Relaties
alle pijlers
Date met jongen met beenamputatie
woensdag 29 december 2010 om 09:12
Via een datingsite heb ik heel leuk contact met een jongen. Na een keer of vier mailde hij dat-ie een handicap had, hij was namelijk een been kwijt door een ongeluk als kind. Hij heeft een klein beetje over verteld in de mail, dat-ie er nog wel eens moeilijk mee heeft en dat het soms onpraktisch is. Ik heb niet zoveel gevraagd, dat leek me in de mail niet zo gepast.
Op zich maakt me dat ook niet zo veel uit, maar ik heb volgende week een afspraak met hem. Moet ik er belangstellend naar vragen of juist niet?
En als er wat leuks uit voort komt, het klinkt toch best wel ernstig als je dat hebt. Ben je dan erg beperkt?
Heeft iemand van jullie ervaring hiermee?
Op zich maakt me dat ook niet zo veel uit, maar ik heb volgende week een afspraak met hem. Moet ik er belangstellend naar vragen of juist niet?
En als er wat leuks uit voort komt, het klinkt toch best wel ernstig als je dat hebt. Ben je dan erg beperkt?
Heeft iemand van jullie ervaring hiermee?
woensdag 29 december 2010 om 09:16
Ik heb zelf geen ervaring met een beenamputatie, maar heb zelf wel erg zichtbare littekens. Op een eerste date zou ik het denk ik niet zo vinden als iemand daar gelijk honderduit om vroeg. Er zijn veel interessantere dingen aan mij dan die littekens. Ik denk dat je het beste erop kan inhaken als hij er iets over laat vallen. In dat geval weet je dat hij er(waarschijnlijk) voor open staat om het erover te hebben.
Ik zou er in ieder geval op een eerste date niet zelf over beginnen zonder directe aanleiding als ik jou was.
Ik zou er in ieder geval op een eerste date niet zelf over beginnen zonder directe aanleiding als ik jou was.
I choose happy!
woensdag 29 december 2010 om 09:20
Hoi Eveline85
Ik heb er geen ervaring mee.
Het hangt er natuurlijk een beetje van af tot hoever zijn been geamputeerd is:
- onder de knie
-boven de knie
Daar komt bij of hij met een prothese loopt of niet.Hij zal in ieder geval minder bewegelijk zijn dan iemand waarbij het been niet is geamputeerd.
Het lijkt mij normaal dat hij er af en toe nog moeite mee heeft.
Ik zou gewoon even de date afwachten. Ik vermoed dat hij er dan zelf wel over zal beginnen en jij kunt dan met eigen ogen zien in hoeverre hij beperkt is.
Ik heb er geen ervaring mee.
Het hangt er natuurlijk een beetje van af tot hoever zijn been geamputeerd is:
- onder de knie
-boven de knie
Daar komt bij of hij met een prothese loopt of niet.Hij zal in ieder geval minder bewegelijk zijn dan iemand waarbij het been niet is geamputeerd.
Het lijkt mij normaal dat hij er af en toe nog moeite mee heeft.
Ik zou gewoon even de date afwachten. Ik vermoed dat hij er dan zelf wel over zal beginnen en jij kunt dan met eigen ogen zien in hoeverre hij beperkt is.
woensdag 29 december 2010 om 09:21
woensdag 29 december 2010 om 09:24
Lijkt me lastig, maar probeer het eens van de andere kant te bekijken. Hoe zou jij willen dat iemand ermee omging als jij een been geamputeerd had?
Je geeft zelf aan dat je in de mail niet echt hebt doorgevraagd. Dat geeft je nu de kans om dat wel te doen. Zo van, je schreef over je ongeluk in de mail, heftig zeg....etc. Jij kunt dan weer insteken op wat hij verteld.
Ik kan me voorstellen dat het een beetje ongemakkelijk kan voelen om er naar te vragen, maar het komt ook geinteresseerd over.
Het is niet hetzelfde, maar mijn vriend vertelde na een aantal dates dat hij een chronische ziekte heeft. Op het moment dat hij het vertelde deed hij er luchtig over en heb ik niet echt doorgevraagd. Pas later bleek hoe ernstig het was. Het fijn is als je vanaf het begin open over dat soort dingen kunt praten, zodat je ook weet waar je aan toe bent.
Je geeft zelf aan dat je in de mail niet echt hebt doorgevraagd. Dat geeft je nu de kans om dat wel te doen. Zo van, je schreef over je ongeluk in de mail, heftig zeg....etc. Jij kunt dan weer insteken op wat hij verteld.
Ik kan me voorstellen dat het een beetje ongemakkelijk kan voelen om er naar te vragen, maar het komt ook geinteresseerd over.
Het is niet hetzelfde, maar mijn vriend vertelde na een aantal dates dat hij een chronische ziekte heeft. Op het moment dat hij het vertelde deed hij er luchtig over en heb ik niet echt doorgevraagd. Pas later bleek hoe ernstig het was. Het fijn is als je vanaf het begin open over dat soort dingen kunt praten, zodat je ook weet waar je aan toe bent.
woensdag 29 december 2010 om 09:24
Ik kan mij voorstellen dat het in sommige situaties lastig is (bijv. zwemmen?), maar er is voor zover ik weet goed mee te leven hoor. Ik ken persoonlijk iemand die ook een been is verloren en loopt met een prothese. Zij doet werkelijk alles (sterker nog, ik kende haar al een hele tijd voor ik er achter kwam dat ze met een prothese liep en had niets gemerkt). Als het de liefde van je leven zou zijn zou ik hem er in ieder geval niet om laten gaan!
woensdag 29 december 2010 om 09:25
ik heb op Lowlands eens een jongen gezien met een beenprothese. Die stond er gewoon mee te pogoën. Er is dus veel mogelijk met deze handicap.
Wel goed dat hij het al snel verteld, anders valt het misschien rauw op je dak.
Ik zou er btw niet teveel over vragen, gewoon wat belangstellende dingen en tast een beetje af hoeveel hij erover kwijt wil. Laat het niet de hele date bepalen.
Wel goed dat hij het al snel verteld, anders valt het misschien rauw op je dak.
Ik zou er btw niet teveel over vragen, gewoon wat belangstellende dingen en tast een beetje af hoeveel hij erover kwijt wil. Laat het niet de hele date bepalen.
woensdag 29 december 2010 om 09:27
Ik zou zelf ook niet iemand zijn die meteen het onderwerp zou aansnijden.
Hij weet in ieder geval wel dat je ondanks zijn handicap toch met hem wil gaan daten, dus je staat er voor open.
Ik kan me dus best voorstellen dat als je echt wat vragen hebt, dat je ze best mag stellen.Laat het alleen het gesprek niet domineren. Jullie hebben vast veel meer interessants te melden dan alleen zijn handicap.
Misschien is het heel raar dat ik het zeg, omdat het eigenlijk niet zou moeten hoeven,maar ik ben heel blij dat je hem een kans geeft. Er zijn namelijk vrouwen die voor echt oppervlakkige dingen al niet daten met iemand, ben blij dat je openstaat voor iemand die ook de moeite waard kan zijn.
Veel plezier op je date!
Hij weet in ieder geval wel dat je ondanks zijn handicap toch met hem wil gaan daten, dus je staat er voor open.
Ik kan me dus best voorstellen dat als je echt wat vragen hebt, dat je ze best mag stellen.Laat het alleen het gesprek niet domineren. Jullie hebben vast veel meer interessants te melden dan alleen zijn handicap.
Misschien is het heel raar dat ik het zeg, omdat het eigenlijk niet zou moeten hoeven,maar ik ben heel blij dat je hem een kans geeft. Er zijn namelijk vrouwen die voor echt oppervlakkige dingen al niet daten met iemand, ben blij dat je openstaat voor iemand die ook de moeite waard kan zijn.
Veel plezier op je date!
woensdag 29 december 2010 om 09:28
Met slechts 1 been kun je meestal nog heel erg veel en hoef je niet heel beperkt te zijn. Het ligt er natuurlijk wel erg aan hoe je er zelf in staat en wat er precies aan de hand is. Iemand die van nature lui is aangelegd wordt meestal niet opeens heel erg sportief door een beperking en het kan ook zijn dat het ongeluk naast het been nog andere schade heeft aangericht oid.
Ik zou het afwachten met erover te beginnen totdat daar een aanleiding voor is. Als hij er zelf over begint of wanneer zich een ongemakkelijk moment voordat opmerken dat het vervelend moet zijn ofzo.
Ik zou het afwachten met erover te beginnen totdat daar een aanleiding voor is. Als hij er zelf over begint of wanneer zich een ongemakkelijk moment voordat opmerken dat het vervelend moet zijn ofzo.
woensdag 29 december 2010 om 09:32
quote:Starshine schreef op 29 december 2010 @ 09:28:
[...]
ach, mijn man is door een ongeluk zijn voortanden kwijtgeraakt. Hij doet dus elke avond zijn gebit uit. Het went snel hoor.
Maar jij had je man al voor ie dat ongeluk kreeg? Lijkt mij wel van belang eerlijk gezegd. Iemand waar je al gevoelens voor hebt, daar kun je nadelige veranderingen wel van accepteren, maar om dat bij iemand te moeten doen die je nog helemaal niet kent...
En voor tanden kun je altijd 'n implantaat nemen (of is dat bij jouw man niet mogelijk?), dan hoef je geen gebitje wat je uit moet doen.
[...]
ach, mijn man is door een ongeluk zijn voortanden kwijtgeraakt. Hij doet dus elke avond zijn gebit uit. Het went snel hoor.
Maar jij had je man al voor ie dat ongeluk kreeg? Lijkt mij wel van belang eerlijk gezegd. Iemand waar je al gevoelens voor hebt, daar kun je nadelige veranderingen wel van accepteren, maar om dat bij iemand te moeten doen die je nog helemaal niet kent...
En voor tanden kun je altijd 'n implantaat nemen (of is dat bij jouw man niet mogelijk?), dan hoef je geen gebitje wat je uit moet doen.
woensdag 29 december 2010 om 09:35
nee, implantaten zijn niet altijd mogelijk.
Maar goed, een lichamelijke tekortkoming hoeft helemaal niet zo nadelig te zijn als het op het eerste gezicht lijkt. En bovendien weet TO bij deze man meteen dat hij een been mist. Als je een 'complete' man treft, moet je nog maar raden wat er voor nadelen hij met zich meedraagt.
Een prothese zou voor mijn geen directe reden zijn om iemand geen kans te geven.
Maar goed, een lichamelijke tekortkoming hoeft helemaal niet zo nadelig te zijn als het op het eerste gezicht lijkt. En bovendien weet TO bij deze man meteen dat hij een been mist. Als je een 'complete' man treft, moet je nog maar raden wat er voor nadelen hij met zich meedraagt.
Een prothese zou voor mijn geen directe reden zijn om iemand geen kans te geven.
woensdag 29 december 2010 om 09:51
Het heeft psychisch ook effect natuurlijk. Misschien voelt hij zich minder man ofzo, of is hij juist een enorme streber geworden. Je ziet wel eens dat mensen met een handicap juist iets willen doen wat bijna onmogelijk voor hen is. Ik had een vriendin met een handicap en dat heeft veel effect gehad op haar karakter qua presentatie van zichzelf, onzeker en dan juist heel schreeuwerig op de voorgrond willen staan, tegelijk willen dat niemand weet dat ze die handicap heeft. Hij leeft er al vrij lang mee dus voor praktische dingen zal hij al een oplossing hebben. Ik kan me wel voorstellen dat hij het tegen je wil zeggen omdat dat eerlijk is en hij niet wil dat je schrikt als je het ineens merkt. Je kan zeggen dat je niet weet me je erover moet praten, dat waardeerde mijn vriendin ook altijd zeer. Hoop dat hij in het echt ook leuk is op je date, veel plezier!
woensdag 29 december 2010 om 09:51
Ik heb rond de (ex) familiekringen drie mensen met geamputeerde benen. Eén met twee geamputeerde benen, door ziekte, die zat in een rolstoel. En twee met één geamputeerd been beide door een motorongeluk. De laatste twee leiden het leven zoals ze daarvoor ook deden, alleen nu met handicap. Het is aanpassen, maar wel mogelijk. Ze lopen met prothese en kruk. Zij zelf doen er niet moeilijk over (althans voor de buitenwereld) en hebben de situatie geaccepteerd. Ze hebben kinderen gekregen, werken. Ik zou er wel een beetje over praten tijdens een date. Het is nu eenmaal zo en het hoort bij zijn leven.
woensdag 29 december 2010 om 09:52
Ik zou er geen problemen mee hebben, maar misschien dat het komt omdat ik iemand ken met een onderbeensamputatie, die ik al vanaf jongs af aan ken.
Inderdaad er over beginnen als het in de praat te pas komt, als je merkt dat hij zich er (nog) ongemakkelijk bij voelt, het laten rusten.
Tenzij het voor jou een doorslaggevende factor is.
Inderdaad er over beginnen als het in de praat te pas komt, als je merkt dat hij zich er (nog) ongemakkelijk bij voelt, het laten rusten.
Tenzij het voor jou een doorslaggevende factor is.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
woensdag 29 december 2010 om 09:55
Maak je niet te druk om die prothese, ga eerst eens op onderzoek uit wat je van hem vind.
Ik zou gewoon wachten als ik jou was tot hij er zelf over begon. Dat heeft hij in de e-mail ook gedaan. Het lijkt mij niet makkelijk dat je als je een been mist meteen een stempel opgedrukt krijgt en dat mensen daar een probleem van maken. Daar is hij waarschijnlijk best onzeker over, anders had hij het je niet verteld.
Ik vind het best wel erg eigenlijk als iemand, een ander daarop niet beter zou willen leren kennen. Of het erg zou vinden dat de prothese uitgaat in bed. Als het nou een hele leuke jongen is, laat je het daar toch niet op afketsen?
Ik zou gewoon wachten als ik jou was tot hij er zelf over begon. Dat heeft hij in de e-mail ook gedaan. Het lijkt mij niet makkelijk dat je als je een been mist meteen een stempel opgedrukt krijgt en dat mensen daar een probleem van maken. Daar is hij waarschijnlijk best onzeker over, anders had hij het je niet verteld.
Ik vind het best wel erg eigenlijk als iemand, een ander daarop niet beter zou willen leren kennen. Of het erg zou vinden dat de prothese uitgaat in bed. Als het nou een hele leuke jongen is, laat je het daar toch niet op afketsen?
woensdag 29 december 2010 om 10:07
Zo erg lijkt me het niet, ik denk dat mensen met een handicap wel wat bewuster zijn van de mooie dingen in het leven (toch?) Ik zou inderdaad wachten tot het ter sprake komt, maar je hebt kans dat dat al snel is aangezien jullie een date hebben en jullie elkaar dus gelijk zullen "bekijken" (moet je niet gelijk er helemaal met je neus bovenop gaan staren )quote:elninjoo schreef op 29 december 2010 @ 09:27:
Ik vrees dat ik er niet tegen zou kunnen als ie z'n been afdoet om naar bed te gaan.Misschien kan hij er voor jouw wel een ander "hulpstuk" opzetten dan? En als je ruzie hebt kun je bijvoorbeeld ook z'n been verstoppen tot hij je gelijk geeft
Ik vrees dat ik er niet tegen zou kunnen als ie z'n been afdoet om naar bed te gaan.Misschien kan hij er voor jouw wel een ander "hulpstuk" opzetten dan? En als je ruzie hebt kun je bijvoorbeeld ook z'n been verstoppen tot hij je gelijk geeft
woensdag 29 december 2010 om 10:14
Ik zou er wel over beginnen, t lijkt me namelijk zo n witte olifant in de kamer waar niemand over praat als je t niet doet.
Maar t hangt af van de manier waarop. T lijkt me logisch dat je vragen hebt, maar ook kan me ook voorstellen dat hij nog niet alles wil vertellen. Kortom: aftasten, maar ik zou er zeker over beginnen. Het is een deel van hem en dus wil ik daar meer over weten net zoals over zijn tattoo, piercings, zijn werk, z'n vrienden, z'n familie etcetcetc. Maar maak je niet druk, geniet van zijn gezelschap, t wijst zich vanzelf denk ik!
Maar t hangt af van de manier waarop. T lijkt me logisch dat je vragen hebt, maar ook kan me ook voorstellen dat hij nog niet alles wil vertellen. Kortom: aftasten, maar ik zou er zeker over beginnen. Het is een deel van hem en dus wil ik daar meer over weten net zoals over zijn tattoo, piercings, zijn werk, z'n vrienden, z'n familie etcetcetc. Maar maak je niet druk, geniet van zijn gezelschap, t wijst zich vanzelf denk ik!
woensdag 29 december 2010 om 10:35
Gewoon als je m ziet moet je zeggen:
He mag ik even aan je kunstpoot zitten dan hebben we dat meteen gehad:-)
Zo zou ik het tenminste doen. Ook weleens een date gehad met een enorm verband in mn nek omdat ik net geopereerd was en toen zei ik "wil je er misschien even aanzitten dan zie je het niet meer:-)" blijkbaar kon ze dat waarderen want er werd wel gezoend later...
He mag ik even aan je kunstpoot zitten dan hebben we dat meteen gehad:-)
Zo zou ik het tenminste doen. Ook weleens een date gehad met een enorm verband in mn nek omdat ik net geopereerd was en toen zei ik "wil je er misschien even aanzitten dan zie je het niet meer:-)" blijkbaar kon ze dat waarderen want er werd wel gezoend later...
woensdag 29 december 2010 om 10:38
Tja, je zit er waarschijnlijk niet op te wachten dat iemand een handicap heeft maar het zou voor mij geen reden zijn om niet te gaan daten als hij mij verder heel leuk zou lijken. Maar dat is het voor jou zo te zien ook niet.
Ik zou er tijdens de date geen nadruk op leggen maar er gewoon in meegaan als hij het ter sprake brengt of als er een duidelijke aanleiding is om het erover te hebben. Zoals al gezegd is hij veel meer dan alleen zijn beenamputatie. Ik vind dat er zeker aantrekkingskracht moet zijn in een relatie maar een onvolmaakt lichaam is voor mij geen belemmering om iemand aantrekkelijk te kunnen vinden.
Ik zou er tijdens de date geen nadruk op leggen maar er gewoon in meegaan als hij het ter sprake brengt of als er een duidelijke aanleiding is om het erover te hebben. Zoals al gezegd is hij veel meer dan alleen zijn beenamputatie. Ik vind dat er zeker aantrekkingskracht moet zijn in een relatie maar een onvolmaakt lichaam is voor mij geen belemmering om iemand aantrekkelijk te kunnen vinden.
woensdag 29 december 2010 om 10:43
quote:Vrouwzondernaam schreef op 29 december 2010 @ 10:14:
Ik zou er wel over beginnen, t lijkt me namelijk zo n witte olifant in de kamer waar niemand over praat als je t niet doet.
Maar t hangt af van de manier waarop. T lijkt me logisch dat je vragen hebt, maar ook kan me ook voorstellen dat hij nog niet alles wil vertellen. Kortom: aftasten, maar ik zou er zeker over beginnen. Het is een deel van hem en dus wil ik daar meer over weten net zoals over zijn tattoo, piercings, zijn werk, z'n vrienden, z'n familie etcetcetc. Maar maak je niet druk, geniet van zijn gezelschap, t wijst zich vanzelf denk ik!Ja precies! Het zou pas echt raar zijn als je dat de hele tijd gaat zitten negeren. Het is toch een heftig iets?! Logisch dat je het daar dan over hebt en hij zal niet anders verwachten lijkt me.
Ik zou er wel over beginnen, t lijkt me namelijk zo n witte olifant in de kamer waar niemand over praat als je t niet doet.
Maar t hangt af van de manier waarop. T lijkt me logisch dat je vragen hebt, maar ook kan me ook voorstellen dat hij nog niet alles wil vertellen. Kortom: aftasten, maar ik zou er zeker over beginnen. Het is een deel van hem en dus wil ik daar meer over weten net zoals over zijn tattoo, piercings, zijn werk, z'n vrienden, z'n familie etcetcetc. Maar maak je niet druk, geniet van zijn gezelschap, t wijst zich vanzelf denk ik!Ja precies! Het zou pas echt raar zijn als je dat de hele tijd gaat zitten negeren. Het is toch een heftig iets?! Logisch dat je het daar dan over hebt en hij zal niet anders verwachten lijkt me.
woensdag 29 december 2010 om 10:45
Ik zou er zeker naar vragen. Je kunt toch gewoon vragen of hij er over wil vertellen?
Ik heb een vriend gehad die een verlamde arm had als gevolg van een ongeluk. De arm zat er nog wel aan (hij wilde hem niet kwijt) maar hij zat in een soort mitella. Het was een hele lieve vent en we zijn 1,5 jaar samen geweest. Het grootste probleem was echter de zware chronische pijn die hij had, vanuit zijn ruggemerg. Daardoor was het heel wisselend wat hij aankon en moest ik me daar steeds naar voegen, met als gevolg dat onze relatie niet erg gelijkwaardig werd. Uiteindelijk draaide alles om hem en heb ik er een punt achter gezet.
Ik heb een vriend gehad die een verlamde arm had als gevolg van een ongeluk. De arm zat er nog wel aan (hij wilde hem niet kwijt) maar hij zat in een soort mitella. Het was een hele lieve vent en we zijn 1,5 jaar samen geweest. Het grootste probleem was echter de zware chronische pijn die hij had, vanuit zijn ruggemerg. Daardoor was het heel wisselend wat hij aankon en moest ik me daar steeds naar voegen, met als gevolg dat onze relatie niet erg gelijkwaardig werd. Uiteindelijk draaide alles om hem en heb ik er een punt achter gezet.
