Gezondheid
alle pijlers
reumafactor
zaterdag 15 januari 2011 om 18:20
Ik heb afgelopen week te horen gekregen dat m'n reumafactor te hoog is (normaal 20, bij mij 400) maar m'n bezinking was verder goed. Ben gelijk doorgestuurd naar het ziekenhuis waar ze foto's hebben gemaakt en opnieuw bloed hebben geprikt.
Nu heb ik wel gelezen op internet en gehoord van de dokter dat het reumafactor niet zoveel zegt. Maar ik vind het verschil zo groot. Als mijn factor nou 25 geweest was had ik gezegd; jaa oke.. zegt niet zoveel. Maar 400
Zijn er mensen met reuma die mij hier wat meer over kunnen vertellen?
Ik ben naar de dokter gegaan met klachten als; stijfheid in vingers/handen en een 'moe/zwaar' gevoel in m'n armen. Nu werk ik wel 32 uur achter een pc per week dus ik dacht zelf aan een muisarm oid.
Nu heb ik wel gelezen op internet en gehoord van de dokter dat het reumafactor niet zoveel zegt. Maar ik vind het verschil zo groot. Als mijn factor nou 25 geweest was had ik gezegd; jaa oke.. zegt niet zoveel. Maar 400
Zijn er mensen met reuma die mij hier wat meer over kunnen vertellen?
Ik ben naar de dokter gegaan met klachten als; stijfheid in vingers/handen en een 'moe/zwaar' gevoel in m'n armen. Nu werk ik wel 32 uur achter een pc per week dus ik dacht zelf aan een muisarm oid.
maandag 17 januari 2011 om 10:17
Beste Chantal6547,
Hier wat informatie over je vraag betreffende reumafactoren.
Om na te gaan of de symptomen van een patiënt mogelijk veroorzaakt worden door reuma (reumatoïde artritis) of het syndroom van Sjögren (chronische ontsteking van traan- en speekselklieren).
Welk materiaal?
Bloed
Wat wordt getest?
De test meet of reumafactoren aanwezig zijn in het bloed en zo ja, hoeveel. Reumafactoren (RF) zijn auto-antilichamen ofwel, antistoffen tegen het eigen lichaam. Zij behoren meestal tot de antistoffen van het type IgM (Immunoglobuline M) die door het immuunsysteem worden gemaakt. Deze IgM auto-antilichamen zijn gericht tegen het eigen immunoglobuline G (IgG). In het algemeen kan worden gezegd dat auto-antilichamen eigen lichaamsweefsel aanvallen omdat dit weefsel, per abuis, wordt gezien als lichaamsvreemd wat vernietigd moet worden. Reumafactoren beschadigen de gewrichten niet rechtstreeks maar leiden tot ontstekingen. Deze ontstekingen beschadigen het gewrichtsweefsel.
Reumafactoren komen voor bij reuma, maar ook bij andere auto-immuunziekten zoals het syndroom van Sjögren. Daarnaast kunnen ze ook voorkomen bij langdurige bacteriële- of virale infecties. Ook bij gezonde mensen kunnen kleine hoeveelheden reumafactor in het bloed worden aangetroffen. Reumafactoren zijn dus niet specifiek voor reuma.
Hoe wordt het materiaal verkregen?
Een buisje bloed wordt afgenomen uit een ader aan de binnenkant van de arm, meestal in de plooi van de elleboog. Om deze ader goed te kunnen zien en voelen wordt een stuwbandje strak om de bovenarm getrokken. In de ader wordt geprikt met een holle naald waardoor het bloed in het buisje wordt gezogen. De naald wordt maar één keer gebruikt en daarna vernietigd.
Wanneer wordt deze test gedaan?
De dokter vraagt een reumafactortest aan als de klachten mogelijk veroorzaakt worden door reuma. Klachten die bij reuma horen zijn pijnlijke gewrichten die warm aanvoelen, stijf zijn (met name in de ochtend) en gezwollen. Ook komen er vaak elastisch aanvoelende knobbels onder de huid voor, meestal aan de buitenzijde van de onderarm en op drukplekken.
De reumafactortest helpt om reuma te onderscheiden van andere aandoeningen die gepaard gaan met gewrichtsontsteking (artritis) en vrijwel dezelfde klachten (gewrichtspijn, ontsteking en stijfheid). Naast de reumafactortest zal de dokter soms ook compleet bloedonderzoek aanvragen in combinatie met testen op antistoffen zoals ANA (anti-nucleaire antistoffen) en anti-CCP (antistoffen tegen gecitrulineerde peptiden) en/of testen op ontstekingen zoals CRP (C-reactief proteïne) en BSE (bloedbezinking).
De anti-CCP test kan helpen om reuma in een vroege fase te ontdekken. In een aantal laboratoria wordt in plaats van de RF- test meteen een anti-CCP test gedaan. De reumafactor-test wordt ook aangevraagd als een patiënt klachten heeft die wijzen op het syndroom van Sjögren (chronische ontsteking van traan- en speekselklieren). Klachten daarbij zijn een droge mond, droge ogen en/of huid, gewrichtspijn en spierpijn. Om de diagnose op het syndroom van Sjögren te kunnen vaststellen, zal de dokter vaak ook laten testen op andere autoantilichamen zoals anti-SS-A en anti-SS-B.
Wat betekent de uitslag?
De uitslag van de reumafactortest is afhankelijk van de gebruikte testmethode. Daarom variëren referentiewaarden van laboratorium tot laboratorium.
Normaal
Het niet aantreffen van reumafactor hoeft niet te betekenen dat een patiënt geen reuma of syndroom van Sjögren heeft. Bij ongeveer 20% van de patiënten met reuma, en nog meer bij patiënten met het syndroom van Sjögren, is de test op reumafactor negatief (of onder de gehanteerde referentiewaarde).
Verhoogd
Bij klachten die wijzen op reuma of het syndroom van Sjögren wijst een verhoogde hoeveelheid reumafactor erop dat de patiënt waarschijnlijk reuma dan wel het syndroom van Sjögren heeft. Hoge reumafactorwaarden bij een patiënt lopen niet altijd gelijk op met de ernst van de klachten. Wel is het zo dat hoge reumafactorwaarden vaak gezien worden bij patiënten met actieve reuma.
De testuitslag samen met de symptomen van de patiënt bepalen de diagnose. Bij oudere personen wordt vaker een positieve test gevonden zonder dat er sprake is van een auto-immuunziekte, zoals reuma of het syndroom van Sjögren. Daarnaast wordt bij gezonde personen soms ook reumafactor aangetroffen. Ook bij patiënten met endocarditis, tuberculose, syfilis, sarco?dose, kanker, virale infecties of ziekten aan de longen, lever of nieren is de test op reumafactor soms positief.
Ik hoop dat je hier wat mee kan, groet Dave.
Hier wat informatie over je vraag betreffende reumafactoren.
Om na te gaan of de symptomen van een patiënt mogelijk veroorzaakt worden door reuma (reumatoïde artritis) of het syndroom van Sjögren (chronische ontsteking van traan- en speekselklieren).
Welk materiaal?
Bloed
Wat wordt getest?
De test meet of reumafactoren aanwezig zijn in het bloed en zo ja, hoeveel. Reumafactoren (RF) zijn auto-antilichamen ofwel, antistoffen tegen het eigen lichaam. Zij behoren meestal tot de antistoffen van het type IgM (Immunoglobuline M) die door het immuunsysteem worden gemaakt. Deze IgM auto-antilichamen zijn gericht tegen het eigen immunoglobuline G (IgG). In het algemeen kan worden gezegd dat auto-antilichamen eigen lichaamsweefsel aanvallen omdat dit weefsel, per abuis, wordt gezien als lichaamsvreemd wat vernietigd moet worden. Reumafactoren beschadigen de gewrichten niet rechtstreeks maar leiden tot ontstekingen. Deze ontstekingen beschadigen het gewrichtsweefsel.
Reumafactoren komen voor bij reuma, maar ook bij andere auto-immuunziekten zoals het syndroom van Sjögren. Daarnaast kunnen ze ook voorkomen bij langdurige bacteriële- of virale infecties. Ook bij gezonde mensen kunnen kleine hoeveelheden reumafactor in het bloed worden aangetroffen. Reumafactoren zijn dus niet specifiek voor reuma.
Hoe wordt het materiaal verkregen?
Een buisje bloed wordt afgenomen uit een ader aan de binnenkant van de arm, meestal in de plooi van de elleboog. Om deze ader goed te kunnen zien en voelen wordt een stuwbandje strak om de bovenarm getrokken. In de ader wordt geprikt met een holle naald waardoor het bloed in het buisje wordt gezogen. De naald wordt maar één keer gebruikt en daarna vernietigd.
Wanneer wordt deze test gedaan?
De dokter vraagt een reumafactortest aan als de klachten mogelijk veroorzaakt worden door reuma. Klachten die bij reuma horen zijn pijnlijke gewrichten die warm aanvoelen, stijf zijn (met name in de ochtend) en gezwollen. Ook komen er vaak elastisch aanvoelende knobbels onder de huid voor, meestal aan de buitenzijde van de onderarm en op drukplekken.
De reumafactortest helpt om reuma te onderscheiden van andere aandoeningen die gepaard gaan met gewrichtsontsteking (artritis) en vrijwel dezelfde klachten (gewrichtspijn, ontsteking en stijfheid). Naast de reumafactortest zal de dokter soms ook compleet bloedonderzoek aanvragen in combinatie met testen op antistoffen zoals ANA (anti-nucleaire antistoffen) en anti-CCP (antistoffen tegen gecitrulineerde peptiden) en/of testen op ontstekingen zoals CRP (C-reactief proteïne) en BSE (bloedbezinking).
De anti-CCP test kan helpen om reuma in een vroege fase te ontdekken. In een aantal laboratoria wordt in plaats van de RF- test meteen een anti-CCP test gedaan. De reumafactor-test wordt ook aangevraagd als een patiënt klachten heeft die wijzen op het syndroom van Sjögren (chronische ontsteking van traan- en speekselklieren). Klachten daarbij zijn een droge mond, droge ogen en/of huid, gewrichtspijn en spierpijn. Om de diagnose op het syndroom van Sjögren te kunnen vaststellen, zal de dokter vaak ook laten testen op andere autoantilichamen zoals anti-SS-A en anti-SS-B.
Wat betekent de uitslag?
De uitslag van de reumafactortest is afhankelijk van de gebruikte testmethode. Daarom variëren referentiewaarden van laboratorium tot laboratorium.
Normaal
Het niet aantreffen van reumafactor hoeft niet te betekenen dat een patiënt geen reuma of syndroom van Sjögren heeft. Bij ongeveer 20% van de patiënten met reuma, en nog meer bij patiënten met het syndroom van Sjögren, is de test op reumafactor negatief (of onder de gehanteerde referentiewaarde).
Verhoogd
Bij klachten die wijzen op reuma of het syndroom van Sjögren wijst een verhoogde hoeveelheid reumafactor erop dat de patiënt waarschijnlijk reuma dan wel het syndroom van Sjögren heeft. Hoge reumafactorwaarden bij een patiënt lopen niet altijd gelijk op met de ernst van de klachten. Wel is het zo dat hoge reumafactorwaarden vaak gezien worden bij patiënten met actieve reuma.
De testuitslag samen met de symptomen van de patiënt bepalen de diagnose. Bij oudere personen wordt vaker een positieve test gevonden zonder dat er sprake is van een auto-immuunziekte, zoals reuma of het syndroom van Sjögren. Daarnaast wordt bij gezonde personen soms ook reumafactor aangetroffen. Ook bij patiënten met endocarditis, tuberculose, syfilis, sarco?dose, kanker, virale infecties of ziekten aan de longen, lever of nieren is de test op reumafactor soms positief.
Ik hoop dat je hier wat mee kan, groet Dave.
maandag 24 januari 2011 om 15:58
He hallo,
Mijn vader heeft reuma en ik heb veel informatie zelf op gezocht omdat hij niet veel met mij wilde delen...
Ik vond de informatie van dokterdokter.nl erg treffend.
http://www.dokterdokter.n ... jbehorende-verschijnselen
Er zijn nog veel meer artikelen over reuma. zeker de moeite waard om het een en ander te lezen.
Succes ermee!
Ayla
Mijn vader heeft reuma en ik heb veel informatie zelf op gezocht omdat hij niet veel met mij wilde delen...
Ik vond de informatie van dokterdokter.nl erg treffend.
http://www.dokterdokter.n ... jbehorende-verschijnselen
Er zijn nog veel meer artikelen over reuma. zeker de moeite waard om het een en ander te lezen.
Succes ermee!
Ayla
maandag 24 januari 2011 om 17:41
Hoihoi,
mijn moeder heeft sinds 10 jaar Reumatoïde Artritis (RA).
Het is nogal acuut op komen zetten. Het leek op een griepje toen ze kort daarna gewoon niets meer kon van de pijn.
Toendertijd heeft ze een maand of 3 niet van bank of bed gekunnen, moest ze geholpen worden met wassen, kleden en eten. Huilen van de pijn.
De medicatie die ze kreeg duurde even voordat de juiste spiegel in het bloed bereikt was en vervolgens langzaam z'n werk kon gaan doen (6-8 weken inwerktijd).
Bij haar kon reuma niet op basis van bloedonderzoek vastgesteld worden; de reumafactor was niet hoger dan bij iemand zonder reuma. Zelfs op de meest rotte momenten was er nauwelijks iets aantoonbaar. Zelfs de bezinking deed niet altijd iets.
Op basis van klachten en lichamelijk onderzoek is de diagnose gesteld. Omdat het zo acuut is begonnen heeft het ook zichtbaar een uitwerking gehad op de gewrichten. Met name de vingers staan iets anders ('ulnairdeviatie').
Dus maak je niet teveel zorgen; het hoeft niet meteen iets te betekenen. En daarnaast: ook de diagnose reuma of aanverwanten betekenen niet meteen invaliditeit.
Succes!!
mijn moeder heeft sinds 10 jaar Reumatoïde Artritis (RA).
Het is nogal acuut op komen zetten. Het leek op een griepje toen ze kort daarna gewoon niets meer kon van de pijn.
Toendertijd heeft ze een maand of 3 niet van bank of bed gekunnen, moest ze geholpen worden met wassen, kleden en eten. Huilen van de pijn.
De medicatie die ze kreeg duurde even voordat de juiste spiegel in het bloed bereikt was en vervolgens langzaam z'n werk kon gaan doen (6-8 weken inwerktijd).
Bij haar kon reuma niet op basis van bloedonderzoek vastgesteld worden; de reumafactor was niet hoger dan bij iemand zonder reuma. Zelfs op de meest rotte momenten was er nauwelijks iets aantoonbaar. Zelfs de bezinking deed niet altijd iets.
Op basis van klachten en lichamelijk onderzoek is de diagnose gesteld. Omdat het zo acuut is begonnen heeft het ook zichtbaar een uitwerking gehad op de gewrichten. Met name de vingers staan iets anders ('ulnairdeviatie').
Dus maak je niet teveel zorgen; het hoeft niet meteen iets te betekenen. En daarnaast: ook de diagnose reuma of aanverwanten betekenen niet meteen invaliditeit.
Succes!!
maandag 24 januari 2011 om 21:45
Hallo Chantal,
Reumafactor hoeft niet zo veel te zeggen. Mijn man heeft al 9 jaar reuma (RA) en nog steeds geen reumafactor in z'n bloed zitten terwijl hij wel allerlei klachten heeft.
Net als bij de moeder van miesemaus is het bij hem ook plotseling gekomen. Wel heeft de huisarts eerst 2 maanden lopen aanrommelen en gekeken waar het aan ligt, maar kon steeds niks vinden. Hij is toen niet door gestuurd naar de reumatoloog omdat hij geen reumafactor in het bloed had (de bezinking van mijn man is standaard te hoog). Uiteindelijk via de internist door gestuurd naar de reumatoloog waar het direct werd vast gesteld. Hebben ze ook gekeken naar oa de leverwaarden in je bloed?
Als je het niet vertrouwd zou ik als ik jouw was een doorverwijzing vragen naar een reumatoloog toe. Die kan je hoogstwaarschijnlijk meer duidelijk geven dan de huisarts (is onze ervaring dan).
De klachten die je beschrijft heeft mijn man ook, evenals ochtendstijfheid (moeilijk uit bed komen), stram in de heupen en nog wat klachten.
Maar RA kun je ook alleen hebben in de handen, kogel gewrichten etc.. Mijn man heeft de pech dat hij het in alle gewrichten heeft.
Ik wens je veel sterkte.. Heb het dan niet zelf, maar mijn man wel. Zie dus van zeer dichtbij hoe het is met reuma.
Al hoop ik van ganser harte dat jij het niet hebt.
Hoe gaat het nu met je??
Reumafactor hoeft niet zo veel te zeggen. Mijn man heeft al 9 jaar reuma (RA) en nog steeds geen reumafactor in z'n bloed zitten terwijl hij wel allerlei klachten heeft.
Net als bij de moeder van miesemaus is het bij hem ook plotseling gekomen. Wel heeft de huisarts eerst 2 maanden lopen aanrommelen en gekeken waar het aan ligt, maar kon steeds niks vinden. Hij is toen niet door gestuurd naar de reumatoloog omdat hij geen reumafactor in het bloed had (de bezinking van mijn man is standaard te hoog). Uiteindelijk via de internist door gestuurd naar de reumatoloog waar het direct werd vast gesteld. Hebben ze ook gekeken naar oa de leverwaarden in je bloed?
Als je het niet vertrouwd zou ik als ik jouw was een doorverwijzing vragen naar een reumatoloog toe. Die kan je hoogstwaarschijnlijk meer duidelijk geven dan de huisarts (is onze ervaring dan).
De klachten die je beschrijft heeft mijn man ook, evenals ochtendstijfheid (moeilijk uit bed komen), stram in de heupen en nog wat klachten.
Maar RA kun je ook alleen hebben in de handen, kogel gewrichten etc.. Mijn man heeft de pech dat hij het in alle gewrichten heeft.
Ik wens je veel sterkte.. Heb het dan niet zelf, maar mijn man wel. Zie dus van zeer dichtbij hoe het is met reuma.
Al hoop ik van ganser harte dat jij het niet hebt.
Hoe gaat het nu met je??
