vooraf geïnformeerd te worden (haha, het idee alleen al, hilarisch!).
Stap van die aanmatigende vooronderstellingen af als: papa heeft bakken geld, zij is slim dus hoeft dit werk niet te doen en ze heeft geen luxe levensstijl. Misschien wil ze een wereldreis maken en snel geld verdienen, wil ze gewoon lekker veel seks met verschillende mannen en bedenkt dat ze er ook geld voor kan vragen, misschien wil ze een schuld terugbetalen zónder bij papa aan te moeten kloppen. Weet jij veel! Vul dat nu eens niet allemaal in voor haar maar vraag het en luister eens in plaats van direct te oordelen...
Oh, en neem de optie dat haar een loer gedraaid wordt ook eens serieus.
En vind je het al met al allemaal zo verschrikkelijk en onmogelijk en walgelijk dan stop je de vriendschap. Jouw keuze maar ergens krijg ik het gevoel dat je vooral op je tenen bent getrapt dat je niet in vertrouwen bent genomen. In dat geval blijf dan bij die feiten.
Tot slot: uitspraken die je op dit forum rechtstreeks aan haar doet ("als je meeleest doe je kat vast in de slaapkamer") zijn echt van ongekend laag niveau en in-en-in laag/triest/vals. Gatver, dan zou ik als vriendin je persoonlijk de deur uitflikkeren en de vriendschap per direct verbreken. Wat denk je te bereiken met dit soort überzielige uitspraken op een forum??
Ga eens praten met die vriendin. Niet om je gelijk te halen of je vermeende recht op voorinformatie met terugwerkende kracht te gaan incasseren.
Gewoon praten en Ndh86, ga vooral ook luisteren: dat die info door je collega is aangedragen, dat je geschrokken bent, dat je het niet zo goed kan rijmen met haar uitlatingen over seks. En dan kan je gewoon vragen waarom ze je niet in vertrouwen wilde nemen.
Je hebt nergens het "recht" om over dit soort keuzes vooraf geïnformeerd te worden (haha, het idee alleen al, hilarisch!).
Stap van die aanmatigende vooronderstellingen af als: papa heeft bakken geld, zij is slim dus hoeft dit werk niet te doen en ze heeft geen luxe levensstijl. Misschien wil ze een wereldreis maken en snel geld verdienen, wil ze gewoon lekker veel seks met verschillende mannen en bedenkt dat ze er ook geld voor kan vragen, misschien wil ze een schuld terugbetalen zónder bij papa aan te moeten kloppen. Weet jij veel! Vul dat nu eens niet allemaal in voor haar maar vraag het en luister eens in plaats van direct te oordelen...
Oh, en neem de optie dat haar een loer gedraaid wordt ook eens serieus.
En vind je het al met al allemaal zo verschrikkelijk en onmogelijk en walgelijk dan stop je de vriendschap. Jouw keuze maar ergens krijg ik het gevoel dat je vooral op je tenen bent getrapt dat je niet in vertrouwen bent genomen. In dat geval blijf dan bij die feiten.
Tot slot: uitspraken die je op dit forum rechtstreeks aan haar doet ("als je meeleest doe je kat vast in de slaapkamer") zijn echt van ongekend laag niveau en in-en-in laag/triest/vals. Gatver, dan zou ik als vriendin je persoonlijk de deur uitflikkeren en de vriendschap per direct verbreken. Wat denk je te bereiken met dit soort überzielige uitspraken op een forum??
dinsdag 15 juni 2010 om 18:32
Even de situatie bekijken:
Je hebt de topicstarter en haar vriendin.
de vriendin schijnt iets te doen dat de TS veroordeelt, hoewel ze niemand schade toebrengt of kwetst.
De TS is degene die de ander veroordeelt op een vrij harde manier. Zonder er verder ook maar een woord met haar vriendin erover gewisseld te hebben. misschien heeft die vriendin er goede redenen voor. Maar dat is verder eigenljk neit eens zo relevant.
Wie is hier niet goed bezig?
Je hebt de topicstarter en haar vriendin.
de vriendin schijnt iets te doen dat de TS veroordeelt, hoewel ze niemand schade toebrengt of kwetst.
De TS is degene die de ander veroordeelt op een vrij harde manier. Zonder er verder ook maar een woord met haar vriendin erover gewisseld te hebben. misschien heeft die vriendin er goede redenen voor. Maar dat is verder eigenljk neit eens zo relevant.
Wie is hier niet goed bezig?
dinsdag 15 juni 2010 om 19:07
Sorry ladies, speciaal een nick gemaakt voor dit, wil liever niet met eigen nick posten....
Zoals de naam al zegt kom ik ook "van de andere kant". Ik heb drie jaar als high class escort gewerkt voor een bureau en werk de laatste 3 jaren alleen nog free lance voor 1 klant. Dat alles deed ik (ook al heb ik zeer zeker geen rijke papa) voor de kick, spanning en de wereld eromheen. De macht, de ontwikkelingen, de gesprekken en nieuwsgierigheid lokten mij; alhoewel het geld en de verre reizen zeker leuk waren. Ik heb daarnaast al 16 jaar een staffunctie waarbij ik overleg met de raad van bestuur direct en ik geef leiding aan 12 medewerkers.
Ik heb diverse ervaringen. Een vriendin heb ik nooit iets verteld omdat zij een nogal behoudende levensvisie heeft. Een vriendin heb ik pas na 1 jaar in vertrouwen durven nemen wegens de angst haar te verliezen en angst voor veroordeling, verlies en woede naar mijn familie/werk. Zij is nog steeds mijn hartsvriendin en heeft me begrepen en gekozen voor vergeving van mijn zwijgen omdat ze ons te kostbaar vindt. Een vriendin heb ik het direct verteld en die heeft na een half jaar met mij gebroken omdat zij "niet mee wilde werken aan mijn leugens". Ook ik heb veel contacten verloren, net als Cato maar ben bereid om, alhoewel ik het niet van de daken schreeuw, bij confrontatie deze aan te gaan en mensen te verliezen als dat hun keuze is.
Ik schrik van de kattige en korte houding van TO. Zij pretendeert in het dagelijks leven ietwat verlegen te zijn en ook nog een leuke meid vol klasse; haar posts vind ik agressief, veroordelend en veeleisend. Werkelijk, het gaat over spelfouten en rechten. Daar kom je nergens mee. (En ja Liselore, ook arrogant in mijn ogen). Als zij IRL ook zo is, keek ik wel drie keer uit.
Ndh, ik snap je verontwaardiging van "waarom heeft ze niet gedeeld". Vooralsnog weet je niet of het waar is. Mocht dat wel zo zijn, reken er dan op dat zij er dagelijks mee bezig is of en hoe ze het je zal vertellen als jij voor haar close bent. Iedere dag dat zij het niet doet, is er een reden voor. Zoals zij misschien ook een reden had om "belerend" te zijn. Zij ziet veel in het leven en wil je misschien waarschuwen dat seks mooier is mét liefde.
Wat haar reden ook is, vraag het haar als je daar mee zit.
Of neem haar zoals zij nu wil dat je haar ziet en hou van haar in de rol die zij voor je wil zijn.
Als je vragen hebt, no problemo, ik lees mee......
Zoals de naam al zegt kom ik ook "van de andere kant". Ik heb drie jaar als high class escort gewerkt voor een bureau en werk de laatste 3 jaren alleen nog free lance voor 1 klant. Dat alles deed ik (ook al heb ik zeer zeker geen rijke papa) voor de kick, spanning en de wereld eromheen. De macht, de ontwikkelingen, de gesprekken en nieuwsgierigheid lokten mij; alhoewel het geld en de verre reizen zeker leuk waren. Ik heb daarnaast al 16 jaar een staffunctie waarbij ik overleg met de raad van bestuur direct en ik geef leiding aan 12 medewerkers.
Ik heb diverse ervaringen. Een vriendin heb ik nooit iets verteld omdat zij een nogal behoudende levensvisie heeft. Een vriendin heb ik pas na 1 jaar in vertrouwen durven nemen wegens de angst haar te verliezen en angst voor veroordeling, verlies en woede naar mijn familie/werk. Zij is nog steeds mijn hartsvriendin en heeft me begrepen en gekozen voor vergeving van mijn zwijgen omdat ze ons te kostbaar vindt. Een vriendin heb ik het direct verteld en die heeft na een half jaar met mij gebroken omdat zij "niet mee wilde werken aan mijn leugens". Ook ik heb veel contacten verloren, net als Cato maar ben bereid om, alhoewel ik het niet van de daken schreeuw, bij confrontatie deze aan te gaan en mensen te verliezen als dat hun keuze is.
Ik schrik van de kattige en korte houding van TO. Zij pretendeert in het dagelijks leven ietwat verlegen te zijn en ook nog een leuke meid vol klasse; haar posts vind ik agressief, veroordelend en veeleisend. Werkelijk, het gaat over spelfouten en rechten. Daar kom je nergens mee. (En ja Liselore, ook arrogant in mijn ogen). Als zij IRL ook zo is, keek ik wel drie keer uit.
Ndh, ik snap je verontwaardiging van "waarom heeft ze niet gedeeld". Vooralsnog weet je niet of het waar is. Mocht dat wel zo zijn, reken er dan op dat zij er dagelijks mee bezig is of en hoe ze het je zal vertellen als jij voor haar close bent. Iedere dag dat zij het niet doet, is er een reden voor. Zoals zij misschien ook een reden had om "belerend" te zijn. Zij ziet veel in het leven en wil je misschien waarschuwen dat seks mooier is mét liefde.
Wat haar reden ook is, vraag het haar als je daar mee zit.
Of neem haar zoals zij nu wil dat je haar ziet en hou van haar in de rol die zij voor je wil zijn.
Als je vragen hebt, no problemo, ik lees mee......
dinsdag 15 juni 2010 om 20:00
@Hanshier: ik heb met alle drie de door jou genoemde punten "geen goed gevoel". Het een "weegt" alleen zwaarder dan het ander.
@mylenevalerie: een vriendenclub van meiden die elkaar kennen van af de basisschool, aangevuld met "een kennisje van die" en een "vriendin van die". Daar kwam een meid van 19 bij waarvan ik "vlinders" kreeg. Raar als je "niet op vrouwen valt". Rest is geschiedenis.
@mylenevalerie: een vriendenclub van meiden die elkaar kennen van af de basisschool, aangevuld met "een kennisje van die" en een "vriendin van die". Daar kwam een meid van 19 bij waarvan ik "vlinders" kreeg. Raar als je "niet op vrouwen valt". Rest is geschiedenis.
Viva la vida
dinsdag 15 juni 2010 om 23:30
Kan best begrijpen dat je het niet zo leuk vind dat ze het niet eerlijk tegen je heeft gezegd maar probeer ook eens in haar schoenen te staan en eraan te denken waaróm ze het niet heeft gezegd.
Het is heel goed te begrijpen waarom ze het niet verteld heeft.
Natuurlijk omdat ze niet wilt dat iemand (wie dan ook)het weet omdat ze bang is dat het dan ooit uitkomt en iedereen het komt te weten.
Want zelfs je beste vriendin kan je vijand worden en het dan rondvertellen aan iedereen.
Dus ik begrijp jouw vriendin heel goed dat ze het niet verteld heeft.
Als jij iets hebt gedaan waar je je voor schaamt bijv. zal je het neem ik aan ook niet vertellen uit angst dat iedereen het komt te weten?
Daarbij kan het ook nog schaamte zijn of dat ze bang is voor jouw reactie.
Maar als je n échte vriendin bent accepteer je haar zoals ze is.Het gaat er toch om dat ze een vriendin voor je is en wat ze verder doet,wat maakt dat uit?
Kan me niet voorstellen dat jij geen geheimen hebt.
En dan achter haar rug om zo over haar praten terwijl je nog niet eens haar eigen verhaal gehoord hebt,zo'n vriendin als jou had ik toch niet gewild.
En jij zegt dat je klasse hebt?Vind je eerder achterbaks en n aanstelster.
Het is heel goed te begrijpen waarom ze het niet verteld heeft.
Natuurlijk omdat ze niet wilt dat iemand (wie dan ook)het weet omdat ze bang is dat het dan ooit uitkomt en iedereen het komt te weten.
Want zelfs je beste vriendin kan je vijand worden en het dan rondvertellen aan iedereen.
Dus ik begrijp jouw vriendin heel goed dat ze het niet verteld heeft.
Als jij iets hebt gedaan waar je je voor schaamt bijv. zal je het neem ik aan ook niet vertellen uit angst dat iedereen het komt te weten?
Daarbij kan het ook nog schaamte zijn of dat ze bang is voor jouw reactie.
Maar als je n échte vriendin bent accepteer je haar zoals ze is.Het gaat er toch om dat ze een vriendin voor je is en wat ze verder doet,wat maakt dat uit?
Kan me niet voorstellen dat jij geen geheimen hebt.
En dan achter haar rug om zo over haar praten terwijl je nog niet eens haar eigen verhaal gehoord hebt,zo'n vriendin als jou had ik toch niet gewild.
En jij zegt dat je klasse hebt?Vind je eerder achterbaks en n aanstelster.
woensdag 16 juni 2010 om 10:01
Beste allemaal,
Sorry, dit wordt een lange post.... maar allereerst wil ik iedereen bedanken voor de reacties. Zoals ook al in het verloop van het topic te lezen is, hebben de reacties me laten inzien dat het niet zo zeer "het prostitué zijn" is wat me raakte, als wel dat iemand waarmee je jarenlang een innige vriendschapsband hebt een dergelijke beslissing maakt zonder dit met je te overleggen.
Dat kan voor sommigen vreemd overkomen, maar als je normaal gesproken "bijna alles" met elkaar deelt, voelt het gewoon vreemd als je niet in vertrouwen genomen wordt over juist dít onderwerp.
Ons vriendinnenclubje is opgebouwd uit meiden met allen een zelfde "achtergrond", waarmee dus veel normen, waarden en denkbeelden overeenkomen. Prostitutie is niet iets wat ons "past". Ik begrijp dat "de mens in het algemeen" hierover een andere mening kan hebben, en ik wil dan ook niemand veroordelen die in die branche werkzaam is. Ik wilde in dit topic alleen graag jullie mening over hoe ik deze situatie het best kon benaderen, omdat er - zo algemeen mogelijk gezegd - een vriendin iets doet wat tegen _mijn_ normen en waarden ingaat.
Namma maakte hierover de opmerking: Dus als een vriendin hele andere normen en waarden heeft, mag je daar niet van walgen? En als jouw vriendin dan een pedo is? Mag je dan ook niet wat walging voelen??? en dat is precies wat ik bedoel, al is het misschien een iets te heftig voorbeeld. Het feit dat ik iets walgelijk vind, hoeft niet te betekenen dat iedereen dat moet vinden. Helaas zijn een aantal reacties niet gebaseerd op een stukje inlevingsvermogen in de richting "Als mijn vriendin iets doet wat IK walgelijk vind..... Dat vind ik erg jammer.
Verder is het zo, zoals ik al schreef, dat mijn vriendin juist altijd de moraalridder uithing wanneer het gesprek in het clubje kwam op sex. "Geen sex zonder liefde", "Je ziet er uit als een slet" en "Binnen drie maanden al seks? Is het dan echt vaste verkering, hebben jullie toekomstplannen?" en nog scherpere veroordeling van allerhande (aanverwante) zaken. Dit maakt dat je een beeld krijgt van iemand. Als vervolgens iemand zich daar dwars tegenin gaat gedragen, dan roept dat toch vragen op? Dat is dan toch een dubbele moraal?
Na het lezen van alle (on-topic) posts was ik dan ook gisteren tot de conclusie gekomen dat het feit dat ze me niet als goede vriendin in vertrouwen heeft genomen het meest "pijn" doet. In tegenstelling tot wat er wellicht uit mijn OP en andere posts blijkt ben ik best een ruimdenkend persoon en veroordeel niet (niet direct....) iemand op basis van wat ik zie of hoor. Alles bij elkaar (het "feit" op zich, het niet "delen" met mij en de dubbele moraal) zorgde voor mijn verontwaardiging. Ik neem haar met (bijna) alles in vertrouwen, en wat ik haar niet vertel zijn slechts de "details". Ze heeft altijd doen voorkomen dat dit vertrouwen wederzijds was en zij mij ook (bijna) alles vertelde.
De reacties met als algemene boodschap "waar bemoei jij je mee" en "waar haal je het recht vandaan..." vind ik dan ook erg raar en getuigen (naar mijn idee) niet van enig inlevingsgevoel in de situatie. Het gaat om een 17 jaar durende vriendschap! Dan heb je toch "het recht" om te weten waarom ze die dubbele moraal hanteert? En sinds wanneer ze dingen is gaan verzwijgen?
In een aantal posts wordt mijn mening over zaken bekritiseerd, en dat geeft alleen aan dat iedereen overal een andere mening over heeft. Dat maakt juist de samenleving zo leuk. Ik kan prostitutie niet verenigen met hoe ik in het leven sta. Dat is voor iedereen anders, maar ik wil natuurlijk niet beoordeeld worden als "bekrompen" of iets dergelijks. Als het handelen van een vriendin niet bij me "past" dan staat dat de vriendschap in de weg. Quertuu (15-06-2010, 11:08) schreef hierover, en dat is precies wat ik bedoel.
De reactie van Escorgot (15-06-2010, 19:07) geeft aan dat ze haar "carrière" wel heeft verteld aan vriendinnen. De één had begrip, de ander verbrak het contact. Toch heeft Escorgot niet door dat ook IK graag die keus had gehad, in plaats van er "toevallig" achterkomen. In 17 jaar lief en leed delen vind ik het normaal als je ook deze beslissing met je vriendin deelt. Jammer genoeg snapt ze enerzijds mijn verontwaardiging, en noemt me (mijn posts) anderzijds agressief, veroordelend, veeleisend en arrogant. Hoewel ik ook nu niet veroordelend wil overkomen, wil ik een andere vergelijking maken: "Ik vloek omdat iemand met een hamer op mijn voet slaat, waarna ik wordt beoordeelt op het vloeken, en voor de persoon met de hamer zou er weleens een verzachtende omstandigheid kunnen zijn". Zo voelt een dergelijke opmerking voor mij.
Gisteravond ben ik naar mijn vriendin gegaan. In de bus heb ik gehuild om het hele gebeuren en met lood in mijn schoenen ben ik naar haar toe gegaan en heb haar het verloop van mijn dag verteld. Midden in mijn verhaal, toen het voor haar duidelijk was waar het over ging, liet ze twee andere vriendinnen binnen met de melding "die kleine heeft iets ontdekt, en jullie willen vast wel weten wat...". Op mijn vraag of we het gesprek een andere keer zouden voortzetten reageerde ze afwijzend met een soort strijdlustige houding, op een manier die ik niet van haar gewend ben. Ze gaf aan dat hetgeen ik had ontdekt geheel waarheid was. Haar redenen voor deze "carrière" en het verzwijgen en haar manier van optreden binnen onze club wist ze heel kalm en duidelijk aan ons drieën over te brengen, waarbij er met heel veel (vreemde) verwijten naar "ons" en ook haar familie werd gegooid."Mijn ouders hebben het me te makkelijk gemaakt." Ik kreeg het verwijt "jij bent klein en blond" waarin ik geen reden kan zien om mij voor te liegen of om "haar carrière te verleggen". Veel harde woorden waar ik geen weerwoord op had en ook geen opening vond om het gesprek om te buigen naar een "reële" situatie. Ze heeft ons de deur uit gezet nadat ze al haar blijkbaar opgekropte frustraties er uit had gegooid.
Ik voel me toch een beetje mislukt als vriendin, omdat ik nooit heb gezien dat er emotioneel gezien iets niet goed zat. De twee anderen, die deel uit maakten van "ons clubje" binnen de hele groep, hebben ook nooit opgemerkt dat ze ergens mee zat of anderszins. Ik probeer van de week weer contact met haar op te nemen of langs te gaan.
Sorry, dit wordt een lange post.... maar allereerst wil ik iedereen bedanken voor de reacties. Zoals ook al in het verloop van het topic te lezen is, hebben de reacties me laten inzien dat het niet zo zeer "het prostitué zijn" is wat me raakte, als wel dat iemand waarmee je jarenlang een innige vriendschapsband hebt een dergelijke beslissing maakt zonder dit met je te overleggen.
Dat kan voor sommigen vreemd overkomen, maar als je normaal gesproken "bijna alles" met elkaar deelt, voelt het gewoon vreemd als je niet in vertrouwen genomen wordt over juist dít onderwerp.
Ons vriendinnenclubje is opgebouwd uit meiden met allen een zelfde "achtergrond", waarmee dus veel normen, waarden en denkbeelden overeenkomen. Prostitutie is niet iets wat ons "past". Ik begrijp dat "de mens in het algemeen" hierover een andere mening kan hebben, en ik wil dan ook niemand veroordelen die in die branche werkzaam is. Ik wilde in dit topic alleen graag jullie mening over hoe ik deze situatie het best kon benaderen, omdat er - zo algemeen mogelijk gezegd - een vriendin iets doet wat tegen _mijn_ normen en waarden ingaat.
Namma maakte hierover de opmerking: Dus als een vriendin hele andere normen en waarden heeft, mag je daar niet van walgen? En als jouw vriendin dan een pedo is? Mag je dan ook niet wat walging voelen??? en dat is precies wat ik bedoel, al is het misschien een iets te heftig voorbeeld. Het feit dat ik iets walgelijk vind, hoeft niet te betekenen dat iedereen dat moet vinden. Helaas zijn een aantal reacties niet gebaseerd op een stukje inlevingsvermogen in de richting "Als mijn vriendin iets doet wat IK walgelijk vind..... Dat vind ik erg jammer.
Verder is het zo, zoals ik al schreef, dat mijn vriendin juist altijd de moraalridder uithing wanneer het gesprek in het clubje kwam op sex. "Geen sex zonder liefde", "Je ziet er uit als een slet" en "Binnen drie maanden al seks? Is het dan echt vaste verkering, hebben jullie toekomstplannen?" en nog scherpere veroordeling van allerhande (aanverwante) zaken. Dit maakt dat je een beeld krijgt van iemand. Als vervolgens iemand zich daar dwars tegenin gaat gedragen, dan roept dat toch vragen op? Dat is dan toch een dubbele moraal?
Na het lezen van alle (on-topic) posts was ik dan ook gisteren tot de conclusie gekomen dat het feit dat ze me niet als goede vriendin in vertrouwen heeft genomen het meest "pijn" doet. In tegenstelling tot wat er wellicht uit mijn OP en andere posts blijkt ben ik best een ruimdenkend persoon en veroordeel niet (niet direct....) iemand op basis van wat ik zie of hoor. Alles bij elkaar (het "feit" op zich, het niet "delen" met mij en de dubbele moraal) zorgde voor mijn verontwaardiging. Ik neem haar met (bijna) alles in vertrouwen, en wat ik haar niet vertel zijn slechts de "details". Ze heeft altijd doen voorkomen dat dit vertrouwen wederzijds was en zij mij ook (bijna) alles vertelde.
De reacties met als algemene boodschap "waar bemoei jij je mee" en "waar haal je het recht vandaan..." vind ik dan ook erg raar en getuigen (naar mijn idee) niet van enig inlevingsgevoel in de situatie. Het gaat om een 17 jaar durende vriendschap! Dan heb je toch "het recht" om te weten waarom ze die dubbele moraal hanteert? En sinds wanneer ze dingen is gaan verzwijgen?
In een aantal posts wordt mijn mening over zaken bekritiseerd, en dat geeft alleen aan dat iedereen overal een andere mening over heeft. Dat maakt juist de samenleving zo leuk. Ik kan prostitutie niet verenigen met hoe ik in het leven sta. Dat is voor iedereen anders, maar ik wil natuurlijk niet beoordeeld worden als "bekrompen" of iets dergelijks. Als het handelen van een vriendin niet bij me "past" dan staat dat de vriendschap in de weg. Quertuu (15-06-2010, 11:08) schreef hierover, en dat is precies wat ik bedoel.
De reactie van Escorgot (15-06-2010, 19:07) geeft aan dat ze haar "carrière" wel heeft verteld aan vriendinnen. De één had begrip, de ander verbrak het contact. Toch heeft Escorgot niet door dat ook IK graag die keus had gehad, in plaats van er "toevallig" achterkomen. In 17 jaar lief en leed delen vind ik het normaal als je ook deze beslissing met je vriendin deelt. Jammer genoeg snapt ze enerzijds mijn verontwaardiging, en noemt me (mijn posts) anderzijds agressief, veroordelend, veeleisend en arrogant. Hoewel ik ook nu niet veroordelend wil overkomen, wil ik een andere vergelijking maken: "Ik vloek omdat iemand met een hamer op mijn voet slaat, waarna ik wordt beoordeelt op het vloeken, en voor de persoon met de hamer zou er weleens een verzachtende omstandigheid kunnen zijn". Zo voelt een dergelijke opmerking voor mij.
Gisteravond ben ik naar mijn vriendin gegaan. In de bus heb ik gehuild om het hele gebeuren en met lood in mijn schoenen ben ik naar haar toe gegaan en heb haar het verloop van mijn dag verteld. Midden in mijn verhaal, toen het voor haar duidelijk was waar het over ging, liet ze twee andere vriendinnen binnen met de melding "die kleine heeft iets ontdekt, en jullie willen vast wel weten wat...". Op mijn vraag of we het gesprek een andere keer zouden voortzetten reageerde ze afwijzend met een soort strijdlustige houding, op een manier die ik niet van haar gewend ben. Ze gaf aan dat hetgeen ik had ontdekt geheel waarheid was. Haar redenen voor deze "carrière" en het verzwijgen en haar manier van optreden binnen onze club wist ze heel kalm en duidelijk aan ons drieën over te brengen, waarbij er met heel veel (vreemde) verwijten naar "ons" en ook haar familie werd gegooid."Mijn ouders hebben het me te makkelijk gemaakt." Ik kreeg het verwijt "jij bent klein en blond" waarin ik geen reden kan zien om mij voor te liegen of om "haar carrière te verleggen". Veel harde woorden waar ik geen weerwoord op had en ook geen opening vond om het gesprek om te buigen naar een "reële" situatie. Ze heeft ons de deur uit gezet nadat ze al haar blijkbaar opgekropte frustraties er uit had gegooid.
Ik voel me toch een beetje mislukt als vriendin, omdat ik nooit heb gezien dat er emotioneel gezien iets niet goed zat. De twee anderen, die deel uit maakten van "ons clubje" binnen de hele groep, hebben ook nooit opgemerkt dat ze ergens mee zat of anderszins. Ik probeer van de week weer contact met haar op te nemen of langs te gaan.
Viva la vida
woensdag 16 juni 2010 om 10:11
quote:traincha2 schreef op 16 juni 2010 @ 10:10:
Eens met Baba. TO, waarom zou jouw vriendin uberhaupt verantwoording aan jou moeten afleggen? Doe jullie allebei een groot plezier en kap met die vrienschap, want dit komt niet meer goed.Baba --> "mosterd" dus is het voor mij lastig om te reageren op jouw post, omdat ik niet weet waar het overgaat.
Eens met Baba. TO, waarom zou jouw vriendin uberhaupt verantwoording aan jou moeten afleggen? Doe jullie allebei een groot plezier en kap met die vrienschap, want dit komt niet meer goed.Baba --> "mosterd" dus is het voor mij lastig om te reageren op jouw post, omdat ik niet weet waar het overgaat.
Viva la vida
woensdag 16 juni 2010 om 10:15
Als ik het zo lees, is er toch iets meer aan de hand. Klaarblijkelijk is er een bijzonder onprettig gesprek geweest, waarin de betreffende vriendin haar keuze wijt aan haar omgeving. Of dat allemaal juist geïnterpreteerd is door TO,, en of ik daarop weer ged zit met mijn interpretatie, kan ik natuurlijk niet beoordelen, maar het laatste bericht suggereert in ieder geval dat de betreffende vriendin een keuze heeft gemaakt, met name om zich af te zetten tegen omgeving/ouders/vrienden/waarden en normen. Of ze werkelijk plezier beleeft, blijkt er iets minder uit.
Hoe dan ook heeft ze een keuze gemaakt, willens en wetens. Ze heeft, volgens mij althans, ook donders goed begrepen hoe mn TO, mogelijk ook de andere vriendinnen, zouden reageren. En heeft daarop de aanval gekozen.
Het lijkt me een weinig productief gesprek geweest te zijn, zeker omdat er meer verwijten op tafel zijn gekomen.
Vraag is of de betreffende vriendin wel zit te wachten op meer gesprekken. Zeker in het licht van hoe TO er voorafgaand in het gesprek al in stond, zou ik denken dat het beter is om alles eerst maar even te laten rusten. Gesprek pas weer aangaan wanneer je kalm bent, en als zij daar ook nog behoefte aan heeft.
Hoe dan ook heeft ze een keuze gemaakt, willens en wetens. Ze heeft, volgens mij althans, ook donders goed begrepen hoe mn TO, mogelijk ook de andere vriendinnen, zouden reageren. En heeft daarop de aanval gekozen.
Het lijkt me een weinig productief gesprek geweest te zijn, zeker omdat er meer verwijten op tafel zijn gekomen.
Vraag is of de betreffende vriendin wel zit te wachten op meer gesprekken. Zeker in het licht van hoe TO er voorafgaand in het gesprek al in stond, zou ik denken dat het beter is om alles eerst maar even te laten rusten. Gesprek pas weer aangaan wanneer je kalm bent, en als zij daar ook nog behoefte aan heeft.
woensdag 16 juni 2010 om 10:20
quote:Whiskers schreef op 15 juni 2010 @ 11:02:
Ik ben het wel eens met Jole.
Mijn vriendinnen hebben redelijk dezelfde normen en waarden dan ik heb en wanneer iemand zo'n beroep zou hebben zou ik wel gaan twijfelen of deze vriendin nog wel bij mij 'past'.
Zij moet uiteraard helemaal zelf weten wat ze doet, haar leven, maar ik ben net zo vrij om dan de keuze te hebben de vriendschap te verbreken.
En ik zou dat waarschijnlijk ook doen.Je beroep hoeft toch niet per se met je normen en waarden samen te hangen?
Ik ben het wel eens met Jole.
Mijn vriendinnen hebben redelijk dezelfde normen en waarden dan ik heb en wanneer iemand zo'n beroep zou hebben zou ik wel gaan twijfelen of deze vriendin nog wel bij mij 'past'.
Zij moet uiteraard helemaal zelf weten wat ze doet, haar leven, maar ik ben net zo vrij om dan de keuze te hebben de vriendschap te verbreken.
En ik zou dat waarschijnlijk ook doen.Je beroep hoeft toch niet per se met je normen en waarden samen te hangen?
woensdag 16 juni 2010 om 10:26
Ndh, ik snap heel goed hoe je je voelt.
Je denkt iemand te kennen, terwijl je een belangrijk deel van die persoon ineens niet kent. Dat is raar, dat is een rotgevoel en dat is iets om mee te zitten.
Daarbij gaat het om iets waar jij je gewoon überhaupt als persoon niet goed bij voelt, waar je een mening over hebt en dat maakt het nog extra moeilijk.
Zij heeft het niet verteld omdát ze bang was voor die veroordeling waarschijnlijk maar het is in ieder geval duidelijk dat het flink scheef zit allemaal, de vriendschap nu dus.
Ze was aanvallend gisteren.
Dat is de beste verdediging. Het is een manier om om te gaan met kritiek. Ze voelde zich in het nauw gedreven en sloeg van zich af waarbij iedereen de schuld kreeg van van alles.
Hopelijk komt ze daar ook weer overheen, ziet ze in dat dat niet de manier is om hier mee om te gaan. Maar het is wel een eerste reactie die - hoewel vervelend - heel menselijk is. Ze zal zich kapot geschrokken zijn en niet geweten hebben hoe om te gaan met de situatie. Ze zal gebaald hebben dat haar geheime leven nu niet meer geheim is voor mensen voor wie ze het geheim had willen houden en dan is van je af trappen, onverschillig en aanvallend doen een manier om je te verdedigen.
Ik vind het lief van je om te lezen dat je het over een poosje weer eens gaat proberen, het praten.
Dat maakt van jou een goed vriendin, vind ik. Dat je het er niet bij gaat laten maar er tijd in wil stoppen. In ieder geval om er eens een góed gesprek van mens tot mens over te hebben.
Hopelijk gaat dit voor jullie beiden opleveren wat je er van hoopt.
Je denkt iemand te kennen, terwijl je een belangrijk deel van die persoon ineens niet kent. Dat is raar, dat is een rotgevoel en dat is iets om mee te zitten.
Daarbij gaat het om iets waar jij je gewoon überhaupt als persoon niet goed bij voelt, waar je een mening over hebt en dat maakt het nog extra moeilijk.
Zij heeft het niet verteld omdát ze bang was voor die veroordeling waarschijnlijk maar het is in ieder geval duidelijk dat het flink scheef zit allemaal, de vriendschap nu dus.
Ze was aanvallend gisteren.
Dat is de beste verdediging. Het is een manier om om te gaan met kritiek. Ze voelde zich in het nauw gedreven en sloeg van zich af waarbij iedereen de schuld kreeg van van alles.
Hopelijk komt ze daar ook weer overheen, ziet ze in dat dat niet de manier is om hier mee om te gaan. Maar het is wel een eerste reactie die - hoewel vervelend - heel menselijk is. Ze zal zich kapot geschrokken zijn en niet geweten hebben hoe om te gaan met de situatie. Ze zal gebaald hebben dat haar geheime leven nu niet meer geheim is voor mensen voor wie ze het geheim had willen houden en dan is van je af trappen, onverschillig en aanvallend doen een manier om je te verdedigen.
Ik vind het lief van je om te lezen dat je het over een poosje weer eens gaat proberen, het praten.
Dat maakt van jou een goed vriendin, vind ik. Dat je het er niet bij gaat laten maar er tijd in wil stoppen. In ieder geval om er eens een góed gesprek van mens tot mens over te hebben.
Hopelijk gaat dit voor jullie beiden opleveren wat je er van hoopt.
woensdag 16 juni 2010 om 10:31
Nou, voor 17 jaar lief en leed delen kom je niet echt over als iemand die bezorgd is om een vriendin (nee, eerder voor haar eigen imago). Ik lees alleen maar dingen over 'normen en waarden', maar nergens de vraag hoe het voor haar is, of ze in de problemen zit, of misschien wel hoe vervelend het zou moeten zijn om een dubbel leven te leiden.
Ik vind het helemaal niet gek dat je vriendin zo heeft gereageerd gezien de toon die je hier hebt laten zien. Jij claimt een recht om iets te moeten weten, daar zou ik ook van gaan steigeren als ik een groot geheim zou hebben. Hoe vervelend gevoel het ook is dat zij misschien vroeger zelf ook veroordelend over een anders seksleven zich heeft uitgelaten. Dat betekent niet dat je dat zelf ook maar moet doen. Al met al komt de vriendschap van een clubje (ben blij dat ik geen clubje heb) me vooral over als:"Wel met zijn allen binnen de paadjes blijven hor, anders lig je er uit". Nogmaals als je jezelf een vriendin noemt zou bezorgdheid je meer sieren (vind ik). In plaats daarvan vind je het vooral voor jezelf heel moeilijk kennelijk.
Ik vind het helemaal niet gek dat je vriendin zo heeft gereageerd gezien de toon die je hier hebt laten zien. Jij claimt een recht om iets te moeten weten, daar zou ik ook van gaan steigeren als ik een groot geheim zou hebben. Hoe vervelend gevoel het ook is dat zij misschien vroeger zelf ook veroordelend over een anders seksleven zich heeft uitgelaten. Dat betekent niet dat je dat zelf ook maar moet doen. Al met al komt de vriendschap van een clubje (ben blij dat ik geen clubje heb) me vooral over als:"Wel met zijn allen binnen de paadjes blijven hor, anders lig je er uit". Nogmaals als je jezelf een vriendin noemt zou bezorgdheid je meer sieren (vind ik). In plaats daarvan vind je het vooral voor jezelf heel moeilijk kennelijk.
woensdag 16 juni 2010 om 10:35
Fijn dat zij zichzelf heeft kunnen verdedigen en een dikke muur om zichzelf heeft kunnen leggen. Jammer dat ze jullie niet de kans heeft geboden ook met een weerwoord te komen.
Tuurlijk schiet zij in de verdediging, omdat ze precies weet hoe er in jullie kringen wordt gedacht over haar beroep, zeker na haar preutse uitlatingen richting jullie.
Jammer dat het zo loopt, ik hoop dat je toch nog een keer contact met haar kan hebben om het erover te hebben. Want dit gaat niet meer over haar beroep, maar over vertrouwen.
Ik heb er sinds gisteren nog eens ove rnagedacht en ik zou er meer moeite mee hebben dat mijn vriendin me niet vertrouwt, dan dat ze dit beroep uitoefent. En ik zou me zorgen maken om haar gezondheid en veiligheid.....
Tuurlijk schiet zij in de verdediging, omdat ze precies weet hoe er in jullie kringen wordt gedacht over haar beroep, zeker na haar preutse uitlatingen richting jullie.
Jammer dat het zo loopt, ik hoop dat je toch nog een keer contact met haar kan hebben om het erover te hebben. Want dit gaat niet meer over haar beroep, maar over vertrouwen.
Ik heb er sinds gisteren nog eens ove rnagedacht en ik zou er meer moeite mee hebben dat mijn vriendin me niet vertrouwt, dan dat ze dit beroep uitoefent. En ik zou me zorgen maken om haar gezondheid en veiligheid.....
Nope
woensdag 16 juni 2010 om 10:36
woensdag 16 juni 2010 om 10:37
quote:heejhallo schreef op 16 juni 2010 @ 10:31:
Nou, voor 17 jaat lief en leed delen kom je niet echt over als iemand die bezorgd is om een vriendin (nee, eerder voor haar eigen imago). Ik lees alleen maar dingen over 'normen en waarden', maar nergens de vraag hoe het voor haar is, of ze in de problemen zit, of misschien wel hoe vervelend het zou moeten zijn om een dubbel leven te leiden.
Ik vind het helemaal niet gek dat je vriendin zo heeft gereageerd gezien de toon hdie je hier hebt laten zien. Jij claimt een recht opm iets te moeten weten, daar zou ik ook van gaan steigeren als ik een groot geheim zou hebben. Hoe vervelend gevoel het ook is dat zij misschein vroeger zelf ook veroordelend over een anders seksleven zich heetft uitgelaten. Dat betekent niet dat je dat zelf ook maar moet doen. Al met al komt de vriendschap van een clubje (ben blij dat ik geen clubje heb) me vooral over als:"Wel met zijn allen binnen de paadjes blijven hor, anders lig je er uit". Nogmaals als je jezelf een vriendin noemt zou bezorgdheid je meer sieren (vind ik). In plaats daarvan vind je het vooral voor jezelf heel moeilijk kennelijk.Eens. Vriendin past nu niet meer in het profiel. Lullig.
Nou, voor 17 jaat lief en leed delen kom je niet echt over als iemand die bezorgd is om een vriendin (nee, eerder voor haar eigen imago). Ik lees alleen maar dingen over 'normen en waarden', maar nergens de vraag hoe het voor haar is, of ze in de problemen zit, of misschien wel hoe vervelend het zou moeten zijn om een dubbel leven te leiden.
Ik vind het helemaal niet gek dat je vriendin zo heeft gereageerd gezien de toon hdie je hier hebt laten zien. Jij claimt een recht opm iets te moeten weten, daar zou ik ook van gaan steigeren als ik een groot geheim zou hebben. Hoe vervelend gevoel het ook is dat zij misschein vroeger zelf ook veroordelend over een anders seksleven zich heetft uitgelaten. Dat betekent niet dat je dat zelf ook maar moet doen. Al met al komt de vriendschap van een clubje (ben blij dat ik geen clubje heb) me vooral over als:"Wel met zijn allen binnen de paadjes blijven hor, anders lig je er uit". Nogmaals als je jezelf een vriendin noemt zou bezorgdheid je meer sieren (vind ik). In plaats daarvan vind je het vooral voor jezelf heel moeilijk kennelijk.Eens. Vriendin past nu niet meer in het profiel. Lullig.
woensdag 16 juni 2010 om 10:39
Van al mijn vriendinnen (en vrienden) vind ik het groot gelijk dat ze dit soort geheimen voor zich houden. Ik vind dat iemands goed recht. Als ik zelf mijn hele ziel en zaligheid op tafel leg bij een ander is dat mijn eigen keuze, geen ruilhandel. Meestal gaat het gelijk op, maar als ik erachter zou komen dat een vriendin dit zou doen, zou ik in eerste instantie bezorgd voelen. Niet alsof ik ergens recht op had (het te weten) en dit niet te hebben gekregen. Als iemand iets met je deelt in een vriendschap is dat een voorrecht. Je bent niks verplicht.
Teleurgesteld snap ik wel overigens, verbolgen niet.
Teleurgesteld snap ik wel overigens, verbolgen niet.
