twee liefdes...........nieuw topic...

quote:southerngirl schreef op 04 december 2007 @ 08:45:

[...]





Waarom doet het je goed om te weten dat er meer mensen in deze situatie zitten? Wat ik hier vooral lees is de enorme twijfel van hoe nu verder, want hoe leuk en spannend en verliefd ook, uiteindelijk krijg je het voor niemand, inclusief jezelf, goed gepraat.



Beste Southerngirl,



Natuurlijk heb ik grote twijfels hoe nu verder. Ik zie op dit moment even niet hoe. Ik wil mijn gezin niet overhoop gooien, maar mijn nr 2 niet missen. En dat herken ik hier in de verhalen. En ja het helpt mij te lezen hoe anderen daarmee omgaan. Toen mij dit gebeurde was ik verbaasd dát het gebeurde, want ik was naar mijn idee niet ongelukkig in mijn huwelijk. Ik voelde me enorm schuldig en egoistisch maar kon de enorme onstuitbare wens om hem in mijn leven te houden niet bedwingen. Natuurlijk zijn er mensen die dit verhaal horen en hun walging uitspreken over mijn zwakheid en bedrog, maar oordeel niet te hard want wellicht overkomt het jou ook...

Flamenco, wat een herkenbaar verhaal. Vooral de zin: ....."dat door mijn nr2 ik nr1 de kans had ontnomen om er voor mij te zijn"..... treft me diep. Ik merk dat ik nr. 1 ook geen eerlijke kans geeft. Hij weet van niets, maar ik denk wel dat hij vindt dat ik anders ben. En door zijn introvertheid, begint hij er niet over. En ik begin er ook niet over, ik vind het wel goed zo. En toch, ik hou van hem. Maar ook genoeg om me weg te houden bij nr. 2? Want dat gaat zo vreselijk diep zitten. Ook bij hem. Hij begint al te zinspelen op samenwonen. Vertelde me vanmiddag zelfs dat als we 15 jaren jonger waren, hij een kind met mij zou willen! Op dit moment is zijn huwelijk op een dramatisch dieptepunt (was al begonnen voordat we elkaar kenden) en hij weet dat hij verder met mij wil. Maar ben ik al zo ver? Ik weet het niet. ..........."I feel that I'm at a crossroads, I don't know which way to go".......... is een zin van het lied hierboven wat enorm van toepassing is.

Ik zinspeel wel eens op stoppen. Wil ik dat? Ja. Nee! Ik weet het niet. Mijn nr. 2 schrikt als ik het erover heb en kijkt me dan verdrietig aan. Hij kan het echt niet. Dus nu proberen we het wat rustiger aan te doen. We hebben elkaar nu maar plechtig beloofd dat we alleen zakelijk (hij is nog steeds mijn supervisor) mailcontact hebben en alleen overdag. Dat geeft hoop ik wat rust 's avonds. Want beiden waren gefixeerd op een email van elkaar 's avonds laat.

Maar of we het volhouden? Ik zal m'n best doen.

Voor een ieder heel veel sterkte en geluk!

Mega

quote:Mariecke schreef op 04 december 2007 @ 16:52:

[...]





Beste Southerngirl,



Natuurlijk heb ik grote twijfels hoe nu verder. Ik zie op dit moment even niet hoe. Ik wil mijn gezin niet overhoop gooien, maar mijn nr 2 niet missen. En dat herken ik hier in de verhalen. En ja het helpt mij te lezen hoe anderen daarmee omgaan. Toen mij dit gebeurde was ik verbaasd dát het gebeurde, want ik was naar mijn idee niet ongelukkig in mijn huwelijk. Ik voelde me enorm schuldig en egoistisch maar kon de enorme onstuitbare wens om hem in mijn leven te houden niet bedwingen. Natuurlijk zijn er mensen die dit verhaal horen en hun walging uitspreken over mijn zwakheid en bedrog, maar oordeel niet te hard want wellicht overkomt het jou ook...

Beste Mariecke,



Ik kan me voorstellen dat het helpt om andere ervaringen te lezen, daar ben ik zelf ook naar op zoek, maar het komt soms zo over dat het op deze manier goed gepraat kan worden. Omdat het zo moeilijk en lastig is om knopen door te hakken en omdat iedereen dat begrijpt en steunt, voel je je misschien minder genoodzaakt om er iets aan te veranderen.

Ik zit in eenzelfde situatie, alleen is mijn man degene met 2 liefdes en kan hij niet goed besluiten wat hij moet. Dat is voor mij de hel. Ik eis van hem een keuze, en daar heb ik me dan maar bij neer te leggen, maar kies!!! Ik wil ook leven en dat gaat nou eenmaal niet in de wachtkamer.

Dus ik vind het juist niet fijn dat er veel mensen in deze situatie zitten. En ik walg niet van je verhaal, maar vind wel dat je het niet zou moeten laten doorkabbelen, maar toch een besluit nemen over wat je echt wil, wat is het belangrijkste? En leef daar dan ook naar, want je kan misschien niet alles hebben? Zonder daarbij met de vinger te wijzen, je wordt niet expres verliefd om nou eens even lekker alles overhoop te halen, maar je hebt wel een verantwoordelijkheid om met dat gevoel om te gaan.

Hallo allemaal!

Ai.... heftige emoties lees ik! Ik leef met jullie mee! Hug!!!!

Nr. 2 en ik hoeven gelukkig (nog) geen keuze te maken en hopen beiden dat dat ook nooit nodig zijn zijn. Dat wil niet zeggen dat we daar onze ogen voor sluiten, zeker weten van niet.



Hier is het even geen rozegeur en maneschijn, weinig contact met nr. 2 Ik sta even aan de zijlijn vanwege privé-omstandigheden van nr. 2. Ik wil en ben er voor hem, maar ben toch even toeschouwer. Soms moet je daar dus ook even genoegen meenemen. Dat is ook een consequentie van het hebben van twee liefdes, van een nr. 2.



Ik wens iedereen heel erg veel sterkte tijdens de moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!



x Knipoogje

Wat zijn we met velen!!! Eindelijk herkenning! De feestdagen komen eraan...

Hallo allemaal!

Inqredible... tja.... ik vond hier ook herkenning, dacht dat ik de enigste was....



Gisteren schreef ik "een toeschouwer", dat ben ik nog steeds. Wel is het ontzettend fijn om te weten dat je ook tijdens hele moeilijke momenten er voor elkaar kunt zijn. De liefde voor elkaar wordt hierdoor alleen maar groter. Ik prijs mezelf gelukkig dat wij zo open zijn in onze gevoelens/emoties naar elkaar en wens jullie dat ook toe.



Heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!



x Knipoogje

Vandaag even snel doorgelezen. Ikzelf heb twee liefdes, getrouwd met de ene, en hij is getrouwd met een ander. De afspraak is altijd geweest (en zo noemen we het ook) dat nr 1 nr 1 blijft! In de twee jaar dat nr 2 er is, is er dus ook nooit twijfel geweest. Omdat we weten wat we aan elkaar hebben en wat we met elkaar delen. Ik ben heel blij om te zien dat er meer vrouwen in deze situatie zitten. Meestal krijg je de opmerking dat je van twee walletjes aan het eten bent. Dat is het helemaal niet! Het zijn gewoon twee liefdes, ieder met hun eigen aparte gevoel. Ik herken wel de momenten van angst dat het uitkomt, het open laten staan van mail, het wissen van sms-jes. Things you do for love... Nou ja, two of them.

Geniet ervan, allemaal. Ik zie een beetje op tegen de feestdagen. Nr 1 = nr 1. Zal nr 2 wel missen.

quote:Inqredible schreef op 07 december 2007 @ 16:04:

Vandaag even snel doorgelezen. Ikzelf heb twee liefdes, getrouwd met de ene, en hij is getrouwd met een ander. De afspraak is altijd geweest (en zo noemen we het ook) dat nr 1 nr 1 blijft! In de twee jaar dat nr 2 er is, is er dus ook nooit twijfel geweest. Omdat we weten wat we aan elkaar hebben en wat we met elkaar delen. Ik ben heel blij om te zien dat er meer vrouwen in deze situatie zitten.

Waarom? Omdat het hier wordt goedgepraat?Meestal krijg je de opmerking dat je van twee walletjes aan het eten bent. Dat is het helemaal niet! Het zijn gewoon twee liefdes, ieder met hun eigen aparte gevoel. Ik herken wel de momenten van angst dat het uitkomt, het open laten staan van mail, het wissen van sms-jes. Things you do for love... Nou ja, two of them.

Geniet ervan, allemaal. Ik geniet met volle teugen als ik mijn man met zijn andere "liefde" zie sms-en en dat t.o.v. mij ontkent. Ik zie een beetje op tegen de feestdagen. Nr 1 = nr 1. Zal nr 2 wel missen.

Mariecke en Inqredeble, ik ben wel benieuwd naar wat jullie van 'de andere kant' van het verhaal vinden?

Ik probeer niet al te veroordelend te doen, maar mijn hart is gebroken en ik weet ff niet hoe ik verder moet op dit moment. En als ik dan lees "blij dat meerdere vrouwen in deze situatie zitten" en "geniet ervan"....dat triggert enigzins.

Ik reageer ook even Southerngirl.

Wat vreselijk voor je dat jij aan de andere kant staat, dat jouw nr. 1 een nr. 2 heeft. Misschien zoek jij hier wel naar het waarom er vrouwen zijn die kunnen leven met twee liefdes en hoe zij met gevoelens van bedrog, leugens omgaan.

Goed praten doen we hier niet, we vinden herkenning, zijn blij dat we even van ons af kunnen schrijven.

Diep in ons hart weten we allemaal dat we een keuze zouden moeten maken, maar velen van ons kunnen dat niet. Noem het zwak..., misschien wel....

Ik kan (en spreek alleen voor mezelf) alleen maar aangeven dat nr. 2 mijn leven heeft verrijkt, ik ben er vrolijker door geworden, zit beter in mijn vel. Dus ook ik geniet van mijn nr. 2, maar net zoveel als van mijn nr. 1. Ik houd van ze allebei. Het klopt, nr.2 zijn nr. 1 weet van niets en hier idem dito. Nr. 2 en ik zullen altijd proberen om ons beider huwelijk niet kapot te maken.

Als onze relatie zou uitkomen, dan moet er een keuze worden gemaakt, zo die niet al voor je gemaakt zal worden. Ook dat lees je hier.

Weet jouw nr. 1 dat jij weet van zijn nr. 2? Ontkent hij? Is het mogelijk om hier open met elkaar over te kunnen praten?

Je zult misschien wel denken.... ach, je snapt me vast wel. Iemand met twee liefdes heeft niet veel te zeggen in deze zaak. Waarschijnlijk heb je gelijk.

Ik wil je alleen laten weten dat als je twee liefdes hebt, je ze geen van beiden pijn wilt doen, wilt kwetsen! Ik houd van nr. 1 net zoveel als van nr. 2, ik heb het geluk om twee liefdes te hebben, net zoals mijn nr. 2 dat ook heeft.

Misschien heb je iets aan mijn kijk op de zaak, mijn kant van het verhaal. Ik hoop het van harte! Maar ik kan me ook voorstellen dat je mij veroordeelt.

Eén dingetje nog: Het is voor ons niet vreemdgaan, dat is echt heel anders, wij hebben elkaar lief, liefde in goede en slechte tijden. En die slechte tijden heeft mijn nr. 2 nu, ik ben er voor hem, het steunt hem.

Het is allemaal moeilijk uit te leggen.



Ik wens je sterkte en wijsheid!



x Knipoogje

Ja knipoogjes, ik zoek idd antwoorden. Ik snap niet waarom mijn man en zijn "liefde" mij willens en wetens kwetsen. Waarom? Waarom kiezen ze dan niet voor elkaar? Waarom staat zij oppervlakkig met mij te babbelen in de kroeg, terwijl later bleek dat ze toen al met man aan het flirten was? Waarom durft ze me nu niet meer onder ogen te komen?

Ja mijn man weet dat ik het weet. En ontkende met alle kracht tot ie er niet meer omheen kon. En ik heb geen nr 1, ik dacht dat ik gewoon getrouwd was. Wist niet dat ikzelf een nr 1 of nr 2 zou zijn.

Het is fijn voor je dat je lekker in je vel zit, maar je liegt en bedriegt. Hoe verhoudt zich dat dan tot de liefde voor nr 1? Wat niet weet wat niet deert of zoiets? Je speelt wel met vuur, want áls het uitkomt en hij merkt dat het al jaren zo is..... Dan is het niet anders maar wat zal dat een pijn doen, en ik denk ook bij jou. Kun je me uitleggen wat het verschil is met vreemgaan?

Ja gut, ik wens jou ook sterkte en wijsheid,

Southern

Southerngirl,

Ik geef je een hug!!! Ik lees zo vreselijk veel emoties bij je, zoveel verdriet!!!

Laat ik beginnen met je laatste vraag, deze is voor mij het makkelijkste te beantwoorden. Voor mij is er een verschil tussen vreemdgaan en liefhebben. Vreemdgaan doe je voor de sex, naar mijn mening. Liefhebben dan deel je emoties, gevoelens, dingen die je bezighouden. Laat ik je een voorbeeld geven van hoe ik liefhebben zie. Je deelt je gevoelens/emoties: dat betekent verdriet, vreugde. Het laatste is makkelijk, maar het eerste daarvan moet je maar afwachten of de ander daarvoor openstaat. Niet elke man wil weten dat je huilt omdat je het moeilijk hebt met je schuldgevoelens, je huilt vanwege ziekte van één van je ouders, je huilt bij het overlijden van een vriend. (Bij vreemdgaan praat je naar mijn mening niet over met name verdriet, daar beleef je alleen samen sex.) Mijn nr. 2 en ik kunnen dus wel over zulke zaken praten met elkaar, over onze schuldgevoelens naar nr. 1, enz. enz. Verder delen we de dagelijkse dingetjes, bijvoorbeeld zaken aangaande de kinderen, borreltje met vrienden, dingen die waarmee je bezig bent op je werk. (Bij vreemdgaan doe je dat niet, daar geniet je alleen van de sex met elkaar.)

Wellicht zien anderen dit anders, maar ik voel dat zo, ik zou nooit vreemd kunnen gaan, platte sex kunnen hebben.

V.w.b. het liegen en bedriegen... Ja...., dat doen we, dat is ook niet, nooit goed te praten en dat weten we beiden. We zijn stiekem bezig. Niet om het goed te praten, maar ik weet (na een aantal balletjes bij nr. 1 te hebben opgegooid) dat ik hem nooit over mijn nr. 2 kan vertellen, dat zou hem zo vreselijk kwetsen, zoveel verdriet doen. En wellicht ben ik dan wel vreselijk egoïstisch bezig door van 2 mannen te houden. Daarom is het ook zo vreselijk belangrijk dat mijn nr. 1 nooit achter mijn nr. 2 mag komen. Ik wil hem nooit dat verdriet aandoen!

Het niet kiezen voor elkaar..... in ons geval heeft dat alles te maken met de kinderen, maar ook alles met onze liefde voor nr. 1. Hoe raar het ook klinkt, ik houd van 2 mannen, ik wil ze geen van beide kwijt. Ik las bij Inqredible "eten van twee walletjes".... wellicht ja.... Je kunt het ook als zwakte zien, laf misschien ook wel.

Hoe verhoudt het liegen en bedriegen zich tot mijn nr. 1? Hoe erg..... in het begin was het moeilijk, heel moeilijk..... Nu kan ik nr. 1 aankijken alsof er geen nr. 2 is. Ik zie het als bescherming, moeten.... Vergis je niet, dit is het moeilijkste deel! Hierover heb ik een gedicht, dat zal ik in een nieuwe posting zetten anders wordt dit wel erg lang.

Southern, ik weet het, ik speel met vuur...... probeer alles te doen wat in mijn macht ligt om te voorkomen dat nr. 1 achter mijn relatie met nr. 2 komt. En dat, ja dat.... is het moeilijkste van alles. Ik wil mijn nr. 1 beschermen tegen het verdriet, het kwetsen, en natuurlijk weet ik dat ik dan mijn relatie met nr. 2 zou moeten opgeven......, maar dat kan ik dus niet.

Misschien is dit alles wel erg confronterend voor je, mijn uitgebreide antwoorden, dat was absoluut niet de bedoeling.

Wat ik zo begrijp is dat jij vreselijk veel van nr. 1 houdt, dat jij niet de beslissing kunt nemen, ik snap dat wel, eigenlijk heb ik hetzelfde.....



x Knipoogje

Een emotionele achtbaan, jezelf anders voordoen dan je bent.....



Morgen mag je weer een feestneus dragen,

andere kleren aantrekken,

je verbergen achter een masker,

vluchten uit je dagelijks bestaan.

Overmorgen moet je weer jezelf zijn,

misschien knik je dan weer “ja” als je “nee” bedoelt

en ben je alleen maar gelukkig in je dromen.

En toch sluimert in jou het verlangen

om jezelf te zijn, om echt te zijn.

Je wilt zonder masker leven,

iemand recht in de ogen kunnen kijken,

maar je voelt je zo kwetsbaar,

zo vlug geraakt.

Leven is jezelf aanvaarden zoals je bent,

ongemaskerd.

Thuis kan een nest zijn waar je geborgen leeft,

of een koud hotel waar ieder eenzaam leeft.

Je moet blij kunnen zijn met je vrienden

ook al hebben zij gebreken.

Je moet lachen en soms durven huilen.

Durf gelukkig te zijn.

Een tijdje geleden begon ik met posten op Minnaressen deel 36, ook een enigzins triggerende topictitel. Mijn gedachte toen was: wat zou er gebeuren als ik de nr 2 van man zou confronteren, zou dat indruk maken en waren er vrouwen die dat meegemaakt hadden en wat was het effect?

Wat ik toen voornamelijk meekreeg is dat dat dus geen zin heeft. Ik kan /mag die vrouw niet veroordelen want ze dwingt mijn man nergens toe en dat is natuurlijk ook zo. Maar toch, het knaagt. Als je een leuke man/vrouw ontmoet en hij/zij is getrouwd dan is het einde oefening. Wat zou je doen als zijn nr 2 voor je stond en tekst en uitleg zou vragen, al dan niet met stoom uit haar oren?

Ik begrijp je vraag, heb daar ook over nagedacht. De kans bij ons is niet echt aanwezig, we wonen 150 km van elkaar.

Ik zou het kunnen begrijpen als zij helemaal uit haar dak zou gaan! Ontzettend boos zou zijn, mij eigenlijk ter plekke (als blikken konden doden...), heel veel begrip.

Ik zou geen excuses aanbieden. Dat heeft ook te maken met het feit dat nr. 2 en ik vanaf het begin van elkaar wisten dat we getrouwd waren, wij hebben bewust voor deze situatie/onze relatie gekozen.

Als mijn nr. 1 achter nr. 2 zou komen, dan ben ik fout, en heeft hij alle recht om mij aan de kant te schuiven, zou dat ook accepteren, dat is een consequentie van de beslissing die ik genomen heb toen. Toen ik ook gekozen heb voor nr. 2

Ik ben het in principe met je eens, zodra je weet dat iemand getrouwd is, moet je daar afblijven. Helaas zijn gevoel en verstand twee verschillende dingen. Ik kan het ook niet uitleggen, het is iets wat je overkomt, maar ook iets waar je bewust voor kiest. Je kiest bewust of je wel of niet doorgaat.

Ik denk dan ook dat het geen effect heeft om nr. 2 te confronteren. Iedereen weet dat hij/zij iets verbergd. Wat zou het oplossen? Misschien kan je alleen je frustratie, je boosheid kwijt.



x Knipoogje

Excuses voor mijn "geniet ervan". Ik kan begrijpen dat dat in jouw situatie, Southern, niet goed aankomt. Ik ben echter op dit forum gaan posten omdat ik een herkenning vond die ik nooit eerder heb gehad. En dus bewust niet op de minnaressenpost. Ik weet dat het fout is, maar je gevoel zegt wat anders. Het is geen sex, het is geen flirt geweest en ook mijn nr 2 woont een heel stuk verderop. Ik heb het gevoel dat hij me complementeert. Nr 1 is mijn grote liefde, nr 2 vervult ook mijn hart. Wat als het uitkomt: confronteren? Het is een bewuste keuze geweest. Ik zou dan ook alle consequenties aanvaarden. Wat ook zou betekenen dat ik alleen achter blijf. Is de nr 2 van jouw man getrouwd? Is ze een nummer twee of gewoon een nummertje? Ik vind het, net als knipoogje namelijk een verschil. (sorry als ik niet het hele verhaal heb gelezen) Nogmaals, ik praat mijn gedrag niet goed, maar als iemand een belangrijk deel van je leven is en toch geheim, is het fijn om je hart eens te kunnen luchten.

knipoogjes



waarom, of misschien doe je het al, begin je niet je carriere richting politiek, jij lult in je posting van vrijdag 20.22 alles recht wat gewoon in ieders ogen ontzettend krom is en ook krom zal blijven. Maar... als je er zelf maar in gelooft zodat je met je eigen geweten door 1 deur kunt blijven gaan.



Nu kan ik nr. 1 aankijken alsof er geen nr. 2 is. Ik zie het als bescherming, moeten.... Vergis je niet, dit is het moeilijkste deel



dit is helemaal de joke van 2007, bescherming van je nr 1, wat een opoffering van jouw kant

Ik mis mijn nr2 verschrikkelijk. Vraag me af of dit ooit over gaat. Zou zo graag willen dat ik voor mijn man zou voelen wat ik voor nr2 voel. En mijn man weet hoe ik me voel en lijdt hier ook erg onder. Wat ik zeker weet is dat ik niet door kan gaan met liegen. Als ik voor mijn nr2 kies, zal ik eerst mijn huwelijk beeindigen. En mijn man heeft zoveel geduld met me, wil zo graag dat het weer goed komt tussen ons. Ondanks alles wat ik gedaan heb, blijft hij me met respect behandelen en hij houdt van me. En ik krijg nr2 niet uit mijn hoofd. Weet niet wat ik moet doen. De laatste dagen zie ik het allemaal niet meer zitten.

Inqredible, wat je schrijft; zo voel ik het dus ook. Het zijn twee liefdes, waarvan die ene liefde een geheime is.

Flamenco, hug!!!! Wat vreselijk moeilijk voor je, er bestaat helaas geen aan- en uitknopje v.w.b. de liefde.... was er maar een dergelijk knopje... Konden we maar onze gevoelens uitschakelen, onze gedachten uitschakelen, ook dat kan niet. Ik wens je heel erg veel sterkte!

Ikkezelf, ik offer me niet op, dat doen anderen hier wel, die hebben een hele moeilijke keuze gemaakt!



Ik wens jullie allemaal heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!

x Knipoogje

Flamenco, in je vorige bericht schreef je dat je het altijd goed hebt gehad met jouw nr. 1 totdat je jouw nr. 2 ontmoette. Dit zegt toch wel heel veel over jullie huwelijk. Als je nou voor die tijd een heel slecht huwelijk had, was het anders geweest. Ik snap wel dat je je doodongelukkig voelt anders had je dit bericht niet zo vroeg geschreven op de zondagochtend. Je kunt er waarschijnlijk slecht van slapen. Ik raad je alleen aan, neem geen overhaaste beslissingen. Je hebt het nu even heel moeilijk maar denk eens aan de goede dingen in je huwelijk die er ongetwijfeld waren of nog steeds zijn. Is het gevoel voor je eigen man nu echt helemaal weg? Stel je voor dat hij tegen je zegt dat hij niet meer met je verder wil, hoe zou je dan reageren? Ik wens je heel veel wijsheid en sterkte toe!

Knipoogje, ik hoop dat je nog lang in je eigen leugens blijft geloven. Je doet je Nr. 1 namelijk wel verdriet, iedere keer dat je iets deelt met Nr. 2 doe je je Nr 1 verdriet. Dat je te laf bent om dit te vertellen aan Nr. 1 doet er niks aan af. Je behandelt je nummer 1 respectloos en liefdeloos. Liefde is namelijk ook je Nr 1 de kans geven zelf te bepalen wat hij wil. Nr. 1 de mogelijkheid geven je los te laten of met jou en je Nr2 erbij verder te gaan. Je kan of iets verliezen of je kan iets winnen maar verbergen en hopen dat het nooit uitkomt houdt in dat je kiest voor niks. Ja je kiest voor jezelf, voor jouw genot en plezier, en dat spreekt op geen enkele manier van liefde voor je man. Liefde is toch ook de ander geluk gunnen, de kans op een leven dat die persoon graag heeft. Als je weet dat het voor je man onmogelijk is om te leven met jou en een Nr2 erbij dan ontneem je hem dus zijn recht op geluk in zijn leven. En ja zolang het maar verborgen blijft. Maar eerlijk is eerlijk, jij weet dat zijn leven en alles waar hij in gelooft en wat hij denkt te hebben een grote leugen is.

Dat je hiervoor kiest kan ik verstandelijk begrjipen, gevoelsmatig niet, maar doe niet net of je het zo goed voor hebt met je Nr 1 want dat heb je niet. Je hebt het vooral goed voor met jezelf. Ik veroordeel je keuze niet, maar ik veroordeel wel dat je net doet alsof je zo goed bent voor je Nr 1. Ik denk dat alleen je Nr1 kan bepalen op grond van de waarheid of je zo goed voor hem bent. En als respect naar hem toe, en uit liefde, zou je hem die kans moeten geven om zijn mening uit te spreken.

Puck, ik begrijp wel dat je er zo over denkt maar voor degenen die er middenin zitten, lijkt dit toch weer op de opgeheven wijsvinger. En geloof me, daar doen ze helemaal niets op uit, daar zijn alle gevoelens veel te sterk voor.

Caafje, het is geen opgeheven wijsvinger alleen een tip van de andere kant. Mensen met twee liefdes denken vaak dat ze hun partner iets besparen door hu tweede liefde te verzwijgen terwijl juist de leugens en verzwijgen een 2e liefde erg maken.

Verliefd worden en houden van op een ander dan je partner kan gebeuren, maar er over liegen dat is veel kwetsender dat de liefde zelf.

Hallo allemaal,

Inmiddels heb ik afgeleerd om te reageren op veroordelingen, die zullen er altijd zijn, en dat mag ook wat mij betreft. Mezelf verdedigen, nee, dat zal ik niet meer doen, ik wil wel proberen iets uit te leggen, vandaar mijn reacties.

Heel vaak denk en zeg ik ook: "Wees blij dat je het niet begrijpt, dat betekent dat je het niet hebt meegemaakt, dat je niet in hetzelfde schuitje zit." Dat geldt niet alleen voor dit onderwerp, ik kan er nog talloze bedenken. Ik verwacht geen begrip, ik zoek hier alleen herkenning en even van me afschrijven/van me afpraten.

Wat me wel raakt, waar je een punt hebt Puk, is de opmerking: "Jij weet dat zijn leven en alles waar hij in gelooft en wat hij denk te hebben, een grote leugen is." Ai...., die deed zeer!!! Diep in mijn hart weet ik dat je gelijk hebt. En toch.... ik maak geen keuze voor of nr. 1 of nr. 2. Ik heb bewondering voor iedereen die wel een keuze heeft gemaakt.

Waar ik ook aan moet denken, is dat een aantal hier wel de waarheid tegen nr. 1 heeft verteld, gedwongen of ongedwongen. Eén en al verdriet heeft dit opgeleverd. Ieder maakt zijn of haar eigen keuze. Ik heb gekozen voor nr. 1 en nr. 2, twee liefdes...... ja, inderdaad met alles wat daarbij om de hoek komt kijken. Een mooie, een goede, een elegante, een verantwoorde, een morele goede keuze? Die vragen kan alleen ik beantwoorden. Een ander kan mij een spiegel voorhouden, een klankbord zijn, mij om die keuze veroordelen. Het is iets wat altijd door je hoofd spookt, niet alleen bij mij, maar ook bij nr. 2.

x Knipoogje

Ik ben het niet eens met Puk als ze zegt dat 'alles in zijn leven een grote leugen' is. Dat hoeft helemaal niet zo te zijn. In mijn geval is dat niet zo. Er is wel een leugen, namelijk dat ik hele sterke gevoelens voor iemand anders heb, maar wat ik met mijn nr1 deel is heel echt. Net als Knipoogje houd ik van 2 mannen. Met mijn nr1 deel ik een diepe liefde, die je opbouwt in jaren van samenzijn en een leven opbouwen. Voor mijn nr 2 heb ik hele sterke gevoelens, een ander soort liefde, een verliefdheid en als je verliefd bent laten die gevoelens zich niet wegredeneren. Ik wil hem in mijn leven houden, en doe erg mijn best om het verborgen te houden voor mijn nr1. Het zou hem erg kwetsen en ik zou hem niet uit kunnen leggen, hij zou het niet begrijpen, dat mijn gevoelens voor hem niet zijn veranderd. Uit de reacties hier blijkt dat veel mensen het niet begrijpen, misschien is het iets dat je zelf moet ervaren.