Psyche
alle pijlers
Zijn er meer mensen die Venlafaxine-Efexor gebruiken?
maandag 24 januari 2011 om 12:41
Hallo,
sinds donderdag ben ik met mijn 5e anti depressiva begonnen. Ik hoop zo dat deze wel gaat aanslaan want ik voel me zo wanhopig en bang voor de toekomst.
Ik ben erg bang om aan te komen, want dan voel ik me nog rotter.
Ik lees veel verhalen van mensen die van dit medicijn zijn aangkomen.
Mijn startdosis is 37,5 en donderdag ga ik naar de 75 mg. Wat ik doodeng vind want voel me nu al heel naar en de angst is toegenomen!
Zijn er meer mensen die dit gebruiken of gaan gebruiken? Ik zou het fijn vinden om ervaringen te delen.
Groetjes MJ
sinds donderdag ben ik met mijn 5e anti depressiva begonnen. Ik hoop zo dat deze wel gaat aanslaan want ik voel me zo wanhopig en bang voor de toekomst.
Ik ben erg bang om aan te komen, want dan voel ik me nog rotter.
Ik lees veel verhalen van mensen die van dit medicijn zijn aangkomen.
Mijn startdosis is 37,5 en donderdag ga ik naar de 75 mg. Wat ik doodeng vind want voel me nu al heel naar en de angst is toegenomen!
Zijn er meer mensen die dit gebruiken of gaan gebruiken? Ik zou het fijn vinden om ervaringen te delen.
Groetjes MJ
maandag 24 januari 2011 om 16:36
Ik begon meteen met 75 mg. Natuurlijk niet dat ik dat persoonlijk zo wilde, want ik kende dat middel nog helemaal niet. Zo is het me voorgeschreven destijds.
Ja, dat heb ik ook met die dromen, dat alles in elkaar overvloeit maar soms wist ik het nog zo duidelijk dat ik het direct opschreef. Als ik te lang wachtte, wist ik het nauwelijks nog. Ik slaap helemaal niet rustig. Elke twee dagen moet ik mijn dekbed weer goed terug doen in het overtrek. Tja, heb het altijd zo druk in mijn droom hè.
Ik drink bijna niet. Zo eens in de x aantal maanden. Als ik wel drink tel ik één glas voor twee glazen qua werking in verband met die medicatie. Dus hooguit twee bv. wijntjes (voelt als vier) bij het eten buitenshuis bij een speciale gelegenheid. Meer moet ik gewoon niet doen.
Ja, dat heb ik ook met die dromen, dat alles in elkaar overvloeit maar soms wist ik het nog zo duidelijk dat ik het direct opschreef. Als ik te lang wachtte, wist ik het nauwelijks nog. Ik slaap helemaal niet rustig. Elke twee dagen moet ik mijn dekbed weer goed terug doen in het overtrek. Tja, heb het altijd zo druk in mijn droom hè.
Ik drink bijna niet. Zo eens in de x aantal maanden. Als ik wel drink tel ik één glas voor twee glazen qua werking in verband met die medicatie. Dus hooguit twee bv. wijntjes (voelt als vier) bij het eten buitenshuis bij een speciale gelegenheid. Meer moet ik gewoon niet doen.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
dinsdag 25 januari 2011 om 12:18
het is vandaag de 6e dag op 37,5 en voel me niet fijn. Ik kom nu helemaal tot niets en lig de hele dag op bed. Heb een heel erg nerveus gevoel, angstig en eet niet. donderdag moet ik naar 75 mg maar ik durf niet. Zit te twijfelen of ik er mee door moet gaan. Hadden jullie dit ook zo? Of maak ik mezelf gek.
dinsdag 25 januari 2011 om 19:35
Bedankt voor je reactie diplala!
Ik heb net wel wat kunnen eten, een broodje en dat doet me wel goed.
Met mijn andere ad's had ik ook wel last van bijwerkingen maar ik heb het idee dat deze erger zijn.
Misschien speelt het ook wel mee dat ik deze medicijnen zie als mijn laatste kans en zo erg hoop dat ze iets goed gaan doen. Ik ben steeds alert op de bijwerkingen.
Maar ik lees ook dat Venlafaxine ook wel wat heftiger is.
Ik heb het ziekenhuis gebeld en heb Oxazem gevraagd. Dit kan ik morgen gaan ophalen dus dat is wel fijn.
Ik heb net wel wat kunnen eten, een broodje en dat doet me wel goed.
Met mijn andere ad's had ik ook wel last van bijwerkingen maar ik heb het idee dat deze erger zijn.
Misschien speelt het ook wel mee dat ik deze medicijnen zie als mijn laatste kans en zo erg hoop dat ze iets goed gaan doen. Ik ben steeds alert op de bijwerkingen.
Maar ik lees ook dat Venlafaxine ook wel wat heftiger is.
Ik heb het ziekenhuis gebeld en heb Oxazem gevraagd. Dit kan ik morgen gaan ophalen dus dat is wel fijn.
dinsdag 25 januari 2011 om 19:46
O, dat is wel fijn inderdaad. Misschien moet je proberen iets minder op te letten wat je allemaal voelt. Da's makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk...
Ik had juist begrepen dat deze medicijnen wat milder zijn dan andere AD's. Maar ik heb er geen verstand van. In elk geval zijn bij mij de bijwerkingen nu zo goed als verdwenen.
Belangrijkst is toch dat de depressie en de angst verminderen, of zelfs helemaal verdwijnen.
Ik had juist begrepen dat deze medicijnen wat milder zijn dan andere AD's. Maar ik heb er geen verstand van. In elk geval zijn bij mij de bijwerkingen nu zo goed als verdwenen.
Belangrijkst is toch dat de depressie en de angst verminderen, of zelfs helemaal verdwijnen.
dinsdag 25 januari 2011 om 22:27
Ik zou ook zeggen, geef het nog wat tijd.
Ik slik het nu met tussenpozen bijna 10 jaar.
De bijwerkingen kunnen heel vervelend zijn, maar na 2,3 weken gaan die vaak wel over.
Na een week of 6 merk ik meestal dat m'n depressie over gaat.
Ik wil er iig (eerst) niet meer zonder!
Ik ben er overigens niks van aangekomen.
Ik slik het nu met tussenpozen bijna 10 jaar.
De bijwerkingen kunnen heel vervelend zijn, maar na 2,3 weken gaan die vaak wel over.
Na een week of 6 merk ik meestal dat m'n depressie over gaat.
Ik wil er iig (eerst) niet meer zonder!
Ik ben er overigens niks van aangekomen.
dinsdag 25 januari 2011 om 22:38
quote:Mj1984 schreef op 25 januari 2011 @ 21:00:
@dipala, mag ik vragen wanneer jij voelde dat het wat met je deed? En waar je dat aan merkte?
Ja natuurlijk mag je dat vragen. Na een week of vier merkte ik ineens verschil. Ik kan het niet erg duidelijk omschrijven vrees ik. 't Was iets als: "hé, wacht eens even, ik geloof dat ik me normaal voel. Zoals ik mezelf van vroeger ken." En dat elke dag weer: heerlijk gewóón, prettig. Niet dat sombere, zwaarmoedige. Alle nare/moeilijke dingen zijn er nog wel, maar ze drukken niet meer zo zwaar op me. Ik heb niet meer het gevoel dat ik compleet vastzit, dat er geen uitweg is.
Alsof dat sombere laagje weggepoetst is en ikzelf weer tevoorschijn gekomen ben.
Zoiets.
@dipala, mag ik vragen wanneer jij voelde dat het wat met je deed? En waar je dat aan merkte?
Ja natuurlijk mag je dat vragen. Na een week of vier merkte ik ineens verschil. Ik kan het niet erg duidelijk omschrijven vrees ik. 't Was iets als: "hé, wacht eens even, ik geloof dat ik me normaal voel. Zoals ik mezelf van vroeger ken." En dat elke dag weer: heerlijk gewóón, prettig. Niet dat sombere, zwaarmoedige. Alle nare/moeilijke dingen zijn er nog wel, maar ze drukken niet meer zo zwaar op me. Ik heb niet meer het gevoel dat ik compleet vastzit, dat er geen uitweg is.
Alsof dat sombere laagje weggepoetst is en ikzelf weer tevoorschijn gekomen ben.
Zoiets.
dinsdag 25 januari 2011 om 22:38
@ Ratteke,
ik kreeg ontzettende jeuk en dikke jeukende bulten over m'n hele lijf. Ik zag eruit alsof ik van kop tot teen in de brandnetels was gevallen... heb daar ook Prednison voor gehad en gelukkig een tube mentholzalf. Helaas kreeg ik het midden in de zomer, dus warm en jeuk..... AAARGH!!!! Gelukkig een ventilator naast m'n bed. Na ongeveer anderhalve week begon ik op te knappen, maar wat een ellende......
ik kreeg ontzettende jeuk en dikke jeukende bulten over m'n hele lijf. Ik zag eruit alsof ik van kop tot teen in de brandnetels was gevallen... heb daar ook Prednison voor gehad en gelukkig een tube mentholzalf. Helaas kreeg ik het midden in de zomer, dus warm en jeuk..... AAARGH!!!! Gelukkig een ventilator naast m'n bed. Na ongeveer anderhalve week begon ik op te knappen, maar wat een ellende......
dinsdag 25 januari 2011 om 23:03
quote:diplala schreef op 25 januari 2011 @ 19:46:
Ik had juist begrepen dat deze medicijnen wat milder zijn dan andere AD's.
Dat kreeg ik ook te horen. Reguleert langzamer in je bloed. Minste kans op bijwerkingen. Ik kreeg juist deze omdat Seroxat bij mij op de laagste dosis al een drama was.
Toch hangt het uiteindelijk van je lichaam af hoe deze er op reageert.
Ik had juist begrepen dat deze medicijnen wat milder zijn dan andere AD's.
Dat kreeg ik ook te horen. Reguleert langzamer in je bloed. Minste kans op bijwerkingen. Ik kreeg juist deze omdat Seroxat bij mij op de laagste dosis al een drama was.
Toch hangt het uiteindelijk van je lichaam af hoe deze er op reageert.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
woensdag 26 januari 2011 om 11:37
Ik moet straks 5 uurtjes werken, ben erg benieuwd hoe het gaat.
De oxazepam ga ik straks ophalen en wil ik gebruiken als ik me vanaf morgen met het ophogen slechter ga voelen.
Ik merk aan mezelf dat ik me wel erg opsluit. Dat heb ik ook als ik me niet goed voel. Maar dat zal er ook wel mee te maken hebben dat het in het begin alles wat versterkt.
Vind het het wel lastig met familie en vrienden. Ze hebben willen het wel begrijpen maar als je het zelf niet hebt meegemaakt weet je niet wat het is. Dat vind ik altijd erg moeilijk....hopelijk worden ze er nooit zat van. En begrijpen ze het dat ik ze nu een poosje niet zie.
De oxazepam ga ik straks ophalen en wil ik gebruiken als ik me vanaf morgen met het ophogen slechter ga voelen.
Ik merk aan mezelf dat ik me wel erg opsluit. Dat heb ik ook als ik me niet goed voel. Maar dat zal er ook wel mee te maken hebben dat het in het begin alles wat versterkt.
Vind het het wel lastig met familie en vrienden. Ze hebben willen het wel begrijpen maar als je het zelf niet hebt meegemaakt weet je niet wat het is. Dat vind ik altijd erg moeilijk....hopelijk worden ze er nooit zat van. En begrijpen ze het dat ik ze nu een poosje niet zie.
woensdag 26 januari 2011 om 11:41
quote:sweetdevil1 schreef op 25 januari 2011 @ 22:38:
@ Ratteke,
ik kreeg ontzettende jeuk en dikke jeukende bulten over m'n hele lijf. Ik zag eruit alsof ik van kop tot teen in de brandnetels was gevallen... heb daar ook Prednison voor gehad en gelukkig een tube mentholzalf. Helaas kreeg ik het midden in de zomer, dus warm en jeuk..... AAARGH!!!! Gelukkig een ventilator naast m'n bed. Na ongeveer anderhalve week begon ik op te knappen, maar wat een ellende......
Ooooh, wat erg, netelroos in de zomer... Ik heb met je te doen, zelfs nu nog. Dan hadden we het zelfde. Alleen ik had het dus in november. Dit wil ik nooooooit weer krijgen.
Ik kreeg ook Prednison op het laatst. Binnen drie dagen had ik een dikke plofkop zeg. Klotespul. Slik je ad, komt er niks van aan en dan wordt je dik van de pillen tegen de bijwerkingen....
@ Ratteke,
ik kreeg ontzettende jeuk en dikke jeukende bulten over m'n hele lijf. Ik zag eruit alsof ik van kop tot teen in de brandnetels was gevallen... heb daar ook Prednison voor gehad en gelukkig een tube mentholzalf. Helaas kreeg ik het midden in de zomer, dus warm en jeuk..... AAARGH!!!! Gelukkig een ventilator naast m'n bed. Na ongeveer anderhalve week begon ik op te knappen, maar wat een ellende......
Ooooh, wat erg, netelroos in de zomer... Ik heb met je te doen, zelfs nu nog. Dan hadden we het zelfde. Alleen ik had het dus in november. Dit wil ik nooooooit weer krijgen.
Ik kreeg ook Prednison op het laatst. Binnen drie dagen had ik een dikke plofkop zeg. Klotespul. Slik je ad, komt er niks van aan en dan wordt je dik van de pillen tegen de bijwerkingen....
woensdag 26 januari 2011 om 11:44
MJ, heeft de arts die je dit voorgeschreven heeft dan helemaal niet gewaarschuwd dat je aandoening eerst erger wordt? Ik heb het al eerder geschreven maar daar krijg ik geen reactie op van je.
Ga nou niet Oxazepam en Venlafaxine door/naast elkaar slikken. Weet je behandelend arts dat je dit heb gekregen? Want dit heb je niet van hem/haar, is het wel?
Ga nou niet Oxazepam en Venlafaxine door/naast elkaar slikken. Weet je behandelend arts dat je dit heb gekregen? Want dit heb je niet van hem/haar, is het wel?
woensdag 26 januari 2011 om 12:04
Mijn huisarts zei ook, dat als het erger werd (zelfmoordgedachten/angsten) dat je dan juist wel Oxazepam erbij kon nemen. Uiteraard tijdelijk, alleen om niet helemaal vast te komen zitten.
Wel belangrijk uiteraard is dat je (huis)arts hiervan weet.
Fijn dat je werkt! Kom je in elk geval je huis uit, onder de mensen.
Mensen die het zelf niet meemaken, zullen inderdaad nooit precies begrijpen wat een depressie met je doet. En waarom dooddoeners als: "Kijk liever naar wat je wél allemaal hebt" je niet zullen helpen.
Ik heb het zelf niet gelezen, maar ik heb gehoord dat het boek Wij zijn ons brein van Dick Swaab wel veel verduidelijkt. Misschien kun je dat aan je familie en vrienden aanraden?
Wel belangrijk uiteraard is dat je (huis)arts hiervan weet.
Fijn dat je werkt! Kom je in elk geval je huis uit, onder de mensen.
Mensen die het zelf niet meemaken, zullen inderdaad nooit precies begrijpen wat een depressie met je doet. En waarom dooddoeners als: "Kijk liever naar wat je wél allemaal hebt" je niet zullen helpen.
Ik heb het zelf niet gelezen, maar ik heb gehoord dat het boek Wij zijn ons brein van Dick Swaab wel veel verduidelijkt. Misschien kun je dat aan je familie en vrienden aanraden?
woensdag 26 januari 2011 om 12:18
Oh die netelroos klinkt vreselijk! Hopelijk zijn jullie er nu helemaal vanaf!
Ik zal het boek van Dick Swaab eens opzoeken, bedankt.
Ik ben erg nerveus voor de ophoging! Gelukkig heb ik de komende week geen verplichtingen.
@Ratteke: ik had wel gereageerd, 2 dagen terug. De arts heeft mij idd wel verteld dat het eerst wat kan toenemen. Mijn huisarts staat nu buiten alles en heb de medicijnen voorgeschreven gekregen van mn psych in het ziekenhuis.
Ben blij dat jullie reageren!
Ik zal het boek van Dick Swaab eens opzoeken, bedankt.
Ik ben erg nerveus voor de ophoging! Gelukkig heb ik de komende week geen verplichtingen.
@Ratteke: ik had wel gereageerd, 2 dagen terug. De arts heeft mij idd wel verteld dat het eerst wat kan toenemen. Mijn huisarts staat nu buiten alles en heb de medicijnen voorgeschreven gekregen van mn psych in het ziekenhuis.
Ben blij dat jullie reageren!
woensdag 26 januari 2011 om 13:15
Is het een idee om, als je toch geen verplichtingen hebt, jezelf lekker te verwennen komende week? DVD's kijken, veel slapen, lezen, lekkere dingen halen... gewoon alles waar je wel zin in hebt. En als je geen zin hebt gewoon lekker niets doen?
Denken: ik ben ziek, straks voel ik me wel beter, maar nu hoef ik helemaal niets van mezelf. Dat komt de week erna wel weer.
Denken: ik ben ziek, straks voel ik me wel beter, maar nu hoef ik helemaal niets van mezelf. Dat komt de week erna wel weer.
woensdag 26 januari 2011 om 21:53
woensdag 26 januari 2011 om 22:13
Ik ga deze week idd helemaal niks doen. En na die week moet ik maar wat actie gaan ondernemen.
Het werken ging wel goed eigenlijk, lekkere afleiding. Maar zodra ik vrij was, was het meteen weer mis.
Ik ben nu bij mn ouders en mn broer en zus zijn er ook. Leuk natuurlijk maar ik had juist geen behoefte aan gezelligheid.
Ze weten van mijn problemen. En dan ga ik me daar weer druk over maken, want dan vind ik dat ze er te weinig aandacht aan besteden.
Hoe gaat het? 'Shit en ik heb nieuwe medicijnen' en dat was het dan ook.
Misschien ligt dat wel aan mezelf hoor maar dan ga ik me weer zo onzeker voelen.
Het werken ging wel goed eigenlijk, lekkere afleiding. Maar zodra ik vrij was, was het meteen weer mis.
Ik ben nu bij mn ouders en mn broer en zus zijn er ook. Leuk natuurlijk maar ik had juist geen behoefte aan gezelligheid.
Ze weten van mijn problemen. En dan ga ik me daar weer druk over maken, want dan vind ik dat ze er te weinig aandacht aan besteden.
Hoe gaat het? 'Shit en ik heb nieuwe medicijnen' en dat was het dan ook.
Misschien ligt dat wel aan mezelf hoor maar dan ga ik me weer zo onzeker voelen.
woensdag 26 januari 2011 om 22:25
Ik herken dat wel een beetje. Ik wilde heel graag dat mijn omgeving me zou begrijpen, en dat was maar ten dele zo. Heel frustrerend vond ik dat. Had ik steeds het gevoel me te moeten verantwoorden.
Tegelijkertijd zou ik het ook heel vervelend hebben gevonden als ze steeds hadden gevraagd hoe het nu ging en daar uitgebreid over hadden willen praten.
Dat rotgevoel (onzeker, of wat dan ook) dat zit in jezelf, daar kunnen zij niet zoveel aan doen. Maar ook dat zal beter worden, waarschijnlijk, als de medicijnen aanslaan.
Je loopt bij een psychiater nu? Kun je je verhaal daar goed kwijt?
Tegelijkertijd zou ik het ook heel vervelend hebben gevonden als ze steeds hadden gevraagd hoe het nu ging en daar uitgebreid over hadden willen praten.
Dat rotgevoel (onzeker, of wat dan ook) dat zit in jezelf, daar kunnen zij niet zoveel aan doen. Maar ook dat zal beter worden, waarschijnlijk, als de medicijnen aanslaan.
Je loopt bij een psychiater nu? Kun je je verhaal daar goed kwijt?
donderdag 27 januari 2011 om 00:01
quote:diplala schreef op 26 januari 2011 @ 10:50:
@shala. Twee weken is best snel! Grappig dat je het ook zo ervaart.
Het was maar goed dat het bij mij zo snel ging destijds, hoor. Zat er toen zwáár doorheen. Dat had ook mede te maken met de Seroxat. Die maakte het allemaal nog een x aantal graden erger.
Het scheelde weinig of ik was opgenomen op een open afdeling.
Van de psychiater, die de diagnose bij me stelde, moest ik die Seroxat meteen inleveren. Daarna heb ik nooit meer zo diep gezeten. Wens ik nooit meer mee te maken en ik wens het ook niemand anders toe.
Het gaat nu weer goed met me. Natuurlijk heb ik nog zo mijn beperkingen maar daar valt redelijk tot goed mee te dealen.
Dus ja, ik ben geregeld dankbaar dat ik me weer normaal voel. Weer een toekomst ging zien, nuance kon zien.
@shala. Twee weken is best snel! Grappig dat je het ook zo ervaart.
Het was maar goed dat het bij mij zo snel ging destijds, hoor. Zat er toen zwáár doorheen. Dat had ook mede te maken met de Seroxat. Die maakte het allemaal nog een x aantal graden erger.
Het scheelde weinig of ik was opgenomen op een open afdeling.
Van de psychiater, die de diagnose bij me stelde, moest ik die Seroxat meteen inleveren. Daarna heb ik nooit meer zo diep gezeten. Wens ik nooit meer mee te maken en ik wens het ook niemand anders toe.
Het gaat nu weer goed met me. Natuurlijk heb ik nog zo mijn beperkingen maar daar valt redelijk tot goed mee te dealen.
Dus ja, ik ben geregeld dankbaar dat ik me weer normaal voel. Weer een toekomst ging zien, nuance kon zien.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
