Zwanger
alle pijlers
Bevallen: de taboes!
zondag 20 februari 2011 om 22:41
Moeders van het forum, een oproep aan u allen!
Zij die nimmer bevallen zijn zijn nieuwsgierig! Nieuwsgierig naar de taboes, de verhalen waarover nooit gesproken wordt, en de ongemakken waarmee de orde der moeders nog jaren na het natuurgeweld mee te maken krijgt.
Ik open dit nieuwsgierig topic naar aanleiding van het topic " vrijwillige keizersnede", waar vluchtig geschreven wordt over een regiment (post-partum) vaginale ongemakken. Wat staat ons, onbezwangerden, nog allemaal te wachten qua lichamelijk ongemak?
Voor mij zal het geen verschil maken en voedt het alleen mijn ongecompliceerde nieuwsgierigheid. Al draag ik mijn linkerborst ter zijner tijd rechts door paarsgekleurde borstvoeding, of struikel ik over mijn gehavende schaamlippen, de ontmoeting met mijn toekomstige kind is waar ik het voor doe!
Mijn vriendinnen glimlachen flauwtjes als ik vraag naar hun post-partum anatomie, de slachtoffers van de totaalrupturen zwijgen als het graf. Natuurlijk doet de glimlach van de pasgeborene alle hechtingen terstond oplossen, maar .........
......zijn er enkele moeders die eens een tipje van hun slip sluier op zouden willen lichten met betrekken tot de gevolgen van een bevalling voor " down-under"?
Zij die nimmer bevallen zijn zijn nieuwsgierig! Nieuwsgierig naar de taboes, de verhalen waarover nooit gesproken wordt, en de ongemakken waarmee de orde der moeders nog jaren na het natuurgeweld mee te maken krijgt.
Ik open dit nieuwsgierig topic naar aanleiding van het topic " vrijwillige keizersnede", waar vluchtig geschreven wordt over een regiment (post-partum) vaginale ongemakken. Wat staat ons, onbezwangerden, nog allemaal te wachten qua lichamelijk ongemak?
Voor mij zal het geen verschil maken en voedt het alleen mijn ongecompliceerde nieuwsgierigheid. Al draag ik mijn linkerborst ter zijner tijd rechts door paarsgekleurde borstvoeding, of struikel ik over mijn gehavende schaamlippen, de ontmoeting met mijn toekomstige kind is waar ik het voor doe!
Mijn vriendinnen glimlachen flauwtjes als ik vraag naar hun post-partum anatomie, de slachtoffers van de totaalrupturen zwijgen als het graf. Natuurlijk doet de glimlach van de pasgeborene alle hechtingen terstond oplossen, maar .........
......zijn er enkele moeders die eens een tipje van hun slip sluier op zouden willen lichten met betrekken tot de gevolgen van een bevalling voor " down-under"?
donderdag 24 februari 2011 om 16:05
Wat het meeste pijn deed?
De ontsluitingsweeën, zo vanaf 7 centimeter!
Had weeënstormen met weeën waar 30 seconden tussenzaten. Verschrikkelijk.
Het persen deed me overigens ook steeds pijn aan een plek aan de linkerkant onderin mijn buik. Geen idee waarom, hoe of wat, maar dit deed me zó zeer.
Het staan van het hoofdje? Ja, rotgevoel. Gevoel dat je uit elkaar spat.
Maar wat bij mij, bij al mijn drie dochters, het meest pijn deed was de geboorte van de schoudertjes.
En daarna het aanhappen door baby bij borstvoeding met een kloof.... aaaaaargh.
De ontsluitingsweeën, zo vanaf 7 centimeter!
Had weeënstormen met weeën waar 30 seconden tussenzaten. Verschrikkelijk.
Het persen deed me overigens ook steeds pijn aan een plek aan de linkerkant onderin mijn buik. Geen idee waarom, hoe of wat, maar dit deed me zó zeer.
Het staan van het hoofdje? Ja, rotgevoel. Gevoel dat je uit elkaar spat.
Maar wat bij mij, bij al mijn drie dochters, het meest pijn deed was de geboorte van de schoudertjes.
En daarna het aanhappen door baby bij borstvoeding met een kloof.... aaaaaargh.
donderdag 24 februari 2011 om 16:07
donderdag 24 februari 2011 om 16:11
quote:luna1 schreef op 24 februari 2011 @ 16:07:
Die bevalling in de achtertuin midden in de nacht!...Ik zie mezelf al staan. De hele buurt zou komen koekeloeren.
En ze had ook nog eens bewust geen prenatale zorg gehad. Ze zorgde goed voor zichzelf, dan zou het allemaal goed komen. Eng.Ja absurd he?!?!
Die bevalling in de achtertuin midden in de nacht!...Ik zie mezelf al staan. De hele buurt zou komen koekeloeren.
En ze had ook nog eens bewust geen prenatale zorg gehad. Ze zorgde goed voor zichzelf, dan zou het allemaal goed komen. Eng.Ja absurd he?!?!
donderdag 24 februari 2011 om 16:21
Bevallen is zalig? Ehm...nou, niet bepaald! Ik vind 48 uur weeën niet echt als zalig te classificeren eigenlijk. Maar goed.
Wij hadden trouwens op onze 'birthclass' ook zo'n stel dat helemaal voor unassisted natural, organic, whatever, bevallen was. Sorry, maar een beetje vreemde types vond ik het. Die vrouw ging tijdens de 'les' gewoon midden op de vloer liggen slapen en voor de rest zaten ze vooral elkaars haar te vlechten.
Volgens mij gaan er bij een eerste bevalling vaak zoveel dingen 'mis', of moet er toch ingegrepen worden, ik zou daarom nooit helemaal alleen, zonder professionele begeleiding, willen bevallen. Thuis bevallen, oke als je dat graag wilt, maar zonder gyn of vk erbij? Echt niet! Onze zoon had het echt niet gered als we niet in het ziekenhuis waren geweest.
Wij hadden trouwens op onze 'birthclass' ook zo'n stel dat helemaal voor unassisted natural, organic, whatever, bevallen was. Sorry, maar een beetje vreemde types vond ik het. Die vrouw ging tijdens de 'les' gewoon midden op de vloer liggen slapen en voor de rest zaten ze vooral elkaars haar te vlechten.
Volgens mij gaan er bij een eerste bevalling vaak zoveel dingen 'mis', of moet er toch ingegrepen worden, ik zou daarom nooit helemaal alleen, zonder professionele begeleiding, willen bevallen. Thuis bevallen, oke als je dat graag wilt, maar zonder gyn of vk erbij? Echt niet! Onze zoon had het echt niet gered als we niet in het ziekenhuis waren geweest.
What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?
donderdag 24 februari 2011 om 16:23
Hadden we het al gehad over zoogcompressen die je ALTIJD door je kleding heen ziet zitten, borstschelpen (met of zonder melkopvangfunctie) en tepelhoedjes (WIE heeft dat woord verzonnen)?
Of de verschrikking van voedingsbeha's kopen?
Kun je van tevoren niet doen want je hebt werkelijk geen idee tot welke monsterlijke proporties je tieten kunnen groeien!
En ná de bevalling sta je met je slappe, bleke, zwetende en duidelijk nog niet ontzwangerde lijf in het door tl-verlichting sfeervol uitgedoste te kleine pashok te klooien.
"Nee mevrouw, groter dan DD hebben we écht niet in de collectie!" (nog net niet door de omroepinstallatie schreeuwende verkoopster die het gordijn al heeft weggerukt om te kijken of "alles wil lukken")
En jij maar bidden dat je baby alsjeblieft niet begint te krijsen om gevoed te worden want anders gaan je borsten ook nog.... SHIT, je dénkt aan je baby voeden...
Je voelt de melk erin schieten... snelsnelsnel, wáár heb ik die *%#compressen gelaten?!
Te laat.
Zou dat opvallen, zo'n melkvlek in die te kleine beha die je snel weer op het hangertje moffelt?
Nou ja, dit dus.
Of de verschrikking van voedingsbeha's kopen?
Kun je van tevoren niet doen want je hebt werkelijk geen idee tot welke monsterlijke proporties je tieten kunnen groeien!
En ná de bevalling sta je met je slappe, bleke, zwetende en duidelijk nog niet ontzwangerde lijf in het door tl-verlichting sfeervol uitgedoste te kleine pashok te klooien.
"Nee mevrouw, groter dan DD hebben we écht niet in de collectie!" (nog net niet door de omroepinstallatie schreeuwende verkoopster die het gordijn al heeft weggerukt om te kijken of "alles wil lukken")
En jij maar bidden dat je baby alsjeblieft niet begint te krijsen om gevoed te worden want anders gaan je borsten ook nog.... SHIT, je dénkt aan je baby voeden...
Je voelt de melk erin schieten... snelsnelsnel, wáár heb ik die *%#compressen gelaten?!
Te laat.
Zou dat opvallen, zo'n melkvlek in die te kleine beha die je snel weer op het hangertje moffelt?
Nou ja, dit dus.
donderdag 24 februari 2011 om 16:24
quote:Chryssa schreef op 24 februari 2011 @ 16:21:
Bevallen is zalig? Ehm...nou, niet bepaald! Ik vind 48 uur weeën niet echt als zalig te classificeren eigenlijk. Maar goed.
Wij hadden trouwens op onze 'birthclass' ook zo'n stel dat helemaal voor unassisted natural, organic, whatever, bevallen was. Sorry, maar een beetje vreemde types vond ik het. Die vrouw ging tijdens de 'les' gewoon midden op de vloer liggen slapen en voor de rest zaten ze vooral elkaars haar te vlechten.
Volgens mij gaan er bij een eerste bevalling vaak zoveel dingen 'mis', of moet er toch ingegrepen worden, ik zou daarom nooit helemaal alleen, zonder professionele begeleiding, willen bevallen. Thuis bevallen, oke als je dat graag wilt, maar zonder gyn of vk erbij? Echt niet! Onze zoon had het echt niet gered als we niet in het ziekenhuis waren geweest.
*idiot mode on*
Jahaaa, maar dat komt omdat je niet goed naar je lichaam luisterde...
*idiot mode off*
Ik word niet goed van dit soort idiote geneuzel
Bevallen is zalig? Ehm...nou, niet bepaald! Ik vind 48 uur weeën niet echt als zalig te classificeren eigenlijk. Maar goed.
Wij hadden trouwens op onze 'birthclass' ook zo'n stel dat helemaal voor unassisted natural, organic, whatever, bevallen was. Sorry, maar een beetje vreemde types vond ik het. Die vrouw ging tijdens de 'les' gewoon midden op de vloer liggen slapen en voor de rest zaten ze vooral elkaars haar te vlechten.
Volgens mij gaan er bij een eerste bevalling vaak zoveel dingen 'mis', of moet er toch ingegrepen worden, ik zou daarom nooit helemaal alleen, zonder professionele begeleiding, willen bevallen. Thuis bevallen, oke als je dat graag wilt, maar zonder gyn of vk erbij? Echt niet! Onze zoon had het echt niet gered als we niet in het ziekenhuis waren geweest.
*idiot mode on*
Jahaaa, maar dat komt omdat je niet goed naar je lichaam luisterde...
*idiot mode off*
Ik word niet goed van dit soort idiote geneuzel
Ja, dat vind ik echt.
donderdag 24 februari 2011 om 16:26
Jaaaa, die borstschelpen! Wat een debiel gezicht is dat als je je kleren erover aan hebt!
Oh, en bloedblaren op je tepels, is dat al genoemd? Verschrikkelijk, mijn tepels zagen eruit als een maanlandschapjes. Ik kneep er zo ongeveer na iedere voeding een heel tubetje van die zalf op uit.
Oh, en bloedblaren op je tepels, is dat al genoemd? Verschrikkelijk, mijn tepels zagen eruit als een maanlandschapjes. Ik kneep er zo ongeveer na iedere voeding een heel tubetje van die zalf op uit.
What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?
donderdag 24 februari 2011 om 16:28
Inderdaad Saaar, als ik goed naar mijn lichaam had geluisterd, was mijn zoon blozend uit die baarmoeder komen glijden. Ik heb het helemaal aan mezelf te danken dat ik drie dagen heb liggen hijgen als een halfdood paard om die knul eruit te krijgen. Als ik 'dichter bij mijn gevoel' was geweest, had ik het makkelijk in mijn eentje, in een maisveld, bij volle maan, kunnen doen .
What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?
donderdag 24 februari 2011 om 16:31
quote:Chubbyxxl schreef op 24 februari 2011 @ 16:23:
Hadden we het al gehad over zoogcompressen die je ALTIJD door je kleding heen ziet zitten, borstschelpen (met of zonder melkopvangfunctie) en tepelhoedjes (WIE heeft dat woord verzonnen)?
Of de verschrikking van voedingsbeha's kopen?
Kun je van tevoren niet doen want je hebt werkelijk geen idee tot welke monsterlijke proporties je tieten kunnen groeien!
En ná de bevalling sta je met je slappe, bleke, zwetende en duidelijk nog niet ontzwangerde lijf in het door tl-verlichting sfeervol uitgedoste te kleine pashok te klooien.
"Nee mevrouw, groter dan DD hebben we écht niet in de collectie!" (nog net niet door de omroepinstallatie schreeuwende verkoopster die het gordijn al heeft weggerukt om te kijken of "alles wil lukken")
En jij maar bidden dat je baby alsjeblieft niet begint te krijsen om gevoed te worden want anders gaan je borsten ook nog.... SHIT, je dénkt aan je baby voeden...
Je voelt de melk erin schieten... snelsnelsnel, wáár heb ik die *%#compressen gelaten?!
Te laat.
Zou dat opvallen, zo'n melkvlek in die te kleine beha die je snel weer op het hangertje moffelt?
Nou ja, dit dus.
Hadden we het al gehad over zoogcompressen die je ALTIJD door je kleding heen ziet zitten, borstschelpen (met of zonder melkopvangfunctie) en tepelhoedjes (WIE heeft dat woord verzonnen)?
Of de verschrikking van voedingsbeha's kopen?
Kun je van tevoren niet doen want je hebt werkelijk geen idee tot welke monsterlijke proporties je tieten kunnen groeien!
En ná de bevalling sta je met je slappe, bleke, zwetende en duidelijk nog niet ontzwangerde lijf in het door tl-verlichting sfeervol uitgedoste te kleine pashok te klooien.
"Nee mevrouw, groter dan DD hebben we écht niet in de collectie!" (nog net niet door de omroepinstallatie schreeuwende verkoopster die het gordijn al heeft weggerukt om te kijken of "alles wil lukken")
En jij maar bidden dat je baby alsjeblieft niet begint te krijsen om gevoed te worden want anders gaan je borsten ook nog.... SHIT, je dénkt aan je baby voeden...
Je voelt de melk erin schieten... snelsnelsnel, wáár heb ik die *%#compressen gelaten?!
Te laat.
Zou dat opvallen, zo'n melkvlek in die te kleine beha die je snel weer op het hangertje moffelt?
Nou ja, dit dus.
donderdag 24 februari 2011 om 16:35
quote:Chryssa schreef op 24 februari 2011 @ 16:28:
Inderdaad Saaar, als ik goed naar mijn lichaam had geluisterd, was mijn zoon blozend uit die baarmoeder komen glijden. Ik heb het helemaal aan mezelf te danken dat ik drie dagen heb liggen hijgen als een halfdood paard om die knul eruit te krijgen. Als ik 'dichter bij mijn gevoel' was geweest, had ik het makkelijk in mijn eentje, in een maisveld, bij volle maan, kunnen doen .
Eens. Dus.
Inderdaad Saaar, als ik goed naar mijn lichaam had geluisterd, was mijn zoon blozend uit die baarmoeder komen glijden. Ik heb het helemaal aan mezelf te danken dat ik drie dagen heb liggen hijgen als een halfdood paard om die knul eruit te krijgen. Als ik 'dichter bij mijn gevoel' was geweest, had ik het makkelijk in mijn eentje, in een maisveld, bij volle maan, kunnen doen .
Eens. Dus.
donderdag 24 februari 2011 om 16:44
Oh nee, met voedingsbh's heb ik nooit problemen gehad. Ze zijn ook maar een cup, anderhalve cup gegroeid(en zijn zo gebleven, dat was wel een prettige bijkomstigheid, van B naar C), op de paar dagen Lolo Ferrari-stuwing na natuurlijk.
Vooral de laatste, mijn dochter, heb ik lang borstvoeding gegeven, een jaar. Maar vraag niet hoe
Dochter was altijd al een slechte drinker, maar uit een fles drinken deed ze al helemaaaal niet. Ze dronk heel kort, vaak haakte ze vlak na de tsr al af. De tsr afwachten en dan weer aanleggen hielp niet, ze dronk gewoon kut. Huisarts en CB maakten zich geen zorgen, ze groeide(waarvan?) en een gezond kind droogt zichzelf niet uit.
Uiteindelijk kreeg ik de tip om haar slapend aan te leggen, bleek achteraf de doodsteek.
Kind in bed. Wachten tot ze sliep. Syntocinon sprayen, want door de stress kwam de tsr niet meer op gang. Zodra ik de tsr voelde kind uit bed sleuren, voorzichtig. Kind aanleggen, drinken. Hopen dat ze niet wakker werd. Andere borst. Bidden dat ze niet wakker werd. Kind terug in bed.
Daarna wilde ze helemaal niet meer wakker drinken.
Uiteindelijk is ze uitgedroogd in het ziekenhuis beland. Ze was bijna een jaar en ons kerngezonde kind had het toch gepresteerd om zichzelf uit te drogen.
Verpleegkundigen zouden dochter wel eens aan het drinken krijgen. "Heb je dit al geprobeerd? En dit? En dit? En dat? En zus? En zo?" Ja. Ja .Ja. Ja. Jaaaaaa!
Sonde er ten einde raad maar in. Hup, liters Nutrilon(ze was alleen bv gewend) in dat kind gepompt, want ze moest aankomen. En toen stopte ze ook met eten. Heel die hongerprikkel was weg door dat voortdurende gepomp. Na veel geharrewar met de kinderarts mochten we afbouwen en gewoon water door de sonde doen, op de nodige zuivel na. En die sonde is er anderhalf jaar in blijven zitten. En nog steeds is drinken absoluut niet haar favoriete bezigheid.
Leuk he, kinderen
Vooral de laatste, mijn dochter, heb ik lang borstvoeding gegeven, een jaar. Maar vraag niet hoe
Dochter was altijd al een slechte drinker, maar uit een fles drinken deed ze al helemaaaal niet. Ze dronk heel kort, vaak haakte ze vlak na de tsr al af. De tsr afwachten en dan weer aanleggen hielp niet, ze dronk gewoon kut. Huisarts en CB maakten zich geen zorgen, ze groeide(waarvan?) en een gezond kind droogt zichzelf niet uit.
Uiteindelijk kreeg ik de tip om haar slapend aan te leggen, bleek achteraf de doodsteek.
Kind in bed. Wachten tot ze sliep. Syntocinon sprayen, want door de stress kwam de tsr niet meer op gang. Zodra ik de tsr voelde kind uit bed sleuren, voorzichtig. Kind aanleggen, drinken. Hopen dat ze niet wakker werd. Andere borst. Bidden dat ze niet wakker werd. Kind terug in bed.
Daarna wilde ze helemaal niet meer wakker drinken.
Uiteindelijk is ze uitgedroogd in het ziekenhuis beland. Ze was bijna een jaar en ons kerngezonde kind had het toch gepresteerd om zichzelf uit te drogen.
Verpleegkundigen zouden dochter wel eens aan het drinken krijgen. "Heb je dit al geprobeerd? En dit? En dit? En dat? En zus? En zo?" Ja. Ja .Ja. Ja. Jaaaaaa!
Sonde er ten einde raad maar in. Hup, liters Nutrilon(ze was alleen bv gewend) in dat kind gepompt, want ze moest aankomen. En toen stopte ze ook met eten. Heel die hongerprikkel was weg door dat voortdurende gepomp. Na veel geharrewar met de kinderarts mochten we afbouwen en gewoon water door de sonde doen, op de nodige zuivel na. En die sonde is er anderhalf jaar in blijven zitten. En nog steeds is drinken absoluut niet haar favoriete bezigheid.
Leuk he, kinderen
donderdag 24 februari 2011 om 17:24
Wij wonen in Utah en hier is thuis bevallen niet zo heel vreemd. Meestal wel met een midwife, ongeveer net zoals in Nederland, als alles goed gaat blijf je lekker thuis maar als het mis gaat bel je 911 en race je naar het ziekenhuis. (Iemand schreef dat Amerikanen meteen 911 bellen en dat Nederlanders niet zo paniekerig zijn...dat heeft niet alleen met paniek te maken maar ook met de wet en verzekering hier. Onverwacht thuis bevallen kan natuurlijk gebeuren maar als je daarna niet binnen redelijke tijd een dokter naar de baby laat kijken en het gaat mis met de baby kan je schuldig zijn aan dood door schuld ofzoiets. En dat Amerikanen vaker naar de ER gaan dan naar de gewone dokter heeft met de verzekering te maken. Ik ben in de afgelopen 2,5 jaar al een paar keer naar de ER geweest met dingen waar ik in Nederland de HAP voor zou hebben gebeld)
Anyway, back on topic...thuisbevallen zonder hulp is hier helaas ook redelijk normaal. Helemaal bij de FLDS, die bevallen liever thuis met de hulp van hun 'sisters' dan dat ze naar het ziekenhuis gaan. Soms levensgevaarlijk want het gaat ook regelmatig om tienermeiden die eigenlijk helemaal nog niet lichamelijk toe zijn aan een kind.
Dat het hier allemaal zo medisch gaat is trouwens onzin. Ik ben hier van m'n derde bevallen en vond dat de fijnste bevalling. Had een hele lieve gyn en de verpleegsters hebben me fantastisch gesteund toen ik zonder pijnstilling wilde bevallen. M'n eerste thuisbevalling in Nederland vond ik een ramp, de vk maakte heel duidelijk dat ik maar lastig was omdat ik m'n eigen gevoel wilde volgen. Volgens mij vond ze het maar vervelend dat er ook nog een ander persoon bij zo'n bevalling betrokken was, als ze 'haar' bevallingen had kunnen doen zonder de moeder erbij was ze vast niet zo humeurig geweest.Tweede thuisbevalling was wel fijn, andere vk die me gewoon met rust liet en m'n man de ruimte gaf om me te helpen totdat ik een beetje aanmoediging nodig had. M'n derde bevalling was heel even paniek, kind moest eruit en ik voelde door de rugweeen niet meer wat ik moest doen. Maar m'n lieve gyn veranderede ineens in een hele strenge dokter die door de pijn heen tot me doordrong en toen was het binnen een paar minuten gedaan en mochten we verder gaan op mijn manier, kind op m'n buik en eerst even kennismaken voor de controle en alles. Ik was van te voren bang dat de baby meteen in de nursery zou worden geparkeerd zoals je op tv soms ziet. Nee dus, als je je baby bij je wilt houden kan dat ook gewoon.
Anyway, back on topic...thuisbevallen zonder hulp is hier helaas ook redelijk normaal. Helemaal bij de FLDS, die bevallen liever thuis met de hulp van hun 'sisters' dan dat ze naar het ziekenhuis gaan. Soms levensgevaarlijk want het gaat ook regelmatig om tienermeiden die eigenlijk helemaal nog niet lichamelijk toe zijn aan een kind.
Dat het hier allemaal zo medisch gaat is trouwens onzin. Ik ben hier van m'n derde bevallen en vond dat de fijnste bevalling. Had een hele lieve gyn en de verpleegsters hebben me fantastisch gesteund toen ik zonder pijnstilling wilde bevallen. M'n eerste thuisbevalling in Nederland vond ik een ramp, de vk maakte heel duidelijk dat ik maar lastig was omdat ik m'n eigen gevoel wilde volgen. Volgens mij vond ze het maar vervelend dat er ook nog een ander persoon bij zo'n bevalling betrokken was, als ze 'haar' bevallingen had kunnen doen zonder de moeder erbij was ze vast niet zo humeurig geweest.Tweede thuisbevalling was wel fijn, andere vk die me gewoon met rust liet en m'n man de ruimte gaf om me te helpen totdat ik een beetje aanmoediging nodig had. M'n derde bevalling was heel even paniek, kind moest eruit en ik voelde door de rugweeen niet meer wat ik moest doen. Maar m'n lieve gyn veranderede ineens in een hele strenge dokter die door de pijn heen tot me doordrong en toen was het binnen een paar minuten gedaan en mochten we verder gaan op mijn manier, kind op m'n buik en eerst even kennismaken voor de controle en alles. Ik was van te voren bang dat de baby meteen in de nursery zou worden geparkeerd zoals je op tv soms ziet. Nee dus, als je je baby bij je wilt houden kan dat ook gewoon.
donderdag 24 februari 2011 om 17:57
Orange Cowgirl: Ik zei al dat ik kort door de bocht was over bevaliingen in nederland vs Amerika.
Volgens mij heb ik het ooit eens in een docu oid gezien. Een hele zaal vol zwangere vrouwen ingeleid en ruggenprik. Tijdens het ontsluiten een beetje kletsen, soaps kijken of een tijdschrift lezen. En asl je niet binnen zoveel uur op 10 cm zat hup naar de OK voor een keizersnede. Maar goed, elk ziekenhuis zal daar ook wel anders in staan. In ieder geval vind ik bovenstaand plaatje ook niks, net een legbatterij.
Wat is de FLDS?
Volgens mij heb ik het ooit eens in een docu oid gezien. Een hele zaal vol zwangere vrouwen ingeleid en ruggenprik. Tijdens het ontsluiten een beetje kletsen, soaps kijken of een tijdschrift lezen. En asl je niet binnen zoveel uur op 10 cm zat hup naar de OK voor een keizersnede. Maar goed, elk ziekenhuis zal daar ook wel anders in staan. In ieder geval vind ik bovenstaand plaatje ook niks, net een legbatterij.
Wat is de FLDS?
donderdag 24 februari 2011 om 18:03
Ik woon ook in de VS (Californië) en ik ben fantastisch begeleid in het ziekenhuis. Echt, ik ben die mensen nog steeds dankbaar. Ontzettend lieve verpleegsters, hele vakkundige gynaecoloog, alle ruimte voor mijn eigen wensen (wilde in eerste instantie geen pijnbestrijding, vonden ze prima, na 33 uur toch om gevraagd, binnen 5 minuten zat de ruggenprik erin). Nee hoor, echt niets dan goeds hier wat betreft bevallen in Amerika.
What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?
donderdag 24 februari 2011 om 18:04
quote:Floortje_1981 schreef op 24 februari 2011 @ 11:34:
Biebeltje dat iemand het filmt maakt mij vrij weinig uit hoor, maar dat het de vader van de barende was vond ik toch ehm bijzonder. Ik moet er niet aan denken dat mijn vader dat allemaal ziet en filmt...Misschien heel raar maar als ik naast mijn man iemand bij de bevalling zou laten (wat ik niet zou doen) dan zou dat mijn vader zijn. (terwijl ik ook nog een moeder, schoonouders en een oma heb) En hij zou daar ook wel mogen staan en het allemaal mogen zien, dat zou me niks kunnen schelen.
Biebeltje dat iemand het filmt maakt mij vrij weinig uit hoor, maar dat het de vader van de barende was vond ik toch ehm bijzonder. Ik moet er niet aan denken dat mijn vader dat allemaal ziet en filmt...Misschien heel raar maar als ik naast mijn man iemand bij de bevalling zou laten (wat ik niet zou doen) dan zou dat mijn vader zijn. (terwijl ik ook nog een moeder, schoonouders en een oma heb) En hij zou daar ook wel mogen staan en het allemaal mogen zien, dat zou me niks kunnen schelen.
donderdag 24 februari 2011 om 18:37
quote:OrangeCowgirl schreef op 24 februari 2011 @ 17:24:
Iemand schreef dat Amerikanen meteen 911 bellen en dat Nederlanders niet zo paniekerig zijn...dat heeft niet alleen met paniek te maken maar ook met de wet en verzekering hier. Onverwacht thuis bevallen kan natuurlijk gebeuren maar als je daarna niet binnen redelijke tijd een dokter naar de baby laat kijken en het gaat mis met de baby kan je schuldig zijn aan dood door schuld ofzoiets.Ik schreef ook al meteen dat ik dacht dat het met (claim) cultuur te maken had, jij hebt nu wat meer opheldering gegeven en het gaat dus om wet en verzekeringen. Goed om te weten!
Iemand schreef dat Amerikanen meteen 911 bellen en dat Nederlanders niet zo paniekerig zijn...dat heeft niet alleen met paniek te maken maar ook met de wet en verzekering hier. Onverwacht thuis bevallen kan natuurlijk gebeuren maar als je daarna niet binnen redelijke tijd een dokter naar de baby laat kijken en het gaat mis met de baby kan je schuldig zijn aan dood door schuld ofzoiets.Ik schreef ook al meteen dat ik dacht dat het met (claim) cultuur te maken had, jij hebt nu wat meer opheldering gegeven en het gaat dus om wet en verzekeringen. Goed om te weten!
donderdag 24 februari 2011 om 20:18
O ja, ook nog zoiets; sokken.
Van te voren bedenk je waarschijnlijk dat je die uit gaat doen, want het is geen gezicht om je sokken aan te houden, als je voor de rest ontbloot bent, toch?
Als je aan het bevallen bent, dan denk je waarschijnlijk niet meer aan je sokken, maar toch is het wel fijn om ze aan te hebben, anders krijg je koude voeten!
Van te voren bedenk je waarschijnlijk dat je die uit gaat doen, want het is geen gezicht om je sokken aan te houden, als je voor de rest ontbloot bent, toch?
Als je aan het bevallen bent, dan denk je waarschijnlijk niet meer aan je sokken, maar toch is het wel fijn om ze aan te hebben, anders krijg je koude voeten!
Ik had echt mijn oudste lelijkste paar sokken aangedaan
donderdag 24 februari 2011 om 23:29
quote:GeorgetteDansLeTabac schreef op 23 februari 2011 @ 12:23:
Ik werk naast de poli gynaecologie. Vier van de vijf gynaecologen en twee klinisch verloskundigen hebben mij van down under meegemaakt met echo's, curettages en bevallingen. Ik probeer het maar los te zien. Ze groeten me in ieder geval altijd vriendelijk. Maar soms vind ik het wel een beetje vreemd: sta je net soep in te schenken bij het restaurant, staat er ineens één naast je. Soms bevliegt het me dan wel eens: o ja, jij was er toen en toen bij...Herkenbaar, maar dan van mijn mk! Sta ik een broodje te smeren naast de persoon die me opving toen ik in shock van het toilet kwam en die zo vriendelijk was om me even naar gynae te brengen ( trap naar beneden). Lief dat ze telkens vraagt hoe het gaat, maar liever vergeet ik het.....
Ik werk naast de poli gynaecologie. Vier van de vijf gynaecologen en twee klinisch verloskundigen hebben mij van down under meegemaakt met echo's, curettages en bevallingen. Ik probeer het maar los te zien. Ze groeten me in ieder geval altijd vriendelijk. Maar soms vind ik het wel een beetje vreemd: sta je net soep in te schenken bij het restaurant, staat er ineens één naast je. Soms bevliegt het me dan wel eens: o ja, jij was er toen en toen bij...Herkenbaar, maar dan van mijn mk! Sta ik een broodje te smeren naast de persoon die me opving toen ik in shock van het toilet kwam en die zo vriendelijk was om me even naar gynae te brengen ( trap naar beneden). Lief dat ze telkens vraagt hoe het gaat, maar liever vergeet ik het.....
