
Goede dag, slechte dag
donderdag 24 september 2009 om 13:13
Omdat ik in Stap voor Stap alleen maar positief mag wil schrijven, open ik dit topic. Soms heb ik goede dagen, vaak heb ik kutdagen. En dat moet ik kwijt. En dat wil ik hier kwijt. En zo zijn er vast nog meer mede forummers. Iedereen is welkom! Lees wat je wil lezen!
Ik ben Choco, was ben depressief en gediagnosticeerd met een angststoornis met depressieve gedachten en gevoelens.
Ik zit aan de AD en oxazepam en ik kom niet veel buiten ik ben weer bezig mijn leven op te pakken. Ik hoop dat ik hier mijn verhaal kwijt mag doe gewoon elke dag hier mijn verhaal en nodig anderen ook uit dit hier te doen. Want dit forum helpt me.
Ik ben Choco, was ben depressief en gediagnosticeerd met een angststoornis met depressieve gedachten en gevoelens.
Ik zit aan de AD en oxazepam en ik kom niet veel buiten ik ben weer bezig mijn leven op te pakken. Ik hoop dat ik hier mijn verhaal kwijt mag doe gewoon elke dag hier mijn verhaal en nodig anderen ook uit dit hier te doen. Want dit forum helpt me.
anoniem_77625 wijzigde dit bericht op 04-11-2009 13:32
Reden: OP aangepast
Reden: OP aangepast
% gewijzigd

donderdag 27 januari 2011 om 14:18
Nee, het gaat niet beter.
Zeker vandaag niet. Het is zo goed als uit met mijn vriend, wat betekent dat ik helemaal alleen ben. Echt helemaal alleen, want ik heb hier geen vrienden, en de vriendinnen in de woonplaats van m'n ouders, dat is ook bijna voorbij.
Vanaf nu heb ik gewoon niks meer, zit ik elke dag alleen.
Ik heb geen werk, geen geld, gewoon niks. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen.
Zeker vandaag niet. Het is zo goed als uit met mijn vriend, wat betekent dat ik helemaal alleen ben. Echt helemaal alleen, want ik heb hier geen vrienden, en de vriendinnen in de woonplaats van m'n ouders, dat is ook bijna voorbij.
Vanaf nu heb ik gewoon niks meer, zit ik elke dag alleen.
Ik heb geen werk, geen geld, gewoon niks. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen.

donderdag 27 januari 2011 om 15:55
Wat je moet doen, Ste? Nou, ik denk eerst eens uit je slachtofferrol komen. Met of zonder hulp. Je bent net zo één als ik ikzelf vroeger was. Klagen en klagen. Alle adviezen van anderen in de wind slaan. En dan nog meer klagen omdat niemand je echt begrijpt (want dat denk je dan).
Ik weet dat het leven moeilijk en zwaar is, dat is de mijne (nog steeds) ook. Maar met erin zwelgen kom je er niet. Uit ervaring weet ik, dat mensen op den duur strontzat van je worden en je de rug toekeren. Omdat wat ze ook zeggen of doen of proberen, je bij alles zegt "ja maar". En dan komt er iets waardoor je het advies toch echt niet kan uitvoeren, waardoor je jezelf weer toestaat om te blijven zwelgen in je rotgevoelens. Been there, done that.
Misschien dat je ook eens kunt nadenken over het volgende: wat levert jou het op te blijven hangen in je slecht voelen, geen stappen zetten om het beter te krijgen? Wat is de winst voor jou hiervan?
Ik heb namelijk in mijn eigen therapie geleerd, dat blijven zwelgen in je slachtofferrol je iets positiefs oplevert (anders blijf je er niet in zwelgen namelijk). Dat kan van alles zijn: dat je hoopt dat het je aandacht oplevert, dat je hoopt dat mensen voor je gaan zorgen, dat je geen verantwoordellijkheid voor je eigen leven wilt of durft te nemen.
Weet je, ik voel me ook nog vaak erg ongelukkig. Vraag ik me af wat mijn leven eigenlijk voor zin heeft. Maar het niet meer zo klagen en mezelf zo zielig vinden, helpt al zo veel. Het helpt om iets te vinden waardoor ik mij dan toch nét iets beter ga voelen (en dat zijn dan kleine dingen, bijv. een film kijken, even kletsen op het forum, even een wandeling maken). En dat voelt zoveel beter dan jezelf steeds maar weer bevestigen hoe rot je je voelt.
Ik hoop van harte dat er ooit iets voor je zal veranderen, Ste. Maar daar moet je ook zélf wat voor doen.
Ik weet dat het leven moeilijk en zwaar is, dat is de mijne (nog steeds) ook. Maar met erin zwelgen kom je er niet. Uit ervaring weet ik, dat mensen op den duur strontzat van je worden en je de rug toekeren. Omdat wat ze ook zeggen of doen of proberen, je bij alles zegt "ja maar". En dan komt er iets waardoor je het advies toch echt niet kan uitvoeren, waardoor je jezelf weer toestaat om te blijven zwelgen in je rotgevoelens. Been there, done that.
Misschien dat je ook eens kunt nadenken over het volgende: wat levert jou het op te blijven hangen in je slecht voelen, geen stappen zetten om het beter te krijgen? Wat is de winst voor jou hiervan?
Ik heb namelijk in mijn eigen therapie geleerd, dat blijven zwelgen in je slachtofferrol je iets positiefs oplevert (anders blijf je er niet in zwelgen namelijk). Dat kan van alles zijn: dat je hoopt dat het je aandacht oplevert, dat je hoopt dat mensen voor je gaan zorgen, dat je geen verantwoordellijkheid voor je eigen leven wilt of durft te nemen.
Weet je, ik voel me ook nog vaak erg ongelukkig. Vraag ik me af wat mijn leven eigenlijk voor zin heeft. Maar het niet meer zo klagen en mezelf zo zielig vinden, helpt al zo veel. Het helpt om iets te vinden waardoor ik mij dan toch nét iets beter ga voelen (en dat zijn dan kleine dingen, bijv. een film kijken, even kletsen op het forum, even een wandeling maken). En dat voelt zoveel beter dan jezelf steeds maar weer bevestigen hoe rot je je voelt.
Ik hoop van harte dat er ooit iets voor je zal veranderen, Ste. Maar daar moet je ook zélf wat voor doen.

donderdag 27 januari 2011 om 16:30
Wat ontzettend klote voor je Ste_. Laat de woorden van Verana alsjeblieft op je inwerken en doe er iets mee. Het zijn simpele dingen waardoor je je toch iets beter kan gaan voelen, maar die een wereld van verschil maken.
Een tijdje geleden dat ik hier zelf geschreven heb. Het gaat gelukkig weer een heel stuk beter met zoon. Hij heeft 3 gesprekken gehad bij de psycholoog en hoeft niet meer terug te komen. Die man heeft dingen tegen hem gezegd die ik al maanden tegen hem roep, maar daar liet hij zijn oren niet naar hangen. Vreemde ogen dwingen zeker? Hij gaat er in ieder geval weer op uit. Fanatiek aan het sporten, zijn sociale contacten weer opgepakt, gewoon blijven werken. Al met al leek het probleem groter dan het was. Gelukkig maar.
Hoe is het verder met jullie, Green, Moon en Choco?
Een tijdje geleden dat ik hier zelf geschreven heb. Het gaat gelukkig weer een heel stuk beter met zoon. Hij heeft 3 gesprekken gehad bij de psycholoog en hoeft niet meer terug te komen. Die man heeft dingen tegen hem gezegd die ik al maanden tegen hem roep, maar daar liet hij zijn oren niet naar hangen. Vreemde ogen dwingen zeker? Hij gaat er in ieder geval weer op uit. Fanatiek aan het sporten, zijn sociale contacten weer opgepakt, gewoon blijven werken. Al met al leek het probleem groter dan het was. Gelukkig maar.
Hoe is het verder met jullie, Green, Moon en Choco?
vrijdag 28 januari 2011 om 03:33
Met mij wel okee. Kan alleen niet slapen, zoals jullie zien, denk ik.
Mooie post Verana.
Ste, ik weet soms niet zo goed wat ik moet zeggen. Het lijkt of je niet vooruit komt. Je zat in deze positie, een jaar geleden, een halfjaar geleden, en nu nog. Ik heb je verhaal niet zo heel goed gevolgd maar dat is wat ik mee krijg.
Er is er maar een die de situatie kan veranderen en dat ben jij.
Ook al is dat ontzettend moeilijk als je je psychisch niet goed voelt, toch is het aan jou om stappen te zetten naar een beter leven.
Chatterly, fijn te horen dat het goed gaat met je zoon!
Nog iets uitgebreider over mij: Ik moet komende twee maanden even hard werken om mijn cursus af te ronden. Ik heb al wat andere dingen op een laag pitje gezet omdat ik met moeilijk vind mijn tijd en energie over veel dingen te verdelen. Maar ik kan niet zeggen dat ik nu efficiënt aan het studeren ben. Soms 'staat mijn hoofd er niet naar' en ga ik toch beginnen met andere dingen, die ook op een ander moment kunnen.
Ik word steeds langzamer lijkt wel. Omdat ik alles zelf kan indelen en zoveel tijd in plan voor studeren, wat ik dan vervolgens niet doe.
Ben ook een beetje eenzaam nu. Okee, studeren / leren is een eenzame bezigheid dus dan is het ook niet handig als er constant vrienden op de stoep staan.
Dus ik moet even kijken hoe ik dit doe. Ik dacht al aan een sportschool zodat ik af en toe een uurtje eruit ben en onder de mensen, maar zonder dat die mensen iets van me 'moeten'.
Heb vandaag wel een uurtje schaatstraining gehad, daarmee ben ik er wel even uit. Het is nog geen doorslaand succes, dat schaatsen, ik wil eigenlijk gewoon rondjes schaatsen met mijn eigen rare slag, maar dat is natuurlijk niet de bedoeling. Ik vind het lastig. Kan ook nooit zo goed tegen commentaar bij zulke dingen. Tuurlijk ze zijn hartstikke aardig en ik kom er om te leren.... maar de manier waarop ik met commentaar omga is iets van vroeger denk ik.
Heb wel bedacht dat ik komende keer misschien schaatsen moet huren, omdat mijn eigen schaatsen eigenlijk niet goed zijn als je in schaatshouding moet schaatsen. De enkels zitten nl ingepakt en dat is niet handig.
Tot zover mijn verhaal
Moet toch wat doen s nachts.
(Veraan leuk jou hier even te lezen. Ben nu helemaal niet meer op de hoogte van je reilen en zeilen... anyway, ik hoop dat het redelijk goed gaat)
Mooie post Verana.
Ste, ik weet soms niet zo goed wat ik moet zeggen. Het lijkt of je niet vooruit komt. Je zat in deze positie, een jaar geleden, een halfjaar geleden, en nu nog. Ik heb je verhaal niet zo heel goed gevolgd maar dat is wat ik mee krijg.
Er is er maar een die de situatie kan veranderen en dat ben jij.
Ook al is dat ontzettend moeilijk als je je psychisch niet goed voelt, toch is het aan jou om stappen te zetten naar een beter leven.
Chatterly, fijn te horen dat het goed gaat met je zoon!
Nog iets uitgebreider over mij: Ik moet komende twee maanden even hard werken om mijn cursus af te ronden. Ik heb al wat andere dingen op een laag pitje gezet omdat ik met moeilijk vind mijn tijd en energie over veel dingen te verdelen. Maar ik kan niet zeggen dat ik nu efficiënt aan het studeren ben. Soms 'staat mijn hoofd er niet naar' en ga ik toch beginnen met andere dingen, die ook op een ander moment kunnen.
Ik word steeds langzamer lijkt wel. Omdat ik alles zelf kan indelen en zoveel tijd in plan voor studeren, wat ik dan vervolgens niet doe.
Ben ook een beetje eenzaam nu. Okee, studeren / leren is een eenzame bezigheid dus dan is het ook niet handig als er constant vrienden op de stoep staan.
Dus ik moet even kijken hoe ik dit doe. Ik dacht al aan een sportschool zodat ik af en toe een uurtje eruit ben en onder de mensen, maar zonder dat die mensen iets van me 'moeten'.
Heb vandaag wel een uurtje schaatstraining gehad, daarmee ben ik er wel even uit. Het is nog geen doorslaand succes, dat schaatsen, ik wil eigenlijk gewoon rondjes schaatsen met mijn eigen rare slag, maar dat is natuurlijk niet de bedoeling. Ik vind het lastig. Kan ook nooit zo goed tegen commentaar bij zulke dingen. Tuurlijk ze zijn hartstikke aardig en ik kom er om te leren.... maar de manier waarop ik met commentaar omga is iets van vroeger denk ik.
Heb wel bedacht dat ik komende keer misschien schaatsen moet huren, omdat mijn eigen schaatsen eigenlijk niet goed zijn als je in schaatshouding moet schaatsen. De enkels zitten nl ingepakt en dat is niet handig.
Tot zover mijn verhaal

(Veraan leuk jou hier even te lezen. Ben nu helemaal niet meer op de hoogte van je reilen en zeilen... anyway, ik hoop dat het redelijk goed gaat)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
vrijdag 28 januari 2011 om 06:48
Ja, wat een mooie en goede post Verana!
Ste, sterkte!
Chatterly, wat leuk om te lezen dat het een stuk beter gaat met je zoon!
Hoe gaat het met jezelf?
Choco, hoe gaat het met jou?
Moon, ik herken dat wel van het studeren en eenzaam zijn.
Wat betreft jouw schaatscursus: misschien is het dan ook juist wel een goede manier om om te leren gaan met dit soort situaties!
Hier gaat het uh.. tja..
Ik voel me niet zo fijn en dat komt voornamelijk door dat ##@$ afstuderen (waardoor ik nu 'geen leven' heb, dat breekt me op in combinatie met de druk)
Maar het mooie is dat het einde in zicht is! Nog 3 weken.
Ste, sterkte!
Chatterly, wat leuk om te lezen dat het een stuk beter gaat met je zoon!
Hoe gaat het met jezelf?
Choco, hoe gaat het met jou?
Moon, ik herken dat wel van het studeren en eenzaam zijn.
Wat betreft jouw schaatscursus: misschien is het dan ook juist wel een goede manier om om te leren gaan met dit soort situaties!
Hier gaat het uh.. tja..
Ik voel me niet zo fijn en dat komt voornamelijk door dat ##@$ afstuderen (waardoor ik nu 'geen leven' heb, dat breekt me op in combinatie met de druk)
Maar het mooie is dat het einde in zicht is! Nog 3 weken.
vrijdag 28 januari 2011 om 16:31
Wat fijn Green, dat het einde in zicht is!
Chili, welkom hier. Als je ook wilt schrijven kan dat.
Ik voel me vandaag weer een beetje eenzaam en verdrietig. En ook een beetje boos op mezelf omdat ik niet doe wat ik zou moeten / willen doen. Ik ben gewoon niet zo productief, op meerdere fronten. Zal moeten kijken naar activiteiten die mij geen energie kosten maar juist een boost geven, leuke dingen.
Ik heb vandaag weer overdreven lang uitgeslapen. Niet zo gek want ik ga ook steeds veel te laat slapen.
En ik voel me een beetje verdrietig, onder andere omdat er vanavond een feest is, aan de andere kant van het land, waar ik heen had kunnen gaan. Ik had besloten van niet omdat een paar vrienden niet gaan en er voornamelijk vage bekenden gaan. En wat stiekem ook mee speelt is dat ik wel zin heb om te dansen en gek te doen, maar niet om te praten met mensen. Gewoon omdat ik even niet trots ben op mezelf.
Verder wil ik mijn tijd nuttig besteden met mijn huiswerk, wil ik niet het hele weekend gaar zijn na zo'n feest.
Maar het maakt me toch een beetje down dat dat feest voorbij gaat zonder dat ik daar deel van uitmaak.
Ik denk dat ik dit weekend naar mijn ouders ga en mijn studiespullen meeneem. Even andere omgeving, mensen om tegenaan te praten. Misschien maakt het me ook productiever.
Hopelijk binnenkort wat vrolijker bericht. Fijn weekend allemaal.
Chili, welkom hier. Als je ook wilt schrijven kan dat.
Ik voel me vandaag weer een beetje eenzaam en verdrietig. En ook een beetje boos op mezelf omdat ik niet doe wat ik zou moeten / willen doen. Ik ben gewoon niet zo productief, op meerdere fronten. Zal moeten kijken naar activiteiten die mij geen energie kosten maar juist een boost geven, leuke dingen.
Ik heb vandaag weer overdreven lang uitgeslapen. Niet zo gek want ik ga ook steeds veel te laat slapen.
En ik voel me een beetje verdrietig, onder andere omdat er vanavond een feest is, aan de andere kant van het land, waar ik heen had kunnen gaan. Ik had besloten van niet omdat een paar vrienden niet gaan en er voornamelijk vage bekenden gaan. En wat stiekem ook mee speelt is dat ik wel zin heb om te dansen en gek te doen, maar niet om te praten met mensen. Gewoon omdat ik even niet trots ben op mezelf.
Verder wil ik mijn tijd nuttig besteden met mijn huiswerk, wil ik niet het hele weekend gaar zijn na zo'n feest.
Maar het maakt me toch een beetje down dat dat feest voorbij gaat zonder dat ik daar deel van uitmaak.
Ik denk dat ik dit weekend naar mijn ouders ga en mijn studiespullen meeneem. Even andere omgeving, mensen om tegenaan te praten. Misschien maakt het me ook productiever.
Hopelijk binnenkort wat vrolijker bericht. Fijn weekend allemaal.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain

vrijdag 28 januari 2011 om 18:53
Wat mij betreft kun je het opschrijven.
Wat je ook kunt doen is bij een bericht zetten of je wel of niet reacties wilt. Ik heb ook wel eens gehad dat ik iets van me af wilde schrijven maar er verder geen advies voor wilde op dat moment.
Hier gaat het een stuk beter. Het schrijven heeft me geholpen, ik ben opgeknapt van douchen + haar wassen en heb een stuk schoolboek doorgenomen.
Het enige waar ik op dit moment van baal is dat ze de supermarkt in de buurt weggehaald hebben. Nu is alles wat verder fietsen. Ook geen ramp, maar minder confortabel...
Of ik vanavond naar mijn ouders ga weet ik nog niet. Nu ik net lekker op dreef ben met leren is het ook zonde om de boel in te pakken en te vertrekken, om misschien morgen te ontdekken dat het leren bij mijn ouders weer niet lukt ofzo.
Wat je ook kunt doen is bij een bericht zetten of je wel of niet reacties wilt. Ik heb ook wel eens gehad dat ik iets van me af wilde schrijven maar er verder geen advies voor wilde op dat moment.
Hier gaat het een stuk beter. Het schrijven heeft me geholpen, ik ben opgeknapt van douchen + haar wassen en heb een stuk schoolboek doorgenomen.
Het enige waar ik op dit moment van baal is dat ze de supermarkt in de buurt weggehaald hebben. Nu is alles wat verder fietsen. Ook geen ramp, maar minder confortabel...
Of ik vanavond naar mijn ouders ga weet ik nog niet. Nu ik net lekker op dreef ben met leren is het ook zonde om de boel in te pakken en te vertrekken, om misschien morgen te ontdekken dat het leren bij mijn ouders weer niet lukt ofzo.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain

vrijdag 28 januari 2011 om 18:58
Ik ben een beetje bang voor herkenning.
Ik zal het vaag houden. Ik zou ergens naartoe gaan, stond al weken vast. Nu heeft iemand die ik absoluut niet wil zien, en diegene weet dat ook, dat ligt allemaal gevoelig, enz enz, ook ineens besloten om te gaan, terwijl hij niet zo gek veel met die mensen heeft.
Ik kan nu onmogelijk gaan. Het voelt zo vreselijk dat iemand expres zo m'n avond verpest. Het moet wel dat het expres is.
Ik zal het vaag houden. Ik zou ergens naartoe gaan, stond al weken vast. Nu heeft iemand die ik absoluut niet wil zien, en diegene weet dat ook, dat ligt allemaal gevoelig, enz enz, ook ineens besloten om te gaan, terwijl hij niet zo gek veel met die mensen heeft.
Ik kan nu onmogelijk gaan. Het voelt zo vreselijk dat iemand expres zo m'n avond verpest. Het moet wel dat het expres is.


vrijdag 28 januari 2011 om 19:14
Het is zo ingewikkeld. De rest is nu vast kwaad/verontwaardigd/vind me een huilie.
Ik weet niet wat ik moet doen. Ik zou nog kunnen gaan, maar ik verdraag het niet dat hij er is. Ik moet dan letten op alles wat ik doe, omdat hij me anders weer dom/stom vindt. Ik weet dat ik me teveel aantrek van anderne, maar dat gaat vanzelf, dat kan ik niet stopzetten.
Ik zal echt geen leuke avond hebben als hij er ook is.
Ik weet niet wat ik moet doen. Ik zou nog kunnen gaan, maar ik verdraag het niet dat hij er is. Ik moet dan letten op alles wat ik doe, omdat hij me anders weer dom/stom vindt. Ik weet dat ik me teveel aantrek van anderne, maar dat gaat vanzelf, dat kan ik niet stopzetten.
Ik zal echt geen leuke avond hebben als hij er ook is.
vrijdag 28 januari 2011 om 19:19
lieve Ste,
ik begrijp je gevoel (denk ik) heel goed. Alles is k en dan een lichtpuntje, 1 dingetje waar je dan toch naar uit kijkt, dan toch niet door kan gaan. Je schrijft elke keer dat je zo alleen bent. Ik vind dat zo verdrietig. Je hebt niet gereageerd op mijn vraag en dat hoeft ook niet. Maar als er iets is, wat ik voor je kan doen...desnoods kom ik naar je toe.
ik begrijp je gevoel (denk ik) heel goed. Alles is k en dan een lichtpuntje, 1 dingetje waar je dan toch naar uit kijkt, dan toch niet door kan gaan. Je schrijft elke keer dat je zo alleen bent. Ik vind dat zo verdrietig. Je hebt niet gereageerd op mijn vraag en dat hoeft ook niet. Maar als er iets is, wat ik voor je kan doen...desnoods kom ik naar je toe.

vrijdag 28 januari 2011 om 19:48
Wat naar dat je je zo laat beinvloeden door wat anderen denken/zeggen Ste_. In ieder geval moet je doen of laten waar jij je beter bij voelt. Als je gaat, en je wordt met hem geconfronteerd, is ja avond naar de haaien en als je niet gaat is het eigenlijk ook een grote tegenvaller. Het moet in ieder geval heftig zijn om hem onder ogen te komen. Heb je geen familie waar je tijdelijk kan zijn. Om niet alleen te zijn en wat aanspraak te hebben? Sterkte meid.

vrijdag 28 januari 2011 om 19:54
Ja tuurlijk, weet ik ook.
Ik neem aan dat iedereen het beste met me voor heeft. Het zou onredelijk zijn om boos of ontevreden of wat dan ook te zijn met reacties, omdat ze niet in mijn straatje passen, of omdat het niet is wat ik wil horen.
Ik baal gewoon zo vreselijk erg. Ik had me best verheugd op een leuke avond, en hij verpest het op deze manier gewoon voor me. Tja, msischien ben ik superparanoide, maar ik heb echt het idee dat het expres is van hem.
Ik neem aan dat iedereen het beste met me voor heeft. Het zou onredelijk zijn om boos of ontevreden of wat dan ook te zijn met reacties, omdat ze niet in mijn straatje passen, of omdat het niet is wat ik wil horen.
Ik baal gewoon zo vreselijk erg. Ik had me best verheugd op een leuke avond, en hij verpest het op deze manier gewoon voor me. Tja, msischien ben ik superparanoide, maar ik heb echt het idee dat het expres is van hem.

vrijdag 28 januari 2011 om 19:56
quote:Moonlight82 schreef op 28 januari 2011 @ 03:33:
Met mij wel okee. Kan alleen niet slapen, zoals jullie zien, denk ik.
Nog iets uitgebreider over mij: Ik moet komende twee maanden even hard werken om mijn cursus af te ronden. Ik heb al wat andere dingen op een laag pitje gezet omdat ik met moeilijk vind mijn tijd en energie over veel dingen te verdelen. Maar ik kan niet zeggen dat ik nu efficiënt aan het studeren ben. Soms 'staat mijn hoofd er niet naar' en ga ik toch beginnen met andere dingen, die ook op een ander moment kunnen.
Ik word steeds langzamer lijkt wel. Omdat ik alles zelf kan indelen en zoveel tijd in plan voor studeren, wat ik dan vervolgens niet doe.
Ben ook een beetje eenzaam nu. Okee, studeren / leren is een eenzame bezigheid dus dan is het ook niet handig als er constant vrienden op de stoep staan.
Dus ik moet even kijken hoe ik dit doe. Ik dacht al aan een sportschool zodat ik af en toe een uurtje eruit ben en onder de mensen, maar zonder dat die mensen iets van me 'moeten'.
Heb vandaag wel een uurtje schaatstraining gehad, daarmee ben ik er wel even uit. Het is nog geen doorslaand succes, dat schaatsen, ik wil eigenlijk gewoon rondjes schaatsen met mijn eigen rare slag, maar dat is natuurlijk niet de bedoeling. Ik vind het lastig. Kan ook nooit zo goed tegen commentaar bij zulke dingen. Tuurlijk ze zijn hartstikke aardig en ik kom er om te leren.... maar de manier waarop ik met commentaar omga is iets van vroeger denk ik.
Heb wel bedacht dat ik komende keer misschien schaatsen moet huren, omdat mijn eigen schaatsen eigenlijk niet goed zijn als je in schaatshouding moet schaatsen. De enkels zitten nl ingepakt en dat is niet handig.
Tot zover mijn verhaal
Moet toch wat doen s nachts. Ik denk dat het belangrijk is dat je je gedachten probeert te verzetten Moon. Sport is heel goed voor je. Je kunt het lekker individueel doen. Geen gezeur van anderen aan je hoofd als je daar geen zin in hebt. Sportschool lijkt me een goed idee. Je krijgt er energie van. Of klassikaal, zumba of iets anders, lekker op muziek al je ellende eruit springen Zelf ben ik er ontzettend van opgeknapt in ieder geval. Ik ga 2 x per week een uurtje en vind het heerlijk.
Met mij wel okee. Kan alleen niet slapen, zoals jullie zien, denk ik.
Nog iets uitgebreider over mij: Ik moet komende twee maanden even hard werken om mijn cursus af te ronden. Ik heb al wat andere dingen op een laag pitje gezet omdat ik met moeilijk vind mijn tijd en energie over veel dingen te verdelen. Maar ik kan niet zeggen dat ik nu efficiënt aan het studeren ben. Soms 'staat mijn hoofd er niet naar' en ga ik toch beginnen met andere dingen, die ook op een ander moment kunnen.
Ik word steeds langzamer lijkt wel. Omdat ik alles zelf kan indelen en zoveel tijd in plan voor studeren, wat ik dan vervolgens niet doe.
Ben ook een beetje eenzaam nu. Okee, studeren / leren is een eenzame bezigheid dus dan is het ook niet handig als er constant vrienden op de stoep staan.
Dus ik moet even kijken hoe ik dit doe. Ik dacht al aan een sportschool zodat ik af en toe een uurtje eruit ben en onder de mensen, maar zonder dat die mensen iets van me 'moeten'.
Heb vandaag wel een uurtje schaatstraining gehad, daarmee ben ik er wel even uit. Het is nog geen doorslaand succes, dat schaatsen, ik wil eigenlijk gewoon rondjes schaatsen met mijn eigen rare slag, maar dat is natuurlijk niet de bedoeling. Ik vind het lastig. Kan ook nooit zo goed tegen commentaar bij zulke dingen. Tuurlijk ze zijn hartstikke aardig en ik kom er om te leren.... maar de manier waarop ik met commentaar omga is iets van vroeger denk ik.
Heb wel bedacht dat ik komende keer misschien schaatsen moet huren, omdat mijn eigen schaatsen eigenlijk niet goed zijn als je in schaatshouding moet schaatsen. De enkels zitten nl ingepakt en dat is niet handig.
Tot zover mijn verhaal
