Psyche
alle pijlers
Kind & werk, is het nou echt teveel?
dinsdag 23 november 2010 om 14:43
Even een andere nick, i.v.m. herkenbaarheid...
10 maanden geleden ben ik bevallen van een gezonde zoon. Na mijn verlof weer aan de slag gegaan, had er ook weer echt zin in, weer wat anders dan de hele dag luiers, borstvoedingen e.d. Begrijp me niet verkeerd hoor, ik genoot (en geniet) echt met volle teugen van mijn zoon, wat extra input heb ik echter ook nodig.
Ik werk 4 dagen, man heeft geen vaste baan (werkt via het uitzendbureau) en had de keus tussen 5 dagen werken of niet. Ik wilde liever 3 dagen werken, wil zoon ook niet meer dagen naar het KDV brengen. Dat zat er echter financieel gezien niet in.
Schoonmoeder was wel bereid die ene dag op te vangen. Het leek dus goed geregeld.
Totdat ik merkte dat schoonmoeder iets minder toegewijd was dan ik dacht en ze een aantal keer op het laatste moment afzegde. Totdat ik merkte dat bij ziekte van mijn zoon ik degene was die niet kon gaan werken.
Totdat ik merkte dat mijn lichaam ieder virusje oppikt na de bevalling.
Ik ben iemand die het graag allemaal goed wil doen, moeder, vrouw zijn, werk en huis. En ik merk nu dat dat niet allemaal samengaat en wat er nu dus in het gedrang komt, is mijn werk. Ik heb nu 1 dag in de week ouderschapsverlof, wat wel wat lucht geeft, maar ik ben bang dat ik al een grens over ben.
En daar baal ik van.
Naast dit slik ik antidepressiva en ik heb het gevoel dat mijn depressie weer de kop opsteekt. Heb therapie gehad en ben omhoog gegaan in de dosering AD die ik slik, zonder resultaat. Ik wordt al misselijk als ik denk dat ik morgen weer aan het werk moet. Ik pieker, ben constant moe en wordt om het minste geringste emotioneel.
Ik vraag me af hoe andere moeders dit doen?
10 maanden geleden ben ik bevallen van een gezonde zoon. Na mijn verlof weer aan de slag gegaan, had er ook weer echt zin in, weer wat anders dan de hele dag luiers, borstvoedingen e.d. Begrijp me niet verkeerd hoor, ik genoot (en geniet) echt met volle teugen van mijn zoon, wat extra input heb ik echter ook nodig.
Ik werk 4 dagen, man heeft geen vaste baan (werkt via het uitzendbureau) en had de keus tussen 5 dagen werken of niet. Ik wilde liever 3 dagen werken, wil zoon ook niet meer dagen naar het KDV brengen. Dat zat er echter financieel gezien niet in.
Schoonmoeder was wel bereid die ene dag op te vangen. Het leek dus goed geregeld.
Totdat ik merkte dat schoonmoeder iets minder toegewijd was dan ik dacht en ze een aantal keer op het laatste moment afzegde. Totdat ik merkte dat bij ziekte van mijn zoon ik degene was die niet kon gaan werken.
Totdat ik merkte dat mijn lichaam ieder virusje oppikt na de bevalling.
Ik ben iemand die het graag allemaal goed wil doen, moeder, vrouw zijn, werk en huis. En ik merk nu dat dat niet allemaal samengaat en wat er nu dus in het gedrang komt, is mijn werk. Ik heb nu 1 dag in de week ouderschapsverlof, wat wel wat lucht geeft, maar ik ben bang dat ik al een grens over ben.
En daar baal ik van.
Naast dit slik ik antidepressiva en ik heb het gevoel dat mijn depressie weer de kop opsteekt. Heb therapie gehad en ben omhoog gegaan in de dosering AD die ik slik, zonder resultaat. Ik wordt al misselijk als ik denk dat ik morgen weer aan het werk moet. Ik pieker, ben constant moe en wordt om het minste geringste emotioneel.
Ik vraag me af hoe andere moeders dit doen?
dinsdag 23 november 2010 om 15:00
Waarom dan niet een extra dag kinderdagverblijf? Daar zal je zoon niets aan overhouden, jij hebt meer rust en je bent niet afhankelijk van je schoonmoeder. Dat scheelt stress, en stoppen met werken zit er niet in.
Op den duur krijgt je man misschien een vaste(re) baan en heb jij wat meer lucht. Minder werken zit er niet in zeg je, dus feitelijk heb je het hier maar mee te doen, hoe lastig dat soms ook is.
Vergeet ook niet dat je nog maar 10 maanden moeder bent, dat is kort, en dan is het nog heel heftig. Een baby krijgt niets van 4 dagen per week kinderdagverblijf, jij hebt nog een dag ouderschapsverlof, dus dat zijn er eerst nog maar 3. Oppasuren van schoonmoeder opzeggen, en met man eens een goed gesprek over wie er thuisblijft bij ziekte en de taken in huis eens goed verdelen.
En daarnaast goed voor jezelf zorgen, op tijd naar bed, goed eten, enzovoorts. En loslaten, je kunt niet alles perfect doen, dat verwacht ook niemand van je.
Op den duur krijgt je man misschien een vaste(re) baan en heb jij wat meer lucht. Minder werken zit er niet in zeg je, dus feitelijk heb je het hier maar mee te doen, hoe lastig dat soms ook is.
Vergeet ook niet dat je nog maar 10 maanden moeder bent, dat is kort, en dan is het nog heel heftig. Een baby krijgt niets van 4 dagen per week kinderdagverblijf, jij hebt nog een dag ouderschapsverlof, dus dat zijn er eerst nog maar 3. Oppasuren van schoonmoeder opzeggen, en met man eens een goed gesprek over wie er thuisblijft bij ziekte en de taken in huis eens goed verdelen.
En daarnaast goed voor jezelf zorgen, op tijd naar bed, goed eten, enzovoorts. En loslaten, je kunt niet alles perfect doen, dat verwacht ook niemand van je.
dinsdag 23 november 2010 om 15:04
In Nederland is part-time werken normaal en worden moeders die meer dan drie dagen per week werken aan de schandpaal genageld.
In de rest van de wereld werken moeders ook full time en ook daar groeien kinderen op tot gezonde volwassenen.
Je kunt niet alles perfect doen. Dus probeer dat los te laten.
Verder heeft kind ook een vader. Die is ook verantwoordelijk als kind ziek is.
Dus om en om vrij nemen als je kind ziek is.
Ga met je dokter praten over je depressie. Misschien moet je medicatie aangepast worden. Zo'n bevalling gooit je hele hormoonhuishouding door de war.
In de rest van de wereld werken moeders ook full time en ook daar groeien kinderen op tot gezonde volwassenen.
Je kunt niet alles perfect doen. Dus probeer dat los te laten.
Verder heeft kind ook een vader. Die is ook verantwoordelijk als kind ziek is.
Dus om en om vrij nemen als je kind ziek is.
Ga met je dokter praten over je depressie. Misschien moet je medicatie aangepast worden. Zo'n bevalling gooit je hele hormoonhuishouding door de war.
dinsdag 23 november 2010 om 15:05
Schoonmoeder hebben ik we inderdaad al opgezegd...
Het ligt niet aan de taken in huis hoor en mijn man zou ook liever afwisselen als zoon ziek is. Helaas heeft hij daar nu geen mogelijkheden in, voor hem 10 anderen als hij er (te vaak) niet is.
Voor een extra dag KDV zou hij helaas weer op een lange wachtlijst moeten.
Het klinkt een beetje alsof ik alles bij voorbaat afschiet, maar ik vrees dat je met 'hier heb je het nu mee te doen' de spijker op zijn kop slaat.
Goed voor mezelf zorgen heb je ook een punt in, daar probeer ik ook heel goed op te letten. En loslaten, tsja... Daar is nog zeker wat te halen...
Het ligt niet aan de taken in huis hoor en mijn man zou ook liever afwisselen als zoon ziek is. Helaas heeft hij daar nu geen mogelijkheden in, voor hem 10 anderen als hij er (te vaak) niet is.
Voor een extra dag KDV zou hij helaas weer op een lange wachtlijst moeten.
Het klinkt een beetje alsof ik alles bij voorbaat afschiet, maar ik vrees dat je met 'hier heb je het nu mee te doen' de spijker op zijn kop slaat.
Goed voor mezelf zorgen heb je ook een punt in, daar probeer ik ook heel goed op te letten. En loslaten, tsja... Daar is nog zeker wat te halen...
dinsdag 23 november 2010 om 15:10
Dit ligt aan iedereen persoonlijk. Wij hebben de taken verdeeld. Mijn man werkt 36 uur, maar in ploegendienst en ik ga straks 24 uur werken. Wij hebben een betrouwbare oppas die vrijwel niet ziek is en goede afspraken. Als één van onze kinderen ziek is dan wordt er gekeken naar werk. Wie kan er het beste vrij nemen. Dat hoeft ik niet per definitie te zijn.
Het is even zoeken naar de juiste balans. Je bent ook net moeder geworden. Alles is anders geworden. Gun het even de tijd.
Het is even zoeken naar de juiste balans. Je bent ook net moeder geworden. Alles is anders geworden. Gun het even de tijd.
dinsdag 23 november 2010 om 15:16
Ik balanceer bij perioden ook wel eens op de grens van wel/niet haalbaar, als het gaat om de combinatie thuis/werk. Ik heb meer kinderen. Soms trek ik het gewoon eigenlijk niet, maar ga ik toch maar door. Soms gaat dat beter. Komt ook omdat er in mijn werk nogal pieken en dalen zijn. Ik ben een perfectionist, en dat wordt soms pijnlijk duidelijk. Weet niet of jij daar ook last van hebt, maar voor mij is het goed om op sommige punten met minder perfect genoegen te nemen. Op de momenten dat ik dat kan gaat het beter.
Ik vind het ook nog eens moeilijk om me niks aan te trekken van de meningen van anderen, maar dat gaat wel steeds beter.
Ik vind het ook nog eens moeilijk om me niks aan te trekken van de meningen van anderen, maar dat gaat wel steeds beter.
dinsdag 23 november 2010 om 15:17
Je moet echt meer uit handen geven. Een creche is echt geen drama. Pak een dag extra.
En neem een schoonmaakster.
Ik ben zelf ook net moeder geworden en werk vier dagen. Vandaag ziek thuis omdat ik heel erg last heb van buikloop. Ik acht de kans dat dit van de creche komt reeel. Je kan voor 17 euro een griepprik halen bij de huisarts. Zodra ik me wat beter voel ga ik dat doen.
Voor mij scheelt het heel erg dat ik geen borstvoeding geef. Man en ik wisselen dus het voeden 's avonds af. Dit zorgt ervoor dat ik mijn slaap kan pakken en hij ook. Goede slaap is voor mij essentieel om het vol te houden.
We gaan erg vroeg naar bed en ik doe aan hardlopen om op conditie te blijven.
Vind het heel herkenbaar wat je schrijft. Ik kan ook niet zonder mijn werk. Ik kan het combineren door alles strak te regelen en door tijd voor mezelf te nemen.
Overigens is mijn eerste ambitie een goede moeder te zijn, mijn tweede om het leuk te hebben op mijn werk (dan presteer ik namelijk optimaal), aan een super vrouw zijn doe ik nu even niet aan. Komt wel weer als de nachtvoedingen voorbij zijn. En het huishouden staat helemaal onderaan de lijst.
Wat ik bedoel is probeer niet alles perfect te willen, dat red je niet. Prioriteer en wees trots op wat er goed gaat.
En neem een schoonmaakster.
Ik ben zelf ook net moeder geworden en werk vier dagen. Vandaag ziek thuis omdat ik heel erg last heb van buikloop. Ik acht de kans dat dit van de creche komt reeel. Je kan voor 17 euro een griepprik halen bij de huisarts. Zodra ik me wat beter voel ga ik dat doen.
Voor mij scheelt het heel erg dat ik geen borstvoeding geef. Man en ik wisselen dus het voeden 's avonds af. Dit zorgt ervoor dat ik mijn slaap kan pakken en hij ook. Goede slaap is voor mij essentieel om het vol te houden.
We gaan erg vroeg naar bed en ik doe aan hardlopen om op conditie te blijven.
Vind het heel herkenbaar wat je schrijft. Ik kan ook niet zonder mijn werk. Ik kan het combineren door alles strak te regelen en door tijd voor mezelf te nemen.
Overigens is mijn eerste ambitie een goede moeder te zijn, mijn tweede om het leuk te hebben op mijn werk (dan presteer ik namelijk optimaal), aan een super vrouw zijn doe ik nu even niet aan. Komt wel weer als de nachtvoedingen voorbij zijn. En het huishouden staat helemaal onderaan de lijst.
Wat ik bedoel is probeer niet alles perfect te willen, dat red je niet. Prioriteer en wees trots op wat er goed gaat.
dinsdag 23 november 2010 om 15:23
Een schoonmaakster hebben we inderdaad ook net gevonden! Die griepprik kan ik gratis via mijn werk halen, dat ik ga ik ook doen.
Mijn ambities liggen ook gelijk met die van jou Liselotte, hoewel ik merk dat ik ook nog graag supervrouw wil zijn...
En wat hier ook genoemd wordt, de balans is nu nog zoek. Ik ben alleen wel bang dat die ook nog wel even zoek blijft, met name doordat man geen vaste baan heeft. Wij merken zeker dat huidige recessie het vinden van een baan aanzienlijk bemoeilijkt.
Mijn ambities liggen ook gelijk met die van jou Liselotte, hoewel ik merk dat ik ook nog graag supervrouw wil zijn...
En wat hier ook genoemd wordt, de balans is nu nog zoek. Ik ben alleen wel bang dat die ook nog wel even zoek blijft, met name doordat man geen vaste baan heeft. Wij merken zeker dat huidige recessie het vinden van een baan aanzienlijk bemoeilijkt.
dinsdag 23 november 2010 om 15:23
quote:StabiloBoss schreef op 23 november 2010 @ 15:04:
In Nederland is part-time werken normaal en worden moeders die meer dan drie dagen per week werken aan de schandpaal genageld.
In de rest van de wereld werken moeders ook full time en ook daar groeien kinderen op tot gezonde volwassenen.
Ik ben nog nooit aan de schandpaal genageld. Maar goed, misschien gebeurd dat achter mijn rug om bij de koffieclubjes waar ik dus niet bij zit omdat ik dan aan het werk ben.
In Nederland is part-time werken normaal en worden moeders die meer dan drie dagen per week werken aan de schandpaal genageld.
In de rest van de wereld werken moeders ook full time en ook daar groeien kinderen op tot gezonde volwassenen.
Ik ben nog nooit aan de schandpaal genageld. Maar goed, misschien gebeurd dat achter mijn rug om bij de koffieclubjes waar ik dus niet bij zit omdat ik dan aan het werk ben.
dinsdag 23 november 2010 om 15:26
dinsdag 23 november 2010 om 15:26
Het eerste jaar is gewoon heel heftig. Ze zeggen altijd dat je 9 maanden moet ontzwangeren, maar neem daar maar gerust een jaar voor. En ik kan me ook best voorstellen dat je 4 dagen werken veel vind. Bij onze oudste dacht ik ook makkelijk 4 dagen te kunnen werken en het ging ook wel, maar maar net. Heb best vaak met tranen in de auto gezeten omdat ik hem weer weg moest brengen en geld moest verdienen om de opvang te betalen (zo voelde dat in elk geval). En die virusjes, die komen waarschijnlijk regelrecht van het kdv, dat duurt een jaar, dan ben je overal immuun voor. Ik merk het zelf, het eerste jaar waren we alle drie constant ziek en verkouden en nu ben ik al 3 jaar zelfs nauwelijks meer snotterig geweest.
Goed dat je ouderschapsverlof hebt genomen, 1 dag kan al zoveel uitmaken. Dan ben je ineens het grootste deel van de week thuis bij je kind ipv op je werk. Vond ik zelf echt voelen als een veel betere balans. Misschien kun je nadat je verlof op is deels thuiswerken, bijv. een halve dag. Die uren kun je dan maken wanneer je kind slaapt, dus dan ben je er gewoon voor hem. En verder idd goede oppas regelen, zodat je niet de stress van vervanging zoeken erbij krijgt.
En verder is het ook een kwestie van leren loslaten. Ik wilde per se alles op vrijdagavond glad hebben, zodat we schoon en opgeruimd het weekend in konden. Nou, dat gebeurt dus niet meer. Ik wilde elke avond vers koken. Niet dus, ik kook meestal voor 2 dagen tegelijk, dat scheelt op kdv-dagen zoveel tijd 's avonds. En als er die manden met schoon wasgoed staan te wachten om opgevouwen te worden, ach die eten geen brood, die kunnen soms best nog een dagje langer wachten. Dat soort dingen. Je niet gek laten maken door je eigen verwachtingen of nog erger, door die van een ander.
Sterkte in elk geval, zorg goed voor jezelf en vergeet in de stress niet te genieten van je kindje!
Goed dat je ouderschapsverlof hebt genomen, 1 dag kan al zoveel uitmaken. Dan ben je ineens het grootste deel van de week thuis bij je kind ipv op je werk. Vond ik zelf echt voelen als een veel betere balans. Misschien kun je nadat je verlof op is deels thuiswerken, bijv. een halve dag. Die uren kun je dan maken wanneer je kind slaapt, dus dan ben je er gewoon voor hem. En verder idd goede oppas regelen, zodat je niet de stress van vervanging zoeken erbij krijgt.
En verder is het ook een kwestie van leren loslaten. Ik wilde per se alles op vrijdagavond glad hebben, zodat we schoon en opgeruimd het weekend in konden. Nou, dat gebeurt dus niet meer. Ik wilde elke avond vers koken. Niet dus, ik kook meestal voor 2 dagen tegelijk, dat scheelt op kdv-dagen zoveel tijd 's avonds. En als er die manden met schoon wasgoed staan te wachten om opgevouwen te worden, ach die eten geen brood, die kunnen soms best nog een dagje langer wachten. Dat soort dingen. Je niet gek laten maken door je eigen verwachtingen of nog erger, door die van een ander.
Sterkte in elk geval, zorg goed voor jezelf en vergeet in de stress niet te genieten van je kindje!
..
dinsdag 23 november 2010 om 15:26
quote:siepsie schreef op 23 november 2010 @ 15:23:
Een schoonmaakster hebben we inderdaad ook net gevonden! Die griepprik kan ik gratis via mijn werk halen, dat ik ga ik ook doen.
Mijn ambities liggen ook gelijk met die van jou Liselotte, hoewel ik merk dat ik ook nog graag supervrouw wil zijn...
En wat hier ook genoemd wordt, de balans is nu nog zoek. Ik ben alleen wel bang dat die ook nog wel even zoek blijft, met name doordat man geen vaste baan heeft. Wij merken zeker dat huidige recessie het vinden van een baan aanzienlijk bemoeilijkt.
Wat fijn dat je een schoonmaakster hebt. Dat scheelt al de helft.
Ik kan me voorstellen dat het moeilijk is om de balans te vinden omdat je man geen vast werk heeft. stomme recessie.
Waarom laat je die ambitie van supervrouw zijn niet even varen en pak je die weer op als je je goed voelt. Misschien is het verstandiger om even tijd voor jezelf te nemen. Doe je dat wel?
Een schoonmaakster hebben we inderdaad ook net gevonden! Die griepprik kan ik gratis via mijn werk halen, dat ik ga ik ook doen.
Mijn ambities liggen ook gelijk met die van jou Liselotte, hoewel ik merk dat ik ook nog graag supervrouw wil zijn...
En wat hier ook genoemd wordt, de balans is nu nog zoek. Ik ben alleen wel bang dat die ook nog wel even zoek blijft, met name doordat man geen vaste baan heeft. Wij merken zeker dat huidige recessie het vinden van een baan aanzienlijk bemoeilijkt.
Wat fijn dat je een schoonmaakster hebt. Dat scheelt al de helft.
Ik kan me voorstellen dat het moeilijk is om de balans te vinden omdat je man geen vast werk heeft. stomme recessie.
Waarom laat je die ambitie van supervrouw zijn niet even varen en pak je die weer op als je je goed voelt. Misschien is het verstandiger om even tijd voor jezelf te nemen. Doe je dat wel?
dinsdag 23 november 2010 om 15:30
quote:Liselotte4 schreef op 23 november 2010 @ 15:26:
[...]
Waarom laat je die ambitie van supervrouw zijn niet even varen en pak je die weer op als je je goed voelt. Misschien is het verstandiger om even tijd voor jezelf te nemen. Doe je dat wel?Daar heb ik het inderdaad al met man over gehad. Ik voelde me namelijk ook heel rot omdat ik nauwelijks nog zin heb in seks, dat zal te maken hebben met hormonen, bijwerkingen van de AD, maar zeker ook met spanning. En tijd voor mezelf nemen, dat is nou precies hetgeen wat erbij inschiet.
[...]
Waarom laat je die ambitie van supervrouw zijn niet even varen en pak je die weer op als je je goed voelt. Misschien is het verstandiger om even tijd voor jezelf te nemen. Doe je dat wel?Daar heb ik het inderdaad al met man over gehad. Ik voelde me namelijk ook heel rot omdat ik nauwelijks nog zin heb in seks, dat zal te maken hebben met hormonen, bijwerkingen van de AD, maar zeker ook met spanning. En tijd voor mezelf nemen, dat is nou precies hetgeen wat erbij inschiet.
dinsdag 23 november 2010 om 15:30
dinsdag 23 november 2010 om 15:33
quote:siepsie schreef op 23 november 2010 @ 15:30:
[...]
Daar heb ik het inderdaad al met man over gehad. Ik voelde me namelijk ook heel rot omdat ik nauwelijks nog zin heb in seks, dat zal te maken hebben met hormonen, bijwerkingen van de AD, maar zeker ook met spanning. En tijd voor mezelf nemen, dat is nou precies hetgeen wat erbij inschiet.En het mooie is, als jij goed in je vel zit, ben jij vanzelf die supervrouw waar je man zo blij mee is.
[...]
Daar heb ik het inderdaad al met man over gehad. Ik voelde me namelijk ook heel rot omdat ik nauwelijks nog zin heb in seks, dat zal te maken hebben met hormonen, bijwerkingen van de AD, maar zeker ook met spanning. En tijd voor mezelf nemen, dat is nou precies hetgeen wat erbij inschiet.En het mooie is, als jij goed in je vel zit, ben jij vanzelf die supervrouw waar je man zo blij mee is.
