Ouderwets?

Als ik dit zo allemaal lees, denk ik dat er qua communicatie heel wat mis is bij jullie. En sinds wanneer is elkaars mening respecteren ouderwets???



Mijn dochter (38) woont in het buitenland en als zij en haar man bij mij zijn, dan slapen ze in mijn bed, omdat ik dat geen probleem vind. Maar dan ben ik ook zelf thuis en ik kies er voor. Had ik een partner, dan zou ik even overleggen....



Ik kan me nog herinneren, toen ik nog getrouwd was (Egyptenaar) dat hij het toen gewoon "raar" vond, dat mijn dochter en haar vriend destijds samen sliepen (in haar eigen 1 persoonsbed), maar dát (zijn mening) had een culturele achtergrond. In zijn cultuur is dat niet gebruikelijk. Toen heb ik wel tegen hem gezegd: In Nederland is dit gebruikelijker dan in jouw land, bovendien is het mijn dochter en hoe ik haar opvoed, zul jij je bij neer moeten leggen...

Hij stelt zich aan, maar jij had moeten overleggen.

Misschien beter met elkaar communiceren? Geen dingen doen waarvan je weet dat hij het niet wilt, ik denk dat het niet om het bed gaat maar meer om het principe. Hij geeft aan dat hij het een soort inbreuk op zijn privacy vindt, doe het dan geen tweede keer. Hoe zou jij reageren?

Ik vind het erg raar dat je het de tweede keer zomaar weer hebt toegelaten, zonder overleg, terwijl je weet dat je man het de vorige keer niet leuk vond.



Al zou je ontzettend in je 'gelijk' staan en zou zijn opvatting over de privacy van dat bed hopeloos ouderwets en kinderachtig zijn, dan nog is het respectloos en kinderachtig om zijn mening zo te negeren, zonder overleg. Je geeft er het signaal mee af dat je de mening van je man totaal irrelevant vindt.



Waarom heb je dat zo gedaan?

En neem je wel vaker beslissingen op zo'n manier?

Het gaat natuurlijk niet zozeer over het in jullie bed slapen, daar komt je man heus wel weer overheen. Het gaat er om dat jij wist dat hij dit niet leuk vindt en de volgende keer je dochter doodleuk weer toestemming geeft, zónder hem erin te kennen. Hoe terecht of onterecht je zijn gevoel ook vindt, dat je het zo hebt aangepakt is simpelweg nogal onbeschoft en respectloos naar hem toe.

Je man heeft je duidelijk laten weten dat dit niet goed voor hem voelde, dit heb je genegeerd. Niet slim. Gelijk bestaat niet in dit soort zaken (ik voel er hetzelfde bij als je man, maar goed, ik ben ook vies van kruimels in bed of snotterige gezichtjes) maar normaal gesproken worden in een relatie de voors en tegens van een idee uitgesproken en dan op basis van compromis besloten wat er gebeurt.

quote:Renee1444 schreef op 21 september 2010 @ 00:36:



Het zit mijn man zo hoog dat ik denk dat onze relatie (na 13 jaar) ophoudt. Hij voelt zich verraden en genegeerd.







Renee, als je man erover denkt om na 13 jaar de relatie te beëindigen dan is er denk ik veel meer aan de hand dan dit akkefietje.

Dit gaat niet gewoon over een bed, dit gaat over vertrouwen, opvoedingsstijl, en communicatie.

Als je relatie je lief is doe je er wijs aan eens echt naar je man te luisteren (en dat bedoel ik niet in de zin van gehoorzamen) want hij voelt zich nu niet serieus genomen door jou.

Succes.

Was je dochter 3 jaar geleden 14, of 17? Dat haal ik niet helemaal uit je OP nl.



Dat je je dochter de 1e x toestemming gaf, lijkt me geen probleem. Vraag me alleen af waarom je man er pas na de vakantie achter kwam.

Vertel je hem zoiets niet, al is het maar tussen neus en lippen door?



Dat je de 2e x toestemming gaf, terwijl je weet hoe hij er tegenover staat vind ik niet netjes.

Hoe zou je het vinden als hij ergens toestemming voor gaf waarvan jij van tevoren hebt gezegd erg veel problemen mee te hebbben?



En verder...uit elkaar gaan om dit??? Come on zeg..er is ook nog zoiets als uitpraten en vechten voor je relatie.

quote:Renee1444 schreef op 21 september 2010 @ 00:36:



Mijn man is wederom zeer boos geworden. Hij zegt; "los van het feit of het nu wel of niet ouderwets is, je kende mijn stelling hierover en die negeer je gewoon, ondanks dat je weet hoe diep dat bij mij zit".



Ik vind het een erg kinderachtige reactie. Het is toch ook mijn huis en mijn slaapkamer? Of zie ik dit verkeerd?



.....



Het zit mijn man zo hoog dat ik denk dat onze relatie (na 13 jaar) ophoudt. Hij voelt zich verraden en genegeerd.



Wat is jullie mening. Is hij nu zo ouderwets of doe ik iets verkeerd?



Deze stukjes vallen me op in je post.

Twee keer beschrijf je hoe je man zich voelt door jouw actie (verraden en genegeerd, lijkt me niet mis).

Direct erna probeer je inhoudelijk je gelijk te halen (het is ook mijn bed, hij is ouderwets).

Je negeert daarmee zijn gevoel, wat jij veroorzaakt hebt door jouw actie (het een tweede keer toestaan, zonder overleg).



Doe je dat in het gesprek met je man ook zo? Dat hij het heeft over hoe hij zich voelt door jou acties, en dat jij inhoudelijke argumentatie teruggeeft?

Eens met Broedkippetje.

En het heeft niets met ouderwets te maken!

Nee, ik vind het niet ouderwets. Schijnbaar is voor jouw man jullie bed een soort veilige haven, waar jullie met zijn tweetjes kunnen terugtrekken. Ik kan me voorstellen dat het bed uitlenen gezien word als een inbreuk. Echter, ik geloof niet dat dit het probleem is, slechts de aanleiding.

Je hebt willens en wetens zijn gevoelens hierover genegeerd om je dochter tegemoet te komen. Dat lijkt me niet helemaal de bedoeling. Waarom niet met hem overleggen om tot een oplossing te komen? Geef je dochter een twijfelaar/2-persoonsbed/2-persoonsluchtbed om met haar vriendje te kunnen slapen (of whatever) en laat jullie bed alleen voor jullie zijn. Het lijkt me niet echt iets wat onoplosbaar is op andere manieren dan hem en zijn wensen te negeren.

Ik vraag me wel af hoe de communicatie in jullie relatie in vredesnaam is, als je dit soort dingen doet, en ik vraag me af wat er nog meer mis is, dat je bang bent dat hij je hierover zou gaan verlaten (want, hoe belangrijk dit ook voor hem is, dit lijkt me toch geen dealbreaker.). Ga je vaker over zijn grenzen heen? Overleggen jullie überhaupt over zaken die er toe doen?

Ik vind zijn reactie om de relatie te verbreken erg overtrokken, maar ik kan me wel voorstellen dat hij dit niet wil.



Het is ook zijn bed, niet alleen het jouwe, en als hij het niet prettig vindt, dan is dat zo, en hoor je dat te overleggen.



Ik vind het niet ouderwets. Raar trouwens dat je dochter het zelf ook wil. Ik sliep nooit met een vriendje in mijn ouders' bed als ze op vakantie waren. Vond ik zelf geen fijn idee.

Ik denk dat dit veeeeeeeel dieper gaat dan alleen dit bed.



En nee ik zou er ook niet aan moeten denken dat een ander in mijn bed slaapt. (nou misschien, maar dan wel op de voorwaarde dat ze het beddengoed er af halen op het laatst.)



En wat Mal zegt: ik heb ook nooit in het bed van mijn ouders geslapen. Moet er niet aan denken.

Je walst zonder enige vorm van schaamte over de grenzen van je man heen, terecht dat hij kwaad is. En waarom slaapt jouw dochter ope en plank van 70cm? Koop een fatsoenlijk bed voor dat kind.



Oh en er gaat bij ons in huis ook echt geen kind in mijn bed liggen bumsen. Dus

dit heeft niets met ouderwets te maken.. Hij vindt het niet fijn. Dan is dat toch duidelijk ? Wat wij er met zijn allen van vinden is toch niet belangrijk ? Je man vindt het niet fijn, jij wel, jij hebt niet overlegd, hij komt erachter geeft duidelijk aan dat hij dit niet wil en dan doe je het toch? En dan het raar vinden dat hij er punt van maakt ?



Dochterlief slaapt maar fijn met vriendje in eigen bed. Is dat bed te klein, koop dan een groter bed voor haar..

Ik kan me ergens ook de reactie wel voorstellen, want het ligt misschien nog wel dieper. Het is niet zijn kind lees ik, en wellicht heeft hij het gevoel dat wat jouw kind wil belangrijker is dan wat hij voelt.

Hallo, het is ook zijn bed. Ik zou het ook niet echt een lekker idee vinden dat mijn dochter + vriendje ons bed aan het uitwonen is. Ze heeft een eigen bed.



Bovendien overleg je zulke dingen met manlief. Je man heeft groot gelijk.



Om hier nou een relatie op te laten eindigen is wel wat makkelijk. Waarschijnlijk is dit de spreekwoordelijke druppel in jullie relatie.

Neem je hem vaker niet serieus of communiceren jullie gewoon niet?

quote:Renee1444 schreef op 21 september 2010 @ 00:36:

Drie jaar geleden zijn mijn man en ik samen op vakantie geweest. Mijn dochter uit een eerdere relatie (17 jaar) had van mij toestemming gekregen om tijdens onze vakantie onze slaapkamer te gebruiken met haar vriend. Een tweepersoons bed ligt toch beter dan met zijn tweetjes in een bed van 70 centimeter.

Toen wij van vakantie terug kwamen en mijn man het onopgemaakte bed zag, vroeg hij mij of ik daar toestemming voor had gegeven. Toen ik ja zei werd hij vreselijk boos en vroeg zich af hoe ik het in mijn hoofd haalde om daar toestemming voor te geven.Het lijkt me vrij normaal dat je zoiets minstens even noemt richting je man. Geen overleg van uren, maar ook niet toestemming geven en hem er achteraf achter laten komen. Zeker nu het jouw dochter, en niet de zijne, betreft. Ik kan me zomaar voorstellen dat hem dat, al was het onbewust, het gevoel geeft dat jij hem toch als een soort tweederangs burger in jullie (jouw?) huis ziet. Dus hoewel ik dat slapen op zich nou niet zo zwaar zou zien, vind ik het een redelijk domme actie van je.quote:In zijn beleving is de ouderlijke slaapkamer het enige in huis waar wij samen onze privacy hebben. Kinderen horen daar geen gebruik van te maken. Ik zie dat probleem niet, maar het zat hem heel hoog.En hij is je man, je partner, iemand waar je mogen we hopen van houdt. Er zijn mensen die dat reden genoeg vinden om de ander serieus te nemen. Jij niet, blijkbaar, want lees en huiver:quote:Drie weken geleden zijn wij weer samen een weekje weg geweest. Toen mijn dochter vroeg of zij onze slaapkamer dan weer kon gebruiken heb ik daar weer toestemming voor gegeven. Ik zie daar geen kwaad in en waarom zou ik haar verbieden ons bed te gebruiken als wij er toch niet zijn?Om met Van Gaal te spreken: ben je zo dom, of is de rest van de wereld zo slim? Je wéét dat je man het héél vervelend vindt, en jij ziet er geen kwaad in? Wat zegt dat over hoe jij je achterste afveegt met de gevoelens van je man?quote:Mijn man is wederom zeer boos geworden. Hij zegt; "los van het feit of het nu wel of niet ouderwets is, je kende mijn stelling hierover en die negeer je gewoon, ondanks dat je weet hoe diep dat bij mij zit".En jij had echt je man nodig om dat te bedenken?quote:Ik vind het een erg kinderachtige reactie. Het is toch ook mijn huis en mijn slaapkamer? Of zie ik dit verkeerd?Ja, je man compleet negeren, ook nadat je weet wat zijn mening is, en gewoon je eigen zin doen, dat is natuurlijk volkomen normaal, en dat je man dat niet leuk vindt, dat is kinderachtig. Is dit je tweede huwelijk? Hoe lang zijn jullie al samen? En hoe lang ben je daarvoor alleen geweest?quote:Het zit mijn man erg hoog. Er is wel vaker mot omdat hij vind dat ik te toegefelijk naar de kinderen ben. Eerlijk gezegd moet ik ook vermelden dat de kinderen ook wel eens hebben aangegeven dat zij zich erg prettig voelen bij de duidelijkheid van mijn man.Ja gek he, dat kinderen graag duidelijkheid willen.quote:Het zit mijn man zo hoog dat ik denk dat onze relatie (na 13 jaar) ophoudt. Hij voelt zich verraden en genegeerd.Terecht. Je hebt hem dan ook verraden en genegeerd.quote:Wat is jullie mening. Is hij nu zo ouderwets of doe ik iets verkeerd?Mijn mening is dat je knap bezig bent deze relatie te verpesten.

Het gaat helemaal niet over het bed, het gaat over het niet serieus nemen van datgene wat je man wil,

na die eerste keer had je dit niet nog eens moeten laten gebeuren.

Je weet hoe hij ertegenover staat.

Voor hem moet dit voelen alsof het pleziertje van je dochter belangrijker is dan zijn mening en gevoelens.

En inderdaad zoals ik al eerder las, als hierdoor je huwelijk stuk loopt, dan is dit niet de aanleiding, maar hooguit de druppel die de (al volle) emmer doet overlopen, dan is er meer aan de hand.

quote:Renee1444 schreef op 21 september 2010 @ 00:36:



Mijn man is wederom zeer boos geworden. Hij zegt; "los van het feit of het nu wel of niet ouderwets is, je kende mijn stelling hierover en die negeer je gewoon, ondanks dat je weet hoe diep dat bij mij zit".



Hij heeft gelijk - los van het feit wat goed of niet goed is jij gedrag jezelf heel gesloten. Jij verdeelt "jullie" in "ik" en "hij". En daar kunne mannen slecht tegen. Een man heeft een "team gevoel" in de relatie nodig, een team gevoel waarin zijn mening telt.



Ik vind het een erg kinderachtige reactie. Het is toch ook mijn huis en mijn slaapkamer? Of zie ik dit verkeerd?



Wat hij wil en wat hij denk lijkt jouw wederom niet te interesseren. Waarschijnlijk bedoel je het niet zo, maar het komt over als : "Nauw en wat hij wil , dit is toch wat ik wil, dus ga doen en staan waar mij het uitkomt." Dus weer geen "team gevoel" voor hem. Wat voor veel mannen als verraad voelt.



Het zit mijn man zo hoog dat ik denk dat onze relatie (na 13 jaar) ophoudt. Hij voelt zich verraden en genegeerd.



Best kans dat jij ongemerkt voor jezelf het regelmatig doet - zijn mening negeren / hem een verraad gevel geven. En dat het geen incident is.



In het algemeen zijn mannen heel loyaal, en willen weg als te veel (na hun mening ) fouten gaan.

quote:Renee1444 schreef op 21 september 2010 @ 08:54:



Mijn man heeft vanmorgen aangegeven de afgelopen week een andere woning gezocht te hebben.Ik kan je man geen ongelijk geven. Je bent imho volstrekt respectloos bezig.

Ik snap jouw man wel, je weet hoe zijn gevoel is en toch negeer je het dan nogmaals.



Over het bed, ik heb vroeger ook in mijn ouders bed geslapen toen zei op vakantie waren. Echter heb ik wel netjes het bed enzo verschoont zodat ze in een schoon bed konden slapen. Niet dat er nu wat in gebeurt was, maar wel zo netjes.

quote:Renee1444 schreef op 21 september 2010 @ 08:54:

Naar aanleiding van alle reacties (dank daarvoor);



Ja, er is meer aan de hand. Mijn man is het niet eens met de manier hoe ik met mijn kinderen omga. Hij legt zich erbij neer omdat het mijn kinderen zijn. Hij verwijt mij dat ik ze te veel als prinsesjes behandel. Ik heb vroeger vanaf 12 jaar de hele huishouding moeten runnen en ik wil niet dat dat mijn kinderen overkomt. Als ze op hunzelf gaan is het vroeg genoeg dat ze de huishouding moeten doen. Mijn beide dochters hebben een relatie gehad waarin zij mishandeld werden (is mij vroeger ook gebeurt). Hij wijst mij erop dat mijn manier van opvoeden daarmee te maken heeft (keuze voor verkeerde vrienden en prinsessengedrag). Ik moet wel zeggen dat hij voor de meiden klaar staat alsof het zijn eigen kinderen zijn. Soms denk ik wel eens dat hij meer zorgen maakt om de meiden als over zijn eigen drie jongens.



Mijn oudste dochter is een borderliner en heeft mijn man diverse malen (bewezen onterecht ) van incest beschuldigd. Hij heeft daarvoor 2 keer op het politiebureau moeten overnachten. Om die reden kan mijn oudste dochter niet meer bij ons thuis komen (ter bescherming van mijn man).



Dit alles heeft een hele zware wissel op ons huwelijk. Al die problemen hebben wij samen overwonnen. Ik begrijp dan ook niet dat hij zich druk maakt over zo iets onbelangrijks.



Mijn man heeft vanmorgen aangegeven de afgelopen week een andere woning gezocht te hebben. Hij kan echter de stap niet nemen omdat hij te veel van mij houdt. Inmiddels ben ik er wel klaar mee. Om zo'n ruzie te maken om zo iets kleins. Hij eist van mij dat ik die toestemming niet meer geef (ons bed gebruiken). Dat is belachelijk en de volgende keer krijgt mijn dochter die toestemming weer.

Ik heb mijn man aangegeven dat wat mij betreft onze relatie over is. Ik ben die ruzies zat. Hij hoeft niet weg, want alleen redt ik het niet (financieel omdat mijn inkomen te laag is).

De meeste reacties pleiten voor mijn man. Maar als ik er geen probleem in zie. Het is toch ook mijn bed en mijn huis.

Dus jij laat je dochter in jullie bed slapen terwijl hij door de andere dochter al een paar keer op het politieburo heeft gezeten vanwege een incestaangifte?? Echt mijn bek valt open. Heb jij dan totaal geen inlevingsvermogen?

En dan die laatste zin Hij hoeft niet weg, want alleen redt ik het niet (financieel omdat mijn inkomen te laag is).

Dus hij stelt zich aan, en het komt ook nog eens niet zo lekker uit als je financier vertrekt?

HALLO, DING DONG! Word eens wakker!

@pooky ja, dat begreep ik wel hoor volgens mij lees je mijn post niet goed.



Ik snap wel dat hij boos is dat ze niet heeft overlegd, ik snap alleen zijn reactie op het feit dat hun bed even wordt

"uitgeleend" niet zo goed. Ja, en dat niet opmaken, dat doen mijn logees/gasten ook niet en dat vind ik ook niet meer als normaal.

Vind het ook egoïstisch om te zeggen ik ben het zat, onze relatie is over, maar hij hoeft niet weg omdat ik het financieel niet alleen kan. Is jouw man dan alleen maar goed om jou te bekostigen? Ik hoop voor hem dat hij zelf zo slim is weg te gaan.