Psyche
alle pijlers
Kind & werk, is het nou echt teveel?
dinsdag 23 november 2010 om 14:43
Even een andere nick, i.v.m. herkenbaarheid...
10 maanden geleden ben ik bevallen van een gezonde zoon. Na mijn verlof weer aan de slag gegaan, had er ook weer echt zin in, weer wat anders dan de hele dag luiers, borstvoedingen e.d. Begrijp me niet verkeerd hoor, ik genoot (en geniet) echt met volle teugen van mijn zoon, wat extra input heb ik echter ook nodig.
Ik werk 4 dagen, man heeft geen vaste baan (werkt via het uitzendbureau) en had de keus tussen 5 dagen werken of niet. Ik wilde liever 3 dagen werken, wil zoon ook niet meer dagen naar het KDV brengen. Dat zat er echter financieel gezien niet in.
Schoonmoeder was wel bereid die ene dag op te vangen. Het leek dus goed geregeld.
Totdat ik merkte dat schoonmoeder iets minder toegewijd was dan ik dacht en ze een aantal keer op het laatste moment afzegde. Totdat ik merkte dat bij ziekte van mijn zoon ik degene was die niet kon gaan werken.
Totdat ik merkte dat mijn lichaam ieder virusje oppikt na de bevalling.
Ik ben iemand die het graag allemaal goed wil doen, moeder, vrouw zijn, werk en huis. En ik merk nu dat dat niet allemaal samengaat en wat er nu dus in het gedrang komt, is mijn werk. Ik heb nu 1 dag in de week ouderschapsverlof, wat wel wat lucht geeft, maar ik ben bang dat ik al een grens over ben.
En daar baal ik van.
Naast dit slik ik antidepressiva en ik heb het gevoel dat mijn depressie weer de kop opsteekt. Heb therapie gehad en ben omhoog gegaan in de dosering AD die ik slik, zonder resultaat. Ik wordt al misselijk als ik denk dat ik morgen weer aan het werk moet. Ik pieker, ben constant moe en wordt om het minste geringste emotioneel.
Ik vraag me af hoe andere moeders dit doen?
10 maanden geleden ben ik bevallen van een gezonde zoon. Na mijn verlof weer aan de slag gegaan, had er ook weer echt zin in, weer wat anders dan de hele dag luiers, borstvoedingen e.d. Begrijp me niet verkeerd hoor, ik genoot (en geniet) echt met volle teugen van mijn zoon, wat extra input heb ik echter ook nodig.
Ik werk 4 dagen, man heeft geen vaste baan (werkt via het uitzendbureau) en had de keus tussen 5 dagen werken of niet. Ik wilde liever 3 dagen werken, wil zoon ook niet meer dagen naar het KDV brengen. Dat zat er echter financieel gezien niet in.
Schoonmoeder was wel bereid die ene dag op te vangen. Het leek dus goed geregeld.
Totdat ik merkte dat schoonmoeder iets minder toegewijd was dan ik dacht en ze een aantal keer op het laatste moment afzegde. Totdat ik merkte dat bij ziekte van mijn zoon ik degene was die niet kon gaan werken.
Totdat ik merkte dat mijn lichaam ieder virusje oppikt na de bevalling.
Ik ben iemand die het graag allemaal goed wil doen, moeder, vrouw zijn, werk en huis. En ik merk nu dat dat niet allemaal samengaat en wat er nu dus in het gedrang komt, is mijn werk. Ik heb nu 1 dag in de week ouderschapsverlof, wat wel wat lucht geeft, maar ik ben bang dat ik al een grens over ben.
En daar baal ik van.
Naast dit slik ik antidepressiva en ik heb het gevoel dat mijn depressie weer de kop opsteekt. Heb therapie gehad en ben omhoog gegaan in de dosering AD die ik slik, zonder resultaat. Ik wordt al misselijk als ik denk dat ik morgen weer aan het werk moet. Ik pieker, ben constant moe en wordt om het minste geringste emotioneel.
Ik vraag me af hoe andere moeders dit doen?
dinsdag 23 november 2010 om 15:35
Het eerste jaar ben ik heel veel ziek geweest. Elk virusje pikte ik op. Ik heb op een gegeven moment bij de dokter aangegeven dat ik continu ziek was en hij vertelde mij dat dit een heel normaal proces was. Zeker als je kindje naar het dagverblijf gaat en daardoor met veel ziektekiemen in aanraking komt. Veel jonge ouders zijn het eerste jaar ziek, omdat ook je eigen weerstand weer even op actief gezet moet worden om het zo maar te zeggen. Bij navraag bleek dat dit gelukkig het heftigst was bij je eerste kind en dat het daarna (mits er niet tientallen jaren tussen zat) wel meeviel. Het lost niets op maar wellicht relativeert het wel een beetje om hier bij stil te staan.
Veel beterschap in ieder geval!
Veel beterschap in ieder geval!
dinsdag 23 november 2010 om 15:35
quote:siepsie schreef op 23 november 2010 @ 14:43:
(...)
Ik vraag me af hoe andere moeders dit doen?
Man en ik werken allebei 4 dagen en hebben een schoonmaakster (dat is zó fijn). Uk gaat twee dagen naar de creche en 1 dag naar mijn schoonmoeder. Als schoonmoeder niet zou willen zou Uk dus 3 dagen naar de creche gaan. Bij ziekte blijf ik thuis, ik zit vlakbij met mijn werk en kan makkelijk thuiswerken in geval van nood. Dit is dus allemaal prima geregeld en daarnaast heb ik een supermakkelijk kindje dat eigenlijk nooit ziek is.
quote:siepsie schreef op 23 november 2010 @ 14:43:
(...)
Ik ben iemand die het graag allemaal goed wil doen, moeder, vrouw zijn, werk en huis. En ik merk nu dat dat niet allemaal samengaat en wat er nu dus in het gedrang komt, is mijn werk. Ik heb nu 1 dag in de week ouderschapsverlof, wat wel wat lucht geeft, maar ik ben bang dat ik al een grens over ben.
Ik pieker, ben constant moe en wordt om het minste geringste emotioneel.
Dit herken ik echter wel. Volgens mij krijg je dat er gratis bij als je een kind krijgt: schuldgevoel, veel schuldgevoel. Combinatie van hormonen en neiging naar perfectionisme en je krijgt een constant gevoel van in gebreke blijven. De enige tip die ik kan geven is praat er met je man over. Zorg dat hij je ook af en toe wat werk uit handen neemt, slaap eens een keertje uit, ga een dagje iets voor jezelf doen en vooral: probeer niet perfect te zijn.
(...)
Ik vraag me af hoe andere moeders dit doen?
Man en ik werken allebei 4 dagen en hebben een schoonmaakster (dat is zó fijn). Uk gaat twee dagen naar de creche en 1 dag naar mijn schoonmoeder. Als schoonmoeder niet zou willen zou Uk dus 3 dagen naar de creche gaan. Bij ziekte blijf ik thuis, ik zit vlakbij met mijn werk en kan makkelijk thuiswerken in geval van nood. Dit is dus allemaal prima geregeld en daarnaast heb ik een supermakkelijk kindje dat eigenlijk nooit ziek is.
quote:siepsie schreef op 23 november 2010 @ 14:43:
(...)
Ik ben iemand die het graag allemaal goed wil doen, moeder, vrouw zijn, werk en huis. En ik merk nu dat dat niet allemaal samengaat en wat er nu dus in het gedrang komt, is mijn werk. Ik heb nu 1 dag in de week ouderschapsverlof, wat wel wat lucht geeft, maar ik ben bang dat ik al een grens over ben.
Ik pieker, ben constant moe en wordt om het minste geringste emotioneel.
Dit herken ik echter wel. Volgens mij krijg je dat er gratis bij als je een kind krijgt: schuldgevoel, veel schuldgevoel. Combinatie van hormonen en neiging naar perfectionisme en je krijgt een constant gevoel van in gebreke blijven. De enige tip die ik kan geven is praat er met je man over. Zorg dat hij je ook af en toe wat werk uit handen neemt, slaap eens een keertje uit, ga een dagje iets voor jezelf doen en vooral: probeer niet perfect te zijn.
dinsdag 23 november 2010 om 15:38
dinsdag 23 november 2010 om 15:43
quote:arrwen schreef op 23 november 2010 @ 15:39:
apart, na je bijzondere vertrek.Dat vertrek was idd niet zo handig, daar heb je gelijk in. Maar dit lijkt me niet de plek om het daar over te hebben eigenlijk. Als je het daar graag over wilt hebben, (maar dat lijkt me niet) *weg*. En verder zou ik graag gewoon willen forummen, als je het niet erg vindt.
apart, na je bijzondere vertrek.Dat vertrek was idd niet zo handig, daar heb je gelijk in. Maar dit lijkt me niet de plek om het daar over te hebben eigenlijk. Als je het daar graag over wilt hebben, (maar dat lijkt me niet) *weg*. En verder zou ik graag gewoon willen forummen, als je het niet erg vindt.
dinsdag 23 november 2010 om 15:48
siepsie, waarom een andere nick? vind je dit iets om je voor te schamen? ik denk dat het heel herkenbaar is voor veel verse moeders en het uitspreken ervan is niks geks, maar alleen maar dapper en herkenbaar. Ik weet van een topic van vivafeelfree een maand of 10 geleden, dat ging (bijna) precies hierover. zij schrijft hier niet meer, maar via de zoekfunctie kan je het nog wel terugvinden. Is een heel goed topic geworden met veel steun voor haar. Misschien dat je daar ook wat aan hebt.
dinsdag 23 november 2010 om 15:52
Ja, daar zat ik net aan te denken, waarom heb ik dit eigenlijk gepost onder een andere nick? Ik schaam me hier niet voor, ik denk dat ik het meer is dat ik geen zin heb in vragen op het moment dat ik er niet op zit te wachten. Er zitten een aantal vriendinnen mijn 'echte leven' ook op het forum.
Ik zal eens kijken via de zoekfunctie, dank voor de tip.
Ik zal eens kijken via de zoekfunctie, dank voor de tip.
dinsdag 23 november 2010 om 15:54
Siepsie, herkenbaar!
Bij mij zijn het perioden. Ik ben nu al 2 weken verkouden, grieperig en mijn dochter van 8 maanden ook.
Maar niet echt ziek dus toch maar werken.
Met het gevolg dat ik helemaal kapot ben savonds, het huishouden moet dan ook gedaan worden, vriend doet in mijn ogen lang niet genoeg en ik ben tegen hem dus lichtelijk snel aangebrand.
In zo'n periode, als ik steeds maar doorga terwijl ik rust moet nemen, overleg ik met mijn werk en neem 1 of 2 dagen vrij. In dit geval donderdag en maandag zodat ik een extra lang weekend heb (vrijdag ben ik altijd al vrij). Dochter wel naar de opvang en ik lekker een paar daagjes voor mezelf!
Bij mij zijn het perioden. Ik ben nu al 2 weken verkouden, grieperig en mijn dochter van 8 maanden ook.
Maar niet echt ziek dus toch maar werken.
Met het gevolg dat ik helemaal kapot ben savonds, het huishouden moet dan ook gedaan worden, vriend doet in mijn ogen lang niet genoeg en ik ben tegen hem dus lichtelijk snel aangebrand.
In zo'n periode, als ik steeds maar doorga terwijl ik rust moet nemen, overleg ik met mijn werk en neem 1 of 2 dagen vrij. In dit geval donderdag en maandag zodat ik een extra lang weekend heb (vrijdag ben ik altijd al vrij). Dochter wel naar de opvang en ik lekker een paar daagjes voor mezelf!
dinsdag 23 november 2010 om 15:55
dinsdag 23 november 2010 om 18:00
Ik begrijp je heel goed hoor het valt ook allemaal niet mee om altijd alles maar goed te doen en dat hoeft ook niet.
Superwoman zijn dat kan wel weer als je weer wat lekkerder in je vel zit.
Ikzelf werk 32 uur per week en heb 2 kinderen en geen man dus alles komt zo'n beetje op mij neer.
Ook mij is het wel eens teveel en soms ben ik als de kinderen op bed liggen zelf ook doodmoe maar goed het is niet anders..
Superwoman zijn dat kan wel weer als je weer wat lekkerder in je vel zit.
Ikzelf werk 32 uur per week en heb 2 kinderen en geen man dus alles komt zo'n beetje op mij neer.
Ook mij is het wel eens teveel en soms ben ik als de kinderen op bed liggen zelf ook doodmoe maar goed het is niet anders..
woensdag 24 november 2010 om 10:19
quote:superstar_2 schreef op 23 november 2010 @ 18:00:
Ik begrijp je heel goed hoor het valt ook allemaal niet mee om altijd alles maar goed te doen en dat hoeft ook niet.
Superwoman zijn dat kan wel weer als je weer wat lekkerder in je vel zit.
Ikzelf werk 32 uur per week en heb 2 kinderen en geen man dus alles komt zo'n beetje op mij neer.
Ook mij is het wel eens teveel en soms ben ik als de kinderen op bed liggen zelf ook doodmoe maar goed het is niet anders..Ik heb echt zoveel meer respect gekregen voor alleenstaande ouders sinds ik een kind heb
Ik begrijp je heel goed hoor het valt ook allemaal niet mee om altijd alles maar goed te doen en dat hoeft ook niet.
Superwoman zijn dat kan wel weer als je weer wat lekkerder in je vel zit.
Ikzelf werk 32 uur per week en heb 2 kinderen en geen man dus alles komt zo'n beetje op mij neer.
Ook mij is het wel eens teveel en soms ben ik als de kinderen op bed liggen zelf ook doodmoe maar goed het is niet anders..Ik heb echt zoveel meer respect gekregen voor alleenstaande ouders sinds ik een kind heb
No but yeah but no but yeah but no but yeah no but yeah but no because I'm not even going on the pill because Nadine reckons they stop you from getting pregnant.
woensdag 24 november 2010 om 11:45
quote:siepsie schreef op 23 november 2010 @ 15:05:
Het ligt niet aan de taken in huis hoor en mijn man zou ook liever afwisselen als zoon ziek is. Helaas heeft hij daar nu geen mogelijkheden in, voor hem 10 anderen als hij er (te vaak) niet is.Tja, voor jou ook 10 anderen als je er te vaak niet bent. Merk heel vaak bij moeders dat zij toch degenen zijn die een oplossing gaan zoeken als kind ziek thuis is. Vaak nemen ze vrij of ziek melden. Heb soms de indruk dat mannen wel erg makkelijk zeggen dat ze echt moeten gaan werken
Het ligt niet aan de taken in huis hoor en mijn man zou ook liever afwisselen als zoon ziek is. Helaas heeft hij daar nu geen mogelijkheden in, voor hem 10 anderen als hij er (te vaak) niet is.Tja, voor jou ook 10 anderen als je er te vaak niet bent. Merk heel vaak bij moeders dat zij toch degenen zijn die een oplossing gaan zoeken als kind ziek thuis is. Vaak nemen ze vrij of ziek melden. Heb soms de indruk dat mannen wel erg makkelijk zeggen dat ze echt moeten gaan werken
