Relaties
alle pijlers
Vreemdgaan en zwanger
vrijdag 21 december 2007 om 18:15
Bankie, dat dan van jou deze reactie komt op mijn boze berichtje, dat vind ik wel erg stoer van je. Misschien was het kort door de bocht van me. Maar toen ik het las, voelde ik het wel zo.
Ik hoop echt voor je dat je een goed gesprek hebt kunnen voeren met je minaar en dat jullie er samen een heel eind uitgekomen zijn. Waarschijnlijk is het allemaal nog niet opgelost maar als je al de eerste beslissingen heb kunnen nemen, dan is het al heel wat.
Ik hoop echt voor je dat je een goed gesprek hebt kunnen voeren met je minaar en dat jullie er samen een heel eind uitgekomen zijn. Waarschijnlijk is het allemaal nog niet opgelost maar als je al de eerste beslissingen heb kunnen nemen, dan is het al heel wat.
vrijdag 21 december 2007 om 18:50
quote:blijfgewoonbianca schreef op 19 december 2007 @ 21:26:
vanavond je man bespringen en hem straks wijs maken dat de baby te vroeg geboren is maar wél met flink gewicht ....
Maar dat houdt ook in ; levenslang een geheim meedragen .
Daar zou ik echt nooit opgekomen zijn (zeker niet in haar geval), maar het is een optie....
vanavond je man bespringen en hem straks wijs maken dat de baby te vroeg geboren is maar wél met flink gewicht ....
Maar dat houdt ook in ; levenslang een geheim meedragen .
Daar zou ik echt nooit opgekomen zijn (zeker niet in haar geval), maar het is een optie....
vrijdag 21 december 2007 om 22:34
Ik zal mijn mondje houden over het vreemdgaan en zwanger worden.
MAAR, ik vind wel dat het gesprek dat gisteren met minnaar heeft plaatsgevonden er eigenlijk nog niet had moeten zijn. In mijn ogen moet EERST het gesprek met echtgenoot plaatsvinden en knopen worden doorgehakt over het huwelijk. Misstappen opgebiecht, ruimte geboden voor emoties, beslissingen genomen.
En van dáár uit kun je kijken wat je met je minnaar doet. Ik krijg nu een beetje het idee dat de beslissing van minnaar (samen doorgaan ja of nee) van invloed is op het al dan niet bij echtgenoot blijven...
MAAR, ik vind wel dat het gesprek dat gisteren met minnaar heeft plaatsgevonden er eigenlijk nog niet had moeten zijn. In mijn ogen moet EERST het gesprek met echtgenoot plaatsvinden en knopen worden doorgehakt over het huwelijk. Misstappen opgebiecht, ruimte geboden voor emoties, beslissingen genomen.
En van dáár uit kun je kijken wat je met je minnaar doet. Ik krijg nu een beetje het idee dat de beslissing van minnaar (samen doorgaan ja of nee) van invloed is op het al dan niet bij echtgenoot blijven...
maandag 24 december 2007 om 12:53
Nogmaals bedankt allemaal voor jullie reacties....
Ik heb inmiddels twee heftige gesprekken gehad.
De uitkomst van die gesprekken, tja, daar kan ik duidelijk over zijn:
1. Mijn man en ik gaan uit elkaar.
2. Mijn minnaar moet enorm wennen aan t idee dat hij vader gaat worden, maar heeft wel heel duidelijk aangegeven dat ie verder met mij wil en ook dit kindje is wat hem betreft welkom.
Ik heb inmiddels twee heftige gesprekken gehad.
De uitkomst van die gesprekken, tja, daar kan ik duidelijk over zijn:
1. Mijn man en ik gaan uit elkaar.
2. Mijn minnaar moet enorm wennen aan t idee dat hij vader gaat worden, maar heeft wel heel duidelijk aangegeven dat ie verder met mij wil en ook dit kindje is wat hem betreft welkom.
maandag 24 december 2007 om 13:50
maandag 24 december 2007 om 13:58
Jeetje... met verbazing heb ik dit verhaal zitten lezen. Dat je vreemd gaat, vind ik al niet kunnen, maar goed. Als je dan ook nog zo dom bent om geen voorbehoedsmiddelen te gebruiken, vind ik het helemaal dom.
Je gaf zelf al min of meer aan dat je een relatie met je man niet meer zo zag zitten, dus ja... de beslissing om uit elkaar te gaan, lijkt dan een vrij logische (even nuchter bekeken...).
Ik hoop oprecht dat jij en je minnaar het gaan redden met elkaar, met jouw kindje en jullie kindje samen. Je minnaar geeft wel duidelijk aan dat hij wel met je verder wil, maar ik lees nergens wat jíj écht wilt. Wat wil je echt?
Succes met je beslissing!
Je gaf zelf al min of meer aan dat je een relatie met je man niet meer zo zag zitten, dus ja... de beslissing om uit elkaar te gaan, lijkt dan een vrij logische (even nuchter bekeken...).
Ik hoop oprecht dat jij en je minnaar het gaan redden met elkaar, met jouw kindje en jullie kindje samen. Je minnaar geeft wel duidelijk aan dat hij wel met je verder wil, maar ik lees nergens wat jíj écht wilt. Wat wil je echt?
Succes met je beslissing!
maandag 24 december 2007 om 15:10
quote:muzze schreef op 24 december 2007 @ 14:31:
Niet echt een heel erg stabiele basis om een goede relatie te (be) houden.
Ik bedoel maar; jullie wonen nog niet eens samen en je bent al zwanger.
Sterkte!
Nou dat is helemaal niet per definitie zo.
Ikwoonde ook niet samen en had nog maar net mijn vorige relatie van 14 jaar afgseloten toen ik zwanger raakte. En ja vreemdgegaan met huidige man, maar vorige man niet durven vertellen dat het over was (dat was het al jaren wat mij betreft,maar hij wilde het niet accepteren) omdat hij suicidaal was en zijn psych het aanraadde heel erg voorzichtig en in samenspraak met hem te brengen.
Huidige man had ook nog maar net zijn relatie beeindigd voor mij.
We zijn nu al 6 jaar heel erg gelukkig getrouwd. En hebben en erg fijn gezinnetje.
Bankie: veel succes!
Niet echt een heel erg stabiele basis om een goede relatie te (be) houden.
Ik bedoel maar; jullie wonen nog niet eens samen en je bent al zwanger.
Sterkte!
Nou dat is helemaal niet per definitie zo.
Ikwoonde ook niet samen en had nog maar net mijn vorige relatie van 14 jaar afgseloten toen ik zwanger raakte. En ja vreemdgegaan met huidige man, maar vorige man niet durven vertellen dat het over was (dat was het al jaren wat mij betreft,maar hij wilde het niet accepteren) omdat hij suicidaal was en zijn psych het aanraadde heel erg voorzichtig en in samenspraak met hem te brengen.
Huidige man had ook nog maar net zijn relatie beeindigd voor mij.
We zijn nu al 6 jaar heel erg gelukkig getrouwd. En hebben en erg fijn gezinnetje.
Bankie: veel succes!
dinsdag 25 december 2007 om 10:49
Jee, dat is heftig!
Niet alleen de emoties van de zwangerschap, het beeindigen van je huidge relatie, de schok voor je minnaar dat er ineens een kindje komt, de onzekerheid hoe nu verder, maar ook de reacties die je nog uit je omgeving zult krijgen, zullen niet altijd even fijn zijn.
Wel heel fijn dat je minnaar, ondanks zijn schrik, er voor wil gaan en er voor je is! Dat is voor jou ook een grote steun, denk ik. Je staat niet alleen.
Sterkte! En kop op!!
Niet alleen de emoties van de zwangerschap, het beeindigen van je huidge relatie, de schok voor je minnaar dat er ineens een kindje komt, de onzekerheid hoe nu verder, maar ook de reacties die je nog uit je omgeving zult krijgen, zullen niet altijd even fijn zijn.
Wel heel fijn dat je minnaar, ondanks zijn schrik, er voor wil gaan en er voor je is! Dat is voor jou ook een grote steun, denk ik. Je staat niet alleen.
Sterkte! En kop op!!
