Psyche
alle pijlers
Te zware baan en psyche
woensdag 29 december 2010 om 11:04
Hoi,
Sinds 2 jaar ben ik in therapie. In eerste instantie voor een angststoornis. Echter blijkt deze een gevolg van een lichte afwijking in persoonlijkheidskenmerken te zijn.
Klinkt allemaal lekker koud zo, maar feitelijk komt het erop neer dat ik over alles twijfel, me nergens goed genoeg voor voel. Alles wat ik over mezelf denk is negatief en slecht.
Hiervoor ga ik in februari beginnen aan een groepstherapie. Ondanks dat ik ertegenop zie, ga ik er met frisse moed en kracht in: dit gaat me vast beter maken!
Daarnaast loop ik op mijn werk al een tijdje op mijn tenen. Vorige week dan echt ingestort en me ziekgemeld. Nu weer aan het werk, met de opdracht van de bedrijfsarts om een jaarplan te schrijven.
Daaruit komt feitelijk naar voren dat de functie nu te groot is. En ik weet wat ik ermee wil. Maar ik zie zo op tegen de confrontatie. Tegen het: heb je daar een week voor nodig?1 Dat moet in 1 dag kunnen!!
Zijn er mensen die dit herkennen en me kunnen helpen in deze confrontatie?
Groetjes
Sas
Sinds 2 jaar ben ik in therapie. In eerste instantie voor een angststoornis. Echter blijkt deze een gevolg van een lichte afwijking in persoonlijkheidskenmerken te zijn.
Klinkt allemaal lekker koud zo, maar feitelijk komt het erop neer dat ik over alles twijfel, me nergens goed genoeg voor voel. Alles wat ik over mezelf denk is negatief en slecht.
Hiervoor ga ik in februari beginnen aan een groepstherapie. Ondanks dat ik ertegenop zie, ga ik er met frisse moed en kracht in: dit gaat me vast beter maken!
Daarnaast loop ik op mijn werk al een tijdje op mijn tenen. Vorige week dan echt ingestort en me ziekgemeld. Nu weer aan het werk, met de opdracht van de bedrijfsarts om een jaarplan te schrijven.
Daaruit komt feitelijk naar voren dat de functie nu te groot is. En ik weet wat ik ermee wil. Maar ik zie zo op tegen de confrontatie. Tegen het: heb je daar een week voor nodig?1 Dat moet in 1 dag kunnen!!
Zijn er mensen die dit herkennen en me kunnen helpen in deze confrontatie?
Groetjes
Sas
woensdag 29 december 2010 om 11:26
Die opmerking: ' heb je daar een week voor nodig', die opmerking maak je zelf. Tegen jezelf. En je denkt dat anderen het zeggen en vinden en dat zou kunnen maar dat weet je niet.
Voorlopig kam je dus jezelf af.
Ik herken het wel en het heeft te maken met eigenwaarde dat je het moeilijk vind om grenzen te trekken en voor jezelf op te komen.
Houd er wel rekening dat als je wel de confrontatie aangaat en voor jezelf opkomt, je niet automatisch beloond zult worden en dat de andere partij/werkgever je wensen inwilligt. Zij hebben nml hun eigen programma en agenda en zullen hun grenzen bewaken. Dus je kunt een 'nee' te horen krijgen, maar dat is dan niet persoonlijk en het is geen afwijzing van je identiteit als mens.
Als je dus 'nee' te horen krijgt zul je een andere oplossing binnen jouw grenzen moeten vinden. Dat kan moeilijk zijn...Ik heb uiteindelijk moeten beslissen dat mijn beroep/functie blijvend te zwaar voor me is en ik zit nog in het proces om iets te vinden dat wel bij me past.
De weg daar naar toe was lang, en het was lange tijd mijn grootste nachtmerrie om mijn werk te moeten opgeven, maar uiteindelijk was ik vooral opgelucht en die opluchting is nooit meer weggegaan.
Voorlopig kam je dus jezelf af.
Ik herken het wel en het heeft te maken met eigenwaarde dat je het moeilijk vind om grenzen te trekken en voor jezelf op te komen.
Houd er wel rekening dat als je wel de confrontatie aangaat en voor jezelf opkomt, je niet automatisch beloond zult worden en dat de andere partij/werkgever je wensen inwilligt. Zij hebben nml hun eigen programma en agenda en zullen hun grenzen bewaken. Dus je kunt een 'nee' te horen krijgen, maar dat is dan niet persoonlijk en het is geen afwijzing van je identiteit als mens.
Als je dus 'nee' te horen krijgt zul je een andere oplossing binnen jouw grenzen moeten vinden. Dat kan moeilijk zijn...Ik heb uiteindelijk moeten beslissen dat mijn beroep/functie blijvend te zwaar voor me is en ik zit nog in het proces om iets te vinden dat wel bij me past.
De weg daar naar toe was lang, en het was lange tijd mijn grootste nachtmerrie om mijn werk te moeten opgeven, maar uiteindelijk was ik vooral opgelucht en die opluchting is nooit meer weggegaan.
woensdag 29 december 2010 om 11:53
Eens met Hiltje.
(off-topic: Hiltje, zo te lezen gaat het goed met je)
De confrontatie moet je aangaan. Besef terwijl je het doet dat je het voor jezelf doet. Je komt op voor jezelf. En dat doe je omdat je de moeite waard bent.
Het lijkt erop dat je eigenlijk nooit je grenzen hebt aangegeven. En daar moet je nu mee beginnen. Zoals Hiltje al schreef, het is niet automatisch zo dat mensen daar blij mee gaan zijn. Maar dat is niet erg. Je doet het immers voor jezelf.
Heel herkenbaar wat je schrijft. Heb zelf een burnout gehad en ben niet meer terug gegaan naar de baan. Te zwaar. Heb nu een leuke baan met lieve collega's. Het is makkelijker dan ik gewend ben, maar dat is fijn. Hierdoor bouw ik zelfvertrouwen op. Want dat had ik qua werk niet echt..
(off-topic: Hiltje, zo te lezen gaat het goed met je)
De confrontatie moet je aangaan. Besef terwijl je het doet dat je het voor jezelf doet. Je komt op voor jezelf. En dat doe je omdat je de moeite waard bent.
Het lijkt erop dat je eigenlijk nooit je grenzen hebt aangegeven. En daar moet je nu mee beginnen. Zoals Hiltje al schreef, het is niet automatisch zo dat mensen daar blij mee gaan zijn. Maar dat is niet erg. Je doet het immers voor jezelf.
Heel herkenbaar wat je schrijft. Heb zelf een burnout gehad en ben niet meer terug gegaan naar de baan. Te zwaar. Heb nu een leuke baan met lieve collega's. Het is makkelijker dan ik gewend ben, maar dat is fijn. Hierdoor bouw ik zelfvertrouwen op. Want dat had ik qua werk niet echt..
woensdag 29 december 2010 om 12:21
Je zal echt voor jezelf moeten opkomen, werkgevers die denken dat een week werk wel in 1 dag kan, moeten daar maar es op gewezen worden. Alles draait tegenwoordig om geld en op personeel wordt enorm bezuinigd, dat is weer een vette bonus voor de manager!
Kortom begin maar eens met van je af te bijten.
Kortom begin maar eens met van je af te bijten.
woensdag 29 december 2010 om 14:07
Hoi allemaal,
Dank jullie wel voor jullie berichtjes en verhalen.
De opmerking, heb je daar een week voor nodig? Heb ik al regelmatig naar mijn hoofd gehad.
Dus het is wel een reeele gedachten, gebaseerd op ervaringen.
Ik ben er ook helemaal klaar mee en ik wil eindelijk weer een beetje kunnen leven ipv werken, huis schoonmaken en slapen.
Alles gaat eraan: mijn nachtrust, mijn relatie, mijn vriendschappen! Ik ben niet te genieten als ik thuiskom van mijn werk!!!
En hiltje; hoe ben jij verder gegaan vanaf het moment dat je gestopt bent met je baan?
Liselotte: van wat voor soort baan ben je gekomen en waar zit je nu? Ben je gelukkig met wat je doet?
Dank jullie wel voor jullie berichtjes en verhalen.
De opmerking, heb je daar een week voor nodig? Heb ik al regelmatig naar mijn hoofd gehad.
Dus het is wel een reeele gedachten, gebaseerd op ervaringen.
Ik ben er ook helemaal klaar mee en ik wil eindelijk weer een beetje kunnen leven ipv werken, huis schoonmaken en slapen.
Alles gaat eraan: mijn nachtrust, mijn relatie, mijn vriendschappen! Ik ben niet te genieten als ik thuiskom van mijn werk!!!
En hiltje; hoe ben jij verder gegaan vanaf het moment dat je gestopt bent met je baan?
Liselotte: van wat voor soort baan ben je gekomen en waar zit je nu? Ben je gelukkig met wat je doet?
woensdag 29 december 2010 om 14:13
).
woensdag 29 december 2010 om 21:12
