Is er iets naars gebeurt?

26-02-2011 12:57 20 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo,



tja, hoe ga ik dit probleem omschrijven...

Sinds mijn puberteit kamp ik met problemen op psychisch gebied. Ik heb last van o.a. depressies en angsten.

Nu is het zo dat ik na verschillende medicijnen en therapieen amper verder kom.

Ik denk regelmatig aan vroeger of daar misschien iets misgegaan. Soms ga ik dan in gedachten bepaalde gebeurtenissen en feestjes uit mijn puberteit bijlangs. Bepaalde dingen weet ik nog, we dronken soms best wel veel. Ik krijg er soms een raar gevoel bij en denk ik dat ik misschien misbruikt ben of dat iemand wat met mij gedaan heeft maar dat ik dat niet meer weet.

Waarom krijg ik anders soms een raar gevoel als ik aan die tijd denk..Kan je dergelijke dingen verdringen?

Is het mogelijk dat er wat gebeurt is maar dat ik dat niet meer weet en daar nu de ellende van beleef. Of maak ik me te druk.
Alle reacties Link kopieren
Zou het ook niet gewoon zo kunnen zijn dat die hele periode er eentje is geweest die je wilt vergeten?

Dat alles wat je toen bewust hebt meegemaakt je achteraf gezien een naar gevoel geeft?



Dat je misbruikt bent, hoeft helemaal niet zo te zijn.



Dat gevoel kun je ook krijgen wanneer je terugkijkt op een periode waarin je achteraf gezien, niet goed bezig was
Je zou onder hypnose kunnen gaan om erachter te komen. Er bestaan speciale therapieen voor (kan alleen even niet op de naam komen)



Verder geen tips, wel een lastig probleem! Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Regressie therapie heet dat, maar ik vind dat nogal ver gaan persoonlijk
Alle reacties Link kopieren
quote:Doperwt schreef op 26 februari 2011 @ 13:01:

Je zou onder hypnose kunnen gaan om erachter te komen. Er bestaan speciale therapieen voor (kan alleen even niet op de naam komen)



Verder geen tips, wel een lastig probleem! Sterkte!



hypnotherapie

Al heeft iedereen een eigen gedachte daarover, met de zgn. verborgen herinneringen. Ik zelf ben korte tijd in hypnotherapie geweest ...erg interessant.

Ga wel naar een goedf geschoolde en aangesloten therapeut.
Alle reacties Link kopieren
De kans is groot dat als je op zoek gaat naar een 'verdrongen' herinnering, je je dingen gaat 'herinneren' die helemaal niet gebeurd zijn.
I only get one shot at life - so I shoot to kill
Alle reacties Link kopieren
Je kan ook gewoon in een depressie raken zonder iets ergs meegemaakt te hebben. Het idee dat er in je jeugd iets is misgegaan is helemaal achterhaald. Vaak is er gewoon niet 1 oorzaak. Probeer trouwens niet steeds op zoek te zijn naar een bepaalde oorzaak. Mensen die kanker krijgen weten vaak ook niet hoe het komt. Waarom zou dat bij een psychische aandoening dan wel zo moeten zijn.

Concentreer je op leven dag bij dag, en op beter worden. Probeer eens een ander medicijn misschien.

Ik weet best waar ik het over heb, want ik ben 11 jaar geleden heel erg depressief geweest, ben er toch weer bovenop gekomen hoewel het van mij allemaal niet meer hoefde, maar ja, dat is de ziekte die praat. Als de depressie over is bekijk je alles HEEL anders.

Sterkte ermee.
Heb je er weleens bij stilgestaan dat je misschien gewoon pech hebt? Sommige mensen zijn genetisch belast of missen bepaalde stofjes waardoor ze sneller depressief zijn. Ik zou eerlijk gezegd niet gaan zoeken naar erge dingen die misschien gebeurt zijn. De kans is zo groot dat je je dingen "herinnert" die gewoon helemaal nooit gebeurd zijn. Daar ga je je echt niet beter van voelen.
Alle reacties Link kopieren
Bedankt al voor de reacties.

Ik heb verder ook geen aanwijzingen dat dit zo zou zijn. soms ben ik bang dat ik me zelf iets aanpraat.

Maar soms hoor je wel eens dat mensen zoiets kunnen verdringen en dan denk ik, stel je voor dat ik dat ook heb!

En ik heb dat nare gevoel erbij...
Alle reacties Link kopieren
Mensen die die dingen verdringen hebben vaak wel bepaalde klachten die horen bij het trauma dat ze verdringen.

Bv. snel schrikken van aanrakingen of een naar gevoel in je buik als ze in een situatie komen die lijkt op die van het verdrongen trauma.



Als jij serieus denkt dat er iets gebeurd is dat je je niet herinnert kan je dat idee bespreken met je/een therapeut. (een gewone, niet meteen een hypno).

Eens samen nagaan waar dat op gebaseerd is, of het logisch is, etc.

Die zal er allicht meer over kunnen zeggen dan wij, en is opgeleid om mee te denken over dit soort vraagstukken.

(mee te denken, niet antwoord te geven)
Weet je, gevoel is iets heel verneukeratiefs. Gevoel maak je namelijk zelf.... Een voorbeeld hiervan is bijvoorbeeld dat je een bekende ziet in de stad, jij groet enthousiast maar die bekende negeert je compleet. Jij voelt je kut en afgewezen terwijl die bekende je gewoon helemaal niet heeft gezien omdat hij diep in gedachten was verzonken. De clou van het verhaal is dat je zelf lading geeft aan, in dit geval, herinneringen. Ga jezelf eens afvragen wat er nou precies in die periode is gebeurd en waarom je je daar al dan niet naar over zou moeten voelen. Ik doel hier trouwens uitdrukkelijk niet op verdrongen herinneringen, maar gewoon op de dingen die je je wel herinnert.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ook geen argumenten waarom ik zou denken dat het zo was...ik weet niet waarom ik het denk, gewoon dat gevoel denk ik.

Bah, voel me er rot om! Misschien praat ik mezelf wel gewoon wat aan maar als het wel zo is...arghhh
Alle reacties Link kopieren
Maar als het wel zo is, dan verandert dat niets aan je gevoelens nu.



Die blijven rot en iets om wat mee te gaan doen.

En zelfs bij verdrongen trauma's gaan ze dan gewoon met het hier en nu aan de slag, niet met het verdrongen trauma.
Alle reacties Link kopieren
Als je al iets hebt verdrongen, komt het vanzelf wel weer boven als je daaraan toe bent.
Alle reacties Link kopieren
ïk ben vroeger een keer lastig gevallen door mn oude basisschool leraar. toen was ik 10 of 11 jaar.

nu ben ik 30 en in therapie omdat ik een enorme dip heb. het gekke is dat ik die vervelende ervaring me compleet niet herinner maar het gehoord heb van mn ouders. ik wilde graag alles hoe en wat weten omdat ik t zo kan verwerken

mn ouders willen me juist niets vertellen hierover omdat ze denken dat ik dan nog angstiger/bozer wordt en mn dip groter...
Alle reacties Link kopieren
Maar als het toen gebeurt was dan had ik dat denk ik wel verteld aan een vriendin...

Of ik was zo dronken dat ik het niet meer weet.
Alle reacties Link kopieren
Bij verdrongen herinneringen werkt t zo dat als je het aankunt het vanzelf weer boven komt.

Zoek een GOEDE therapeut. Niet eentje die suggestief is.

Ik denk dat je een goeie bent voor aangepraatte trauma`s, je bent nl zo aan t graven naar iets wat er misschien helemaal niet is, zo naar een verklaring aan het zoeken. Een verkeerde therapeut doet dan meer slecht als goed.



Misschien is het wel lichamelijk. Heb je tekorten aan B12 of iets dergelijks. Ook daar kun je angstig en depressief van raken.

Misschien sluit je dat eens eerst uit.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben idd wel eens bang dat ik mezelf dit gewoon aanpraat.

Omdat ik er ook geen herinneringen van heb. Ik dacht het opeens en het laat me niet meer los.



Ik heb geen tekorten in het lichaam
quote:plops schreef op 26 februari 2011 @ 13:34:

verneukeratiefsIs dit een nieuw trendwoord ofzo? Ik kom het heel vaak tegen hier de laatste tijd.
Misschien is het dan verstandiger om te gaan werken aan het loslaten ipv het opgraven?



Volgens mij niet DeKenau. Ik gebruik het iig al jaren.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven