Gezondheid
alle pijlers
ex nonchalant met medicatie kind - wat te doen?
vrijdag 10 september 2010 om 22:52
Muizelientje heeft MCDD, een variant in autisme wat - kort door de bocht - betekent dat ze een angst- en agressieregulatieprobleem heeft. Muizelien slikt het welbekende riedeltje als Ritalin, Concerta en ook anti-depressiva.
Eenmaal in de twee weken haalt haar vader haar op van school voor zijn weekend en geef ik de medicijnen mee. Dat gaat 'redelijk' goed; redelijk omdat hij haar soms niet helpt herinneren en Muizelientje er ook zelf niet aan denkt. Ik krijg dus soms medicijnen, die ik afgepast meegeef, weer terug op zondag.
Mijn exman woont ongeveer een kwartier rijden van mij vandaan.
Vandaag heeft Muizelientje haar broodtrommel laten liggen op school, met daarin het buisje met de medicijnen. Ik pas dat altijd af, mede ook omdat ik zo nog enigszins de controle wil houden over de medicatie. Als ik bij hem pillen parkeer, weet ik niet of hij ze ook daadwerkelijk geeft, zoals ik zei: slordig. Als het buisje terugkomt als hij haar thuisbrengt, dan zie ik ten minste of het leeg is of niet.
Vandaag kwamen ze ver nadat de school dicht was tot de ontdekking dat de pillen nog op school lagen. Ik had een eter en stelde voor dat ex in de auto sprong en het kwam halen. Dat is in een half uurtje heen en weer. Ex weigerde, ze moet het maar zonder doen, dit weekend. Toen ik kwaad werd bond hij alsong in en wilde dat mijn nachtapotheek (ik heb zo'n EPD) naar zijn nachtapotheek het recept stuurde zodat hij ze daar kon halen. Mijn apo werkte wel mee, maar die van hem niet. Hij moest haar verzekeringsnummer hebben en hij moet betalen - wat hij niet wil. Uiteindelijk heb ik hem ervan kunnen overtuigen dat hij dat wel moet doen.
Enfin, we zijn al meer dan 5 uur aan het kutten met apotheken en geruzie, terwijl als hij even heen en weer was gereden, het probleem binnen een half uur was opgelost.
Nu zeg je misschien: rij dan zelf heen en weer. Mijn visitie zou het nog niet eens zo erg hebben gevonden, maar mijn ex is gewoon volslagen nonchalant en onvolwassen in die dingen. Tijdens ons huwelijk knapte ik al de nodige rotzooi op en verdorie, na de scheiding werd het alleen maar erger, totdat ik daar echt eens paal en perk aan ging stellen. Dit geval staat niet op zichzelf en in geval van Muizelientje bind ik dan nog wel eens in - te vaak, eigenlijk, want hij leert er dus geen flikker van. Ik vind dat hij als vader ook een verantwoordelijkheid heeft. Dat Muizelientje ze laat liggen kan gebeuren. Is niet erg. Maar het is weer een sterk voorbeeld van zijn problemen bij een ander neerleggen en niet de verantwoordelijkheid zelf nemen en schelden op artsen en apotheken die te bedonderd zijn om het na 1 telefoontje van mij even bij hem te bezorgen. En terecht, het zijn geen aspirientjes....ik vind die controle aan meerdere kanten alleen maar terecht.
Nu wil ex toch een voorraad pillen. Maar dan ben ik helemaal de controle kwijt. Maar goed, dit is natuurlijk ook geen oplossing.
Kijk, als het moet rij ik in het belang van mijn kind van Groningen naar Limburg. Maar het gaat mij om de verantwoording die je hebt, en neemt als je kind medicijnen neemt. Graag dus suggesties, tips etc hoe ik hiermee (beter) kan omgaan. Dit is geen oplossing, dat weet ik ook wel. Maar het is óók zijn verantwoordelijkheid. Kortom, ik sta open voor suggesties.....
Eenmaal in de twee weken haalt haar vader haar op van school voor zijn weekend en geef ik de medicijnen mee. Dat gaat 'redelijk' goed; redelijk omdat hij haar soms niet helpt herinneren en Muizelientje er ook zelf niet aan denkt. Ik krijg dus soms medicijnen, die ik afgepast meegeef, weer terug op zondag.
Mijn exman woont ongeveer een kwartier rijden van mij vandaan.
Vandaag heeft Muizelientje haar broodtrommel laten liggen op school, met daarin het buisje met de medicijnen. Ik pas dat altijd af, mede ook omdat ik zo nog enigszins de controle wil houden over de medicatie. Als ik bij hem pillen parkeer, weet ik niet of hij ze ook daadwerkelijk geeft, zoals ik zei: slordig. Als het buisje terugkomt als hij haar thuisbrengt, dan zie ik ten minste of het leeg is of niet.
Vandaag kwamen ze ver nadat de school dicht was tot de ontdekking dat de pillen nog op school lagen. Ik had een eter en stelde voor dat ex in de auto sprong en het kwam halen. Dat is in een half uurtje heen en weer. Ex weigerde, ze moet het maar zonder doen, dit weekend. Toen ik kwaad werd bond hij alsong in en wilde dat mijn nachtapotheek (ik heb zo'n EPD) naar zijn nachtapotheek het recept stuurde zodat hij ze daar kon halen. Mijn apo werkte wel mee, maar die van hem niet. Hij moest haar verzekeringsnummer hebben en hij moet betalen - wat hij niet wil. Uiteindelijk heb ik hem ervan kunnen overtuigen dat hij dat wel moet doen.
Enfin, we zijn al meer dan 5 uur aan het kutten met apotheken en geruzie, terwijl als hij even heen en weer was gereden, het probleem binnen een half uur was opgelost.
Nu zeg je misschien: rij dan zelf heen en weer. Mijn visitie zou het nog niet eens zo erg hebben gevonden, maar mijn ex is gewoon volslagen nonchalant en onvolwassen in die dingen. Tijdens ons huwelijk knapte ik al de nodige rotzooi op en verdorie, na de scheiding werd het alleen maar erger, totdat ik daar echt eens paal en perk aan ging stellen. Dit geval staat niet op zichzelf en in geval van Muizelientje bind ik dan nog wel eens in - te vaak, eigenlijk, want hij leert er dus geen flikker van. Ik vind dat hij als vader ook een verantwoordelijkheid heeft. Dat Muizelientje ze laat liggen kan gebeuren. Is niet erg. Maar het is weer een sterk voorbeeld van zijn problemen bij een ander neerleggen en niet de verantwoordelijkheid zelf nemen en schelden op artsen en apotheken die te bedonderd zijn om het na 1 telefoontje van mij even bij hem te bezorgen. En terecht, het zijn geen aspirientjes....ik vind die controle aan meerdere kanten alleen maar terecht.
Nu wil ex toch een voorraad pillen. Maar dan ben ik helemaal de controle kwijt. Maar goed, dit is natuurlijk ook geen oplossing.
Kijk, als het moet rij ik in het belang van mijn kind van Groningen naar Limburg. Maar het gaat mij om de verantwoording die je hebt, en neemt als je kind medicijnen neemt. Graag dus suggesties, tips etc hoe ik hiermee (beter) kan omgaan. Dit is geen oplossing, dat weet ik ook wel. Maar het is óók zijn verantwoordelijkheid. Kortom, ik sta open voor suggesties.....
anoniem_63408 wijzigde dit bericht op 10-09-2010 22:53
Reden: verduidelijking
Reden: verduidelijking
% gewijzigd
vrijdag 10 september 2010 om 23:18
quote:Muis66 schreef op 10 september 2010 @ 23:08:
[...]
Weet ik, dat laatste, en dat is dus mijn twijfel. Als ik die koker meegeef, dan zie ik wat er wel en niet geslikt wordt. Als ik een doosje meegeef van elk medicijn (inmiddels 4) dan moet ik echt bijhouden wat ik geef en hoeveel en hopen dat het gegeven wordt: ik zie dan bijv. niet of hij het wel heeft gegeven en 'opspaart'. Voor wat het waard is, met die 'buisjesconstructie' zie ik vooralsnog wel wat er dat bepaalde weekend naar binnen is gegaan....
Wat maakt het voor verschil dat je het weet en ziet? Als ik je verhaal lees, maakt het geen verschil voor het daadwerkelijk slikken van de medicijnen. Wat doe je als je weet dat ze niet alles heeft gehad? Beinvloedt het de hoeveelheid medicijnen die jij haar vervolgens geeft? Of wordt je dan alleen vruchteloos boos op je ex?
Als dat laatste het enige gevolg is van jouw controle, zou ik het loslaten en je man de verantwoordelijkheid geven over de medicijntoediening. Die heeft hij nu tenslotte ook al, nietwaar
[...]
Weet ik, dat laatste, en dat is dus mijn twijfel. Als ik die koker meegeef, dan zie ik wat er wel en niet geslikt wordt. Als ik een doosje meegeef van elk medicijn (inmiddels 4) dan moet ik echt bijhouden wat ik geef en hoeveel en hopen dat het gegeven wordt: ik zie dan bijv. niet of hij het wel heeft gegeven en 'opspaart'. Voor wat het waard is, met die 'buisjesconstructie' zie ik vooralsnog wel wat er dat bepaalde weekend naar binnen is gegaan....
Wat maakt het voor verschil dat je het weet en ziet? Als ik je verhaal lees, maakt het geen verschil voor het daadwerkelijk slikken van de medicijnen. Wat doe je als je weet dat ze niet alles heeft gehad? Beinvloedt het de hoeveelheid medicijnen die jij haar vervolgens geeft? Of wordt je dan alleen vruchteloos boos op je ex?
Als dat laatste het enige gevolg is van jouw controle, zou ik het loslaten en je man de verantwoordelijkheid geven over de medicijntoediening. Die heeft hij nu tenslotte ook al, nietwaar
vrijdag 10 september 2010 om 23:19
quote:zusenzoo schreef op 10 september 2010 @ 23:13:
Muis je bent niet voor niks niet meer met hem samen, laat dat los en zorg dat je kind d'r medicatie krijgt, dan maar zo.
En laat dat los, je weet wel wat denk ik, je hebt hem er niet mee, alleen jezelf
Weet ik. Het is ook echt een dilemma: ik ben 'bedankt' voor persoonlijke hand- en spandiensten (dat beet indertijd), meneer had mij niet nodig en kon het allemaal veel beter en vooral zelf. Nog geen drie dagen op zichzelf (ten tijde van de scheiding woonde hij bij broer en trok nadat ik wegging uit het huis weer in) stond hij huilend op de stoep waarop ik hem afwees. En ook: de dupe is Muizelientje. Maar die man moet echt eens volwassen worden, hij is goddorie boven de 50......
Dus enerzijds ben ik bedankt en aan de andere kant ben ik hard nodig, precies op mijn zwakke plek: Muizelientje.
Muis je bent niet voor niks niet meer met hem samen, laat dat los en zorg dat je kind d'r medicatie krijgt, dan maar zo.
En laat dat los, je weet wel wat denk ik, je hebt hem er niet mee, alleen jezelf
Weet ik. Het is ook echt een dilemma: ik ben 'bedankt' voor persoonlijke hand- en spandiensten (dat beet indertijd), meneer had mij niet nodig en kon het allemaal veel beter en vooral zelf. Nog geen drie dagen op zichzelf (ten tijde van de scheiding woonde hij bij broer en trok nadat ik wegging uit het huis weer in) stond hij huilend op de stoep waarop ik hem afwees. En ook: de dupe is Muizelientje. Maar die man moet echt eens volwassen worden, hij is goddorie boven de 50......
Dus enerzijds ben ik bedankt en aan de andere kant ben ik hard nodig, precies op mijn zwakke plek: Muizelientje.
vrijdag 10 september 2010 om 23:20
quote:Wintermuts schreef op 10 september 2010 @ 23:15:
[...]
Apotheken hebben veel verschillende manieren voor medicatieherinneringen, misschien daar eens een gesprek bij de apotheek voor aanvragen? (Zegt iemand die zelf een mirena spiraal heeft omdat ze nieteens kon onthouden om de pil te slikken )Daar ga ik even achter aan, dank voor de tip
[...]
Apotheken hebben veel verschillende manieren voor medicatieherinneringen, misschien daar eens een gesprek bij de apotheek voor aanvragen? (Zegt iemand die zelf een mirena spiraal heeft omdat ze nieteens kon onthouden om de pil te slikken )Daar ga ik even achter aan, dank voor de tip
vrijdag 10 september 2010 om 23:21
En misschien bij Muizelien iets op/aan haar tandenborstel fixen die ze daar gebruikt? Een grote sticker met daarop een reminder, of de tandenborstel op laten bergen bij de pillen (of andersom)
Zodat tandenpoetsen bij haar ook een standaard 'pillenslik' moment gaat worden.
Ik weet niet of dat kan bij haar stoornissen hoor, echt geen flauw benul van dus misschien zeg ik iets heel stoms, maar ik kan me voorstellen dat vaste rituelen/gewoontes er inslijpen?
Kijk, blijkbaar is er bij je ex geen motivatie, en die kan je niet dwingen. Maar misschien is het nog een poging waard om Muizelientje te 'trainen' haar pillen 'automatisch' in te nemen, net zoals ze haar bips afveegt na het wc gaan? ( nou maar hopen voor jou dat ze dat geautomatiseerd doet)
Zodat tandenpoetsen bij haar ook een standaard 'pillenslik' moment gaat worden.
Ik weet niet of dat kan bij haar stoornissen hoor, echt geen flauw benul van dus misschien zeg ik iets heel stoms, maar ik kan me voorstellen dat vaste rituelen/gewoontes er inslijpen?
Kijk, blijkbaar is er bij je ex geen motivatie, en die kan je niet dwingen. Maar misschien is het nog een poging waard om Muizelientje te 'trainen' haar pillen 'automatisch' in te nemen, net zoals ze haar bips afveegt na het wc gaan? ( nou maar hopen voor jou dat ze dat geautomatiseerd doet)
vrijdag 10 september 2010 om 23:24
quote:AlettaJacobs schreef op 10 september 2010 @ 23:18:
[...]
Wat maakt het voor verschil dat je het weet en ziet? Als ik je verhaal lees, maakt het geen verschil voor het daadwerkelijk slikken van de medicijnen. Wat doe je als je weet dat ze niet alles heeft gehad? Beinvloedt het de hoeveelheid medicijnen die jij haar vervolgens geeft? Of wordt je dan alleen vruchteloos boos op je ex?
Als dat laatste het enige gevolg is van jouw controle, zou ik het loslaten en je man de verantwoordelijkheid geven over de medicijntoediening. Die heeft hij nu tenslotte ook al, nietwaar
Dat is een beetje mijn 'spagaat'. Op dit moment, stel ik geef 10 pillen mee, dan zie ik exact wat ze heeft gehad als ze op zondagavond die koker terugbrengt.
Ik ga er dan maar vanuit dat alles ook opgegeten is, en dat is dan ook wel zo.
Ergens werkt die buis als een stok achter de deur, voor zowel vader als dochter.
Als ik een strip van alles meegeef, kan ik een administratie bijhouden. En dan op een zeker moment 'berekenen' dat van pil A er weer een nieuwe strip nodig is. Alleen: dan zie ik niet of die hele strip ook daadwerkelijk op is. De stok achter de deur is weg. Als ik een nieuwe strip meegeef, dan is de kans groot dat er nog een stuk of vijf op de oude zitten, terwijl telmatig de strip 'op' had moeten zijn.
Ergens is het bovenstaande (van mij) gekkenwerk, dat zie ik ook wel....
[...]
Wat maakt het voor verschil dat je het weet en ziet? Als ik je verhaal lees, maakt het geen verschil voor het daadwerkelijk slikken van de medicijnen. Wat doe je als je weet dat ze niet alles heeft gehad? Beinvloedt het de hoeveelheid medicijnen die jij haar vervolgens geeft? Of wordt je dan alleen vruchteloos boos op je ex?
Als dat laatste het enige gevolg is van jouw controle, zou ik het loslaten en je man de verantwoordelijkheid geven over de medicijntoediening. Die heeft hij nu tenslotte ook al, nietwaar
Dat is een beetje mijn 'spagaat'. Op dit moment, stel ik geef 10 pillen mee, dan zie ik exact wat ze heeft gehad als ze op zondagavond die koker terugbrengt.
Ik ga er dan maar vanuit dat alles ook opgegeten is, en dat is dan ook wel zo.
Ergens werkt die buis als een stok achter de deur, voor zowel vader als dochter.
Als ik een strip van alles meegeef, kan ik een administratie bijhouden. En dan op een zeker moment 'berekenen' dat van pil A er weer een nieuwe strip nodig is. Alleen: dan zie ik niet of die hele strip ook daadwerkelijk op is. De stok achter de deur is weg. Als ik een nieuwe strip meegeef, dan is de kans groot dat er nog een stuk of vijf op de oude zitten, terwijl telmatig de strip 'op' had moeten zijn.
Ergens is het bovenstaande (van mij) gekkenwerk, dat zie ik ook wel....
vrijdag 10 september 2010 om 23:27
quote:Wurmpje schreef op 10 september 2010 @ 23:21:
En misschien bij Muizelien iets op/aan haar tandenborstel fixen die ze daar gebruikt? Een grote sticker met daarop een reminder, of de tandenborstel op laten bergen bij de pillen (of andersom)
Zodat tandenpoetsen bij haar ook een standaard 'pillenslik' moment gaat worden.
Ik weet niet of dat kan bij haar stoornissen hoor, echt geen flauw benul van dus misschien zeg ik iets heel stoms, maar ik kan me voorstellen dat vaste rituelen/gewoontes er inslijpen?
Kijk, blijkbaar is er bij je ex geen motivatie, en die kan je niet dwingen. Maar misschien is het nog een poging waard om Muizelientje te 'trainen' haar pillen 'automatisch' in te nemen, net zoals ze haar bips afveegt na het wc gaan? ( nou maar hopen voor jou dat ze dat geautomatiseerd doet)
Het is juist dat geautomatiseerde dat het probleem is (alsof ik voor elke oplossing een tegenwoord verzin, zo bedoel ik het niet, ik stel alle bijdragen ontzettend op prijs, echt waar!). Maar bij Muizelientje is het niet zozeer de vaardigheid, die heeft ze wel. Ze weet dondersgoed wat ze moet doen. Maar het nu nog DOEN.
Zelfde is haar hygiene. Ze weet dat het avondritueel is: handen wassen, plassen, gezicht wassen, creme, billen en oksels wassen en doen? Ho maar. Als ik niets doe - en ja, dat heb ik wel eens gedaan om te zien wat er gebeurde: dan loopt ze rustig een week met een onderbroek vol remsporen en een ongepoetste snoet en mond....
En misschien bij Muizelien iets op/aan haar tandenborstel fixen die ze daar gebruikt? Een grote sticker met daarop een reminder, of de tandenborstel op laten bergen bij de pillen (of andersom)
Zodat tandenpoetsen bij haar ook een standaard 'pillenslik' moment gaat worden.
Ik weet niet of dat kan bij haar stoornissen hoor, echt geen flauw benul van dus misschien zeg ik iets heel stoms, maar ik kan me voorstellen dat vaste rituelen/gewoontes er inslijpen?
Kijk, blijkbaar is er bij je ex geen motivatie, en die kan je niet dwingen. Maar misschien is het nog een poging waard om Muizelientje te 'trainen' haar pillen 'automatisch' in te nemen, net zoals ze haar bips afveegt na het wc gaan? ( nou maar hopen voor jou dat ze dat geautomatiseerd doet)
Het is juist dat geautomatiseerde dat het probleem is (alsof ik voor elke oplossing een tegenwoord verzin, zo bedoel ik het niet, ik stel alle bijdragen ontzettend op prijs, echt waar!). Maar bij Muizelientje is het niet zozeer de vaardigheid, die heeft ze wel. Ze weet dondersgoed wat ze moet doen. Maar het nu nog DOEN.
Zelfde is haar hygiene. Ze weet dat het avondritueel is: handen wassen, plassen, gezicht wassen, creme, billen en oksels wassen en doen? Ho maar. Als ik niets doe - en ja, dat heb ik wel eens gedaan om te zien wat er gebeurde: dan loopt ze rustig een week met een onderbroek vol remsporen en een ongepoetste snoet en mond....
vrijdag 10 september 2010 om 23:29
Ik denk dat je het meest gedaan krijgt als je overlegt met zijn vrouw. Het lijkt er op dat zij zich wel verantwoordelijk voelt. Ik vind de combinatie van pillen meegeven en voor 1 weekend pillen op reserve wel een goede. Zo houd je toch min of meer de controle en weet je zeker dat hij nooit kan zeggen dat hij niet genoeg had of dat jullie dochter ze vergeten is.
En een horloge dat je in kan stellen, zou je dochter die dragen en op het alarm reageren?
En een horloge dat je in kan stellen, zou je dochter die dragen en op het alarm reageren?
vrijdag 10 september 2010 om 23:31
quote:kaetje schreef op 10 september 2010 @ 23:29:
Ik denk dat je het meest gedaan krijgt als je overlegt met zijn vrouw. Het lijkt er op dat zij zich wel verantwoordelijk voelt. Ik vind de combinatie van pillen meegeven en voor 1 weekend pillen op reserve wel een goede. Zo houd je toch min of meer de controle en weet je zeker dat hij nooit kan zeggen dat hij niet genoeg had of dat jullie dochter ze vergeten is.
En een horloge dat je in kan stellen, zou je dochter die dragen en op het alarm reageren?
Hmm, misschien is dat een idee: de voorraad voor het weekend, plus 1 weekend erna meegeven. Zo geef ik niet alles mee, maar ligt er 'altijd wel wat van een beetje'.
Horloges werken niet, ze is er al 4 kwijtgeraakt en zelfs 'leuke' met Hello Kitty, paarden etc werkt niet. Ze laat ze overal slingeren (zucht).
Ik denk dat je het meest gedaan krijgt als je overlegt met zijn vrouw. Het lijkt er op dat zij zich wel verantwoordelijk voelt. Ik vind de combinatie van pillen meegeven en voor 1 weekend pillen op reserve wel een goede. Zo houd je toch min of meer de controle en weet je zeker dat hij nooit kan zeggen dat hij niet genoeg had of dat jullie dochter ze vergeten is.
En een horloge dat je in kan stellen, zou je dochter die dragen en op het alarm reageren?
Hmm, misschien is dat een idee: de voorraad voor het weekend, plus 1 weekend erna meegeven. Zo geef ik niet alles mee, maar ligt er 'altijd wel wat van een beetje'.
Horloges werken niet, ze is er al 4 kwijtgeraakt en zelfs 'leuke' met Hello Kitty, paarden etc werkt niet. Ze laat ze overal slingeren (zucht).
vrijdag 10 september 2010 om 23:32
Het voelt als een stok achter de deur... Maar een man die geen verantwoordelijkheid neemt en confrontaties het liefst uit de weg gaat, giet een dergelijk buisje misschien net zo makkelijk in de prullebak. Is het niet een beetje een schijnzekerheid?
Als je daadwerkelijk wil dat je ex verantwoordelijkheid neemt voor de gezondheid van jullie dochter, zal hij die kans ook moeten krijgen. En ze zal misschien inderdaad niet al haar pillen stipt op tijd slikken en er wel eens eentje vergeten. Zoals dat nu misschien ook al gebeurt. Maar zou dat echt het einde van de wereld zijn? Het is niet te controleren. Dat is best frustrerend, maar het is niet anders. Je kunt de boel hooguit faciliteren door te zorgen dat er voldoende medicijnen zijn, en dat er eventueel technische apparaten zijn die je ex helpen herinneren (dat is misschien vruchtbaarder dan je dochter herinneren?) En je kunt het minder moeilijk voor jezelf maken door het los te laten. .
Als je daadwerkelijk wil dat je ex verantwoordelijkheid neemt voor de gezondheid van jullie dochter, zal hij die kans ook moeten krijgen. En ze zal misschien inderdaad niet al haar pillen stipt op tijd slikken en er wel eens eentje vergeten. Zoals dat nu misschien ook al gebeurt. Maar zou dat echt het einde van de wereld zijn? Het is niet te controleren. Dat is best frustrerend, maar het is niet anders. Je kunt de boel hooguit faciliteren door te zorgen dat er voldoende medicijnen zijn, en dat er eventueel technische apparaten zijn die je ex helpen herinneren (dat is misschien vruchtbaarder dan je dochter herinneren?) En je kunt het minder moeilijk voor jezelf maken door het los te laten. .
vrijdag 10 september 2010 om 23:35
quote:Muis66 schreef op 10 september 2010 @ 23:08:
[...]
Weet ik, dat laatste, en dat is dus mijn twijfel. Als ik die koker meegeef, dan zie ik wat er wel en niet geslikt wordt. Als ik een doosje meegeef van elk medicijn (inmiddels 4) dan moet ik echt bijhouden wat ik geef en hoeveel en hopen dat het gegeven wordt: ik zie dan bijv. niet of hij het wel heeft gegeven en 'opspaart'. Voor wat het waard is, met die 'buisjesconstructie' zie ik vooralsnog wel wat er dat bepaalde weekend naar binnen is gegaan....maar hij kan het ook weggooien om geen gezeik te krijgen
[...]
Weet ik, dat laatste, en dat is dus mijn twijfel. Als ik die koker meegeef, dan zie ik wat er wel en niet geslikt wordt. Als ik een doosje meegeef van elk medicijn (inmiddels 4) dan moet ik echt bijhouden wat ik geef en hoeveel en hopen dat het gegeven wordt: ik zie dan bijv. niet of hij het wel heeft gegeven en 'opspaart'. Voor wat het waard is, met die 'buisjesconstructie' zie ik vooralsnog wel wat er dat bepaalde weekend naar binnen is gegaan....maar hij kan het ook weggooien om geen gezeik te krijgen
vrijdag 10 september 2010 om 23:40
Als jij je met die buisjes geruster voelt dan als je strips meegeeft, dan zou ik daarvoor gaan.
Maar inderdaad wel met reservestrips / reservevoorraad voor een weekend.
Mijn gok is nl dat het je ex helemaal niet zo te doen is om de 'eigen verantwoordelijkheid', maar meer om het 'nooit meer zoveel gezeik als Muizelien haar voorraadje vergeet'.
Als hij echt een man van de makkelijke weg is...
En dank voor de uitleg van het automatiseren. Weer wat geleerd, en dat houd dan inderdaad snel op.
Lastig!!!
Maar inderdaad wel met reservestrips / reservevoorraad voor een weekend.
Mijn gok is nl dat het je ex helemaal niet zo te doen is om de 'eigen verantwoordelijkheid', maar meer om het 'nooit meer zoveel gezeik als Muizelien haar voorraadje vergeet'.
Als hij echt een man van de makkelijke weg is...
En dank voor de uitleg van het automatiseren. Weer wat geleerd, en dat houd dan inderdaad snel op.
Lastig!!!
vrijdag 10 september 2010 om 23:56
Een keertje een pil vergeten kan wellicht niet het probleem zijn, maar wel als ze het héle weekend zonder zit. Maar 100% controle heb ik natuurlijk nooit, en dat heb ik wel los gelaten. Ik denk wel dat hij op zich eerlijk is over het buisje, als het leeg is, heeft ze alles wel ingenomen, als er eentje inzit, is die echt vergeten. Maar bij een voorraad heeft hij een vrije had. En ja, ik zou hem moeten vertrouwen maar als hij aangeeft bij het psycho-edu-gesprek dat hij zich niet zal inspannen en de hele pillenzooi onzin vindt want 'hij herkent geen MCDD- zelfs niet als ze de boel afbreekt bij hem' dan vind ik het lastig om hem het vertrouwen te schenken met de pillen.
Moet ik bijzeggen: hij heeft niets met pillen. Hij is ooit naar Indonesie geweest en moest malariapillen slikken. Kennelijk moet je die nog 4 weken na aankomst in Nederland slikken. Meneer spoelde ze gelijk door na aankomst op Schiphol vanuit Jakarta. Nog even: ik heb een zeer gevoelige zuurgraad in mijn vagina. Soms moesten we weer van die pillen slikken omdat ik weer eens een ontsteking had. Ook dat was een drama. Hij moest - net als ik - een klein pilletje slikken. Daarnaast had ik van die 'bom-eitjes' en creme en nog weigerde meneer die speldeknop aan pil in te nemen, totdat hij zich realiseerde dat sex er dan niet inzat. Met andere woorden, meneer zelf is nogal pil-allergisch....
Moet ik bijzeggen: hij heeft niets met pillen. Hij is ooit naar Indonesie geweest en moest malariapillen slikken. Kennelijk moet je die nog 4 weken na aankomst in Nederland slikken. Meneer spoelde ze gelijk door na aankomst op Schiphol vanuit Jakarta. Nog even: ik heb een zeer gevoelige zuurgraad in mijn vagina. Soms moesten we weer van die pillen slikken omdat ik weer eens een ontsteking had. Ook dat was een drama. Hij moest - net als ik - een klein pilletje slikken. Daarnaast had ik van die 'bom-eitjes' en creme en nog weigerde meneer die speldeknop aan pil in te nemen, totdat hij zich realiseerde dat sex er dan niet inzat. Met andere woorden, meneer zelf is nogal pil-allergisch....
vrijdag 10 september 2010 om 23:59
Wel potver.. wat een vervelende situatie! Je moet je kind toch met een gerust hart aan haar vader mee kunnen geven, lijkt me. Keer vergeten kan gebeuren, maar zoals ik het lees, is dit meer "niet willen/niet om geven" dan gewoon vergeten. Wat een laksheid, en dat bij z'n eigen kind!
Dit soort medicatie kan enorm nauw komen, al reageert uiteraard iedereen er weer anders op. Maar ook een middel als ritalin kan zeker voor het kind ook merkbaar effect hebben, en overslaan of te laat innemen leidt dan vaak nog tot rebound-effecten (toename van de oorspronkelijke klachten, in dit geval bijv. onrust/hyperactiviteit/ongeremdheid/ongeconcentreerdheid) ook. Voor Muizelien geen pretje. En vergeten van de AD kan heel vervelende ontwenningsverschijnselen geven. Alleen dáárom al zou vader er goed op moeten letten. Zelfs wanneer hij het nut van de medicatie niet inziet, andere ideeën zou hebben over diagnose of noodzaak medicatie of wát dan ook: hij wil toch zeker zijn eigen dochter die onttrekkingsverschijnselen niet aandoen, neem ik aan? Ik denk dat het goed is hem ook dát heel duidelijk te maken. Dat hij misschien andere ideeën heeft over de noodzaak van die medicatie, maar dat het niet of slordig naleven van het innameschema gewoon schadelijk is. Extra uitleg over hoe, wat en waarom van medicatie, en een discussie die hij wel of niet zou willen voeren (als hij er inderdaad heel andere ideeën over zou hebben) staat daar los van. Schema moet gewoon gevolgd worden, punt. Alleen de behandelend arts brengt daar - indien nodig - wijzigingen in aan. Niet hij.
Ik weet niet wat het 'buisjessysteem' dat je beschrijft precies inhoudt, maar er zijn vele soorten systemen te verzinnen die de inname van medicatie makkelijker maken. Een dagdoos, weekdoos of baxterrol (zoals een apotheek die kan maken) werken overzichtelijk, en daarmee kun je ook precies zien wat wel of niet is ingenomen. Je zou dan dan bijv. Muizelien de doosjes/rol voor de dagen van het weekend meegeven, en eventueel ligt er een extra voorraad of een reserverol bij vader. Ik roep even wat hoor, maar je zou even kunnen kijken naar de verschillende mogelijkheden, en evt. met vader overleggen wat hem het meest helpt om de medicatie niet te vergeten. Daarnaast kun je een pillenalarm zetten/kopen/etc. Ik zet tegewoordig ook een wekker, omdat ik innamemomenten midden in de middag soms vergat, en voo een paar pillen de innametijd ook vrij nauw komt. Ik gebruik zelf m'n telefoon daarvoor, omdat ik die bijna altijd bij me heb. Maar er zijn ook weekdozen met een alarm er al bij, of je kunt een apart alarmklokje kopen of een horloge of wekker gebruiken. Net wat de meeste kans van slagen heeft.
Denk je dat Muizelien op den duur in staat zal zijn om zelf ook medeverantwoordelijk te zijn voor het innemen van haar medicatie? Als het de verwachting/bedoeling is dat ze het op termijn zelf kan doen, zou je misschien nu alvast kunnen starten met een dubbele reminder. Hem een alarm laten zetten, en haar bijv. een horloge geven dat afgaat bij elk innamemoment. D'r vader is uiteraard verantwoordelijk, en afhankelijk van in hoeverre zij zélf verantwoording kan dragen hierin, moet hij de medicatie op dat moment verstrekken, of erop toezien dat c.q. navragen of zij zelf haar medicatie neemt. Wellicht is de kans dat het goed gaat al iets groter als ze er allebei op zo'n manier aan herinnerd worden. En voor Muizelien kan het een eerste stap zijn in het nemen van (mede)verantwoordelijkheid hierin. Alleen weet ik natuurlijk niet of ze zoiets fijn zou vinden of juist helemaal niet, maar je kunt zelf vast wel inschatten hoe ze hierin staat
Dit soort medicatie kan enorm nauw komen, al reageert uiteraard iedereen er weer anders op. Maar ook een middel als ritalin kan zeker voor het kind ook merkbaar effect hebben, en overslaan of te laat innemen leidt dan vaak nog tot rebound-effecten (toename van de oorspronkelijke klachten, in dit geval bijv. onrust/hyperactiviteit/ongeremdheid/ongeconcentreerdheid) ook. Voor Muizelien geen pretje. En vergeten van de AD kan heel vervelende ontwenningsverschijnselen geven. Alleen dáárom al zou vader er goed op moeten letten. Zelfs wanneer hij het nut van de medicatie niet inziet, andere ideeën zou hebben over diagnose of noodzaak medicatie of wát dan ook: hij wil toch zeker zijn eigen dochter die onttrekkingsverschijnselen niet aandoen, neem ik aan? Ik denk dat het goed is hem ook dát heel duidelijk te maken. Dat hij misschien andere ideeën heeft over de noodzaak van die medicatie, maar dat het niet of slordig naleven van het innameschema gewoon schadelijk is. Extra uitleg over hoe, wat en waarom van medicatie, en een discussie die hij wel of niet zou willen voeren (als hij er inderdaad heel andere ideeën over zou hebben) staat daar los van. Schema moet gewoon gevolgd worden, punt. Alleen de behandelend arts brengt daar - indien nodig - wijzigingen in aan. Niet hij.
Ik weet niet wat het 'buisjessysteem' dat je beschrijft precies inhoudt, maar er zijn vele soorten systemen te verzinnen die de inname van medicatie makkelijker maken. Een dagdoos, weekdoos of baxterrol (zoals een apotheek die kan maken) werken overzichtelijk, en daarmee kun je ook precies zien wat wel of niet is ingenomen. Je zou dan dan bijv. Muizelien de doosjes/rol voor de dagen van het weekend meegeven, en eventueel ligt er een extra voorraad of een reserverol bij vader. Ik roep even wat hoor, maar je zou even kunnen kijken naar de verschillende mogelijkheden, en evt. met vader overleggen wat hem het meest helpt om de medicatie niet te vergeten. Daarnaast kun je een pillenalarm zetten/kopen/etc. Ik zet tegewoordig ook een wekker, omdat ik innamemomenten midden in de middag soms vergat, en voo een paar pillen de innametijd ook vrij nauw komt. Ik gebruik zelf m'n telefoon daarvoor, omdat ik die bijna altijd bij me heb. Maar er zijn ook weekdozen met een alarm er al bij, of je kunt een apart alarmklokje kopen of een horloge of wekker gebruiken. Net wat de meeste kans van slagen heeft.
Denk je dat Muizelien op den duur in staat zal zijn om zelf ook medeverantwoordelijk te zijn voor het innemen van haar medicatie? Als het de verwachting/bedoeling is dat ze het op termijn zelf kan doen, zou je misschien nu alvast kunnen starten met een dubbele reminder. Hem een alarm laten zetten, en haar bijv. een horloge geven dat afgaat bij elk innamemoment. D'r vader is uiteraard verantwoordelijk, en afhankelijk van in hoeverre zij zélf verantwoording kan dragen hierin, moet hij de medicatie op dat moment verstrekken, of erop toezien dat c.q. navragen of zij zelf haar medicatie neemt. Wellicht is de kans dat het goed gaat al iets groter als ze er allebei op zo'n manier aan herinnerd worden. En voor Muizelien kan het een eerste stap zijn in het nemen van (mede)verantwoordelijkheid hierin. Alleen weet ik natuurlijk niet of ze zoiets fijn zou vinden of juist helemaal niet, maar je kunt zelf vast wel inschatten hoe ze hierin staat
vrijdag 10 september 2010 om 23:59
Muis, even snel heb niet hinkstapsprong gelezen: Je hebt van die medicijn uitzetdozen. Als je daar nu eens een stuk of wat van vult en bij ex aflevert? En zelf bijhoudt wanneer er nieuwe dozen naar ex moeten? Dan weet je in ieder geval dat er medicijnen zijn en dat de juiste porties op de juiste tijden zijn uitgezet. En dan nog iets bedenken voor de reminder: een alarmpje oid?
Die doosjes kun je gewoon bij het kruidvat kopen.
Het is jeukend dat jij de oplossing moet verzinnen maar hé, het gaat om Muizelien.
Hoop dat je hier iets aan hebt!
Die doosjes kun je gewoon bij het kruidvat kopen.
Het is jeukend dat jij de oplossing moet verzinnen maar hé, het gaat om Muizelien.
Hoop dat je hier iets aan hebt!
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 11 september 2010 om 00:03
quote:Poezewoes schreef op 10 september 2010 @ 23:59:
Muis, even snel heb niet hinkstapsprong gelezen: Je hebt van die medicijn uitzetdozen. Als je daar nu eens een stuk of wat van vult en bij ex aflevert? En zelf bijhoudt wanneer er nieuwe dozen naar ex moeten? Dan weet je in ieder geval dat er medicijnen zijn en dat de juiste porties op de juiste tijden zijn uitgezet. En dan nog iets bedenken voor de reminder: een alarmpje oid?
Die doosjes kun je gewoon bij het kruidvat kopen.
Het is jeukend dat jij de oplossing moet verzinnen maar hé, het gaat om Muizelien.
Hoop dat je hier iets aan hebt!Mee eens Poez en dat is dat ik me opwind/kwaad maak. Het gaat om Muizelientje. Ik ga ook eens kijken voor die doosjes. Al ligt er maar een voorraad voor 1 week, dan ligt er 'wat'. Maar het blijft van de gekke dat iemand zich niet realiseert/wil realiseren dat medicatie belangrijk is. Al vind je pillen zelf nog zo vreselijk, al vind je een diagnose nog zulke onzin, het gaat om je KIND....
Muis, even snel heb niet hinkstapsprong gelezen: Je hebt van die medicijn uitzetdozen. Als je daar nu eens een stuk of wat van vult en bij ex aflevert? En zelf bijhoudt wanneer er nieuwe dozen naar ex moeten? Dan weet je in ieder geval dat er medicijnen zijn en dat de juiste porties op de juiste tijden zijn uitgezet. En dan nog iets bedenken voor de reminder: een alarmpje oid?
Die doosjes kun je gewoon bij het kruidvat kopen.
Het is jeukend dat jij de oplossing moet verzinnen maar hé, het gaat om Muizelien.
Hoop dat je hier iets aan hebt!Mee eens Poez en dat is dat ik me opwind/kwaad maak. Het gaat om Muizelientje. Ik ga ook eens kijken voor die doosjes. Al ligt er maar een voorraad voor 1 week, dan ligt er 'wat'. Maar het blijft van de gekke dat iemand zich niet realiseert/wil realiseren dat medicatie belangrijk is. Al vind je pillen zelf nog zo vreselijk, al vind je een diagnose nog zulke onzin, het gaat om je KIND....
zaterdag 11 september 2010 om 00:10
quote:Sent schreef op 11 september 2010 @ 00:05:
Never mind, ik was even tussendoor weg, en mijn suggesties intussen hopeloos achterhaald. Als ik iets nieuws verzin, hoor je het nog!
ik vind je dubbele waarschuwing idee erg goed! Misschien is je dochter niet voldoende leerbaar om het ooit helemaal zelfstandig te doen, maar ze kan wel haar vader of stiefmoeder misschien erop attenderen als ze een alarmpje krijgt.
Zo'n baxterrol oftewel een blisterverpakking met datum en tijd is misschien ook erg handig voor het overzicht, maar de medicijnen gewoon uberhaupt vergeten worden, niet zo zinnig. Wel is het een systeem wat je dochter waarschijnlijk zelf kan gebruiken: gewoon een zakje met pillen per keer en niks verder uitdenken, maar ze moet wel herinnerd worden dat ze pillen moet nemen.
Never mind, ik was even tussendoor weg, en mijn suggesties intussen hopeloos achterhaald. Als ik iets nieuws verzin, hoor je het nog!
ik vind je dubbele waarschuwing idee erg goed! Misschien is je dochter niet voldoende leerbaar om het ooit helemaal zelfstandig te doen, maar ze kan wel haar vader of stiefmoeder misschien erop attenderen als ze een alarmpje krijgt.
Zo'n baxterrol oftewel een blisterverpakking met datum en tijd is misschien ook erg handig voor het overzicht, maar de medicijnen gewoon uberhaupt vergeten worden, niet zo zinnig. Wel is het een systeem wat je dochter waarschijnlijk zelf kan gebruiken: gewoon een zakje met pillen per keer en niks verder uitdenken, maar ze moet wel herinnerd worden dat ze pillen moet nemen.
zaterdag 11 september 2010 om 00:10
Sent, ik vrees dat Muizelientje het nooit helemaal zelf zal kunnen. Het is schrijnend, triest, en het breekt een moederhart, maar ze kan het niet zelf. De pest is, ze WEET hoe het moet. Ik hoef geen lijstjes op te hangen. Maar ze verdomt het gewoon vierkant. Het voorland is dat dit kind nooit zelfstandig kan wonen, mede om dit soort 'basisvaardigheden'.
En voor ex is het zondagavond 'einde oefening'. Hij heeft mij recentelijk verteld dat dit is wat hij wil. En 'dit' is gewoon een leven met een vrouw (mag ook meervoud in de zin van een wakende exvrouw) die alles regelt en waarbij hij gewoon kan gaan en staan waar hij wil. Ik heb wel eens gezegd: deze man had nooit kinderen moeten krijgen. Dat is niet hatelijk (was het maar zó eenvoudig) maar meer, hij wil gewoon zijn eigen leven leiden, met ergens de standaardverwachting van een gezin, maar het moet niet té ingewikkeld worden. Ik heb hem tijdens gesprekken met googen en psychiaters over Muizelientje wel eens verteld hoeveel tijd ik steek in al die doktersbezoeken, aanvragen PGGs, rugzakjes, testen etc Hij kan zich er niets bij voorstellen. Zijn leven bestaat uit werken, thuiskomen in een opgeruimd huis met een sloof van een vrouw die alles gekookt en gewassen heeft en door de week gezelig naar de kroeg gaan.
Kan ik niet. door de week. Beetje oppas met gespecialiseerde kennis begint vanaf 25 euro per uur.....
En voor ex is het zondagavond 'einde oefening'. Hij heeft mij recentelijk verteld dat dit is wat hij wil. En 'dit' is gewoon een leven met een vrouw (mag ook meervoud in de zin van een wakende exvrouw) die alles regelt en waarbij hij gewoon kan gaan en staan waar hij wil. Ik heb wel eens gezegd: deze man had nooit kinderen moeten krijgen. Dat is niet hatelijk (was het maar zó eenvoudig) maar meer, hij wil gewoon zijn eigen leven leiden, met ergens de standaardverwachting van een gezin, maar het moet niet té ingewikkeld worden. Ik heb hem tijdens gesprekken met googen en psychiaters over Muizelientje wel eens verteld hoeveel tijd ik steek in al die doktersbezoeken, aanvragen PGGs, rugzakjes, testen etc Hij kan zich er niets bij voorstellen. Zijn leven bestaat uit werken, thuiskomen in een opgeruimd huis met een sloof van een vrouw die alles gekookt en gewassen heeft en door de week gezelig naar de kroeg gaan.
Kan ik niet. door de week. Beetje oppas met gespecialiseerde kennis begint vanaf 25 euro per uur.....
zaterdag 11 september 2010 om 00:16
quote:Muis66 schreef op 11 september 2010 @ 00:03:
[...]
Mee eens Poez en dat is dat ik me opwind/kwaad maak. Het gaat om Muizelientje. Ik ga ook eens kijken voor die doosjes. Al ligt er maar een voorraad voor 1 week, dan ligt er 'wat'. Maar het blijft van de gekke dat iemand zich niet realiseert/wil realiseren dat medicatie belangrijk is. Al vind je pillen zelf nog zo vreselijk, al vind je een diagnose nog zulke onzin, het gaat om je KIND....Muis je hebt helemaal gelijk hoor. Ik zou er ook boos om worden. De onmacht als het gaat om het welzijn van je kind vreet je op.
Het is alleen, en dat heb ik wel eens vaker aangehaald hier op het forum, dat je als ouder die zijn kind twee van de veertien dagen ziet, minder betrokken bent als een ouder die het kind twaalf van de veertien dagen ziet.
Jij krijgt zoveel meer mee van wat er met haar aan de hand is dan haar vader. Muizelien is ook meer vertrouwd met jou en zal bij vader zich toch iets meer inhouden. En daarnaast is die mindere betrokkenheid van een weekendouder ook een vorm van zelfbescherming; je neemt meer afstand omdat anders het gemis te veel zeer doet. Op de verzorgende ouder komt dat over als onverschilligheid, maar dat is niet helemaal correct.
Enniehoe, ik begrijp je boosheid en ik hoop dat jullie wat aan die doosjes hebben. Misschien kun je ze thuis ook introduceren, zodat Muizelien zelf leert om er dagelijks mee om te gaan en het dan bij vader ook doet?
[...]
Mee eens Poez en dat is dat ik me opwind/kwaad maak. Het gaat om Muizelientje. Ik ga ook eens kijken voor die doosjes. Al ligt er maar een voorraad voor 1 week, dan ligt er 'wat'. Maar het blijft van de gekke dat iemand zich niet realiseert/wil realiseren dat medicatie belangrijk is. Al vind je pillen zelf nog zo vreselijk, al vind je een diagnose nog zulke onzin, het gaat om je KIND....Muis je hebt helemaal gelijk hoor. Ik zou er ook boos om worden. De onmacht als het gaat om het welzijn van je kind vreet je op.
Het is alleen, en dat heb ik wel eens vaker aangehaald hier op het forum, dat je als ouder die zijn kind twee van de veertien dagen ziet, minder betrokken bent als een ouder die het kind twaalf van de veertien dagen ziet.
Jij krijgt zoveel meer mee van wat er met haar aan de hand is dan haar vader. Muizelien is ook meer vertrouwd met jou en zal bij vader zich toch iets meer inhouden. En daarnaast is die mindere betrokkenheid van een weekendouder ook een vorm van zelfbescherming; je neemt meer afstand omdat anders het gemis te veel zeer doet. Op de verzorgende ouder komt dat over als onverschilligheid, maar dat is niet helemaal correct.
Enniehoe, ik begrijp je boosheid en ik hoop dat jullie wat aan die doosjes hebben. Misschien kun je ze thuis ook introduceren, zodat Muizelien zelf leert om er dagelijks mee om te gaan en het dan bij vader ook doet?
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 11 september 2010 om 00:20
Dat is waar Poez, bij mij zit die regelmaat van medicatie er 'beter' in, omdat ik er zelf op let, of mijn moeder, of de gespecialiseerde oppas. Ik voel veel voor dat systeem dat ze er zelf op gaat letten, mogelijk brengt dat bij haar een herinnering teweeg. Dan hoef ik alleen vader nog wat 'bij op te voeden'
Misschiendat doosjes, en eerder genoemde 'alarmen' ervoor kunnen zorgen dat 'enigszins' het ritme wordt aangehouden.
Misschiendat doosjes, en eerder genoemde 'alarmen' ervoor kunnen zorgen dat 'enigszins' het ritme wordt aangehouden.
zaterdag 11 september 2010 om 00:34
Even iets anders, ben je bekend met weekendlogeeropvang, speciaal voor kinderen met een ASS diagnose? Zal vast mega super mosterd zijn hoor!! Maar dat is wel iets waarbij jij ook even tot rust kunt komen.
Die doosjes hebben ze geloof ik ook bij de Action en anders bij de apotheek. Ik vind het van de zotte dat je ex daar zo weinig verantwoordelijkheid in neemt. Heeft hij zelf ook een ASS diagnose? Zo komt hij op mij iig wel over..
Die doosjes hebben ze geloof ik ook bij de Action en anders bij de apotheek. Ik vind het van de zotte dat je ex daar zo weinig verantwoordelijkheid in neemt. Heeft hij zelf ook een ASS diagnose? Zo komt hij op mij iig wel over..
Liefde is als sinterklaas, je moet erin geloven, anders word het niks!
zaterdag 11 september 2010 om 00:48
quote:Muis66 schreef op 11 september 2010 @ 00:10:
Sent, ik vrees dat Muizelientje het nooit helemaal zelf zal kunnen. Het is schrijnend, triest, en het breekt een moederhart, maar ze kan het niet zelf. De pest is, ze WEET hoe het moet. Ik hoef geen lijstjes op te hangen. Maar ze verdomt het gewoon vierkant. Het voorland is dat dit kind nooit zelfstandig kan wonen, mede om dit soort 'basisvaardigheden'.
Sorry Muis . Daarom was het in vraagvorm, omdat ik weet dat voor dit soort stoornissen heel sterk geldt dat het per kind verschillend is, en er veel factoren kunnen zijn waarom een kind het níet zelf zou kunnen. Misschien had ik de vraag voorzichtiger moeten stellen, het was in elk geval niet mijn bedoeling je zo te confronteren met deze pijnlijke realiteit. Het was de vaart van de redenering, het "áls dit van toepassing is, dán zou dit misschien kunnen.." Maar te zakelijk gesteld denk ik, of in elk geval niet handig geformuleerd. Nogmaals mijn excuus.
In het uiterste geval zou er misschien een constructie mogelijk zijn met thuiszorg, of een andere vorm van zorg. Als vader heel duidelijk aan zou geven dat hij niet de verantwoording voor het toedienen van de medicatie wil nemen, en Muizelien dat zelf niet kán, zou gespecialiseerde zorg misschien mogelijk zijn. Maar ik verwacht eigenlijk dat de indicerende instantie zal stellen dat je ex het 'gewoon' moet doen. In bepaalde gevallen ís die zorg er echter wel, bijvoorbeeld bij ouderen die niet heel helder meer zijn, maar verder nog zelfstandig wonen. De precieze mogelijkheden ken ik niet, wel weet ik dat ook dat steeds strenger geïndiceerd wordt. Eerst mocht een verpleegkundige bijvoorbeeld je weekdoos uitzetten, tegenwoordig ziet men de baxterollen van de apotheek als voorliggende voorziening. Ik zal morgen eens gaan googelen, maar deze oplossing is natuurlijk verre van ideaal. Ze zou dan bijvoorbeeld thuis moeten zijn op het moment dat de thuiszorg komt, en ook die kan een keer wat eerder of later komen. Hoeveel innamemomenten heeft ze op een dag? En hoe nauw komt dat? (Maakt een uur eerder of later uit bijvoorbeeld, een half uur? Dat kan per medicijn enorm verschillend zijn.)
Sent, ik vrees dat Muizelientje het nooit helemaal zelf zal kunnen. Het is schrijnend, triest, en het breekt een moederhart, maar ze kan het niet zelf. De pest is, ze WEET hoe het moet. Ik hoef geen lijstjes op te hangen. Maar ze verdomt het gewoon vierkant. Het voorland is dat dit kind nooit zelfstandig kan wonen, mede om dit soort 'basisvaardigheden'.
Sorry Muis . Daarom was het in vraagvorm, omdat ik weet dat voor dit soort stoornissen heel sterk geldt dat het per kind verschillend is, en er veel factoren kunnen zijn waarom een kind het níet zelf zou kunnen. Misschien had ik de vraag voorzichtiger moeten stellen, het was in elk geval niet mijn bedoeling je zo te confronteren met deze pijnlijke realiteit. Het was de vaart van de redenering, het "áls dit van toepassing is, dán zou dit misschien kunnen.." Maar te zakelijk gesteld denk ik, of in elk geval niet handig geformuleerd. Nogmaals mijn excuus.
In het uiterste geval zou er misschien een constructie mogelijk zijn met thuiszorg, of een andere vorm van zorg. Als vader heel duidelijk aan zou geven dat hij niet de verantwoording voor het toedienen van de medicatie wil nemen, en Muizelien dat zelf niet kán, zou gespecialiseerde zorg misschien mogelijk zijn. Maar ik verwacht eigenlijk dat de indicerende instantie zal stellen dat je ex het 'gewoon' moet doen. In bepaalde gevallen ís die zorg er echter wel, bijvoorbeeld bij ouderen die niet heel helder meer zijn, maar verder nog zelfstandig wonen. De precieze mogelijkheden ken ik niet, wel weet ik dat ook dat steeds strenger geïndiceerd wordt. Eerst mocht een verpleegkundige bijvoorbeeld je weekdoos uitzetten, tegenwoordig ziet men de baxterollen van de apotheek als voorliggende voorziening. Ik zal morgen eens gaan googelen, maar deze oplossing is natuurlijk verre van ideaal. Ze zou dan bijvoorbeeld thuis moeten zijn op het moment dat de thuiszorg komt, en ook die kan een keer wat eerder of later komen. Hoeveel innamemomenten heeft ze op een dag? En hoe nauw komt dat? (Maakt een uur eerder of later uit bijvoorbeeld, een half uur? Dat kan per medicijn enorm verschillend zijn.)
