Psyche
alle pijlers
Wat bezielt mij? vernederende man..
maandag 12 juli 2010 om 14:59
Ik moet even wat van me afschrijven...
Ben een meid van 23 jaar, en geen tot weinig ervaring met serieuze relaties. 3 jaar geleden de stoute schoenen aangetrokken en me ingeschreven op en dating-site.
Na een aantal keer chatten heb ik met iemand afgesproken. Hierna vaker afgesproken (1-2 keer per week). Ik was compleet in de zevende hemel, vlinders in mijn buik. Want het klikte goed en de seks was niet verkeerd. Alleen bleek na een aantal weken dat deze man al een vriendin had. (in de periode dat we elkaar bleven zien, is dit uit gegaan) Hierna ben ik hem wel blijven zien. Nu is het probleem dat hij steeds dominanter en dwingender is geworden. Hij is vernederend naar mij toe. En ik neem dit van hem. Het is langzaam aan veranderd.
Ik voel mij nu zo stom. Ik dacht in het begin echt dat deze man iets in mij zag, en dat hij mij aantrekkelijk vond. Nu ben ik nogal onzeker op dit gebied (lichaam en uiterlijk). En hij heeft mij in het begin een flinke boost gegeven. Maar nu wordt het me dus duidelijk dat ik driedubbel gebruikt ben door hem.
Het klinkt nogal naïef, maar ik wist niet dat er zulke sluwe mannen waren tot ik deze tegen kwam. Het liefst zou ik deze man flink de waarheid willen vertellen. maar dit durf ik niet.
Waarom blijf ik naar hem verlangen, terwijl het duidelijk is dat ik hard zou moeten wegrennen van deze man. Ik voel me zo stom. Ik ben een intelligente meid. Maar iets maakt dat deze man me in zijn greep kan houden. en dat ik maar blijf hopen op iets anders. Ik voel me zo vernederd. Gedachtes aan hem en zijn gedrag blijven maar door mijn hoofd gaan.
Eigenlijk haat ik hem zo ontzettend, maar waarom is het loslaten dan zo moeilijk..
Ben een meid van 23 jaar, en geen tot weinig ervaring met serieuze relaties. 3 jaar geleden de stoute schoenen aangetrokken en me ingeschreven op en dating-site.
Na een aantal keer chatten heb ik met iemand afgesproken. Hierna vaker afgesproken (1-2 keer per week). Ik was compleet in de zevende hemel, vlinders in mijn buik. Want het klikte goed en de seks was niet verkeerd. Alleen bleek na een aantal weken dat deze man al een vriendin had. (in de periode dat we elkaar bleven zien, is dit uit gegaan) Hierna ben ik hem wel blijven zien. Nu is het probleem dat hij steeds dominanter en dwingender is geworden. Hij is vernederend naar mij toe. En ik neem dit van hem. Het is langzaam aan veranderd.
Ik voel mij nu zo stom. Ik dacht in het begin echt dat deze man iets in mij zag, en dat hij mij aantrekkelijk vond. Nu ben ik nogal onzeker op dit gebied (lichaam en uiterlijk). En hij heeft mij in het begin een flinke boost gegeven. Maar nu wordt het me dus duidelijk dat ik driedubbel gebruikt ben door hem.
Het klinkt nogal naïef, maar ik wist niet dat er zulke sluwe mannen waren tot ik deze tegen kwam. Het liefst zou ik deze man flink de waarheid willen vertellen. maar dit durf ik niet.
Waarom blijf ik naar hem verlangen, terwijl het duidelijk is dat ik hard zou moeten wegrennen van deze man. Ik voel me zo stom. Ik ben een intelligente meid. Maar iets maakt dat deze man me in zijn greep kan houden. en dat ik maar blijf hopen op iets anders. Ik voel me zo vernederd. Gedachtes aan hem en zijn gedrag blijven maar door mijn hoofd gaan.
Eigenlijk haat ik hem zo ontzettend, maar waarom is het loslaten dan zo moeilijk..
maandag 12 juli 2010 om 16:13
quote:Feliciaatje schreef op 12 juli 2010 @ 15:50:
[...]
Als het oprecht gebeurt is het geen truc. Sommige mensen doen het met een andere reden en dan is het wel een trucje. Het is zo simpel als dit: als iemand iets gedaan wil krijgen van een ander, doet hij of zij extra aardig. Dan is die ander meer bereid ertoe. Niet iedereen doet dit, en sommigen doen het niet uit eigenbelang maar daadwerkelijk in de hoop op wederzijdse vriendelijkheid maar genoeg mensen doen dit vanuit egocentrische motieven. Mensen manipuleren elkaar veel en vaak.
Als je dit weet en gewoon erkent, voel je beter aan wat iemands motieven zijn en ook, wat je eigen motieven zijn. En eindig je minder snel in verwarrende situaties zoals TO beschrijft.
En TO, dat goede gevoel, daar zal niet veel van over zijn. Kruipen voor kruimels ervan doet je eigenwaarde geen goed. Je weet het zelf ook prima, dat maakt het juist zo moeilijk om te reageren voor me. Alleen jij weet wat je precies in deze situatie tegenhoudt om hem uit je leven te flikkeren. Als je dat eenmaal echt weet, wat je nodig hebt van hem, kun je misschien kijken hoe je dit jezelf kunt geven. Ik zou iig oppassen met relaties de komende tijd, een ongelijkwaardige en vernederende relatie laat vaak diepe sporen na. Eerst aan je zelfvertrouwen en eigenwaarde werken .Bedankt voor je reactie. Van het goede gevoel is inderdaad weinig over. Het is allemaal zo dubbel. als je je grenzen eenmaal verlegd gaat dit steeds makkelijker verder. Maar ik voel dat het nu echt genoeg is. Het blijven vasthouden aan hem komt omdat ik bevestiging wil dat ik wel aantrekkelijk en de moeite waard ben. zelfvertrouwen en eigenwaarde dus. En ik zie nu ook wel dat dit vanuit mezelf moet komen.
[...]
Als het oprecht gebeurt is het geen truc. Sommige mensen doen het met een andere reden en dan is het wel een trucje. Het is zo simpel als dit: als iemand iets gedaan wil krijgen van een ander, doet hij of zij extra aardig. Dan is die ander meer bereid ertoe. Niet iedereen doet dit, en sommigen doen het niet uit eigenbelang maar daadwerkelijk in de hoop op wederzijdse vriendelijkheid maar genoeg mensen doen dit vanuit egocentrische motieven. Mensen manipuleren elkaar veel en vaak.
Als je dit weet en gewoon erkent, voel je beter aan wat iemands motieven zijn en ook, wat je eigen motieven zijn. En eindig je minder snel in verwarrende situaties zoals TO beschrijft.
En TO, dat goede gevoel, daar zal niet veel van over zijn. Kruipen voor kruimels ervan doet je eigenwaarde geen goed. Je weet het zelf ook prima, dat maakt het juist zo moeilijk om te reageren voor me. Alleen jij weet wat je precies in deze situatie tegenhoudt om hem uit je leven te flikkeren. Als je dat eenmaal echt weet, wat je nodig hebt van hem, kun je misschien kijken hoe je dit jezelf kunt geven. Ik zou iig oppassen met relaties de komende tijd, een ongelijkwaardige en vernederende relatie laat vaak diepe sporen na. Eerst aan je zelfvertrouwen en eigenwaarde werken .Bedankt voor je reactie. Van het goede gevoel is inderdaad weinig over. Het is allemaal zo dubbel. als je je grenzen eenmaal verlegd gaat dit steeds makkelijker verder. Maar ik voel dat het nu echt genoeg is. Het blijven vasthouden aan hem komt omdat ik bevestiging wil dat ik wel aantrekkelijk en de moeite waard ben. zelfvertrouwen en eigenwaarde dus. En ik zie nu ook wel dat dit vanuit mezelf moet komen.
maandag 12 juli 2010 om 16:18
maandag 12 juli 2010 om 16:27
Misschien vind ik het nu ook wel heel moeilijk om hem los te laten, omdat ik weet dat het hem niks doet. Hij gedraagt zich alsof het hem niks kan schelen. Ik weet dat het hem niets meer uitmaakt.
En dat doet best pijn.
En omdat ik niemand de hele waarheid heb vertelt, blijft het zo bij mij. Ik kan me zo kut voelen en verdrietig zijn, maar houdt dit eigenlijk verborgen.
En dat doet best pijn.
En omdat ik niemand de hele waarheid heb vertelt, blijft het zo bij mij. Ik kan me zo kut voelen en verdrietig zijn, maar houdt dit eigenlijk verborgen.
maandag 12 juli 2010 om 23:35
Hi Nomi,
Begrijp het wel hoor. Liefde maakt toch een beetje blind en ja herken het wel dat als iemand heel erg leuk vindt, iemand ook erg makkelijk over mn grenzen heen laat gaan. Je laat dingen toe, die je niet wilt, doet ms dingen die je eigenlijk niet wilt.
Ik denk een beetje "opgelicht" gevoel; hij / de oplichter is slecht, maar dan voel je je zo stom dat je hebt laten oplichten. Je bent echt niet stom hoor en heel erg zorgwekkend vind ik het eigenlijk ook niet aangezien je heel goed in ziet dat het een lul is die jou op een manier behandeld wat niet zou moeten. Je gaat steeds meer focussen op het negatieve en voor je het weet heb je wel de moed of hem eruit te schoppen.
Als je niks durf te zeggen, mail hem dan lekker wat je van het vindt. Je mag ook effe zijn e-mailadres geven, dan doen wij het wel met alle liefde...
good luck!
Begrijp het wel hoor. Liefde maakt toch een beetje blind en ja herken het wel dat als iemand heel erg leuk vindt, iemand ook erg makkelijk over mn grenzen heen laat gaan. Je laat dingen toe, die je niet wilt, doet ms dingen die je eigenlijk niet wilt.
Ik denk een beetje "opgelicht" gevoel; hij / de oplichter is slecht, maar dan voel je je zo stom dat je hebt laten oplichten. Je bent echt niet stom hoor en heel erg zorgwekkend vind ik het eigenlijk ook niet aangezien je heel goed in ziet dat het een lul is die jou op een manier behandeld wat niet zou moeten. Je gaat steeds meer focussen op het negatieve en voor je het weet heb je wel de moed of hem eruit te schoppen.
Als je niks durf te zeggen, mail hem dan lekker wat je van het vindt. Je mag ook effe zijn e-mailadres geven, dan doen wij het wel met alle liefde...
good luck!
dinsdag 13 juli 2010 om 12:38
@PoisenIvy
Ik voel me inderdaad opgelicht. maar misschien wel zowel door mezelf als door hem.
En ik weet nu dat hij gewoon een klootzak is. En dat ik het gewoon moet gaan loslaten, en beter aan mezelf moet aan denken.
Hem nog iets zeggen, daar heb ik op het moment geen behoefte aan. Ook niet via de mail. Ben namelijk ook bang dat deze meneer daar of geen reactie op geeft (ook prima) of flink boos gaat worden. Allebei iets waarmee ik zelf niets ga opschieten.
Het is allemaal al zo ver gegaan, dat normale verhoudingen of gesprekken me eigenlijk vrij onmogelijk lijken. Het doet hem toch niets meer, en ik kan hem niet meer duidelijk maken hoe ik me eronder voel.
Hoop alleen niet dat ik hem zomaar tegen ga komen, want heb geen idee hoe ik me dan moet gaan gedragen.
Ik voel me inderdaad opgelicht. maar misschien wel zowel door mezelf als door hem.
En ik weet nu dat hij gewoon een klootzak is. En dat ik het gewoon moet gaan loslaten, en beter aan mezelf moet aan denken.
Hem nog iets zeggen, daar heb ik op het moment geen behoefte aan. Ook niet via de mail. Ben namelijk ook bang dat deze meneer daar of geen reactie op geeft (ook prima) of flink boos gaat worden. Allebei iets waarmee ik zelf niets ga opschieten.
Het is allemaal al zo ver gegaan, dat normale verhoudingen of gesprekken me eigenlijk vrij onmogelijk lijken. Het doet hem toch niets meer, en ik kan hem niet meer duidelijk maken hoe ik me eronder voel.
Hoop alleen niet dat ik hem zomaar tegen ga komen, want heb geen idee hoe ik me dan moet gaan gedragen.
dinsdag 13 juli 2010 om 13:21
Tis een cliche, maar Oprah zegt altijd: "love doesn't hurt". Tis zo'n klein zinnetje, maar zo enorm groot. Echt. Leuke mannen doen je geen pijn, zijn niet gemeen, trappen je hart niet kapot. Leuke mannen zijn leuk! En wat nou als die voorlopig niet langs komt? Vind jij het een prettig idee te bedenken dat er dus altijd iemand zal zijn die JOUW geluk bepaalt? En je in de tussentijd in de wachtstand staat? Of ga je dat vanaf nu zelf beslissen???
dinsdag 13 juli 2010 om 13:37
quote:N0mi schreef op 13 juli 2010 @ 12:38:
Het is allemaal al zo ver gegaan, dat normale verhoudingen of gesprekken me eigenlijk vrij onmogelijk lijken. Het doet hem toch niets meer, en ik kan hem niet meer duidelijk maken hoe ik me eronder voel.
Ik heb 1 keer in een wat soortgelijke situatie gezeten, ook met een niet al te aardige man. Toen we op dit punt wat jij beschrijft waren heb ik geconcludeerd dat het niet leuk was, dat ik beter verdiende en dat ik het zat was. Ik ben toen wel het gesprek met hem aangegaan, om het af te ronden. Ik heb het heel kort gehouden, het bij mezelf gehouden (dus geen verwijten, alleen dat het voor mij niet werkte). Ben vriendelijk en beleefd gebleven bij zijn reacties en ben, toen het wat mij betreft genoeg bepraat was (dat duurde niet lang ), weggegaan.
Ik had geen zin in schichtig gedoe mocht ik hem nog eens tegenkomen ed, ik wilde duidelijkheid en het afsluiten. Voor mijzelf, wat hij wilde of nodig had kon me toen serieus gestolen worden. Ik ben nog steeds blij dat ik dat toen gedaan heb, het gaf me het gevoel terug dat ik de controle heb over mijn leven en dat ik de grenzen bepaal.
Ik kan me voorstellen dat je echt geen puf hebt voor nog meer onzinnige, lastige, emotioneel-onoverzichtelijke gesprekken. Als het echt alleen daarop kan uitlopen zou ik het ook laten denk ik. Maar misschien heb je iets aan wat ik net beschreef zodat je het beter kunt afronden.
Het is allemaal al zo ver gegaan, dat normale verhoudingen of gesprekken me eigenlijk vrij onmogelijk lijken. Het doet hem toch niets meer, en ik kan hem niet meer duidelijk maken hoe ik me eronder voel.
Ik heb 1 keer in een wat soortgelijke situatie gezeten, ook met een niet al te aardige man. Toen we op dit punt wat jij beschrijft waren heb ik geconcludeerd dat het niet leuk was, dat ik beter verdiende en dat ik het zat was. Ik ben toen wel het gesprek met hem aangegaan, om het af te ronden. Ik heb het heel kort gehouden, het bij mezelf gehouden (dus geen verwijten, alleen dat het voor mij niet werkte). Ben vriendelijk en beleefd gebleven bij zijn reacties en ben, toen het wat mij betreft genoeg bepraat was (dat duurde niet lang ), weggegaan.
Ik had geen zin in schichtig gedoe mocht ik hem nog eens tegenkomen ed, ik wilde duidelijkheid en het afsluiten. Voor mijzelf, wat hij wilde of nodig had kon me toen serieus gestolen worden. Ik ben nog steeds blij dat ik dat toen gedaan heb, het gaf me het gevoel terug dat ik de controle heb over mijn leven en dat ik de grenzen bepaal.
Ik kan me voorstellen dat je echt geen puf hebt voor nog meer onzinnige, lastige, emotioneel-onoverzichtelijke gesprekken. Als het echt alleen daarop kan uitlopen zou ik het ook laten denk ik. Maar misschien heb je iets aan wat ik net beschreef zodat je het beter kunt afronden.
woensdag 14 juli 2010 om 12:54
quote:PoisenIvy schreef op 12 juli 2010 @ 23:35:
Liefde maakt toch een beetje blind
Echte liefde maakt niet blind. De foute invloed (manipulatie e.d.) maakt blind door de geestelijke verwarring.
Net als wat Starz zegt over de opmerking van Oprah.
Echte liefde doet ook niet pijn. Echte liefde is fijn en open en vrolijk en je kunt compleet jezelf zijn.
Is dat er allemaal niet, dan is het geen liefde.
Liefde maakt toch een beetje blind
Echte liefde maakt niet blind. De foute invloed (manipulatie e.d.) maakt blind door de geestelijke verwarring.
Net als wat Starz zegt over de opmerking van Oprah.
Echte liefde doet ook niet pijn. Echte liefde is fijn en open en vrolijk en je kunt compleet jezelf zijn.
Is dat er allemaal niet, dan is het geen liefde.
woensdag 14 juli 2010 om 15:00
Hi Nomi,
Als je hem niet de waarheid wil zeggen of schrijven, om wat voor reden dan ook, doe je het toch lekker niet. Mischien -oh dit is wel errrug therapie achtig- helpt het wel als je het opschrijft, maar niet verstuurd.
Je moet je ook realiseren dat zijn gedrag ook ergens vandaan komt; het domineren / overheersen / overmatig of onredelijk bekritiseren wijst 9 van de 10 keer op het overschreeuwen van eigen onzerheid / minderwaardigheidsgevoel. Dat hij zo onverschillig doet, betekent ws juist dat hij om je geeft of je echt leuk vindt. Het zijn die mensen waar je zelf om geeft die je het meeste kunnen kwetsen. Door zo tegen je te doen ontneemt hij je de mogelijkheid om hem te kwetsen, af te wijzen en of pijn te doen. Nog meer dan jij is hij degene die gered moet worden; ik kan me niet voorstellen dan wanneer gelukkig kunt zijn en anderen jou en niet te vergeten zn "echte" vriendin zo te behandelen?
Het is niet aan jiu om hem te redden, het is wel aan jou om voor jezelf te kiezen...
x
Als je hem niet de waarheid wil zeggen of schrijven, om wat voor reden dan ook, doe je het toch lekker niet. Mischien -oh dit is wel errrug therapie achtig- helpt het wel als je het opschrijft, maar niet verstuurd.
Je moet je ook realiseren dat zijn gedrag ook ergens vandaan komt; het domineren / overheersen / overmatig of onredelijk bekritiseren wijst 9 van de 10 keer op het overschreeuwen van eigen onzerheid / minderwaardigheidsgevoel. Dat hij zo onverschillig doet, betekent ws juist dat hij om je geeft of je echt leuk vindt. Het zijn die mensen waar je zelf om geeft die je het meeste kunnen kwetsen. Door zo tegen je te doen ontneemt hij je de mogelijkheid om hem te kwetsen, af te wijzen en of pijn te doen. Nog meer dan jij is hij degene die gered moet worden; ik kan me niet voorstellen dan wanneer gelukkig kunt zijn en anderen jou en niet te vergeten zn "echte" vriendin zo te behandelen?
Het is niet aan jiu om hem te redden, het is wel aan jou om voor jezelf te kiezen...
x
woensdag 14 juli 2010 om 17:13
quote:precious1 schreef op 14 juli 2010 @ 12:54:
[...]
Echte liefde maakt niet blind. De foute invloed (manipulatie e.d.) maakt blind door de geestelijke verwarring.
Net als wat Starz zegt over de opmerking van Oprah.
Echte liefde doet ook niet pijn. Echte liefde is fijn en open en vrolijk en je kunt compleet jezelf zijn.
Is dat er allemaal niet, dan is het geen liefde.Dat dit geen liefde is geweest, dat weet ik. Maar de geestelijke verwarring is er wel. En ik weet nu dat ik daar zelf aan moet gaan werken. Aan mijn eigenwaarde en zelfrespect om nooit meer in een situatie als deze terecht te komen.
[...]
Echte liefde maakt niet blind. De foute invloed (manipulatie e.d.) maakt blind door de geestelijke verwarring.
Net als wat Starz zegt over de opmerking van Oprah.
Echte liefde doet ook niet pijn. Echte liefde is fijn en open en vrolijk en je kunt compleet jezelf zijn.
Is dat er allemaal niet, dan is het geen liefde.Dat dit geen liefde is geweest, dat weet ik. Maar de geestelijke verwarring is er wel. En ik weet nu dat ik daar zelf aan moet gaan werken. Aan mijn eigenwaarde en zelfrespect om nooit meer in een situatie als deze terecht te komen.
woensdag 14 juli 2010 om 17:55
quote:yasuko schreef op 14 juli 2010 @ 17:32:
Hoi,
Ik denk dat je het zo moeilijk vindt om uit te maken omdat je graag wilt dat hij eerst ziet hoe jij volgens jezelf eigenlijk bent.
Je denkt dat hij je niet goed op waarde weet te schatten.
Right? Kan me vergissen....Je hebt helemaal gelijk Het is inderdaad moeilijk als iemand een beeld van je heeft, wat niet is hoe jij jezelf ziet, en hoe je vanbinnen eigenlijk bent.
Hoi,
Ik denk dat je het zo moeilijk vindt om uit te maken omdat je graag wilt dat hij eerst ziet hoe jij volgens jezelf eigenlijk bent.
Je denkt dat hij je niet goed op waarde weet te schatten.
Right? Kan me vergissen....Je hebt helemaal gelijk Het is inderdaad moeilijk als iemand een beeld van je heeft, wat niet is hoe jij jezelf ziet, en hoe je vanbinnen eigenlijk bent.
maandag 19 juli 2010 om 21:57
HI Nomi,
Goed dat je hem gedumpt hebt!
Natuurlijk ben je verdrietig, das toch normaal. ook al is het een lul, het is nu eenmaal niet geworden wat je had verwacht of gehoopt en dat is pijnlijk. Het is niet leuk om iemand kwijt te zijn, waar je ondanks alles, toch of gaf of aan gehecht was.
Sta jezelf toe om verdrietig te zijn. Je zult zien dat het na verloop van tijd steeds minder wordt; net als alle verslavingen; toen ik stopte met roken de eerste dagen dacht ik elke 3 seconde aan een sigaretjes. Na een paar dagen had ik pas; oh nou heb ik al 10 minuten niet gedacht aan.... slecht voorbeeld, want zit hier weer te roken, maar goed als je stopt met je verslaving, wordt het gemis vanzelf minder. Alleen niet terugvallen dan...
sterkte!
Goed dat je hem gedumpt hebt!
Natuurlijk ben je verdrietig, das toch normaal. ook al is het een lul, het is nu eenmaal niet geworden wat je had verwacht of gehoopt en dat is pijnlijk. Het is niet leuk om iemand kwijt te zijn, waar je ondanks alles, toch of gaf of aan gehecht was.
Sta jezelf toe om verdrietig te zijn. Je zult zien dat het na verloop van tijd steeds minder wordt; net als alle verslavingen; toen ik stopte met roken de eerste dagen dacht ik elke 3 seconde aan een sigaretjes. Na een paar dagen had ik pas; oh nou heb ik al 10 minuten niet gedacht aan.... slecht voorbeeld, want zit hier weer te roken, maar goed als je stopt met je verslaving, wordt het gemis vanzelf minder. Alleen niet terugvallen dan...
sterkte!
woensdag 21 juli 2010 om 02:18
Goed om te lezen dat je er mee bent gekapt. Nu volhouden he?!
Wil even zeggen dat je niet de enige bent die zichzelf afvraagt hoe het toch mogelijk is om zo'n nare behandeling te accepteren. Je vroeg je af waar het door kwam dat je hem toch niet echt kwijt wilde. Meestal blijven mensen in zo'n situatie toch wel bij hun man, omdat het alternatief om alleen te zijn nog negatiever lijkt.
Gelukkig blijkt bijna iedereen altijd sterker dan hij of zij zelf denkt.
Mocht je in een twijfelmoment komen en toch weer contact met hem willen zoeken, vraag jezelf dan het volgende af; Wat is het ergste wat mij kan overkomen als ik nu GEEN contact met hem zoek. Dat verlegt je aandacht van wel contact hebben, naar niet contact hebben. En ik ben er van overtuigd dat jij al die 'erge dingen die je zouden kunnen overkomen om hem niet te zien' met vlag en wimpel overleeft. Je hebt hem immers ook overleeft.
Mocht je merken dat je toch geneigd blijft om zulke types aan te trekken.. praat er dan wel over met een professional. Zou zo doodzonde zijn! Er zijn maar weinig mannen die zo verknipt zijn.
Hoe dan ook: goed dat je medelijden met hem hebt. Terecht ook. Er zit vast een stoornis achter.
Succes en sterkte!
Wil even zeggen dat je niet de enige bent die zichzelf afvraagt hoe het toch mogelijk is om zo'n nare behandeling te accepteren. Je vroeg je af waar het door kwam dat je hem toch niet echt kwijt wilde. Meestal blijven mensen in zo'n situatie toch wel bij hun man, omdat het alternatief om alleen te zijn nog negatiever lijkt.
Gelukkig blijkt bijna iedereen altijd sterker dan hij of zij zelf denkt.
Mocht je in een twijfelmoment komen en toch weer contact met hem willen zoeken, vraag jezelf dan het volgende af; Wat is het ergste wat mij kan overkomen als ik nu GEEN contact met hem zoek. Dat verlegt je aandacht van wel contact hebben, naar niet contact hebben. En ik ben er van overtuigd dat jij al die 'erge dingen die je zouden kunnen overkomen om hem niet te zien' met vlag en wimpel overleeft. Je hebt hem immers ook overleeft.
Mocht je merken dat je toch geneigd blijft om zulke types aan te trekken.. praat er dan wel over met een professional. Zou zo doodzonde zijn! Er zijn maar weinig mannen die zo verknipt zijn.
Hoe dan ook: goed dat je medelijden met hem hebt. Terecht ook. Er zit vast een stoornis achter.
Succes en sterkte!
donderdag 22 juli 2010 om 10:29
