Geld & Recht
alle pijlers
Onterven kinderen
maandag 2 augustus 2010 om 21:56
Goede avond.
Ik lees vaak op dit forum en vond het nu nodig een account aan te maken. Ik heb namelijk een vraag.
Is het mogelijk mijn kinderen te onterven? Ik wil zelfs niet dat zij hun zogenaamde legitieme portie krijgen. Ik wil alles aan mijn hond en poes nalaten. Ik wil dit niet met de kinderen bespreken. Wil ze juist verrassen als het zover is.
Het is niet gebruikelijk dat er kapitaal aan een hond nagelaten wordt. Geloof mij, ik heb er mijn redenen voor. Weet iemand of er juridisch iets te omzeilen valt?
Ik lees vaak op dit forum en vond het nu nodig een account aan te maken. Ik heb namelijk een vraag.
Is het mogelijk mijn kinderen te onterven? Ik wil zelfs niet dat zij hun zogenaamde legitieme portie krijgen. Ik wil alles aan mijn hond en poes nalaten. Ik wil dit niet met de kinderen bespreken. Wil ze juist verrassen als het zover is.
Het is niet gebruikelijk dat er kapitaal aan een hond nagelaten wordt. Geloof mij, ik heb er mijn redenen voor. Weet iemand of er juridisch iets te omzeilen valt?
maandag 2 augustus 2010 om 23:05
maandag 2 augustus 2010 om 23:14
Elsbettina,
Waarom schrijf je geen brief aan je kinderen waarin je je gevoelens aangeeft. Dat je teleurgesteld bent en dat je nu zo gelukkig bent met deze man, etc...
Er moet toch een reden zijn dat ze "opeens" geen contact meer met je willen? Waarom vinden ze je partner niet geschikt?
Ik weet als stiefdochter dat een nieuwe partner van een van de ouders best heel lastig kan zijn. Je hebt te maken met 2 kanten van het verhaal, 2 verschillende visies, belevingen, gevoelens. Daarover moet dan gesproken worden, als er fricties zijn. Als het niet lukt om hierover persoonlijk te spreken, dan zou ik een brief schrijven.
Het volledig onterven (wat sowieso niet kan) zou ik zeker niet doen. Dat is toch niet het probleem? Daarbij een beetje kinderachtig, ondanks misschien het vervelende gedrag van je kinderen.
Waarom schrijf je geen brief aan je kinderen waarin je je gevoelens aangeeft. Dat je teleurgesteld bent en dat je nu zo gelukkig bent met deze man, etc...
Er moet toch een reden zijn dat ze "opeens" geen contact meer met je willen? Waarom vinden ze je partner niet geschikt?
Ik weet als stiefdochter dat een nieuwe partner van een van de ouders best heel lastig kan zijn. Je hebt te maken met 2 kanten van het verhaal, 2 verschillende visies, belevingen, gevoelens. Daarover moet dan gesproken worden, als er fricties zijn. Als het niet lukt om hierover persoonlijk te spreken, dan zou ik een brief schrijven.
Het volledig onterven (wat sowieso niet kan) zou ik zeker niet doen. Dat is toch niet het probleem? Daarbij een beetje kinderachtig, ondanks misschien het vervelende gedrag van je kinderen.
maandag 2 augustus 2010 om 23:54
Wat een ontzettende lieve reactie domnaiefmutsje. Weet je dat je helemaal gelijk hebt? Ik ben nu gekleurd door negatieve gedachten. Voel me door heel dit gebeuren ontzettend eenzaam. Uiteraard moet ik me daar niet door laten leiden. Maar het doet me zo'n onnoemelijk verdriet dat ze mij mijn vriend niet gunnen. Er bij voorbaat vanuit gaan dat hij op mijn geld uit is. Mijn lieve vriend wil niets van me aannemen. Hij vindt het eerder een obstakel dan een voordeel.
Djoels, jij ook hartelijk dank voor je bijdragen en de andere lieve dames. Die brief ga ik in overweging nemen.
Morgen dus naar de notaris. Eerst maar eens voor een orienterend gesprek. Er wordt in ieder geval nog niets ondertekend.
Djoels, jij ook hartelijk dank voor je bijdragen en de andere lieve dames. Die brief ga ik in overweging nemen.
Morgen dus naar de notaris. Eerst maar eens voor een orienterend gesprek. Er wordt in ieder geval nog niets ondertekend.
dinsdag 3 augustus 2010 om 00:16
Jee wat een ellende. Wat moet het je ontzettend veel pijn doen om te zien dat je kinderen je geld belangrijker lijken te vinden dan je geluk.
Daarnaast vind ik het vreselijk egoïstisch om de kinderen bij hun oma weg te houden.
Ik hoop van harte dat ze tot inzicht komen en het contact met je herstellen.
Daarnaast vind ik het vreselijk egoïstisch om de kinderen bij hun oma weg te houden.
Ik hoop van harte dat ze tot inzicht komen en het contact met je herstellen.
The time is now
dinsdag 3 augustus 2010 om 10:08
quote:Nina28 schreef op 02 augustus 2010 @ 22:57:
[...]
Kan het niet zo zijn dat jouw kinderen bang zijn dat je nieuwe vriend je alleen vanwegen jouw kapitaal wil huwen?
En je zonen boos zijn dat je niet naar ze luisterd?
Kan mij niet voorstellen dat een kind zijn moeder niet gelukkig wil zien.
Zou eerder denken dat ze bang zijn dat het fout gaat en een gebroken moeder achterblijft...
Ik zou een brief schrijven en duidelijk maken wat je aan het hart ligt.
Sterkte.
Heel veel geluk met je nieuwe liefde.
Ik denk ook dat dit er achter zit. Volgens mij zijn je zoons bang dat wanneer het huwelijk op de klippen loopt dat jij dan veel minder bemiddeld achterblijft dan nu het geval is. Als jullie zouden gaan scheiden dan krijgt je ex namelijk 50% van jouw kapitaal/bezit. Ik begrijp dat dit nogal veel is. Kun jij dat missen en kun je dan nog steeds die trusts voor je kleinkinderen aanhouden bijvoorbeeld?
Je kunt in je huwelijkse voorwaarden vast ook laten opnemen dat bij scheiden jouw bezit van jou blijft, maar dat jouw man bij jouw overlijden wel goed verzorgd achterblijft.
En de brief vind ik een hele goede.
Ben benieuwd hoe het bij de notaris is gegaan.
[...]
Kan het niet zo zijn dat jouw kinderen bang zijn dat je nieuwe vriend je alleen vanwegen jouw kapitaal wil huwen?
En je zonen boos zijn dat je niet naar ze luisterd?
Kan mij niet voorstellen dat een kind zijn moeder niet gelukkig wil zien.
Zou eerder denken dat ze bang zijn dat het fout gaat en een gebroken moeder achterblijft...
Ik zou een brief schrijven en duidelijk maken wat je aan het hart ligt.
Sterkte.
Heel veel geluk met je nieuwe liefde.
Ik denk ook dat dit er achter zit. Volgens mij zijn je zoons bang dat wanneer het huwelijk op de klippen loopt dat jij dan veel minder bemiddeld achterblijft dan nu het geval is. Als jullie zouden gaan scheiden dan krijgt je ex namelijk 50% van jouw kapitaal/bezit. Ik begrijp dat dit nogal veel is. Kun jij dat missen en kun je dan nog steeds die trusts voor je kleinkinderen aanhouden bijvoorbeeld?
Je kunt in je huwelijkse voorwaarden vast ook laten opnemen dat bij scheiden jouw bezit van jou blijft, maar dat jouw man bij jouw overlijden wel goed verzorgd achterblijft.
En de brief vind ik een hele goede.
Ben benieuwd hoe het bij de notaris is gegaan.
dinsdag 3 augustus 2010 om 12:58
Het moet toch mogelijk zijn om voor je dood gaat op een leuke manier van je geld af te komen.
Maak alles wat je bezit te gelde, koop van je kapitaal een lijfrente die maandelijks een bedrag uitkeert tot aan je dood, huur een mooi huis en ga lekker leven. Wat je maandelijks overhoudt zet je stiekem op rekeningen op naam van je kleinkinderen en je verse man, of je geeft het aan een goed doel.
Veel geld erven maakt mensen (laat staan honden) maar zelden gelukkiger. Je doet je kinderen en kleinkinderen eigenlijk een groot plezier door het lekker zelf over de balk te gooien met je nieuwe liefje
Maak alles wat je bezit te gelde, koop van je kapitaal een lijfrente die maandelijks een bedrag uitkeert tot aan je dood, huur een mooi huis en ga lekker leven. Wat je maandelijks overhoudt zet je stiekem op rekeningen op naam van je kleinkinderen en je verse man, of je geeft het aan een goed doel.
Veel geld erven maakt mensen (laat staan honden) maar zelden gelukkiger. Je doet je kinderen en kleinkinderen eigenlijk een groot plezier door het lekker zelf over de balk te gooien met je nieuwe liefje
dinsdag 3 augustus 2010 om 13:01
quote:lindy schreef op 02 augustus 2010 @ 21:59:
Als het je genoegen geeft om dood en wel, 6 feet under, na te grinniken hoe leuk je je kinderen hebt ''verrast'' dan denk ik dat ze met plezier over je graf heen zeiken. Hoeft je hond dat niet meer te doen. Als je zo'n hekel aan állebei je kinderen hebt, heb je dan wel eens in de spiegel gekeken?
Inderdaad zeg.
OMG, wat een 'bijzondere' openingspost. Maar, als je Elsbettina heet, kan ik me er wel iets bij voorstellen.....brrrrr
Als het je genoegen geeft om dood en wel, 6 feet under, na te grinniken hoe leuk je je kinderen hebt ''verrast'' dan denk ik dat ze met plezier over je graf heen zeiken. Hoeft je hond dat niet meer te doen. Als je zo'n hekel aan állebei je kinderen hebt, heb je dan wel eens in de spiegel gekeken?
Inderdaad zeg.
OMG, wat een 'bijzondere' openingspost. Maar, als je Elsbettina heet, kan ik me er wel iets bij voorstellen.....brrrrr
dinsdag 3 augustus 2010 om 13:05
dinsdag 3 augustus 2010 om 13:21
Dat heb ik zojuist gedaan. En aan elk verhaal zitten 2 kanten, en aan dit verhaal zeker. Er zit een luchtje aan.
Als geen van de zoons meer contact wil met moeder, is dat vast niet helemaal voor niks. En wat TO hir nu schetst, is het gekleurde verhaal van een bittere vrouw. Hier is echt veel meer aan de hand.
Ik heb dat gezien bij mijn schoonouders, ze hebben 2 zoons, en geen van beide wil nog contact met ze hebben. Trust me, dan is er echt wel wat meer aan de hand.
Ik denk dat een goed avond rond de tafel hier een betere oplossing zou zijn, in plaats van naar de notaris rennen en de kinderen onterven (dat zegt al heel wat). Misschien helpt het als TO ophoudt met claimen, dwingen en manipuleren, wat dat is wat ik proef uit het verhaal. Zij is immers de goede moeder geweest, en gunt de kinderen alle goeds (niet dus, dat blijkt wel uit het ontervingsverhaal), de kinderen gunnen haar niet eens een lieve man etcetc. Slachtofferrol van hier tot Tokio. Bah.
Als geen van de zoons meer contact wil met moeder, is dat vast niet helemaal voor niks. En wat TO hir nu schetst, is het gekleurde verhaal van een bittere vrouw. Hier is echt veel meer aan de hand.
Ik heb dat gezien bij mijn schoonouders, ze hebben 2 zoons, en geen van beide wil nog contact met ze hebben. Trust me, dan is er echt wel wat meer aan de hand.
Ik denk dat een goed avond rond de tafel hier een betere oplossing zou zijn, in plaats van naar de notaris rennen en de kinderen onterven (dat zegt al heel wat). Misschien helpt het als TO ophoudt met claimen, dwingen en manipuleren, wat dat is wat ik proef uit het verhaal. Zij is immers de goede moeder geweest, en gunt de kinderen alle goeds (niet dus, dat blijkt wel uit het ontervingsverhaal), de kinderen gunnen haar niet eens een lieve man etcetc. Slachtofferrol van hier tot Tokio. Bah.
dinsdag 3 augustus 2010 om 13:27
Ik kan me goed voorstellen dat je kinderen niet willen dat je in gemeenschap van goederen trouwt. Als je man je trouw is, profiteert hij immers mee van jouw welvaart, ook al zijn jullie op huwelijkse voorwaarden getrouwd. Toch in gemeenschap van goederen willen trouwen als degene die niets in kan brengen, doen mijn alarmbellen in elk geval rinkelen.
dinsdag 3 augustus 2010 om 14:00
Kinderen hebben niks te willen.
Als Elsbettina haar vriend iedere dag met kaviaar wil insmeren zodat ze hem af kan likken moet ze dat lekker doen.
Of als ze hem vol gouden kettingen met diamanten belletjes wil hangen zodat ze kan horen waar hij is.
Of als ze een onbewoond eiland wil kopen waar ze samen naakt rond kunnen hupsen met de hond.
Gewoon doen, het is haar geld.
Kinderen die boos worden omdat ma iets anders met haar geld doet dan het oppotten voor de erfenis, die moeten maar lekker zelf gaan werken voor hun centjes.
Als Elsbettina haar vriend iedere dag met kaviaar wil insmeren zodat ze hem af kan likken moet ze dat lekker doen.
Of als ze hem vol gouden kettingen met diamanten belletjes wil hangen zodat ze kan horen waar hij is.
Of als ze een onbewoond eiland wil kopen waar ze samen naakt rond kunnen hupsen met de hond.
Gewoon doen, het is haar geld.
Kinderen die boos worden omdat ma iets anders met haar geld doet dan het oppotten voor de erfenis, die moeten maar lekker zelf gaan werken voor hun centjes.
dinsdag 3 augustus 2010 om 14:13
Hoe het precies zit kan ik, zonder het verhaal van de kinderen zelf,niet weten.
Toch vraag ik mij wat dingen af.
TO zegt altijd een goede moeder te zijn geweest. Dat kan absoluut zo zijn, maar zal een moeder van zichzelf ook kunnen zien als ze dit niet is?
En als ze wel een goede moeder is geweest die haar kinderen heeft willen leren dat veel geld hebben niet gewoon is, waarom
dan ineens zo wraakzuchtig worden en geld als machtsmiddel inzetten? Dan geef je je kinderen toch alle reden om te twijfelen aan haar goedheid?
Als TO zichzelf een goede moeder vindt, dan moet ze zich ook zo blijven gedragen.
En wat betreft die vriend. Ik kan mij wel een beetje indenken dat haar kinderen daar moeite mee hebben. Waarom moet er na twee jaar überhaupt getrouwd worden? Is de relatie niet genoeg nu? Ik vind dat in deze situatie wel dubieus. Verwacht deze vriend dat er in gemeenschap van goederen wordt getrouwd? Zo ja, dan vind ik dat een slecht teken.
En zal de nieuwe vriend/ man van TO de enige aanleiding zijn geweest voor problemen met de kinderen? Nee, ik geloof het niet. Daar moet veel meer aan de hand zijn.
Toch vraag ik mij wat dingen af.
TO zegt altijd een goede moeder te zijn geweest. Dat kan absoluut zo zijn, maar zal een moeder van zichzelf ook kunnen zien als ze dit niet is?
En als ze wel een goede moeder is geweest die haar kinderen heeft willen leren dat veel geld hebben niet gewoon is, waarom
dan ineens zo wraakzuchtig worden en geld als machtsmiddel inzetten? Dan geef je je kinderen toch alle reden om te twijfelen aan haar goedheid?
Als TO zichzelf een goede moeder vindt, dan moet ze zich ook zo blijven gedragen.
En wat betreft die vriend. Ik kan mij wel een beetje indenken dat haar kinderen daar moeite mee hebben. Waarom moet er na twee jaar überhaupt getrouwd worden? Is de relatie niet genoeg nu? Ik vind dat in deze situatie wel dubieus. Verwacht deze vriend dat er in gemeenschap van goederen wordt getrouwd? Zo ja, dan vind ik dat een slecht teken.
En zal de nieuwe vriend/ man van TO de enige aanleiding zijn geweest voor problemen met de kinderen? Nee, ik geloof het niet. Daar moet veel meer aan de hand zijn.
dinsdag 3 augustus 2010 om 15:52
quote:Elsbettina schreef op 02 augustus 2010 @ 22:11:
Ik heb met niemand ruzie Lindy. Ik heb heel goede vriendinnen die ik wekelijks zie. Ook de goede doelen zal ik zeker niet vergeten.Als je van je geld af wilt, doe het dan nu. Je klinkt verbitterd, laat je hart spreken en geef het dan aan goede doelen terwijl je nog leeft.
Ik heb met niemand ruzie Lindy. Ik heb heel goede vriendinnen die ik wekelijks zie. Ook de goede doelen zal ik zeker niet vergeten.Als je van je geld af wilt, doe het dan nu. Je klinkt verbitterd, laat je hart spreken en geef het dan aan goede doelen terwijl je nog leeft.
dinsdag 3 augustus 2010 om 16:16
Goede middag,
Gelukkig voel ik me vandaag minder chaotisch dan gisteren. Ik heb vannacht nauwelijks geslapen, mede door jullie commentaren die doorlopend door mijn hoofd spookten.
De toestand waarin ik verkeer duurt maar voort. Sinds het aanzoek van mijn verloofde is er geen moment rust in mjn hoofd geweest. Eigenlijk nadat ik mijn zoons over ons a.s. huwelijk verteld heb. De reden dat zij het er niet mee eens zijn is dat deze man onbemiddeld is. Mijn haren rezen ter berge bij het horen van dit argument. Het feit dat hij 12 jaar jonger is dan ik vinden zij ook bezwaarlijk. Als klap op de vuurpijl waren zij verbijsterd dat ik aangaf in gemeenschap van goed te willen trouwen. We hebben tot diep in de nacht gediscussieerd over dit onderwerp. Ik heb hen gevraagd me wat tijd te geven om hier over na te denken. Overigens begrijp ik hun standpunt heel goed. Natuurlijk heb ik dit ook met mijn vriend besproken. Hij vindt het begrijpelijk dat mijn zoons zich zorgen maken. Hij heeft me verzekerd dat hij zielsveel van me houdt en dat het niet nodig is dat er voorwaarden aan ons huwelijk vastgelegd dienen te worden. Hij zegt heel dankbaar te zijn dat ik in zijn leven gekomen ben en niet van plan is ooit bij me weg te gaan. We hebben het reuze fijn samen. We ondernemen veel. Hebben dezelfde interesses, qua muziek, literatuur, levensbeschouwing. Ik geloof hem. Waarom er vanuit gaan dat onze wegen ooit zullen scheiden. Mijn uitgangspunt om ja tegen deze man te zeggen is liefde.
Dit heb ik mijn zoons laten weten tijdens een zondags bezoek. Woedend waren ze. Ik begrijp echt niet dat ze mij deze man niet gunnen. Ik ben een completer mens geworden door deze man. Waarom geen vertrouwen in hem en in feite ook niet in mij? Dit alles is heel pijnlijk voor me. Gisteren vloog het me naar mijn keel en besloot dan niemand maar van mijn geld te laten genieten. Dan de hond maar. Wat is nou geld vergeleken met gezondheid en geluk. Vandaar mijn post. Ik kan met dit verhaal niet bij mijn vrienden en familie terecht. Ze zullen of willen het niet begrijpen. Die week na mijn beslissing heb ik een paar keer mijn zoons opgebeld. Ze hebben te kennen gegeven dat ze liever geen contact meer met mij willen hebben zolang ik me met deze man inlaat. Ik vind dit zeer egocentrisch. Ik heb ze sinds november vorig jaar niet meer gezien. Ook de kleinkinderen houden ze bij me vandaan. De kleinkinderen waar ik zo van genoten heb. Die vaak kwamen logeren. Ik paste op als zij weg moesten. Dit alles is me afgenomen vanwege, in hun ogen, verkeerde keuze wat man betreft.
Het bezoek aan de notaris was niet erg bevredigend. Hij raadde het ten zeerste af om in gemeenschap van goed te huwen. Hij wil op het moment geen testament op maken en geeft me bedenktijd. Ik vind dit zeer onprofessioneel, mijn vriend deelt mijn mening. Naar deze notaris ga ik niet meer terug. Ik wil eigenlijk helemaal niks meer. Ik wil contact met mijn zoons, schoondochters en kleinkinderen. Gisteren zijn ze met z’n allen op vakantie gegaan. Ze hebben niet eens de moeite genomen om me dit te laten weten of me gedag te komen zeggen. Het gebeurde weleens dat ik meeging. Dat was altijd fantastisch. Maar goed. Ik moet hier uit zien te komen. Misschien ga ik zelf wel op reis, als mijn gemoed wat tot rust is gekomen zal ik me eens verdiepen in een mooie trip.
In ieder geval vind ik het fijn om mijn verhaal hier te posten. Ik merk dat het schrijven me goed doet. Het verbaast me trouwens dat er velen aan mijn kant van het verhaal twijfelen. Natuurlijk ben ik ook maar een mens met ook fouten. Maar het is een feit dat deze toestand alleen te wijten is aan mijn keuze wat betreft man. Ik vind dat heel erg.
Ten slotte wil ik opmerken dat er hier een paar mensen zich profileren als Gelukkig Mens met hun opmerkingen in de trant van op mijn graf zeiken en me veroordelen op alleen al mijn naam.
Heel erg bedankt voor het lezen van mijn verhaal.
Groeten,
Elsbettina
Gelukkig voel ik me vandaag minder chaotisch dan gisteren. Ik heb vannacht nauwelijks geslapen, mede door jullie commentaren die doorlopend door mijn hoofd spookten.
De toestand waarin ik verkeer duurt maar voort. Sinds het aanzoek van mijn verloofde is er geen moment rust in mjn hoofd geweest. Eigenlijk nadat ik mijn zoons over ons a.s. huwelijk verteld heb. De reden dat zij het er niet mee eens zijn is dat deze man onbemiddeld is. Mijn haren rezen ter berge bij het horen van dit argument. Het feit dat hij 12 jaar jonger is dan ik vinden zij ook bezwaarlijk. Als klap op de vuurpijl waren zij verbijsterd dat ik aangaf in gemeenschap van goed te willen trouwen. We hebben tot diep in de nacht gediscussieerd over dit onderwerp. Ik heb hen gevraagd me wat tijd te geven om hier over na te denken. Overigens begrijp ik hun standpunt heel goed. Natuurlijk heb ik dit ook met mijn vriend besproken. Hij vindt het begrijpelijk dat mijn zoons zich zorgen maken. Hij heeft me verzekerd dat hij zielsveel van me houdt en dat het niet nodig is dat er voorwaarden aan ons huwelijk vastgelegd dienen te worden. Hij zegt heel dankbaar te zijn dat ik in zijn leven gekomen ben en niet van plan is ooit bij me weg te gaan. We hebben het reuze fijn samen. We ondernemen veel. Hebben dezelfde interesses, qua muziek, literatuur, levensbeschouwing. Ik geloof hem. Waarom er vanuit gaan dat onze wegen ooit zullen scheiden. Mijn uitgangspunt om ja tegen deze man te zeggen is liefde.
Dit heb ik mijn zoons laten weten tijdens een zondags bezoek. Woedend waren ze. Ik begrijp echt niet dat ze mij deze man niet gunnen. Ik ben een completer mens geworden door deze man. Waarom geen vertrouwen in hem en in feite ook niet in mij? Dit alles is heel pijnlijk voor me. Gisteren vloog het me naar mijn keel en besloot dan niemand maar van mijn geld te laten genieten. Dan de hond maar. Wat is nou geld vergeleken met gezondheid en geluk. Vandaar mijn post. Ik kan met dit verhaal niet bij mijn vrienden en familie terecht. Ze zullen of willen het niet begrijpen. Die week na mijn beslissing heb ik een paar keer mijn zoons opgebeld. Ze hebben te kennen gegeven dat ze liever geen contact meer met mij willen hebben zolang ik me met deze man inlaat. Ik vind dit zeer egocentrisch. Ik heb ze sinds november vorig jaar niet meer gezien. Ook de kleinkinderen houden ze bij me vandaan. De kleinkinderen waar ik zo van genoten heb. Die vaak kwamen logeren. Ik paste op als zij weg moesten. Dit alles is me afgenomen vanwege, in hun ogen, verkeerde keuze wat man betreft.
Het bezoek aan de notaris was niet erg bevredigend. Hij raadde het ten zeerste af om in gemeenschap van goed te huwen. Hij wil op het moment geen testament op maken en geeft me bedenktijd. Ik vind dit zeer onprofessioneel, mijn vriend deelt mijn mening. Naar deze notaris ga ik niet meer terug. Ik wil eigenlijk helemaal niks meer. Ik wil contact met mijn zoons, schoondochters en kleinkinderen. Gisteren zijn ze met z’n allen op vakantie gegaan. Ze hebben niet eens de moeite genomen om me dit te laten weten of me gedag te komen zeggen. Het gebeurde weleens dat ik meeging. Dat was altijd fantastisch. Maar goed. Ik moet hier uit zien te komen. Misschien ga ik zelf wel op reis, als mijn gemoed wat tot rust is gekomen zal ik me eens verdiepen in een mooie trip.
In ieder geval vind ik het fijn om mijn verhaal hier te posten. Ik merk dat het schrijven me goed doet. Het verbaast me trouwens dat er velen aan mijn kant van het verhaal twijfelen. Natuurlijk ben ik ook maar een mens met ook fouten. Maar het is een feit dat deze toestand alleen te wijten is aan mijn keuze wat betreft man. Ik vind dat heel erg.
Ten slotte wil ik opmerken dat er hier een paar mensen zich profileren als Gelukkig Mens met hun opmerkingen in de trant van op mijn graf zeiken en me veroordelen op alleen al mijn naam.
Heel erg bedankt voor het lezen van mijn verhaal.
Groeten,
Elsbettina
dinsdag 3 augustus 2010 om 16:22
Mmmh, ik vind het hoogst verdacht dat je vriend ook niet wil dat jullie op huwelijkse voorwaarden trouwen. Paul McCartney dacht ook de (tweede) liefde van zijn leven gevonden te hebben en trouwde in gemeenschap van goederen. Getrouwd in 2002, gescheiden in 2006. Mills kreeg 30,9 miljoen euro mee.
Ik kan me de gevoelens van je kinderen dus wel voorstellen, zeker als je verloofde er op aandringt om in gemeenschap van goederen te trouwen. Als je verloofde echt zo dol op je is, dringt hij niet aan op de helft van je geld. De notaris is erg verstandig.
Ik kan me de gevoelens van je kinderen dus wel voorstellen, zeker als je verloofde er op aandringt om in gemeenschap van goederen te trouwen. Als je verloofde echt zo dol op je is, dringt hij niet aan op de helft van je geld. De notaris is erg verstandig.
nessemeisje wijzigde dit bericht op 03-08-2010 16:23
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
% gewijzigd
dinsdag 3 augustus 2010 om 16:32
dinsdag 3 augustus 2010 om 16:35
Ten eerste geloof ik niet veel van dit verhaal.
Ten tweede vind ik de notaris heel verstandig en jou heel onverstandig.
Ten derde zit er aan elk verhaal 2 kanten. Ben het daarom eens met The Empress en Emmenn.
Mijn schoonouders zouden net zo'n relaas als jou kunnen houden hoe vreselijk zielig ze zijn, hoe ontzettend goede ouders ze zijn geweest maar ze hebben wel geregeld ruzie met al hun kinderen. En niet omdat die kinderen zo vreselijk onterecht doen maar om hun eigen geziek. Helaas zien ze dit zelf totaal niet in.
Ten tweede vind ik de notaris heel verstandig en jou heel onverstandig.
Ten derde zit er aan elk verhaal 2 kanten. Ben het daarom eens met The Empress en Emmenn.
Mijn schoonouders zouden net zo'n relaas als jou kunnen houden hoe vreselijk zielig ze zijn, hoe ontzettend goede ouders ze zijn geweest maar ze hebben wel geregeld ruzie met al hun kinderen. En niet omdat die kinderen zo vreselijk onterecht doen maar om hun eigen geziek. Helaas zien ze dit zelf totaal niet in.
...
dinsdag 3 augustus 2010 om 16:41
Je kinderen staan je toch het meeste na, lijkt mij als moeder.
Ik zou dus voor een middenweg kiezen, wel trouwen maar op huwelijkse voorwaarden. Als je zoons dan nog moeilijk doen weet je dat ze jou geen liefde in je leven meer gunnen en zou ik het geld nu, bij leven en welzijn uitgeven aan mezelf en aan mensen die me wel na staan of aan een goed doel.
Ik zou dus voor een middenweg kiezen, wel trouwen maar op huwelijkse voorwaarden. Als je zoons dan nog moeilijk doen weet je dat ze jou geen liefde in je leven meer gunnen en zou ik het geld nu, bij leven en welzijn uitgeven aan mezelf en aan mensen die me wel na staan of aan een goed doel.
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
dinsdag 3 augustus 2010 om 16:41
Als de man werkelijk zoveel ivan je houdt, zou hij JUIST op huwelijkse voorwaarde willen trouwen, ten eerste om je al het leed te besparen wat je nu moet doorstaan, en ten tweede uit bescheidenheid; hij zou het niet eens moeten willen uit bescheidenheid, trots en repsect voor jou. Ten derde om te laten zien dat hij van jou houdt, alléén van jou en niet van je geld.
Ik denk dat je kinderen daar een belangrijk punt hebben. Dat de boel geescaleerd is, is zeer spijtig maar kan het misschien zo zijn dat je kinderen geen andere weg zien dan je op deze manier proberen te doen inzien dat je geen goede keuze maakt? Dat ze je willen laten zien dat je een grote fout maakt?
Tot slot de notaris. Een heel verstandig man door jou bedenktijd te geven en je af te raden in gemeenschap van goederen te trouwen.
Ongelooflijk, wat maakt liefde blind, en in dit geval ook kapot. Wat zonde, en wat erg. Maar ik denk dat je hier zelf een groot aandeel in hebt, en ik denk ook dat het je kinderen niet om de erfenis te doen is, maar ter bescherming van jou, want nogmaals: Een man die werkelijk oprecht van je houdt, zou in dit geval niet eens in gemeenschap van goederen wíllen trouwen, echt niet. Word wakker!!!
En wordt je huwelijk minder mooi, is er minder liefde, is hij minder fantastisch en geweldig als jullie op huwelijkse voorwaarden trouwen, of zelfs helemaal niet trouwen?
Ik denk dat je kinderen daar een belangrijk punt hebben. Dat de boel geescaleerd is, is zeer spijtig maar kan het misschien zo zijn dat je kinderen geen andere weg zien dan je op deze manier proberen te doen inzien dat je geen goede keuze maakt? Dat ze je willen laten zien dat je een grote fout maakt?
Tot slot de notaris. Een heel verstandig man door jou bedenktijd te geven en je af te raden in gemeenschap van goederen te trouwen.
Ongelooflijk, wat maakt liefde blind, en in dit geval ook kapot. Wat zonde, en wat erg. Maar ik denk dat je hier zelf een groot aandeel in hebt, en ik denk ook dat het je kinderen niet om de erfenis te doen is, maar ter bescherming van jou, want nogmaals: Een man die werkelijk oprecht van je houdt, zou in dit geval niet eens in gemeenschap van goederen wíllen trouwen, echt niet. Word wakker!!!
En wordt je huwelijk minder mooi, is er minder liefde, is hij minder fantastisch en geweldig als jullie op huwelijkse voorwaarden trouwen, of zelfs helemaal niet trouwen?
dinsdag 3 augustus 2010 om 16:43
Je gaat niet terug naar een notaris die je terecht er op wijst dat het de meest verstandige keuze/beslissing is om in gemeenschap van goederen te trouwen?
Waarom niet?
En dat je aanstaande man ook niet in gemeenschap van goederen wil trouwen want hij is heus niet op je geld uit dus niet nodig vind ik van zijn kant discutabel en van jouw kant naïef.
Of hij nu wel of niet op je geld uit is, dek jezelf gewoon in, bekijk dat zakelijk en ga dan verder genieten van je huwelijk.
Waarom niet?
En dat je aanstaande man ook niet in gemeenschap van goederen wil trouwen want hij is heus niet op je geld uit dus niet nodig vind ik van zijn kant discutabel en van jouw kant naïef.
Of hij nu wel of niet op je geld uit is, dek jezelf gewoon in, bekijk dat zakelijk en ga dan verder genieten van je huwelijk.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
dinsdag 3 augustus 2010 om 16:44
