
Viva Diva's en hun relatiegerelateerde perikelen.

vrijdag 20 juli 2007 om 08:29
Clogs, heel spannend uiteraard het beginnen aan een nieuwe baan!
Het is toch weer het begin van iets nieuws, en ik duim voor je dat het een bedrijf is met een heel fijne sfeer!
Rot van die vriendin zeg, kan ff niet teruglezen, maar begrijpt ze jou gevoel hierin of had je nog geen reactie gehad op jou laatste mail?
Uk een hele fijne gezellige dag!!
Maak er wat leuks van!
Druif al in de vakantie-startblokken, zonnig wordt het, heeeel zonnig, de hele vakantie!!
Geniet er van!
Summer én, én.... nog een positieve reactie gehad op het lobby-een (héhé) van mijn kittens?
Fijne dag allen!
Het is toch weer het begin van iets nieuws, en ik duim voor je dat het een bedrijf is met een heel fijne sfeer!
Rot van die vriendin zeg, kan ff niet teruglezen, maar begrijpt ze jou gevoel hierin of had je nog geen reactie gehad op jou laatste mail?
Uk een hele fijne gezellige dag!!
Maak er wat leuks van!
Druif al in de vakantie-startblokken, zonnig wordt het, heeeel zonnig, de hele vakantie!!

Geniet er van!
Summer én, én.... nog een positieve reactie gehad op het lobby-een (héhé) van mijn kittens?

Fijne dag allen!
vrijdag 20 juli 2007 om 12:07
Hoi allemaal!
Ik steek even mijn neus om dit topichoek om jullie te begroeten. Heb af en toe een beetje meegelezen, maar ben niet op de hoogte gebleven. Dat zegt niets over jullie beschrijvingen en ervaringen, alles over mijn keuze in tijdsbesteding. Maar hey... het regent... en ik ben in ouderwetse (voor mij dan he?) .. emmermodus. Beetje klikken, beetje tikken, geen energie voor andere dingen, geen zin om nat te worden voor de wekelijkse boodschappen, twee uitgerangeerde tieners nog in bed, dusss wat weerhoudt me van een bakkie met jullie?
Hoe het me gaat? Prima! Daar heb ik de secret niet voor nodig. Heb zelfs de eerste weken rijbewijs van zoonlief glorieus doorstaan. Wat een vertrouwen he? Doe naast mijn baan (nog dezelfde) wat freelance werk en dat zorgt ervoor dat ik weer zeker weet dat ik mijn vak goed versta en dat zorgt er weer voor dat ik mijn "gewone" werk, meer zelfvertrouwen voel en uitstraal en dat betaald zich weer terug. Heb het wel erg druk en weet weer waarom ik grenzen moest stellen, een mooie gelegenheid dus om dat te blijven oefenen. In persoonlijke relaties prijs ik me gelukkig, ik hou van veel mensen en velen houden van mij. Mijn moeders gezondheid gaat langzaam achteruit en daarmee groeit ook mijn vaders acceptatie. Dit is niet altijd even makkelijk voor me, maar ja het leven is geven en nemen (zelfs voor mij ). Kinderen doen (min of meer) wat er van ze verwacht wordt en hebben het reuze naar hun zin in gekozen opleiding. Vakantiebaantjes brengen genoeg op om te kunnen stappen. Manlief kookt af en toe de sterren van de hemel (waarvoor dan wel 3 weken Sonja nodig was om de schade binnen de perken te houden ). Vakantie was fijn, Esther Verhoef's boeken echt aan te bevelen, zo ook Loes den Hollander. Het is heerlijk om thuis te zijn en het is heerlijk om uit te gaan, zolang er maar balans is.
Even ingaan op Pip's post over haar moeder. Ik was (ook) een moeder, die zichzelf een beetje kwijtraakte in de verzorging van de kids. Ik zag niet dat ik dat ZELF deed en zocht een zondebok. Niet zo moeilijk, als je hele dagen alleen bent met kinderen, waarvan je dacht of hoopte dat hun gedrag anders zou zijn. Een situatie waarvan je hoopte dat het je alleen maar geluk zou brengen. Aan het einde van zo'n "ongelukkige" (zo voelde dat) dag, wasik bekaf van al mijn goede zorgen (waarvoor ik niets (lees: het gewenste en gehoopte gevoel in mij) verdwenen in een bodemloze put. Dan kwam papa thuis, in een hele andere stemming dan de mijne en hoppa het wonder geschiedde.... de kids veranderen in gezellige en aanhankelijke wonderboys. OK, ik geef toe een cynische beschrijving, maar de "zeurstand" van moeder is de jongens WEL bijgebleven, terwijl ik toch echt hele goede en liefdevolle bedoelingen had. Wat ik wil zeggen? Ieder mens is verantwoordelijk voor zijn/haar eigen keuzes. Gedrag roept reactie op etc. Op die manier kunnen nneerwaartse spirale ontstaan. 1 van de 2 kan dat doorbreken door dingen anders te gaan doen, dan dat die 2 tot op dat moment gewoon waren te doen. Pip, als je moeder dat niet kan, dan weet ik zeker dat jij dat wel kunt! Jij weet als geen ander welk patroon er zich heeft ontwikkeld tussen jullie, dan weet je ook als geen ander dat je als je anders tegen dominosteentjes aantikt, ze anders zullen vallen. Doen!
Tjee, daar ging ik weer (terug in mijn oude patroon van reageren). Hoop dat je er iets aan hebt. De moraal van het verhaal kan ook Clogs helpen in haar vriendschap. Zoals ik al zei, weet niet alles meer van jullie. Fijne bruiloft Uk, fijne vakantie Druif. Allen dikke knuffel en tot binnenkort. Ik ben (blijf) natuurlijk wel nieuwsgierig naar jullie reacties op mijn post .
Ik steek even mijn neus om dit topichoek om jullie te begroeten. Heb af en toe een beetje meegelezen, maar ben niet op de hoogte gebleven. Dat zegt niets over jullie beschrijvingen en ervaringen, alles over mijn keuze in tijdsbesteding. Maar hey... het regent... en ik ben in ouderwetse (voor mij dan he?) .. emmermodus. Beetje klikken, beetje tikken, geen energie voor andere dingen, geen zin om nat te worden voor de wekelijkse boodschappen, twee uitgerangeerde tieners nog in bed, dusss wat weerhoudt me van een bakkie met jullie?
Hoe het me gaat? Prima! Daar heb ik de secret niet voor nodig. Heb zelfs de eerste weken rijbewijs van zoonlief glorieus doorstaan. Wat een vertrouwen he? Doe naast mijn baan (nog dezelfde) wat freelance werk en dat zorgt ervoor dat ik weer zeker weet dat ik mijn vak goed versta en dat zorgt er weer voor dat ik mijn "gewone" werk, meer zelfvertrouwen voel en uitstraal en dat betaald zich weer terug. Heb het wel erg druk en weet weer waarom ik grenzen moest stellen, een mooie gelegenheid dus om dat te blijven oefenen. In persoonlijke relaties prijs ik me gelukkig, ik hou van veel mensen en velen houden van mij. Mijn moeders gezondheid gaat langzaam achteruit en daarmee groeit ook mijn vaders acceptatie. Dit is niet altijd even makkelijk voor me, maar ja het leven is geven en nemen (zelfs voor mij ). Kinderen doen (min of meer) wat er van ze verwacht wordt en hebben het reuze naar hun zin in gekozen opleiding. Vakantiebaantjes brengen genoeg op om te kunnen stappen. Manlief kookt af en toe de sterren van de hemel (waarvoor dan wel 3 weken Sonja nodig was om de schade binnen de perken te houden ). Vakantie was fijn, Esther Verhoef's boeken echt aan te bevelen, zo ook Loes den Hollander. Het is heerlijk om thuis te zijn en het is heerlijk om uit te gaan, zolang er maar balans is.
Even ingaan op Pip's post over haar moeder. Ik was (ook) een moeder, die zichzelf een beetje kwijtraakte in de verzorging van de kids. Ik zag niet dat ik dat ZELF deed en zocht een zondebok. Niet zo moeilijk, als je hele dagen alleen bent met kinderen, waarvan je dacht of hoopte dat hun gedrag anders zou zijn. Een situatie waarvan je hoopte dat het je alleen maar geluk zou brengen. Aan het einde van zo'n "ongelukkige" (zo voelde dat) dag, wasik bekaf van al mijn goede zorgen (waarvoor ik niets (lees: het gewenste en gehoopte gevoel in mij) verdwenen in een bodemloze put. Dan kwam papa thuis, in een hele andere stemming dan de mijne en hoppa het wonder geschiedde.... de kids veranderen in gezellige en aanhankelijke wonderboys. OK, ik geef toe een cynische beschrijving, maar de "zeurstand" van moeder is de jongens WEL bijgebleven, terwijl ik toch echt hele goede en liefdevolle bedoelingen had. Wat ik wil zeggen? Ieder mens is verantwoordelijk voor zijn/haar eigen keuzes. Gedrag roept reactie op etc. Op die manier kunnen nneerwaartse spirale ontstaan. 1 van de 2 kan dat doorbreken door dingen anders te gaan doen, dan dat die 2 tot op dat moment gewoon waren te doen. Pip, als je moeder dat niet kan, dan weet ik zeker dat jij dat wel kunt! Jij weet als geen ander welk patroon er zich heeft ontwikkeld tussen jullie, dan weet je ook als geen ander dat je als je anders tegen dominosteentjes aantikt, ze anders zullen vallen. Doen!
Tjee, daar ging ik weer (terug in mijn oude patroon van reageren). Hoop dat je er iets aan hebt. De moraal van het verhaal kan ook Clogs helpen in haar vriendschap. Zoals ik al zei, weet niet alles meer van jullie. Fijne bruiloft Uk, fijne vakantie Druif. Allen dikke knuffel en tot binnenkort. Ik ben (blijf) natuurlijk wel nieuwsgierig naar jullie reacties op mijn post .

vrijdag 20 juli 2007 om 13:08
quote:
Hoi allemaal!
Ik steek even mijn neus om dit topichoek om jullie te begroeten. Heb af en toe een beetje meegelezen, maar ben niet op de hoogte gebleven. Dat zegt niets over jullie beschrijvingen en ervaringen, alles over mijn keuze in tijdsbesteding. Maar hey... het regent... en ik ben in ouderwetse (voor mij dan he?) .. emmermodus. Beetje klikken, beetje tikken, geen energie voor andere dingen, geen zin om nat te worden voor de wekelijkse boodschappen, twee uitgerangeerde tieners nog in bed, dusss wat weerhoudt me van een bakkie met jullie?
Hoe het me gaat? Prima! Daar heb ik de secret niet voor nodig. Heb zelfs de eerste weken rijbewijs van zoonlief glorieus doorstaan. Wat een vertrouwen he? Doe naast mijn baan (nog dezelfde) wat freelance werk en dat zorgt ervoor dat ik weer zeker weet dat ik mijn vak goed versta en dat zorgt er weer voor dat ik mijn "gewone" werk, meer zelfvertrouwen voel en uitstraal en dat betaald zich weer terug. Heb het wel erg druk en weet weer waarom ik grenzen moest stellen, een mooie gelegenheid dus om dat te blijven oefenen. In persoonlijke relaties prijs ik me gelukkig, ik hou van veel mensen en velen houden van mij. Mijn moeders gezondheid gaat langzaam achteruit en daarmee groeit ook mijn vaders acceptatie. Dit is niet altijd even makkelijk voor me, maar ja het leven is geven en nemen (zelfs voor mij ). Kinderen doen (min of meer) wat er van ze verwacht wordt en hebben het reuze naar hun zin in gekozen opleiding. Vakantiebaantjes brengen genoeg op om te kunnen stappen. Manlief kookt af en toe de sterren van de hemel (waarvoor dan wel 3 weken Sonja nodig was om de schade binnen de perken te houden ). Vakantie was fijn, Esther Verhoef's boeken echt aan te bevelen, zo ook Loes den Hollander. Het is heerlijk om thuis te zijn en het is heerlijk om uit te gaan, zolang er maar balans is.
Even ingaan op Pip's post over haar moeder. Ik was (ook) een moeder, die zichzelf een beetje kwijtraakte in de verzorging van de kids. Ik zag niet dat ik dat ZELF deed en zocht een zondebok. Niet zo moeilijk, als je hele dagen alleen bent met kinderen, waarvan je dacht of hoopte dat hun gedrag anders zou zijn. Een situatie waarvan je hoopte dat het je alleen maar geluk zou brengen. Aan het einde van zo'n "ongelukkige" (zo voelde dat) dag, wasik bekaf van al mijn goede zorgen (waarvoor ik niets (lees: het gewenste en gehoopte gevoel in mij) verdwenen in een bodemloze put. Dan kwam papa thuis, in een hele andere stemming dan de mijne en hoppa het wonder geschiedde.... de kids veranderen in gezellige en aanhankelijke wonderboys. OK, ik geef toe een cynische beschrijving, maar de "zeurstand" van moeder is de jongens WEL bijgebleven, terwijl ik toch echt hele goede en liefdevolle bedoelingen had. Wat ik wil zeggen? Ieder mens is verantwoordelijk voor zijn/haar eigen keuzes. Gedrag roept reactie op etc. Op die manier kunnen nneerwaartse spirale ontstaan. 1 van de 2 kan dat doorbreken door dingen anders te gaan doen, dan dat die 2 tot op dat moment gewoon waren te doen. Pip, als je moeder dat niet kan, dan weet ik zeker dat jij dat wel kunt! Jij weet als geen ander welk patroon er zich heeft ontwikkeld tussen jullie, dan weet je ook als geen ander dat je als je anders tegen dominosteentjes aantikt, ze anders zullen vallen. Doen!
.
Femke, wat fijn om je weer te lezen! Ik dacht laatst nog aan je en hoe het met je zou zijn. Zo te lezen gaat het je goed, dat is fijn!
In het patroon dat jij schetst herken ik mijn moeder inderdaad. Ik zag de thuiskomst van mijn vader vaak als het 'einde' van alle negativiteit. Een zin van mijn moeder die ze laatst uitsprak blijft me echter bij, ze zei 'En als je vader thuiskwam dan draaide je om als een blad om een boom, wond je hem om je vinger, tot hij doorhad hoe het er echt aan toe ging als hij er niet was'.
De laatste tijd ging het echter heel erg goed tussen mij en mijn moeder. Ik begreep (en begrijp) hoe moeiiljk het kan zijn geweest, weet ook dat het niet aan mij lag. Maar het blijft wel pijn doen. Ergens denk ik dat mijn moeder vroeger als oudste en enige meid in het gezin best veel zorg over haar broertjes heeft gehad. De een is geboren in begin april, een jaar later in begin maart kwam de ander al. Was niet helemaal de bedoeling kan ik me nog herinneren, maar met twee van die kleintjes kan ik me voorstellen dat ze dat gedaan zou hebben. Daarbij is mijn oma ook iemand van 'doorpakken en niet zeuren, doen watik zeg' wat kinderen betreft. Daar heb ik als kind ook wel wat van meegekregen.
Bij mijn andere oma (die volgens mij moeder) dan weer erg over ons heen hing en beschermend was voelde ik me altijd warm en geborgen. Geen wonder... daar werd ik geaccepteerd zoals ik was, ofzo.
Naja, ik heb zeker in mijn hoofd om dingen aan te pakken, confronteer haar zo nu en dan (meestal veel subtieler dan ik afgelopen weekend deed) met haar eigen (soms tegenstrijdige) gedrag en uitspraken. Maar verder.. geef ik mijn mening over waarom ik dingen doe zoals ik ze doe.
Ergens denk ik dat mijn moeder ergens vreselijk mee worstelt, net of ze zich altijd slachtoffer voelt. Oordelen, negativiteit.. het lijkt er wel op. Of het zo is weet ik niet. Of ik het moet weten ook niet. Want ik kan er niet zoveel mee. Weet niet of mijn moeder in staat is om dat te doorbreken als ze erop gewezen wordt door haar jongste rebelse kind.
Het gaat zoals het gaat. Ik wil me niet meer door haar laten beinvloeden en het lukt me vrij redelijk. Alleen zo af en toe... word ik zo moe van die oordelen (die ik dan ook meestal af doe met 'dat weet je niet, dat kun je niet zo zeggen') dat ik dreig ook weer in dat patroon te vervallen. Afgelopen weekend gebeurde dat dus wel weer. En dat maakt dat ik gefrustreerd raakte.
Wel heel fijn dat ik daarna even mocht uitrazen bij Zingert. Heb het idee dat ik eigenlijk meer echt met hem zou kunnen praten. Hij weet alles wat me dwarszit, tot aan AM aan toe
maar echt praten doen we meestal maar heel kort of helemaal niet. Alsof er, bij hem in huis, een soort mantel hangt die alles bedekt en waardoor dingen ineens veel minder erg lijken. Is dat de vriendschap tussen ons, is het dat wat hij uitstraalt.. ik weet het niet.
Maar ik ben wel aan het worstelen met het zoeken van de houvast in mijzelf, en niet in hem. Hij is tenslotte geen ANWB-praatpaal, een dobber, een laatste strohalm. Hij is gewoon Zingert, lief, zacht, warm en gewoon een klein manneke waar ik af en toe heel erg graag naar toe ga. Om lekker tegen hem aan te kruipen om in slaap te vallen, om zijn armen dan om mijn lijf te voelen, om gewoon te 'zijn'. En dat heb ik zo vreselijk nodig..
Hoi allemaal!
Ik steek even mijn neus om dit topichoek om jullie te begroeten. Heb af en toe een beetje meegelezen, maar ben niet op de hoogte gebleven. Dat zegt niets over jullie beschrijvingen en ervaringen, alles over mijn keuze in tijdsbesteding. Maar hey... het regent... en ik ben in ouderwetse (voor mij dan he?) .. emmermodus. Beetje klikken, beetje tikken, geen energie voor andere dingen, geen zin om nat te worden voor de wekelijkse boodschappen, twee uitgerangeerde tieners nog in bed, dusss wat weerhoudt me van een bakkie met jullie?
Hoe het me gaat? Prima! Daar heb ik de secret niet voor nodig. Heb zelfs de eerste weken rijbewijs van zoonlief glorieus doorstaan. Wat een vertrouwen he? Doe naast mijn baan (nog dezelfde) wat freelance werk en dat zorgt ervoor dat ik weer zeker weet dat ik mijn vak goed versta en dat zorgt er weer voor dat ik mijn "gewone" werk, meer zelfvertrouwen voel en uitstraal en dat betaald zich weer terug. Heb het wel erg druk en weet weer waarom ik grenzen moest stellen, een mooie gelegenheid dus om dat te blijven oefenen. In persoonlijke relaties prijs ik me gelukkig, ik hou van veel mensen en velen houden van mij. Mijn moeders gezondheid gaat langzaam achteruit en daarmee groeit ook mijn vaders acceptatie. Dit is niet altijd even makkelijk voor me, maar ja het leven is geven en nemen (zelfs voor mij ). Kinderen doen (min of meer) wat er van ze verwacht wordt en hebben het reuze naar hun zin in gekozen opleiding. Vakantiebaantjes brengen genoeg op om te kunnen stappen. Manlief kookt af en toe de sterren van de hemel (waarvoor dan wel 3 weken Sonja nodig was om de schade binnen de perken te houden ). Vakantie was fijn, Esther Verhoef's boeken echt aan te bevelen, zo ook Loes den Hollander. Het is heerlijk om thuis te zijn en het is heerlijk om uit te gaan, zolang er maar balans is.
Even ingaan op Pip's post over haar moeder. Ik was (ook) een moeder, die zichzelf een beetje kwijtraakte in de verzorging van de kids. Ik zag niet dat ik dat ZELF deed en zocht een zondebok. Niet zo moeilijk, als je hele dagen alleen bent met kinderen, waarvan je dacht of hoopte dat hun gedrag anders zou zijn. Een situatie waarvan je hoopte dat het je alleen maar geluk zou brengen. Aan het einde van zo'n "ongelukkige" (zo voelde dat) dag, wasik bekaf van al mijn goede zorgen (waarvoor ik niets (lees: het gewenste en gehoopte gevoel in mij) verdwenen in een bodemloze put. Dan kwam papa thuis, in een hele andere stemming dan de mijne en hoppa het wonder geschiedde.... de kids veranderen in gezellige en aanhankelijke wonderboys. OK, ik geef toe een cynische beschrijving, maar de "zeurstand" van moeder is de jongens WEL bijgebleven, terwijl ik toch echt hele goede en liefdevolle bedoelingen had. Wat ik wil zeggen? Ieder mens is verantwoordelijk voor zijn/haar eigen keuzes. Gedrag roept reactie op etc. Op die manier kunnen nneerwaartse spirale ontstaan. 1 van de 2 kan dat doorbreken door dingen anders te gaan doen, dan dat die 2 tot op dat moment gewoon waren te doen. Pip, als je moeder dat niet kan, dan weet ik zeker dat jij dat wel kunt! Jij weet als geen ander welk patroon er zich heeft ontwikkeld tussen jullie, dan weet je ook als geen ander dat je als je anders tegen dominosteentjes aantikt, ze anders zullen vallen. Doen!
.
Femke, wat fijn om je weer te lezen! Ik dacht laatst nog aan je en hoe het met je zou zijn. Zo te lezen gaat het je goed, dat is fijn!
In het patroon dat jij schetst herken ik mijn moeder inderdaad. Ik zag de thuiskomst van mijn vader vaak als het 'einde' van alle negativiteit. Een zin van mijn moeder die ze laatst uitsprak blijft me echter bij, ze zei 'En als je vader thuiskwam dan draaide je om als een blad om een boom, wond je hem om je vinger, tot hij doorhad hoe het er echt aan toe ging als hij er niet was'.
De laatste tijd ging het echter heel erg goed tussen mij en mijn moeder. Ik begreep (en begrijp) hoe moeiiljk het kan zijn geweest, weet ook dat het niet aan mij lag. Maar het blijft wel pijn doen. Ergens denk ik dat mijn moeder vroeger als oudste en enige meid in het gezin best veel zorg over haar broertjes heeft gehad. De een is geboren in begin april, een jaar later in begin maart kwam de ander al. Was niet helemaal de bedoeling kan ik me nog herinneren, maar met twee van die kleintjes kan ik me voorstellen dat ze dat gedaan zou hebben. Daarbij is mijn oma ook iemand van 'doorpakken en niet zeuren, doen watik zeg' wat kinderen betreft. Daar heb ik als kind ook wel wat van meegekregen.
Bij mijn andere oma (die volgens mij moeder) dan weer erg over ons heen hing en beschermend was voelde ik me altijd warm en geborgen. Geen wonder... daar werd ik geaccepteerd zoals ik was, ofzo.
Naja, ik heb zeker in mijn hoofd om dingen aan te pakken, confronteer haar zo nu en dan (meestal veel subtieler dan ik afgelopen weekend deed) met haar eigen (soms tegenstrijdige) gedrag en uitspraken. Maar verder.. geef ik mijn mening over waarom ik dingen doe zoals ik ze doe.
Ergens denk ik dat mijn moeder ergens vreselijk mee worstelt, net of ze zich altijd slachtoffer voelt. Oordelen, negativiteit.. het lijkt er wel op. Of het zo is weet ik niet. Of ik het moet weten ook niet. Want ik kan er niet zoveel mee. Weet niet of mijn moeder in staat is om dat te doorbreken als ze erop gewezen wordt door haar jongste rebelse kind.
Het gaat zoals het gaat. Ik wil me niet meer door haar laten beinvloeden en het lukt me vrij redelijk. Alleen zo af en toe... word ik zo moe van die oordelen (die ik dan ook meestal af doe met 'dat weet je niet, dat kun je niet zo zeggen') dat ik dreig ook weer in dat patroon te vervallen. Afgelopen weekend gebeurde dat dus wel weer. En dat maakt dat ik gefrustreerd raakte.
Wel heel fijn dat ik daarna even mocht uitrazen bij Zingert. Heb het idee dat ik eigenlijk meer echt met hem zou kunnen praten. Hij weet alles wat me dwarszit, tot aan AM aan toe

Maar ik ben wel aan het worstelen met het zoeken van de houvast in mijzelf, en niet in hem. Hij is tenslotte geen ANWB-praatpaal, een dobber, een laatste strohalm. Hij is gewoon Zingert, lief, zacht, warm en gewoon een klein manneke waar ik af en toe heel erg graag naar toe ga. Om lekker tegen hem aan te kruipen om in slaap te vallen, om zijn armen dan om mijn lijf te voelen, om gewoon te 'zijn'. En dat heb ik zo vreselijk nodig..

vrijdag 20 juli 2007 om 13:19
Hmm.. en het maffe is dat er nu een liedje draait op mijn computer die daar perfect bij aansluit :o How creepy is that.. gebeuren iets teveel van die toevallige dingen de laatste tijd :?
Easy like Sunday mornin
like an angel callin
he takin me all in
and i'm embrassin him with my skin
Like a glimmer of life
like a vision of light
and he's so perfect i couldn't picture him if i tried
see some may come
some may go
but i'll follow you wherever you the perfect mate for my soul
and i know i loose control whenever i'm around you cause you given me
Your hand
and that's more than enough
your glance
is like jumpin in the river of
Jordan
purify me baby
It's summertime always
like it's sunny out all day
whenever you smile
sweeter than momma's homemade
and i thought every man was made the same
but a world of smoke and ashes boy your are milk and honey
see some may come
some may go
but fill me up with your love
you're nourishment to my soul
and i know i loose control
whenever i'm around you
cuz you given me
Easy like Sunday mornin
like an angel callin
he takin me all in
and i'm embrassin him with my skin
Like a glimmer of life
like a vision of light
and he's so perfect i couldn't picture him if i tried
see some may come
some may go
but i'll follow you wherever you the perfect mate for my soul
and i know i loose control whenever i'm around you cause you given me
Your hand
and that's more than enough
your glance
is like jumpin in the river of
Jordan
purify me baby
It's summertime always
like it's sunny out all day
whenever you smile
sweeter than momma's homemade
and i thought every man was made the same
but a world of smoke and ashes boy your are milk and honey
see some may come
some may go
but fill me up with your love
you're nourishment to my soul
and i know i loose control
whenever i'm around you
cuz you given me
vrijdag 20 juli 2007 om 14:13
Femke: vast geen toeval dat ik vanmorgen aan je dacht (in de zin van hoe het met je zou zijn...) en je nu een heel epistel hier op het forum zet over ouders, gedrag en ouder-kind relaties. Je weet niet hoeveel je me hiermee helpt! Bedankt, weet nu dat ik echt op de goede weg ben
Uk: hoop dat de stortbui die wij net gehad hebben bij jullie overdrijft. Of dat jullie net binnen zitten! Wel een foto op de groep he, ben benieuwd naar je haar. Zie je al fietsen, met een hoofd vol krulspelden
Druif: fijne vakantie!!!
Ik ben ook blijblijblij!! K#$%tklus op mijn werk is eindelijk af... Vanavond leuke afspraak, morgen hele dag een leuk buitenfeest waar ik met een aantal hele lieve mensen naar toe ga en waar ik een heleboel nieuwe mensen ga ontmoeten. En zondag, zondag paar leuke dingen waar ik naartoe kan, maar niets hoeft. En dat is dan ook wel weer fijn.
Uk: hoop dat de stortbui die wij net gehad hebben bij jullie overdrijft. Of dat jullie net binnen zitten! Wel een foto op de groep he, ben benieuwd naar je haar. Zie je al fietsen, met een hoofd vol krulspelden

Druif: fijne vakantie!!!
Ik ben ook blijblijblij!! K#$%tklus op mijn werk is eindelijk af... Vanavond leuke afspraak, morgen hele dag een leuk buitenfeest waar ik met een aantal hele lieve mensen naar toe ga en waar ik een heleboel nieuwe mensen ga ontmoeten. En zondag, zondag paar leuke dingen waar ik naartoe kan, maar niets hoeft. En dat is dan ook wel weer fijn.

vrijdag 20 juli 2007 om 17:20
Sum; ik zou graag wat van jouw ondernemingszin hebben :D Als ik dat zo lees hangt jouw leven aan elkaar van meetingen met vriendjes en vriendinnetjes :P
Pip is heel erg moe vandaag. Echt stom. Ga straks maar met de laatste Harry Potter op de bank liggen, dan kan ik morgen gelijk in het nieuwe deel beginnen.
Wat ik me nu afvraag he, als mannen moeten poepen en altijd staand plassen, gaan ze dan eerst staand plassen en dan zitten of parkeren ze hun derriere eerst enneh..
Pip is heel erg moe vandaag. Echt stom. Ga straks maar met de laatste Harry Potter op de bank liggen, dan kan ik morgen gelijk in het nieuwe deel beginnen.
Wat ik me nu afvraag he, als mannen moeten poepen en altijd staand plassen, gaan ze dan eerst staand plassen en dan zitten of parkeren ze hun derriere eerst enneh..
vrijdag 20 juli 2007 om 17:36
quote:
Sum; ik zou graag wat van jouw ondernemingszin hebben :D Als ik dat zo lees hangt jouw leven aan elkaar van meetingen met vriendjes en vriendinnetjes :P
Ja, dan kan je in de baalstand op het moment dat ze stuk-voor-stuk afzeggen
Nee, ik mag niet klagen!!! Heb leuke, lieve, mooie mensen om me heen. En ik durf sinds kort ook te zeggen hoe dat komt: dat komt omdat ik zelf ook een leuk, lief, mooi mens ben. En ik heb het getroffen, in de laatste maanden zijn er een paar hele fijne mensen bijgekomen waar ik erg blij mee ben!
Maar je bent de regisseur van je eigenste leven Pip (alleen had ik dat ook nog niet door toen ik wat jonger was...). Lekker alleen doen waar jij je goed bij voelt. En nu snel naar mijn ouders om mijn kleine neef te knuffelen. DIe is voor het eerst een dagje bij opa & oma en opa belde gisteren of ik ook nog kwam.
Sum; ik zou graag wat van jouw ondernemingszin hebben :D Als ik dat zo lees hangt jouw leven aan elkaar van meetingen met vriendjes en vriendinnetjes :P
Ja, dan kan je in de baalstand op het moment dat ze stuk-voor-stuk afzeggen

Nee, ik mag niet klagen!!! Heb leuke, lieve, mooie mensen om me heen. En ik durf sinds kort ook te zeggen hoe dat komt: dat komt omdat ik zelf ook een leuk, lief, mooi mens ben. En ik heb het getroffen, in de laatste maanden zijn er een paar hele fijne mensen bijgekomen waar ik erg blij mee ben!
Maar je bent de regisseur van je eigenste leven Pip (alleen had ik dat ook nog niet door toen ik wat jonger was...). Lekker alleen doen waar jij je goed bij voelt. En nu snel naar mijn ouders om mijn kleine neef te knuffelen. DIe is voor het eerst een dagje bij opa & oma en opa belde gisteren of ik ook nog kwam.
vrijdag 20 juli 2007 om 23:03
Gayl, je hebt echt, eerlijk waar gewonnen! Denk tijdens je vakantie maar eens na over je te houden date. Ik wil zelfs een oproep plaatsen om Jan te vinden
Mo, ik houd je optie in gedachten om in september een week naar de zon te gaan. Dat hangt even af van een vriend waar ik min of meer mee heb afgesproken om naar Malta te gaan. Hij is bezig met een baan in Kathar (Dubai), als dat doorgaat zit een korte vakantie er niet in voor hem. En ik wil wel errug graag een weekje zon!
Ook je mail klinkt erg aantrekkelijk en ik ben er zeker voor in!
Femke, je hebt ook mij weer aan het denken gezet, over de relatie met mijn ouders. Niet zo zeer over mijn moeder, maar over mijn vader. Moet het nog even laten bezinken.... maar wijs als altijd ben je en ik mis je bijdragen hier.
Sum, blij te horen dat je niet meer onder je steen zit!
Quote:
En ik durf sinds kort ook te zeggen hoe dat komt: dat komt omdat ik zelf ook een leuk, lief, mooi mens ben.
He he!
Clogs, toch zou ik proberen een gesprek aan te gaan met je vriendin, het is te waardevol om zomaar te laten gaan. Heb een beetje hetzelfde met een vriendin, die helemaal op gaat in haar nieuwe liefde en ik haar maar 'niet te pakken' krijg.
Fijn dat het met je broer en neefje goed gaat!
En natuurlijk is het spannend een nieuwe baan!
Hoop je echt te zien op de volgende Diva dag.
Pip, Harry Potter uit? En ja.... je denkt teveel aan nutteloze dingen. Was ik nog nooooit opgekomen!
Mo, ik houd je optie in gedachten om in september een week naar de zon te gaan. Dat hangt even af van een vriend waar ik min of meer mee heb afgesproken om naar Malta te gaan. Hij is bezig met een baan in Kathar (Dubai), als dat doorgaat zit een korte vakantie er niet in voor hem. En ik wil wel errug graag een weekje zon!
Ook je mail klinkt erg aantrekkelijk en ik ben er zeker voor in!
Femke, je hebt ook mij weer aan het denken gezet, over de relatie met mijn ouders. Niet zo zeer over mijn moeder, maar over mijn vader. Moet het nog even laten bezinken.... maar wijs als altijd ben je en ik mis je bijdragen hier.
Sum, blij te horen dat je niet meer onder je steen zit!
Quote:
En ik durf sinds kort ook te zeggen hoe dat komt: dat komt omdat ik zelf ook een leuk, lief, mooi mens ben.
He he!

Clogs, toch zou ik proberen een gesprek aan te gaan met je vriendin, het is te waardevol om zomaar te laten gaan. Heb een beetje hetzelfde met een vriendin, die helemaal op gaat in haar nieuwe liefde en ik haar maar 'niet te pakken' krijg.
Fijn dat het met je broer en neefje goed gaat!
En natuurlijk is het spannend een nieuwe baan!
Hoop je echt te zien op de volgende Diva dag.
Pip, Harry Potter uit? En ja.... je denkt teveel aan nutteloze dingen. Was ik nog nooooit opgekomen!


vrijdag 20 juli 2007 om 23:16
hehe Jon ;)
pff het is koud hier in huis man.. jeetje. Mijn voeten zijn net ijsklompjes en naja, laat ik het zo zeggen; toen ik net in de huiskamer zat werd er een gesprek gevoerd met mijn tweede paar ogen :?
Klotemannen!!
Zo, en nu ga ik lekker naar bed. Mijn inmiddels groene kussen (andere hoes
) helemaal stukknuffelen bij gebrek aan kerel.
Fuck 'em all.. Pip op de barricades again
pff het is koud hier in huis man.. jeetje. Mijn voeten zijn net ijsklompjes en naja, laat ik het zo zeggen; toen ik net in de huiskamer zat werd er een gesprek gevoerd met mijn tweede paar ogen :?
Klotemannen!!

Zo, en nu ga ik lekker naar bed. Mijn inmiddels groene kussen (andere hoes

Fuck 'em all.. Pip op de barricades again



zaterdag 21 juli 2007 om 11:07
zaterdag 21 juli 2007 om 11:50
Hihi, die Zen Dog is leuk 
Bedankt voor jullie reacties op het 'vriendin'-verhaal. Ik heb in de email idd aangegeven dat ik hier met haar over wil praten, heb haar niet meer gesproken maar ik hoop dat ze morgen belt voor m'n verjaardag. Ik heb het heel open gehouden, ik hoop dat ze dat inziet. En Femke (leuk om je weer eens te lezen trouwens): het is idd een patroon dat doorbroken moet worden, ik werk er hard aan!
Ben erg benieuwd hoe Uk het heeft gehad gisteren.
Druif en Gayl: nogmaals een fijne vakantie!
Tijd voor de weekend-*; (met een therapeutische natte zoen van F-je)

Bedankt voor jullie reacties op het 'vriendin'-verhaal. Ik heb in de email idd aangegeven dat ik hier met haar over wil praten, heb haar niet meer gesproken maar ik hoop dat ze morgen belt voor m'n verjaardag. Ik heb het heel open gehouden, ik hoop dat ze dat inziet. En Femke (leuk om je weer eens te lezen trouwens): het is idd een patroon dat doorbroken moet worden, ik werk er hard aan!
Ben erg benieuwd hoe Uk het heeft gehad gisteren.
Druif en Gayl: nogmaals een fijne vakantie!
Tijd voor de weekend-*; (met een therapeutische natte zoen van F-je)

zaterdag 21 juli 2007 om 14:04
Clogs; Ik hoop dat het het inziet, soms lijkt het wel of mensen een plaat voor hun kop hebben
heb vandaag de afwas gedaan. Ook het AH-mandje vol met kopjes, bestek en bordjes. Stond namelijk al een week of 2 en de familie fruitvlieg vierde hoogtij en victorie. Hoop dat ik ze nu allemaal naar de hemel heb gestuurd of toch op zijn minst naar buiten. Ook het electrische fornuis schoongemaakt, met schuurmiddel en water. En als iemand m straks aanzet en hij wordt ge-electrocuteerd... Jammer dan
Zo. En nu :? Bank en boek denk ik
En lekker snoepen van de bio-spulletjes die ik gekocht had.
heb vandaag de afwas gedaan. Ook het AH-mandje vol met kopjes, bestek en bordjes. Stond namelijk al een week of 2 en de familie fruitvlieg vierde hoogtij en victorie. Hoop dat ik ze nu allemaal naar de hemel heb gestuurd of toch op zijn minst naar buiten. Ook het electrische fornuis schoongemaakt, met schuurmiddel en water. En als iemand m straks aanzet en hij wordt ge-electrocuteerd... Jammer dan

Zo. En nu :? Bank en boek denk ik

