
Vliegen bij KLM
dinsdag 23 november 2010 om 20:05
woensdag 2 februari 2011 om 18:33
Speciaal voor Mayou: Me hubby.
Ik vind huidskleurig sowieso altijd mooier dan zwart, voor een panty. Denk dat grijs jasje met zwart jurkje en dan mooie schoenen helemaal prima is.
Wij hebben vandaag met een lotus-slachtoffer geoefend. Ik vond het toch behoorlijk spannend. Het is al vaker voorgekomen dat er iemand in mijn buurt in nood was en ik te hulp ben geschoten, dan ben je al gauw de held van de dag. Maar voor mijn gevoel word er van een stewardess ook iets deskundigs verwacht en ik was telkens heel snel in het herkennen van de symptomen, maar wat ik dan vervolgens zou moeten doen....
Ik vind huidskleurig sowieso altijd mooier dan zwart, voor een panty. Denk dat grijs jasje met zwart jurkje en dan mooie schoenen helemaal prima is.
Wij hebben vandaag met een lotus-slachtoffer geoefend. Ik vond het toch behoorlijk spannend. Het is al vaker voorgekomen dat er iemand in mijn buurt in nood was en ik te hulp ben geschoten, dan ben je al gauw de held van de dag. Maar voor mijn gevoel word er van een stewardess ook iets deskundigs verwacht en ik was telkens heel snel in het herkennen van de symptomen, maar wat ik dan vervolgens zou moeten doen....
donderdag 3 februari 2011 om 09:37
Dat is wel goed om te weten, ook voor in het dagelijkse leven. Aan boord is het mij 1x gebeurd dat we moesten defibrileren. Dat hebben we toen afgewisseld omdat het zo vreselijk zwaar is om te doen. Helaas was het al te laat toen we ermee begonnen.
Ja me hubby...zo bedoelde ik dat topic helemaal niet. Iedereen kwam weer met woorden die al 100.000x voorbij zijn gekomen. Ik bedoelde meer woorden zoals vleeskeurig, kwak, fluim...van die woorden waar je iets heel vies bij ziet, niet woorden die door de context vies worden, of hele zinnen. Naja, jammer dan (jammerdebammer hahaha)
Ja me hubby...zo bedoelde ik dat topic helemaal niet. Iedereen kwam weer met woorden die al 100.000x voorbij zijn gekomen. Ik bedoelde meer woorden zoals vleeskeurig, kwak, fluim...van die woorden waar je iets heel vies bij ziet, niet woorden die door de context vies worden, of hele zinnen. Naja, jammer dan (jammerdebammer hahaha)
donderdag 3 februari 2011 om 10:02
Hallo allemaal,
Ook ik mag , net als Quiereme , na 3 jaar geleden gesolliciteerd te hebben over een paar maanden beginnen bij KLM. Maar ik zit nu heel erg in dubio...
3 jaar geleden was ik nog single en omdat ik destijds niet wist wat ik wilde qua werk dacht ik, ik ga een jaartje vliegen. Inmiddels heb ik een relatie en willen we graag een kindje. Ik ben 37 en wil mijn kinderwens niet te ver meer vooruit schuiven. Dus tja, wat te doen?
Natuurlijk kun je ook naast een relatie best vliegen maar ik kan me voorstellen dat het ook enorme invloed heeft op je prive leven. Hoe ervaren de vliegende dames dat hier?
Daarbij komt dat het me eigenlijk ook best heel erg zwaar lijkt, het vliegen. Hoe voelen jullie je lichamelijk, hoe zwaar valt het jullie? (ik las al ergens van Mayou dat ze 16 jaar lang chronisch moe is geweest, is dat niet een vreselijk gevoel?).
Aan de andere kant lijkt het me ook een enorm leuke baan , anders had ik natuurlijk nooit gesolliciteerd destijds. Maar bovenstaande redenen (en dan met name mijn kinderwens) maken dat ik nu niet meer zo goed weet wat te doen.
Iemand tips/advies?
Dankjewel!
Ook ik mag , net als Quiereme , na 3 jaar geleden gesolliciteerd te hebben over een paar maanden beginnen bij KLM. Maar ik zit nu heel erg in dubio...
3 jaar geleden was ik nog single en omdat ik destijds niet wist wat ik wilde qua werk dacht ik, ik ga een jaartje vliegen. Inmiddels heb ik een relatie en willen we graag een kindje. Ik ben 37 en wil mijn kinderwens niet te ver meer vooruit schuiven. Dus tja, wat te doen?
Natuurlijk kun je ook naast een relatie best vliegen maar ik kan me voorstellen dat het ook enorme invloed heeft op je prive leven. Hoe ervaren de vliegende dames dat hier?
Daarbij komt dat het me eigenlijk ook best heel erg zwaar lijkt, het vliegen. Hoe voelen jullie je lichamelijk, hoe zwaar valt het jullie? (ik las al ergens van Mayou dat ze 16 jaar lang chronisch moe is geweest, is dat niet een vreselijk gevoel?).
Aan de andere kant lijkt het me ook een enorm leuke baan , anders had ik natuurlijk nooit gesolliciteerd destijds. Maar bovenstaande redenen (en dan met name mijn kinderwens) maken dat ik nu niet meer zo goed weet wat te doen.
Iemand tips/advies?
Dankjewel!

donderdag 3 februari 2011 om 10:36
Omdat veel mensen het nu eenmaal belangrijk vinden om veel te verdienen. De nadelen nemen ze op de koop toe.
Vliegen hoeft helemaal geen invloed te hebben op je relatie. Als jullie nu 40 uur per week werken, dan zien jullie elkaar minder dan als jij zou gaan vliegen.
Ik heb mijn vriend leren kennen toen ik net 5 weken vloog. Steeds weer als ik thuiskom, zijn we zo blij alsof ik 2 weken ben weggeweest
Helemaal in love, knuffelen, elkaar vasthouden, honderuit kletsen En dan ben ik 1 tot 8 nachten op pad geweest We zijn nu 4 jaar samen en als ik zo 's om me heen kijk naar stellen die korter samen zijn, dan zie ik ze daar al ingedut Is ook niet zo heel raar als je elkaar dagelijks ziet - die paar uur na het werk.
Ook in combinatie met kinderen is het in deeltijd prima te doen. Sterker nog: het is zo'n beetje de ideale baan om te combineren met het moederschap. Ik heb heel veel collega's die moeder zijn en 50% vliegen. Ze vinden het heerlijk om dan even me-time te hebben, even weg te zijn van huis en van het zorgen. Op de route kopen ze vaak kinderkleding en speelgoed
Met een 50% deeltijdpercentage, wordt een 3/3 omloop een 3/9. Hoeveel parttimers kunnen zeggen dat ze 9 dagen vrij zijn? Van die 3 dagen vertrek je op dag 1 (dus zie je je kind nog), ben je op dag 2 op de route en kom je op dag 3 thuis. Zo is er ook nog een korte Peking: 3/8 geloof ik (bij 100%), dus zo'n 3/14 bij 50% meen ik.
Op die manier kan je er dus min of meer zelf voor zorgen dat je niet te lang van huis bent. Maar goed.... het zou ook kunnen voorkomen dat je vanuit een standby, een 9-daagse krijgt Dan moet je dus wel oppas geregeld hebben...
Zodra je zwanger bent, mag je voor de duur van je zwangerschap niet meer in de cabine aan het werk zijn. Je krijgt dus een vervangende functie. Nee, je wordt dan geen grondstess - dat is niet 'ongeveer hetzelfde'.
Maar ik snap je twijfel.... je moet het eerst nog zien te worden (zwanger) en hoe ga je dat combineren zolang je nog geen deeltijd kan vliegen... (kan pas na 18 maanden).
Misschien dat Mayou of Quinty hier meer over weten... (wat betreft collega's waarmee ze dat hebben meegemaakt).
Vliegen hoeft helemaal geen invloed te hebben op je relatie. Als jullie nu 40 uur per week werken, dan zien jullie elkaar minder dan als jij zou gaan vliegen.
Ik heb mijn vriend leren kennen toen ik net 5 weken vloog. Steeds weer als ik thuiskom, zijn we zo blij alsof ik 2 weken ben weggeweest

Ook in combinatie met kinderen is het in deeltijd prima te doen. Sterker nog: het is zo'n beetje de ideale baan om te combineren met het moederschap. Ik heb heel veel collega's die moeder zijn en 50% vliegen. Ze vinden het heerlijk om dan even me-time te hebben, even weg te zijn van huis en van het zorgen. Op de route kopen ze vaak kinderkleding en speelgoed
Met een 50% deeltijdpercentage, wordt een 3/3 omloop een 3/9. Hoeveel parttimers kunnen zeggen dat ze 9 dagen vrij zijn? Van die 3 dagen vertrek je op dag 1 (dus zie je je kind nog), ben je op dag 2 op de route en kom je op dag 3 thuis. Zo is er ook nog een korte Peking: 3/8 geloof ik (bij 100%), dus zo'n 3/14 bij 50% meen ik.
Op die manier kan je er dus min of meer zelf voor zorgen dat je niet te lang van huis bent. Maar goed.... het zou ook kunnen voorkomen dat je vanuit een standby, een 9-daagse krijgt Dan moet je dus wel oppas geregeld hebben...
Zodra je zwanger bent, mag je voor de duur van je zwangerschap niet meer in de cabine aan het werk zijn. Je krijgt dus een vervangende functie. Nee, je wordt dan geen grondstess - dat is niet 'ongeveer hetzelfde'.
Maar ik snap je twijfel.... je moet het eerst nog zien te worden (zwanger) en hoe ga je dat combineren zolang je nog geen deeltijd kan vliegen... (kan pas na 18 maanden).
Misschien dat Mayou of Quinty hier meer over weten... (wat betreft collega's waarmee ze dat hebben meegemaakt).
donderdag 3 februari 2011 om 10:45
Ik weet dat deeltijd vliegen perfect zou zijn maar goed, dat zit er voorlopig niet in. Ik zou in mei beginnen met de ini en dan een jaar vliegen voordat ik deeltijd zou kunnen vliegen. Dan ben ik bijna 39 . Ik vind dat te laat om aan kinderen te beginnen. Zolang ik geen vast contract heb lijkt het me niet handig om zwanger te worden. De kans op een vast contract lijkt me dan erg klein. Natuurlijk weet ik wel dat niemand me kan zeggen wat te doen maar ik vroeg me af of anderen er ervaring mee hebben.
Valt het lichamelijk zwaar?
Valt het lichamelijk zwaar?

donderdag 3 februari 2011 om 10:55
quote:Lisbeth__Salander schreef op 03 februari 2011 @ 10:11:
Ja, en dat is belangrijk omdat....?Nou, ik zou daar bijvoorbeeld mn hypotheek niet van kunnen betalen! En ik hoef helemaal niet per se veel te verdienen, maar 1900 op je 37ste is gewoon erg weinig, ik vind het schandalig dat ze niet meer bieden naar leeftijd. Jammer, maar daardoor zou ik het dus al niet kunnen doen.
Ja, en dat is belangrijk omdat....?Nou, ik zou daar bijvoorbeeld mn hypotheek niet van kunnen betalen! En ik hoef helemaal niet per se veel te verdienen, maar 1900 op je 37ste is gewoon erg weinig, ik vind het schandalig dat ze niet meer bieden naar leeftijd. Jammer, maar daardoor zou ik het dus al niet kunnen doen.
donderdag 3 februari 2011 om 11:06
Lichamelijk is vliegen zwaar. Jetlags, drukcabine (minder zuurstof), eten op rare tijdstippen, de trolleys zijn zwaar.
(Ga ik weer.....) Heb je het boek Stewardess@Work van Geeri Bakker gelezen? In het boek beschrijft ze de vermoeidheid in het hoofdstuk genaamd 'Moe'.
Een fragment:
Eenmaal thuis na een vlucht ga ik altijd een paar uur slapen. [...] Na die paar uur, en gelukkig ben ik niet de enige, word ik wakker met het gevoel bijna mijn kistje te willen timmeren. Dit is missschien een beetje overdreven, maar iemand die vliegt herkent het gevoel. Van top tot teen brak als boter. [...] De vrouw die zich door Bokito in elkaar liet slaan. En dat gevoel hebben wij elke week.
Ik schreef al eens eerder dat er bijvoorbeeld vluchten zijn die ervoor zorgen dat je echt 18 uur in touw bent - aanmelden, vliegen, afmelden tot je in je hotelkamer of thuis bent.
Iemand op het forum moest erom lachen, want zij werkt(e?) in de verpleging en draaide regelmatig diensten van 24 uur. Is ook lang, maar in de verpleging heb je 100% zuurstof, geen drukcabine, geen constante herrie (op de MD11 achterin zit je op zo'n 70decibel en dat heel de weg naar Panama.... tja, ook dat is vermoeiend). Dus dat is niet te vergelijken.
(Geeri (nu purser bij de KLM) was voor het vliegen oncologieverpleegkundige, dus ze heeft vergelijkingsmateriaal)
(Ga ik weer.....) Heb je het boek Stewardess@Work van Geeri Bakker gelezen? In het boek beschrijft ze de vermoeidheid in het hoofdstuk genaamd 'Moe'.
Een fragment:
Eenmaal thuis na een vlucht ga ik altijd een paar uur slapen. [...] Na die paar uur, en gelukkig ben ik niet de enige, word ik wakker met het gevoel bijna mijn kistje te willen timmeren. Dit is missschien een beetje overdreven, maar iemand die vliegt herkent het gevoel. Van top tot teen brak als boter. [...] De vrouw die zich door Bokito in elkaar liet slaan. En dat gevoel hebben wij elke week.
Ik schreef al eens eerder dat er bijvoorbeeld vluchten zijn die ervoor zorgen dat je echt 18 uur in touw bent - aanmelden, vliegen, afmelden tot je in je hotelkamer of thuis bent.
Iemand op het forum moest erom lachen, want zij werkt(e?) in de verpleging en draaide regelmatig diensten van 24 uur. Is ook lang, maar in de verpleging heb je 100% zuurstof, geen drukcabine, geen constante herrie (op de MD11 achterin zit je op zo'n 70decibel en dat heel de weg naar Panama.... tja, ook dat is vermoeiend). Dus dat is niet te vergelijken.
(Geeri (nu purser bij de KLM) was voor het vliegen oncologieverpleegkundige, dus ze heeft vergelijkingsmateriaal)
donderdag 3 februari 2011 om 11:11
quote:emaille schreef op 03 februari 2011 @ 10:55:
[...]
Nou, ik zou daar bijvoorbeeld mn hypotheek niet van kunnen betalen! En ik hoef helemaal niet per se veel te verdienen, maar 1900 op je 37ste is gewoon erg weinig, ik vind het schandalig dat ze niet meer bieden naar leeftijd. Jammer, maar daardoor zou ik het dus al niet kunnen doen.
Ik snap je insteek. Maar het is natuurlijk wel zo dat je gemiddeld genomen, goedkoper leeft als je vliegt.
Ik shop bijvoorbeeld nooit meer in Nederland (ben wel gek!). Sparen voor vakantie is ook niet meer nodig - voor ¤220 heb ik een IPB-ticket naar (bijv) Bangkok, kortingen op accomodaties en autohuurwereldwijd, op verzekeringen, sportclubs, etc.
Toen ik ging vliegen ben ik van meer dan 3000bruto geheel vrijwillig naar 1800bruto gegaan. (4 jaar geleden was dat het startsalaris)
Scheelde natuurlijk dat ik geen hypotheek had.
[...]
Nou, ik zou daar bijvoorbeeld mn hypotheek niet van kunnen betalen! En ik hoef helemaal niet per se veel te verdienen, maar 1900 op je 37ste is gewoon erg weinig, ik vind het schandalig dat ze niet meer bieden naar leeftijd. Jammer, maar daardoor zou ik het dus al niet kunnen doen.
Ik snap je insteek. Maar het is natuurlijk wel zo dat je gemiddeld genomen, goedkoper leeft als je vliegt.
Ik shop bijvoorbeeld nooit meer in Nederland (ben wel gek!). Sparen voor vakantie is ook niet meer nodig - voor ¤220 heb ik een IPB-ticket naar (bijv) Bangkok, kortingen op accomodaties en autohuurwereldwijd, op verzekeringen, sportclubs, etc.
Toen ik ging vliegen ben ik van meer dan 3000bruto geheel vrijwillig naar 1800bruto gegaan. (4 jaar geleden was dat het startsalaris)
Scheelde natuurlijk dat ik geen hypotheek had.
donderdag 3 februari 2011 om 11:15
Ik ken wel collega's die 100% vliegen en kinderen hebben, omdat ze alleenstaand zijn. Maar die hebben dan wel een goed vangnet thuis. En een vriendin van mij (50%) heeft er 2 en haar man is piloot. Da's pas een geregel. Hij weg-zij thuis en vice versa en dat werkt ook. Het is dus te doen.
Het lijkt me trouwens, dat zelfs al mocht je zwanger worden in je eerste jaar, KLM je er echt niet uitgooit. Je moet het echt heel bont maken om er uit te vliegen, en zwangerschap valt daar niet onder. En stel dat je zwanger wordt, dan ga je dus op de grond werken tot een paar weken van te voren. Daarna zwangerschapsverlof en daarna kun je meteen ouderschapsverlof nemen, al dan niet in deeltijd. Dus dan is je jaar alweer voorbij en kun je echt deeltijd aanvragen...
Ja ik ben inderdaad 16 jaar chronisch moe geweest, maar heb dat pas gemerkt toen ik iets van een half jaar gestopt was, omdat ik me steeds beter en uitgeruster ging voelen. Tijdens die 16 jaar heb ik daar niet veel van gemerkt omdat ik me altijd hetzelfde voelde en dat went natuurlijk (vaak verkouden, hondsmoe de eerste dag thuis na een ICA).
Toen ik begon met vliegen had ik een vriend in de horeca. Die regelde zijn vrije dagen zo dat ze gelijk vielen met de mijne. Dus dat was prettig. Daarna kreeg ik een relatie met een piloot en dat was een stuk moeilijker omdat hij 100% vloog en ik 80% en het dan erg moeilijk is om gelijkloop van de roosters te krijgen laat staan je vakanties! Hij is inmiddels piloot-af en nu zie ik hem 24/7, da's weer het andere uiterste!
En jij kunt het natuurlijk ook zo regelen qua aanvragen (wanneer P&G weer werkt...) dat je vaak in het weekend thuis bent, als je vent ook vrij is.
Ik zou het doen als ik jou was. Als je eenmaal dat eerste jaar achter de kiezen hebt en je kunt gaan deeltijden, kun je lekker je eigen roosters maken (hoogstwaarschijnlijk!) en kun je veel meer tijd aan je kind besteden dan een niet vliegende moeder met een deeltijdbaan.
Die 3/8 wordt 3/19 voor 50%! (was vroeger een Tokio), ideale vlucht! Voor mij was ie 3/11, dat was altijd mijn 'ik wil nog een week gaan skien maar heb geen JV meer over' reis.
Het lijkt me trouwens, dat zelfs al mocht je zwanger worden in je eerste jaar, KLM je er echt niet uitgooit. Je moet het echt heel bont maken om er uit te vliegen, en zwangerschap valt daar niet onder. En stel dat je zwanger wordt, dan ga je dus op de grond werken tot een paar weken van te voren. Daarna zwangerschapsverlof en daarna kun je meteen ouderschapsverlof nemen, al dan niet in deeltijd. Dus dan is je jaar alweer voorbij en kun je echt deeltijd aanvragen...
Ja ik ben inderdaad 16 jaar chronisch moe geweest, maar heb dat pas gemerkt toen ik iets van een half jaar gestopt was, omdat ik me steeds beter en uitgeruster ging voelen. Tijdens die 16 jaar heb ik daar niet veel van gemerkt omdat ik me altijd hetzelfde voelde en dat went natuurlijk (vaak verkouden, hondsmoe de eerste dag thuis na een ICA).
Toen ik begon met vliegen had ik een vriend in de horeca. Die regelde zijn vrije dagen zo dat ze gelijk vielen met de mijne. Dus dat was prettig. Daarna kreeg ik een relatie met een piloot en dat was een stuk moeilijker omdat hij 100% vloog en ik 80% en het dan erg moeilijk is om gelijkloop van de roosters te krijgen laat staan je vakanties! Hij is inmiddels piloot-af en nu zie ik hem 24/7, da's weer het andere uiterste!
En jij kunt het natuurlijk ook zo regelen qua aanvragen (wanneer P&G weer werkt...) dat je vaak in het weekend thuis bent, als je vent ook vrij is.
Ik zou het doen als ik jou was. Als je eenmaal dat eerste jaar achter de kiezen hebt en je kunt gaan deeltijden, kun je lekker je eigen roosters maken (hoogstwaarschijnlijk!) en kun je veel meer tijd aan je kind besteden dan een niet vliegende moeder met een deeltijdbaan.
Die 3/8 wordt 3/19 voor 50%! (was vroeger een Tokio), ideale vlucht! Voor mij was ie 3/11, dat was altijd mijn 'ik wil nog een week gaan skien maar heb geen JV meer over' reis.
donderdag 3 februari 2011 om 11:20
donderdag 3 februari 2011 om 11:23
Oooooooooooo dat gevoel waar Geeri het over heeft....hondsbrak op de bank na die 3 uur slaap, hopen dat het snel avond wordt zodat ik weer m'n bed in kon kruipen, overal pijn, verstopte neus, geen trek, bleh wat een kutgevoel was dat altijd!! Gelukkig was dat een dag later meestal weer over.
Je gaat wel een stuk minder verdienen,m aar je krigt er zo veel vrije tijd voor terug. Goeie ruil.
Je gaat wel een stuk minder verdienen,m aar je krigt er zo veel vrije tijd voor terug. Goeie ruil.
donderdag 3 februari 2011 om 11:25
Ja die chance button zat er vroeger ook op. Da's wel handig ja, maar zegt ook niet alles hoor. Ik heb wel een 18e gestaan voor een BKK en gekregen terwijl ik 2e stond voor een SIN. Maar het is wel stukken beter dan wat jullie nu hebben. Daar heb ik wel nog mee geoefend, maar gelukkig nooit hoeven gebruiken.
donderdag 3 februari 2011 om 12:18
Hi Liesbeth, begrijp Helemaal wat je bedoelt.. Ik ben 2 maanden geleden bevallen en wilde eigenlijk niet meer bij KLM gaan vliegen. Maar toen ze belden dat ik in april kan beginnen heb ik toch weer heel hard nagedacht.
Ik wil al een hele tijd bij de KLM werken, dus ik ga t toch proberen. De cursus en het eerste jaar worden waarschijnlijk erg moeilijk voor me, maar na t eerste jaar wil ik 50% gaan werken.
Moet gewoon goed zorgen dat er opvang geregeld bij mensen die ik vertrouw, dan komt het hopelijk wel goed..
Heb er steeds meer zin in, vooral na t lezen van dit topic!
Ik wil al een hele tijd bij de KLM werken, dus ik ga t toch proberen. De cursus en het eerste jaar worden waarschijnlijk erg moeilijk voor me, maar na t eerste jaar wil ik 50% gaan werken.
Moet gewoon goed zorgen dat er opvang geregeld bij mensen die ik vertrouw, dan komt het hopelijk wel goed..
Heb er steeds meer zin in, vooral na t lezen van dit topic!
donderdag 3 februari 2011 om 13:04
Bedankt voor jullie reacties!
Ik heb het boek van Geeri een hele poos terug gelezen. Nu ik dat stukje over moe zijn hier teruglees kan ik het me weer vaag herinneren,
Als ik al een kind had gehad dan was het wel anders geweest. Maar wij gaan nu het hele traject in van zwanger proberen te worden en ik vraag me af of dit wel zo goed te combineren valt met een vliegend leven. Daarbij speelt ook dat ik een paar weken geleden een lange vlucht heb gemaakt en ik me echt zo ontzettend brak voelde daarna dat ik dacht: wil ik wel echt vliegen? Is dat het wel voor mij?
Ik vind het een hele moeilijke keuze ineens, ookal zie ik ook echt wel de leuke dingen.
Ik heb het boek van Geeri een hele poos terug gelezen. Nu ik dat stukje over moe zijn hier teruglees kan ik het me weer vaag herinneren,
Als ik al een kind had gehad dan was het wel anders geweest. Maar wij gaan nu het hele traject in van zwanger proberen te worden en ik vraag me af of dit wel zo goed te combineren valt met een vliegend leven. Daarbij speelt ook dat ik een paar weken geleden een lange vlucht heb gemaakt en ik me echt zo ontzettend brak voelde daarna dat ik dacht: wil ik wel echt vliegen? Is dat het wel voor mij?
Ik vind het een hele moeilijke keuze ineens, ookal zie ik ook echt wel de leuke dingen.
donderdag 3 februari 2011 om 14:20
Vliegen terwijl je de hele vlucht zit is wel heel anders dan wanneer je aan het werk bent he. Als ik als passagier vlieg (binnenkort weer fijn 13 uur...zucht!) ben ik er na een paar uur alweer helemaal klaar mee. Toen ik werkte vloog het zo voorbij en ben je toch anders moe.
Jij bent de enig die kan beslissen wat je gaat doen. Sterkte en laat het nog ff weten.
Jij bent de enig die kan beslissen wat je gaat doen. Sterkte en laat het nog ff weten.

donderdag 3 februari 2011 om 15:25
quote:Lizzl schreef op 03 februari 2011 @ 11:11:
[...]
Ik snap je insteek. Maar het is natuurlijk wel zo dat je gemiddeld genomen, goedkoper leeft als je vliegt.
Ik shop bijvoorbeeld nooit meer in Nederland (ben wel gek!). Sparen voor vakantie is ook niet meer nodig - voor ¤220 heb ik een IPB-ticket naar (bijv) Bangkok, kortingen op accomodaties en autohuurwereldwijd, op verzekeringen, sportclubs, etc.
Toen ik ging vliegen ben ik van meer dan 3000bruto geheel vrijwillig naar 1800bruto gegaan. (4 jaar geleden was dat het startsalaris)
Scheelde natuurlijk dat ik geen hypotheek had.Startsalaris, dus ook als stewardess valt er te groeien in inkomen?
[...]
Ik snap je insteek. Maar het is natuurlijk wel zo dat je gemiddeld genomen, goedkoper leeft als je vliegt.
Ik shop bijvoorbeeld nooit meer in Nederland (ben wel gek!). Sparen voor vakantie is ook niet meer nodig - voor ¤220 heb ik een IPB-ticket naar (bijv) Bangkok, kortingen op accomodaties en autohuurwereldwijd, op verzekeringen, sportclubs, etc.
Toen ik ging vliegen ben ik van meer dan 3000bruto geheel vrijwillig naar 1800bruto gegaan. (4 jaar geleden was dat het startsalaris)
Scheelde natuurlijk dat ik geen hypotheek had.Startsalaris, dus ook als stewardess valt er te groeien in inkomen?
donderdag 3 februari 2011 om 15:42
quote:Poppy86 schreef op 03 februari 2011 @ 12:49:
Woehoeeee!!! Ik mag ook op gesprek! Ben zooo zenuwachtig!
Enige waar ik beetje mee zit, zijn de referenties.. wat als je wil dat je huidige werkgever het (de eerste tijd) niet komt te weten?!?
Je moet naar het gesprek 2 referenties meenemen (nou ja..niet in persoon natuurlijk, maar op papier). Dat hoeft dus niemand van je huidige werk te zijn. Dat kan je gewoon zelf aangeven.
Ik heb een collega van een vorige werkgever benaderd en ik wil op mijn huidige werk een collega vragen waar ik heel goed mee opschiet en die dat ook niet verder zou vertellen.
Verder ben ik druk bezig om mijn diploma's allemaal te verzamelen (want oh help waar laat je die dingen toch als je ze jaren niet aangeraakt hebt?). Ik heb wel al mijn 10 syncrhoonzwem-diploma's gevonden
Kan ook heel handig zijn bij een landing op zee toch? Passagiers een beetje geruststellen met een leuke zwemshow
@Mayou en Lizzl: ik begrijp dus dat je een beetje je eigen rooster kunt samenstellen? Of krijg je gewoon vluchten in je schoenen "geschoven" ?
Wat is P&G trouwens? Een soort personeelssysteem of zo?
Weet je wat nou het gekke is?
Ik ben er nog steeds niet 100% uit of stess zijn het nou helemaal voor me is, maar volgens mij wéét je dat ook pas echt als je het bent (geweest). Maar elke keer als ik aan mn gesprek denk word ik wel helemaal blij en kriebelig en krijg ik het gevoel dat ik echt iets gaafs ga doen!!
Woehoeeee!!! Ik mag ook op gesprek! Ben zooo zenuwachtig!
Enige waar ik beetje mee zit, zijn de referenties.. wat als je wil dat je huidige werkgever het (de eerste tijd) niet komt te weten?!?
Je moet naar het gesprek 2 referenties meenemen (nou ja..niet in persoon natuurlijk, maar op papier). Dat hoeft dus niemand van je huidige werk te zijn. Dat kan je gewoon zelf aangeven.
Ik heb een collega van een vorige werkgever benaderd en ik wil op mijn huidige werk een collega vragen waar ik heel goed mee opschiet en die dat ook niet verder zou vertellen.
Verder ben ik druk bezig om mijn diploma's allemaal te verzamelen (want oh help waar laat je die dingen toch als je ze jaren niet aangeraakt hebt?). Ik heb wel al mijn 10 syncrhoonzwem-diploma's gevonden

@Mayou en Lizzl: ik begrijp dus dat je een beetje je eigen rooster kunt samenstellen? Of krijg je gewoon vluchten in je schoenen "geschoven" ?
Wat is P&G trouwens? Een soort personeelssysteem of zo?
Weet je wat nou het gekke is?
Ik ben er nog steeds niet 100% uit of stess zijn het nou helemaal voor me is, maar volgens mij wéét je dat ook pas echt als je het bent (geweest). Maar elke keer als ik aan mn gesprek denk word ik wel helemaal blij en kriebelig en krijg ik het gevoel dat ik echt iets gaafs ga doen!!