Open Universiteit?

Ik heb het een jaar gedaan. Heb een HBO achtergrond en werk als zzp-er/freelance met drukke pieken. Ik vond dat laatste moeilijk combineren en heb om onder meer die reden het na een jaar voor gezien gehouden. Ft ernaast werken kan, maar je zal dan waarschijnlijk een heel laag studietempo moeten aanhouden. Ik zou er niet voor kiezen.

.

Weet je trouwens al wat je met je studie hoopt te gaan in de toekomst?



ik kwam erachter dat ik toch wel graag klinisch zou willen werken, liefst had ik GGZ-aantekening gehaald. Een simpele rekensom leerde mij toen dat ik nog járen bezig zou zijn met studeren, zeker in het studietempo dat ik had. Verder vond ik eigenlijk het beroepsperspectief minder interessant dan eerder gedacht. Dat motiveerde ook niet echt.



Het is niet iets om "zomaar even ernaast" te doen.

Wat wil je ermee? Ik studeer psychologie aan de OU, niet omdat ik erbij werk, maar omdat dagonderwijs met mijn handicap niet te doen is. Er zijn zeker mensen die dit doen naast een fulltime baan, maar zoals gezegd is het een zeer lang traject dan. Als je geen vrijstellingen krijgt, kun je er met een fulltime baan zomaar 8-20 jaar over doen. Natuurlijk hangt dat af van je eigen studietempo en discipline, maar reken erop dat het niet snel zal gaan. Ik werk er helemaal niet bij, en ben nu na zeven jaar ongeveer op de helft. Dat komt ook doordat ik om gezondheidsredenen soms een heel jaar of langer eruit ben geweest, effectief heb ik zo'n drie á vier jaar gestudeerd nu. Maar het duurt dus absoluut langer dan een studie aan een reguliere universiteit, houd dat goed voor ogen.



Persoonlijk vind ik het enorm de moeite waard: voor mij is het dé kans om straks ondanks mijn handicap toch een baan te kunnen vinden. Dan is een aantal jaren langer studeren iets wat ik er graag bij neem. Ik kan op een andere manier geen HBO of WO doen, maar op deze manier wel. Ik ga dus echt voor dat papiertje, dat ik op een andere manier niet kan behalen.



Bij de OU zijn ook genoeg mensen die studeren als hobby, puur uit interesse. Ik kom ook veel mensen tegen die iets anders willen, of die hun huidige deskundigheid willen uitbreiden en het zien als een aanvulling op het werk dat zij nu doen. Het is zeker te doen hoor, maar de vraag is hoe belangrijk dat papiertje voor je is, en of je bereid bent een lang traject daarvoor te volgen. Als je het puur uit interesse doet, kun je ook gewoon losse cursussen volgen bij de OU. Dan kies je die cursussen die je écht interessant vindt, en ga je niet per se voor een complete opleiding. Of je gaat daar wél voor, maar dan moet je het leuk vinden om te studeren, en niet het doel hebben om snel een papiertje erbij te halen.

Ik ben dit jaar (maart) begonnen met psychologie via de OU, ik werk er 36 uur naast. Tot nu toe volg ik de modules in fulltime tempo (dwz dat ik over een module ongeveer een kleine maand doe en 14 modules staat voor 1 studiejaar) maar dat is toch wel zwaar, het kán wel maar of ik dat 3 of 4 jaar volhou is de vraag. Ik ben nu dus ook aan het kijken of ik in mijn huidige baan minder uren kan maken of dat ik ergens anders kan gaan solliciteren.

De studie bevalt me trouwens heel erg goed, het is erg interessant, niet makkelijk maar wel goed te doen, tot nu toe haalde ik voor mijn tentamens een 7. Het is ook leuker dan ik verwacht had en dat is ook een reden dat ik er relatief meer tijd in zou willen stoppen.

Als je even zoekt in dit forum vind je trouwens nog een ander topic over studeren aan de OU met een heleboel ervaringen.

quote:_Allstar schreef op 29 juli 2010 @ 13:57:

Ik wil toch uiteindelijk echt psycholoog worden, zit te denken aan eerste lijns psycholoog.

Dat is nog een veel langer traject hé? Ik wil je zeker niet ontmoedigen, want het is een geweldige studie. Maar je moet je wel realiseren dat je na je afstuderen er nog lang niet bent als dit je doel is. Je moet dan eerst de opleiding tot GZ-psycholoog doen, daar doe je nog eens minimaal twee jaar over, en dat is fulltime. De opleiding is heel moeilijk in te komen. Vervolgens moet je nog iets aanvullends doen voor je als eerstelijnspsycholoog aan de slag kunt, maar daar weet ik het fijne (studieduur, etc.) niet van.



Het hangt echt heel erg af van je eigen studietempo. Ik zie dat Brenda toch ongeveer een fulltime tempo vol kan houden; als je veel energie hebt, kán dat. Maar de meeste mensen die ik ken en die er fulltime bij werken, doen eerder 3-6 vakken per jaar dan dat ze er 14 doen. Nu moet ik zeggen dat ik zelf een erg beperkte energie heb, en dat het daarom moeilijk is voor mij om in te schatten wat een 'gezond' iemand wel of niet aan zou kunnen.



Maar waarom probeer je het niet gewoon een tijdje? Begin met één of met een paar vakken, en zie hoe het je bevalt. Als het goed gaat, ga je ermee door. Lukt het niet, dan heb je wel wat deelcertificaten gehaald en heb je het in elk geval geprobeerd.

je krijgt geen studiefinanciering als je dat met tegemoetkoming bedoelt. Wel kun je je kosten voor studie aftrekken van de belasting (en dan krijg je dus 33% of 41% of 55%, afhankelijk van welke belastingcategorie je zit, terug). Ook heeft de OU een regeling (heet KCOU geloof ik, staat wel wat over op de website) voor als je weinig verdient, dan krijg je korting op de modules. Bij sommige werkgevers bouw je een budget op (vaak een percentage van de je salaris) dat je hiervoor zou kunnen gebruiken, scheelt toch allicht ook weer wat.

Een module kost 230 Euro en de bachelor is 3x14 modules dus dat is bij elkaar best een groot bedrag, goed om van te voren over na te denken inderdaad!

Ik zou me als ik jou was niet laten tegenhouden door het lange studietraject om GZ-psych te worden, als dat je interesse heeft is deze studie in ieder geval een stap in die richting en je kunt altijd nog zien hoe ver je komt.

quote:Brenda_L schreef op 29 juli 2010 @ 15:29:Ik zou me als ik jou was niet laten tegenhouden door het lange studietraject om GZ-psych te worden, als dat je interesse heeft is deze studie in ieder geval een stap in die richting en je kunt altijd nog zien hoe ver je komt.

Daarom zeg ik het ook niet hoor, maar ik kom regelmatig tegen dat mensen denken dat alleen de Master-opleiding psychologie voldoende is om bijv. een eigen praktijk te beginnen. Soms zelfs studenten die al begonnen zijn, die denken dat als je bijv. als afstudeerrichting klinische psychologie kiest, je na afstuderen klinisch psycholoog bent. Terwijl daar nog een veel langer traject aan vastzit dan voor GZ- of eerstelijnspsycholoog. Daarom noem ik het toch even.



Maar als dit is wat je wilt, zou ik zéker gewoon beginnen. Als het financieel tenminste allemaal kan. Zoals Brenda al zegt heb je geen recht op stufi (want geen dagonderwijs) maar is er wel een regeling voor mensen met een laag inkomen. Je kunt dan 50% korting krijgen op de modules, maar ook op tentamenkansen en ik dacht ook de hogeronderwijstoeslag. Dat kan trouwens de boel behoorlijk duurder maken, maar gezien je leeftijd, Allstar, ga ik er vanuit dat je nog geen andere WO- of HBOopleiding hebt afgerond? Anders zou je een toeslag moeten betalen per module, maar ik ga er vanuit dat dat niet van toepassing is. Oh, en afhankelijk van wat voor werk je doet, zou je werkgever misschien mee willen betalen? Als het je deskundigheid zou vergroten in het werk dat je nu doet, kun je het op z'n minst bespreken.



Verder is het natuurlijk ook zo dat hoe sneller je studeert, hoe meer je in één keer moet betalen. Ik heb wel eens, in een tijd dat het qua gezondheid redelijk ging, een stapje terug moeten doen om zo m'n kosten wat te spreiden. Dat is ook nog iets waar je rekening mee kunt houden, bij het nadenken over de kosten en de studieduur.



Als je bereid bent wat geduld te hebben en langere tijd hierin te investeren in tijd, energie en geld, zou ik ervoor gaan. Je moet je wel even realiseren dát het een lang traject is, maar ik kies daar zelf ook voor: nu 26 en ben vast minstens 30 tegen de tijd dat ik afstudeer, en dan ga ook ik proberen om die GZ-opleiding binnen te komen, al weet ik dat dat enorm moeilijk gaat worden omdat ik niet fulltime kan werken en er weet-ik-hoeveel aanmeldingen zullen zijn van mensen die geen handicap hebben en die wél aan die eis kunnen voldoen, geen werkplekaanpassingen nodig hebben, en die flexibeler in te zetten zijn. Maar ondanks dat ik weet dat die vervolgopleiding er voor mij waarschijnlijk niet in zal zitten, ga ik het tóch gewoon proberen. Omdat het - net zoals bij jou - simpelweg is wat ik graag wil. Lukt het niet, dan heb ik in elk geval een afgeronde psychologiestudie, en hoop ik van daaruit een andere vervolgopleiding of een baan te kunnen vinden.



Ik heb altijd veel bewondering voor mensen die zoiets naast een fulltime baan kunnen volhouden. Maar ik heb sowieso bewondering voor mensen die een fulltime baan of studie vol kunnen houden, dus een beetje relatief is dat wel . Nee, serieus hoor, ik vind het knap als mensen zoveel willen en kunnen investeren in een studie. Ik zou het nooit vol kunnen houden, maar ook ik zal over een paar jaar eindelijk gaan afstuderen, want de OU is voor veel mensen met een handicap (zeker die handicaps die gepaard gaan met een energiebeperking) gewoon dé universiteit. En als mij het lukt, gaat het jou vast ook lukken. Daarbij is Psychologie natuurlijk een geweldige studie .

Bij de OU heb je geen specifieke vooropleiding nodig! Iedereen die 18 jaar of ouder is kan zich inschrijven voor de opleidingen, dus dat scheelt al weer voor je.

Het is wel echt universitair niveau en een heleboel vakken hebben Engelse studieboeken, niet om je te ontmoedigen hoor, maar wees daar wel op voorbereid.

Je kunt trouwens altijd het vak Inleiding in de psychologie bestellen, daarmee krijg je een goede indruk van de inhoud van de studie en als je met de studie verdergaat heb je meteen je eerste twee modules binnen (het is namelijk een dubbel vak). En mocht je er niet mee verder gaan dan heb je toch weer een boel interessante kennis opgedaan.

quote:_Allstar schreef op 29 juli 2010 @ 17:08:

[...]Nee klopt, ik heb VMBO gedaan en daarna MBO niveau 2 helpende.. Maar dacht dat je minimaal HBO niveau moet hebben of zo'n toelatingstest moet doen. Echt zekerheid dat ik word toegelaten heb ik nog niet.

Oh, maar voor de OU gelden geen toelatingseisen hoor. Of één eigenlijk: je moet 18 jaar of ouder zijn. Dus starten met de studie kun je sowieso. Kwestie van kijken met welke vakken je wilt beginnen, en een bestelling plaatsen.



En in jouw geval lijkt me dat je werkgever inderdaad niet mee zal willen betalen. Jammer, maar goed. Er is nog de KCOU-regeling, die afhankelijk van je inkomen wellicht van toepassing is. En je kunt het natuurlijk opvoeren bij de belasting als studiekosten.

Ah, Brenda was me voor .



De OU claimt dat het kennismakingstraject (die eerste twee modulen Inleiding in de Psychologie) een indicatie geeft van het studieniveau van de rest van de opleiding. Ik vind dat totaal niet kloppen, want de Inleiding was - voor mij althans - bijna volledig algemene kennis of anderszins al bekend. Ik vind dat zelf totaal niet vergelijkbaar met veel andere vakken die ik inmiddels gevolgd heb. Nu moet je natuurlijk ergens beginnen, en die eerste twee modulen liggen dan uiteraard zeer voor de hand. Maar dat die vakken qua niveau vergelijkbaar zijn met de rest van de opleiding, is gelukkig niet waar: daarna wordt het een stuk interessanter



OU is echt tweede-kansonderwijs. Dus geen vooropleidingseisen, je mag gewoon beginnen. Als jij denkt dat je het kunt, dan schrijf je je gewoon in en bestel je een paar vakken. Zo simpel werkt het. Er zijn mensen die ooit alleen de lagere school hebben gedaan en die na hun 65e besluiten dat ze een universitaire studie willen gaan doen. Bij de OU kan dat gewoon. Natuurlijk zijn er ook mensen die afvallen, maar het mooie van de OU is dat iedereen het in elk geval mag proberen. Wie pech heeft gehad met bijv. eerdere opleidingen (door omstandigheden verkeerd geplaatst, niet afgemaakt etc.) en weet dat hij meer in z'n mars heeft, schrijft zich gewoon in en laat zien wat hij kan. Mooi systeem vind ik dat.



Ik hoor trouwens best wel vaak van mensen dat ze ook ooit een paar cursussen aan de OU hebben gevolgd, maar dat ze niet erg ver gekomen zijn. Dus afhakers zijn er zeker, maar de meeste mensen die ik spreek, lopen vooral aan tegen de mate van zelfstandigheid die gevraagd wordt. Je moet zelf je studie plannen, volgt je eigen tempo, en je moet alles uit de boeken halen, want er zijn een colleges. Veel mensen functioneren toch beter met een beetje meer structuur, interactie met bijv. docent, en/of een stok achter de deur. Bij de OU werkt het toch zo dat als je maandenlang niets aan je studie doet, niemand je zal vragen wat er aan de hand is of waarom je geen vakken meer afrondt. Je beslist zelf wanneer je klaar bent voor een tentamen, en moet het ook zelf aanvragen. Je moet dus een beetje kunnen plannen, en vooral ook jezelf kunnen motiveren om verder te gaan: een ander doet dat niet voor je. Maar als je met die dingen om weet te gaan, is het juist voor mensen die geen dagonderwijs kúnnen volgen (bij mij vanwege m'n handicap, voor veel anderen vanwege hun werk) de ideale manier.

quote:_Allstar schreef op 29 juli 2010 @ 17:21:

[...]

Dat klopt ja, had bij op de OU-site al een test gedaan voor Engels en Nederlands. Ben normaal in allebei de talen goed, maar de Engelse test was wel pittig.

Dat kan wel lastig zijn, want er zijn toch veel tekstboeken in het Engels natuurlijk. Nu is het wél zo dat dat bij de OU al wat minder is dan bij de meeste reguliere uni's, omdat de OU soms ook eigen tekstboeken maakt. Wat dat betreft is de OU dan in elk geval handiger dan een reguliere uni. Ik weet niet hoe snel je dingen oppakt als je veel meer Engels zou gaan lezen? Meestal wordt het wel makkelijker naarmate je er meer mee bezig bent. Maar het kan een struikelblok zijn hoor: juist van de mensen die geen ideale vooropleiding hebben, hoor ik vaak dat ze heel erg tegen dat Engels aanlopen. Je moet immers toch gewoon Engelse tekstboeken doornemen, en er voldoende van begrijpen om vervolgens een tentamen erover te maken. Maar ook daarvoor geldt dat je het gewoon uit kunt proberen: als je twijfelt over je kennis van de engelse taal, kun je bijvoorbeeld direct na de eerste inleidende modulen een vak bestellen met engelstalige boeken. Ook in de propedeuse zijn dat er al genoeg. Dan kun je meteen voor jezelf uitproberen of dat gaat lukken of niet.



En over struikelblokken gesproken: hoe is je wiskunde? Voor een groot deel van de psychologiestudenten, bij welke uni ook, is statistiek een belangrijk struikelblok. Nu moet ik zeggen dat de OU (gelukkig voor mij!) sinds een aantal jaren het statistiekonderwijs anders heeft vormgegeven. Het is veel meer toegepaste statistiek en een kwestie van leren werken met SPSS (statistisch computerprogramma) dan sommetjes maken en echt berekeningen maken. Niettemin denk ik dat dit een heel essentieel verschil is met een cursus psychologie die losstaat van een universitaire studie: het onderzoekscurriculum. Je moet leren hoe je een wetenschappelijk onderzoek uitvoert, hoe je gegevens verzamelt, analyseert en vervolgens presenteert. Dat betekent dat data-analyse en statistiek, maar ook de verslaglegging en allerlei andere vormen van onderzoek doen, een belangrijk onderdeel zijn van de opleiding. Je moet dus ook een beetje lol hebben in het doen van onderzoek, en in het wetenschappelijk denken. Nu is het huidige statistiekonderwijs wel een stuk makkelijker dan de klassieke statistiekvakken hoor: ik ben zelf een enorme sukkel in wiskunde, maar voor de practica over data-analyse ben ik met goede punten geslaagd. Dus het is niet heel moeilijk, maar deze vakken hebben wel een heel andere opzet en een heel ander doel dan wat de meeste mensen zich voor zullen stellen bij een vak dat met psychologie van doen heeft.

quote:_Allstar schreef op 29 juli 2010 @ 17:49:

[...]En ik vind het eerlijk gezegd wel lekker; je eigen gang gaan, zelf indelen wanneer het jou het jou het beste uitkomt. Ik hou wel van die vrijheid.

Dat vind ik ook hoor, dus dat is een voordeel. En je hebt dus al ervaring met zelfstudie, dat scheelt wel. Het is ook niet dat ik je hiermee wil ontmoedigen hoor. Het was meer dat Brenda aangaf dat je je niet moet verkijken op het niveau: dat is ook zo wel zo: het is gewoon een universitaire studie. Maar van wat ik zoal hoor, stoppen mensen over het algemeen niet omdat ze het niveau niet aankunnen, maar omdat ze zichzelf niet voldoende kunnen motiveren. Als jij daar geen problemen mee hebt, is dat al een enorm voordeel. En het niveau? Tja, psychologie is niet bepaald een heel ingewikkelde studie. Zeker niet in vergelijking met veel andere richtingen.



quote:Je hebt geen college's maar wel praktijkdagen toch? Of in ieder geval een dag dat er een bijeenkomst is, of dat ook niet?Nou ja.. er zijn soms verplichte practica, maar dat hangt af van het vak waaraan je werkt. De meeste vakken sluit je af met een tentamen of evt. een opdracht, en daar horen dan geen bijeenkomsten bij. Die zijn er wel hoor, maar zeker in het begin van de opleiding zijn dat er niet veel. Van de 25 afgeronde vakken heb ik voor .. (even denken..) 3 daarvan bijeenkomsten gehad. Dan zitten er bij een vak als Gespreksvoering wel meteen 6 verplichte bijeenkomsten, omdat daarvoor natuurlijk oefening nodig is. Maar veruit de meeste vakken bestudeer je echt alleen. Er zijn een paar vakken waar facultatieve bijeenkomsten horen, dat zijn volgens mij alleen de Inleiding en de Statistiek-vakken. Die gaan dan ook alleen door als er voldoende aanmeldingen voor zijn. Ik ga alleen nooit naar bijeenkomsten die niet verplicht zijn, want dat kost onnodig veel tijd en energie, ook omdat reizen voor mij problematisch is. Maar veel praktijk zit er dus zeker niet bij, of in elk geval niet tot je aan je stage toe bent.

quote:_Allstar schreef op 29 juli 2010 @ 18:12:

Hoofdrekenen en dat soort dingen ben ik dan slecht in.



Daar ben ik ook een kneus in hoor . Mijn hoofd verwerkt cijfertjes om de één of andere reden niet goed. Dáár hoef je niet druk om te maken, maar Statistiek an sich is natuurlijk wel een apart hoofdstuk, ook in de wiskunde. Wil je je daar echt op voorbereiden, dan kun je denk ik het beste alvast het eerste onderzoekspracticum bestellen: daar krijg je meteen de nieuwste versie van SPSS bij, en ook de boeken Statistiek in Onderzoek 1 en 2. Ik ga er tenminste vanuit dat het goedkoper is om dat vak vast te bestellen dan om het programma en de boeken apart te gaan kopen. Maar de huidige vakken die gaan over data-analyse, zijn zelfs voor mij heel goed te volgen. Of laat ik het zo zeggen: ik kan het toepassen, ook al snap ik eigenlijk totaal niet waar het over gaat . Terwijl ik voor de oude statistiekcursussen volgens mij nooit had kunnen slagen. Dus je hoeft niet goed in wiskunde te zijn om deze vakken te kunnen halen, maar je moet wel wat wiskundig inzicht hebben en bepaalde dingen toe kunnen passen. Ik denk dat statistiek in onderzoek te specifiek is om je daarop voor te bereiden door nu alvast sommetjes te gaan maken ofzo, dus daar zou ik me - als ik jou was - niet mee gaan vermoeien. Gewoon het vak zelf gaan bekijken, of desnoods bij één van de studiecentra alvast bestuderen om te zien wat voor dingen er van je gevraagd worden in die vakken. En zoals ik eerder schreef, horen er bij die vakken ook groepsbijeenkomsten, juist omdat veel mensen hier moeite mee hebben.



Alvast veel Engels gaan lezen lijkt me wél een goed idee. Inderdaad zijn het vaak de vaktermen die het moeilijk maken. Een roman lezen in een andere taal is toch heel anders dan vakliteratuur. Hoe makkelijk lees je een 'gewoon' Engels boek? Als je daar weinig moeite mee hebt, zal de rest ook wel goedkomen. Zo werkt dat in je moedertaal immers ook.

quote:_Allstar schreef op 29 juli 2010 @ 18:27:

Oké de praktijk erbij valt dus wel mee. Dat is mooi meegenomen aan ene kant, omdat ik er dus fulltime bij werk en er niet veel tijd voor heb. En die dagen worden op een centraal punt gehouden? Dat je niet half Nederland door moet



Meestal kun je voor de bijeenkomsten terecht in het voor jou dichtbijzijnde studiecentrum. Er is geloof ik één landelijke dag, die wordt voor zover ik weet altijd in Utrecht gehouden, omdat dat het meest centraal is. En de bijeenkomsten worden zoveel mogelijk gepland in de avond of op zaterdagen. Hoewel: die studiedag die ik pas had, was op een vrijdag. Maar daarin waren dan weer 6 mogelijkheden in een jaar ofzo, dus ze zullen er ook wel een paar op zaterdag gehouden hebben. Er zijn veel meer mensen die fulltime werken, dus daar wordt ook rekening mee gehouden. Tentamens kun je ook vaak 's avonds plannen, en de reguliere tentamens (waarvoor het tijdstip al vaststaat) worden altijd in de avond gehouden.



En lekker doen hoor, als je dit wilt . Zeker ook omdat je nog zo jong bent, en nu werk doet wat je niet je hele leven wilt blijven doen. Jij geeft aan zeker te weten dat je meer kunt dan je tot nu toe hebt behaald met betrekking tot opleidingen: dan is dit je kans om dat te laten zien. OK, er zit natuurlijk een groot verschil tussen MBO niveau 2 en een universitaire studie, maar aan jou om te laten zien dat je dit kunt. Je zult echt de eerste niet zijn die vanuit het MBO opklimt naar HBO of WO. En mocht het toch tegenvallen of in het ergste geval niet lukken om de hele opleiding af te ronden, dan is er ook nog geen man overboord. Je houdt immers je baan gewoon, en dan vind je vast wel weer een andere weg om een opleiding en baan te vinden die wat meer aansluiten bij wat je graag wilt doen.