Relaties
alle pijlers
Gevoel boven je verstand zetten of niet?
dinsdag 3 juli 2007 om 12:20
Pfff, wat is dat moeilijk...dat er zomaar in 1 x iemand komt die je wereld zo op zijn kop zet en waar je zo verward van wordt..terwijl jij getrouwd ben en dat niet kan..........Overginds weet diegene niet dat hij aldoor in mijn hoofd zit hoor...Wat is het moeilijk om je gevoel boven je verstand te zetten en dit proberen uit te schakelen.. bewerkt door moderator,
dinsdag 3 juli 2007 om 13:31
Hoi Claartje.
Ik weet precies wat je voelt. Ik heb ook gevoelens voor iemand anders. Ik hou ontzettend veel van mijn man, maar het gevoel voor die ander is er ook. Die ander is ook getrouwd en wel wat jaartjes ouder dan mij. Hij weet dat ik gevoelens voor hem heb. Het grootste probleem is dat hij ook die gevoelens naar mij toe heeft. We praten veel over onze gevoelens, maar doen er verder niks mee. We willen allebei geen problemen thuis, dus gaat het ook niet verder dan praten. Af en toe een zoen kan nog, maar de stap te ver willen we voorkomen.
Het beste is om het van je af te praten of schrijven. Dat helpt bij mij wel. Dat gevoel kan ook in 1 keer weer weg zijn.
Succes.
Groetjes
Ik weet precies wat je voelt. Ik heb ook gevoelens voor iemand anders. Ik hou ontzettend veel van mijn man, maar het gevoel voor die ander is er ook. Die ander is ook getrouwd en wel wat jaartjes ouder dan mij. Hij weet dat ik gevoelens voor hem heb. Het grootste probleem is dat hij ook die gevoelens naar mij toe heeft. We praten veel over onze gevoelens, maar doen er verder niks mee. We willen allebei geen problemen thuis, dus gaat het ook niet verder dan praten. Af en toe een zoen kan nog, maar de stap te ver willen we voorkomen.
Het beste is om het van je af te praten of schrijven. Dat helpt bij mij wel. Dat gevoel kan ook in 1 keer weer weg zijn.
Succes.
Groetjes
dinsdag 3 juli 2007 om 13:33
Hey,
Ik snap wat je bedoeld.Ik heb het ook sinds een week of twee echt verschrikkelijk. Ik weet niet of ik verliefd ben maar ik krijg hem in ieder geval niet uit mijn hoofd en het ergste is dat het mijn zwager is:$.Ik wil dit helemaal niet en ik hou van mijn eigen man maar er is een gigantische spanning tussen mij en zwager. Gelukkig zie ik hem niet vaak al zou ik nu wel willen dat dat anders was maar beter van niet. Ik ga er verder niets mee doen want ik ga niets kapot maken en waarschijnlijk gaat het wel weer over. Hoop ik.....
Ik snap wat je bedoeld.Ik heb het ook sinds een week of twee echt verschrikkelijk. Ik weet niet of ik verliefd ben maar ik krijg hem in ieder geval niet uit mijn hoofd en het ergste is dat het mijn zwager is:$.Ik wil dit helemaal niet en ik hou van mijn eigen man maar er is een gigantische spanning tussen mij en zwager. Gelukkig zie ik hem niet vaak al zou ik nu wel willen dat dat anders was maar beter van niet. Ik ga er verder niets mee doen want ik ga niets kapot maken en waarschijnlijk gaat het wel weer over. Hoop ik.....
dinsdag 3 juli 2007 om 13:41
quote:
Pfff, wat is dat moeilijk...
dat er zomaar in 1 x iemand komt die je wereld zo op zijn kop zet en waar je zo verward van wordt..
terwijl jij getrouwd ben en dat niet kan..........
Overginds weet diegene niet dat hij aldoor in mijn hoofd zit hoor...
Wat is het moeilijk om je gevoel boven je verstand te zetten en dit proberen uit te schakelen.. Ik zou het ook maar zo laten; zodra je je gevoelens met hem bespreekt wordt het heel erg echt en onontkoombaar.
Overigens denk ik dat je vooral nu je verstand moet laten voorgaan, dan komt het met je gevoel ook wel goed.
Zie het als een flinke koorts, heel vervelend, maar t gaat wel over.
Pfff, wat is dat moeilijk...
dat er zomaar in 1 x iemand komt die je wereld zo op zijn kop zet en waar je zo verward van wordt..
terwijl jij getrouwd ben en dat niet kan..........
Overginds weet diegene niet dat hij aldoor in mijn hoofd zit hoor...
Wat is het moeilijk om je gevoel boven je verstand te zetten en dit proberen uit te schakelen.. Ik zou het ook maar zo laten; zodra je je gevoelens met hem bespreekt wordt het heel erg echt en onontkoombaar.
Overigens denk ik dat je vooral nu je verstand moet laten voorgaan, dan komt het met je gevoel ook wel goed.
Zie het als een flinke koorts, heel vervelend, maar t gaat wel over.
dinsdag 3 juli 2007 om 14:18
Hoi, ik begrijp wat je bedoelt. Ik zit namelijk in zo'n zelfde schuitje. Alleen weet de persoon, die mijn wereld op z'n kop zet, 't ook. Ik heb 6 jaar een leuke en goede relatie met een hele aantrekkelijk meid. Btje strijd komt weleens voor, maar dat is normaal. De spanning mis ik soms echt en dan komt er in ene een andere zeer mooie vrouw (ook een relatie en heeft 't zelfde probleem) bij je aankloppen dat ze gek van je is. Wat moet je daar nou mee?
Het probleem is dat het, enorm klikt tussen ons en zo goed voelt, maar dat is het natuurlijk niet!! Of wel? Het verstandigst is om het af te houden en het over te laten gaan, maar op dit moment wil ik niet het verstandigste doen. De spanning is echt geweldig als we samen zijn. Ik ben zo benieuwd wat de toekomst gaat brengen, maar ben er best een beetje bang voor...
Claartje ik zou het niet vertellen dat je diegene zo leuk vindt, want (geloof me) dat maakt het nog veel moeilijker. Aan de andere kant, als het gevoel niet wederzijds is is het waarschijnlijk ook makkelijker om er overheen te kunnen komen. Succes in elk geval.
Het probleem dat je je gevoel nou eenmaal niet kan uitzetten, maar slechts kan onderdrukken!! Hoe vervelend dat ook is.
Het probleem is dat het, enorm klikt tussen ons en zo goed voelt, maar dat is het natuurlijk niet!! Of wel? Het verstandigst is om het af te houden en het over te laten gaan, maar op dit moment wil ik niet het verstandigste doen. De spanning is echt geweldig als we samen zijn. Ik ben zo benieuwd wat de toekomst gaat brengen, maar ben er best een beetje bang voor...
Claartje ik zou het niet vertellen dat je diegene zo leuk vindt, want (geloof me) dat maakt het nog veel moeilijker. Aan de andere kant, als het gevoel niet wederzijds is is het waarschijnlijk ook makkelijker om er overheen te kunnen komen. Succes in elk geval.
Het probleem dat je je gevoel nou eenmaal niet kan uitzetten, maar slechts kan onderdrukken!! Hoe vervelend dat ook is.
woensdag 4 juli 2007 om 17:19
hallo ben er al bijna een jaar mee bezig om hem uit me hoofd te krijgen
maar lukt voor geen meter ben echt gelukkig getrouwd met een leuke man
waar ik ziesveel van houdt maar toch deze jonge man echt jonge man want hij is stukken jonger als ik heeft mijn leven op zijn kop gezet.ja het is echt
moeilijk ik denk het enige wat helpt hem niet meer zien.maar daar moet je aan toe zijn.
maar lukt voor geen meter ben echt gelukkig getrouwd met een leuke man
waar ik ziesveel van houdt maar toch deze jonge man echt jonge man want hij is stukken jonger als ik heeft mijn leven op zijn kop gezet.ja het is echt
moeilijk ik denk het enige wat helpt hem niet meer zien.maar daar moet je aan toe zijn.
donderdag 5 juli 2007 om 18:56
quote:
hallo ben er al bijna een jaar mee bezig om hem uit me hoofd te krijgen
maar lukt voor geen meter ben echt gelukkig getrouwd met een leuke man
waar ik ziesveel van houdt maar toch deze jonge man echt jonge man want hij is stukken jonger als ik heeft mijn leven op zijn kop gezet.ja het is echt
moeilijk ik denk het enige wat helpt hem niet meer zien.maar daar moet je aan toe zijn.
Ik ben dus al een half jaar met hem bezig...
Ben eigenlijk vreselijk verliefd op hem..
Ik hou ook wel van mijn man en merk dat hij ook moeite weer voor me doet maar mijn hart schreeuwt gewoon om die ander......
Ik wordt er gek van...
Gisteren een heel gesprek gehad met iemand die hem goed kent en die zei dat het wss wederzijds is..Diep in mijn hart hoop ik van niet en aan de andere kant van wel........weet iig dat ik niet vreemd wil gaan..
maar man.........wat is dit moeilijk zeg..
Nooit, nooit heb ik op zo'n manier naar een ander gekeken maar hij geeft me vleugels, een warm gevoel...
Als ik met hem op msn zit tril ik gewoon als ik type...das raar toch:)
hallo ben er al bijna een jaar mee bezig om hem uit me hoofd te krijgen
maar lukt voor geen meter ben echt gelukkig getrouwd met een leuke man
waar ik ziesveel van houdt maar toch deze jonge man echt jonge man want hij is stukken jonger als ik heeft mijn leven op zijn kop gezet.ja het is echt
moeilijk ik denk het enige wat helpt hem niet meer zien.maar daar moet je aan toe zijn.
Ik ben dus al een half jaar met hem bezig...
Ben eigenlijk vreselijk verliefd op hem..
Ik hou ook wel van mijn man en merk dat hij ook moeite weer voor me doet maar mijn hart schreeuwt gewoon om die ander......
Ik wordt er gek van...
Gisteren een heel gesprek gehad met iemand die hem goed kent en die zei dat het wss wederzijds is..Diep in mijn hart hoop ik van niet en aan de andere kant van wel........weet iig dat ik niet vreemd wil gaan..
maar man.........wat is dit moeilijk zeg..
Nooit, nooit heb ik op zo'n manier naar een ander gekeken maar hij geeft me vleugels, een warm gevoel...
Als ik met hem op msn zit tril ik gewoon als ik type...das raar toch:)
vrijdag 6 juli 2007 om 09:18
Ik weet dat degene die met hun hoofd in de wolken lopen omdat ze gevoelens hebben voor een ander hier niet zullen naar luisteren (en ik zou jullie dit 5 maanden geleden ook niet geschreven hebben) maar: Hou jullie handen ervan af. Echt waar. Ik weet wat ik schrijf. Het is allemaal leuk hoor, de aandacht die je krijgt, je loopt op wolkjes... maar de klap die je achteraf te verwerken krijgt (en wees gerust, die krijg je), is enorm.
Ik heb het ook allemaal meegemaakt, een getrouwd vriendje naast mijn relatie enz... Alles in het geniep, allemaal spannend hoor, maar enorm stresserend als er eens een berichtje onderweg bleef, als we op msn zaten en onze wederhelften waren in de buurt, of als er een mail eens niet gewist was...
En begin dit jaar werd deze relatie beëindigd, niet door mij. Ik was ondertussen vrijgezel en had al mijn hoop gezet op deze relatie, alles was zelfs al besproken, waar we zouden gaan wonen enz... Hij is plots van gedacht veranderd en heeft voor zijn vrouw en kindjes gekozen.
Het heeft tot eergisteren geduurd voor ik kon zeggen dat ik eindelijk over die relatie heen was. Ik ben er kapot van geweest, heb in een depressie gezeten, ging zwaar feesten, drinken en roken om alles te vergeten... Mijn leven was een puinhoop... Mijn huidige vriend en mijn beste vriendin hebben me erdoor getrokken, ik wil er niet aan denken waar ik nu zou gezeten hebben zonder hen...
Als dit het leven is wat jullie willen, dat moet je dat zelf weten. Voor mij hoeft het niet meer, al die miserie en stress. En wat heb ik ervoor in de ruil gekregen? Leuke herinneringen... Juist. Maar wat ben ik ermee?
Ik heb mijn lesje wel geleerd. Weet ajb goed waaraan je begint.
Hoe kreeg ik hem uit mijn hoofd? Door te stoppen met mezelf blaasjes wijs te maken en door met beide voetjes terug op de grond te komen. Was een harde val, maar ik heb er veel uit geleerd. Alle contact met mijn ex is verbroken, en dat is maar goed ook. En hopen, dat is het slechtste wat je kan doen. Wees realistisch.
1 gouden raad: Bezint eer ge begint...
Ik heb het ook allemaal meegemaakt, een getrouwd vriendje naast mijn relatie enz... Alles in het geniep, allemaal spannend hoor, maar enorm stresserend als er eens een berichtje onderweg bleef, als we op msn zaten en onze wederhelften waren in de buurt, of als er een mail eens niet gewist was...
En begin dit jaar werd deze relatie beëindigd, niet door mij. Ik was ondertussen vrijgezel en had al mijn hoop gezet op deze relatie, alles was zelfs al besproken, waar we zouden gaan wonen enz... Hij is plots van gedacht veranderd en heeft voor zijn vrouw en kindjes gekozen.
Het heeft tot eergisteren geduurd voor ik kon zeggen dat ik eindelijk over die relatie heen was. Ik ben er kapot van geweest, heb in een depressie gezeten, ging zwaar feesten, drinken en roken om alles te vergeten... Mijn leven was een puinhoop... Mijn huidige vriend en mijn beste vriendin hebben me erdoor getrokken, ik wil er niet aan denken waar ik nu zou gezeten hebben zonder hen...
Als dit het leven is wat jullie willen, dat moet je dat zelf weten. Voor mij hoeft het niet meer, al die miserie en stress. En wat heb ik ervoor in de ruil gekregen? Leuke herinneringen... Juist. Maar wat ben ik ermee?
Ik heb mijn lesje wel geleerd. Weet ajb goed waaraan je begint.
Hoe kreeg ik hem uit mijn hoofd? Door te stoppen met mezelf blaasjes wijs te maken en door met beide voetjes terug op de grond te komen. Was een harde val, maar ik heb er veel uit geleerd. Alle contact met mijn ex is verbroken, en dat is maar goed ook. En hopen, dat is het slechtste wat je kan doen. Wees realistisch.
1 gouden raad: Bezint eer ge begint...
vrijdag 6 juli 2007 om 09:27
wat misschien helpt is aan de ellende te denken die het met zich meebrengt als je je verstand verliest, lees even het minaressen topic door, en bedenk je dat deze man na 6 maanden ook weer gewoon "een man "is en dan heb je je hele leven op je kop gezet terwijl je van je iegen man zoveel houd, echt geloof me, het is het niet waard, laat het bij een fantasie blijven , die blijft zoet, als je hem in werking zet zijn de problemen en het verdriet niet te overzien, wees lekker verliefd en voel je geliefd en laat het daarbij!!!!
vrijdag 6 juli 2007 om 09:45
quote:
wat misschien helpt is aan de ellende te denken die het met zich meebrengt als je je verstand verliest, lees even het minaressen topic door, en bedenk je dat deze man na 6 maanden ook weer gewoon "een man "is en dan heb je je hele leven op je kop gezet terwijl je van je iegen man zoveel houd, echt geloof me, het is het niet waard, laat het bij een fantasie blijven , die blijft zoet, als je hem in werking zet zijn de problemen en het verdriet niet te overzien, wees lekker verliefd en voel je geliefd en laat het daarbij!!!!
Zo is het. En iedereen die me de goede raad gaf dat hij maar 'een man' was zoals alle andere mannen, werd ik boos op en zei dat dat niet het geval was. Ik moet jammer genoeg toegeven dat dat wel zo is. Ik kan het nog steeds niet begrijpen maar heb er geen zin meer in om het te 'begrijpen'. Als je 6 maanden niks meer van je laat horen, niet eens om te vragen hoe het met je gaat, zegt genoeg vind ik.
Jij ook 'erin gelopen', Sto?
wat misschien helpt is aan de ellende te denken die het met zich meebrengt als je je verstand verliest, lees even het minaressen topic door, en bedenk je dat deze man na 6 maanden ook weer gewoon "een man "is en dan heb je je hele leven op je kop gezet terwijl je van je iegen man zoveel houd, echt geloof me, het is het niet waard, laat het bij een fantasie blijven , die blijft zoet, als je hem in werking zet zijn de problemen en het verdriet niet te overzien, wees lekker verliefd en voel je geliefd en laat het daarbij!!!!
Zo is het. En iedereen die me de goede raad gaf dat hij maar 'een man' was zoals alle andere mannen, werd ik boos op en zei dat dat niet het geval was. Ik moet jammer genoeg toegeven dat dat wel zo is. Ik kan het nog steeds niet begrijpen maar heb er geen zin meer in om het te 'begrijpen'. Als je 6 maanden niks meer van je laat horen, niet eens om te vragen hoe het met je gaat, zegt genoeg vind ik.
Jij ook 'erin gelopen', Sto?
vrijdag 6 juli 2007 om 10:29
Zo maar, opeens was ik vorig jaar verliefd. Op een ander... (10 jaar getrouwd, 2 kids)
Ik ben echt gelukkig met mijn man, maar toch was daar die ander, die mij kompleet in verwarring bracht. Ik kon alleen maar denken,denken en denken, aan hem, en hij stak niet onder stoelen of banken dat hij me te leuk vond, en mij beter wilde leren kennen. Ik hield het niet meer, was zo in de war. En dat heb ik mijn man verteld. Dat er iemand was, een ander, waar ik zo van in de war raakte. Op het moment dat ik dat had uitgesproken was mijn geheimpje niet zo geheim meer en kon ik alles beter overzien. Ik heb bewust afstand genomen, situaties vermeden waar ik hem tegen zou kunnen komen. Ik mag best stiekem verliefd zijn op een ander, maar de realiteit niet uit het oog verliezen.
Ik ben echt gelukkig met mijn man, maar toch was daar die ander, die mij kompleet in verwarring bracht. Ik kon alleen maar denken,denken en denken, aan hem, en hij stak niet onder stoelen of banken dat hij me te leuk vond, en mij beter wilde leren kennen. Ik hield het niet meer, was zo in de war. En dat heb ik mijn man verteld. Dat er iemand was, een ander, waar ik zo van in de war raakte. Op het moment dat ik dat had uitgesproken was mijn geheimpje niet zo geheim meer en kon ik alles beter overzien. Ik heb bewust afstand genomen, situaties vermeden waar ik hem tegen zou kunnen komen. Ik mag best stiekem verliefd zijn op een ander, maar de realiteit niet uit het oog verliezen.
vrijdag 6 juli 2007 om 10:43
quote:
Zo maar, opeens was ik vorig jaar verliefd. Op een ander... (10 jaar getrouwd, 2 kids)
Ik ben echt gelukkig met mijn man, maar toch was daar die ander, die mij kompleet in verwarring bracht. Ik kon alleen maar denken,denken en denken, aan hem, en hij stak niet onder stoelen of banken dat hij me te leuk vond, en mij beter wilde leren kennen. Ik hield het niet meer, was zo in de war. En dat heb ik mijn man verteld. Dat er iemand was, een ander, waar ik zo van in de war raakte. Op het moment dat ik dat had uitgesproken was mijn geheimpje niet zo geheim meer en kon ik alles beter overzien. Ik heb bewust afstand genomen, situaties vermeden waar ik hem tegen zou kunnen komen. Ik mag best stiekem verliefd zijn op een ander, maar de realiteit niet uit het oog verliezen.
Sterk van je dat je het aan je man verteld hebt, jullie moeten echt wel een goede relatie hebben.
Mannen zijn sterk in het 'beloven' en charmeren, maar (volgens) mij willen de meeste toch maar 1 ding bewijzen (en dan nog tegenover zichzelf): dat ze nog steeds goed 'in de markt' liggen en vrouwen kunnen overtuigen om vreemd te gaan... niet meer, niet minder. En eens ze hun zin gekregen hebben, is het bye bye met het handje... Op naar het volgende slachtoffer. Dat is toch wat ik eruit geleerd heb...
Want een man die doet wat hij zegt, die moet ik nog tegenkomen.
Mijn huidige vriend is er eentje van 'geen woorden maar daden' en da's veel plezanter. ik word veel aangenaam verrast
Zo maar, opeens was ik vorig jaar verliefd. Op een ander... (10 jaar getrouwd, 2 kids)
Ik ben echt gelukkig met mijn man, maar toch was daar die ander, die mij kompleet in verwarring bracht. Ik kon alleen maar denken,denken en denken, aan hem, en hij stak niet onder stoelen of banken dat hij me te leuk vond, en mij beter wilde leren kennen. Ik hield het niet meer, was zo in de war. En dat heb ik mijn man verteld. Dat er iemand was, een ander, waar ik zo van in de war raakte. Op het moment dat ik dat had uitgesproken was mijn geheimpje niet zo geheim meer en kon ik alles beter overzien. Ik heb bewust afstand genomen, situaties vermeden waar ik hem tegen zou kunnen komen. Ik mag best stiekem verliefd zijn op een ander, maar de realiteit niet uit het oog verliezen.
Sterk van je dat je het aan je man verteld hebt, jullie moeten echt wel een goede relatie hebben.
Mannen zijn sterk in het 'beloven' en charmeren, maar (volgens) mij willen de meeste toch maar 1 ding bewijzen (en dan nog tegenover zichzelf): dat ze nog steeds goed 'in de markt' liggen en vrouwen kunnen overtuigen om vreemd te gaan... niet meer, niet minder. En eens ze hun zin gekregen hebben, is het bye bye met het handje... Op naar het volgende slachtoffer. Dat is toch wat ik eruit geleerd heb...
Want een man die doet wat hij zegt, die moet ik nog tegenkomen.
Mijn huidige vriend is er eentje van 'geen woorden maar daden' en da's veel plezanter. ik word veel aangenaam verrast
vrijdag 6 juli 2007 om 11:23
Hallo allemaal
Ik lees ook bij jullie mee hoor.
Ik ben Lenneke van hoe zet je iemand uit je hoofd.
Ik lees zoveel reacties die me aan het denken zetten.
Ik zie hem nu 6 weken niet en ga het echt proberen om hem uit mijn hoofd te zetten?
Ik wens iedereen heel veel sterkte en lees ook eens met mij mee?
Groetjes Lenneke
Ik lees ook bij jullie mee hoor.
Ik ben Lenneke van hoe zet je iemand uit je hoofd.
Ik lees zoveel reacties die me aan het denken zetten.
Ik zie hem nu 6 weken niet en ga het echt proberen om hem uit mijn hoofd te zetten?
Ik wens iedereen heel veel sterkte en lees ook eens met mij mee?
Groetjes Lenneke
zaterdag 7 juli 2007 om 09:45
Hoi,
Ik zit ook in het zelfde schuitje alleen al een paar fases verder met heel veel ellende en verdriet achter mij en dit is nog steeds niet over. 3 jaar geleden een ontzettende leuke man ontmoet, hij getrouwd, ik een relatie. Allebei giga gevoelens voor elkaar, dit ook aan elkaar uitgesproken, stapel verliefd op elkaar geworden en toen samen een ontzettende spannende, leuke, mooie, intense tijd gehad maar uiteindelijk zoveel verdriet, zoveel ellende kwam erbij dat we moesten stoppen want we gingen er beide aan onder door. Nu dik 3 kwart jaar verder en nog steeds niet uit mijn hoofd, ik weet dat het bij hem precies het zelfde is maar toch is het beter zo. Aan de ene kant blijft mij de vraag in mijn hoofd spoken: waarom zijn 2 mensen die zo gek van elkaar zijn, die inmiddels zoveel van elkaar houden NIET bij elkaar???????? maar aan de andere kant denk ik het zal zo moeten zijn, 1 ding weet ik wel, je gevoel is zoveel sterker dan je verstand en je gevoel kan je zo moeilijk de baas, het lijkt wel of je er keihard achteraan rent......bluhh moeilijk moeilijk. Meiden die nog in de beginfase zitten, DENK GOED NA voor je je mee laat sleuren door je gevoelens, je hebt geen idee wat je er allemaal stuk mee kan maken. 9 van de 10 keer eindigd een buitenechtelijke relatie uit op 0,0
Sterkte en Liefs
Ik zit ook in het zelfde schuitje alleen al een paar fases verder met heel veel ellende en verdriet achter mij en dit is nog steeds niet over. 3 jaar geleden een ontzettende leuke man ontmoet, hij getrouwd, ik een relatie. Allebei giga gevoelens voor elkaar, dit ook aan elkaar uitgesproken, stapel verliefd op elkaar geworden en toen samen een ontzettende spannende, leuke, mooie, intense tijd gehad maar uiteindelijk zoveel verdriet, zoveel ellende kwam erbij dat we moesten stoppen want we gingen er beide aan onder door. Nu dik 3 kwart jaar verder en nog steeds niet uit mijn hoofd, ik weet dat het bij hem precies het zelfde is maar toch is het beter zo. Aan de ene kant blijft mij de vraag in mijn hoofd spoken: waarom zijn 2 mensen die zo gek van elkaar zijn, die inmiddels zoveel van elkaar houden NIET bij elkaar???????? maar aan de andere kant denk ik het zal zo moeten zijn, 1 ding weet ik wel, je gevoel is zoveel sterker dan je verstand en je gevoel kan je zo moeilijk de baas, het lijkt wel of je er keihard achteraan rent......bluhh moeilijk moeilijk. Meiden die nog in de beginfase zitten, DENK GOED NA voor je je mee laat sleuren door je gevoelens, je hebt geen idee wat je er allemaal stuk mee kan maken. 9 van de 10 keer eindigd een buitenechtelijke relatie uit op 0,0
Sterkte en Liefs
zaterdag 7 juli 2007 om 09:57
Jeetje Fien,
Ik lees nu je verhaal helemaal en zo zo zo herkenbaar, ik krijg er gewoon tranen van in mijn ogen omdat ik in je verhaal kan voelen hoeveel pijn en verdriet het met zich mee heeft gebracht. Die man waar ik wat mee had had ook een vrouw en 2 kids en ik ook een relatie.
Ik hoop dat ik snel net zo ver als jij bent, dat ik er HELEMAAL klaar mee ben en dat ik hem uit mijn hoofd kan wissen.
Groetjes
Ik lees nu je verhaal helemaal en zo zo zo herkenbaar, ik krijg er gewoon tranen van in mijn ogen omdat ik in je verhaal kan voelen hoeveel pijn en verdriet het met zich mee heeft gebracht. Die man waar ik wat mee had had ook een vrouw en 2 kids en ik ook een relatie.
Ik hoop dat ik snel net zo ver als jij bent, dat ik er HELEMAAL klaar mee ben en dat ik hem uit mijn hoofd kan wissen.
Groetjes
zaterdag 7 juli 2007 om 10:10
quote:Als ik met hem op msn zit tril ik gewoon als ik type...das raar toch:)Als je zeker weet dat je niets met hem wilt beginnen, moet je alle contact zoveel mogelijk afkappen of dood laten bloeden.
Door met hem te msn'en of bij anderen te informeren of hij ms ook ..... voedt je je gevoelens alleen maar.
Misschien moet je eens mee gaan lezen op het "minnaressentopic" of "2 liefdes", misschien helpt je dat om te bepalen wat je echt wilt.
Sterkte
Door met hem te msn'en of bij anderen te informeren of hij ms ook ..... voedt je je gevoelens alleen maar.
Misschien moet je eens mee gaan lezen op het "minnaressentopic" of "2 liefdes", misschien helpt je dat om te bepalen wat je echt wilt.
Sterkte
zaterdag 7 juli 2007 om 10:22
Wat ik mezelf afvraag is: Hoe gelukkig ben je echt met je situatie als je je voor een ander openstelt? Heb al vaak gehoord dat het je kan overkomen e.d. Maar... het kan je toch alleen maar overkomen als je de juiste signalen verzend?
Als de spanning in je relatie weg is, waarom dan wel buiten je relatie zoeken, i.p.v. je relatie een beetje op te spicen.
En ik ben geen moraalridder hoor, maar ik begrijp niet zo goed waarom mensen de makkelijkste weg kiezen. Als de moeilijke weg uiteindelijk het meeste voldoening zal geven.
Als de spanning in je relatie weg is, waarom dan wel buiten je relatie zoeken, i.p.v. je relatie een beetje op te spicen.
En ik ben geen moraalridder hoor, maar ik begrijp niet zo goed waarom mensen de makkelijkste weg kiezen. Als de moeilijke weg uiteindelijk het meeste voldoening zal geven.
zaterdag 7 juli 2007 om 12:19
Hoe het zover kwam............
jaa, das ook iets wat ik mezelf vaak afgevraagd heb..
We zijn dus nu meer als 12 jaar bij elkaar.. Ik heb een traumatisch verleden dus heel veel meegemaakt toen en nu nog wel..
ben na de geboorte van mijn kind echt enorm depressief geweest vanaf het tweede jaar en daardoor kwam het dat we geen sex meer hadden..
Hebben dat dus 3 jaar niet meer gehad..nou 1 x weer...
Toen groeide er dus een soort van broer zus relatie..
Nooit heb ik opengestaan voor een ander maar merkte dus ineens mijn gevoelens voor die ander op..
Kan oook niet beschrijven wat het voor gevoel is want het gaat heel diep..
Das de pest eigenlijk ook...........heb niet snel gevoelens maar als ik ze heb...
En na een gesprek met mijn man over onze broer zus relatie klaarde het even op..
Maar ik heb het idee dat we langzaam aan weer terug gaan naar dat ene punt. Ik wil niet zonder slag of stoot mijn huwelijk om zeep helpen maar moet gewoon goed nadenken of dit is wat ik wil..
Met die ander heb ik niks gedaan...
Gisteren heeft ie toegegeven aan iemand dat ie me leuker als leuk vind maar gelukkig niet verliefd is..
Dus ik hoop dat dat zo blijft.
Tsja en ik vinda dat mijn gezin een kans verdient.........
Maar tis klote als je steeds aan een ander denkt..
jaa, das ook iets wat ik mezelf vaak afgevraagd heb..
We zijn dus nu meer als 12 jaar bij elkaar.. Ik heb een traumatisch verleden dus heel veel meegemaakt toen en nu nog wel..
ben na de geboorte van mijn kind echt enorm depressief geweest vanaf het tweede jaar en daardoor kwam het dat we geen sex meer hadden..
Hebben dat dus 3 jaar niet meer gehad..nou 1 x weer...
Toen groeide er dus een soort van broer zus relatie..
Nooit heb ik opengestaan voor een ander maar merkte dus ineens mijn gevoelens voor die ander op..
Kan oook niet beschrijven wat het voor gevoel is want het gaat heel diep..
Das de pest eigenlijk ook...........heb niet snel gevoelens maar als ik ze heb...
En na een gesprek met mijn man over onze broer zus relatie klaarde het even op..
Maar ik heb het idee dat we langzaam aan weer terug gaan naar dat ene punt. Ik wil niet zonder slag of stoot mijn huwelijk om zeep helpen maar moet gewoon goed nadenken of dit is wat ik wil..
Met die ander heb ik niks gedaan...
Gisteren heeft ie toegegeven aan iemand dat ie me leuker als leuk vind maar gelukkig niet verliefd is..
Dus ik hoop dat dat zo blijft.
Tsja en ik vinda dat mijn gezin een kans verdient.........
Maar tis klote als je steeds aan een ander denkt..
zaterdag 7 juli 2007 om 17:17
Bij mij is het gevoel sterker geworden naar de ander toen ik te horen kreeg dat ik een ziekte heb. Het bleek dat de kinderwens van mij en mijn man op een laag pitje kwam te staan. Daar heeft mijn man het erg moeilijk mee, want hij wil zo graag. ik wil ook graag een kindje met hem, maar eerst moet mijn lijf goed wezen en dan is de kans groot dat het wel lukt. Omdat hij niet 100% achter mijn keus kan staan, vanwege de gevaren van de operatie, kan ik niet goed met hem dit bespreken. Hij wil nog geeneens mee naar de uitslag, omdat het in Belgie is. Die ander toont wel steun en staat achter mijn beslissing. Vraagt ook alles wat hij wil weten en zorgt ervoor dat ik positief blijf denken. Ik heb, denk ik, door dit begrip, die gevoelens gekregen. Hij is voor mij een persoon, waar ik vertrouwen in heb(vertelt niks door) en steun bij heb. Dit gevoel moet ik wel van me afzetten, hoe moeilijk het ook is. Ik heb nu ook4 weken geen contact met hem, vanwege vakantie, maar daarna komt er een spannende tijd voor mij en hoop ik dat ik weer op hem kan rekenen als ik even een schouder en luisterend oor nodig heb.
Ik laat me niet gaan, want mijn huwelijk is te belangrijk. Ook hij heeft een vrouw en 3 kids, dus die moet ook stand houden.Sowieso is het leeftijdsverschil iets te hoog(21 jaar).
Ik wens iedereen veel succes met hun beslissingen en hoop dat je de juiste maakt.
Groetjes
Ik laat me niet gaan, want mijn huwelijk is te belangrijk. Ook hij heeft een vrouw en 3 kids, dus die moet ook stand houden.Sowieso is het leeftijdsverschil iets te hoog(21 jaar).
Ik wens iedereen veel succes met hun beslissingen en hoop dat je de juiste maakt.
Groetjes
maandag 9 juli 2007 om 13:18
Ineens op een feest werden we zomaar hartstikke verliefd op elkaar. We kennen elkaar aljaren, trekken regelmatig met onze gezinnen met elkaar op en dan BAF verliefd. Allebei een fijn huwelijk (er schort bij iedereen wel wat aan) en gezin, dat we ook niet kwijt willen. Maar toch, het is zo fijn dat er iemand aandacht voor je heeft, je mooi vindt. Het is puur een fysieke aantrekkingskracht. We weten allebei dat we ons gezin nooit verlaten, maar dat stukje spanning. Het voelt zo lekker, we fantaseren er beiden op los, maar het uitvoeren van die fantasieen komt wel gevaarlijk dichtbij. Poeh wat lastig...
donderdag 20 november 2008 om 16:47
Heeft iemand net als ik te maken met een verliefdheid tijdens je relatie en dat je dan ook ineens ziet dat je je echt niet meer lekker voelt in je huidige relatie. Alle opgekropte dingen komen dan naar boven? Ik heb dat nu en dat is zo raar. Ik zie nu pas wat me werkelijk al die tijd aan mijn vriend heeft gestoord en aan onze relatie. Ik neig dus de kant van mijn nieuwe vriend op te gaan. Beeindigen zal ik mijn huidige relatie in elk geval, mijn ogen zijn door dit voorval geopend. Ik hoop verder wat op te gaan bouwen met mijn nieuwe vriend, maar lukt dat niet dan ga ik toch alleen verder, want ik ben het allemaal zat nu. Ik dacht werkelijk altijd alleen maar: we hebben het goed, mooi dit, mooi dat, mijn vriend is gezellig, vlot enz enz, maar ik hou niet meer van hem. Dat zie ik nu en dat is langzaam gegroeid zonder dat ik dit supergoed besefte.
voer eendjes geen oorlog!
