
"Ga eens met een professional praten"
zondag 30 januari 2011 om 10:19
Dat lees ik hier de laatste tijd te pas en te onpas.
Bij iemand die zich afvraagt of haar neus scheef staat. Bij een meisje van 18 die aangeeft regelmatig te piekeren. Het lijkt wel of iedereen die hier een topic opent over iets psychisch (of iets dat zo uitgelegd zou kunnen worden) het advies krijgt om hulp te zoeken en in therapie te gaan.
En ik snap het niet. Waarom moet iedereen tegenwoordig in therapie? Waarom mag je niet gewoon eens balen van je te grote neus, waarom mag je je niet gewoon eens wat druk maken over de zin of onzin van het leven zonder dat je gelijk richting psycholoog gebonjourd wordt?
En ook; waarop denken die mensen die die adviezen geven te baseren dat de TO in kwestie toch echt wel psychische hulp nodig heeft?
Het meisje met het topic over de neus vraagt alleen óf wij vinden dat haar neus scheef staat. En toch krijgt ze, terwijl ze niet eens aangegeven heeft of het wel of niet een probleem is voor haar, het advies hulp te zoeken.
Mogen we niet meer gewoon eens balen van bepaalde dingen? Mogen we ons niet gewoon bepaalde dingen afvragen zonder dat we gelijk voor gek verklaard worden?
Nou ja, zomaar een overweging op de vroege zondagmorgen. Ben benieuwd wat jullie mening is. Misschien ben ik wel gek en kan ik beter eens met een psycholoog gaan praten
Bij iemand die zich afvraagt of haar neus scheef staat. Bij een meisje van 18 die aangeeft regelmatig te piekeren. Het lijkt wel of iedereen die hier een topic opent over iets psychisch (of iets dat zo uitgelegd zou kunnen worden) het advies krijgt om hulp te zoeken en in therapie te gaan.
En ik snap het niet. Waarom moet iedereen tegenwoordig in therapie? Waarom mag je niet gewoon eens balen van je te grote neus, waarom mag je je niet gewoon eens wat druk maken over de zin of onzin van het leven zonder dat je gelijk richting psycholoog gebonjourd wordt?
En ook; waarop denken die mensen die die adviezen geven te baseren dat de TO in kwestie toch echt wel psychische hulp nodig heeft?
Het meisje met het topic over de neus vraagt alleen óf wij vinden dat haar neus scheef staat. En toch krijgt ze, terwijl ze niet eens aangegeven heeft of het wel of niet een probleem is voor haar, het advies hulp te zoeken.
Mogen we niet meer gewoon eens balen van bepaalde dingen? Mogen we ons niet gewoon bepaalde dingen afvragen zonder dat we gelijk voor gek verklaard worden?
Nou ja, zomaar een overweging op de vroege zondagmorgen. Ben benieuwd wat jullie mening is. Misschien ben ik wel gek en kan ik beter eens met een psycholoog gaan praten
668, the neighbour of the Beast
zondag 30 januari 2011 om 10:37
Niet zuur hoor, maar gezien jullie reacties over wasmachine etc., lijkt het er op of jullie die echte problemen dan ook niet serieus nemen.
Zoals ik al zei: iedereen baalt wel eens een keer ergens van. En ik heb niet de indruk dat men hier snel roept: Zoek prof. hulp. Maar wél als er echte problemen voorbij komen, waar wij als forummers geen antwoord op weten of geen antwoord op zouden móeten geven, omdat we er niet voor gestudeerd hebben.
Zoals ik al zei: iedereen baalt wel eens een keer ergens van. En ik heb niet de indruk dat men hier snel roept: Zoek prof. hulp. Maar wél als er echte problemen voorbij komen, waar wij als forummers geen antwoord op weten of geen antwoord op zouden móeten geven, omdat we er niet voor gestudeerd hebben.
zondag 30 januari 2011 om 10:37
quote:Marels schreef op 30 januari 2011 @ 10:34:
Ik denk dat de meeste mensen die een dergelijk topic openen ook niet van ons verwachten dat wij ze adviseren hulp te zoeken, maar dat ze gewoon een luisterend oor willen. Gewoon van zich af willen schrijven. Medeleven zoeken.
dit is ook mijn ervaring en vaak ook mijn doel als ik een topic open. Even een luisterend oor dan mijn omgeving en een keer wat andere tips.
Marels als je wilt heb ik deze week nog wel een plekje voor je wasmasjien, ik vraag wel veel voorrijkosten..
Ik denk dat de meeste mensen die een dergelijk topic openen ook niet van ons verwachten dat wij ze adviseren hulp te zoeken, maar dat ze gewoon een luisterend oor willen. Gewoon van zich af willen schrijven. Medeleven zoeken.
dit is ook mijn ervaring en vaak ook mijn doel als ik een topic open. Even een luisterend oor dan mijn omgeving en een keer wat andere tips.
Marels als je wilt heb ik deze week nog wel een plekje voor je wasmasjien, ik vraag wel veel voorrijkosten..

zondag 30 januari 2011 om 10:38
Ik ben een van de personen die in dat topic het advies gaf om professionele hulp te zoeken. Iemand die zichzelf 'lelijk' noemt, iedere week meerdere topics over haar uiterlijk opent en nu weer over haar neus waar niets vreemds aan te zien is en er verder normaal uitziet...ik denk echt dat ze beter met een psycholoog kan praten.
Niet dat ze er naar luistert...
Niet dat ze er naar luistert...

zondag 30 januari 2011 om 10:38
@Marels
Ik snap wel wat je bedoelt, en soms vind ik het ook wel te kort door de bocht. Aan de andere kant komen hier echter ook een hoop verhalen voorbij waarin ik het het enige juiste advies vindt. Iemand die in een slechte relatie blijft en zich laat mishandelen omdat ze niet alleen wil komen te staan, heeft mi echt hulp nodig. Iemand die het ene na het andere topic opent omdat ze zichzelf zo lelijk vindt, heeft mi echt hulp nodig. En zo komen er hier tal van verhalen voorbij waarbij je denkt 'zoek hulp, want je beleeft het leven zo zwaar, terwijl het ook zoveel mooier kan zijn'.
Ik snap wel wat je bedoelt, en soms vind ik het ook wel te kort door de bocht. Aan de andere kant komen hier echter ook een hoop verhalen voorbij waarin ik het het enige juiste advies vindt. Iemand die in een slechte relatie blijft en zich laat mishandelen omdat ze niet alleen wil komen te staan, heeft mi echt hulp nodig. Iemand die het ene na het andere topic opent omdat ze zichzelf zo lelijk vindt, heeft mi echt hulp nodig. En zo komen er hier tal van verhalen voorbij waarbij je denkt 'zoek hulp, want je beleeft het leven zo zwaar, terwijl het ook zoveel mooier kan zijn'.
zondag 30 januari 2011 om 10:39
Maar dat is dus het punt van dit topic Nammma; ik zie dat advies ook heel vaak gegeven worden bij topics die een duidelijk minder heftige problematiek bevatten.
Zoals dus inderdaad de piekerende puber of de verbroken relatie.
Ik snap ook wel dat iemand die schrijft dood te willen beter hulp kan gaan zoeken, maar het gaat mij juist om die minder zware problematieken, waar normale mensen heus zelf wel uit komen.
Zoals dus inderdaad de piekerende puber of de verbroken relatie.
Ik snap ook wel dat iemand die schrijft dood te willen beter hulp kan gaan zoeken, maar het gaat mij juist om die minder zware problematieken, waar normale mensen heus zelf wel uit komen.
668, the neighbour of the Beast

zondag 30 januari 2011 om 10:39
Meestal zijn het teksten waarin de TO al aangeeft geen hulp te willen maar druipt de machteloosheid/onzekerheid/ ongelukkigheid er van af. Dan is het niet raar dat zulke adviezen gegeven worden. Je kunt namelijk niet inschatten of het een baalmomentje is of dat er meer aan de hand is.
En het is een advies, die hoef je niet op te volgen.
En het is een advies, die hoef je niet op te volgen.
zondag 30 januari 2011 om 10:39
Namma, dit is gewoon een Marelstopic en daar kun je altijd alle kanten mee op
Ik verwijs mensen echt niet 1,2,3 door naar een professional oid, maar ik vind wel dat je vaak aan de OP wel een beetje de gemoedstoestand van de TO kunt aflezen. En uiteraard is het dan maar een momentopname, maar toch kun je vaak wel merken of iemand gewoon iets van zich al wil schrijven, even wil klagen, gelijkgestemden zoekt of toch best wel met de handen in het haar zit. En wanneer iemand dan dusdanige problemen heeft en er zelf niet meer uitkomt, dan kan een forum wel een fijne uitlaatklep zijn, maar met samen stappen ondernemen om de problemen ook in het dagelijkse leven aan te pakken, dat lukt dan niet via het forum. Maar er zijn genoeg mensen buiten het forum die daar wel bij kunnen helpen en dan vind ik het alleen maar goed dat die opties geopperd worden op het topic. Mocht de TO dat serieus nemen en mocht later blijken dat de geschetste problemen toch niet zo groot waren dan heeft de pro dat ook snel genoeg door en is de TO naar alle waarschijnlijkheid wel geholpen.
Ik verwijs mensen echt niet 1,2,3 door naar een professional oid, maar ik vind wel dat je vaak aan de OP wel een beetje de gemoedstoestand van de TO kunt aflezen. En uiteraard is het dan maar een momentopname, maar toch kun je vaak wel merken of iemand gewoon iets van zich al wil schrijven, even wil klagen, gelijkgestemden zoekt of toch best wel met de handen in het haar zit. En wanneer iemand dan dusdanige problemen heeft en er zelf niet meer uitkomt, dan kan een forum wel een fijne uitlaatklep zijn, maar met samen stappen ondernemen om de problemen ook in het dagelijkse leven aan te pakken, dat lukt dan niet via het forum. Maar er zijn genoeg mensen buiten het forum die daar wel bij kunnen helpen en dan vind ik het alleen maar goed dat die opties geopperd worden op het topic. Mocht de TO dat serieus nemen en mocht later blijken dat de geschetste problemen toch niet zo groot waren dan heeft de pro dat ook snel genoeg door en is de TO naar alle waarschijnlijkheid wel geholpen.
zondag 30 januari 2011 om 10:39
zondag 30 januari 2011 om 10:40
In dit specifieke geval vind ik het advies om professionele hulp te zoeken zeer logisch.
Ik erger me vaker aan de adviezen om in het weekend een huisartstenpost te bellen, voor in mijn ogen simpele dingen die best tot na het weekend kunnen wachten en zelfs wrsch helemaal geen huisarts nodig hebben.
Ik erger me vaker aan de adviezen om in het weekend een huisartstenpost te bellen, voor in mijn ogen simpele dingen die best tot na het weekend kunnen wachten en zelfs wrsch helemaal geen huisarts nodig hebben.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
zondag 30 januari 2011 om 10:42
Soms kan het ook zo zijn dat iemand wel hulp wil zoeken maar niet durft. Het heeft mij ook twee jaar gekost om die stap te zetten. Vond het allemaal doodeng, maar ondertussen liep ik wel met zware paniek aanvallen en verdriet. Als iemand had gezegd ik heb hier ook hulp voor gezocht en het is niet eng het helpt juist was ik misschien eerder gegaan.

zondag 30 januari 2011 om 10:42
quote:Kikkerrr schreef op 30 januari 2011 @ 10:35:
Zelf ben ik van mening dat je iemand niet direct van het advies moet dienen psychologische hulp te zoeken.
In het geval van ´de neus´ heb ik dat ook niet gedaan, wel heb ik aangegeven dat het probleem waarschijnlijk meer tussen de oren zit dan bij de neus zelf.
Aan haar de keus of ze daar hulp bij gaat zoeken.
Van de adviezen die over haar neus worden gegeven trekt zij zich ook niet heel veel aan, dus de adviezen over psychische hulp zoeken zal ze denk ik ook niet ter harte nemen.
Eh Kikkerrr, een neus zit ook tussen je oren (van voren gezien).
Ik geef niet vaak het advies om eens aan hulpverlening te denken. Meestal is er ook wel een duidelijk verschil tussen een baaltopic en een TO die topic na topic opent over onzekerheden, relaties die niet fijn lopen, studies die vastlopen, etc.. Als je dan een TO herkent als zijnde een TO uit de laatste categorie, dan zou ik eerder geneigd zijn te zeggen dat het misschien goed is om ergens te gaan praten.
Maar voor een baaldag, een kapot apparaat of laarzen die maar niet om je kuit vast willen blijven zitten door je dunnen kuiten, hoef je echt niet naar een hulpverlener.
Zelf ben ik van mening dat je iemand niet direct van het advies moet dienen psychologische hulp te zoeken.
In het geval van ´de neus´ heb ik dat ook niet gedaan, wel heb ik aangegeven dat het probleem waarschijnlijk meer tussen de oren zit dan bij de neus zelf.
Aan haar de keus of ze daar hulp bij gaat zoeken.
Van de adviezen die over haar neus worden gegeven trekt zij zich ook niet heel veel aan, dus de adviezen over psychische hulp zoeken zal ze denk ik ook niet ter harte nemen.
Eh Kikkerrr, een neus zit ook tussen je oren (van voren gezien).
Ik geef niet vaak het advies om eens aan hulpverlening te denken. Meestal is er ook wel een duidelijk verschil tussen een baaltopic en een TO die topic na topic opent over onzekerheden, relaties die niet fijn lopen, studies die vastlopen, etc.. Als je dan een TO herkent als zijnde een TO uit de laatste categorie, dan zou ik eerder geneigd zijn te zeggen dat het misschien goed is om ergens te gaan praten.
Maar voor een baaldag, een kapot apparaat of laarzen die maar niet om je kuit vast willen blijven zitten door je dunnen kuiten, hoef je echt niet naar een hulpverlener.
zondag 30 januari 2011 om 10:42
quote:Solomio schreef op 30 januari 2011 @ 10:40:
Ik erger me vaker aan de adviezen om in het weekend een huisartstenpost te bellen, voor in mijn ogen simpele dingen die best tot na het weekend kunnen wachten en zelfs wrsch helemaal geen huisarts nodig hebben.en zo heeft iedereen andere irritaties en iedereen is anders en daarom vind ik een forum mooi en leuk!
Ik erger me vaker aan de adviezen om in het weekend een huisartstenpost te bellen, voor in mijn ogen simpele dingen die best tot na het weekend kunnen wachten en zelfs wrsch helemaal geen huisarts nodig hebben.en zo heeft iedereen andere irritaties en iedereen is anders en daarom vind ik een forum mooi en leuk!
zondag 30 januari 2011 om 10:44
Ja, maar ja, als mijn vriend me vanmiddag dumpt dan zal mijn gemoedstoestand vanavond ook wel duidelijk zijn uit mijn topic
Maar dat wil niet zeggen dat ik dan maar hulp moet gaan zoeken. Want dan hebben we het over een normale fase, die heel, heel klote is, maar waar alle mensen mee te maken krijgen.
Rouwen, zoals Kadushi zegt, is inderdaad ook zoiets. Het kost tijd, maar je komt er zelf overheen (waarmee ik niet wil zeggen dat de forumster die hulp gezocht had n.a.v. het overlijden van het vader gek is hoor, absoluut niet. Ik ken de situatie niet en ik kan me goed voorstellen dat het in sommige gevallen beter is wél hulp te zoeken).
En in het geval de De Neus; ook dat vind ik nog voor meerder interpretaties vatbaar. Om maar een voorbeeld te noemen; als TO 30 is en ze is ongelukkig vanwege haar uiterlijk zeg ik ja.
Als TO 17 is en ze is doodongelukkig met haar neus en uiterlijk, dan zeg ik, kind, ik spreek je over een jaar of vijf weer
Maar dat wil niet zeggen dat ik dan maar hulp moet gaan zoeken. Want dan hebben we het over een normale fase, die heel, heel klote is, maar waar alle mensen mee te maken krijgen.
Rouwen, zoals Kadushi zegt, is inderdaad ook zoiets. Het kost tijd, maar je komt er zelf overheen (waarmee ik niet wil zeggen dat de forumster die hulp gezocht had n.a.v. het overlijden van het vader gek is hoor, absoluut niet. Ik ken de situatie niet en ik kan me goed voorstellen dat het in sommige gevallen beter is wél hulp te zoeken).
En in het geval de De Neus; ook dat vind ik nog voor meerder interpretaties vatbaar. Om maar een voorbeeld te noemen; als TO 30 is en ze is ongelukkig vanwege haar uiterlijk zeg ik ja.
Als TO 17 is en ze is doodongelukkig met haar neus en uiterlijk, dan zeg ik, kind, ik spreek je over een jaar of vijf weer
668, the neighbour of the Beast
zondag 30 januari 2011 om 10:46
Tuurlijk Ava, en die balans is ook moeilijk... Want enerzijds; als je mensen te snel adviseert om hulp te zoeken dan loopt de hulpverlening weer nog voller dan het al doet en krijg je onnodige consulten en weet ik wat (want huisartsen verwijzen al makkelijk door voor een intake, de mijne althans). Maar als je het niet doet laat je mensen misschien weer veel te lang met problemen lopen...
668, the neighbour of the Beast
zondag 30 januari 2011 om 10:49
Natuurlijk zijn er gradaties in hoe zwaar een probleem is en of je er wel of niet te lang mee moet rondlopen. 10 dagen geleden heeft mijn vriend het van twee jaar het uitgemaakt. Tja het is pijnlijk en behoorlijk shit, maar voor mij geen reden om naar een psycholoog te gaan. Voor iemand anders misschien wel. Iemand kan er zo over de toeren van zijn dat ze er heel lang mee doorlopen. Het rouwen tja ik heb mijn vader op een gruwelijke wijze om het leven zien komen dus ik kon niet normaal rouwen. Dus elk verhaal is anders en om te zeggen voor dit wel voor dit niet. Het lijkt me dat als je het de tijd geeft en je komt er niet uit dat het je kan helpen.
zondag 30 januari 2011 om 10:50
zondag 30 januari 2011 om 10:52
Dat is inderdaad een heel andere situatie Ava, wat verschrikkelijk zeg
Ik kan me dan héél goed voorstellen dat je dat alleen niet verwerkt krijgt.
Maar dat soort voorbeelden is ook echt niet wat ik bedoel met dit topic, natuurlijk.
Ik denk dat ik het zo moet zeggen; dat als het gaat om iets waar elk normaal mens mee te maken krijgt (onzekerheden, verbroken relaties, normale sterfgevallen in de familie), dat ik dan het advies om hulp te zoeken raar en in de meeste gevallen misplaatst vind.
Ik kan me dan héél goed voorstellen dat je dat alleen niet verwerkt krijgt.
Maar dat soort voorbeelden is ook echt niet wat ik bedoel met dit topic, natuurlijk.
Ik denk dat ik het zo moet zeggen; dat als het gaat om iets waar elk normaal mens mee te maken krijgt (onzekerheden, verbroken relaties, normale sterfgevallen in de familie), dat ik dan het advies om hulp te zoeken raar en in de meeste gevallen misplaatst vind.
668, the neighbour of the Beast
zondag 30 januari 2011 om 10:55
Dat denk ik ook wel Evelyn, dat de maatschappij, de mensen flauwer aan het worden zijn.
Vroegah was er een mentaliteit van "niet zeiken, doorgaan", die is natuurlijk ver verdwenen. Of dat in alles beter is weet ik niet, maar ik weet wel dat dit ook niet alles is.
Waarom zat er vroeger niemand thuis met een burn-out/depressie? Omdat het vroeger niet in je hoofd op kwam om niet te gaan werken als je moe was / je je rot voelde / je je bed niet uit kon komen.
Ik vraag me af wat oorzaak / gevolg is, zeg maar.
Vroegah was er een mentaliteit van "niet zeiken, doorgaan", die is natuurlijk ver verdwenen. Of dat in alles beter is weet ik niet, maar ik weet wel dat dit ook niet alles is.
Waarom zat er vroeger niemand thuis met een burn-out/depressie? Omdat het vroeger niet in je hoofd op kwam om niet te gaan werken als je moe was / je je rot voelde / je je bed niet uit kon komen.
Ik vraag me af wat oorzaak / gevolg is, zeg maar.
668, the neighbour of the Beast

zondag 30 januari 2011 om 10:59
@marels
Wat is 'normaal'? Als je verdrietig bent omdat de relatie verbroken is, dan is dat juist heel gezond lijkt mij. Maar vaak vertellen mensen daar een hoop omheen, waardoor het minder 'normaal' wordt. Bijv als een TO erbij aangeeft dat het nu al de 3e serieuse relatie op rij is en die uitging omdat zij na 2 maanden over trouwen en kinderen begon, terwijl hij nog niet zover was. Of als ze vertelt dat ze elke keer zo'n lul treft die haar behandelt als oud vuil. Of... In zo'n geval kan er sprake zijn van negatieve patronen in de persoon van TO zelf, die je liever doorbreekt voordat de volgende liefde zich aandient.
Wat is 'normaal'? Als je verdrietig bent omdat de relatie verbroken is, dan is dat juist heel gezond lijkt mij. Maar vaak vertellen mensen daar een hoop omheen, waardoor het minder 'normaal' wordt. Bijv als een TO erbij aangeeft dat het nu al de 3e serieuse relatie op rij is en die uitging omdat zij na 2 maanden over trouwen en kinderen begon, terwijl hij nog niet zover was. Of als ze vertelt dat ze elke keer zo'n lul treft die haar behandelt als oud vuil. Of... In zo'n geval kan er sprake zijn van negatieve patronen in de persoon van TO zelf, die je liever doorbreekt voordat de volgende liefde zich aandient.
zondag 30 januari 2011 om 10:59
quote:Marels schreef op 30 januari 2011 @ 10:55:
Vroegah was er een mentaliteit van "niet zeiken, doorgaan", die is natuurlijk ver verdwenen. IIs dat beter dan? Mijn moeder overleed toen ik 16 was en toen werd dat ook gezegd....tijd om te rouwen was er niet. Dat is nu allemaal 41 jaar geleden...Met als gevolg dat ik jaren later er tóch last van kreeg. Om precies te zijn: 35 jaar later. En toen alsnog hulp heb gezocht om alles een plek te geven.
Vroegah was er een mentaliteit van "niet zeiken, doorgaan", die is natuurlijk ver verdwenen. IIs dat beter dan? Mijn moeder overleed toen ik 16 was en toen werd dat ook gezegd....tijd om te rouwen was er niet. Dat is nu allemaal 41 jaar geleden...Met als gevolg dat ik jaren later er tóch last van kreeg. Om precies te zijn: 35 jaar later. En toen alsnog hulp heb gezocht om alles een plek te geven.
zondag 30 januari 2011 om 11:01
Natuurlijk moet je een bepaalde weerbaarheid hebben om de tegenslag in het leven aan te kunnen. Je relatie is uit dan huil je even flink en dan raap je jezelf weer op kijk wat er valt te leren en ga je door. Maar je wilt niet weten hoeveel mensen dit niet kunnen! Vriendin van mij haar relatie ging uit en ze werd een soort stalker, alleen omdat ze niet wist hoe ze moest rouwen. Zoveel mensen krijgen niet mee van huis hoe ze moeten omgaan met tegenslag. Ze denken gelijk dat het het einde van de wereld is. Voor zulke mensen lijkt me het best een goed idee om dat te leren. Dat kan hier door met anderen te praten en tja sommige mensen zullen dan professionele hulp roepen. Of ze dat dan ook daadwerkelijk doen vraag ik me af.

zondag 30 januari 2011 om 11:04
Dan moet je ook quoten wat ik gelijk na die zin schrijf Nammma, namelijk dat ik ook niet weet waar je beter mee bent. Maar ik ben er wel van overtuigd dat van tot in het oneindige rouwen ook niemand beter wordt. Dat het de tijd moet krijgen, ja, tuurlijk, maar er moet wel een punt komen dat je weer aan het normale leven gaat deelnemen.
@Nummerzoveel; op dat punt verschillen we dan van mening en ik denk dan dat jij hulp sneller "geoorloofd" vindt dan ik. Prima verder, daar niet van hoor!
@Nummerzoveel; op dat punt verschillen we dan van mening en ik denk dan dat jij hulp sneller "geoorloofd" vindt dan ik. Prima verder, daar niet van hoor!
668, the neighbour of the Beast
zondag 30 januari 2011 om 11:06
quote:Marels schreef op 30 januari 2011 @ 10:55:
Dat denk ik ook wel Evelyn, dat de maatschappij, de mensen flauwer aan het worden zijn.
Vroegah was er een mentaliteit van "niet zeiken, doorgaan", die is natuurlijk ver verdwenen. Of dat in alles beter is weet ik niet, maar ik weet wel dat dit ook niet alles is.
Waarom zat er vroeger niemand thuis met een burn-out/depressie? Omdat het vroeger niet in je hoofd op kwam om niet te gaan werken als je moe was / je je rot voelde / je je bed niet uit kon komen.
Ik vraag me af wat oorzaak / gevolg is, zeg maar.Damn. ik weet niet meer welk programma dat was Het had ook iets te maken met de maakbaarheid van de samenleving. We moeten als mens op alle fronten ook geslaagd zijn. Als je daarvan afwijkt, dan tel je niet meer mee ofzoiets. Ga nog even zoeken of ik het programma nog kan vinden.
Dat denk ik ook wel Evelyn, dat de maatschappij, de mensen flauwer aan het worden zijn.
Vroegah was er een mentaliteit van "niet zeiken, doorgaan", die is natuurlijk ver verdwenen. Of dat in alles beter is weet ik niet, maar ik weet wel dat dit ook niet alles is.
Waarom zat er vroeger niemand thuis met een burn-out/depressie? Omdat het vroeger niet in je hoofd op kwam om niet te gaan werken als je moe was / je je rot voelde / je je bed niet uit kon komen.
Ik vraag me af wat oorzaak / gevolg is, zeg maar.Damn. ik weet niet meer welk programma dat was Het had ook iets te maken met de maakbaarheid van de samenleving. We moeten als mens op alle fronten ook geslaagd zijn. Als je daarvan afwijkt, dan tel je niet meer mee ofzoiets. Ga nog even zoeken of ik het programma nog kan vinden.