Hoge/lage pijngrens, hoe kun je dit weten?

Trouwens Fleur, jij kent waarschijnlijk het inschalen van pijn in cijfers wel n.a.v. de bevalling, opname etc.? (dus tussen 0 en 10, welk cijfer geef je de pijn?) Dat is een behoorlijk subjectieve manier van pijn 'waarderen'. Ook een makkelijkere manier om voor jezelf te bepalen dat je zeer hoogst waarschijnlijk dus geen aansteller bent maar gewoon pijn hebt, klaar.

Door je hele lijf lopen zenuwen. Die komen vanuit je hersenen en signalen worden naar en vanuit je hersenen gegeven. Met training (hypnotherapie bijvoorbeeld) kun je het gevoel in een bepaald deel van je lijf tijdelijk verminderen of vermeerderen. Er worden operaties uitgevoerd onder hypnose!

Voor een deel is pijn dus psychisch en door jezelf te beinvloeden.



Daarnaast zijn er mensen die om lichamelijke redenen minder pijnprikkels waarnemen dan anderen. Eenvoudig voorbeeld: iemand met een dwarslaesie kan een voet in het vuur houden zonder enige pijn te ervaren.

Maar ook zonder dwarslaesie is dit mogelijk. Er zijn aandoeningen waarbij kleine kinderen hun vingers kapot kauwen en niet gehinderd worden door pijnprikkels.



Totaal geen pijn voelen is niet een prettige bijkomstigheid, maar behoorlijk gevaarlijk! Gebroken botten of gescheurde spieren die geen pijn doen, daar moet je niet aan denken!



Wennen aan pijn is ook mogelijk. Vroeger dacht men dat kleine kinderen maar snel aan pijn gewend moesten raken, daar werden ze 'hard' van. Daar zijn ze nu op terug gekomen.

De eerste paar jaren van hun leven, kunnen kinderen beter zo min mogelijk worden blootgesteld aan pijn, dan kunnen ze er op oudere leeftijd beter tegen.



Voorbeeld:

Een baby die al jong allerlei medische ingrepen moet ondergaan met onvoldoende verdoving (voor een baby), zal in zijn geheugen opslaan dat alle aanrakingen pijn kunnen gaan doen. De zenuwen staan dus direct in de alertstand zodra 'aanraking' in aantocht is.



Een baby die goed verdoofd wordt (zalfjes zodat ze de prik niet voelen), zal aanrakingen en dergelijke niet associeren met pijn. Op latere leeftijd reageren hersenen niet overdreven wanneer er 'iets' plaatsvindt.



Omgeving telt ook mee. Angst zorgt ervoor dat je zenuwstelsel paraat staat om eventuele aanvallen te kunnen opvangen. Wanneer je hoort dat 'iets' bij anderen pijn heeft gedaan, zal je zenuwstelsel meer paraat staan, en sneller reageren wanneer dat 'iets' bij jou gaat gebeuren.



Er is ook verschil tussen mannen en vrouwen. Hormonaal dus. Vrouwen kunnen over het algemeen beter tegen pijn dan mannen. Waarschijnlijk omdat ze een bevalling moeten kunnen verdragen, OF omdat ze al zo veel bevallingen hebben doorgemaakt (ik praat nu over duizenden jaren) dat vrouwen genetisch aan elkaar 'pijnstillers' hebben doorgeven.





Pijn is alleen aanstelleritis wanneer iemand het bewust gebruikt om aandacht te krijgen.

In een lesje anaesthesie vertelde de anaesthesist ons dat pijn in je hoofd zit.

Dat bedoelde hij zo: je lichaam maakt stofjes aan, die door je zenuwen worden overgebracht naar je hersenen, die vervolgens registreren dat je pijn hebt.

Als je die overdracht blokkeert, zoals een anaesthesist doet, voel je de pijn dus niet. Zo werken pijnstillers ook.

Misschien heeft het beter of slechter kunnen verdragen van pijn wel te maken met hoeveel stofjes je zelf aanmaakt als eigen pijnstilling. Het schijnt toch ook zo te zijn dat je bij een heel ernstig trauma de pijn niet voelt? Omdat je lichaam daarvoor zorgt op de een of andere manier..?

Wat ik inmiddels wel heel zeker weet, is dat over het algemeen vrouwen minder hoge pijnscores aangeven dan mannen bij dezelfde ingrepen. Maar goed, de pijn is zo erg als je het zelf ervaart, dus idd erg subjectief...

Ik denk dat het ervaren van pijn behalve neurologisch ook veel te maken heeft met herkenning. Wanneer je pijn herkent wordt door een specialist/vrienden etc kan een mens vaak al meer verdragen.



Voor mij geldt dat het soort pijn bepaald of ik het kan verdragen.

Wenkbrauwen epileren NO way

Tattoos rug pols onderarm voet no problem

Weeen tja:) bij mijn eerste pittig maar te doen, bij mijn 2e heel zwaar omdat ik wist dat hij als engel geboren zou worden. Terwijl de intensiteit bij de 1e duidelijk hoger was.Hier kwam het fenomeen pijn toelaten om de bocht. Bij de 2e wilde ik het niet toelaten ik wilde hem nog bij me houden.

Taekwondo: klappen krijgen voelde ik niets van op het moment. was altijd in een soort roes

Rugpijn die ik elke nacht heb sinds de bevalling van mijn 2e : een ware HEL omdat het lijkt alsof het niemand echt interesseert of niemand door heeft wat die pijn en niet slapen met je doet



zo lang verhaal geworden geloof ik.

Verder als ,,professional,, Bij chronische pijnpatienten is er ook echt een verandering in zenuwstructuren en pijngeleiding te zien. pijn zit dus ook echt in het hoofd!



xxx fener

Mij is door een anesthesist verteld dat ik een hoge pijngrens heb (ik hoorde later dat ik als klein kind ook al veel pijn kon hebben), dus sindsdien ga ik er maar vanuit dat het zo is. Zij baseerde dat op de hoeveelheid pijnstilling die ik na een bepaalde operatie nodig had, ze had nog nooit meegemaakt dat iemand zo weinig pijnstilling nodig had. Ik wist het daarvoor echt niet, sterker nog, ik ben nogal opgevoed met het idee dat ik een aansteller ben, dus het verbaasde mij erg.



Qua keizersnee: ik heb er 3 gehad en de hoeveelheid pijn verschilde behoorlijk per keer. De eerste en de derde had ik genoeg aan paracetamol, na de tweede moest ik veel meer pijnstilling gebruiken.



Ow, en bij de tandarts wil ik altijd een verdoving, daar ben ik helemaal niet zo flink.

Ik heb ook geen idee of ik een hoge of lage pijngrens heb.

Wat jouw vriendin tegen de andere vriendin zei, vind ik eigenlijk niet kunnen.



Ik heb ooit een operatie onder volledige narcoase gehad. Werd wakker, voelde me kiplekker, vanuit de verkoever op de kamer waar nog 2 dames net 5 minuten lagen vanuit diezelfde verkoever, met dezelfde behandeling.

Een van hen had ontzettend veel pijn - kermen. Ik zat al rechtop een chocoladepaashaas te slopen. Dat is natuurlijk ook afhankelijk van diverse factoren. Dus ook niet meetbaar.



Tandarts... waarom zou iemand er bang van zijn? Twee vinger in m'n neus, ben er al 2 keer in slaap gevallen.

Hoge pijngrens? Nee, ik denk het niet. Heeft gewoon te maken met jezelf toe te staan wel of niet te piepen.

quote:antwoordgezocht schreef op 11 december 2010 @ 23:12:

Zomaar even iets wat ik mij afvraag, naar aanleiding van een gesprek met een paar vriendinnen een tijd geleden (en vandaag zag ik het ergens ook voorbij komen op een topic, waardoor het weer in mijn gedachten kwam). Was samen met een vriendin op bezoek met een andere vriendin. Deze laatste was net geopereerd en vriendin die mee was had dezelfde operatie ondergaan. Vriendin zei dat ze nogal wat pijn had en andere vriendin zei dat het bij haar wel meeviel. "Maar ik heb een hoge pijngrens, dus maak je niet druk!". Vond het eerlijk gezegd een beetje kleinerend overkomen en vroeg mij direct af hoe je eigenlijk kunt weten of je een hoge/lage pijngrens hebt. Is dit meetbaar? Ik bedoel, de ene kan van dezelfde operatie meer pijn ondervinden dan de ander, maar ik vind dat nog weinig zeggen. Het lijkt me dat je conditie, hoe je je voelt en dergelijke meespelen in de beleving van pijn. Ik ben absoluut geen expert op dit gebied, zoals jullie misschien wel merken, ik vroeg het me gewoon even af... Iemand enig idee?



Hoe je weet of je een hoge pijngrens hebt? Ik denk dat je dat niet voor jezelf kunt bepalen.

Als spanning en pijn samengaan dat is de pijn erger door de spanning die je zelf ontwikkeld.

Mij is door diverse artsen verteld dat ik een hoge pijngrens heb maar verder kan ik daar niets mee.

Bij de tandarts heb ik nooit een verdoving nodig en trekken is ook al eens zonder verdoving gegaan wat mijn eigen keus was.

Ik vind de bijwerkingen van zo'n verdoving lastiger dan dat eventjes dat ze met mijn mond bezig zijn en als er al pijn komt komt die meestal na de verdoving.

Hoge of lage pijngrens je moet het er toch mee doen.

Ook zoals het trekken van verstandskiezen de een heeft een week last van en de anders kan het 's avonds weer normaal eten. Ik vond die spuiten afschuwelijk maar had totaal geen last daarna en een collega zei die spuiten stellen niks voor maar heeft wel daarna een week last gehad..