Gezondheid
alle pijlers
Moeder (of vader) ernstig ziek, hoe ga jij er mee om?
zaterdag 19 februari 2011 om 18:27
Hoi kapula,
Ik heb helaas in hetzelfde schuitje gezeten, allebei mijn ouders hadden kanker, en zijn allebei in 2009 overleden
Ik heb jaren ( pap was 4 jaar ziek, mam 1 jaar) zo goed als ik kon voor mijn ouders gezorgt, en het was zwaar
Ik had een baan, een gezin, huishouden, noem maar op
Ik ben niet met alle ziekenhuis afspraken meegeweest,ik kon het soms ook gewoon niet opbrengen
De laatste maanden ben ik zeer bertrokken geweest bij allebei,en hebben we samen keuze s besproken voor de uitvaart ect ect
Het is en blijft een loodzwaar proces,en ik zou je vooral willen meegeven, zorg goed voor je zelf
En praat veel met je moeder, zeg alles wat je nog zeggen wil
Wens je heel erg veel sterkte.
Ik heb helaas in hetzelfde schuitje gezeten, allebei mijn ouders hadden kanker, en zijn allebei in 2009 overleden
Ik heb jaren ( pap was 4 jaar ziek, mam 1 jaar) zo goed als ik kon voor mijn ouders gezorgt, en het was zwaar
Ik had een baan, een gezin, huishouden, noem maar op
Ik ben niet met alle ziekenhuis afspraken meegeweest,ik kon het soms ook gewoon niet opbrengen
De laatste maanden ben ik zeer bertrokken geweest bij allebei,en hebben we samen keuze s besproken voor de uitvaart ect ect
Het is en blijft een loodzwaar proces,en ik zou je vooral willen meegeven, zorg goed voor je zelf
En praat veel met je moeder, zeg alles wat je nog zeggen wil
Wens je heel erg veel sterkte.
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
zaterdag 19 februari 2011 om 18:37
Ja,op die dingen kan je je nooit helemaal op voorbereiden,wel vond ik het erg fijn om met mijn moeder haar laaste wensen boekje in te vullen, en dat de uitvaart was precies zoals ze gewenst had, dat geeft zoveel steun in de rouwverwerking
En verder, laat het gewoon op je af komen, bekijk het dag voor dag.
En verlies jezelf niet, zorg goed voor jezelf,ik heb dat niet gedaan, en heb daar erg veel ellende van ondervonden.
Nu na bijna anderhalf jaar kan ik pas zeggen dat het weer goed met me gaat
En verder, laat het gewoon op je af komen, bekijk het dag voor dag.
En verlies jezelf niet, zorg goed voor jezelf,ik heb dat niet gedaan, en heb daar erg veel ellende van ondervonden.
Nu na bijna anderhalf jaar kan ik pas zeggen dat het weer goed met me gaat
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
zaterdag 19 februari 2011 om 18:48
Vooral slapeloze nachten had ik idd
S nachts lag ik uren te malen, hoe nu dit en hoe nu dat
Nu achteraf kan ik zeggen, dat wat er gaat komen, je je niet kunt bedenken.
De ellende erna, ik was een wrak, een schim van wat ik ooit eens was,
Kon niet meer werken, en heb maanden thuisgezeten.
S nachts lag ik uren te malen, hoe nu dit en hoe nu dat
Nu achteraf kan ik zeggen, dat wat er gaat komen, je je niet kunt bedenken.
De ellende erna, ik was een wrak, een schim van wat ik ooit eens was,
Kon niet meer werken, en heb maanden thuisgezeten.
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
zaterdag 19 februari 2011 om 19:23
Dat is heftig, heb het zelf ook meegemaakt. Zorg in ieder geval dat je later nooit spijt kunt krijgen / last krijgt van het gevoel dat je er te weinig was, want dit laat je nooit meer los. Hier heeft mijn broer nog altijd erg last van. Ik heb heel veel tijd gedeeld. Ben met sommige dingen tijdelijk gestopt, had daardoor minder inkomen en andere bezigheden maar zou het direct weer zo doen. Je moeder leeft nu nog. Stel alle vragen, leg ze evt. vast. Mijn moeder en ik hebben samen een soort van schriftje/dagboek/gebeurtenissen bijgehouden, hier schreven we van alles in, van ziekenhuisbezoeken tot aan lekkere recepten die ze altijd maakte en die ik nu altijd nog kook omdat ik dan even weer aan mijn moeder denk, misschien raar, maar ben zo blij met dit soort kleine dingen en mooie gedachten.
zaterdag 19 februari 2011 om 20:15
zaterdag 19 februari 2011 om 20:22
@Franje; ehh volgens mij is dat het wel zo'n beetje.....maar ook niet vergeten dat je niet gaat "drammen" als haar hoofd er een keer niet naar staat. Misschien ook een keer meegaan naar haar moeder? En veel interesse tonen en vragen stellen; hoe ze er mee omgaat, wat ze voelt, wat ze verwacht etc. Dit helpt haar om zichzelf evt. ook vragen te stellen. Vrienden zijn zo belangrijk. Fijn dat jij zo'n goede vriendin bent!
