Kinderen
alle pijlers
Drama; kleding kopen met dochter, ze vindt niets mooi!
donderdag 23 december 2010 om 15:58
Drama in de stad! Ik was met een paar van mijn kinderen even naar de film en daarna shoppen. Hebben ze een hekel aan. Aan shoppen. Zeker nu. En ik kan ze geen ongelijk geven. Ik had even het gevoel de enige zwetende ouder in de stad te zijn, met veel te veel zware tassen om de armen. Zeurende en ontevreden kinderen in mijn kielzog. Ik was er even he-le-maal klaar mee. Ruzie in de stad. Op straat. Om kleding. Dochter lief vind mijn gekozen kleren voor haar lelijk. Ze vliegt altijd meteen op de fluor met glitter kleding af. Of de mini uitvoeringen van volwassen outfits. Alles wat zij in haar handen neemt, vind ik schreeuwend lelijk. Ze heeft een uitgesproken, nonsmaak, als je het mij vraagt. Ze valt voor echte aso-kleding, ordi-kleding. En ik wil best schipperen en haar een beetje meer haar gang laten gaan. Maar als ik haar zelf een outfit uit laat kiezen, dan is het echt zonder uitzondering altijd afschuwelijk. En daar wil ik mijn geld niet aan uitgeven. En zo wil ik mijn kinderen ook niet af leveren. Ze valt voor over de schouder truitjes met schreeuwerige opdrukken. Ze valt voor franjes, voor dingen als het huis anubis op een jurk, en kanten hemdjes. De C en A en de Bristol zijn favoriet, want iedereen uit haar school loopt daar in. Ik vind die 2 by far de meest afzichtelijke winkels die er maar zijn. Ik heb een hekel aan stripfiguren op een trui. Ik walg van kleding van de markt gemaakt van Lycra. Ik vind een meisje van 8 in een zwart nep leren legging met een zwart kanten opengewerkt jurkje en een hes van Anubis, met cowboy laarsjes en lakschoentjes met een hakje niet schattig. Die vind ik aso. Ik probeer haar uit te leggen dat kleding meer met je doet dan je alleen maar warm houden. Dat je jezelf er op een bepaalde manier mee profileert. Ik zeg niet dat het duur moet of van een of ander bekend merk. Ik hou niet van opdrukken, van vale kleurtjes, of pastels, ik hou niet van de kwaliteit van de C en A en de Skooter. Ik vind die kleding aso. Dat vind ík. Ik zeg niet dat de mensen die deze kleding dragen aso zíjn, maar ik hou er gewoon echt op geen enkele manier van. Als ik dan voor mezelf een zwart kanten jurkje voor de kerst pas is het van: jij mag wel en ik mag niet. Ik wil ook zulke kleding als jou. Ik draag altijd of iig vaak jurken en rokjes. Met hoge laarzen met hakken. Maar ik ben 35 en zij is 8. Ik ben die strijd zo zat. Nu heb ik accuut de helft van de gekochte kleding ter plekke geruild. Als madam het toch niet zou dragen, dan zou ik het wel eens eventjes terug brengen. Verwende snotneus. Drama natuurlijk. Bij de Didi uiteindelijk een compromis gesloten. Maar ik ben het ondertussen zo zat. De helft van de kleding die ik gekocht heb, kunnen linea recta marktplaats op. Of in de zak van Max. Ze is zo eigenzinnig. Ergens vind ik dat natuurlijk wel leuk, ik was en ben precies zo. Maar kom op: wij zijn echt geen types voor het soort kleding wat mijn dochter het liefste in haar kast zou zien. Ik ga voor kwaliteit en voor bepaalde kleuren. Ik koop vrijwel alles in de uitverkoop, dus heel veel geld ben ik er niet aan kwijt. Maar als ik kan kiezen tussen een Takko, Wibra of de Shooby bijvoorbeeld. Dan kies ik per direct voor die laatste. Misschien wel ietsjes duurder, maar dat kan ik missen en dat heb ik er graag voor over.
Wat overblijft is online shoppen. Maar ja, lang niet zo leuk. En bovendien evenzogoed drama's. Madam wil alleen online shoppen bij de H en M. Niets mis mee, op zich, je kan er zeker leuke dingen vinden. Denk aan de jongensspijkerbroeken. Maar zij kiest weer dat ene shirtje met die schreeuwerige opdruk. Met hello kitty bijvoorbeeld. En als ik ergens een hekel aan heb....juist!
Help wat moet ik doen??
Wat overblijft is online shoppen. Maar ja, lang niet zo leuk. En bovendien evenzogoed drama's. Madam wil alleen online shoppen bij de H en M. Niets mis mee, op zich, je kan er zeker leuke dingen vinden. Denk aan de jongensspijkerbroeken. Maar zij kiest weer dat ene shirtje met die schreeuwerige opdruk. Met hello kitty bijvoorbeeld. En als ik ergens een hekel aan heb....juist!
Help wat moet ik doen??
vrijdag 24 december 2010 om 18:11
quote:Julus schreef op 24 december 2010 @ 18:03:
[...]
Ik ook niet, ik doe ook niet aan image building. Zolang we maar gelukkig zijn, nietwaar?
Ik heb inderdaad liever dat mijn kinderen iets aan hebben wat ik eventueel niet zo mooi vind (smaak verschil) maar zij voelen zich er lekker in. Mijn kinderen hebben ook niet echt een hele uitgesproken of aparte smaak dus dat is dan ook niet zo moeilijk.
Het enige wat bij mij telt is de prijs. Ik heb voor elk soort kledingstuk wel een maximum prijs en als ze daar onder blijven, hoor je mij niet. Winkelen met ons drietjes was dus laatst enorm gezellig en we zijn allemaal goed geslaagd.
[...]
Ik ook niet, ik doe ook niet aan image building. Zolang we maar gelukkig zijn, nietwaar?
Ik heb inderdaad liever dat mijn kinderen iets aan hebben wat ik eventueel niet zo mooi vind (smaak verschil) maar zij voelen zich er lekker in. Mijn kinderen hebben ook niet echt een hele uitgesproken of aparte smaak dus dat is dan ook niet zo moeilijk.
Het enige wat bij mij telt is de prijs. Ik heb voor elk soort kledingstuk wel een maximum prijs en als ze daar onder blijven, hoor je mij niet. Winkelen met ons drietjes was dus laatst enorm gezellig en we zijn allemaal goed geslaagd.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
vrijdag 24 december 2010 om 18:11
quote:iris1969 schreef op 24 december 2010 @ 18:07:
[...]
Dat is waar, maar dan moet je als moeder wel even heel hard slikken denk ik.Och.... mijn kind moet ook wel eens slikken. Ik stond op het punt om naar LowLands te gaan, maar eerst even kind bij school afzetten (jaar of 6); 'Blijf maar in de auto hoor mam, ik geloof niet dat de kinderen uit mijn klas jouw schoenen mooi vinden (blauwe dr. M.).'
[...]
Dat is waar, maar dan moet je als moeder wel even heel hard slikken denk ik.Och.... mijn kind moet ook wel eens slikken. Ik stond op het punt om naar LowLands te gaan, maar eerst even kind bij school afzetten (jaar of 6); 'Blijf maar in de auto hoor mam, ik geloof niet dat de kinderen uit mijn klas jouw schoenen mooi vinden (blauwe dr. M.).'
vrijdag 24 december 2010 om 18:14
quote:Floks schreef op 24 december 2010 @ 18:11:
[...]
Och.... mijn kind moet ook wel eens slikken. Ik stond op het punt om naar LowLands te gaan, maar eerst even kind bij school afzetten (jaar of 6); 'Blijf maar in de auto hoor mam, ik geloof niet dat de kinderen uit mijn klas jouw schoenen mooi vinden (blauwe dr. M.).'
[...]
Och.... mijn kind moet ook wel eens slikken. Ik stond op het punt om naar LowLands te gaan, maar eerst even kind bij school afzetten (jaar of 6); 'Blijf maar in de auto hoor mam, ik geloof niet dat de kinderen uit mijn klas jouw schoenen mooi vinden (blauwe dr. M.).'
vrijdag 24 december 2010 om 18:26
quote:Floks schreef op 24 december 2010 @ 18:11:
[...]
Och.... mijn kind moet ook wel eens slikken. Ik stond op het punt om naar LowLands te gaan, maar eerst even kind bij school afzetten (jaar of 6); 'Blijf maar in de auto hoor mam, ik geloof niet dat de kinderen uit mijn klas jouw schoenen mooi vinden (blauwe dr. M.).'Nu snap ik waarom ik ze nooit meer hoef te halen en te brengen
[...]
Och.... mijn kind moet ook wel eens slikken. Ik stond op het punt om naar LowLands te gaan, maar eerst even kind bij school afzetten (jaar of 6); 'Blijf maar in de auto hoor mam, ik geloof niet dat de kinderen uit mijn klas jouw schoenen mooi vinden (blauwe dr. M.).'Nu snap ik waarom ik ze nooit meer hoef te halen en te brengen
vrijdag 24 december 2010 om 18:37
vrijdag 24 december 2010 om 18:49
quote:iris1969 schreef op 24 december 2010 @ 18:40:
[...]
Moeders zijn toch geen heiligen en denken vast zo nu en dan "moet dat nou?" of niet? tuurlijk zullen moeders dat geregeld denken, dat zal jouw moeder ook wel eens gedacht hebben en misschien nog wel eens, het gaat vooral om wat je daarna voor acties onderneemt als ouder
[...]
Moeders zijn toch geen heiligen en denken vast zo nu en dan "moet dat nou?" of niet? tuurlijk zullen moeders dat geregeld denken, dat zal jouw moeder ook wel eens gedacht hebben en misschien nog wel eens, het gaat vooral om wat je daarna voor acties onderneemt als ouder
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
vrijdag 24 december 2010 om 18:51
quote:tuttjemeteenrietje schreef op 24 december 2010 @ 18:43:
[...]
Ehhhhh I hate to burst your bubble maar helaas . Ik dacht ook dat ik de wijsheid in pacht had, ik zou het wel even helemaal anders doen enzo. Om tot de ontdekking te komen dat de geschiedenis zich herhaalt en ik dus ook echt een etterstraal van een PuberT in huis heb die NIET voor rede vatbaar is. En ondanks het feit dat ik een geweldige fantastische moeder ben die haar grenzen heel duidelijk aangeeft, hij er toch over heen gaat.
En waarom? Omdat dat hetgeen is wat bij volwassen worden hoort. Grenzen verleggen, over grenzen heen gaan, grenzen niet accepteren, of gewoon simpelweg niet willen zien. Neemt niet weg dat daar hele nare consequenties aan zitten voor de beste knul, maar het is echt een illusie om te denken dat als je vanaf peuter af aan heel duidelijk grenzen stelt, dit dan afdoende is In hun pubertijd kun je maar beter de storm over laten razen en hopen dat je normen en waarden erna toch vat hebben gekregen. Bij een achtjarige vind ik dat iets anders.
[...]
Ehhhhh I hate to burst your bubble maar helaas . Ik dacht ook dat ik de wijsheid in pacht had, ik zou het wel even helemaal anders doen enzo. Om tot de ontdekking te komen dat de geschiedenis zich herhaalt en ik dus ook echt een etterstraal van een PuberT in huis heb die NIET voor rede vatbaar is. En ondanks het feit dat ik een geweldige fantastische moeder ben die haar grenzen heel duidelijk aangeeft, hij er toch over heen gaat.
En waarom? Omdat dat hetgeen is wat bij volwassen worden hoort. Grenzen verleggen, over grenzen heen gaan, grenzen niet accepteren, of gewoon simpelweg niet willen zien. Neemt niet weg dat daar hele nare consequenties aan zitten voor de beste knul, maar het is echt een illusie om te denken dat als je vanaf peuter af aan heel duidelijk grenzen stelt, dit dan afdoende is In hun pubertijd kun je maar beter de storm over laten razen en hopen dat je normen en waarden erna toch vat hebben gekregen. Bij een achtjarige vind ik dat iets anders.
vrijdag 24 december 2010 om 18:53
quote:rosanna08 schreef op 24 december 2010 @ 18:49:
[...]
tuurlijk zullen moeders dat geregeld denken, dat zal jouw moeder ook wel eens gedacht hebben en misschien nog wel eens, het gaat vooral om wat je daarna voor acties onderneemt als ouder Ik kocht eens een trenchcoat als puber in de veronderstelling dat ik een echte vrouw van de wereld was, maar achteraf vertelde mijn moeder dat een majoor van het Leger des Heils dichter in de buurt kwam .
[...]
tuurlijk zullen moeders dat geregeld denken, dat zal jouw moeder ook wel eens gedacht hebben en misschien nog wel eens, het gaat vooral om wat je daarna voor acties onderneemt als ouder Ik kocht eens een trenchcoat als puber in de veronderstelling dat ik een echte vrouw van de wereld was, maar achteraf vertelde mijn moeder dat een majoor van het Leger des Heils dichter in de buurt kwam .
vrijdag 24 december 2010 om 18:54
Wat betreft de aso-kleding geef ik je helemaal gelijk. Niet aan toegeven. Niet doen. Poot stijf houden. Desnoods heeft ze straks nog maar 1 broek en 1 trui in de kast. En als ze daar ook uit gegroeid is, jammer dan.
Ook geen discussies meer over aangaan. Je hebt het voldoende uitgelegd. Als ze iets fouts aanwijst, is het gewoon 'nee' en doorlopen. Als ze gaat zeuren, omdraaien en naar huis gaan. Als je dit consequent volhoudt, valt ooit het kwartje. Als je ooit een millimeter toegeeft, ben je nog minimaal 3 maanden daarna het haasje met haar gezeur.
Kinderen staan op deze leeftijd niet open voor de waarde van geld/spullen. Ze willen gewoon iets en verwachten dat mama/papa daarvoor het geld hebben. Pa en ma mogen best zeggen 'dit is te duur', daarvoor kunnen ze (leren) begrip te hebben. Maar 'deze kwaliteit is slecht, daar wil ik geen geld aan uitgeven', gaat ze VER boven hun pet. Het zegt ze niks.
Wat betreft prints e.d., da's een kwestie van smaak. Kinderen vinden het vaak leuk om een plaatje op hun shirt te hebben. En zolang het een 'verantwoord' plaatje is, moet je haar hier de ruimte geven. Vind ik. Om je hierover druk te maken, dat is je energie niet waard.
Je kunt wel bijvoorbeeld stellen dat niet alles een print mag hebben, bijvoorbeeld maximaal 2 of 3 shirts, of dat ze de prints wel naar school mag dragen, maar niet naar familiebezoek of in het weekend.
En over de winkels, jammer dat je C&A en Bristol niks vindt, maar soms hebben ze best wel geschikte kleding. En niet altijd zie je eraan af waar het vandaan komt. Ik pak daar ook wel eens iets uit het rek dat direct weer terug gaat wegens de kitscherigheid. Maar net zo goed zitten er heel fatsoenlijke, beschaafde dingen tussen.
Bedenk ook hoe lang je kind in iets rondloopt. Ze is in de groei, ieder half jaar zal ze iets nieuws nodig hebben. Voor een half jaar zomerkleding, voor een half jaar winterkleding en daarna is ze overal uitgegroeid en begin je weer van voren af aan.
Hoe vaker ze iets draagt, des te vaker gaat het in de was, des te eerder is het verkleurd en vergaan. En als je het echt een pokkeding vindt, was je het wat vaker en een paar keer te heet. Des te eerder kan het weg.
Sorry, ik heb niet al die andere berichten gelezen (is een beetje veel), maar heb geprobeerd zo goed mogelijk te reageren op je originele post.
Ook geen discussies meer over aangaan. Je hebt het voldoende uitgelegd. Als ze iets fouts aanwijst, is het gewoon 'nee' en doorlopen. Als ze gaat zeuren, omdraaien en naar huis gaan. Als je dit consequent volhoudt, valt ooit het kwartje. Als je ooit een millimeter toegeeft, ben je nog minimaal 3 maanden daarna het haasje met haar gezeur.
Kinderen staan op deze leeftijd niet open voor de waarde van geld/spullen. Ze willen gewoon iets en verwachten dat mama/papa daarvoor het geld hebben. Pa en ma mogen best zeggen 'dit is te duur', daarvoor kunnen ze (leren) begrip te hebben. Maar 'deze kwaliteit is slecht, daar wil ik geen geld aan uitgeven', gaat ze VER boven hun pet. Het zegt ze niks.
Wat betreft prints e.d., da's een kwestie van smaak. Kinderen vinden het vaak leuk om een plaatje op hun shirt te hebben. En zolang het een 'verantwoord' plaatje is, moet je haar hier de ruimte geven. Vind ik. Om je hierover druk te maken, dat is je energie niet waard.
Je kunt wel bijvoorbeeld stellen dat niet alles een print mag hebben, bijvoorbeeld maximaal 2 of 3 shirts, of dat ze de prints wel naar school mag dragen, maar niet naar familiebezoek of in het weekend.
En over de winkels, jammer dat je C&A en Bristol niks vindt, maar soms hebben ze best wel geschikte kleding. En niet altijd zie je eraan af waar het vandaan komt. Ik pak daar ook wel eens iets uit het rek dat direct weer terug gaat wegens de kitscherigheid. Maar net zo goed zitten er heel fatsoenlijke, beschaafde dingen tussen.
Bedenk ook hoe lang je kind in iets rondloopt. Ze is in de groei, ieder half jaar zal ze iets nieuws nodig hebben. Voor een half jaar zomerkleding, voor een half jaar winterkleding en daarna is ze overal uitgegroeid en begin je weer van voren af aan.
Hoe vaker ze iets draagt, des te vaker gaat het in de was, des te eerder is het verkleurd en vergaan. En als je het echt een pokkeding vindt, was je het wat vaker en een paar keer te heet. Des te eerder kan het weg.
Sorry, ik heb niet al die andere berichten gelezen (is een beetje veel), maar heb geprobeerd zo goed mogelijk te reageren op je originele post.
Als je niks aardigs te zeggen hebt, kun je ook je mond houden.
vrijdag 24 december 2010 om 19:56
Maar Fibs, als ik het me goed kan herinneren pas jij ook niet in het plaatje van de gemiddelde vrouw in Nederland qua uiterlijk. Ik dacht dat jij je ook redelijk alternatief kleedde? Voor jezelf ben je dan onverschillig wat andere mensen van je denken, maar voor je dochter is het weer een ander verhaal?
Hou je in, en ga gewoon naar huis of ga voor het andere kind shoppen.
Hou je in, en ga gewoon naar huis of ga voor het andere kind shoppen.
vrijdag 24 december 2010 om 22:54
Ik heb niet alle posts gelezen (beetje veel) maar is het niet zo dat meisjes van die leeftijd gewoon graag ergens bij willen horen? Als haar vriendinnen zulke kleding dragen zal ze niet graag uit de toon willen vallen denk ik. Je kunt daar wel compromissen in sluiten, dus idd niet te bloot, maar bijv. een paar mooie basics met wat glittershirts of wat ze maar mooi vindt.
Overigens vind ik TO wel erg snobistisch overkomen. Ik snap ook absoluut niet waarom er zo wordt afgegeven op C&A e.d. Waarom zou het nou allemaal persé merkkleding moeten zijn? Ik zou zeggen, wees blij dat je dochter niets om merken geeft, ik vind het maar erg oppervlakkig allemaal.
Overigens vind ik TO wel erg snobistisch overkomen. Ik snap ook absoluut niet waarom er zo wordt afgegeven op C&A e.d. Waarom zou het nou allemaal persé merkkleding moeten zijn? Ik zou zeggen, wees blij dat je dochter niets om merken geeft, ik vind het maar erg oppervlakkig allemaal.
vrijdag 24 december 2010 om 23:09
Ook ik heb niet alle berichten gelezen, dus de kans is groot dat we een tweede derde vierde rondje dezelfde discussie doen. Kan het toch niet laten
Maar om het oppervlakkig te vinden als iemand van merkkleding houdt, vind ik flauw. Als je een band leuk vindt, kies je toch vaak ook ongehoord hun tweede cd. Da's dan net zo opppervlakkig.
Ik vind het ook leuk als mijn jonge kinders er leuk uitzien. En ik merk dat zo'n Hemabroek me ergert, die na drie keer wassen van vorm veranderd lijkt te zijn, of gekrompen, of verschoten. En lekker ademende stoffen zijn nou niet bepaald de sterke kant van de C&A en de Bristol.
Wat een snob ben ik, hè.
Maar om het oppervlakkig te vinden als iemand van merkkleding houdt, vind ik flauw. Als je een band leuk vindt, kies je toch vaak ook ongehoord hun tweede cd. Da's dan net zo opppervlakkig.
Ik vind het ook leuk als mijn jonge kinders er leuk uitzien. En ik merk dat zo'n Hemabroek me ergert, die na drie keer wassen van vorm veranderd lijkt te zijn, of gekrompen, of verschoten. En lekker ademende stoffen zijn nou niet bepaald de sterke kant van de C&A en de Bristol.
Wat een snob ben ik, hè.
vrijdag 24 december 2010 om 23:38
Ik heb het over TO, die haar kind een bepaald image wil laten uitstralen door haar bepaalde merkkleding aan te geven, dat vind ik iets anders dan iemand die liever een broek koopt van een bepaald merk omdat die mooier blijft bij het wassen, dat is toch een iets andere insteek vind ik.
Ik koop ook wel eens merkkleding in de opruiming, niet omdat het van een bepaald merk is, maar omdat ik het mooi vindt of omdat de kwaliteit goed is. Maar ik koop net zo graag kleding bij Primark, H&M of C&A, en liever niet met drukke prints. Dat kan ik nu nog wel doen, omdat mijn dochters nog niet echt een uitgesproken mening hebben over kleding (ze zijn 2 en 3,5). Maar op het moment dat ze er wel een mening over krijgen krijgen ze tot op zekere hoogte wel inspraak over wat er wordt aangeschaft, want anders dragen ze het waarschijnljik toch niet.
Ik moet nu zelf terugdenken aan toen ik zelf 8 jaar was, toen droeg ik ook een zwart satijnen broek omdat dat toen zo in was (de tijd van Grease) en ik vind dat eigenlijk wel vergelijkbaar met de glitterkleding van nu.
Ik koop ook wel eens merkkleding in de opruiming, niet omdat het van een bepaald merk is, maar omdat ik het mooi vindt of omdat de kwaliteit goed is. Maar ik koop net zo graag kleding bij Primark, H&M of C&A, en liever niet met drukke prints. Dat kan ik nu nog wel doen, omdat mijn dochters nog niet echt een uitgesproken mening hebben over kleding (ze zijn 2 en 3,5). Maar op het moment dat ze er wel een mening over krijgen krijgen ze tot op zekere hoogte wel inspraak over wat er wordt aangeschaft, want anders dragen ze het waarschijnljik toch niet.
Ik moet nu zelf terugdenken aan toen ik zelf 8 jaar was, toen droeg ik ook een zwart satijnen broek omdat dat toen zo in was (de tijd van Grease) en ik vind dat eigenlijk wel vergelijkbaar met de glitterkleding van nu.
zaterdag 25 december 2010 om 13:39
quote:Maar om het oppervlakkig te vinden als iemand van merkkleding houdt, vind ik flauw. Als je een band leuk vindt, kies je toch vaak ook ongehoord hun tweede cd. Da's dan net zo opppervlakkig.Hoe je het wendt of keert, het is oppervlakkig, hoor. En zo erg is dat toch niet om af en toe eens een beetje oppervlakkig te zijn? Je moet er alleen geen gewoonte van maken.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zaterdag 25 december 2010 om 14:48
Ai, ik ben geen lieve moeder. Ik schreeuw als en viswijf in de stad, ik wil mijn kind klonen en laat haar niet haar zelf zijn. Ten eerste ik schreeuwde niet haar huid vol midden in de stad,ik was inderdaad wel boos.Niet omdat ik haar kledingstijl verafschuw, maar omdat ze zo dwingend vertikte de door mij gekochte kleding te dragen. En boos was omdat ze een of ander tuniekje niet mocht hebben. Ze was zo niet voor rede vatbaar, dat ik pardoes de kleding die ik al gekocht heb, ben gaan ruilen...
Oh trouwens:Ik vind die kleding op die fotootjes wel mooi eigenlijk. En dan bedoel ik niet die baby's met naaldhakken haha.
Met volwassen kleding voor kinderen bedoel ik niet die foto van dat meisje. Maar dan bedoel ik de korte rokjes en netkousen versie
@Judithaa: ik ben het volkomen met je eens hoor! Zo gaat het hier thuis dus ook meestal.
Maar het begin van het topic was: je laat je toch niet koeioneren door je 8 jaar oude dochter! Ga eens opvoeden jij! En de volgende keer moet ik mijn kleding maak niet aan mijn kind opdringen en ben ik een snob, een kakker etc.
Ben ik zwak, bekrompen, en laag begaafd als ik met nieuw geld er van hou om mijn gezin op een bepaalde manier neer te zetten in de maatschappij? Dat ik ervoor kies, samen met mijn man, om mijn kinderen, als ze jong zijn, fatsoenlijk aan te kleden. Smaken verschillen, en niet iedereen heeft evenveel geld, dat klopt. Maar je mag je dmv kleding best onderscheiden? Dat doet toch iedereen? Als het niet met kleding is, dan is het wel met make-up, haardracht, tatoeages, piercings, manier van wonen, geloven, niet geloven of anderzijds.Zelfs binnen primitievere levensvormen is deze manier van jezelf onderscheiden normaal. Je geeft er direct en indirect iets mee aan.Je wilt iets uitstralen. Daar ga ik echt niet om zitten liegen. Of hypocriet om doen. En dikke vinger diegene die dit onzin vindt. Want ook dát zegt veel over iemand!
Je hele voorkomen, incl dat van je kinderen, zegt alles over uit wat voor gezin je komt, je kan er zelfs aan aflezen wat voor werk er wordt gedaan ( ongeveer) of er naar de kerk wordt gegaan ( soms) en wat er wordt gestemd ( vaak). Zo zegt het type auto wat je rijdt ook meer over je als dat je denkt. De krant die je leest, de school die je voor je kinderen kiest ( montessori, gereformeerd) waar je je boodschappen doet, en naar welk land en op welke manier je vakantie viert.
Kleding is gewoon een manier van uitdrukken. En ik druk mij liever in een gegoede klasse uit, dan in een sociaal zwakkere klasse. En we weten allemaal wel wat ik daarmee bedoel. Altijd dat gezeik met doekjes ergens om winden. Ik prefereer het om het beestje gewoon wij de naam te noemen.
De eerste pagina staat bol van de postings dat ik mijn kind maar in de tang moet houden, zij is de baas niet, ze moet naar mij luisteren, ze is verdorie pas 8 jaar.
En ineens is het: jij snob wilt een aankleedpop. Het kind mag geen eigen mening hebben. En je wilt haar tot een kloon maken van jezelf. Je bent geen lieve moeder, je bent arrogant en zelfingenomen. Wat moet ik daar nou mee?
En verder ben ik het gewoon best met Iris eens. Ja! Moeder of niet, ik denk dat ze het allemaal best scherp ziet. Mijn dochter is ook een drama queen met een wansmaak. Helemaal waar. Het is aan ons om daar een stijlvolle nette dame van te brouwen. Of in ieder geval tot iemand die weet hoe het moet/hoort. Als zij dan net als mijn 2 oudere kinderen, daarna een fase door moet om zichzelf uit te vinden, dan vind ik dat prima. Zo stond mijn zoon met zijn oren te flapperen toen ik aanbood om te helpen zijn haar blauw te verven. Of alles wel goed met me ging Ik ben dol op mijn lange slungel, maar mijn handen jeuken om zijn broek op de hijsen. Alhoewel ik langzaam aan ook aan hem zie, dat de kleding steeds netter wordt. Hij heeft vandaag warempel een jasje aan! Hij kán het wel
Wow Floks, jij hebt een dochter van nog geen 11 met een eigen pinpas waarmee ze kan shoppen met vriendinnen? Dat kregen mijn oudsten pas toen ze 13 waren. Mijn zoon zelfs pas toen hij 14 was. Toen ze hun eerste baantje hadden en dus een rekeningnummer nodig hadden. Ik maak hun zakgeld daar naartoe over. Maar kleedgeld willen ze niet. Ze weten maar al te goed dat ze dan een stuk minder krijgen. De smiechten. En ik moet bekennen; zo houdt ik het nog een beetje in de hand, en dat winkelen samen, dat heeft ook wel iets. Zo heb ik de beste gesprekken. Met name met de puberzoon.
Overigens moet ik eventjes iets nuanceren. Ik ben echt verre van ordinair om te zien. Dat kán ook helemaal niet met mijn werk waar ik nogal een voorbeeldfunctie heb. Dat ik tatoeages heb, uit een ver verleden (op plekken als; buik, ruggengraat en voet) wil niet zeggen dat ik aso ben ( al snap ik op het eerste woord wel dat ik daarmee een beeld neerzet, dus vandaar mijn nuancering) En mijn haren draag ik vrijwel altijd nonchalant opgestoken. Ik draag jurkjes of rokjes ( net als tut ben ik gek op King Louis) en altijd hoge hakken. Ik sta totaal niet bekend als asociaal. Mijn kinderen lopen ook nooit in Burberry. Maar ik vind kleding wél een bepaalde uitstraling geven. Zeker bepaalde merken. Net als FashionV die aangaf toen haar kind nog jonger was, dat ze nergens leuke kinderkleding kon vinden, ben ik dol op een beetje preppy merken. Engelse kak voor kleine meisjes. Smok jurkjes. Ik ben er gek op. Maar ik snap ook wel dat als een kind 8 is dat het een spijkerbroek aan wil. Of een harem broek ( die ze dus ook gewoon heeft) maar dan wil ik wel elkaar tegemoet komen. Dus geen spijkerbroek met glimmertjes en wijde pijpen, en geen drollevanger van de Bristol waar je zo doorheen kunt kijken. Dan ga ik liever naar de Bijenkof voor iets degelijks. En nogmaals ik schreeuw niet in winkels. Ik was wel even boos ja omdat ze wel erg tekeer ging mijns inziens in het openbaar. Maar ik schreeuw nooit. Zelden. Ook niet binnen 4 muren. Ik ben een dame he!
En ik wil wél dat mijn kinderen er goed uitzien. Juist! Kom op zeg, het zijn wel míjn kinderen he!
Enne; pubers gaan doorgaans toch niet meer uit vrije wil mee uit eten of op familie bezoek, dus
Vriendelijke groet van dit nare persoon en mama. Met dank aan poezemoeder!
Was getekend: zeemanshoer ( tjonge FashionV jij durft!)
Oh trouwens:Ik vind die kleding op die fotootjes wel mooi eigenlijk. En dan bedoel ik niet die baby's met naaldhakken haha.
Met volwassen kleding voor kinderen bedoel ik niet die foto van dat meisje. Maar dan bedoel ik de korte rokjes en netkousen versie
@Judithaa: ik ben het volkomen met je eens hoor! Zo gaat het hier thuis dus ook meestal.
Maar het begin van het topic was: je laat je toch niet koeioneren door je 8 jaar oude dochter! Ga eens opvoeden jij! En de volgende keer moet ik mijn kleding maak niet aan mijn kind opdringen en ben ik een snob, een kakker etc.
Ben ik zwak, bekrompen, en laag begaafd als ik met nieuw geld er van hou om mijn gezin op een bepaalde manier neer te zetten in de maatschappij? Dat ik ervoor kies, samen met mijn man, om mijn kinderen, als ze jong zijn, fatsoenlijk aan te kleden. Smaken verschillen, en niet iedereen heeft evenveel geld, dat klopt. Maar je mag je dmv kleding best onderscheiden? Dat doet toch iedereen? Als het niet met kleding is, dan is het wel met make-up, haardracht, tatoeages, piercings, manier van wonen, geloven, niet geloven of anderzijds.Zelfs binnen primitievere levensvormen is deze manier van jezelf onderscheiden normaal. Je geeft er direct en indirect iets mee aan.Je wilt iets uitstralen. Daar ga ik echt niet om zitten liegen. Of hypocriet om doen. En dikke vinger diegene die dit onzin vindt. Want ook dát zegt veel over iemand!
Je hele voorkomen, incl dat van je kinderen, zegt alles over uit wat voor gezin je komt, je kan er zelfs aan aflezen wat voor werk er wordt gedaan ( ongeveer) of er naar de kerk wordt gegaan ( soms) en wat er wordt gestemd ( vaak). Zo zegt het type auto wat je rijdt ook meer over je als dat je denkt. De krant die je leest, de school die je voor je kinderen kiest ( montessori, gereformeerd) waar je je boodschappen doet, en naar welk land en op welke manier je vakantie viert.
Kleding is gewoon een manier van uitdrukken. En ik druk mij liever in een gegoede klasse uit, dan in een sociaal zwakkere klasse. En we weten allemaal wel wat ik daarmee bedoel. Altijd dat gezeik met doekjes ergens om winden. Ik prefereer het om het beestje gewoon wij de naam te noemen.
De eerste pagina staat bol van de postings dat ik mijn kind maar in de tang moet houden, zij is de baas niet, ze moet naar mij luisteren, ze is verdorie pas 8 jaar.
En ineens is het: jij snob wilt een aankleedpop. Het kind mag geen eigen mening hebben. En je wilt haar tot een kloon maken van jezelf. Je bent geen lieve moeder, je bent arrogant en zelfingenomen. Wat moet ik daar nou mee?
En verder ben ik het gewoon best met Iris eens. Ja! Moeder of niet, ik denk dat ze het allemaal best scherp ziet. Mijn dochter is ook een drama queen met een wansmaak. Helemaal waar. Het is aan ons om daar een stijlvolle nette dame van te brouwen. Of in ieder geval tot iemand die weet hoe het moet/hoort. Als zij dan net als mijn 2 oudere kinderen, daarna een fase door moet om zichzelf uit te vinden, dan vind ik dat prima. Zo stond mijn zoon met zijn oren te flapperen toen ik aanbood om te helpen zijn haar blauw te verven. Of alles wel goed met me ging
Ik ben dol op mijn lange slungel, maar mijn handen jeuken om zijn broek op de hijsen. Alhoewel ik langzaam aan ook aan hem zie, dat de kleding steeds netter wordt. Hij heeft vandaag warempel een jasje aan! Hij kán het wel Wow Floks, jij hebt een dochter van nog geen 11 met een eigen pinpas waarmee ze kan shoppen met vriendinnen? Dat kregen mijn oudsten pas toen ze 13 waren. Mijn zoon zelfs pas toen hij 14 was. Toen ze hun eerste baantje hadden en dus een rekeningnummer nodig hadden. Ik maak hun zakgeld daar naartoe over. Maar kleedgeld willen ze niet. Ze weten maar al te goed dat ze dan een stuk minder krijgen. De smiechten. En ik moet bekennen; zo houdt ik het nog een beetje in de hand, en dat winkelen samen, dat heeft ook wel iets. Zo heb ik de beste gesprekken. Met name met de puberzoon.
Overigens moet ik eventjes iets nuanceren. Ik ben echt verre van ordinair om te zien. Dat kán ook helemaal niet met mijn werk waar ik nogal een voorbeeldfunctie heb. Dat ik tatoeages heb, uit een ver verleden (op plekken als; buik, ruggengraat en voet) wil niet zeggen dat ik aso ben ( al snap ik op het eerste woord wel dat ik daarmee een beeld neerzet, dus vandaar mijn nuancering) En mijn haren draag ik vrijwel altijd nonchalant opgestoken. Ik draag jurkjes of rokjes ( net als tut ben ik gek op King Louis) en altijd hoge hakken. Ik sta totaal niet bekend als asociaal. Mijn kinderen lopen ook nooit in Burberry. Maar ik vind kleding wél een bepaalde uitstraling geven. Zeker bepaalde merken. Net als FashionV die aangaf toen haar kind nog jonger was, dat ze nergens leuke kinderkleding kon vinden, ben ik dol op een beetje preppy merken. Engelse kak voor kleine meisjes. Smok jurkjes. Ik ben er gek op. Maar ik snap ook wel dat als een kind 8 is dat het een spijkerbroek aan wil. Of een harem broek ( die ze dus ook gewoon heeft) maar dan wil ik wel elkaar tegemoet komen. Dus geen spijkerbroek met glimmertjes en wijde pijpen, en geen drollevanger van de Bristol waar je zo doorheen kunt kijken. Dan ga ik liever naar de Bijenkof voor iets degelijks. En nogmaals ik schreeuw niet in winkels. Ik was wel even boos ja omdat ze wel erg tekeer ging mijns inziens in het openbaar. Maar ik schreeuw nooit. Zelden. Ook niet binnen 4 muren. Ik ben een dame he!
En ik wil wél dat mijn kinderen er goed uitzien. Juist! Kom op zeg, het zijn wel míjn kinderen he!
Enne; pubers gaan doorgaans toch niet meer uit vrije wil mee uit eten of op familie bezoek, dus
Vriendelijke groet van dit nare persoon en mama. Met dank aan poezemoeder!
Was getekend: zeemanshoer ( tjonge FashionV jij durft!)
zaterdag 25 december 2010 om 18:05
Merry Christmas TO en wederom ben ik het weer volledig met je eens en je hebt het in mijn ogen dan ook bijzonder goed verwoord: iedereen wil iets uitstralen en zij die zeggen dat ze dat niet doen moeten nog maar eens heel hard achter hun oren gaan krabben en kijken of ze wel helemaal eerlijk naar zichzelf toe zijn.
