Kinderen
alle pijlers
2e kindje; hoe ging je bevalling? Ervaringen graag!
maandag 29 oktober 2007 om 17:03
Hoi,
ik ben inmiddels 31 weken zwanger van mijn 2e kindje, hartstikke spannend, maar begin me best druk te maken om de bevalling!
Ik heb bij de eerste bevalling eigenlijk een super goede mooie, bijzondere bevalling gehad. 7 uurtjes duurde het en een half uurtje persen. Geen knippen, scheuren etc, gewoon thuis.
Ik ging er eigenlijk vanuit dat een 2e ook zo goed zo gaan (naief misschien) maar hoor nu steeds meer verhalen van mensen waarbij de 2e helemaal niet zo goed ging.
Mijn schrikbeeld is een beetje een supersnelle bevalling, wat je ook vaak hoort, in 1 uurtje bevallen, lijkt me zo heftig!
Ben dus best benieuwd naar verhalen, realiseer me dat er al een topic is over bevallings ervaringen maar ben dus specifiek op zoek naar 2e bevallingen.....en hoe was de tijd er na, heftig of juist minder heftig dan de eerste omdat je het allemaal al een beetje weet?
Bedankt alvast voor de reacties!
ik ben inmiddels 31 weken zwanger van mijn 2e kindje, hartstikke spannend, maar begin me best druk te maken om de bevalling!
Ik heb bij de eerste bevalling eigenlijk een super goede mooie, bijzondere bevalling gehad. 7 uurtjes duurde het en een half uurtje persen. Geen knippen, scheuren etc, gewoon thuis.
Ik ging er eigenlijk vanuit dat een 2e ook zo goed zo gaan (naief misschien) maar hoor nu steeds meer verhalen van mensen waarbij de 2e helemaal niet zo goed ging.
Mijn schrikbeeld is een beetje een supersnelle bevalling, wat je ook vaak hoort, in 1 uurtje bevallen, lijkt me zo heftig!
Ben dus best benieuwd naar verhalen, realiseer me dat er al een topic is over bevallings ervaringen maar ben dus specifiek op zoek naar 2e bevallingen.....en hoe was de tijd er na, heftig of juist minder heftig dan de eerste omdat je het allemaal al een beetje weet?
Bedankt alvast voor de reacties!
woensdag 31 oktober 2007 om 23:09
Ik lees hier allemaal paniek over: wat te doen met de oudste als de bevalling begint...
Maar wat is er op tegen om in onverwachte en onvoorziene situaties de buren in te schakelen? Nood breekt wet toch? Tuurlijk wil je (en doe je daar ook je best voor) vertrouwde oppas. Maar als het eventjes net wat anders loopt, zal toch geen enkele buur hulp weigeren als je middenin een bevalling zit? Zou ik ten minste niet in mijn hoofd halen.
En als je een beetje met je buurtjes door 1 deur kan, zou je het zlefs van te voren al kunnen vragen:
joh, stel dat het niet lukt om wat voor reden dan ook, is het erg als we in dat geval op jullie terug vallen?
Zoiets?
Maar wat is er op tegen om in onverwachte en onvoorziene situaties de buren in te schakelen? Nood breekt wet toch? Tuurlijk wil je (en doe je daar ook je best voor) vertrouwde oppas. Maar als het eventjes net wat anders loopt, zal toch geen enkele buur hulp weigeren als je middenin een bevalling zit? Zou ik ten minste niet in mijn hoofd halen.
En als je een beetje met je buurtjes door 1 deur kan, zou je het zlefs van te voren al kunnen vragen:
joh, stel dat het niet lukt om wat voor reden dan ook, is het erg als we in dat geval op jullie terug vallen?
Zoiets?
donderdag 1 november 2007 om 10:34
Mijn eerste bevalling begon met gebroken vliezen en duurde vanaf de eerste herkenbare wee 6 uur, inclusief 10 minuten persen met behulp van enorme oerkracht persweeen. In het ziekenhuis vanwege hoge bloeddruk. Dochter woog 7 pond. Ik had twee hechtingen nodig.
Mijn tweede bevalling begon met weeen en duurde ook 6 uur, toch was het een heel andere ervaring, veel meer pijn gehad tijdens en vooral tussen de weeen door. Maar ook fijner/rustiger doordat ik thuis beviel en de verloskundige haar aandacht niet hoefde te verdelen over 3 bevallende vrouwen zoals de gyn tijdens mijn eerste bevalling. Uiteindelijk op de baarkruk bevallen na 1 keer persen, zonder weeen want die vielen weg toen ik op de kruk ging zitten. Dochter woog ruim 8,5 pond, waarschijnlijk was dat de oorzaak van de extra pijn.
En nu ben ik ruim 6 maanden zwanger van de derde en voor het eerst in mijn leven maak ik me zenuwachtig om de bevalling, het kindje lijkt nu al flink te zijn... Jongste werd nog op 7 pond geschat toendertijd. Nou ja, verstand op nul en we zien wel weer.
Ik hoef me gelukkig geen zorgen te maken over opvang, ik heb genoeg nieuwsgierige buurvrouwen die de primeur dat ik aan het bevallen ben graag willen hebben (zou ik zelf ook leuk vinden ). Ik hoop zelf op een nachtelijke bevalling, want mijn kinderen worden 's nachts normaal gesproken nergens wakker van. En als ze wel wakker worden zijn ze oud genoeg om te begrijpen dat ze even rustig beneden moeten wachten tot oma ofzo er is.
Mijn tweede bevalling begon met weeen en duurde ook 6 uur, toch was het een heel andere ervaring, veel meer pijn gehad tijdens en vooral tussen de weeen door. Maar ook fijner/rustiger doordat ik thuis beviel en de verloskundige haar aandacht niet hoefde te verdelen over 3 bevallende vrouwen zoals de gyn tijdens mijn eerste bevalling. Uiteindelijk op de baarkruk bevallen na 1 keer persen, zonder weeen want die vielen weg toen ik op de kruk ging zitten. Dochter woog ruim 8,5 pond, waarschijnlijk was dat de oorzaak van de extra pijn.
En nu ben ik ruim 6 maanden zwanger van de derde en voor het eerst in mijn leven maak ik me zenuwachtig om de bevalling, het kindje lijkt nu al flink te zijn... Jongste werd nog op 7 pond geschat toendertijd. Nou ja, verstand op nul en we zien wel weer.
Ik hoef me gelukkig geen zorgen te maken over opvang, ik heb genoeg nieuwsgierige buurvrouwen die de primeur dat ik aan het bevallen ben graag willen hebben (zou ik zelf ook leuk vinden ). Ik hoop zelf op een nachtelijke bevalling, want mijn kinderen worden 's nachts normaal gesproken nergens wakker van. En als ze wel wakker worden zijn ze oud genoeg om te begrijpen dat ze even rustig beneden moeten wachten tot oma ofzo er is.
donderdag 1 november 2007 om 21:29
bedankt voor de nieuwe reacties! Ik hoor toch vaak in mijn omgeving ook, dat een 2e bevalling pijnlijker was dan de 1e. Ik vraag me af of dit ook echt zo is, of dat je het zo ervaart, misschien dat je de 1e al een beetje vergeten bent, of dat het toch tegenvalt....
@intiem; ik heb geen oppas probleem, heb wel 3 buren die op willen passen maar voel me er gemakkelijker bij als ik mijn moeder bel. Het lijkt me heel lastig als je die optie niet hebt!
@intiem; ik heb geen oppas probleem, heb wel 3 buren die op willen passen maar voel me er gemakkelijker bij als ik mijn moeder bel. Het lijkt me heel lastig als je die optie niet hebt!
donderdag 1 november 2007 om 21:38
[quote]fineline schreef op 01 november 2007 @ 21:29:
bedankt voor de nieuwe reacties! Ik hoor toch vaak in mijn omgeving ook, dat een 2e bevalling pijnlijker was dan de 1e. Ik vraag me af of dit ook echt zo is, of dat je het zo ervaart, misschien dat je de 1e al een beetje vergeten bent, of dat het toch tegenvalt....
'Mijn' vk had hier een hele plausibele verklaring voor. Omdat een 1e bevalling vaak geleidelijker gaat en langer duurt, krijgt je lichaam de kans om natuurlijke pijnstilling aan te maken. Een 2e bevalling gaat vaak sneller en is daardoor dus pijnlijker. Ik vond het wel aannemelijk klinken. Bij mij klopte het in ieder geval, ik heb de 2e keer veel meer pijn ervaren als de eerste keer!
bedankt voor de nieuwe reacties! Ik hoor toch vaak in mijn omgeving ook, dat een 2e bevalling pijnlijker was dan de 1e. Ik vraag me af of dit ook echt zo is, of dat je het zo ervaart, misschien dat je de 1e al een beetje vergeten bent, of dat het toch tegenvalt....
'Mijn' vk had hier een hele plausibele verklaring voor. Omdat een 1e bevalling vaak geleidelijker gaat en langer duurt, krijgt je lichaam de kans om natuurlijke pijnstilling aan te maken. Een 2e bevalling gaat vaak sneller en is daardoor dus pijnlijker. Ik vond het wel aannemelijk klinken. Bij mij klopte het in ieder geval, ik heb de 2e keer veel meer pijn ervaren als de eerste keer!
vrijdag 2 november 2007 om 08:34
De 2e bevalling duurde maar 6 uurtjes, van de eerste wee tot het einde. De eerste 2 uur waren af en toe wat weeën die goed op te vangen waren, daarna ging het ook nog wel maar die laatste weeën, die deden zo'n pijn en ik kon ook niet puffen (wat ik de vorige keer wel deed om de weeën op te vangen). Ik heb alleen aar lopen zuchten en net toen ik riep dat ik pijnstilling wilde (is eigenlijk niets voor mij) mocht ik gaan persen. Dus achteraf zeg ik ja het was weer te doen maar op dat moment wist ik nog niet hoe lang ik dat vol moest houden.
Mijn 2e kindje was iets groter, de eerste was 2970 en de 2e 3390 gram. Voor mij was het grote verschil dat de 1e 'normaal' is geboren en de 2e in een stuit. Dus het was zoiezo al een andere bevalling. De eerste keer was ik ook flink ingeknipt, verdoofd, waardoor ik niets heb gevoeld daaronder van de uitdrijving. De 2e keer dus wel, geen knip en een minischeurtje dus dat voelde al anders haha
Mijn 2e kindje was iets groter, de eerste was 2970 en de 2e 3390 gram. Voor mij was het grote verschil dat de 1e 'normaal' is geboren en de 2e in een stuit. Dus het was zoiezo al een andere bevalling. De eerste keer was ik ook flink ingeknipt, verdoofd, waardoor ik niets heb gevoeld daaronder van de uitdrijving. De 2e keer dus wel, geen knip en een minischeurtje dus dat voelde al anders haha
vrijdag 2 november 2007 om 11:12
Eerste bevalling ingeleid met gel: in 10 uur geboren (tenminste, tellend vanaf de echte weeën, dus niet vanaf het begin van de inleiding logischerwijs), 40 minuten persen. Prima ervaring.
Tweede bevalling duurde niet veel korter, ontsluiting tenminste: ik denk ook een uurtje of 10 vanaf de échte weeën. Ons meisje lag ineens weer hoger nadat de vliezen waren gebroken, dus duurde het wat langer voor ze weer 'beneden' was. Persen was echt zo gebeurd: 10 minuten, maar wel vele, vele malen heftiger dan de eerste keer. Ik had liever 40 min. persen van de eerste dan die 10 minuten van de tweede, wat een hel vond ik dat. Ik kon ook niet meer stoppen met persen toen de vk zei dat ik wel even mocht wachten als ik dat voelde, nou, ik voelde niets meer, alleen een allesoverheersende persdrang. Al met al ook weer een mooie ervaring, maar heftiger door die persdrang. Het voelde als veel minder gecontroleerd.
Nu net zwanger van de derde, dus ben erg benieuwd.
De tijd erna vond ik heerlijk bij de tweede, je bent zelf veel meer ervaren, weet beter wat je te wachten staat en niet alles is meer nieuw. Ik was ook veel rustiger met de bv. Daarbij kwam dat we de eerste keer geen fijne kraamhulp hadden, maar nu twee geweldige meiden hadden, echt heeeeeerlijk!
Succes hoor!
Tweede bevalling duurde niet veel korter, ontsluiting tenminste: ik denk ook een uurtje of 10 vanaf de échte weeën. Ons meisje lag ineens weer hoger nadat de vliezen waren gebroken, dus duurde het wat langer voor ze weer 'beneden' was. Persen was echt zo gebeurd: 10 minuten, maar wel vele, vele malen heftiger dan de eerste keer. Ik had liever 40 min. persen van de eerste dan die 10 minuten van de tweede, wat een hel vond ik dat. Ik kon ook niet meer stoppen met persen toen de vk zei dat ik wel even mocht wachten als ik dat voelde, nou, ik voelde niets meer, alleen een allesoverheersende persdrang. Al met al ook weer een mooie ervaring, maar heftiger door die persdrang. Het voelde als veel minder gecontroleerd.
Nu net zwanger van de derde, dus ben erg benieuwd.
De tijd erna vond ik heerlijk bij de tweede, je bent zelf veel meer ervaren, weet beter wat je te wachten staat en niet alles is meer nieuw. Ik was ook veel rustiger met de bv. Daarbij kwam dat we de eerste keer geen fijne kraamhulp hadden, maar nu twee geweldige meiden hadden, echt heeeeeerlijk!
Succes hoor!
vrijdag 2 november 2007 om 11:17
En wat betreft oppas: mijn weeën begonnen 's morgens vroeg, dus mijn man kon haar mooi naar het kdv brengen (was haar dag daarvoor, kwam mooi uit) en ging nog even werken tot 11 uur ofzo. Daarna aan de buurvrouw gevraagd of ze haar op wilde halen van het kdv, toen of ze daar mee mocht eten en uiteindelijk of ze daar ook mocht slapen (tja, het bleef maar duren, hihi). Onze tweede dochter was om een uurtje of 9 's avonds geboren en om half 11 haalde mijn man de oudste op bij de buren en heeft haar slapend in haar eigen bedje gelegd. De volgende ochtens zag ze haar zusje!
Wij hadden een heel schema klaarliggen wie op welke dag onze oudste dochter kon opvangen eventueel. Alleen voor de donderdag hadden we niks, want niemand was vrij, maar gelukkig was het een dinsdag geworden
.
Wij hadden een heel schema klaarliggen wie op welke dag onze oudste dochter kon opvangen eventueel. Alleen voor de donderdag hadden we niks, want niemand was vrij, maar gelukkig was het een dinsdag geworden
.
vrijdag 2 november 2007 om 11:43
Annelee, heftig die 2e bevalling en dat scheelt inderdaad in gewicht! Ik moet zeggen daar ben ik best bang voor. Mijn dochter was 3540 gr, en dat vond ik well redelijk, nu verwachten we een zoon (jongens zijn altijd iets groter) en is het de 2e, ook meestal groter dus.....Ach misschien zie ik ook wel beren op de weg, en moet ik het gewoon afwachten.....
Oja nog gefeliciteeerd met de 3e!
Oja nog gefeliciteeerd met de 3e!
vrijdag 2 november 2007 om 12:03
quote:intiem schreef op 31 oktober 2007 @ 23:09:
Ik lees hier allemaal paniek over: wat te doen met de oudste als de bevalling begint...
Maar wat is er op tegen om in onverwachte en onvoorziene situaties de buren in te schakelen? Nood breekt wet toch?
Absoluut, maar onze buren werken allemaal, dus ze moeten er ook maar net zijn natuurlijk. Maar inderdaad, nood breekt wet en desnoods gaat oudste gewoon mee het ziekenhuis in, we zullen vast niet de eerste zijn mocht het moeten.
Wij wonen in het buitenland en onze beide families wonen niet hier, plus we zijn pas 10 maanden geleden naar onze huidige buurt verhuisd, dus we zijn wat beperkt in de opvangmogelijkheden. Schoonmoeder komt een paar dagen voor D-date over, maar dan moet babs natuurlijk niet te vroeg geboren worden.
Paniek is een beetje overdreven, maar het is wel iets wat me bezighoudt.
Laten we maar hopen dat het allemaal tijdens creche-tijden gebeurt! ;0)
Ik lees hier allemaal paniek over: wat te doen met de oudste als de bevalling begint...
Maar wat is er op tegen om in onverwachte en onvoorziene situaties de buren in te schakelen? Nood breekt wet toch?
Absoluut, maar onze buren werken allemaal, dus ze moeten er ook maar net zijn natuurlijk. Maar inderdaad, nood breekt wet en desnoods gaat oudste gewoon mee het ziekenhuis in, we zullen vast niet de eerste zijn mocht het moeten.
Wij wonen in het buitenland en onze beide families wonen niet hier, plus we zijn pas 10 maanden geleden naar onze huidige buurt verhuisd, dus we zijn wat beperkt in de opvangmogelijkheden. Schoonmoeder komt een paar dagen voor D-date over, maar dan moet babs natuurlijk niet te vroeg geboren worden.
Paniek is een beetje overdreven, maar het is wel iets wat me bezighoudt.
Laten we maar hopen dat het allemaal tijdens creche-tijden gebeurt! ;0)
vrijdag 2 november 2007 om 12:39
Over pijnverschil tussen de bevallingen: ik heb tijdens mijn eerste bevalling veel meer pijn gehad dan tijdens de tweede, ondanks dat de tweede veel en veel sneller ging. Mijn kinderen waren beiden bijne 8 pond, dus daar zat ook geen verschil in.
Ainne, ik denk dat het wel vaker voorkomt dat een ouder kind meekomt naar het ziekenhuis in noodgevallen. Ik heb wel eens gehoord van een ouder kind wat bij de verpleegsters tv gekeken heeft tijdens de geboorte van een zusje.
Ainne, ik denk dat het wel vaker voorkomt dat een ouder kind meekomt naar het ziekenhuis in noodgevallen. Ik heb wel eens gehoord van een ouder kind wat bij de verpleegsters tv gekeken heeft tijdens de geboorte van een zusje.
vrijdag 2 november 2007 om 18:08
Ainne, ik heb ook mijn 2e baby in het buitenland gekregen.
Ging toch weer iets anders als in Nederland.
Zo werd bv de baby weggehaald en bij de andere babies in een grote kamer 's nachts gezet.
Het gevolg was, dat ik mijn baby eventjes gezien had na de geboorte, het had donkere haartjes die vastgeplakt zaten om het hoofdje. Maar de volgende dag schoven ze een wiegje bij mij in de kamer en daar lag een soort blond kuikentje te slapen. Dus ik zei gelijk, nee deze is niet van mij hoor. Maar ze beweerden van wel, en verdomd ze had het armbandje om met onze naam!
Verder de bevalling...de eerste duurde bij mij maar 4 uurtjes en de tweede kwam al na 2 uur. Ik ben nooit uitgescheurd of ingeknipt, babies wogen allebei bijna 7 pond. De tweede kwam wel na minder persweeen, bij de eerste heb ik toch een uurtje liggen persen, bij de tweede in 3x persen het hele kind eruit.Mijn tweede baby huilde toen niet en ik weet nog dat ik zei, Oh, baby, kom op, ademen! Maar de dokter zei toen, ach ik heb de navelstreng nog niet doorgeknipt dus het geeft niet. Ineens een schreeuw en toen was het goed. Kennelijk was mijn kleine ook geheel verbouwereerd dat ze zomaar geboren was.
Ik heb dan wel gemakkelijke bevallingen gehad, vergeleken met sommigen maar het is toch echt niet mijn hobby, ik vind vooral de laatste ontsluitings weeen, heel erg zeer doen, moet dan bijna overgeven en dat persen, tja, het is gewoon hard labour. Bij iedere bevalling neem ik mezelf voor dat dit de laatste keer is dat mij dit zal overkomen, het is te erg, te bar en boos. Bij de tweede heb ik wel heel veel pijnlijke naweeen gehad, vooral als ik de baby voedde.
Ging toch weer iets anders als in Nederland.
Zo werd bv de baby weggehaald en bij de andere babies in een grote kamer 's nachts gezet.
Het gevolg was, dat ik mijn baby eventjes gezien had na de geboorte, het had donkere haartjes die vastgeplakt zaten om het hoofdje. Maar de volgende dag schoven ze een wiegje bij mij in de kamer en daar lag een soort blond kuikentje te slapen. Dus ik zei gelijk, nee deze is niet van mij hoor. Maar ze beweerden van wel, en verdomd ze had het armbandje om met onze naam!
Verder de bevalling...de eerste duurde bij mij maar 4 uurtjes en de tweede kwam al na 2 uur. Ik ben nooit uitgescheurd of ingeknipt, babies wogen allebei bijna 7 pond. De tweede kwam wel na minder persweeen, bij de eerste heb ik toch een uurtje liggen persen, bij de tweede in 3x persen het hele kind eruit.Mijn tweede baby huilde toen niet en ik weet nog dat ik zei, Oh, baby, kom op, ademen! Maar de dokter zei toen, ach ik heb de navelstreng nog niet doorgeknipt dus het geeft niet. Ineens een schreeuw en toen was het goed. Kennelijk was mijn kleine ook geheel verbouwereerd dat ze zomaar geboren was.
Ik heb dan wel gemakkelijke bevallingen gehad, vergeleken met sommigen maar het is toch echt niet mijn hobby, ik vind vooral de laatste ontsluitings weeen, heel erg zeer doen, moet dan bijna overgeven en dat persen, tja, het is gewoon hard labour. Bij iedere bevalling neem ik mezelf voor dat dit de laatste keer is dat mij dit zal overkomen, het is te erg, te bar en boos. Bij de tweede heb ik wel heel veel pijnlijke naweeen gehad, vooral als ik de baby voedde.
vrijdag 2 november 2007 om 18:29
Jeetje Toety, da's ook wat, je kind weg, hoe deed je dat dan met voeden 's nachts?
Hier is dat gelukkig niet (Oudste is hier ook geboren), ze is geen moment bij me weggeweest en ik kan het maternity hospital hier niet genoeg aanprijzen (de NLse thuisbevalling is juist iets waar ik van zou griezelen!).
Hier is dat gelukkig niet (Oudste is hier ook geboren), ze is geen moment bij me weggeweest en ik kan het maternity hospital hier niet genoeg aanprijzen (de NLse thuisbevalling is juist iets waar ik van zou griezelen!).
zaterdag 3 november 2007 om 12:25
Oh, goed dat je dat vraagt Ainne over dat voeden.
Dat was nog bijna een heel drama geworden. Mijn baby was nl heel geel. En dat maakt een baby heel slaperig, verder is het niet zo erg. Maar als je dus je BV wil opstarten....
Ja, s nachts was ze dus al helemaal weg, maar ik had gezegd dat ze me moesten wakker maken zodat ik kon voeden...maar ze werd dus nooit wakker. Overdag wou ze ook haast niks, twee happen en dan viel ze weer in slaap. Op de vierde dag (moest blijven vanwege die geelzucht) had ik een paar toeters van borsten die vreselijk pijn deden. Kindje probeerde wel te drinken maar verslikte zich in de hoeveelheid die naar buiten spoot.
Er was niemand die precies wist wat te doen, ik ook niet. Was wel mijn tweede kind maar de eerste had ik niet zelf gevoed, wat me ook extra gemotiveerd maakte om dit keer door te zetten.
Gelukkig was er een verpleegster die zelf 2x gevoed had, zij heeft me afgekolfd (wat een opluchting!) en me uitgelegd dat je dus echt de baby zelf moet laten happen en echt niet het hoofdje vasthouden en tegen de borst aan drukken. Vanaf toen ging het beter, en uiteindelijk 6 maanden bv gegeven.
Dat was nog bijna een heel drama geworden. Mijn baby was nl heel geel. En dat maakt een baby heel slaperig, verder is het niet zo erg. Maar als je dus je BV wil opstarten....
Ja, s nachts was ze dus al helemaal weg, maar ik had gezegd dat ze me moesten wakker maken zodat ik kon voeden...maar ze werd dus nooit wakker. Overdag wou ze ook haast niks, twee happen en dan viel ze weer in slaap. Op de vierde dag (moest blijven vanwege die geelzucht) had ik een paar toeters van borsten die vreselijk pijn deden. Kindje probeerde wel te drinken maar verslikte zich in de hoeveelheid die naar buiten spoot.
Er was niemand die precies wist wat te doen, ik ook niet. Was wel mijn tweede kind maar de eerste had ik niet zelf gevoed, wat me ook extra gemotiveerd maakte om dit keer door te zetten.
Gelukkig was er een verpleegster die zelf 2x gevoed had, zij heeft me afgekolfd (wat een opluchting!) en me uitgelegd dat je dus echt de baby zelf moet laten happen en echt niet het hoofdje vasthouden en tegen de borst aan drukken. Vanaf toen ging het beter, en uiteindelijk 6 maanden bv gegeven.
maandag 5 november 2007 om 10:23
Goed van je, dat je doorgezet hebt, wat een geëmmer! Waar woon(de?) je eigenlijk? Ik zit in Dublin.
Leah was ook geel en ik moest dus juist extra vaak voeden de eerste paar dagen, inderdaad omdat ze steeds in slaap viel en hoe meer voeding hoe sneller het gele weg gaat. Gelukkig zijn de meeste midwives hier heel ervaren en elke voeding stond er eentje naast mijn bed om te helpen, heel fijn. Ik ben drie nachten gebleven. Normaal gesproken blijf je twee nachten, tenzij je borstvoeding geeft, dan blijf je langer zodat je het 100% onder de knie hebt als je naar huis gaat.
Ik weet niet hoe het straks met de tweede zal gaan, ik neem aan dat ik dan wel eerder naar huis kan. Moet ik eens vragen bij de volgende check-up.
Leah was ook geel en ik moest dus juist extra vaak voeden de eerste paar dagen, inderdaad omdat ze steeds in slaap viel en hoe meer voeding hoe sneller het gele weg gaat. Gelukkig zijn de meeste midwives hier heel ervaren en elke voeding stond er eentje naast mijn bed om te helpen, heel fijn. Ik ben drie nachten gebleven. Normaal gesproken blijf je twee nachten, tenzij je borstvoeding geeft, dan blijf je langer zodat je het 100% onder de knie hebt als je naar huis gaat.
Ik weet niet hoe het straks met de tweede zal gaan, ik neem aan dat ik dan wel eerder naar huis kan. Moet ik eens vragen bij de volgende check-up.
dinsdag 6 november 2007 om 00:36
zondag 18 januari 2009 om 15:33
Dit is wel een heel oud topic, maar wel leuk om te lezen.
Ben nu zelf 32w6d zwanger van de 2e. De eerste werd geboren met 33w3d. Dus ben erg benieuwd of deze ook te vroeg zal komen en of hoe het zal gaan. De eerste keer vond ik het een mooie ervaring. Haast sereen. Midden in de nacht met alleen mijn vriend, gyn en verpleegster. Niemand wist dat ik aan het bevallen was. Waren volgens mij ook geen anderen aan het bevallen.
Ben nu zelf 32w6d zwanger van de 2e. De eerste werd geboren met 33w3d. Dus ben erg benieuwd of deze ook te vroeg zal komen en of hoe het zal gaan. De eerste keer vond ik het een mooie ervaring. Haast sereen. Midden in de nacht met alleen mijn vriend, gyn en verpleegster. Niemand wist dat ik aan het bevallen was. Waren volgens mij ook geen anderen aan het bevallen.
maandag 19 januari 2009 om 09:36
Wat fijn om dit te lezen.. ik ben nu zelf 39w1d van de tweede en begin nu wel een beetje nerveus/benieuwd te worden naar hoe deze bevalling zal gaan.
De eerste was best heftig.. begon om 3 uur snachts (met 40weken) nadat de baby de middag ervoor pas was ingedaald! Om 3 kreeg ik echte regelmatige weeen, om half 6 de verlos gebeld, die kwam na een uurtje en toen had ik 3 cm ontsluiting. Toen zij weg ging, uurtje of half 7, kwamen de weeen erg snel na elkaar en heb ik gezegd dat ik pijnstilling wilde (iets waarvan ik van te voren had gezegd dat ik het pertinent niet wilde) en naar het ziekenhuis moest.
Snel alle spullen gepakt en in de auto gekropen!!! In de auto met mn moeder en man, zei ik tegen mn moeder dat ik nog even naar het toilet had gemoeten omdat ik aandrang had. Die hield haar hart vast.. 3 cm "maar" en dan al persdrang is geen prettig vooruitzicht. Om half 8 kwamen we in het ziekenhuis aan, gelijk aan de monitor gelegd. Mn buik was zelf al wat aan het persen en ik maar zuchten haha. Toen ze mn ontsluiting gingen checken zat ik op VOLLEDIG.
Omdat de hartslag van de baby iedere keer wegviel tijdens een wee is hij gehaald met een flinke knip (15 hechtingen) en de vacuumpomp. Om half 9 lag onze zoon op mn buik!!!
De eerste bevalling was heftig en snel dus ik ben heel benieuwd naar deze...
Op dit moment ben ik alleen thuis, zoon op KDV en man op werk en ik ben wat aan het rommelen thuis (plankje verven, schoonmaken, gordijnen ophangen enz enz) en mn buik is ook wat onrustig... we zullen zien!!!
De eerste was best heftig.. begon om 3 uur snachts (met 40weken) nadat de baby de middag ervoor pas was ingedaald! Om 3 kreeg ik echte regelmatige weeen, om half 6 de verlos gebeld, die kwam na een uurtje en toen had ik 3 cm ontsluiting. Toen zij weg ging, uurtje of half 7, kwamen de weeen erg snel na elkaar en heb ik gezegd dat ik pijnstilling wilde (iets waarvan ik van te voren had gezegd dat ik het pertinent niet wilde) en naar het ziekenhuis moest.
Snel alle spullen gepakt en in de auto gekropen!!! In de auto met mn moeder en man, zei ik tegen mn moeder dat ik nog even naar het toilet had gemoeten omdat ik aandrang had. Die hield haar hart vast.. 3 cm "maar" en dan al persdrang is geen prettig vooruitzicht. Om half 8 kwamen we in het ziekenhuis aan, gelijk aan de monitor gelegd. Mn buik was zelf al wat aan het persen en ik maar zuchten haha. Toen ze mn ontsluiting gingen checken zat ik op VOLLEDIG.
Omdat de hartslag van de baby iedere keer wegviel tijdens een wee is hij gehaald met een flinke knip (15 hechtingen) en de vacuumpomp. Om half 9 lag onze zoon op mn buik!!!
De eerste bevalling was heftig en snel dus ik ben heel benieuwd naar deze...
Op dit moment ben ik alleen thuis, zoon op KDV en man op werk en ik ben wat aan het rommelen thuis (plankje verven, schoonmaken, gordijnen ophangen enz enz) en mn buik is ook wat onrustig... we zullen zien!!!
maandag 19 januari 2009 om 11:47
Bij de 1e een keizersnede na 27 uur weeen en niet voldoende ontsluiting. Ik vond het een heel heftige ervaring en heb er maanden mee gezeten. (aan denken, huilen).
Bij de 2e begonnen ze met inleiden na 37 uur weeen. een veel langere bevalling dan de 1e in ieder geval. Ik heb wel heel snel een ruggeprik gevraagd omdat ik het anders niet meer trok. En toen was de pijn weg en meteen een stuk relaxter. En weer werd het uiteindelijke een keizersnede. Maar omdat ik er nu rekening mee had gehouden, viel het me mee.
Dus mijn 2e bevalling was langer en zwaarder, maar mentaal ging het me beter af.
Bij de 2e begonnen ze met inleiden na 37 uur weeen. een veel langere bevalling dan de 1e in ieder geval. Ik heb wel heel snel een ruggeprik gevraagd omdat ik het anders niet meer trok. En toen was de pijn weg en meteen een stuk relaxter. En weer werd het uiteindelijke een keizersnede. Maar omdat ik er nu rekening mee had gehouden, viel het me mee.
Dus mijn 2e bevalling was langer en zwaarder, maar mentaal ging het me beter af.
maandag 19 januari 2009 om 16:46
Oh, als ik dit lees slaan de zenuwen toe bij mij, zeg. Ik ben nu ruim 32 weken zwanger van de tweede.
Mijn eerste is in ongeveer 3 uur tijd geboren, van eerste wee afgeteld. Ik ben al gewaarschuwd voor een nog snellere bevalling en ik lees dus ook overal dat de tweede vaak inderdaad nog sneller komt. Kan me er niks bij voorstellen, ik was door de eerste al zo overvallen. Gelukkig weet ik nu hoe weeën voelen. Vorige keer dacht ik dat ik gewoon een beetje buikpijn had, toen ik al 8 cm ontsluiting had.
Ik vraag mijn ouders of ze mijn zoontje op willen vangen. Zij wonen een kwartiertje bij ons vandaan, dus dat moet zelfs in mijn geval nog wel haalbaar zijn, haha. Het zou leuk zijn als hij overal doorheen slaapt, maar het is een lichte slaper en zelf is ie ook midden op de dag geboren, dus die kans is niet zo heel groot.
Mijn eerste is in ongeveer 3 uur tijd geboren, van eerste wee afgeteld. Ik ben al gewaarschuwd voor een nog snellere bevalling en ik lees dus ook overal dat de tweede vaak inderdaad nog sneller komt. Kan me er niks bij voorstellen, ik was door de eerste al zo overvallen. Gelukkig weet ik nu hoe weeën voelen. Vorige keer dacht ik dat ik gewoon een beetje buikpijn had, toen ik al 8 cm ontsluiting had.
Ik vraag mijn ouders of ze mijn zoontje op willen vangen. Zij wonen een kwartiertje bij ons vandaan, dus dat moet zelfs in mijn geval nog wel haalbaar zijn, haha. Het zou leuk zijn als hij overal doorheen slaapt, maar het is een lichte slaper en zelf is ie ook midden op de dag geboren, dus die kans is niet zo heel groot.
..
maandag 19 januari 2009 om 19:32
Bij de eerste duurde mijn bevalling 12 uur. Bij de tweede 2 uur en een kwartier.
Achteraf gezien vond ik die snelle bevalling echt heel fijn. Je bent gewoon minder moe na 2 uur bevallen, in vergelijking met na 12 uur bevallen. Maar tijdens de bevalling raakte ik wel bijna in paniek. De weeen deden enorm zeer, en mijn referentiekader was een bevalling van 12 uur dus het idee dat deze pijn nog uren ging duren maakte me wel paniekerig. Bij mijn eerste bevalling heb ik geen moment aan pijnstilling gedacht, bij de tweede wel want deze pijn kon ik niet uren volhouden.
Maar achteraf ging ik in een half uurtje van 1 cm naar 10 cm ontsluiting. Vind je het gek dat dat zeer deed.
Ik zou mijn tweede bevalling zo overdoen, met de wetenschap dat de echte pijn maar een half uur duurde.
Succes!
Achteraf gezien vond ik die snelle bevalling echt heel fijn. Je bent gewoon minder moe na 2 uur bevallen, in vergelijking met na 12 uur bevallen. Maar tijdens de bevalling raakte ik wel bijna in paniek. De weeen deden enorm zeer, en mijn referentiekader was een bevalling van 12 uur dus het idee dat deze pijn nog uren ging duren maakte me wel paniekerig. Bij mijn eerste bevalling heb ik geen moment aan pijnstilling gedacht, bij de tweede wel want deze pijn kon ik niet uren volhouden.
Maar achteraf ging ik in een half uurtje van 1 cm naar 10 cm ontsluiting. Vind je het gek dat dat zeer deed.
Ik zou mijn tweede bevalling zo overdoen, met de wetenschap dat de echte pijn maar een half uur duurde.
Succes!
dinsdag 20 januari 2009 om 14:01
Mijn 1e kindje was er binnen 3 uur..
Ben nu bang dat ( als ik weer zwanger wordt) een volgende bevalling tegenvalt..hoop zo van niet.
Vond het zwaar en snel maar was zo blij dat het geen minuut langer geduurd heeft!
Heb enorm respect voor vrouwen die 10 uur of 14 uur bezig zijn ..
Hoop op een 'stort'bevalling of op hetzelfde bij de volgende.
*maar eerst maar zwanger worden*
Ben nu bang dat ( als ik weer zwanger wordt) een volgende bevalling tegenvalt..hoop zo van niet.
Vond het zwaar en snel maar was zo blij dat het geen minuut langer geduurd heeft!
Heb enorm respect voor vrouwen die 10 uur of 14 uur bezig zijn ..
Hoop op een 'stort'bevalling of op hetzelfde bij de volgende.
*maar eerst maar zwanger worden*
