Psyche
alle pijlers
Werken aan jezelf
zaterdag 8 januari 2011 om 13:19
Goedemiddag allemaal,
In onze huidige maatschappij is werken aan jezelf, jezelf ontwikkelen, jezelf ontplooien heel normaal en erg belangrijk.
Er zijn zoveel verschillende zelfhulpboeken, tijdschriften, cursussen die persoonlijke ontwikkeling beloven, die jou zeggen hoe je jezelf wordt, hoe je een beter, leuker, fijner mens wordt.
Er zijn zoveel spirituele stromingen, therapieën.
Is het nou echt zo belangrijk om aan jezelf te werken? En ik vraag me ook wel eens af: in hoeverre? Ten koste van wat?
Waarom moeten we opeens allemaal onszelf weer vinden? Zijn we onszelf dan echt kwijt geweest de afgelopen jaren?
Is het niet opeens een hype nu? Worden ons geen dingen aangepraat?
Ik merk dat ik er snel in kan doorslaan namelijk. Dat ik ook echt geloof dat je aan jezelf moét werken, omdat dat nu eenmaal zo hoort, omdat mensen zeggen dat je pas dan een beter, evenwichtiger mens wordt.
Ben benieuwd hoe andere mensen daarover denken.
In onze huidige maatschappij is werken aan jezelf, jezelf ontwikkelen, jezelf ontplooien heel normaal en erg belangrijk.
Er zijn zoveel verschillende zelfhulpboeken, tijdschriften, cursussen die persoonlijke ontwikkeling beloven, die jou zeggen hoe je jezelf wordt, hoe je een beter, leuker, fijner mens wordt.
Er zijn zoveel spirituele stromingen, therapieën.
Is het nou echt zo belangrijk om aan jezelf te werken? En ik vraag me ook wel eens af: in hoeverre? Ten koste van wat?
Waarom moeten we opeens allemaal onszelf weer vinden? Zijn we onszelf dan echt kwijt geweest de afgelopen jaren?
Is het niet opeens een hype nu? Worden ons geen dingen aangepraat?
Ik merk dat ik er snel in kan doorslaan namelijk. Dat ik ook echt geloof dat je aan jezelf moét werken, omdat dat nu eenmaal zo hoort, omdat mensen zeggen dat je pas dan een beter, evenwichtiger mens wordt.
Ben benieuwd hoe andere mensen daarover denken.
zaterdag 8 januari 2011 om 13:29
Ik denk dat het belangrijk is om jezelf te blijven ontwikkelen, niet stil te staan. Want je bent immers nooit uitgeleerd?
Ik probeer elke dag open te staan om te leren, van anderen. Leren over jezelf en werken aan jezelf hoeft toch niet ten koste te gaan van anderen? Dat lijkt me niet de bedoeling...
Het kan natuurlijk zijn dat je in relatie uit elkaar bent gegroeid en dan aan jezelf gaat werken en ontdekt dat er niets meer is wat jullie bindt. Dan zou je een relatie kunnen verbreken, maar dat betekent dan toch niet ten koste van?
En niemand zegt dat het hóórt om aan jezelf te werken. Miljoenen mensen leven gewoon door, zonder ooit iets te leren, leven aan de oppervlakte. Maar als je jezelf wilt ontwikkelen (geestelijk), zul je er wel iets voor moeten doen.
Ik probeer elke dag open te staan om te leren, van anderen. Leren over jezelf en werken aan jezelf hoeft toch niet ten koste te gaan van anderen? Dat lijkt me niet de bedoeling...
Het kan natuurlijk zijn dat je in relatie uit elkaar bent gegroeid en dan aan jezelf gaat werken en ontdekt dat er niets meer is wat jullie bindt. Dan zou je een relatie kunnen verbreken, maar dat betekent dan toch niet ten koste van?
En niemand zegt dat het hóórt om aan jezelf te werken. Miljoenen mensen leven gewoon door, zonder ooit iets te leren, leven aan de oppervlakte. Maar als je jezelf wilt ontwikkelen (geestelijk), zul je er wel iets voor moeten doen.
zaterdag 8 januari 2011 om 13:38
Naar mijn mening is het uitgangspunt dat je aan jezelf werkt als je ergens tegenaan loopt. Ik vind het niet iets dat standaard elke dag voor iedereen op het programma hoeft te staan. Maar als jij bijv in je relatie of op je werk o.i.d. tegen beperkingen aanloopt waarbij jij (een deel van) de oorzaak bent, dan is het slim om daar eens naar te kijken.
zaterdag 8 januari 2011 om 13:44
zaterdag 8 januari 2011 om 13:45
Ik denk dat we de laatste jaren wat al te anaal bezig zijn. Alles wordt tot in het oneindige besnuffeld en alles dient geperfectioneerd te worden, met haast als het oneindige resultaat, dat mensen nooit meer echt tevreden zijn over zichzelf, want het kan altijd wel beter. Ik denk dat de mens op dit ogenblik zo erg met zichzelf bezig is , dat men het risico loopt het echte zelf volledig uit het oog te verliezen.
zaterdag 8 januari 2011 om 13:58
Ja cateautje, dat bedoelde ik. We zijn zo gericht op onszelf, op ons eigen 'ik'.
Het aanbod om jezelf te verbeteren is zo enorm, het kan dus altijd beter is de boodschap (zo interpreteer ik het tenminste). Je kunt altijd nog beter of nog meer jezelf worden of jezelf ontwikkelen.
Maar het kan ook uitmonden in een soort navelstaren en dat lijkt me ook niet erg gezond? Waar ligt dan de grens vraag ik me af.
Ben het er wel zeker mee eens dat als je niet gelukkig bent met je leven, het goed is om te kijken naar je eigen aandeel daarin.
Het aanbod om jezelf te verbeteren is zo enorm, het kan dus altijd beter is de boodschap (zo interpreteer ik het tenminste). Je kunt altijd nog beter of nog meer jezelf worden of jezelf ontwikkelen.
Maar het kan ook uitmonden in een soort navelstaren en dat lijkt me ook niet erg gezond? Waar ligt dan de grens vraag ik me af.
Ben het er wel zeker mee eens dat als je niet gelukkig bent met je leven, het goed is om te kijken naar je eigen aandeel daarin.
zaterdag 8 januari 2011 om 14:01
quote:azien schreef op 08 januari 2011 @ 13:58:
Ja cateautje, dat bedoelde ik. We zijn zo gericht op onszelf, op ons eigen 'ik'.
Het aanbod om jezelf te verbeteren is zo enorm, het kan dus altijd beter is de boodschap (zo interpreteer ik het tenminste). Je kunt altijd nog beter of nog meer jezelf worden of jezelf ontwikkelen.
Maar het kan ook uitmonden in een soort navelstaren en dat lijkt me ook niet erg gezond? Waar ligt dan de grens vraag ik me af.
Ben het er wel zeker mee eens dat als je niet gelukkig bent met je leven, het goed is om te kijken naar je eigen aandeel daarin.Als je niet gelukkig bent in je leven, kun je kijken naar hetgeen je wel gelukkig zou kunnen maken, maar ook daar vind ik dat de mens wat al te snel ontevreden is te veel wilt en wel nu. Het is allemaal wel leuk en aardig, al die maakbaarheid, maar ik denk dat je daar in zichzelf ook erg ongelukkig van kan worden.
Ja cateautje, dat bedoelde ik. We zijn zo gericht op onszelf, op ons eigen 'ik'.
Het aanbod om jezelf te verbeteren is zo enorm, het kan dus altijd beter is de boodschap (zo interpreteer ik het tenminste). Je kunt altijd nog beter of nog meer jezelf worden of jezelf ontwikkelen.
Maar het kan ook uitmonden in een soort navelstaren en dat lijkt me ook niet erg gezond? Waar ligt dan de grens vraag ik me af.
Ben het er wel zeker mee eens dat als je niet gelukkig bent met je leven, het goed is om te kijken naar je eigen aandeel daarin.Als je niet gelukkig bent in je leven, kun je kijken naar hetgeen je wel gelukkig zou kunnen maken, maar ook daar vind ik dat de mens wat al te snel ontevreden is te veel wilt en wel nu. Het is allemaal wel leuk en aardig, al die maakbaarheid, maar ik denk dat je daar in zichzelf ook erg ongelukkig van kan worden.
zaterdag 8 januari 2011 om 14:16
Ik weet eigenlijk niet eens of ik gelukkig ben met mijn leven. Als ik objectief kijk naar wat ik allemaal heb: ja, dan ben ik gelukkig. Maar er is altijd wel een soort sluimerend gevoel, dat ik niet 'goed genoeg' ben en ik ben dan ook een beetje gevoelig wat betreft dat hele ontwikkelen van jezelf. Omdat het mij het idee geeft dat ik eigenlijk nooit goed genoeg ben, dat ik altijd een 'beter, fijner, meer ontwikkeld mens' kan worden. En dat daarvoor eigenlijk geldt: hoe eerder, hoe beter.
zaterdag 8 januari 2011 om 14:40
quote:azien schreef op 08 januari 2011 @ 14:16:
Ik weet eigenlijk niet eens of ik gelukkig ben met mijn leven. Als ik objectief kijk naar wat ik allemaal heb: ja, dan ben ik gelukkig. Maar er is altijd wel een soort sluimerend gevoel, dat ik niet 'goed genoeg' ben en ik ben dan ook een beetje gevoelig wat betreft dat hele ontwikkelen van jezelf. Omdat het mij het idee geeft dat ik eigenlijk nooit goed genoeg ben, dat ik altijd een 'beter, fijner, meer ontwikkeld mens' kan worden. En dat daarvoor eigenlijk geldt: hoe eerder, hoe beter.Daarmee zit je jezelf, in feite, toch alleen maar in de weg. Trouwens, waarom moet het allemaal geluk zijn dat de klok slaat, met tevredenheid ben je, volgens mij, een stuk beter af en kun je je gevoelens van gelukkig zijn ook veel beter doseren.
Ik weet eigenlijk niet eens of ik gelukkig ben met mijn leven. Als ik objectief kijk naar wat ik allemaal heb: ja, dan ben ik gelukkig. Maar er is altijd wel een soort sluimerend gevoel, dat ik niet 'goed genoeg' ben en ik ben dan ook een beetje gevoelig wat betreft dat hele ontwikkelen van jezelf. Omdat het mij het idee geeft dat ik eigenlijk nooit goed genoeg ben, dat ik altijd een 'beter, fijner, meer ontwikkeld mens' kan worden. En dat daarvoor eigenlijk geldt: hoe eerder, hoe beter.Daarmee zit je jezelf, in feite, toch alleen maar in de weg. Trouwens, waarom moet het allemaal geluk zijn dat de klok slaat, met tevredenheid ben je, volgens mij, een stuk beter af en kun je je gevoelens van gelukkig zijn ook veel beter doseren.
zaterdag 8 januari 2011 om 14:58
zaterdag 8 januari 2011 om 16:16
zaterdag 8 januari 2011 om 16:57
quote:djay schreef op 08 januari 2011 @ 16:16:
ik heb toevallig net een topic geopend hierover maar ik wordt een beetje gedwongen naar mezelf te kijken momenteel. niks moet want zolang je zoekende bent, kom je niet aan op plaats van bestemming.
Soms wordt je gedwongen om te kijken naar jezelf om verder te komen.Het maakt niet uit waar je naartoe denkt te vertrekken, je komt altijd uit op je plaats van bestemming
ik heb toevallig net een topic geopend hierover maar ik wordt een beetje gedwongen naar mezelf te kijken momenteel. niks moet want zolang je zoekende bent, kom je niet aan op plaats van bestemming.
Soms wordt je gedwongen om te kijken naar jezelf om verder te komen.Het maakt niet uit waar je naartoe denkt te vertrekken, je komt altijd uit op je plaats van bestemming
